Os métodos analíticos utilizados son similares para todas as mostras, presentando diferenzas nos procedementos de extracción, segundo cal sexa a matriz biolóxica utilizada.
A determinación simultánea de drogas e/o as súas metabolitos en diversos tipos de mostras axuda a unha mellor interpretación dos resultados analíticos xa que cada unha engade información complementaria ao resultado. Por iso, a elección da matriz a analizar dependerá fundamentalmente do obxectivo da análise e da información solicitada.
Unha diferenza para resaltar entre as distintas matrices son os períodos nos que se poden detectar as drogas despois da absorción. No caso do sangue o tempo é moi curto, xa que as drogas desaparecen entre 8 e 24 horas despois da absorción. As análises de ouriños proporcionan un maior tempo de diagnóstico, que pode oscilar entre 12 horas ata 30 días, pero en xeral, poden detectarse trazas da maioría de drogas durante dúas ou tres días despois do consumo. No caso do pelo as substancias incorporadas permanecen indefinidamente nel, polo que só vese limitado pola lonxitude do guecho estudado.En resumo, aínda que as análises de ouriños, sangue e pelo proporcionan información sobre o consumo de drogas, diferéncianse en numerosos aspectos. En xeral, a análise de cabelo adóitase empregar para validar ou confirmar un resultado positivo en ouriños, así como para dar información dun consumo crónico de substancias.
O sangue e os ouriños foron ao longo do tempo as mostras biolóxicas máis utilizadas para a análise toxicolóxica. A incorporación das drogas nestes fluídos é ben coñecida e a análise e a interpretación de resultados converteuse xa en rutineiro nos laboratorios de toxicoloxía. Os ouriños é unha mostra na que os niveis dalgunhas substancias son moi elevados, xa que o ril é a principal vía de eliminación e nela tenden a acumularse os tóxicos.
Isto, unido á súa propia composición, máis sinxela que o sangue, fai que sexa unha mostra biolóxica idónea para unha análise cualitativa, que dá resultados sobre un posible consumo de drogas, xa que a maioría poden ser detectadas en ouriños ata 48-72 horas. Con todo, un resultado negativo non sempre é excluínte, xa que en consumos moi recentes pode dar un falso negativo e pola contra o resultado positivo só indica que houbo un consumo previo da mesma, pero non a relación co estado clínico do suxeito no momento da toma de mostra.
Desde hai xa uns anos, incorporáronse outras mostras complementarias ás análises toxicolóxicas de rutina, que proporcionan unha información moi valiosa sobre o consumo de substancias. Entre elas destacan pola súa importancia e utilización o pelo, a saliva e a suor, así como, en casos concretos, o meconio.
Cada unha destas matrices posúe unhas características especiais, que nos proporcionan unha información diferente, e teñen, por tanto, vantaxes e inconvenientes.
As análises de pelo non permiten establecer unha correlación directa entre a concentración de droga detectada na mostra e a dose consumida, pero en cambio, pódense utilizar como medio de diagnóstico para establecer a severidade da drogadicción, é dicir, distinguir entre un consumo baixo, moderado ou elevado de drogas. Isto fai do pelo a mostra idónea para controis de tratamento de pacientes en deshabituación, así como para controis de consumo de substancias ilegais en lugares de traballo.
O pelo é a mostra non convencional cuxa utilización se implantou máis nos laboratorios de toxicoloxía, xa que representa unha alternativa aos ouriños para a análise de drogas de abuso, principalmente cando esta non é válida por transcorrer demasiado tempo tras o último consumo. De feito, a presenza de droga en fluídos corporais só pode ser detectada cando esta foi administrada un ou dous días antes da toma de mostra.
Dado que se estima que o cabelo crece a unha lonxitude media de 1cm/mes, a información proporcionada pode ser de meses ou anos de consumo, podendo así obter un perfil cronolóxico de drogadicción, establecendo, ao mesmo tempo, un patrón de severidade do consumo de drogas.
As análises de sangue son os únicos que permiten relacionar as concentracións existentes co estado clínico do suxeito no momento da toma de mostra, dando unha información de grande importancia á hora de interpretar os resultados desde o punto de vista médico forense. Por iso, en situacións concretas é necesario a súa análise para a determinación de tóxicos ou fármacos. Isto ocorre nos delitos contra a seguridade viaria, ou calquera outro tipo de delito que a persoa poida cometer e, nos que sexa necesario coñecer se estaba baixo os efectos das drogas.
O tempo de detección das drogas en sangue é limitado. É pois unha mostra biolóxica que ofrece información de gran valor e con ela pódese diagnosticar unha intoxicación por calquera substancia.
Ademais do sangue, os ouriños e o cabelo, outras mostras de posible utilización nun laboratorio de toxicoloxía son a saliva, a suor e en casos moi concretos o meconio.
Ademais de mostras biolóxicas, o noso equipo de profesionais pódelle asesorar se desexa realizar unha análise de calquera outro tipo de substancias (pos, pastillas, liquido...).
- Análise de metais en medios biolóxicos.
- Análises de metais en alimentos.
- Determinación de metais en mostras de interese ambiental (augas, sedimentos, plantas etc).
- Estudos de contaminación ambiental por metais e non metais.
- Estudos de dispoñibilidade e especiación de metais.
- Estudos de fortificación de alimentos.