Ir o contido principal

A USC organiza un congreso internacional que revisa os últimos avances rexistrados polo experimento LHCb no acelerador de partículas do CERN

De esquerda a dereita Abraham Gallas, Guy Wilkinson, Jesús Oitavén, Juan Viaño, Marta Lois e Juan J. Saborido. Foto: Santi Alvite
De esquerda a dereita Abraham Gallas, Guy Wilkinson, Jesús Oitavén, Juan Viaño, Marta Lois e Juan J. Saborido. Foto: Santi Alvite
É a primeira vez que un dos experimentos que conforman o acelerador de partículas do CERN se reúne en Galicia

Por vez primeira, un dos experimentos que conforman o LHC (Large Hadron Collider) reune o seu plenario en Galicia. Concretamente trátase do congreso internacional 81ª LHCb Collaboration Week, no que participan máis de 200 investigadores de todo o mundo para presentar e discutir os últimos avances científicos asociados ao experimento LHCb do CERN, especializado no estudo da asimetría que se observa no universo entre materia e antimateria.

A inauguración oficial deste congreso celebrouse este luns 12 no Salón Nobre do Colexio de Fonseca coa presenza do reitor Juan Viaño así como da conselleira de Igualdade, Desenvolvemento Económico e Turismo, Marta Lois; do secretario xeral técnico da Consellaría de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria, Jesús Oitavén Barcala; o voceiro da colaboración LHCb, Guy Wilkinson; do coordinador do grupo da USC organizador do Congreso, Juan José Saborido Silva, e do profesor Abraham Gallas Torreira en representación do comité organizador. Non obstante o programa científico do encontro xa comezou este mesmo luns pola mañá con sesións paralelas que se desenvolverán na Facultade de Filosofía e co plenario que se celebrará no Auditorio Abanca (rúa do Preguntoiro) ata o próximo venres 16.

A USC participa no experimento LHCb a través do grupo de Física de Altas Enerxías da Facultade de Física, nunha colaboración internacional que reúne 1.151 integrantes de 69 institucións científicas de 16 países. O obxectivo científico do LHCb enmárcase no estudo das partículas elementais constituíntes da materia e as interaccións fundamentais entre elas. Neste contexto a asimetría existente no universo entre a materia e a antimateria é un fenómeno aínda sen explicar e ao que o LHCb buscar dar explicación ampliando o coñecemento que a comunidade científica ten sobre as forzas da natureza.

O LHC, emprazado no Centro Europeo de Investigación en Física de Partículas de Xenebra, fai colidir feixes de protón a unha enerxía de 14 Tera-electron-Volts (TeV), unha enerxía nunca antes alcanzada e que, logo de iniciar o pasado ano unha segunda etapa de funcionamento, duplica as rexistradas na súa primeira etapa de funcionamento. Entre os avances científicos que se abordarán neste encontro especializado, atópanse temas como o descubrimento dos pentaquarks, partículas que conteñen cinco quarks de valencia, fronte ao máis habitual, partículas como os protóns ou os neutróns con tres quarks, ou os mesóns que conteñen dous.

Antimateria
O LHCb está deseñado para estudar a ruptura da simetría entre materia e antimateria producida no Big Bang, momento no que a materia “venceu” á antimateria, formando os átomos que compoñen galaxias, estrelas, planetas e todo o que existe, sen que a día de hoxe se saiba exactamente porqué. O equipo de LHCb da USC explora, entre outras cousas, as diferenzas existentes entre materia e antimateria.

Como explican os promotores do equipo compostelán, o LHCb está deseñado para detectar os efectos indirectos que partículas masivas sen descubrir poden ter en desintegracións de mesóns de beleza que se producen no LHC. Neste senso, Juan Saborido sinala que LHCb pode explorar de xeito indirecto rexións de enerxía non accesibles aos grandes detectores ATLAS e CMS. Tanto ATLAS como CMS son experimentos que realizan buscas directas de novas partículas que, ou ben son predicións de teorías existentes candidatas a substituír o Modelo Estándar -a máis exitosa teoría que os/as científicos/as teñen para describir a maior parte dos fenómenos asociados a partículas elementais e as súas interaccións-, ou darían en todo caso indicacións de cómo construír esa nova teoría.

Como engaden os investigadores, neste senso, para a observación directa de novas partículas é necesario acadar a enerxía precisa para crealas no laboratorio a través da máis famosa ecuación da ciencia E=mc2.

O acto inaugural da xuntanza celebrouse no Salón Nobre do Colexio de Fonseca. Foto: Santi Alvite Cartel do encontro

Os contidos desta páxina actualizáronse o 12.09.2016.