Unha investigación estuda a influencia do tipo de cultivo no kiwi e abre novas vías á comercialización desta froita en almibre

A influencia do sistema de cultivo e do tempo de almacenamento nas características físicas e químicas do kiwi, tanto fresco como en almibre, centra a investigación desenvolvida pola betanceira Maruxa García Quiroga e recollida na súa tese de doutoramento, dirixida polas profesoras do Departamento de Química Analítica, Nutrición e Bromatoloxía da USC Ángeles Romero e Lourdes Vázquez e presentada este xoves na Facultade de Ciencias do campus de Lugo.

A tese de doutoramento ‘Influencia do tempo de alamacenamento e do sistema de cultivo sobre as características físico-químicas e sensoriais do kiwi fresco e en almibre’ está estruturada en dúas partes ben diferenciadas, unha centrada no estudo da froita fresca e outra, no produto elaborado en almibre. Nos dous casos, a investigadora aplicou para o seu estudo técnicas físico-químicas e sensoriais, para o que contou coas achegas feitas por un panel de catadores adestrado e tamén dos propios consumidores. No apartado referido ao kiwi fresco, a tese aborda a influencia do tipo de cultivo da froita, xa se trate dunha produción ecolóxica, tradicional ou integrada, así como da incidencia que ten o tempo no que a citada froita permanece acubillada en cámaras durante o seu período de comercialización. Maruxa García conclúe logo da súa minuciosa investigación que o kiwi fresco procedente de cultivo ecolóxico presenta maiores valores de dureza, consistencia, fibrosidade e vitamina C, ao tempo que ten menos valores de ºBrix e menos sabor doce. A diferenza, os kiwis cultivados de xeito convencional teñen maiores concentracións de ºBrix e de azucres e menos vitamina C. O kiwi producido con técnicas de cultivo integradas presenta características físicas, químicas e sensoriais intermedias e é o preferido polos consumidores. A tese apunta asemade que, de xeito análogo ao sistema de produción ou cultivo, o tempo de permanencia na cámara tamén provoca lixeiras modificacións no kiwi, sobre todo en parámetros referidos á textura da froita (o maior ou menor tempo de permanencia nas cámaras está asociado cunha lixeira diminución da súa dureza, consistencia, fibrosidade e ata coa abundancia de pelos) e á súa cor. Respecto do kiwi en almibre, esta investigación posibilitou, en primeiro lugar, optimizar o proceso de elaboración deste produto, que constitúe unha alternativa nada desprezable para dar saída comercial aos kiwis de destrío, tales como se denomina a aquelas pezas de froita de pequeno tamaño, defectos de forma... Unha vez completado e verificado o proceso de elaboración de kiwis en almibre, aplicouse este procedemento a froitas cultivadas de xeito ecolóxico e convencional, seguindo as correspondentes prácticas e ecolóxicas e convencionais. Estes produtos foron logo analizados empregando técnicas físico-químicas, sensoriais e microbiolóxicas, ao longo do tempo de almacenamento a temperatura ambiente, pero os resultados apenas depararon diferenzas entre os produtos obtidos, que son estables no tempo. Os kiwis en almibre elaborados ao abeiro da investigación desenvolvida por Maruxa García Quiroga foron avaliados por máis de 200 consumidores, que manifestaron que o produto resultante era do seu agrado e que incluso mostraron a súa vontade de compralo, tal e como se recolle esta investigadora na súa tese. Tribunal da tese A catedrática de universidade María Asunción Lage Yusty, do Departamento de Química Analítica, Nutrición e Bromatoloxía da USC, presidiu o tribunal encargado de avaliar a tese de doutoramento presentada e defendida este xoves na Facultade de Ciencias do campus de Lugo por Maruxa García Quiroga. O investigador sénior Juan Carlos Azboleya Payo, do centro de investigación vasco Azti-Tecnalia, no que está a traballar Maruxa García; o profesor de Fisioloxía Vexetal da Universidade de Vigo Pedro Pablo Gallego; María Victoria González Rodríguez, catedrática de escola universitaria da Universidade da Coruña, e Perfecto Miguel Paseiro, catedrático da USC, tamén formaron parte do tribunal, que lle outorgou a máxima cualificación académica á tese presentada por Maruxa García Quiroga.