Hidróxeno, unha alternativa limpa ao petróleo
A substitución dos combustibles fósiles por novos combustibles procedentes de fontes renovables constitúe unha vella aspiración que a sociedade actual semella ter transformado nunha necesidade máis ou menos urxente de solucionar, xa por mor de cuestións ambientais, xa pola limitación das reservas dos combustibles fósiles, que teñen unha incidencia directa nas emisións do dióxido de carbono. De feito, o CO₂ resultante dos procesos de combustión dos combustibles fósiles derivados do petróleo é o gas cunha maior responsabilidade no denominado efecto invernadoiro que provoca o proceso de cambio climático ao que estamos a someter o planeta Terra.
As potencialidades que depara o hidróxeno neste novo escenario, unha liña de investigación na que traballa o grupo de investigación Química Bioinorgánica e Supramolecular (Suprabioin) da USC, coordinado polo profesor na Facultade de Ciencias do campus de Lugo Marcelino Maneiro Maneiro, son múltiples e moi acaídas neste novo escenario de enerxías limpas.
As vantaxes medioambientais que depararía o uso de hidróxeno como combustible alternativo aos derivados do petróleo centrou parte do debate e das presentacións realizadas no marco dunha conferencia científica internacional promovida pola Rede MetalBIO e o Laboratorio Internacional Ibérico de Nanotecnoloxía baixo o título Solar Fuel Production, un evento que congregou en Braga investigadores, entre eles referentes internacionais nos ámbitos da Física, Química e mesmo de áreas de Enxeñaría, procedentes de dez países europeos.
Estruturado en 20 comunicacións ou presentación científicas, o evento científico celebrado en Braga permitiu abordar e debater sobre os retos e beneficios do uso de hidróxeno como combustible alternativo ao petróleo. Unha das principais vantaxes que ofrece o hidróxeno vén dada polo feito de que súa combustión non libera dióxido de carbono, senón que produce auga , un refugallo limpo apto para volver ser empregado para a obtención de hidróxeno, sinalou Maneiro.
O tamén coordinador da Rede MetalBIO salientou asemade que o hidróxeno constitúe un combustible cunha alta densidade enerxética, un parámetro que o fai axeitado para as esixencias de múltiples procesos enerxéticos comúns na nosa sociedade. Esta alta densidade enerxética, engade este investigador do campus de Lugo da USC, posibilitaría por exemplo, que o proceso de abastecerse de combustible de hidróxeno resulte moito máis rápido que no caso da recarga nas tecnoloxías baseadas en baterías eléctricas. Á maior celeridade nos procesos de abastecemento cómpre engadir tamén o uso do hidróxeno como combustible favorecería o aproveitamento de boa parte das actuais infraestruturas de que dispoñen as industrias petroleiras.
O aproveitamento do hidróxeno como combustible limpo e alternativo aos do petróleo é unha das liñas de investigación seguidas desde hai anos polo grupo Suprabioin, con sede na Facultade de Ciencias do campus de Lugo e socio promotor da Rede MetalBIO. De feito, este colectivo conta xa con certa tradición de traballo no ámbito da denominada fotosíntese artificial, co obxectivo de desenvolver sistemas eficientes na conversión da enerxía solar en enerxía química, sendo o hidróxeno unha das opcións máis axeitadas como alternativa de combustible obtido a partir de fontes renovables.
Os materiais empregados por este grupo de investigación para o desenvolvemento dos catalizadores son na súa maioría derivados do manganeso, unha elección que obedece, segundo relatou o profesor Maneiro Maneiro a que estamos diante un elemento que, ademais de presentar as propiedades e características axeitadas para este cometido, é tamén accesible na corteza terrestre. Non se trata dun recurso escaso ou difícil de atopar, engadiu, o que, a priori, non implicaría alzas nos custes e nos prezos dos catalizadores ou dispositivos tecnolóxicos de conversión de enerxía.