Pasar al contenido principal

Resolto o Premio de Investigación da Cátedra do Camiño

Imaxe de arquivo de peregrinos na Praza do Obradoiro. FOTO: Santi Alvite
Imaxe de arquivo de peregrinos na Praza do Obradoiro. FOTO: Santi Alvite
A tese de doutoramento de Patxi Pérez Ramallo ‘Pilgrimage to Santiago de Compostela. Osteological and Biomolecular Analysis of Medieval Individuals’ e o libro de Victoriano Nodar Fernández ‘El Bestiario de la Catedral de Santiago de Compostela: Espacio, Función y Audiencia’ son os traballos premiados na edición de 2022
Santiago de Compostela

O Premio de Investigación da Cátedra do Camiño de Santiago e das Peregrinacións, cuxa creación é o resultado da colaboración entre a USC e Turismo de Galicia da Xunta de Galicia, acaba de recoñecer ex aequo, na súa quinta edición, a tese de doutoramento de Patxi Pérez Ramallo ‘Pilgrimage to Santiago de Compostela. Osteological and Biomolecular Analysis of Medieval Individuals’; e o libro de Victoriano Nodar Fernández ‘El Bestiario de la Catedral de Santiago de Compostela: Espacio, Función y Audiencia’.

O xurado estivo composto por Miguel Taín Guzmán, catedrático de Historia da Arte da USC e director da devandita Cátedra; María José Azevedo Santos, catedrática da Facultade de Letras da Universidade de Coimbra, membro do Comité Internacional de Expertos do Camiño de Santiago e co-directora da citada Cátedra; así como Daniel C. Lorenzo Santos, director da Fundación Catedral de Santiago de Compostela e co-director da devandita Cátedra.

Máis de 200 individuos medievais analizados

A tese de Patxi Pérez Ramallo, dirixida polo profesor Francisco Etxeberria Gabilondo e defendida na Universidade do País Vasco, aborda a orixe e evolución do Camiño de Santiago na Idade Media (séculos IX-XV d.C.). Por medio de técnicas como a osteoloxía (o estudo dos ósos), os isótopos estables (elementos que proporcionan información sobre a dieta e a orixe dos individuos), o carbono 14, e mesmo o ADN; un equipo interdisciplinario e internacional coordinado por Pérez Ramallo, logrou desentrañar parte dos misterios que aínda envolven os peregrinos e as sociedades.

A investigación iníciase na necrópole da Catedral de Santiago de Compostela e prosegue ao longo do Camiño do Norte e Francés pasando por A Coruña, Lugo, Oviedo, Logroño, Burgos, Pamplona, Roncesvalles, ou Jaca, entre outros puntos xeográficos. Ata un total de 28 xacementos arqueolóxicos e máis de 200 individuos medievais foron analizados. Entre estes individuos, destaca un número significativo de peregrinos descubertos grazas a ser enterrados cuncha de vieira. Pérez Ramallo logrou identificar parcialmente a orixe e xerar un perfil biolóxico (home, muller, estatura, enfermidades…) e social (rico, pobre, urbano, ou rural, entre outros) destes romeus medievais que pereceron na volta, e o máis interesante, tentar identificar a aqueles que morreron antes de chegar a Compostela e obter a cuncha de vieira. Ademais, “o proxecto tamén concentrou os seus esforzos en ver o impacto que tivo o Camiño de Santiago na formación e desenvolvemento dos distintos reinos medievais cristiáns do norte peninsular, así como na formación das cidades e os distintos status sociais”, apunta o investigador.

O bestiario medieval

Pola súa parte, o libro é Victoriano Nodar Fernández, doutor pola USC, constitúe un estudo dos capiteis do interior da Catedral románica de Santiago que se centra naqueles que teñen unha figuración animalística, é dicir, que teñen como tema fundamental o bestiario medieval. “É por tanto un estudo iconográfico que busca rescatar do esquecemento a estas magníficas obras escultóricas que quedaran eclipsadas nos estudos dedicados á catedral pola potencia e calidade das portadas románicas da basílica: Praterías e o Pórtico da Gloria”, explica o investigador.

O espectador actual ao atopase no interior da catedral, un espazo cunha evidente función litúrxica e cultual, esperaría atoparse esculpido nestes capiteis, un amplo repertorio de temas sacros. “Por esa razón hoxe sorpréndenos aínda máis a extraordinaria abundancia de temas do bestiario que, nunha primeira mirada, parecen banais e ata puramente decorativos”, matiza Nodar Fernández. Con todo, o estudo combinado das fontes textuais das que puideron botar man os escultores, a situación destas imaxes no espazo da catedral e da audiencia para a que estaban destinadas as representacións evidenciou que non se trata só de decoración dun espazo sacro, senón que formaban parte dun relato articulado en imaxes para transmitir unha mensaxe dogmática.

Los contenidos de esta página se actualizaron el 14.09.2022.