Prevalencia de consumo excesivo de alcohol en España, 2005-2022
Autoría
S.B.M.F.B.
Máster Universitario en Saúde Pública
S.B.M.F.B.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
24.09.2024 09:00
24.09.2024 09:00
Resumo
Introdución: O alcol é a substancia psicoactiva máis consumida entre a poboación adulta española de 15 a 64 anos. Entre os diferentes patróns de consumo relacionados co consumo de alcol, atópase o consumo intensivo, de atracón ou binge drinking, asociado a importantes problemas de saúde. O obxectivo deste traballo é analizar a evolución do consumo intensivo de alcol en España e caracterizar ás persoas que o practican entre a poboación adulta de 15 a 64 anos. Métodos: Analizouse a prevalencia de binge drinking a nivel global, por sexo e idade, e nas comunidades autónomas (CC.AA.) empregando os microdatos extraídos das enquisas incluídas no estudo Enquisas sobre Alcol e outras Drogas en España (EDADES), durante o período 2005-2022. Aplicando modelos de regresión multivariante identificáronse os factores que contribúen a esta práctica en adultos españois. Resultados: A prevalencia de binge drinking en España aumentou entre 2005 e 2022, alcanzando o seu punto máis alto en 2015 cun 20,2%, para despois reducirse ata 2018 e estabilizarse en 2022 cunha prevalencia do 15,1%. A maior prevalencia observouse nos homes, especialmente no grupo etario de 15 a 34 anos, particularmente entre aqueles que non conviven cunha familia propia e son de nacionalidade española. Percibiu-se unha converxencia gradual na prevalencia entre ambos sexos, especialmente no grupo de 15 a 34 anos. A comunidade autónoma con maior prevalencia é a Región de Murcia, mentres que a de menor prevalencia é Cataluña. Conclusión: En España, a prevalencia do consumo de atracón aumentou nos últimos 15 anos, sendo este aumento máis evidente nas mulleres. Identificar as características asociadas ao consumo de atracón e a súa distribución xeográfica permitiu o deseño de medidas de prevención primaria e secundaria adaptadas ás condicións reais.
Introdución: O alcol é a substancia psicoactiva máis consumida entre a poboación adulta española de 15 a 64 anos. Entre os diferentes patróns de consumo relacionados co consumo de alcol, atópase o consumo intensivo, de atracón ou binge drinking, asociado a importantes problemas de saúde. O obxectivo deste traballo é analizar a evolución do consumo intensivo de alcol en España e caracterizar ás persoas que o practican entre a poboación adulta de 15 a 64 anos. Métodos: Analizouse a prevalencia de binge drinking a nivel global, por sexo e idade, e nas comunidades autónomas (CC.AA.) empregando os microdatos extraídos das enquisas incluídas no estudo Enquisas sobre Alcol e outras Drogas en España (EDADES), durante o período 2005-2022. Aplicando modelos de regresión multivariante identificáronse os factores que contribúen a esta práctica en adultos españois. Resultados: A prevalencia de binge drinking en España aumentou entre 2005 e 2022, alcanzando o seu punto máis alto en 2015 cun 20,2%, para despois reducirse ata 2018 e estabilizarse en 2022 cunha prevalencia do 15,1%. A maior prevalencia observouse nos homes, especialmente no grupo etario de 15 a 34 anos, particularmente entre aqueles que non conviven cunha familia propia e son de nacionalidade española. Percibiu-se unha converxencia gradual na prevalencia entre ambos sexos, especialmente no grupo de 15 a 34 anos. A comunidade autónoma con maior prevalencia é a Región de Murcia, mentres que a de menor prevalencia é Cataluña. Conclusión: En España, a prevalencia do consumo de atracón aumentou nos últimos 15 anos, sendo este aumento máis evidente nas mulleres. Identificar as características asociadas ao consumo de atracón e a súa distribución xeográfica permitiu o deseño de medidas de prevención primaria e secundaria adaptadas ás condicións reais.
Dirección
PEREZ RIOS, MONICA (Titoría)
MARTIN DE BERNARDO GISBERT, LUCIA Cotitoría
PEREZ RIOS, MONICA (Titoría)
MARTIN DE BERNARDO GISBERT, LUCIA Cotitoría
Tribunal
MONTES MARTINEZ, AGUSTIN (Presidente/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Secretario/a)
REY BRANDARIZ, JULIA (Vogal)
MONTES MARTINEZ, AGUSTIN (Presidente/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Secretario/a)
REY BRANDARIZ, JULIA (Vogal)
Variabilidade geografica e temporal da calidade da prescrición antibiotica segundo indicadores AWaRe e ESAC-Net en Galicia durante o período 2019-2023
Autoría
B.G.H.A.
Máster Universitario en Saúde Pública
B.G.H.A.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
24.09.2024 09:20
24.09.2024 09:20
Resumo
O uso excesivo e inadecuado de antibióticos é un factor chave no desenvolvemento de resistencias bacterianas. O obxectivo foi analizar a variabilidade xeográfica e temporal na prescrición de antibióticos en 313 municipios de Galicia entre 2019 e 2023. Utilizáronse indicadores de calidade AWaRe e ESAC-Net, e datos sociodemográficos, económicos e sanitarios. Realizar un estudo observacional, retrospectivo e ecolóxico de agregacións temporais e espaciais, empregando datos de prescrición mensual en poboación maior de 15 anos en atención primaria (AP). A análise identifico amplas diferenzas na calidade do uso de antibióticos entre os municipios de Galicia. Destacan para o ano 2023 o consumo de antibióticos de uso sistémico [J01_DHD] con 16,25 DHD e unha diferenza do 32,1% entre o percentil 25 (PCT 25) e 75 (PCT75), de igual maneira as quinolonas [J01M_DHD], e a relación entre antibióticos de amplo e espectro reducido [J01_B/N]. Tamén se distinguiron variacións temporais durante o período 2019 - 2023, con picos de consumo en meses de inverno. A variabilidade entre municipios non se explica claramente polas variables estudadas, só o número de médicos por cada 1000 habitantes resulta significativo, explicando o 9,4% da variación de antibióticos de uso sistémicos (J01). Isto suxire que factores relacionados coa práctica clínica dos prescritores son importantes. Subliña a necesidade de orientar estratexias para mellorar o uso racional destes medicamentos.
O uso excesivo e inadecuado de antibióticos é un factor chave no desenvolvemento de resistencias bacterianas. O obxectivo foi analizar a variabilidade xeográfica e temporal na prescrición de antibióticos en 313 municipios de Galicia entre 2019 e 2023. Utilizáronse indicadores de calidade AWaRe e ESAC-Net, e datos sociodemográficos, económicos e sanitarios. Realizar un estudo observacional, retrospectivo e ecolóxico de agregacións temporais e espaciais, empregando datos de prescrición mensual en poboación maior de 15 anos en atención primaria (AP). A análise identifico amplas diferenzas na calidade do uso de antibióticos entre os municipios de Galicia. Destacan para o ano 2023 o consumo de antibióticos de uso sistémico [J01_DHD] con 16,25 DHD e unha diferenza do 32,1% entre o percentil 25 (PCT 25) e 75 (PCT75), de igual maneira as quinolonas [J01M_DHD], e a relación entre antibióticos de amplo e espectro reducido [J01_B/N]. Tamén se distinguiron variacións temporais durante o período 2019 - 2023, con picos de consumo en meses de inverno. A variabilidade entre municipios non se explica claramente polas variables estudadas, só o número de médicos por cada 1000 habitantes resulta significativo, explicando o 9,4% da variación de antibióticos de uso sistémicos (J01). Isto suxire que factores relacionados coa práctica clínica dos prescritores son importantes. Subliña a necesidade de orientar estratexias para mellorar o uso racional destes medicamentos.
Dirección
FIGUEIRAS GUZMAN, ADOLFO (Titoría)
FIGUEIRAS GUZMAN, ADOLFO (Titoría)
Tribunal
MONTES MARTINEZ, AGUSTIN (Presidente/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Secretario/a)
REY BRANDARIZ, JULIA (Vogal)
MONTES MARTINEZ, AGUSTIN (Presidente/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Secretario/a)
REY BRANDARIZ, JULIA (Vogal)
Prevalencia e caracterización do consumo de cigarros electrónicos en Europa: Unha revisión sistemática
Autoría
M.M.R.
Máster Universitario en Saúde Pública
M.M.R.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
24.09.2024 09:40
24.09.2024 09:40
Resumo
INTRODUCIÓN: O uso de cigarros electrónicos (CE) aumentou nos derradeiros anos especialmente entre a xente nova non fumadora. Isto supón un problema de saúde pública, xa que o seu consumo podería ser a porta de entrada ao consumo de tabaco convencional. O obxectivo deste traballo é identificar a prevalencia de consumo de CE en non fumadores de tabaco convencional en poboación xeral e estudantes universitarios en Europa, así como as características dos consumidores. MÉTODOS: Realizouse unha procura bibliográfica, rexistrada en Prospero, nas bases de datos MEDLINE (Pubmed), EMBASE y Cochrane seguindo as directrices PRISMA 2020. Xeráronse táboas de extracción adhoc e valorouse a calidade dos estudos incluídos. RESULTADOS: Identificáronse 45 estudos, dos que 32 correspóndense con poboación xeral e 13 con poboación universitaria. O primeiro estudo identificado publicouse en Reino Unido no ano 2013.O número de estudos varía entre países e a prevalencia de consumo varía entre poboacións e países, sendo máxima en poboación universitaria ex-fumadora de Italia (38,6%). Para os países nos que hai máis dunha estimación (6 países) obsérvase que a prevalencia aumentou. As preguntas incluídas varían entre estudos e o período de evocación de recordo tamén, o que dificulta a comparabilidade. Entre os preditores de consumo nove de 17 estudos identifican o sexo masculino, 11 de 12 o ter sido consumidor de tabaco convencional e sete de 13 unha menor idade. CONCLUSIÓNS: A falta de homoxeneidade nas preguntas incluídas, na definición da poboación a estudo e, entre outros, o período para o que se evoca o recordo asociado ao consumo, dificultan a comparación de resultados. Porén, as prevalencias estimadas nos diferentes estudos, especialmente en aqueles realizados en novos, apuntan a que o uso de CE debe se monitorizado polo miúdo, reforzándose a vixilancia e a regulación destes dispositivos e equiparándoos ao tabaco convencional.
INTRODUCIÓN: O uso de cigarros electrónicos (CE) aumentou nos derradeiros anos especialmente entre a xente nova non fumadora. Isto supón un problema de saúde pública, xa que o seu consumo podería ser a porta de entrada ao consumo de tabaco convencional. O obxectivo deste traballo é identificar a prevalencia de consumo de CE en non fumadores de tabaco convencional en poboación xeral e estudantes universitarios en Europa, así como as características dos consumidores. MÉTODOS: Realizouse unha procura bibliográfica, rexistrada en Prospero, nas bases de datos MEDLINE (Pubmed), EMBASE y Cochrane seguindo as directrices PRISMA 2020. Xeráronse táboas de extracción adhoc e valorouse a calidade dos estudos incluídos. RESULTADOS: Identificáronse 45 estudos, dos que 32 correspóndense con poboación xeral e 13 con poboación universitaria. O primeiro estudo identificado publicouse en Reino Unido no ano 2013.O número de estudos varía entre países e a prevalencia de consumo varía entre poboacións e países, sendo máxima en poboación universitaria ex-fumadora de Italia (38,6%). Para os países nos que hai máis dunha estimación (6 países) obsérvase que a prevalencia aumentou. As preguntas incluídas varían entre estudos e o período de evocación de recordo tamén, o que dificulta a comparabilidade. Entre os preditores de consumo nove de 17 estudos identifican o sexo masculino, 11 de 12 o ter sido consumidor de tabaco convencional e sete de 13 unha menor idade. CONCLUSIÓNS: A falta de homoxeneidade nas preguntas incluídas, na definición da poboación a estudo e, entre outros, o período para o que se evoca o recordo asociado ao consumo, dificultan a comparación de resultados. Porén, as prevalencias estimadas nos diferentes estudos, especialmente en aqueles realizados en novos, apuntan a que o uso de CE debe se monitorizado polo miúdo, reforzándose a vixilancia e a regulación destes dispositivos e equiparándoos ao tabaco convencional.
Dirección
PEREZ RIOS, MONICA (Titoría)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA Cotitoría
PEREZ RIOS, MONICA (Titoría)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA Cotitoría
Tribunal
MONTES MARTINEZ, AGUSTIN (Presidente/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Secretario/a)
REY BRANDARIZ, JULIA (Vogal)
MONTES MARTINEZ, AGUSTIN (Presidente/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Secretario/a)
REY BRANDARIZ, JULIA (Vogal)
Influencia dos medios de comunicación na comunicación de reaccións adversas aos medicamentos
Autoría
M.V.S.N.
Máster Universitario en Saúde Pública
M.V.S.N.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
24.09.2024 10:00
24.09.2024 10:00
Resumo
Obxectivo: O obxetivo deste estudio foi avaliar o impacto na notificación de sospeitas de reaccións adversas a medicamentos (RAM) ao Sistema Español de Farmacovixilancia de medicamentos de uso humano (SEFV-H), tras a difusión polos medios de comunicación de noticias de prensa que alertan sobre a seguridade dos medicamentos. Método: Realízase unha busca sistemática de noticias publicadas nos diarios de ámbito estatal entre o 1 de xaneiro e o 31 de decembro de 2023 que se refiran a algún dos medicamentos incluídos nas alertas de seguridade emitidas pola Axencia Española de Medicamentos e Produtos Sanitarios ou a Axencia Europea do Medicamento no período a estudo. Paralelamente, realízase un estudo ecolóxico de agrupacións temporais da base de datos do sistema nacional de Farmacovixilancia, FEDRA. Recóllense casos espontáneos rexistrados a través do SEFV-H que teñan como sospeitoso algún dos medicamentos en estudo. Seleccionáronse as sospeitas de RAM rexistradas dende os cinco anos anteriores á difusión da nota de seguridade ata o 1 de abril do 2024. Resultados: Durante o período a estudo para os fármacos seleccionados; metamizol, pseudoefedrina, topiramato, valproato e os agonistas do péptido similar ao glucagón 1 (GLP-1), non se observan cambios significativos no número de notificacións recibidas no momento da publicación do comunicado de prensa. Os resultados obtidos nos meses seguintes non son estatisticamente significativos para o metamizol e o GLP-1, pero obsérvase un lixeiro cambio na tendencia para a pseudoefedrina, o topiramato e o valproato. Conclusións: A publicación de noticias de prensa alertando sobre un posible problema de seguridade cun medicamento non está asociada a un aumento importante do número de sospeitas de RAM enviadas ao SEFV-H.
Obxectivo: O obxetivo deste estudio foi avaliar o impacto na notificación de sospeitas de reaccións adversas a medicamentos (RAM) ao Sistema Español de Farmacovixilancia de medicamentos de uso humano (SEFV-H), tras a difusión polos medios de comunicación de noticias de prensa que alertan sobre a seguridade dos medicamentos. Método: Realízase unha busca sistemática de noticias publicadas nos diarios de ámbito estatal entre o 1 de xaneiro e o 31 de decembro de 2023 que se refiran a algún dos medicamentos incluídos nas alertas de seguridade emitidas pola Axencia Española de Medicamentos e Produtos Sanitarios ou a Axencia Europea do Medicamento no período a estudo. Paralelamente, realízase un estudo ecolóxico de agrupacións temporais da base de datos do sistema nacional de Farmacovixilancia, FEDRA. Recóllense casos espontáneos rexistrados a través do SEFV-H que teñan como sospeitoso algún dos medicamentos en estudo. Seleccionáronse as sospeitas de RAM rexistradas dende os cinco anos anteriores á difusión da nota de seguridade ata o 1 de abril do 2024. Resultados: Durante o período a estudo para os fármacos seleccionados; metamizol, pseudoefedrina, topiramato, valproato e os agonistas do péptido similar ao glucagón 1 (GLP-1), non se observan cambios significativos no número de notificacións recibidas no momento da publicación do comunicado de prensa. Os resultados obtidos nos meses seguintes non son estatisticamente significativos para o metamizol e o GLP-1, pero obsérvase un lixeiro cambio na tendencia para a pseudoefedrina, o topiramato e o valproato. Conclusións: A publicación de noticias de prensa alertando sobre un posible problema de seguridade cun medicamento non está asociada a un aumento importante do número de sospeitas de RAM enviadas ao SEFV-H.
Dirección
FIGUEIRAS GUZMAN, ADOLFO (Titoría)
FIGUEIRAS GUZMAN, ADOLFO (Titoría)
Tribunal
MONTES MARTINEZ, AGUSTIN (Presidente/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Secretario/a)
REY BRANDARIZ, JULIA (Vogal)
MONTES MARTINEZ, AGUSTIN (Presidente/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Secretario/a)
REY BRANDARIZ, JULIA (Vogal)
Coñecemento, actitudes e prácticas do uso de benzodiacepinas en estudantes universitarios da USC.
Autoría
M.C.R.
Máster Universitario en Saúde Pública
M.C.R.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
24.09.2024 10:20
24.09.2024 10:20
Resumo
Obxectivos O consumo de benzodiazepinas disparouse nos últimos anos a nivel mundial, converténdose nun problema de saúde pública. O obxectivo deste estudo é identificar que actitudes están relacionadas co consumo de benzodiazepinas nos estudantes da Universidade de Santiago para deseñar intervencións educativas que axuden a reducir o consumo destes fármacos na poboación universitaria. Métodos Realizouse un estudo transversal a partir dun cuestionario validado de coñecementos, actitudes e prácticas autocompletado, realizado entre os alumnos da Universidade de Santiago de Compostela, en Galicia (n = 624). O grao de acordo con cada ítem de coñecemento e actitudes mediuse utilizando unha escala horizontal numerada do 1 ao 10, sendo 1 totalmente en desacordo e 10 totalmente de acordo. Os datos foron analizados mediante regresión loxística. Resultados Dos 624 estudantes enquisados, 396 (o 64%) eran non consumidores e 224 (o 36%) eran consumidores. O estudo mostra que os consumidores de benzodiazepinas teñen unha maior aceptación cara ao seu uso no día a día, pero tamén cara a gardalas para usalas no futuro. Non hai diferenzas significativas nas actitudes cara aos profesionais da saúde entre consumidores e non consumidores. Conclusións O estudo suxire que o consumo de benzodiazepinas entre os estudantes da Universidade de Santiago de Compostela é maior que noutros estudos. Recoméndase deseñar intervencións educativas para mellorar as actitudes en función das asociacións con algunhas das actitudes avaliadas.
Obxectivos O consumo de benzodiazepinas disparouse nos últimos anos a nivel mundial, converténdose nun problema de saúde pública. O obxectivo deste estudo é identificar que actitudes están relacionadas co consumo de benzodiazepinas nos estudantes da Universidade de Santiago para deseñar intervencións educativas que axuden a reducir o consumo destes fármacos na poboación universitaria. Métodos Realizouse un estudo transversal a partir dun cuestionario validado de coñecementos, actitudes e prácticas autocompletado, realizado entre os alumnos da Universidade de Santiago de Compostela, en Galicia (n = 624). O grao de acordo con cada ítem de coñecemento e actitudes mediuse utilizando unha escala horizontal numerada do 1 ao 10, sendo 1 totalmente en desacordo e 10 totalmente de acordo. Os datos foron analizados mediante regresión loxística. Resultados Dos 624 estudantes enquisados, 396 (o 64%) eran non consumidores e 224 (o 36%) eran consumidores. O estudo mostra que os consumidores de benzodiazepinas teñen unha maior aceptación cara ao seu uso no día a día, pero tamén cara a gardalas para usalas no futuro. Non hai diferenzas significativas nas actitudes cara aos profesionais da saúde entre consumidores e non consumidores. Conclusións O estudo suxire que o consumo de benzodiazepinas entre os estudantes da Universidade de Santiago de Compostela é maior que noutros estudos. Recoméndase deseñar intervencións educativas para mellorar as actitudes en función das asociacións con algunhas das actitudes avaliadas.
Dirección
ZAPATA CACHAFEIRO, MARUXA (Titoría)
ZAPATA CACHAFEIRO, MARUXA (Titoría)
Tribunal
MONTES MARTINEZ, AGUSTIN (Presidente/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Secretario/a)
REY BRANDARIZ, JULIA (Vogal)
MONTES MARTINEZ, AGUSTIN (Presidente/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Secretario/a)
REY BRANDARIZ, JULIA (Vogal)
Relación entre consumo de tabaco e alcohol e depresión na poboación adulta española
Autoría
C.G.S.
Máster Universitario en Saúde Pública
C.G.S.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
24.09.2024 15:30
24.09.2024 15:30
Resumo
A depresión é a enfermidade mental máis común globalmente, véndose máis afectadas as mulleres. Esta caracterízase por síntomas como tristeza, falta de enerxía, insomnio ou incapacidade para o desfrute. A combinación de sucesos estresantes e a vulnerabilidade individual son as dúas precondicións para o desenvolvemento dunha patoloxía mental. Esta última está determinada por unha serie de factores (xenéticos, sociodemográficos, psicosociais…) que difiren duns individuos a outros, entre eles o consumo de tabaco e alcohol. O alcohol é unha das substancias consumidas a nivel global, dúas veces máis por parte dos homes e o seu consumo de forma nociva está relacionado coas patoloxías neuropsiquiátricas. Pola súa parte, o hábito de fumar é a principal causa de morte previble a nivel mundial e, como ocorría co alcohol, é levado a cabo maiormente por parte dos varóns. En canto á relación destas substancias co trastorno depresivo, é común que a dependencia á nicotina coexista coa patoloxía e, ademais, o risco de depresión entre bebedores é de 1,5 a 2 veces maior ca entre os non bebedores. Este traballo ten como obxectivo xeral analizar a relación entre o consumo de drogas legais e a prevalencia do trastorno depresivo na poboación adulta española e, para isto, analizáronse os datos da Enquisa Europea de Saúde en España do ano 2020 (EESE 2020). Os resultados obtidos mostran que a prevalencia de depresión é maior en mulleres, mentres que ocorre o contrario en canto ao consumo de alcohol e tabaco. Ademais, hai asociación entre o consumo de tabaco e alcohol, o sexo, a idade e o nivel de estudos e o padecemento de dito trastorno. As mulleres presentan o dobre de diagnósticos que os hombres, os individuos que non saben ler ou escribir preséntano 3 veces máis que os universitarios, canto máis maior sexa a persoa maior prevalencia, os fumadores diarios teñen un 62,5% máis de diagnósticos de depresión e, en canto aos bebedores, tan só os exconsumidores mostran maior frecuencia con respecto a aqueles que nunca o fixeron. En conclusión, parece existir asociación entre o consumo de tabaco e alcohol e o padecemento de depresión na poboación española.
A depresión é a enfermidade mental máis común globalmente, véndose máis afectadas as mulleres. Esta caracterízase por síntomas como tristeza, falta de enerxía, insomnio ou incapacidade para o desfrute. A combinación de sucesos estresantes e a vulnerabilidade individual son as dúas precondicións para o desenvolvemento dunha patoloxía mental. Esta última está determinada por unha serie de factores (xenéticos, sociodemográficos, psicosociais…) que difiren duns individuos a outros, entre eles o consumo de tabaco e alcohol. O alcohol é unha das substancias consumidas a nivel global, dúas veces máis por parte dos homes e o seu consumo de forma nociva está relacionado coas patoloxías neuropsiquiátricas. Pola súa parte, o hábito de fumar é a principal causa de morte previble a nivel mundial e, como ocorría co alcohol, é levado a cabo maiormente por parte dos varóns. En canto á relación destas substancias co trastorno depresivo, é común que a dependencia á nicotina coexista coa patoloxía e, ademais, o risco de depresión entre bebedores é de 1,5 a 2 veces maior ca entre os non bebedores. Este traballo ten como obxectivo xeral analizar a relación entre o consumo de drogas legais e a prevalencia do trastorno depresivo na poboación adulta española e, para isto, analizáronse os datos da Enquisa Europea de Saúde en España do ano 2020 (EESE 2020). Os resultados obtidos mostran que a prevalencia de depresión é maior en mulleres, mentres que ocorre o contrario en canto ao consumo de alcohol e tabaco. Ademais, hai asociación entre o consumo de tabaco e alcohol, o sexo, a idade e o nivel de estudos e o padecemento de dito trastorno. As mulleres presentan o dobre de diagnósticos que os hombres, os individuos que non saben ler ou escribir preséntano 3 veces máis que os universitarios, canto máis maior sexa a persoa maior prevalencia, os fumadores diarios teñen un 62,5% máis de diagnósticos de depresión e, en canto aos bebedores, tan só os exconsumidores mostran maior frecuencia con respecto a aqueles que nunca o fixeron. En conclusión, parece existir asociación entre o consumo de tabaco e alcohol e o padecemento de depresión na poboación española.
Dirección
MONTES MARTINEZ, AGUSTIN (Titoría)
MONTES MARTINEZ, AGUSTIN (Titoría)
Tribunal
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Presidente/a)
RODRÍGUEZ FERNÁNDEZ, Mª DE LA ALMUDENA (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Presidente/a)
RODRÍGUEZ FERNÁNDEZ, Mª DE LA ALMUDENA (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
Validez do RAE-CMBD como sistema de vixilancia de infección asociada á asistencia sanitaria
Autoría
A.O.C.
Máster Universitario en Saúde Pública
A.O.C.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
24.09.2024 15:50
24.09.2024 15:50
Resumo
Introdución As infeccións relacionadas coa asistencia sanitaria (IRAS) son un importante problema de saúde pública e de seguridade para o paciente. O obxectivo deste estudo foi identificar a validez de criterio do Rexistro de Actividade de Atención Especializada-Conxunto Mínimo Básico de Datos (RAE-CMBD) para a clasificación diagnóstica de IRAS. Métodos Estudo de validación de probas multicéntrico. Analizouse a validez de criterio do RAE-CMBD para a clasificación diagnóstica de IRAS empregando como referencia as IRAS do Estudo de Prevalencia de Infección Nosocomial España (EPINE) dos anos 2022 e 2023 en tres hospitais de terceiro nivel. Seleccionáronse os códigos do CIE-10 propostos polo Ministerio de Sanidade para os informes de IRAS. Revisáronse os informes de alta dunha mostra aleatoria de casos para identificar se incluían diagnóstico de IRAS. Calculáronse os índices de validez, razóns de probabilidade a posteriori e concordancia. Empregouse un modelo de regresión loxística para a predición de falsos negativos e falsos positivos. Calculáronse os intervalos de confianza ao 95% (IC95%). Utilizouse o programa STATAv15. O estudo contou coa aprobación do Comité de Investigación Ética. Resultados Obtivéronse 4745 emparellamentos únicos entre o RAE-CMBD e o EPINE. O RAE-CMBD mostrou unha sensibilidade (SE) do 25,6% (IC95% 21,3-30,3), especificidade (SP) do 94,7% (93,9-95,3), valor predictivo positivo (VPP) do 29,6% (24,7-34,8) e negativo (VPN) do 93,5% (92,8-94,3). A concordancia amosou un índice kappa de Cohen de 0,2. No 53,33% (40,89-65,37) dos informes de alta constaba o diagnóstico de IRAS. Un dos hospitais participantes presentou unha menor probabilidade de falsos positivos cun OR de 0,5 (IC95% 0,3-0,7). Conclusións O RAE-CMBD non parece unha ferramenta válida para establecer indicadores de IRAS. Isto podería estar relacionado coa ausencia do diagnóstico de IRAS nos informes de alta, dado que cando esta información figura no informe de alta, a sensibilidade mellora. Aumentar a validez do RAE-CMBD para a identificación de IRAS podería permitir establecer indicadores de seguridade do paciente comparables entre áreas. É necesario buscar vías para mellorar a codificación do RAE-CMBD para a detección de IRAS e a recollida do diagnóstico de IRAS nos informes de alta médica.
Introdución As infeccións relacionadas coa asistencia sanitaria (IRAS) son un importante problema de saúde pública e de seguridade para o paciente. O obxectivo deste estudo foi identificar a validez de criterio do Rexistro de Actividade de Atención Especializada-Conxunto Mínimo Básico de Datos (RAE-CMBD) para a clasificación diagnóstica de IRAS. Métodos Estudo de validación de probas multicéntrico. Analizouse a validez de criterio do RAE-CMBD para a clasificación diagnóstica de IRAS empregando como referencia as IRAS do Estudo de Prevalencia de Infección Nosocomial España (EPINE) dos anos 2022 e 2023 en tres hospitais de terceiro nivel. Seleccionáronse os códigos do CIE-10 propostos polo Ministerio de Sanidade para os informes de IRAS. Revisáronse os informes de alta dunha mostra aleatoria de casos para identificar se incluían diagnóstico de IRAS. Calculáronse os índices de validez, razóns de probabilidade a posteriori e concordancia. Empregouse un modelo de regresión loxística para a predición de falsos negativos e falsos positivos. Calculáronse os intervalos de confianza ao 95% (IC95%). Utilizouse o programa STATAv15. O estudo contou coa aprobación do Comité de Investigación Ética. Resultados Obtivéronse 4745 emparellamentos únicos entre o RAE-CMBD e o EPINE. O RAE-CMBD mostrou unha sensibilidade (SE) do 25,6% (IC95% 21,3-30,3), especificidade (SP) do 94,7% (93,9-95,3), valor predictivo positivo (VPP) do 29,6% (24,7-34,8) e negativo (VPN) do 93,5% (92,8-94,3). A concordancia amosou un índice kappa de Cohen de 0,2. No 53,33% (40,89-65,37) dos informes de alta constaba o diagnóstico de IRAS. Un dos hospitais participantes presentou unha menor probabilidade de falsos positivos cun OR de 0,5 (IC95% 0,3-0,7). Conclusións O RAE-CMBD non parece unha ferramenta válida para establecer indicadores de IRAS. Isto podería estar relacionado coa ausencia do diagnóstico de IRAS nos informes de alta, dado que cando esta información figura no informe de alta, a sensibilidade mellora. Aumentar a validez do RAE-CMBD para a identificación de IRAS podería permitir establecer indicadores de seguridade do paciente comparables entre áreas. É necesario buscar vías para mellorar a codificación do RAE-CMBD para a detección de IRAS e a recollida do diagnóstico de IRAS nos informes de alta médica.
Dirección
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Titoría)
Vázquez Cancela, Olalla Cotitoría
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Titoría)
Vázquez Cancela, Olalla Cotitoría
Tribunal
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Presidente/a)
RODRÍGUEZ FERNÁNDEZ, Mª DE LA ALMUDENA (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Presidente/a)
RODRÍGUEZ FERNÁNDEZ, Mª DE LA ALMUDENA (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
Leite de cabra na poboación infantil: revisión sistemática sobre a composición nutricional e estudios en fase preclínica
Autoría
M.R.M.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
M.R.M.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
17.09.2024 09:00
17.09.2024 09:00
Resumo
Introdución: o leite materno é o mellor alimento que se pode ofrecer a un neonato. Existen situacións nas que isto non é posible ou suficiente para cubrir os requerimentos nutricionais. Nestes casos pode recurrirse ao uso de fórmulas infantiles, xeralmente feitas a partir de leite de vaca. Nos últimos anos o interese pola búsqueda de fontes alternativas para a fabricación de fórmulas infantiles, como por exemplo o leite de cabra, foi en aumento. Obxetivos: analizar a evidencia dispoñible acerca do leite de cabra na alimentación infantil, excluíndo estudios clínicos. Métodos: realizouse unha revisión sistemática que inclúe os estudios comparativos do leite de cabra fronte a outros leites en termos de composición nutricional e variables clínicas en modelo animal. Resultados: atopáronse un total de 48 artículos dos cales 16 cumplían os criterios de inclusión e estudiaban de forma heteroxénea o perfil nutricional do leite de cabra fronte ao de vaca. A maioría deles conclúen que existen diferencias entre ambas en canto á composición xeral das mesmas, da dixestibilidade lipídica e proteica e en relación con determinadas variables clínicas e toxicidade. Conclusións: as diferenzas atopadas entre leite de vaca e de cabra non aportan datos suficientes para poder considerar un perfil nutricional máis favorable desta última
Introdución: o leite materno é o mellor alimento que se pode ofrecer a un neonato. Existen situacións nas que isto non é posible ou suficiente para cubrir os requerimentos nutricionais. Nestes casos pode recurrirse ao uso de fórmulas infantiles, xeralmente feitas a partir de leite de vaca. Nos últimos anos o interese pola búsqueda de fontes alternativas para a fabricación de fórmulas infantiles, como por exemplo o leite de cabra, foi en aumento. Obxetivos: analizar a evidencia dispoñible acerca do leite de cabra na alimentación infantil, excluíndo estudios clínicos. Métodos: realizouse unha revisión sistemática que inclúe os estudios comparativos do leite de cabra fronte a outros leites en termos de composición nutricional e variables clínicas en modelo animal. Resultados: atopáronse un total de 48 artículos dos cales 16 cumplían os criterios de inclusión e estudiaban de forma heteroxénea o perfil nutricional do leite de cabra fronte ao de vaca. A maioría deles conclúen que existen diferencias entre ambas en canto á composición xeral das mesmas, da dixestibilidade lipídica e proteica e en relación con determinadas variables clínicas e toxicidade. Conclusións: as diferenzas atopadas entre leite de vaca e de cabra non aportan datos suficientes para poder considerar un perfil nutricional máis favorable desta última
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Moreno Álvarez, Ana Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Moreno Álvarez, Ana Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Ototoxicidade en pacientes con cancro infantil nun centro terciario: experiencia de 10 anos.
Autoría
L.S.H.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
L.S.H.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
17.09.2024 09:00
17.09.2024 09:00
Resumo
Antecedentes e obxectivos: o tratamento con cisplatino e carboplatino emprégase en oncoloxía pediátrica. Asocian melloras na supervivencia, pero van acompañadas de efectos adversos como a ototoxicidade, incluíndo perda auditiva, tinnitus e/ou vertixe. A perda auditiva afecta especialmente aos nenos pequenos antes e durante a adquisición da linguaxe, con impacto potencial no seu desenvolvemento e educación psicosocial. Métodos: Estudo retrospectivo do desenvolvemento da ototoxicidade en pacientes pediátricos con cancro que recibiron quimioterapia a base de cisplatino, carboplatino e vincristina entre 2013 e 2023. Para cualificar a ototoxicidade utilizouse a escala de ototoxicidade SIOP de Boston. A análise estatística entre as diferentes variables realizouse con IBM SPSS Statistics versión 21. Resultados: incluíuse un total de 206 pacientes. A idade media no momento do diagnóstico foi de 5 anos (1 mes-16 anos), con 119 homes (58%) e 87 mulleres (42%). Os diagnósticos máis frecuentes foron neuroblastoma (18%), meduloblastoma (13,2%) e osteosarcoma (12,6%). De todos, 114 pacientes recibiron cisplatino, 151 carboplatino e 136 vincristina +/- cisplatino ou carboplatino. 8 pacientes recibiron só cisplatino e carboplatino. As doses acumuladas medias foron de 295,75 mg/m2 para o cisplatino, 1.842,22 mg/m2 para o carboplatino e 13,81 mg/m2 para a vincristina. En total, 127 (61,6%) foron seguidos polo otorrinolaringólogo desde o inicio do tratamento, dos cales 88 foron avaliados ao final do tratamento e 83 posteriormente. A ototoxicidade avaliouse mediante audiometría ou emisións otoacústicas segundo a idade. Corenta e oito nenos (23,3%) desenvolveron perda auditiva. O tratamento con cisplatino (P = 0,00) e carboplatino (P = 0,002) asociouse significativamente coa ototoxicidade. Conclusións: cremos que o desenvolvemento da ototoxicidade na nosa cohorte está infradiagnosticado xa que o 40% dos nenos en risco non foron avaliados. Debemos mellorar a avaliación audiolóxica dos nosos pacientes xa que o seguimento periódico da sensibilidade auditiva é a única forma de garantir a detección precoz dos signos de ototoxicidade.
Antecedentes e obxectivos: o tratamento con cisplatino e carboplatino emprégase en oncoloxía pediátrica. Asocian melloras na supervivencia, pero van acompañadas de efectos adversos como a ototoxicidade, incluíndo perda auditiva, tinnitus e/ou vertixe. A perda auditiva afecta especialmente aos nenos pequenos antes e durante a adquisición da linguaxe, con impacto potencial no seu desenvolvemento e educación psicosocial. Métodos: Estudo retrospectivo do desenvolvemento da ototoxicidade en pacientes pediátricos con cancro que recibiron quimioterapia a base de cisplatino, carboplatino e vincristina entre 2013 e 2023. Para cualificar a ototoxicidade utilizouse a escala de ototoxicidade SIOP de Boston. A análise estatística entre as diferentes variables realizouse con IBM SPSS Statistics versión 21. Resultados: incluíuse un total de 206 pacientes. A idade media no momento do diagnóstico foi de 5 anos (1 mes-16 anos), con 119 homes (58%) e 87 mulleres (42%). Os diagnósticos máis frecuentes foron neuroblastoma (18%), meduloblastoma (13,2%) e osteosarcoma (12,6%). De todos, 114 pacientes recibiron cisplatino, 151 carboplatino e 136 vincristina +/- cisplatino ou carboplatino. 8 pacientes recibiron só cisplatino e carboplatino. As doses acumuladas medias foron de 295,75 mg/m2 para o cisplatino, 1.842,22 mg/m2 para o carboplatino e 13,81 mg/m2 para a vincristina. En total, 127 (61,6%) foron seguidos polo otorrinolaringólogo desde o inicio do tratamento, dos cales 88 foron avaliados ao final do tratamento e 83 posteriormente. A ototoxicidade avaliouse mediante audiometría ou emisións otoacústicas segundo a idade. Corenta e oito nenos (23,3%) desenvolveron perda auditiva. O tratamento con cisplatino (P = 0,00) e carboplatino (P = 0,002) asociouse significativamente coa ototoxicidade. Conclusións: cremos que o desenvolvemento da ototoxicidade na nosa cohorte está infradiagnosticado xa que o 40% dos nenos en risco non foron avaliados. Debemos mellorar a avaliación audiolóxica dos nosos pacientes xa que o seguimento periódico da sensibilidade auditiva é a única forma de garantir a detección precoz dos signos de ototoxicidade.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Cañete Nieto, Adela Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Cañete Nieto, Adela Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Ferramentas de cribado nutricional na poboación pediátrica: revisión sistemática.
Autoría
C.V.F.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
C.V.F.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
17.09.2024 09:00
17.09.2024 09:00
Resumo
A desnutrición relacionada coa enfermidade (DRE) é o tipo de desnutrición máis frecuente en países industrializados, cunha alta morbilidade asociada. O propósito desta revisión sistemática é actualizar a evidencia dispoñible sobre as ferramentas de cribado nutricional en pediatría e comparar a súa validez e aplicabilidade. Realizouse unha revisión sistemática da literatura en MEDLINE (Pubmed) e foron seleccionados artigos relativos a ferramentas de cribado nutricional en poboación pediátrica. A avaliación de calidade realizouse a través da ferramenta Quality Assessment of Diagnostic Accuracy Studies 2 (QUADAS-2). Identificáronse un total de 200 artigos, dos cales 11 incluíronse na revisión. Os artigos publicados son moi heteroxéneos e inclúen unha media de 870 pacientes (6.7 anos de idade media e 49% mulleres) de distintos países: Brasil, Grecia, Turquía, Bélxica, Corea, Hungría, China, España, Israel e Reino Unido. Neles, empregáronse 8 ferramentas de cribado nutricional, sendo as máis utilizadas Screening Tool for Risk on Nutritional Status and Growth (STRONGkids), Screening Tool for the Assessment of Malnutrition in Pediatrics (STAMP) e Pediatric Yorkhill Malnutrition Score (PYMS) en 5 artigos. A escala PYMS mostra unha boa concordancia coa valoración por parte dos nutricionistas e coa valoración antropométrica (sensibilidade 88.2%, especificidade 82.5%). A pesar da gran heteroxeneidade dos artigos publicados, a escala PYMS presenta unha maior capacidade de detectar pacientes pediátricos en risco nutricional, polo que debería ser considerada á hora de utilizar unha ferramenta de cribado nutricional.
A desnutrición relacionada coa enfermidade (DRE) é o tipo de desnutrición máis frecuente en países industrializados, cunha alta morbilidade asociada. O propósito desta revisión sistemática é actualizar a evidencia dispoñible sobre as ferramentas de cribado nutricional en pediatría e comparar a súa validez e aplicabilidade. Realizouse unha revisión sistemática da literatura en MEDLINE (Pubmed) e foron seleccionados artigos relativos a ferramentas de cribado nutricional en poboación pediátrica. A avaliación de calidade realizouse a través da ferramenta Quality Assessment of Diagnostic Accuracy Studies 2 (QUADAS-2). Identificáronse un total de 200 artigos, dos cales 11 incluíronse na revisión. Os artigos publicados son moi heteroxéneos e inclúen unha media de 870 pacientes (6.7 anos de idade media e 49% mulleres) de distintos países: Brasil, Grecia, Turquía, Bélxica, Corea, Hungría, China, España, Israel e Reino Unido. Neles, empregáronse 8 ferramentas de cribado nutricional, sendo as máis utilizadas Screening Tool for Risk on Nutritional Status and Growth (STRONGkids), Screening Tool for the Assessment of Malnutrition in Pediatrics (STAMP) e Pediatric Yorkhill Malnutrition Score (PYMS) en 5 artigos. A escala PYMS mostra unha boa concordancia coa valoración por parte dos nutricionistas e coa valoración antropométrica (sensibilidade 88.2%, especificidade 82.5%). A pesar da gran heteroxeneidade dos artigos publicados, a escala PYMS presenta unha maior capacidade de detectar pacientes pediátricos en risco nutricional, polo que debería ser considerada á hora de utilizar unha ferramenta de cribado nutricional.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Moreno Álvarez, Ana Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Moreno Álvarez, Ana Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Efectos do leite de vaca con betacaseína A2 sobre os síntomas dixestivos: revisión sistemática.
Autoría
A.M.P.H.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
A.M.P.H.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
17.09.2024 09:00
17.09.2024 09:00
Resumo
Introdución: O leite con beta caseína A2 parece ser máis saudable que o que contén beta caseína A1 debido á súa menor cantidade de péptido opioide bioactivo Beta Casomorfina 7 (BCM7). Hai unha parte importante da poboación con problemas na dixestión dos produtos lácteos, o que afecta á súa calidade de vida tras a súa inxestión e que podería estar relacionado co BCM7. Obxectivos: analizar a evidencia dispoñible sobre os beneficios do leite beta caseína A2 na saúde dixestiva Métodos: realizouse unha revisión sistemática para identificar publicacións relevantes sobre os beneficios da beta caseína A2 nos síntomas dixestivos en comparación con outros tipos de leite. Consideráronse os estudos publicados en inglés e español entre xaneiro de 2014 e xuño de 2024. Consideráronse os ensaios clínicos en pacientes pediátricos e adultos. Resultados: Atopáronse 49 artigos, dos cales 7 cumprían os criterios de inclusión. Os 7 son ensaios clínicos que comparan a inxestión de leite con beta caseína A2 con leite con beta caseína A1 ou outros tipos de leite. Conclusións: parecen observarse menos síntomas gastrointestinais co consumo de leite con beta caseína A2, aínda que non estatisticamente significativos de forma uniforme en todos os estudos. A inxestión de beta caseína A2 tamén está asociada a un patrón de motilidade colónico máis rápido medido mediante técnicas de tránsito intestinal. A medición de varios parámetros bioquímicos e inflamatorios en feces e soro non proporciona resultados concluíntes sobre a súa modificación en relación co consumo de leite con Beta. caseína A2.
Introdución: O leite con beta caseína A2 parece ser máis saudable que o que contén beta caseína A1 debido á súa menor cantidade de péptido opioide bioactivo Beta Casomorfina 7 (BCM7). Hai unha parte importante da poboación con problemas na dixestión dos produtos lácteos, o que afecta á súa calidade de vida tras a súa inxestión e que podería estar relacionado co BCM7. Obxectivos: analizar a evidencia dispoñible sobre os beneficios do leite beta caseína A2 na saúde dixestiva Métodos: realizouse unha revisión sistemática para identificar publicacións relevantes sobre os beneficios da beta caseína A2 nos síntomas dixestivos en comparación con outros tipos de leite. Consideráronse os estudos publicados en inglés e español entre xaneiro de 2014 e xuño de 2024. Consideráronse os ensaios clínicos en pacientes pediátricos e adultos. Resultados: Atopáronse 49 artigos, dos cales 7 cumprían os criterios de inclusión. Os 7 son ensaios clínicos que comparan a inxestión de leite con beta caseína A2 con leite con beta caseína A1 ou outros tipos de leite. Conclusións: parecen observarse menos síntomas gastrointestinais co consumo de leite con beta caseína A2, aínda que non estatisticamente significativos de forma uniforme en todos os estudos. A inxestión de beta caseína A2 tamén está asociada a un patrón de motilidade colónico máis rápido medido mediante técnicas de tránsito intestinal. A medición de varios parámetros bioquímicos e inflamatorios en feces e soro non proporciona resultados concluíntes sobre a súa modificación en relación co consumo de leite con Beta. caseína A2.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Moreno Álvarez, Ana Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Moreno Álvarez, Ana Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
avaliación de anuncios dirixidos á poboación infantil, análise nutricional e cuestionario de exposición a pantallas e anuncios
Autoría
C.P.L.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
C.P.L.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
18.07.2024 09:00
18.07.2024 09:00
Resumo
O sobrepeso e a obesidade afectan a millóns de nenos. Os factores de risco inclúen unha dieta desequilibrada, actividade física insuficiente e falta de hábitos saudables. A obesidade está relacionada coa inflamación e as enfermidades crónicas. A publicidade alimentaria contribúe a este problema, especialmente nos nenos. O Código PAOS regula a publicidade en España, pero a calidade nutricional dos produtos segue sendo cuestionable. O estudo consta de tres fases: unha avaliación dos anuncios dirixidos aos nenos, un análise nutricional dos produtos anunciados e un cuestionario onde se recollen medidas antropométricas dos menores, exposición a pantallas e a anuncios. Os anuncios cumpren co Código PAOS, pero os produtos anunciados non son saudables. Encontráronse diferenzas significativas no índice de masa corporal segundo o xénero, a etapa educativa e as horas de pantalla.
O sobrepeso e a obesidade afectan a millóns de nenos. Os factores de risco inclúen unha dieta desequilibrada, actividade física insuficiente e falta de hábitos saudables. A obesidade está relacionada coa inflamación e as enfermidades crónicas. A publicidade alimentaria contribúe a este problema, especialmente nos nenos. O Código PAOS regula a publicidade en España, pero a calidade nutricional dos produtos segue sendo cuestionable. O estudo consta de tres fases: unha avaliación dos anuncios dirixidos aos nenos, un análise nutricional dos produtos anunciados e un cuestionario onde se recollen medidas antropométricas dos menores, exposición a pantallas e a anuncios. Os anuncios cumpren co Código PAOS, pero os produtos anunciados non son saudables. Encontráronse diferenzas significativas no índice de masa corporal segundo o xénero, a etapa educativa e as horas de pantalla.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Nso Roca, Ana del Pilar Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Nso Roca, Ana del Pilar Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
BAUTISTA CASASNOVAS, ADOLFO LAUREANO (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
BAUTISTA CASASNOVAS, ADOLFO LAUREANO (Vogal)
Análisis del Consumo de Microplásticos y Disruptores Endocrinos en Niños con Obesidad: estudio observacional transversal
Autoría
C.T.R.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
C.T.R.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
18.07.2024 09:00
18.07.2024 09:00
Resumo
Introducción: La obesidad infantil es una preocupación creciente a nivel mundial, con tasas en aumento proyectadas para el futuro. Objetivos: Este estudio se centra en la relación entre el consumo de microplásticos (MP) y bisfenoles (BP’s) y el índice de masa corporal (IMC) en niños, además de considerar el impacto del nivel económico del núcleo familiar en estos factores. Material y métodos: Se realizó un estudio observacional transversal con 18 niños participantes del proyecto STOP, recopilando datos dietéticos, antropométricos y socioeconómicos. La cantidad de MP y BP’s consumidos se estimó utilizando una base de datos de composición de alimentos. Resultados: Los resultados mostraron que los niños con mayor consumo de MP, principalmente a través de pescados y mariscos, tendían a tener un IMC menor, contrariamente a las expectativas iniciales. Este hallazgo se explica porque los beneficios nutricionales del pescado pueden superar los efectos negativos de los MP. Además, se encontró una relación positiva significativa entre el nivel económico familiar y el consumo de MP, sugiriendo que las familias con mayores ingresos consumen más mariscos, incrementando la exposición a MP.Por otro lado, se observó que los niños con mayor consumo de BP’s, provenientes de productos ultraprocesados, presentaban un IMC más alto. Los BP’s están asociados a alimentos de baja calidad nutricional, que son altos en grasas saturadas y calorías. Conclusión: En conclusión, este estudio destaca la importancia de considerar tanto la calidad nutricional de los alimentos como la exposición a contaminantes químicos en la dieta infantil. Se requieren más investigaciones para comprender mejor estos mecanismos y desarrollar estrategias efectivas para mitigar los efectos adversos en la salud infantil.
Introducción: La obesidad infantil es una preocupación creciente a nivel mundial, con tasas en aumento proyectadas para el futuro. Objetivos: Este estudio se centra en la relación entre el consumo de microplásticos (MP) y bisfenoles (BP’s) y el índice de masa corporal (IMC) en niños, además de considerar el impacto del nivel económico del núcleo familiar en estos factores. Material y métodos: Se realizó un estudio observacional transversal con 18 niños participantes del proyecto STOP, recopilando datos dietéticos, antropométricos y socioeconómicos. La cantidad de MP y BP’s consumidos se estimó utilizando una base de datos de composición de alimentos. Resultados: Los resultados mostraron que los niños con mayor consumo de MP, principalmente a través de pescados y mariscos, tendían a tener un IMC menor, contrariamente a las expectativas iniciales. Este hallazgo se explica porque los beneficios nutricionales del pescado pueden superar los efectos negativos de los MP. Además, se encontró una relación positiva significativa entre el nivel económico familiar y el consumo de MP, sugiriendo que las familias con mayores ingresos consumen más mariscos, incrementando la exposición a MP.Por otro lado, se observó que los niños con mayor consumo de BP’s, provenientes de productos ultraprocesados, presentaban un IMC más alto. Los BP’s están asociados a alimentos de baja calidad nutricional, que son altos en grasas saturadas y calorías. Conclusión: En conclusión, este estudio destaca la importancia de considerar tanto la calidad nutricional de los alimentos como la exposición a contaminantes químicos en la dieta infantil. Se requieren más investigaciones para comprender mejor estos mecanismos y desarrollar estrategias efectivas para mitigar los efectos adversos en la salud infantil.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
García Hernández, Silvia Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
García Hernández, Silvia Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
BAUTISTA CASASNOVAS, ADOLFO LAUREANO (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
BAUTISTA CASASNOVAS, ADOLFO LAUREANO (Vogal)
Efecto dos patróns dietéticos presentes na adolescencia sobre o estado nutricional e a saúde gastrointestinal: promoción de hábitos saudables mediante unha intervención educativa.
Autoría
I.C.L.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
I.C.L.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
18.07.2024 09:00
18.07.2024 09:00
Resumo
Introdución: A adolescencia é unha etapa crítica, conflúen múltiples cambios físicos, mentais e emocionais que condicionan as necesidades nutricionais dos adolescentes, estes adquiren hábitos de vida con gran influencia do medio, que afectarán o seu estado de saúde na vida adulta. O uso habitual das redes sociais e as novas tecnoloxías favorecen un estilo de vida sedentario que, unido a un maior consumo de produtos hipercalóricos con alto contido en azucres, graxas e sal, repercute negativamente no peso corporal, no estado nutricional e na composición da microbiota, aumentando significativamente a prevalencia de sobrepeso e obesidade neste grupo de poboación, constituíndo un problema de saúde pública. Obxectivo: Coñecer o impacto dunha intervención educativa sobre o patrón alimentario e o estado nutricional medido mediante medicións antropométricas e o perfil de microbiota nunha poboación de adolescentes escolarizados da provincia de Alacante, así como promover hábitos de alimentación saudables. Metodoloxía: Realizarase un estudo observacional transversal prospectivo nunha mostra de 771 estudantes de ESO de entre 12 e 18 anos da cidade de Alacante. A intervención realizarase durante 3 meses, para avaliar a súa eficacia, realizaranse medicións antropométricas a priori e despois da última charla, e recolleranse fichas dietéticas e mostras de feces. Conclusións: Este estudo pretende xerar unha intervención educativa eficaz sobre os factores preventivos do sobrepeso e a obesidade en adolescentes, mellorar os hábitos alimentarios e minimizar o risco de patoloxías asociadas na idade adulta.
Introdución: A adolescencia é unha etapa crítica, conflúen múltiples cambios físicos, mentais e emocionais que condicionan as necesidades nutricionais dos adolescentes, estes adquiren hábitos de vida con gran influencia do medio, que afectarán o seu estado de saúde na vida adulta. O uso habitual das redes sociais e as novas tecnoloxías favorecen un estilo de vida sedentario que, unido a un maior consumo de produtos hipercalóricos con alto contido en azucres, graxas e sal, repercute negativamente no peso corporal, no estado nutricional e na composición da microbiota, aumentando significativamente a prevalencia de sobrepeso e obesidade neste grupo de poboación, constituíndo un problema de saúde pública. Obxectivo: Coñecer o impacto dunha intervención educativa sobre o patrón alimentario e o estado nutricional medido mediante medicións antropométricas e o perfil de microbiota nunha poboación de adolescentes escolarizados da provincia de Alacante, así como promover hábitos de alimentación saudables. Metodoloxía: Realizarase un estudo observacional transversal prospectivo nunha mostra de 771 estudantes de ESO de entre 12 e 18 anos da cidade de Alacante. A intervención realizarase durante 3 meses, para avaliar a súa eficacia, realizaranse medicións antropométricas a priori e despois da última charla, e recolleranse fichas dietéticas e mostras de feces. Conclusións: Este estudo pretende xerar unha intervención educativa eficaz sobre os factores preventivos do sobrepeso e a obesidade en adolescentes, mellorar os hábitos alimentarios e minimizar o risco de patoloxías asociadas na idade adulta.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Cheikh , Kamila Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Cheikh , Kamila Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
BAUTISTA CASASNOVAS, ADOLFO LAUREANO (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
BAUTISTA CASASNOVAS, ADOLFO LAUREANO (Vogal)
Proba de Zarit. Estudo sobre o sobrecarga do coidador pacientes con nutrición enteral casa.
Autoría
I.A.B.B.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
I.A.B.B.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
18.07.2024 09:00
18.07.2024 09:00
Resumo
A proba de Zarit, tamén coñecida como Escala de carga de coidadores de Zarit, é unha ferramenta de avaliación deseñada para medir o nivel de estrés e sobrecarga que experimentan os coidadores de persoas con enfermidades ou discapacidades crónicas. O presente traballo fin de máster realizou a proba a un grupo de coidadores de pacientes menores con nutrición enteral domiciliaria para ver que estado de estrés e sobrecarga viven. Este estudo realizouse durante os meses de abril a xuño de 2024 no hospital La Paz (Madrid).
A proba de Zarit, tamén coñecida como Escala de carga de coidadores de Zarit, é unha ferramenta de avaliación deseñada para medir o nivel de estrés e sobrecarga que experimentan os coidadores de persoas con enfermidades ou discapacidades crónicas. O presente traballo fin de máster realizou a proba a un grupo de coidadores de pacientes menores con nutrición enteral domiciliaria para ver que estado de estrés e sobrecarga viven. Este estudo realizouse durante os meses de abril a xuño de 2024 no hospital La Paz (Madrid).
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Morais López, Ana Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Morais López, Ana Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
BAUTISTA CASASNOVAS, ADOLFO LAUREANO (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
BAUTISTA CASASNOVAS, ADOLFO LAUREANO (Vogal)
prevalencia de consumo de cigarrillo electrónico en la población adolescente España,2021
Autoría
M.R.M.S.
Máster Universitario en Saúde Pública
M.R.M.S.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
15.02.2024 10:00
15.02.2024 10:00
Resumo
O meu traballo estuda a poboación adolescente en España que fuma cigarros electrónicos, asociada a outras variables e vendo tamén como en todas as comunidades autónomas non se consume do mesmo xeito. Veremos se os nenos consomen máis que as nenas, analizaremos os resultados por franxa de idade, veremos tamén como afecta o consumo de tabaco, alcohol e cannabis na prevalencia do consumo de cigarros electrónicos.
O meu traballo estuda a poboación adolescente en España que fuma cigarros electrónicos, asociada a outras variables e vendo tamén como en todas as comunidades autónomas non se consume do mesmo xeito. Veremos se os nenos consomen máis que as nenas, analizaremos os resultados por franxa de idade, veremos tamén como afecta o consumo de tabaco, alcohol e cannabis na prevalencia do consumo de cigarros electrónicos.
Dirección
REY BRANDARIZ, JULIA (Titoría)
REY BRANDARIZ, JULIA (Titoría)
Tribunal
RUANO RAVIÑA, ALBERTO (Presidente/a)
SALGADO BARREIRA, ANGEL (Secretario/a)
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Vogal)
RUANO RAVIÑA, ALBERTO (Presidente/a)
SALGADO BARREIRA, ANGEL (Secretario/a)
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Vogal)
Análise da interferencia da industria e a calidade dos estudos que analizan o uso de cigarros electrónicos durante o embarazo: unha revisión sistemática.
Autoría
J.A.S.D.G.
Máster Universitario en Saúde Pública
J.A.S.D.G.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
15.02.2024 10:20
15.02.2024 10:20
Resumo
RESUMO Introdución: Os estudos sobre a seguridade dos cigarros electrónicos (ecigs) durante o embarazo son escasos. A evidencia demostra que os estudos a favor dos ecigs teñen máis probabilidades de estar financiados pola industria e isto podería influír nas recomendacións clínicas e de saúde pública. O obxectivo deste traballo é analizar a calidade e identificar a potencial interferencia da industria nos estudos científicos sobre o uso de cigarros electrónicos no embarazo, mediante a recollida de conflitos de intereses, financiamento, agradecementos e filiación coa industria. Métodos: Realizouse unha busca bibliográfica en PubMed para identificar estudos orixinais en mulleres embarazadas ou en período de postparto, publicados entre o 1/1/2016-01/10/2023, que analizasen o uso de ecigs durante o embarazo. Recolléronse as características dos estudos e realizouse unha síntese descritiva dos resultados. A dirección das conclusións (a favor, en contra, neutro) dos estudos valorouse a partir da análise das conclusións. Analizouse a calidade dos estudos incluídos. Resultados: Incluíronse 56 artigos que cumprían cos criterios de elixibilidade. Destes, en nove (16,1%) detectouse unha potencial interferencia da industria mediante a análise dos conflitos de intereses declarados, financiamento, agradecementos e filiación. Dos estudos que presentan potencial interferencia, 5/9 estaban a favor do uso de ecigs no embarazo, 2/9 estaban en contra e 2/9 eran neutrais. Dos estudos que non presentaban potencial interferencia, 9/47 estaban a favor 22/47 estaban en contra e 16/47 eran neutrais. Conclusión: Os resultados indican a posible interferencia da industria privada en nove dos estudos incluídos, principalmente debido a relacións coa industria farmacéutica. Estes resultados poden ser relevantes para avaliar os estudos existentes e o seu posible impacto na toma de decisións tanto clínicas como relacionadas coas políticas de saúde.
RESUMO Introdución: Os estudos sobre a seguridade dos cigarros electrónicos (ecigs) durante o embarazo son escasos. A evidencia demostra que os estudos a favor dos ecigs teñen máis probabilidades de estar financiados pola industria e isto podería influír nas recomendacións clínicas e de saúde pública. O obxectivo deste traballo é analizar a calidade e identificar a potencial interferencia da industria nos estudos científicos sobre o uso de cigarros electrónicos no embarazo, mediante a recollida de conflitos de intereses, financiamento, agradecementos e filiación coa industria. Métodos: Realizouse unha busca bibliográfica en PubMed para identificar estudos orixinais en mulleres embarazadas ou en período de postparto, publicados entre o 1/1/2016-01/10/2023, que analizasen o uso de ecigs durante o embarazo. Recolléronse as características dos estudos e realizouse unha síntese descritiva dos resultados. A dirección das conclusións (a favor, en contra, neutro) dos estudos valorouse a partir da análise das conclusións. Analizouse a calidade dos estudos incluídos. Resultados: Incluíronse 56 artigos que cumprían cos criterios de elixibilidade. Destes, en nove (16,1%) detectouse unha potencial interferencia da industria mediante a análise dos conflitos de intereses declarados, financiamento, agradecementos e filiación. Dos estudos que presentan potencial interferencia, 5/9 estaban a favor do uso de ecigs no embarazo, 2/9 estaban en contra e 2/9 eran neutrais. Dos estudos que non presentaban potencial interferencia, 9/47 estaban a favor 22/47 estaban en contra e 16/47 eran neutrais. Conclusión: Os resultados indican a posible interferencia da industria privada en nove dos estudos incluídos, principalmente debido a relacións coa industria farmacéutica. Estes resultados poden ser relevantes para avaliar os estudos existentes e o seu posible impacto na toma de decisións tanto clínicas como relacionadas coas políticas de saúde.
Dirección
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA (Titoría)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA (Titoría)
Tribunal
RUANO RAVIÑA, ALBERTO (Presidente/a)
SALGADO BARREIRA, ANGEL (Secretario/a)
PEREZ RIOS, MONICA (Vogal)
RUANO RAVIÑA, ALBERTO (Presidente/a)
SALGADO BARREIRA, ANGEL (Secretario/a)
PEREZ RIOS, MONICA (Vogal)
Incidencia e letalidade en casos de diarrea aguda e cólera na provincia de Cabo Delgado, Mozambique 2016.2023
Autoría
D.P.G.
Máster Universitario en Saúde Pública
D.P.G.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
15.02.2024 10:40
15.02.2024 10:40
Resumo
As accións multisectoriales e integradas en resposta aos brotes agudos de diarrea e cólera na provincia de Cabo Delgado, Mozambique, reduciron significativamente a incidencia e mortalidade de ambas enfermidades en case todos os distritos da provincia. O desenvolvemento de estudos nacionais para delimitar as zonas quentes do cólera en todo o país (2020), o Plan Nacional de Cólera (2024) e as accións estratéxicas adoptadas seguen as recomendacións internacionais de axencias como o GTFCC, a OMS e os estudos biomédicos internacionais. , permitindo que a resposta do goberno e dos socios (OMS, axencias da ONU, INGOs) estea mellor coordinada.
As accións multisectoriales e integradas en resposta aos brotes agudos de diarrea e cólera na provincia de Cabo Delgado, Mozambique, reduciron significativamente a incidencia e mortalidade de ambas enfermidades en case todos os distritos da provincia. O desenvolvemento de estudos nacionais para delimitar as zonas quentes do cólera en todo o país (2020), o Plan Nacional de Cólera (2024) e as accións estratéxicas adoptadas seguen as recomendacións internacionais de axencias como o GTFCC, a OMS e os estudos biomédicos internacionais. , permitindo que a resposta do goberno e dos socios (OMS, axencias da ONU, INGOs) estea mellor coordinada.
Dirección
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Titoría)
Mascareñas García, Marta Cotitoría
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Titoría)
Mascareñas García, Marta Cotitoría
Tribunal
RUANO RAVIÑA, ALBERTO (Presidente/a)
SALGADO BARREIRA, ANGEL (Secretario/a)
PEREZ RIOS, MONICA (Vogal)
RUANO RAVIÑA, ALBERTO (Presidente/a)
SALGADO BARREIRA, ANGEL (Secretario/a)
PEREZ RIOS, MONICA (Vogal)
Endocardite en prótese aórtica percutánea: indicencia, caracterización e prognose
Autoría
D.P.M.
Máster Universitario en Saúde Pública
D.P.M.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
18.06.2024 10:30
18.06.2024 10:30
Resumo
A endocardite infecciosa (EI) é unha complicación rara pero moi grave despois da substitución transcatéter da válvula aórtica (TAVI). A pesar da evolución do perfil dos pacientes sometidos a TAVI, o desenvolvemento da EI posterior aínda é potencialmente moi grave e/ou mortal, aínda que a tendencia foi a diminuír nos últimos anos. Neste traballo incluímos 1.246 pacientes con estenose aórtica grave que foron sometidos a implantación percutánea de válvula aórtica na Área Sanitaria de Santiago de Compostela entre novembro de 2008 e xaneiro de 2023, para estudar se desenvolveron endocardite infecciosa tras a implantación de TAVI. A incidencia de EI foi do 2,4%, un total de 38 pacientes que padeceran a enfermidade, dos cales 24 (63,2%) faleceron, o que demostrou unha elevada mortalidade por EI. Aínda que se detectaron máis casos no primeiro ano despois da implantación de TAVI (60,5% de endocardite precoz), o desenvolvemento desta enfermidade tras o primeiro ano de seguimento (39,5% de endocardite tardía) demostrou ter un peor prognóstico desde os xermes causados infeccións máis agresivas. Os factores preditivos atopados foron o sexo masculino (o 78,9% eran homes) e a taxa de filtración glomerular. Os xermes detectados con máis frecuencia pertencían ao grupo dos estafilococos e dos enterococos. Dado o mal prognóstico da EI tras TAVI e as limitadas opcións de intervención e tratamento, os protocolos de prevención e alerta temperá son as mellores ferramentas para reducir a súa incidencia ante a falta de evidencia clara sobre outros factores predispoñentes sobre os que podemos actuar.
A endocardite infecciosa (EI) é unha complicación rara pero moi grave despois da substitución transcatéter da válvula aórtica (TAVI). A pesar da evolución do perfil dos pacientes sometidos a TAVI, o desenvolvemento da EI posterior aínda é potencialmente moi grave e/ou mortal, aínda que a tendencia foi a diminuír nos últimos anos. Neste traballo incluímos 1.246 pacientes con estenose aórtica grave que foron sometidos a implantación percutánea de válvula aórtica na Área Sanitaria de Santiago de Compostela entre novembro de 2008 e xaneiro de 2023, para estudar se desenvolveron endocardite infecciosa tras a implantación de TAVI. A incidencia de EI foi do 2,4%, un total de 38 pacientes que padeceran a enfermidade, dos cales 24 (63,2%) faleceron, o que demostrou unha elevada mortalidade por EI. Aínda que se detectaron máis casos no primeiro ano despois da implantación de TAVI (60,5% de endocardite precoz), o desenvolvemento desta enfermidade tras o primeiro ano de seguimento (39,5% de endocardite tardía) demostrou ter un peor prognóstico desde os xermes causados infeccións máis agresivas. Os factores preditivos atopados foron o sexo masculino (o 78,9% eran homes) e a taxa de filtración glomerular. Os xermes detectados con máis frecuencia pertencían ao grupo dos estafilococos e dos enterococos. Dado o mal prognóstico da EI tras TAVI e as limitadas opcións de intervención e tratamento, os protocolos de prevención e alerta temperá son as mellores ferramentas para reducir a súa incidencia ante a falta de evidencia clara sobre outros factores predispoñentes sobre os que podemos actuar.
Dirección
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Titoría)
López Otero, Diego Cotitoría
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Titoría)
López Otero, Diego Cotitoría
Tribunal
CAAMAÑO ISORNA, FRANCISCO (Presidente/a)
PEREZ RIOS, MONICA (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
CAAMAÑO ISORNA, FRANCISCO (Presidente/a)
PEREZ RIOS, MONICA (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
Prevalencia da ansiedade e a súa asociación co uso problemático do móbil: Un estudo transversal en estudantes universitarios
Autoría
A.M.S.P.
Máster Universitario en Saúde Pública
A.M.S.P.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
18.06.2024 10:50
18.06.2024 10:50
Resumo
Introdución A ansiedade é a segunda condición mental máis prevalente a nivel mundial. O trastorno de ansiedade xeneralizada caracterízase por unha preocupación e ansiedade persistentes, que adoitan comezar en idades temperás e ser causadas pola interacción de factores xenéticos, ambientais e sociais. Entre estes factores, o uso problemático do teléfono intelixente adquiriu maior relevancia pola influencia que ten no benestar mental e o deterioro na vida cotiá nos adolescentes e mozos, principalmente nos mozos universitarios, que están nunha idade vulnerable e expostos a diferentes estímulos como presión social e académica. Obxectivos Caracterizar a prevalencia da ansiedade en estudantes de grao da Universidade de Santiago de Compostela e avaliar a asociación entre a ansiedade e o uso problemático do móbil nos estudantes de grao da Universidade de Santiago de Compostela. Metodoloxía Realizouse un estudio transversal mediante unha enquisa auto-cumplimentada presencial entre o 10 de abril e o 10 de maio de 2023. Os participantes foron reclutados activamente mediante un muestreo mono-etápico onde se seleccionaron de forma aleatoria clases de 1º, 2º e 3º ano en cada facultade da USC. Para avaliar a ansiedade utilizouse a Escala de trastorno de ansiedade xeneralizada(GAD-7) que inclúe 10 preguntas puntuables de 0 a 3 e por tanto cunha puntuación mínima e máxima de 7 e 28, sendo 7 ausencia total de ansiedade e 28 o nivel máis alto de ansiedade, e considerando presenza de ansiedade a partir de 17. As variables sociodemográficas obtivéronse con preguntas directas na enquisa. Ademais, o uso problemático do móbil foi medido coa Escala de autoevaluación da ansiedade versión corta (SAS-SV). Clasificouse como persoas con uso problemático do móbil aquelas con puntuación entre 32 e 60 (ambos incluídos), e como persoas sen uso problemático do móbil aquelas con puntuación entre 10 e 31 (ambos incluídos). Para avaliar a influencia axustada de todas as variables realizouse unha regresión logística binaria. Resultados Recopiláronse as respostas de 1.983 persoas do alumnado de grao da USC cunha taxa de resposta do 81%. A prevalencia de ansiedade en mulleres foi do 46,7% (649 de 1389), en homes do 26% (148 de 569) e en persoas non binarias do 64% (16 de 25). As mulleres e persoas non binarias presentaron unha probabilidade máis alta de ansiedade, con OR 2,6 [95% IC 1,95-3,37] e 3,12 [95% IC 1,04-9,38] respectivamente. Tamén se identificaron probabilidades máis altas de ansiedade nas persoas non heterosexuais (OR 1.77 (IC95%:1.44-2.18); Identificouse que, por cada irmá, a probabilidade de presentar ansiedade descende un 20% (OR 0,79 [95% IC 0,68-0,96]). No que respecta á educación dos pais, a do pai, que cursou un FP, por exemplo, a probabilidade de presentar ansiedade descende ata un 25% (OR 0,754[95 % IC 0,54 -1,06) e os que cursaron unha diplomatura, licenciatura ou grao diminúen as probabilidades ata un 32% (OR 0,68 [95% IC 0,48-0,98]). O uso problemático do móbil aumenta ata dúas veces a probabilidade de presentar ansiedade (OR 2,10 [95% IC 1,66-2,67]). Conclusións A prevalencia de ansiedade dos estudantes da Universidade de Santiago de Compostela é alta e as máis afectadas son as mulleres e non binarios, co dobre e triplo de probabilidades de presentar ansiedade respectivamente. O presentar adicción ao móbil, aumenta ata dúas veces a probabilidade de presentar un trastorno de ansiedade.
Introdución A ansiedade é a segunda condición mental máis prevalente a nivel mundial. O trastorno de ansiedade xeneralizada caracterízase por unha preocupación e ansiedade persistentes, que adoitan comezar en idades temperás e ser causadas pola interacción de factores xenéticos, ambientais e sociais. Entre estes factores, o uso problemático do teléfono intelixente adquiriu maior relevancia pola influencia que ten no benestar mental e o deterioro na vida cotiá nos adolescentes e mozos, principalmente nos mozos universitarios, que están nunha idade vulnerable e expostos a diferentes estímulos como presión social e académica. Obxectivos Caracterizar a prevalencia da ansiedade en estudantes de grao da Universidade de Santiago de Compostela e avaliar a asociación entre a ansiedade e o uso problemático do móbil nos estudantes de grao da Universidade de Santiago de Compostela. Metodoloxía Realizouse un estudio transversal mediante unha enquisa auto-cumplimentada presencial entre o 10 de abril e o 10 de maio de 2023. Os participantes foron reclutados activamente mediante un muestreo mono-etápico onde se seleccionaron de forma aleatoria clases de 1º, 2º e 3º ano en cada facultade da USC. Para avaliar a ansiedade utilizouse a Escala de trastorno de ansiedade xeneralizada(GAD-7) que inclúe 10 preguntas puntuables de 0 a 3 e por tanto cunha puntuación mínima e máxima de 7 e 28, sendo 7 ausencia total de ansiedade e 28 o nivel máis alto de ansiedade, e considerando presenza de ansiedade a partir de 17. As variables sociodemográficas obtivéronse con preguntas directas na enquisa. Ademais, o uso problemático do móbil foi medido coa Escala de autoevaluación da ansiedade versión corta (SAS-SV). Clasificouse como persoas con uso problemático do móbil aquelas con puntuación entre 32 e 60 (ambos incluídos), e como persoas sen uso problemático do móbil aquelas con puntuación entre 10 e 31 (ambos incluídos). Para avaliar a influencia axustada de todas as variables realizouse unha regresión logística binaria. Resultados Recopiláronse as respostas de 1.983 persoas do alumnado de grao da USC cunha taxa de resposta do 81%. A prevalencia de ansiedade en mulleres foi do 46,7% (649 de 1389), en homes do 26% (148 de 569) e en persoas non binarias do 64% (16 de 25). As mulleres e persoas non binarias presentaron unha probabilidade máis alta de ansiedade, con OR 2,6 [95% IC 1,95-3,37] e 3,12 [95% IC 1,04-9,38] respectivamente. Tamén se identificaron probabilidades máis altas de ansiedade nas persoas non heterosexuais (OR 1.77 (IC95%:1.44-2.18); Identificouse que, por cada irmá, a probabilidade de presentar ansiedade descende un 20% (OR 0,79 [95% IC 0,68-0,96]). No que respecta á educación dos pais, a do pai, que cursou un FP, por exemplo, a probabilidade de presentar ansiedade descende ata un 25% (OR 0,754[95 % IC 0,54 -1,06) e os que cursaron unha diplomatura, licenciatura ou grao diminúen as probabilidades ata un 32% (OR 0,68 [95% IC 0,48-0,98]). O uso problemático do móbil aumenta ata dúas veces a probabilidade de presentar ansiedade (OR 2,10 [95% IC 1,66-2,67]). Conclusións A prevalencia de ansiedade dos estudantes da Universidade de Santiago de Compostela é alta e as máis afectadas son as mulleres e non binarios, co dobre e triplo de probabilidades de presentar ansiedade respectivamente. O presentar adicción ao móbil, aumenta ata dúas veces a probabilidade de presentar un trastorno de ansiedade.
Dirección
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Titoría)
MARTIN DE BERNARDO GISBERT, LUCIA Cotitoría
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Titoría)
MARTIN DE BERNARDO GISBERT, LUCIA Cotitoría
Tribunal
CAAMAÑO ISORNA, FRANCISCO (Presidente/a)
PEREZ RIOS, MONICA (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
CAAMAÑO ISORNA, FRANCISCO (Presidente/a)
PEREZ RIOS, MONICA (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
Abrochos de enfermidades transmitidas por alimentos en Europa: 2018-2022
Autoría
M.C.A.
Máster Universitario en Saúde Pública
M.C.A.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
18.06.2024 11:10
18.06.2024 11:10
Resumo
INTRODUCIÓN: As enfermidades transmitidas por alimentos, causadas por patóxenos como Campylobacter, Salmonella spp, Escherichia coli e Listeria monocytogenes, viron un aumento preocupante en Europa, segundo o informe de 2022 da EFSA, afectando gravemente á saúde pública e destacando a urxencia de estratexias de prevención e control eficaces. Esta análise busca afondar na comprensión dos abrochos de orixe alimentaria en Europa entre 2018 e 2022, destacando a importancia da vixilancia e o estudo detallado dos datos relacionados para garantir a seguridade alimentaria. OBXECTIVOS: Describir as características epidemiolóxicas e clínicas dos brotes de enfermidades transmitidas por alimentos en Europa entre 2018 e 2022, identificando os patóxenos predominantes, determinando os alimentos implicados e orixe de contaminación máis comúns, as consecuencias clínicas e as medidas de control e prevención aplicadas. MÉTODOS: Realizouse unha revisión de alcance da literatura seguindo as directrices PRISMA-ScR en bases de datos biomédicas. Seleccionáronse estudos observacionais que investigasen abrochos de enfermidades de transmisión alimentaria, onde a fonte de contaxio fosen os alimentos e localizados en países da Unión Europea, Reino Unido e Noruega. Excluíronse estudos sobre abrochos con anterioridade ao 2018, revisións narrativas, artigos de opinión, editoriais ou comunicacións a congresos RESULTADOS: Recuperáronse 845 artigos a partir da procura bibliográfica dos cales 28 foron incluídos no traballo. Salmonella spp foi o axente causal máis reportado e, a carne e procesados cárnicos de porco, o principal alimento implicado. A contaminación de alimentos ocorreu principalmente durante o procesado. A sintomatoloxía reportada foi maioritariamente de tipo gastrointestinal. As medidas de control centráronse na capacitación do persoal en APPCC e hixiene. Utilizáronse a PCR e a secuenciación WGS como métodos de detección. CONCLUSIÓNS: A revisión de abrochos de enfermidades alimentarias en Europa entre 2018 e 2022 ofrece unha visión xeral sobre os patóxenos predominantes, os medios de transmisión e as medidas de control adoptadas. Fortalecer as medidas de vixilancia e control de enfermidades alimentarias é vital para reducir o seu impacto na saúde pública. É necesario intensificar a vixilancia e establecer estratexias efectivas para previr ou realizar unha detección precoz, antes de que os alimentos cheguen aos consumidores.
INTRODUCIÓN: As enfermidades transmitidas por alimentos, causadas por patóxenos como Campylobacter, Salmonella spp, Escherichia coli e Listeria monocytogenes, viron un aumento preocupante en Europa, segundo o informe de 2022 da EFSA, afectando gravemente á saúde pública e destacando a urxencia de estratexias de prevención e control eficaces. Esta análise busca afondar na comprensión dos abrochos de orixe alimentaria en Europa entre 2018 e 2022, destacando a importancia da vixilancia e o estudo detallado dos datos relacionados para garantir a seguridade alimentaria. OBXECTIVOS: Describir as características epidemiolóxicas e clínicas dos brotes de enfermidades transmitidas por alimentos en Europa entre 2018 e 2022, identificando os patóxenos predominantes, determinando os alimentos implicados e orixe de contaminación máis comúns, as consecuencias clínicas e as medidas de control e prevención aplicadas. MÉTODOS: Realizouse unha revisión de alcance da literatura seguindo as directrices PRISMA-ScR en bases de datos biomédicas. Seleccionáronse estudos observacionais que investigasen abrochos de enfermidades de transmisión alimentaria, onde a fonte de contaxio fosen os alimentos e localizados en países da Unión Europea, Reino Unido e Noruega. Excluíronse estudos sobre abrochos con anterioridade ao 2018, revisións narrativas, artigos de opinión, editoriais ou comunicacións a congresos RESULTADOS: Recuperáronse 845 artigos a partir da procura bibliográfica dos cales 28 foron incluídos no traballo. Salmonella spp foi o axente causal máis reportado e, a carne e procesados cárnicos de porco, o principal alimento implicado. A contaminación de alimentos ocorreu principalmente durante o procesado. A sintomatoloxía reportada foi maioritariamente de tipo gastrointestinal. As medidas de control centráronse na capacitación do persoal en APPCC e hixiene. Utilizáronse a PCR e a secuenciación WGS como métodos de detección. CONCLUSIÓNS: A revisión de abrochos de enfermidades alimentarias en Europa entre 2018 e 2022 ofrece unha visión xeral sobre os patóxenos predominantes, os medios de transmisión e as medidas de control adoptadas. Fortalecer as medidas de vixilancia e control de enfermidades alimentarias é vital para reducir o seu impacto na saúde pública. É necesario intensificar a vixilancia e establecer estratexias efectivas para previr ou realizar unha detección precoz, antes de que os alimentos cheguen aos consumidores.
Dirección
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Titoría)
Mascareñas García, Marta Cotitoría
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Titoría)
Mascareñas García, Marta Cotitoría
Tribunal
CAAMAÑO ISORNA, FRANCISCO (Presidente/a)
PEREZ RIOS, MONICA (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
CAAMAÑO ISORNA, FRANCISCO (Presidente/a)
PEREZ RIOS, MONICA (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
Impacto na saúde mental da violencia de parella contra as mulleres xestantes: unha revisión sistemática con enfoque meta analítico
Autoría
G.L.P.
Máster Universitario en Saúde Pública
G.L.P.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
18.06.2024 11:30
18.06.2024 11:30
Resumo
Obxectivo. Esta revisión sistemática con metaanálise ten como obxectivo investigar a relación entre a violencia de parella íntima (VPI) contra mulleres embarazadas e os problemas de saúde mental nos países de altos ingresos. Métodos. Deseñamos unha estratexia de busca exhaustiva combinando palabras clave e termos MeSH nas bases de datos PubMed, EMBASE, International HTA Database, Cochrane e PsycINFO. Os estudos incluídos foron revisados sistematicamente e extraéronse datos en formularios estandarizados. Realizáronse meta análises cando foi pertinente. Resultados. A revisión incluíu sete estudos realizados en países de altos ingresos, abranguendo un total de 30711 participantes. Os estudos revelaron asociación entre a VPI durante o embarazo e os problemas de saúde mental, incluíndo a depresión, a ansiedade, o distress prenatal, a ideación suicida e a síndrome de estrés post traumático. A metaanálise indicou que as mulleres que experimentan VPI durante o embarazo teñen unha maior probabilidade de sufrir depresión durante e despois do embarazo, con Odds Ratios combinadas de 3,98 (IC95%: 3,37, 4,70) e 1,80 (IC95%: 1,13, 2,87) respectivamente. Conclusións. Esta revisión destaca o impacto da VPI na saúde mental das mulleres embarazadas en países de altos ingresos. Os achados subliñan a necesidade de intervencións e políticas específicas para apoiar a esta poboación vulnerable, enfatizando a necesidade de ferramentas de medición consistentes e validadas en futuras investigacións.
Obxectivo. Esta revisión sistemática con metaanálise ten como obxectivo investigar a relación entre a violencia de parella íntima (VPI) contra mulleres embarazadas e os problemas de saúde mental nos países de altos ingresos. Métodos. Deseñamos unha estratexia de busca exhaustiva combinando palabras clave e termos MeSH nas bases de datos PubMed, EMBASE, International HTA Database, Cochrane e PsycINFO. Os estudos incluídos foron revisados sistematicamente e extraéronse datos en formularios estandarizados. Realizáronse meta análises cando foi pertinente. Resultados. A revisión incluíu sete estudos realizados en países de altos ingresos, abranguendo un total de 30711 participantes. Os estudos revelaron asociación entre a VPI durante o embarazo e os problemas de saúde mental, incluíndo a depresión, a ansiedade, o distress prenatal, a ideación suicida e a síndrome de estrés post traumático. A metaanálise indicou que as mulleres que experimentan VPI durante o embarazo teñen unha maior probabilidade de sufrir depresión durante e despois do embarazo, con Odds Ratios combinadas de 3,98 (IC95%: 3,37, 4,70) e 1,80 (IC95%: 1,13, 2,87) respectivamente. Conclusións. Esta revisión destaca o impacto da VPI na saúde mental das mulleres embarazadas en países de altos ingresos. Os achados subliñan a necesidade de intervencións e políticas específicas para apoiar a esta poboación vulnerable, enfatizando a necesidade de ferramentas de medición consistentes e validadas en futuras investigacións.
Dirección
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Titoría)
REY BRANDARIZ, JULIA Cotitoría
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Titoría)
REY BRANDARIZ, JULIA Cotitoría
Tribunal
CAAMAÑO ISORNA, FRANCISCO (Presidente/a)
PEREZ RIOS, MONICA (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
CAAMAÑO ISORNA, FRANCISCO (Presidente/a)
PEREZ RIOS, MONICA (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
Consumo de bebidas enerxéticas entre os mozos en España: Tendencias e características que inflúen no seu consumo
Autoría
A.T.T.
Máster Universitario en Saúde Pública
A.T.T.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
18.06.2024 12:00
18.06.2024 12:00
Resumo
Introdución O consumo de bebidas enerxéticas entre os adolescentes está a converterse nun problema de saúde pública en todo o mundo. Os obxectivos deste estudo foron describir a tendencia temporal ao longo do período 2014 a 2021 na prevalencia do consumo de bebidas enerxéticas entre estudantes de 14 a 18 anos en España e como cambiaran as características dos consumidores. Métodos A fonte de datos foron os microdatos da Enquisa sobre Uso de Drogas en Ensinos Secundarios en España (2014-2021). Calculouse a prevalencia de consumo de bebidas enerxéticas de forma global; por sexo e idade; e nas 17 Comunidades Autónomas. Para identificar os factores asociados ao consumo, axustáronse modelos multivariantes. As prevalencias e as odds ratio (OR) axustadas móstranse cos seus intervalos de confianza do 95% (IC95%); a distribución xeográfica do consumo de bebidas enerxéticas representouse en mapas. Resultados A prevalencia de consumo de bebidas enerxéticas nos últimos 30 días oscilou entre o 40,4% (2014) e o 45,0% (2021). Para calquera ano, a prevalencia foi maior nos homes e variou entre as rexións. Ser home; non español; ser estudante repetidor dun ou máis cursos académicos; non ter ningún dos proxenitores con estudos superiores ou traballo remunerado; ou o consumo de tabaco, cannabis ou alcol aumentaron a probabilidade de consumo de bebidas enerxéticas. Conclusións A prevalencia de consumo de bebidas enerxéticas entre os estudantes españois de 14 a 18 anos mostrou unha tendencia ascendente en ambos os sexos, especialmente entre as mozas. As características dos consumidores mostraron cambios mínimos durante este período. Recoñecer e comprender estas tendencias, as diferenzas entre rexións e os factores asociados ao consumo é fundamental para dirixir os esforzos para educar aos mozos sobre os riscos que levan e previr o inicio no consumo de bebidas enerxéticas.
Introdución O consumo de bebidas enerxéticas entre os adolescentes está a converterse nun problema de saúde pública en todo o mundo. Os obxectivos deste estudo foron describir a tendencia temporal ao longo do período 2014 a 2021 na prevalencia do consumo de bebidas enerxéticas entre estudantes de 14 a 18 anos en España e como cambiaran as características dos consumidores. Métodos A fonte de datos foron os microdatos da Enquisa sobre Uso de Drogas en Ensinos Secundarios en España (2014-2021). Calculouse a prevalencia de consumo de bebidas enerxéticas de forma global; por sexo e idade; e nas 17 Comunidades Autónomas. Para identificar os factores asociados ao consumo, axustáronse modelos multivariantes. As prevalencias e as odds ratio (OR) axustadas móstranse cos seus intervalos de confianza do 95% (IC95%); a distribución xeográfica do consumo de bebidas enerxéticas representouse en mapas. Resultados A prevalencia de consumo de bebidas enerxéticas nos últimos 30 días oscilou entre o 40,4% (2014) e o 45,0% (2021). Para calquera ano, a prevalencia foi maior nos homes e variou entre as rexións. Ser home; non español; ser estudante repetidor dun ou máis cursos académicos; non ter ningún dos proxenitores con estudos superiores ou traballo remunerado; ou o consumo de tabaco, cannabis ou alcol aumentaron a probabilidade de consumo de bebidas enerxéticas. Conclusións A prevalencia de consumo de bebidas enerxéticas entre os estudantes españois de 14 a 18 anos mostrou unha tendencia ascendente en ambos os sexos, especialmente entre as mozas. As características dos consumidores mostraron cambios mínimos durante este período. Recoñecer e comprender estas tendencias, as diferenzas entre rexións e os factores asociados ao consumo é fundamental para dirixir os esforzos para educar aos mozos sobre os riscos que levan e previr o inicio no consumo de bebidas enerxéticas.
Dirección
PEREZ RIOS, MONICA (Titoría)
Mouriño Castro, Nerea Cotitoría
PEREZ RIOS, MONICA (Titoría)
Mouriño Castro, Nerea Cotitoría
Tribunal
CAAMAÑO ISORNA, FRANCISCO (Presidente/a)
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
CAAMAÑO ISORNA, FRANCISCO (Presidente/a)
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
Deseño dun ensaio de PCR dixital para a detección e cuantificación do Virus da Hepatite Delta
Autoría
A.T.B.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
A.T.B.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
O virus da hepatite delta (HDV) é un virus defectuoso que require a presenza do virus da hepatite B (VHB) para infectar e causar unha enfermidade que afecta o fígado, coñecida como hepatite. Dada a falta de estandarización dos métodos actuais empregados na detección e cuantificación deste virus, este estudo pretende estandarizar un protocolo para resolver problemas relativos á detección, tratamento e seguimento dos pacientes. Para iso utilizamos unha técnica que, dende a súa descrición en 1990, viuse o seu amplo potencial en diferentes campos de investigación, a PCR dixital en gotas (ddPCR). Comparamos e avaliamos diferentes cebadores e sondas da literatura existente utilizando o sistema QX200TM utilizando unha mostra de plasma positiva e o estándar de ARN HDV da OMS. Establecéronse diferentes condicións óptimas nos diferentes ensaios, para ver cal deles ofrecía os mellores resultados. En canto ás concentracións, analizouse un intervalo de 500 a 900 nM para os cebadores e de 250 a 750 nM para as sondas. Probáronse temperaturas entre 57ºC e 62ºC, con diferentes tempos de elongación de 1 a 2 minutos. Despois da realización das probas, observamos diferenzas significativas no desempeño dos distintos protocolos. Comprobamos que os cebadores e sonda cos que se obtiveron mellores resultados foron os de Olivero et al., cando se utilizou unha concentración de 750 nM de cebadores e sonda e unha temperatura de hibridación de 60 ºC durante un tempo de 2 minutos. Estas condicións utilizáronse para cuantificar o ARN viral en mostras de soro analizadas previamente mediante RT-qPCR en pacientes con infección por VHB e o estándar HDV da OMS.
O virus da hepatite delta (HDV) é un virus defectuoso que require a presenza do virus da hepatite B (VHB) para infectar e causar unha enfermidade que afecta o fígado, coñecida como hepatite. Dada a falta de estandarización dos métodos actuais empregados na detección e cuantificación deste virus, este estudo pretende estandarizar un protocolo para resolver problemas relativos á detección, tratamento e seguimento dos pacientes. Para iso utilizamos unha técnica que, dende a súa descrición en 1990, viuse o seu amplo potencial en diferentes campos de investigación, a PCR dixital en gotas (ddPCR). Comparamos e avaliamos diferentes cebadores e sondas da literatura existente utilizando o sistema QX200TM utilizando unha mostra de plasma positiva e o estándar de ARN HDV da OMS. Establecéronse diferentes condicións óptimas nos diferentes ensaios, para ver cal deles ofrecía os mellores resultados. En canto ás concentracións, analizouse un intervalo de 500 a 900 nM para os cebadores e de 250 a 750 nM para as sondas. Probáronse temperaturas entre 57ºC e 62ºC, con diferentes tempos de elongación de 1 a 2 minutos. Despois da realización das probas, observamos diferenzas significativas no desempeño dos distintos protocolos. Comprobamos que os cebadores e sonda cos que se obtiveron mellores resultados foron os de Olivero et al., cando se utilizou unha concentración de 750 nM de cebadores e sonda e unha temperatura de hibridación de 60 ºC durante un tempo de 2 minutos. Estas condicións utilizáronse para cuantificar o ARN viral en mostras de soro analizadas previamente mediante RT-qPCR en pacientes con infección por VHB e o estándar HDV da OMS.
Dirección
SOUTO PEREIRA, SANDRA (Titoría)
AGUILERA GUIRAO, ANTONIO Cotitoría
SOUTO PEREIRA, SANDRA (Titoría)
AGUILERA GUIRAO, ANTONIO Cotitoría
Tribunal
RODRIGUEZ OSORIO, CARLOS (Presidente/a)
Aguiar Fernández, Pablo (Secretario/a)
VIDAL FIGUEROA, ANXO (Vogal)
RODRIGUEZ OSORIO, CARLOS (Presidente/a)
Aguiar Fernández, Pablo (Secretario/a)
VIDAL FIGUEROA, ANXO (Vogal)
Optimización de protocolos de conjugación de anticorpos para imaxe PET
Autoría
A.A.G.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
A.A.G.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
A imaxe PET consolidouse como unha ferramenta crucial na clínica, tanto para a detección e o seguimento de enfermidades como na investigación en diversas disciplinas. Para maximizar a súa eficacia, é esencial contar con radiofármacos seguros, eficaces e precisos. Estes radiofármacos prodúcense mediante a conjugación de anticorpos con quelantes, nos cales se introduce o elemento radiactivo de interese. A produción de radiofármacos para a imaxe PET requiriu un considerable esforzo e tempo. A pesar dos avances significativos, persisten retos, como a optimización dos protocolos de conjugación entre o anticorpo e o quelante, co obxectivo de reducir custos, tempo e desperdicio de reactivos. Este traballo céntrase na optimización de varios protocolos de conjugación.
A imaxe PET consolidouse como unha ferramenta crucial na clínica, tanto para a detección e o seguimento de enfermidades como na investigación en diversas disciplinas. Para maximizar a súa eficacia, é esencial contar con radiofármacos seguros, eficaces e precisos. Estes radiofármacos prodúcense mediante a conjugación de anticorpos con quelantes, nos cales se introduce o elemento radiactivo de interese. A produción de radiofármacos para a imaxe PET requiriu un considerable esforzo e tempo. A pesar dos avances significativos, persisten retos, como a optimización dos protocolos de conjugación entre o anticorpo e o quelante, co obxectivo de reducir custos, tempo e desperdicio de reactivos. Este traballo céntrase na optimización de varios protocolos de conjugación.
Dirección
Aguiar Fernández, Pablo (Titoría)
Aguiar Fernández, Pablo (Titoría)
Tribunal
González Blanco, Miguel (Presidente/a)
VILLA BELLOSTA, RICARDO (Secretario/a)
SOUTO PEREIRA, SANDRA (Vogal)
González Blanco, Miguel (Presidente/a)
VILLA BELLOSTA, RICARDO (Secretario/a)
SOUTO PEREIRA, SANDRA (Vogal)
Regulación da homeostase enerxética e da obesidade. Estudo dos RXR hipotalámicos.
Autoría
M.B.R.Z.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
M.B.R.Z.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
A obesidade viu aumentar a súa prevalencia ata niveis alarmantes nos últimos tempos. O descubrimento do tecido adiposo pardo (BAT) activo en humanos e a súa correspondente capacidade para utilizar lípidos e glicosa na xeración de calor (termoxénese) espertou o interese científico como posible diana terapéutica para esta enfermidade. O hipotálamo é unha área fundamental na regulación da homeostase enerxética, que integra múltiples sinais do estado enerxético do organismo co obxectivo de controlar as respostas endócrinas e condutuais que permitan manter o peso corporal. Nesta integración de sinais, a familia de receptores nucleares (NRs) xoga un papel relevante, con todo, hai unha subfamilia específica, os receptores X retinoide (RXRs), que a pesar de estar presentes en dita área cerebral e ter a capacidade de interactuar molecularmente con outros receptores nucleares, o seu papel funcional aínda é descoñecido, polo que o presente traballo propuxo o estudo; dos RXR hipotalámicos e a súa influencia na regulación da homeostase metabólica. Descubriuse que o agonismo farmacolóxico destes NR inducía unha perda de peso transitoria en ratos de tipo salvaxe, ademais de aumentar a termoxénese de BAT, a expresión hipotalámica de LepR e os lípidos séricos. Tamén se descubriu que a ablación xenética de RXR no VMH induciu un aumento do peso corporal e unha diminución da expresión de Dio2 no BAT.
A obesidade viu aumentar a súa prevalencia ata niveis alarmantes nos últimos tempos. O descubrimento do tecido adiposo pardo (BAT) activo en humanos e a súa correspondente capacidade para utilizar lípidos e glicosa na xeración de calor (termoxénese) espertou o interese científico como posible diana terapéutica para esta enfermidade. O hipotálamo é unha área fundamental na regulación da homeostase enerxética, que integra múltiples sinais do estado enerxético do organismo co obxectivo de controlar as respostas endócrinas e condutuais que permitan manter o peso corporal. Nesta integración de sinais, a familia de receptores nucleares (NRs) xoga un papel relevante, con todo, hai unha subfamilia específica, os receptores X retinoide (RXRs), que a pesar de estar presentes en dita área cerebral e ter a capacidade de interactuar molecularmente con outros receptores nucleares, o seu papel funcional aínda é descoñecido, polo que o presente traballo propuxo o estudo; dos RXR hipotalámicos e a súa influencia na regulación da homeostase metabólica. Descubriuse que o agonismo farmacolóxico destes NR inducía unha perda de peso transitoria en ratos de tipo salvaxe, ademais de aumentar a termoxénese de BAT, a expresión hipotalámica de LepR e os lípidos séricos. Tamén se descubriu que a ablación xenética de RXR no VMH induciu un aumento do peso corporal e unha diminución da expresión de Dio2 no BAT.
Dirección
GONZALEZ GARCIA, ISMAEL (Titoría)
Lopez Perez, Miguel Cotitoría
GONZALEZ GARCIA, ISMAEL (Titoría)
Lopez Perez, Miguel Cotitoría
Tribunal
RODRIGUEZ OSORIO, CARLOS (Presidente/a)
Aguiar Fernández, Pablo (Secretario/a)
VIDAL FIGUEROA, ANXO (Vogal)
RODRIGUEZ OSORIO, CARLOS (Presidente/a)
Aguiar Fernández, Pablo (Secretario/a)
VIDAL FIGUEROA, ANXO (Vogal)
Un novo enfoque terapéutico contra a proxeria
Autoría
S.T.L.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
S.T.L.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
A síndrome de proxeria de Hutchinson-Gilford (HGPS) é unha enfermidade xenética rara que ocorre nos nenos e que se caracteriza por un envellecemento prematuro e o desenvolvemento de enfermidades cardiovasculares, entre outros síntomas. Nestes nenos prodúcese a morte prematura, principalmente pola calcificación cardiovascular dos vasos sanguíneos e das válvulas cardíacas. Existen varias enzimas, relacionadas co metabolismo do ATP extracelular (fonte de pirofosfato, principal inhibidor da calcificación cardiovascular), sobre as que se pode actuar para crear novos tratamentos contra a calcificación cardiovascular asociada á proxeria. O obxectivo deste traballo foi analizar a capacidade inhibidora de diversos compostos sobre a actividade do encima eNTPD, principal encima responsable do consumo de ATP extracelular que xera fosfato (non pirofosfato). Recopilando todos os resultados obtidos neste traballo, determinouse que a vía maioritaria de hidrólise do ATP implicaba o encima eNTPD. Por iso, queriamos probar, tanto na aorta do rato como no encima recombinante eNTPD do rato, que compostos podían inhibir esta actividade. Finalmente, concluíuse que os inhibidores RVB1101, RVB1102, RVB1106 e RV1107 poderían utilizarse para inhibir a calcificación vascular; sendo RVB1107 o composto máis prometedor e sendo necesarios máis estudos sobre estes inhibidores nun futuro.
A síndrome de proxeria de Hutchinson-Gilford (HGPS) é unha enfermidade xenética rara que ocorre nos nenos e que se caracteriza por un envellecemento prematuro e o desenvolvemento de enfermidades cardiovasculares, entre outros síntomas. Nestes nenos prodúcese a morte prematura, principalmente pola calcificación cardiovascular dos vasos sanguíneos e das válvulas cardíacas. Existen varias enzimas, relacionadas co metabolismo do ATP extracelular (fonte de pirofosfato, principal inhibidor da calcificación cardiovascular), sobre as que se pode actuar para crear novos tratamentos contra a calcificación cardiovascular asociada á proxeria. O obxectivo deste traballo foi analizar a capacidade inhibidora de diversos compostos sobre a actividade do encima eNTPD, principal encima responsable do consumo de ATP extracelular que xera fosfato (non pirofosfato). Recopilando todos os resultados obtidos neste traballo, determinouse que a vía maioritaria de hidrólise do ATP implicaba o encima eNTPD. Por iso, queriamos probar, tanto na aorta do rato como no encima recombinante eNTPD do rato, que compostos podían inhibir esta actividade. Finalmente, concluíuse que os inhibidores RVB1101, RVB1102, RVB1106 e RV1107 poderían utilizarse para inhibir a calcificación vascular; sendo RVB1107 o composto máis prometedor e sendo necesarios máis estudos sobre estes inhibidores nun futuro.
Dirección
VILLA BELLOSTA, RICARDO (Titoría)
VILLA BELLOSTA, RICARDO (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ OSORIO, CARLOS (Presidente/a)
Aguiar Fernández, Pablo (Secretario/a)
VIDAL FIGUEROA, ANXO (Vogal)
RODRIGUEZ OSORIO, CARLOS (Presidente/a)
Aguiar Fernández, Pablo (Secretario/a)
VIDAL FIGUEROA, ANXO (Vogal)
Caracterizacion molecular da capacidade anti-calcificante do pirofosfato en condicions de hiperfosfatemia
Autoría
M.V.F.A.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
M.V.F.A.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
26.09.2024 09:30
26.09.2024 09:30
Resumo
A calcificación vascula é unha enfermidade caracterizada por depósitos de fosfato de calcio - principalmente hidroxiapatita - nas estruturas cardiovasculares, resultando en calcificacións ectópicas. Correlaciónase cun maior risco de padecer enfermidades cardiovasculares e infarto de miocardio. Dito risco vese aumentado en pacientes diabéticos e enfermos renais crónicos. As células do músculo liso vasculares son sensibles a cambios nos niveis de fósforo inorgánico (Pi), adaptando e modificando a súa función e promovendo cambios que desencadean calcificacións. O fósforo inorgánico é regulado pola hormona paratiroidea e a vitamina D, entre outras. Cambio no transporte de Pi son o principal factor responsable na regulación da homeostase do fósforo inorgánico e o proceso de calcificación. A síntese de inhibidores de calcificación constitúe o principal mecanismo polo cal as células diminúen a clacificación vascular. O pirofosfato extracelular (PPi) é un potente inhibidor endóxeno dos depósitos de fosfato-calcio, tanto in vivo coma in vitro. Os enfermos renais crónicos amosan baixos niveis de pirofosfato e unha maior actividade da encima fosfatase alcalina. Diversas encimas relacionadas co metabolismo do pirofosfato extracelular foron relacionadas coa calcificación vascular. O pirofosfato síntese a partir de ATP extracelular pola nucleótido pirofosfatase/fosfodiesterase a partir da hidrólise do ATP extracelular. O pirofosfato é hidrolizado a fósforo inorgánico pola fosfatasa alcalina non específica de tecido (TNAP). O ATP pode ser hidrolizado a fósforo inorgánico pola encima ectonucleósido trifosfato difosfohidrolasa (eNTPD). Todas estas encimas deben estar en equilibrio, evitando así as calcificacións; non obstante, patoloxías como a enfermidade renal crónica ou a diabetees provocan alteracións nos seus niveis. A administración de pirofosfato a pacientes ou inhibidores das encimas que o degradan ou inductores daquelas encimas que o xeran pode abrir novas vías de tratamento nestes.
A calcificación vascula é unha enfermidade caracterizada por depósitos de fosfato de calcio - principalmente hidroxiapatita - nas estruturas cardiovasculares, resultando en calcificacións ectópicas. Correlaciónase cun maior risco de padecer enfermidades cardiovasculares e infarto de miocardio. Dito risco vese aumentado en pacientes diabéticos e enfermos renais crónicos. As células do músculo liso vasculares son sensibles a cambios nos niveis de fósforo inorgánico (Pi), adaptando e modificando a súa función e promovendo cambios que desencadean calcificacións. O fósforo inorgánico é regulado pola hormona paratiroidea e a vitamina D, entre outras. Cambio no transporte de Pi son o principal factor responsable na regulación da homeostase do fósforo inorgánico e o proceso de calcificación. A síntese de inhibidores de calcificación constitúe o principal mecanismo polo cal as células diminúen a clacificación vascular. O pirofosfato extracelular (PPi) é un potente inhibidor endóxeno dos depósitos de fosfato-calcio, tanto in vivo coma in vitro. Os enfermos renais crónicos amosan baixos niveis de pirofosfato e unha maior actividade da encima fosfatase alcalina. Diversas encimas relacionadas co metabolismo do pirofosfato extracelular foron relacionadas coa calcificación vascular. O pirofosfato síntese a partir de ATP extracelular pola nucleótido pirofosfatase/fosfodiesterase a partir da hidrólise do ATP extracelular. O pirofosfato é hidrolizado a fósforo inorgánico pola fosfatasa alcalina non específica de tecido (TNAP). O ATP pode ser hidrolizado a fósforo inorgánico pola encima ectonucleósido trifosfato difosfohidrolasa (eNTPD). Todas estas encimas deben estar en equilibrio, evitando así as calcificacións; non obstante, patoloxías como a enfermidade renal crónica ou a diabetees provocan alteracións nos seus niveis. A administración de pirofosfato a pacientes ou inhibidores das encimas que o degradan ou inductores daquelas encimas que o xeran pode abrir novas vías de tratamento nestes.
Dirección
VILLA BELLOSTA, RICARDO (Titoría)
VILLA BELLOSTA, RICARDO (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ REQUENA, JESUS (Presidente/a)
POLO TOBAJAS, ESTER (Secretario/a)
VAZQUEZ LOPEZ, MIGUEL (Vogal)
RODRIGUEZ REQUENA, JESUS (Presidente/a)
POLO TOBAJAS, ESTER (Secretario/a)
VAZQUEZ LOPEZ, MIGUEL (Vogal)
Características Clínicas, Genéticas e Tratamentos do Melanoma Uveal en Pacientes Espacios: Un estudo de cohorte
Autoría
M.D.R.
Máster Universitario en Investigación en Ciencias da Visión (3ªed)
M.D.R.
Máster Universitario en Investigación en Ciencias da Visión (3ªed)
Data da defensa
12.07.2024 08:00
12.07.2024 08:00
Resumo
Contexto: O pronóstico do Melanoma Uveal avanzado segue a ser desolador e ata o 50% desenvolve enfermidade metastásica. Nas últimas décadas, houbo un desenvolvemento considerable no campo do tratamento do MU metastásico, con todo, aínda non existe conseso sobre o establecemento do tratamento gold standard e faise evidente a necesidade de aclarar o correcto manexo da enfermidade. Material e métodos: Estudo observacional retrospectivo de pacientes con MU atendidos na Unidade de Retina Quirúrxica e Tumores Intraoculares de Adultos (URQTIA), dependente do Departamento de Oftalmoloxía en Santiago de Compostela, durante o período comprendido entre xaneiro de 2014 e xaneiro de 2024. Resultados: Recolléronse datos de 218 pacentes con MU, podendo observarse diferenzas significativas en relación coa localización do MU e as dimensións do tumor coas diferentes modalidades terapéuticas. En cuanto á análise xenética, informouse dunha maior probabilidade de desenvolver metástase en pacientes con MU de alto risco, o que implicaba unha supervivencia media significativamente menor cos tumores de baixo risco (SG 51,04 vs 102 meses). Así mesmo, observouse un tempo medio de aparición das metástases de 54,1 meses (+- 36,42 meses) e a súa predilección polo fígado nun 92,60%. Na análise de supervivencia baseada na modalidade terapéutica utilizada como primeira línea, non se observaron diferenzas estadísticamente significativas entre eles, cunha supervivencia media de 17,6 meses IC [9,5-25,77] en casos de Ciruxía, 14 meses en quimioterapia, 41,7 meses IC [26,9-56,6] con inmunoterapia. Realizouse unha análise por subgrupos con distintos tratamientos inmunoterapéuticos, onde se obtuvo para o Nivolumab + Ipilimumab unha resposta ao tratamiento de Enfermedade Estable (EE) de un 17,6%, unha supervivencia libre de progresión de 12 meses (SLP) e un tempo de supervivencia medio de 51,3 meses. Para o Pembrolizumab, observouse unha progresión da enfermedade (PE) dun 60% e un tempo de supervivencia de 29 meses. Tebentafusp, reportou un 50% de casos de PE y un 50% de EE, unha supervivencia libre de progresión (SLP) de 24 meses (N=1) e un tempo de supervivencia medio de 19,7 meses. Finalmente, estudáronse as toxicidades farmacolóxicas asociadas, poñendo de manifesto unha clara discrepancia na incidencia e gravidade dos efectos adversos entre os distintos tratamentos. Conclusións: A pesar do desenvolvemento exhaustivo de diferentes tratamentos para o MU metastásico, os resultados deste estudo suxiren que non hai diferenzas considerables na SG ao comparar as diferentes modalidades terapéuticas actuais, con todo, son necesarios estudos con maior número de pacientes a largo plazo para confirmar os resultados preliminares.
Contexto: O pronóstico do Melanoma Uveal avanzado segue a ser desolador e ata o 50% desenvolve enfermidade metastásica. Nas últimas décadas, houbo un desenvolvemento considerable no campo do tratamento do MU metastásico, con todo, aínda non existe conseso sobre o establecemento do tratamento gold standard e faise evidente a necesidade de aclarar o correcto manexo da enfermidade. Material e métodos: Estudo observacional retrospectivo de pacientes con MU atendidos na Unidade de Retina Quirúrxica e Tumores Intraoculares de Adultos (URQTIA), dependente do Departamento de Oftalmoloxía en Santiago de Compostela, durante o período comprendido entre xaneiro de 2014 e xaneiro de 2024. Resultados: Recolléronse datos de 218 pacentes con MU, podendo observarse diferenzas significativas en relación coa localización do MU e as dimensións do tumor coas diferentes modalidades terapéuticas. En cuanto á análise xenética, informouse dunha maior probabilidade de desenvolver metástase en pacientes con MU de alto risco, o que implicaba unha supervivencia media significativamente menor cos tumores de baixo risco (SG 51,04 vs 102 meses). Así mesmo, observouse un tempo medio de aparición das metástases de 54,1 meses (+- 36,42 meses) e a súa predilección polo fígado nun 92,60%. Na análise de supervivencia baseada na modalidade terapéutica utilizada como primeira línea, non se observaron diferenzas estadísticamente significativas entre eles, cunha supervivencia media de 17,6 meses IC [9,5-25,77] en casos de Ciruxía, 14 meses en quimioterapia, 41,7 meses IC [26,9-56,6] con inmunoterapia. Realizouse unha análise por subgrupos con distintos tratamientos inmunoterapéuticos, onde se obtuvo para o Nivolumab + Ipilimumab unha resposta ao tratamiento de Enfermedade Estable (EE) de un 17,6%, unha supervivencia libre de progresión de 12 meses (SLP) e un tempo de supervivencia medio de 51,3 meses. Para o Pembrolizumab, observouse unha progresión da enfermedade (PE) dun 60% e un tempo de supervivencia de 29 meses. Tebentafusp, reportou un 50% de casos de PE y un 50% de EE, unha supervivencia libre de progresión (SLP) de 24 meses (N=1) e un tempo de supervivencia medio de 19,7 meses. Finalmente, estudáronse as toxicidades farmacolóxicas asociadas, poñendo de manifesto unha clara discrepancia na incidencia e gravidade dos efectos adversos entre os distintos tratamentos. Conclusións: A pesar do desenvolvemento exhaustivo de diferentes tratamentos para o MU metastásico, os resultados deste estudo suxiren que non hai diferenzas considerables na SG ao comparar as diferentes modalidades terapéuticas actuais, con todo, son necesarios estudos con maior número de pacientes a largo plazo para confirmar os resultados preliminares.
Dirección
BLANCO TEIJEIRO, MARIA JOSE (Titoría)
BANDE RODRIGUEZ, MANUEL FRANCISCO Cotitoría
BLANCO TEIJEIRO, MARIA JOSE (Titoría)
BANDE RODRIGUEZ, MANUEL FRANCISCO Cotitoría
Tribunal
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Coordinador)
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Presidente/a)
González Pérez, Javier (Secretario/a)
ABRALDES LOPEZ-VEIGA, MAXIMINO JOSE (Vogal)
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Coordinador)
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Presidente/a)
González Pérez, Javier (Secretario/a)
ABRALDES LOPEZ-VEIGA, MAXIMINO JOSE (Vogal)
Prevalencia de tipos de drusas nun grupo de pacientes con degeneración macular asociada a la edad do rexistro FRB!
Autoría
E.M.R.M.
Máster Universitario en Investigación en Ciencias da Visión (3ªed)
E.M.R.M.
Máster Universitario en Investigación en Ciencias da Visión (3ªed)
Data da defensa
12.07.2024 08:00
12.07.2024 08:00
Resumo
Hai un interese crecente na clasificación dos diferentes tipos de drusas na dexeneración macular relacionada coa idade debido ao seu relevante impacto clínico e pronóstico. O obxectivo principal do TFM é determinar a prevalencia dos subtipos de drusas nun grupo de pacientes con DMAE do rexistro Fight Retina Blindness! tipificándoas morfolóxica e topográficamente mediante a tomografía de coherencia óptica.
Hai un interese crecente na clasificación dos diferentes tipos de drusas na dexeneración macular relacionada coa idade debido ao seu relevante impacto clínico e pronóstico. O obxectivo principal do TFM é determinar a prevalencia dos subtipos de drusas nun grupo de pacientes con DMAE do rexistro Fight Retina Blindness! tipificándoas morfolóxica e topográficamente mediante a tomografía de coherencia óptica.
Dirección
RODRIGUEZ CID, Mª JOSEFA (Titoría)
ABRALDES LOPEZ-VEIGA, MAXIMINO JOSE Cotitoría
RODRIGUEZ CID, Mª JOSEFA (Titoría)
ABRALDES LOPEZ-VEIGA, MAXIMINO JOSE Cotitoría
Tribunal
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Coordinador)
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Presidente/a)
González Pérez, Javier (Secretario/a)
BLANCO TEIJEIRO, MARIA JOSE (Vogal)
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Coordinador)
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Presidente/a)
González Pérez, Javier (Secretario/a)
BLANCO TEIJEIRO, MARIA JOSE (Vogal)
Avaliación anatómica e funcional na dexeneración macular asociada á idade (DMAE) neovascular despois do tratamento con fármacos anti-VEGF: FRB! Project
Autoría
D.R.D.D.D.S.
Máster Universitario en Investigación en Ciencias da Visión (3ªed)
D.R.D.D.D.S.
Máster Universitario en Investigación en Ciencias da Visión (3ªed)
Data da defensa
12.07.2024 08:00
12.07.2024 08:00
Resumo
Introdución: A DMAE neovascular constitúe unha décima parte do total de casos de DMAE en España, pero representa a maioría dos casos avanzados e con maior progresión con deterioro progresivo da MAVC. A terapia intravítrea con anti-VEGF supuxo un cambio significativo no manexo desta patoloxía. Obxectivos: Analizar a resposta funcional (agudeza visual) e anatómica cualitativa e cuantitativa (cambios da retina na OCT) de pacientes naïve diagnosticados de DMAE neovascular ao tratamento con fármacos anti-VEGF. Os pacientes incluídos iniciaron o seu tratamento entre o 1 de xaneiro e o 15 de marzo de 2023 e foron seguidos na Unidade Médica de Retina e Diabetes Oculares do Servizo de Oftalmoloxía do Hospital Clínico Universitario de Santiago (CHUS) ata o 30 de abril de 2024. Material e métodos: realizouse un estudo descritivo, retrospectivo e transversal en pacientes naïve diagnosticados de DMAE neovascular en seguimento e tratamento con fármacos anti-VEGF como Ranibizumab ou Aflibercept. Do total de 1045 inxeccións intravítreas analizadas, só se incluíron no estudo n=41 ollos naïve con DMAE neovascular. O Snellen VA e a escala ETDRS utilizáronse para a avaliación funcional, así como a actividade neovascular e EFC para a avaliación anatómica cualitativa e cuantitativa mediante OCT. Resultados: O tipo de tratamento anti-VEGF máis administrado foi Aflibercept (Eylea) nun 63,4%, sendo a máis frecuente entre 5 e 9 doses durante o tempo medio de seguemento (11,3 meses). O 87,81% dos ollos obtivo unha resposta funcional favorable ou polo menos o mantemento da MAVC inicial ao final do seguimento. A resposta anatómica cuantitativa foi favorable ou polo menos de mantemento no 92,68% dos ollos, mentres que a resposta anatómica cualitativa foi só no 43,9% ao final do seguimento. A resposta funcional estivo asociada estatisticamente co número de inxeccións e co FIR. A resposta anatómica cuantitativa asociouse co tipo de NVM, tipo de fármaco anti-VEGF e FIR. A atrofia retiniana non se asociou con ningunha das variables incluídas, mentres que a fibrose subretiniana estivo asociada ao tipo de NVM e ao EFC inicial. Conclusións: A terapia intravítrea con fármacos anti-VEGF proporciona unha mellora funcional e anatómica en pacientes con DMAE neovascular. Os resultados obtidos na práctica clínica real son inferiores aos reflectidos nos principais ensaios clínicos.
Introdución: A DMAE neovascular constitúe unha décima parte do total de casos de DMAE en España, pero representa a maioría dos casos avanzados e con maior progresión con deterioro progresivo da MAVC. A terapia intravítrea con anti-VEGF supuxo un cambio significativo no manexo desta patoloxía. Obxectivos: Analizar a resposta funcional (agudeza visual) e anatómica cualitativa e cuantitativa (cambios da retina na OCT) de pacientes naïve diagnosticados de DMAE neovascular ao tratamento con fármacos anti-VEGF. Os pacientes incluídos iniciaron o seu tratamento entre o 1 de xaneiro e o 15 de marzo de 2023 e foron seguidos na Unidade Médica de Retina e Diabetes Oculares do Servizo de Oftalmoloxía do Hospital Clínico Universitario de Santiago (CHUS) ata o 30 de abril de 2024. Material e métodos: realizouse un estudo descritivo, retrospectivo e transversal en pacientes naïve diagnosticados de DMAE neovascular en seguimento e tratamento con fármacos anti-VEGF como Ranibizumab ou Aflibercept. Do total de 1045 inxeccións intravítreas analizadas, só se incluíron no estudo n=41 ollos naïve con DMAE neovascular. O Snellen VA e a escala ETDRS utilizáronse para a avaliación funcional, así como a actividade neovascular e EFC para a avaliación anatómica cualitativa e cuantitativa mediante OCT. Resultados: O tipo de tratamento anti-VEGF máis administrado foi Aflibercept (Eylea) nun 63,4%, sendo a máis frecuente entre 5 e 9 doses durante o tempo medio de seguemento (11,3 meses). O 87,81% dos ollos obtivo unha resposta funcional favorable ou polo menos o mantemento da MAVC inicial ao final do seguimento. A resposta anatómica cuantitativa foi favorable ou polo menos de mantemento no 92,68% dos ollos, mentres que a resposta anatómica cualitativa foi só no 43,9% ao final do seguimento. A resposta funcional estivo asociada estatisticamente co número de inxeccións e co FIR. A resposta anatómica cuantitativa asociouse co tipo de NVM, tipo de fármaco anti-VEGF e FIR. A atrofia retiniana non se asociou con ningunha das variables incluídas, mentres que a fibrose subretiniana estivo asociada ao tipo de NVM e ao EFC inicial. Conclusións: A terapia intravítrea con fármacos anti-VEGF proporciona unha mellora funcional e anatómica en pacientes con DMAE neovascular. Os resultados obtidos na práctica clínica real son inferiores aos reflectidos nos principais ensaios clínicos.
Dirección
ABRALDES LOPEZ-VEIGA, MAXIMINO JOSE (Titoría)
Fernández Rodríguez, Mª Isabel Cotitoría
ABRALDES LOPEZ-VEIGA, MAXIMINO JOSE (Titoría)
Fernández Rodríguez, Mª Isabel Cotitoría
Tribunal
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Coordinador)
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Presidente/a)
González Pérez, Javier (Secretario/a)
BLANCO TEIJEIRO, MARIA JOSE (Vogal)
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Coordinador)
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Presidente/a)
González Pérez, Javier (Secretario/a)
BLANCO TEIJEIRO, MARIA JOSE (Vogal)
Prevalencia de consumo de alcohol e caracterización do consumo de risco en España
Autoría
A.G.M.
Máster Universitario en Saúde Pública
A.G.M.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
18.06.2024 12:20
18.06.2024 12:20
Resumo
Introdución: O alcol é unha substancia psicoactiva responsable de millóns de mortes anualmente no mundo e asociada con máis de 200 enfermidades. O seu consumo é un factor de risco para enfermidades non transmisibles e transmisibles, ademais de estar ligado a accidentes, violencia e perda de produtividade laboral. O obxectivo deste estudo foi estimar a prevalencia de consumo de alcol e de risco de alcol na poboación española de 15-64 anos no ano 2020, así como caracterizar este último. Material e métodos: Utilizáronse os microdatos da enquisa EDADES 2019/2020 (n=17.899). Estimáronse as prevalencias de consumo de alcol a nivel global, por sexo e por grupo de idade, e as prevalencias de consumo de risco de alcol a nivel nacional e por comunidades autónomas, desglosadas por sexo. Axustáronse tres modelos de regresión loxística multivariante para caracterizar o consumo de risco de alcol. Resultados: A prevalencia de consumo de alcol na poboación española de 15 a 64 anos é do 93,0% (IC95% 92,5-93,4) algunha vez na vida e do 63,0% (IC95% 62,1-63,9) nos últimos 30 días, sendo máis alta en homes que en mulleres en todos os momentos temporais. En canto á prevalencia de consumo de risco de alcol, é do 5,6% (IC 95% 5,2-6,1), sendo máis alta en homes, especialmente entre os 15 e 34 anos, cun 10,6% (IC 95% 9,4-11,8). Factores como o desemprego, a falta de parella, o non ter nacido en España e o consumo de tabaco ou cannabis aumentan a probabilidade de consumo de risco de alcol. En homes, o consumo de cannabis no último ano é o factor máis influente (OR=2,8 IC95% 2,2-3,6), mentres que en mulleres, a situación laboral, a convivencia e a visibilidade de situacións relacionadas con drogas no barrio non aumentan a odds de consumo de risco. Conclusións: A prevalencia de consumo de alcol en España é alta, particularmente entre homes novos. Factores como o desemprego e o consumo de tabaco e/ou cannabis relaciónanse cun maior consumo de risco, subliñando a importancia de políticas preventivas para mellorar a saúde pública.
Introdución: O alcol é unha substancia psicoactiva responsable de millóns de mortes anualmente no mundo e asociada con máis de 200 enfermidades. O seu consumo é un factor de risco para enfermidades non transmisibles e transmisibles, ademais de estar ligado a accidentes, violencia e perda de produtividade laboral. O obxectivo deste estudo foi estimar a prevalencia de consumo de alcol e de risco de alcol na poboación española de 15-64 anos no ano 2020, así como caracterizar este último. Material e métodos: Utilizáronse os microdatos da enquisa EDADES 2019/2020 (n=17.899). Estimáronse as prevalencias de consumo de alcol a nivel global, por sexo e por grupo de idade, e as prevalencias de consumo de risco de alcol a nivel nacional e por comunidades autónomas, desglosadas por sexo. Axustáronse tres modelos de regresión loxística multivariante para caracterizar o consumo de risco de alcol. Resultados: A prevalencia de consumo de alcol na poboación española de 15 a 64 anos é do 93,0% (IC95% 92,5-93,4) algunha vez na vida e do 63,0% (IC95% 62,1-63,9) nos últimos 30 días, sendo máis alta en homes que en mulleres en todos os momentos temporais. En canto á prevalencia de consumo de risco de alcol, é do 5,6% (IC 95% 5,2-6,1), sendo máis alta en homes, especialmente entre os 15 e 34 anos, cun 10,6% (IC 95% 9,4-11,8). Factores como o desemprego, a falta de parella, o non ter nacido en España e o consumo de tabaco ou cannabis aumentan a probabilidade de consumo de risco de alcol. En homes, o consumo de cannabis no último ano é o factor máis influente (OR=2,8 IC95% 2,2-3,6), mentres que en mulleres, a situación laboral, a convivencia e a visibilidade de situacións relacionadas con drogas no barrio non aumentan a odds de consumo de risco. Conclusións: A prevalencia de consumo de alcol en España é alta, particularmente entre homes novos. Factores como o desemprego e o consumo de tabaco e/ou cannabis relaciónanse cun maior consumo de risco, subliñando a importancia de políticas preventivas para mellorar a saúde pública.
Dirección
PEREZ RIOS, MONICA (Titoría)
REY BRANDARIZ, JULIA Cotitoría
PEREZ RIOS, MONICA (Titoría)
REY BRANDARIZ, JULIA Cotitoría
Tribunal
CAAMAÑO ISORNA, FRANCISCO (Presidente/a)
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
CAAMAÑO ISORNA, FRANCISCO (Presidente/a)
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Secretario/a)
MALLAH NASRALLAH, NARMEEN (Vogal)
Caracterización dos consumidores de risco de cannabis en España: EDADES 2022
Autoría
R.C.F.
Máster Universitario en Saúde Pública
R.C.F.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
20.06.2024 17:00
20.06.2024 17:00
Resumo
O cannabis é a droga ilegal máis consumida en España. O seu uso está asociado a múltiples riscos para a saúde, especialmente a nivel psicolóxico. O obxectivo deste traballo é describir a prevalencia do consumo de cannabis e o seu consumo de risco na poboación de 15 a 64 anos en España e as súas comunidades autónomas (CC. AA.) en 2022, e analizar as características asociadas ao consumo de risco de cannabis. Analizáronse os datos da enquisa EDADES 2022 (n de 26.344). Estimáronse prevalencias de consumo por sexo, grupo de idade e categoría da escala Cannabis Abuse Screening Test (CAST). Axustáronse modelos de regresión loxística para a caracterización dos consumidores de risco (CAST maior o igual a 4 puntos). As prevalencias e odds ratio (OR) acompáñanse de intervalos de confianza do 95% (IC95%) e preséntanse mapas coa prevalencia de consumo de risco de cannabis nas CC. AA. En 2022, a prevalencia de consumo de cannabis nos últimos 12 meses na poboación española de 15 a 64 anos foi do 10,6% (IC95%: 10,2-11,1); o 49,9% (IC95%: 47,6-52,2) destes consumidores presentaron un consumo de risco. A prevalencia de consumo de risco aumenta coa idade e no sexo masculino, atopándose a maior prevalencia no grupo de 35 a 44 anos [57,0% (IC95%: 51,6-62,2)]. As CC. AA. coa maior prevalencia de consumo de risco foron a Rexión de Murcia, Castela A Mancha, Canarias e as Illes Balears. Ser home (OR 1,8 [IC95%: 1,5-2,3]), ter estudos básicos (OR 3,2 [IC95%: 2,0-5,0]), estar no paro (OR 1,9 [IC95%: 1,4-2,7]) e ter consumido tabaco nos últimos 12 meses (OR 3,5 [IC95%: 2,4-5,2]) aumentan a odds de presentar un consumo de risco de cannabis. En 2022 en España case 11 de cada 100 persoas consumiron cannabis nos últimos 12 meses, e destes a metade presentaron un consumo de risco. A prevalencia de consumo de risco varía entre as CC. AA. Coñecer as características ligadas ao consumo de risco de cannabis é necesario para a correcta implementación de políticas de saúde pública que preveñan o consumo de cannabis e tamén os danos asociados ao mesmo.
O cannabis é a droga ilegal máis consumida en España. O seu uso está asociado a múltiples riscos para a saúde, especialmente a nivel psicolóxico. O obxectivo deste traballo é describir a prevalencia do consumo de cannabis e o seu consumo de risco na poboación de 15 a 64 anos en España e as súas comunidades autónomas (CC. AA.) en 2022, e analizar as características asociadas ao consumo de risco de cannabis. Analizáronse os datos da enquisa EDADES 2022 (n de 26.344). Estimáronse prevalencias de consumo por sexo, grupo de idade e categoría da escala Cannabis Abuse Screening Test (CAST). Axustáronse modelos de regresión loxística para a caracterización dos consumidores de risco (CAST maior o igual a 4 puntos). As prevalencias e odds ratio (OR) acompáñanse de intervalos de confianza do 95% (IC95%) e preséntanse mapas coa prevalencia de consumo de risco de cannabis nas CC. AA. En 2022, a prevalencia de consumo de cannabis nos últimos 12 meses na poboación española de 15 a 64 anos foi do 10,6% (IC95%: 10,2-11,1); o 49,9% (IC95%: 47,6-52,2) destes consumidores presentaron un consumo de risco. A prevalencia de consumo de risco aumenta coa idade e no sexo masculino, atopándose a maior prevalencia no grupo de 35 a 44 anos [57,0% (IC95%: 51,6-62,2)]. As CC. AA. coa maior prevalencia de consumo de risco foron a Rexión de Murcia, Castela A Mancha, Canarias e as Illes Balears. Ser home (OR 1,8 [IC95%: 1,5-2,3]), ter estudos básicos (OR 3,2 [IC95%: 2,0-5,0]), estar no paro (OR 1,9 [IC95%: 1,4-2,7]) e ter consumido tabaco nos últimos 12 meses (OR 3,5 [IC95%: 2,4-5,2]) aumentan a odds de presentar un consumo de risco de cannabis. En 2022 en España case 11 de cada 100 persoas consumiron cannabis nos últimos 12 meses, e destes a metade presentaron un consumo de risco. A prevalencia de consumo de risco varía entre as CC. AA. Coñecer as características ligadas ao consumo de risco de cannabis é necesario para a correcta implementación de políticas de saúde pública que preveñan o consumo de cannabis e tamén os danos asociados ao mesmo.
Dirección
PEREZ RIOS, MONICA (Titoría)
GUERRA TORT, CARLA Cotitoría
PEREZ RIOS, MONICA (Titoría)
GUERRA TORT, CARLA Cotitoría
Tribunal
FIGUEIRAS GUZMAN, ADOLFO (Presidente/a)
ZAPATA CACHAFEIRO, MARUXA (Secretario/a)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA (Vogal)
FIGUEIRAS GUZMAN, ADOLFO (Presidente/a)
ZAPATA CACHAFEIRO, MARUXA (Secretario/a)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA (Vogal)
Inasistencia a Consultas Externas de Atención Especializada.inasi
Autoría
S.C.V.
Máster Universitario en Saúde Pública
S.C.V.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
20.06.2024 17:20
20.06.2024 17:20
Resumo
INTRODUCIÓN: A inasistencia dos pacientes a consultas externas de Atención Especializada provocan volatilidade nas operacións sanitarias e desperdicia recursos. OBXECTIVO: Avaliar o perfil das consultas e dos pacientes con maior absentismo, estimar os factores que inflúen na porcentaxe total e realizar unha estimación do custo económico da non asistencia. MÉTODO: Realizouse un estudo observacional retrospectivo sobre un total de 2 millóns de consultas externas citadas na área sanitaria de Vigo nos anos 2017, 2018 e 2019. RESULTADOS: Dos 2 millóns de consultas que se incluíron no estudo, a porcentaxe de inasistencia total foi do 10,2%. Presentaron unha maior probabilidade de non asistir os pacientes homes (10,9%), de 18 a 35 anos (14,9%), primeiras consultas (11,4%), citas con demora maior a 3 meses (12,1%), e citas orixinadas en atención primaria (12,6%). O custo económico do absentismo durante os tres anos que durou o estudo foi de case 22 millóns de euros. CONCLUSIÓNS: Esta análise proporciona información valiosa sobre os patróns de asistencia e non asistencia ás citas, o que pode ser crucial para que os provedores de atención médica poidan guiar intervencións que melloren a atención sanitaria ao paciente e a optimización na asignación de recursos.
INTRODUCIÓN: A inasistencia dos pacientes a consultas externas de Atención Especializada provocan volatilidade nas operacións sanitarias e desperdicia recursos. OBXECTIVO: Avaliar o perfil das consultas e dos pacientes con maior absentismo, estimar os factores que inflúen na porcentaxe total e realizar unha estimación do custo económico da non asistencia. MÉTODO: Realizouse un estudo observacional retrospectivo sobre un total de 2 millóns de consultas externas citadas na área sanitaria de Vigo nos anos 2017, 2018 e 2019. RESULTADOS: Dos 2 millóns de consultas que se incluíron no estudo, a porcentaxe de inasistencia total foi do 10,2%. Presentaron unha maior probabilidade de non asistir os pacientes homes (10,9%), de 18 a 35 anos (14,9%), primeiras consultas (11,4%), citas con demora maior a 3 meses (12,1%), e citas orixinadas en atención primaria (12,6%). O custo económico do absentismo durante os tres anos que durou o estudo foi de case 22 millóns de euros. CONCLUSIÓNS: Esta análise proporciona información valiosa sobre os patróns de asistencia e non asistencia ás citas, o que pode ser crucial para que os provedores de atención médica poidan guiar intervencións que melloren a atención sanitaria ao paciente e a optimización na asignación de recursos.
Dirección
SALGADO BARREIRA, ANGEL (Titoría)
Martínez Baladrón, Andrea Cotitoría
SALGADO BARREIRA, ANGEL (Titoría)
Martínez Baladrón, Andrea Cotitoría
Tribunal
FIGUEIRAS GUZMAN, ADOLFO (Presidente/a)
ZAPATA CACHAFEIRO, MARUXA (Secretario/a)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA (Vogal)
FIGUEIRAS GUZMAN, ADOLFO (Presidente/a)
ZAPATA CACHAFEIRO, MARUXA (Secretario/a)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA (Vogal)
Cannabis: caracterización dos perfís de consumo en adolescentes de Galicia
Autoría
S.F.N.
Máster Universitario en Saúde Pública
S.F.N.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
20.06.2024 17:40
20.06.2024 17:40
Resumo
Introdución O consumo de drogas, tanto legais como ilegais, é o principal problema para a saúde nos países desenvolvidos, sendo o consumo de cánnabis a terceira substancia psicoactiva máis consumida entre os mozos, despois do alcol e o tabaco. O obxectivo do presente estudo é a caracterización dos perfís dos adolescentes galegos asociados ao consumo de cánnabis. Métodos A fonte de datos foi a Enquisa sobre o Uso de Drogas en Ensinos Secundarios en España (ESTUDES 2023). Analizouse a información referida ao consumo de cánnabis nos últimos 30 dias e a súa relación con variables sociodemográficas, relacións no marco familiar, desempeño académico, lecer ou concorrencia de consumo doutras drogas. Estimáronse prevalencias e odds ratio (OR) mediante modelos de regresión loxística. Resultados Os xoves varón teñen unha maior probabilidade de consumir cánnabis (OR 1,3; IC95% 0,9-1,9) sendo a probabilidade maior en aqueles que nacen fora de España (OR 2,1; IC95% 1,1-3,9) e nos que teñen unha situación económica familiar por encima da media das familias españolas (OR 1,3; IC95% 0,8-2,1). A permisividade dos pais hacía o consumo de sustancias dos seus fillos, principalmente cánnabis, (OR 3,2; IC95% 1,3-8,0); unhas notas baixas (OR 2,6; IC95% 1,5-4,8); o consumo de sustancias tales como o tabaco a diario (OR 9,6; IC95% 5,4-17,1); verse envolto en situacións de risco (OR 3,1; IC95% 1,8-5,4) e resultarlle fácil conseguir sustancias ilegales (OR 2,4; IC95% 1,5-3,7) aumentan a probabilidade de consumo. Conclusións A prevalencia do consumo de cánnabis nos mozos galegos vese influenciada, non só polas súas características sociodemográficas, senón tamén por outros ámbitos como son as relacións no marco familiar; o desempeño académico e os hábitos de lecer. A identificación destas variables pertencentes á esfera social e académica dos mozos permitirá desenvolver medidas de saúde pública máis efectivas. Así a educación familiar centrada en que se debe comunicar e como se debe actuar cos mozos parece ser determinante.
Introdución O consumo de drogas, tanto legais como ilegais, é o principal problema para a saúde nos países desenvolvidos, sendo o consumo de cánnabis a terceira substancia psicoactiva máis consumida entre os mozos, despois do alcol e o tabaco. O obxectivo do presente estudo é a caracterización dos perfís dos adolescentes galegos asociados ao consumo de cánnabis. Métodos A fonte de datos foi a Enquisa sobre o Uso de Drogas en Ensinos Secundarios en España (ESTUDES 2023). Analizouse a información referida ao consumo de cánnabis nos últimos 30 dias e a súa relación con variables sociodemográficas, relacións no marco familiar, desempeño académico, lecer ou concorrencia de consumo doutras drogas. Estimáronse prevalencias e odds ratio (OR) mediante modelos de regresión loxística. Resultados Os xoves varón teñen unha maior probabilidade de consumir cánnabis (OR 1,3; IC95% 0,9-1,9) sendo a probabilidade maior en aqueles que nacen fora de España (OR 2,1; IC95% 1,1-3,9) e nos que teñen unha situación económica familiar por encima da media das familias españolas (OR 1,3; IC95% 0,8-2,1). A permisividade dos pais hacía o consumo de sustancias dos seus fillos, principalmente cánnabis, (OR 3,2; IC95% 1,3-8,0); unhas notas baixas (OR 2,6; IC95% 1,5-4,8); o consumo de sustancias tales como o tabaco a diario (OR 9,6; IC95% 5,4-17,1); verse envolto en situacións de risco (OR 3,1; IC95% 1,8-5,4) e resultarlle fácil conseguir sustancias ilegales (OR 2,4; IC95% 1,5-3,7) aumentan a probabilidade de consumo. Conclusións A prevalencia do consumo de cánnabis nos mozos galegos vese influenciada, non só polas súas características sociodemográficas, senón tamén por outros ámbitos como son as relacións no marco familiar; o desempeño académico e os hábitos de lecer. A identificación destas variables pertencentes á esfera social e académica dos mozos permitirá desenvolver medidas de saúde pública máis efectivas. Así a educación familiar centrada en que se debe comunicar e como se debe actuar cos mozos parece ser determinante.
Dirección
PEREZ RIOS, MONICA (Titoría)
Santiago Perez, María Isolina Cotitoría
PEREZ RIOS, MONICA (Titoría)
Santiago Perez, María Isolina Cotitoría
Tribunal
FIGUEIRAS GUZMAN, ADOLFO (Presidente/a)
ZAPATA CACHAFEIRO, MARUXA (Secretario/a)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA (Vogal)
FIGUEIRAS GUZMAN, ADOLFO (Presidente/a)
ZAPATA CACHAFEIRO, MARUXA (Secretario/a)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA (Vogal)
Cambios na calidade de vida en pacientes con diabetes tipo 2 tratados con análogos de GLP-1: Un estudo multicéntrico non aleatorizado
Autoría
C.R.M.
Máster Universitario en Saúde Pública
C.R.M.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
20.06.2024 18:00
20.06.2024 18:00
Resumo
Introdución: A diabetes mellitus presenta un desafío global con proxeccións alarmantes para 2045, principalmente debido ao aumento da diabetes tipo 2. Neste contexto, os agonistas do receptor de péptido-1 similar ao glucagón (aGLP-1) destacan como opcións prometedoras grazas aos seus múltiples beneficios. Obxectivo: Avaliar o impacto dos aGLP-1 no benestar xeral dos pacientes, centrándose nos cambios na calidade de vida. Materiais e métodos: Estudo clínico con datos de vida real, realizado en 13 centros de saúde. Incluíronse suxeitos con diabetes tipo 2 e obesidade que comezan tratamento con aGLP-1. Realizouse un seguimento de 44 semanas que incluíu a medición dos parámetros antropométricos (Índice de masa corporal, diámetro abdominal e cambio de peso), parámetros de laboratorio (Glucosa, HbA1c, creatinina, c-LDL, non-HDL, c-HDL e triglicéridos), e a realización dos cuestionarios EQ-5D-5L e SF-12 ao inicio e final do estudo. Resultados: Incluíronse un total de 135 suxeitos. Observáronse melloras significativas nas medidas de laboratorio (Glucosa, HbA1c, c-LDL e c-HDL), índice de masa corporal, diámetro abdominal e cambio de peso. As avaliacións da calidade de vida amosaron melloras nos dominios de mobilidade, dor/malestar e ansiedade/depresión. As puntuacións iniciais e da semana 44 demostraron melloras nos índices EQ-5D, as escalas visuais, as puntuacións do compoñente físico (PCS), pero non no compoñente mental (MCS). Conclusión: Os análogos de GLP-1 melloran significativamente a calidade de vida e os resultados clínicos en pacientes con diabetes tipo 2 e obesidade, demostrando a súa eficacia na xestión da enfermidade.
Introdución: A diabetes mellitus presenta un desafío global con proxeccións alarmantes para 2045, principalmente debido ao aumento da diabetes tipo 2. Neste contexto, os agonistas do receptor de péptido-1 similar ao glucagón (aGLP-1) destacan como opcións prometedoras grazas aos seus múltiples beneficios. Obxectivo: Avaliar o impacto dos aGLP-1 no benestar xeral dos pacientes, centrándose nos cambios na calidade de vida. Materiais e métodos: Estudo clínico con datos de vida real, realizado en 13 centros de saúde. Incluíronse suxeitos con diabetes tipo 2 e obesidade que comezan tratamento con aGLP-1. Realizouse un seguimento de 44 semanas que incluíu a medición dos parámetros antropométricos (Índice de masa corporal, diámetro abdominal e cambio de peso), parámetros de laboratorio (Glucosa, HbA1c, creatinina, c-LDL, non-HDL, c-HDL e triglicéridos), e a realización dos cuestionarios EQ-5D-5L e SF-12 ao inicio e final do estudo. Resultados: Incluíronse un total de 135 suxeitos. Observáronse melloras significativas nas medidas de laboratorio (Glucosa, HbA1c, c-LDL e c-HDL), índice de masa corporal, diámetro abdominal e cambio de peso. As avaliacións da calidade de vida amosaron melloras nos dominios de mobilidade, dor/malestar e ansiedade/depresión. As puntuacións iniciais e da semana 44 demostraron melloras nos índices EQ-5D, as escalas visuais, as puntuacións do compoñente físico (PCS), pero non no compoñente mental (MCS). Conclusión: Os análogos de GLP-1 melloran significativamente a calidade de vida e os resultados clínicos en pacientes con diabetes tipo 2 e obesidade, demostrando a súa eficacia na xestión da enfermidade.
Dirección
SALGADO BARREIRA, ANGEL (Titoría)
Seijas Amigo, José Cotitoría
SALGADO BARREIRA, ANGEL (Titoría)
Seijas Amigo, José Cotitoría
Tribunal
FIGUEIRAS GUZMAN, ADOLFO (Presidente/a)
ZAPATA CACHAFEIRO, MARUXA (Secretario/a)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA (Vogal)
FIGUEIRAS GUZMAN, ADOLFO (Presidente/a)
ZAPATA CACHAFEIRO, MARUXA (Secretario/a)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA (Vogal)
Impacto do Consumo de Cigarros Electrónicos na Xenxivite e a Periodontitis: unha revisión sistemática con metaanálisis
Autoría
D.G.V.
Máster Universitario en Saúde Pública
D.G.V.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
20.06.2024 17:00
20.06.2024 17:00
Resumo
Introdución e obxectivos Nos últimos anos xurdiron novas formas de consumo de tabaco, entre as que destacan os cigarros electrónicos ou e-cig. Aínda que se analizou previamente a relación entre o uso dos e-cig e as súas repercusións na cavidade oral, pouco estudouse da súa relación coa aparición da xenxivite e a periodontitis. O obxectivo deste estudo é identificar os estudos que valoran a relación entre o consumo de e-cig e a afectación que ten en cavidade a oral, especificamente na xenxivite e a periodontitis. Métodos Realizáronse procuras bibliográficas en diferentes bases de datos biomédicas seguindo a metodoloxía PRISMA. Incluíronse estudos observacionales que avaliaron o efecto do consumo exclusivo de e-cigs en presentar un diagnóstico de xenxivite e periodontitis. En relación con como se estableceu a presenza de xenxivite/periodontitis, os estudos incluídos clasificáronse en clínicos ou autodeclarados. Analizouse a calidade usando a escala Newcastle-Ottawa. Para os estudos con diagnóstico clínico, realizouse unha síntese descritiva, mentres que os resultados dos estudos autodeclarados se metaanalizaron as odds cociente (OR), empregando un modelo de efectos aleatorios. A análise estatística realizouse con Stata v.17. Resultados Identificáronse 636 estudos; e incluíronse 19 finalmente, 10 con valoración clínica e 9 autodeclarada. Os consumidores de e-cig presentan peores resultados nos parámetros valorados clinicamente e a análise dos resultados dos estudos autodeclarados permitiron identificar que o consumo de e-cigs aumenta o risco de xenxivite (OR: 1,71; IC 95%: 1,13-2,59), periodontitis (OR: 1,46; IC 95%: 1,17-1, 83) e perda de óso (OR: 1,44; IC 95%: 1,19-1,75). Conclusións O consumo de e-cig parece aumentar o risco de padecer xenxivite e periodontitis. Recoméndase aos profesionais involucrados na atención bucodental non recomendar o consumo e-cig como método de deshabituación tabáquica. Requírense máis estudos sobre o impacto do consumo exclusivo de e-cig na saúde bucodental.
Introdución e obxectivos Nos últimos anos xurdiron novas formas de consumo de tabaco, entre as que destacan os cigarros electrónicos ou e-cig. Aínda que se analizou previamente a relación entre o uso dos e-cig e as súas repercusións na cavidade oral, pouco estudouse da súa relación coa aparición da xenxivite e a periodontitis. O obxectivo deste estudo é identificar os estudos que valoran a relación entre o consumo de e-cig e a afectación que ten en cavidade a oral, especificamente na xenxivite e a periodontitis. Métodos Realizáronse procuras bibliográficas en diferentes bases de datos biomédicas seguindo a metodoloxía PRISMA. Incluíronse estudos observacionales que avaliaron o efecto do consumo exclusivo de e-cigs en presentar un diagnóstico de xenxivite e periodontitis. En relación con como se estableceu a presenza de xenxivite/periodontitis, os estudos incluídos clasificáronse en clínicos ou autodeclarados. Analizouse a calidade usando a escala Newcastle-Ottawa. Para os estudos con diagnóstico clínico, realizouse unha síntese descritiva, mentres que os resultados dos estudos autodeclarados se metaanalizaron as odds cociente (OR), empregando un modelo de efectos aleatorios. A análise estatística realizouse con Stata v.17. Resultados Identificáronse 636 estudos; e incluíronse 19 finalmente, 10 con valoración clínica e 9 autodeclarada. Os consumidores de e-cig presentan peores resultados nos parámetros valorados clinicamente e a análise dos resultados dos estudos autodeclarados permitiron identificar que o consumo de e-cigs aumenta o risco de xenxivite (OR: 1,71; IC 95%: 1,13-2,59), periodontitis (OR: 1,46; IC 95%: 1,17-1, 83) e perda de óso (OR: 1,44; IC 95%: 1,19-1,75). Conclusións O consumo de e-cig parece aumentar o risco de padecer xenxivite e periodontitis. Recoméndase aos profesionais involucrados na atención bucodental non recomendar o consumo e-cig como método de deshabituación tabáquica. Requírense máis estudos sobre o impacto do consumo exclusivo de e-cig na saúde bucodental.
Dirección
PEREZ RIOS, MONICA (Titoría)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA Cotitoría
PEREZ RIOS, MONICA (Titoría)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA Cotitoría
Tribunal
TAKKOUCHE SOUILAMAS, EL BAHI (Presidente/a)
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Secretario/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Vogal)
TAKKOUCHE SOUILAMAS, EL BAHI (Presidente/a)
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Secretario/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Vogal)
Existe un patrón común nas revistas que publican artigos procedentes de paper mills?: Un estudo transversal.
Autoría
N.M.F.
Máster Universitario en Saúde Pública
N.M.F.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
20.06.2024 17:20
20.06.2024 17:20
Resumo
Obxectivos: O obxectivo principal é describir as características das revistas con retractacions de artigos por proceder de paper mills. Adicionalmente, preténdese buscar correlacións para identificar patróns ou factores que poidan facer a unha revista máis vulnerable ao ataque por parte das paper mills. Deseño: Estudo transversal Contorna: Utilizáronse diferentes fontes de datos: Retraction Watch (RW) para identificar paper mills e revistas afectadas, Web of Science (WOS) para o reconto de artigos por revista (2020-2022), e Journal Citation Reports (JCR) 2022 para a variables clave. Ademais, obtivéronse datos das páxinas web oficiais das propias revistas. Poboación de estudo: Todas as revistas afectadas por retractaciones de artigos orixinais debido á presenza de “paper mills” con data de retractación por este motivo comprendida entre o 1 de xaneiro de 2020 e o 23 de xaneiro de 2023. Principais medidas de resultado: As revistas se categorizaron en tres grupos segundo o número de paper mills publicados. Realizáronse análises descritivas para examinar as súas características principais: país, editorial, factor de impacto, cuartil, porcentaxe de acceso aberto, porcentaxe de artigos orixinais, categorías, número de editores, número de ítems citables e tempo de espera editorial. Ademais, exploráronse correlacións entre variables cuantitativas e realizáronse análises de regresión loxística ordinal e binaria para avaliar a relación co número de paper mills retractados. Resultados: Identificáronse un total de 2.051 artigos retractados en 142 revistas. As 35 revistas con máis paper mills acumulan o 89,42% das retractaciones. As revistas incluídas sitúanse maioritariamente en Q2 (35,2%) e Q3 (29,6%). Prodúcese un incremento do valor mediano dos ítems citables conforme avanza o grupo. O grupo 3 ten unha porcentaxe de acceso aberto do 71,6% (valor mediano) e a mediana do factor de impacto de mantén aproximadamente en 4 en todos os grupos analizados. Ademais, atopouse unha correlación inversa significativa (Rho de Spearman: -0.1891, p-valor: 0.0293) entre a porcentaxe de artigos orixinais e o número de paper mills retractados. Conclusións: As retractaciones por paper mills sofren un patrón de concentración editorial en revistas con características comúns: alta porcentaxe de acceso aberto, cuartiles intermedios, baixo factor de impacto e un alto volume de ítems citables. Non parece haber influencia do volume do equipo editorial. É necesario que investigacións futuras analicen máis a fondo a influencia do tempo de espera editorial.
Obxectivos: O obxectivo principal é describir as características das revistas con retractacions de artigos por proceder de paper mills. Adicionalmente, preténdese buscar correlacións para identificar patróns ou factores que poidan facer a unha revista máis vulnerable ao ataque por parte das paper mills. Deseño: Estudo transversal Contorna: Utilizáronse diferentes fontes de datos: Retraction Watch (RW) para identificar paper mills e revistas afectadas, Web of Science (WOS) para o reconto de artigos por revista (2020-2022), e Journal Citation Reports (JCR) 2022 para a variables clave. Ademais, obtivéronse datos das páxinas web oficiais das propias revistas. Poboación de estudo: Todas as revistas afectadas por retractaciones de artigos orixinais debido á presenza de “paper mills” con data de retractación por este motivo comprendida entre o 1 de xaneiro de 2020 e o 23 de xaneiro de 2023. Principais medidas de resultado: As revistas se categorizaron en tres grupos segundo o número de paper mills publicados. Realizáronse análises descritivas para examinar as súas características principais: país, editorial, factor de impacto, cuartil, porcentaxe de acceso aberto, porcentaxe de artigos orixinais, categorías, número de editores, número de ítems citables e tempo de espera editorial. Ademais, exploráronse correlacións entre variables cuantitativas e realizáronse análises de regresión loxística ordinal e binaria para avaliar a relación co número de paper mills retractados. Resultados: Identificáronse un total de 2.051 artigos retractados en 142 revistas. As 35 revistas con máis paper mills acumulan o 89,42% das retractaciones. As revistas incluídas sitúanse maioritariamente en Q2 (35,2%) e Q3 (29,6%). Prodúcese un incremento do valor mediano dos ítems citables conforme avanza o grupo. O grupo 3 ten unha porcentaxe de acceso aberto do 71,6% (valor mediano) e a mediana do factor de impacto de mantén aproximadamente en 4 en todos os grupos analizados. Ademais, atopouse unha correlación inversa significativa (Rho de Spearman: -0.1891, p-valor: 0.0293) entre a porcentaxe de artigos orixinais e o número de paper mills retractados. Conclusións: As retractaciones por paper mills sofren un patrón de concentración editorial en revistas con características comúns: alta porcentaxe de acceso aberto, cuartiles intermedios, baixo factor de impacto e un alto volume de ítems citables. Non parece haber influencia do volume do equipo editorial. É necesario que investigacións futuras analicen máis a fondo a influencia do tempo de espera editorial.
Dirección
RUANO RAVIÑA, ALBERTO (Titoría)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA Cotitoría
RUANO RAVIÑA, ALBERTO (Titoría)
CANDAL PEDREIRA, CRISTINA Cotitoría
Tribunal
TAKKOUCHE SOUILAMAS, EL BAHI (Presidente/a)
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Secretario/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Vogal)
TAKKOUCHE SOUILAMAS, EL BAHI (Presidente/a)
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Secretario/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Vogal)
Calidade de vida en pacientes hospitalizados pola COVID-19 no Complexo Hospitalario Universitario de Santiago de Compostela (CHUS)
Autoría
L.M.G.
Máster Universitario en Saúde Pública
L.M.G.
Máster Universitario en Saúde Pública
Data da defensa
20.06.2024 17:40
20.06.2024 17:40
Resumo
Introdución: A pandemia causada polo virus do SARS-CoV-2 obrigou á comunidade internacional a responder rapidamente na investigación sobre os efectos que causa a enfermidade que provoca. A hospitalización por COVID-19 pode chegar a supoñer unha deterioración importante na calidade de vida das persoas afectadas, xa que ademais das molestias ocasionadas durante a estancia no hospital é necesario avaliar as secuelas que a enfermidade causou a longo prazo. A calidade de vida pódese medir a través de instrumentos como son os cuestionarios validados. Obxectivo: Medir a calidade de vida das persoas ingresadas por COVID-19 no Complexo Hospitalario Universitario de Santiago de Compostela e caracterizar os factores que interveñen nela. Método: Avaliouse a calidade de vida meses despois do alta a través das respostas ao cuestionario WHOQOL-BREF (N=108). Construíuse a variable calidade de vida e realizouse unha análise de regresión loxística analizando as variables demográficas e relativas a hábitos de vida dos que se dispoñían datos. Resultados e conclusións: A pesar de atopar algunha variable con certa significación estatística, non se puido explicar a calidade de vida das persoas participantes no estudo coas variables analizadas. Se teoriza a necesidade dun maior número de variables na investigación para poder establecer relacións coa calidade de vida dos pacientes.
Introdución: A pandemia causada polo virus do SARS-CoV-2 obrigou á comunidade internacional a responder rapidamente na investigación sobre os efectos que causa a enfermidade que provoca. A hospitalización por COVID-19 pode chegar a supoñer unha deterioración importante na calidade de vida das persoas afectadas, xa que ademais das molestias ocasionadas durante a estancia no hospital é necesario avaliar as secuelas que a enfermidade causou a longo prazo. A calidade de vida pódese medir a través de instrumentos como son os cuestionarios validados. Obxectivo: Medir a calidade de vida das persoas ingresadas por COVID-19 no Complexo Hospitalario Universitario de Santiago de Compostela e caracterizar os factores que interveñen nela. Método: Avaliouse a calidade de vida meses despois do alta a través das respostas ao cuestionario WHOQOL-BREF (N=108). Construíuse a variable calidade de vida e realizouse unha análise de regresión loxística analizando as variables demográficas e relativas a hábitos de vida dos que se dispoñían datos. Resultados e conclusións: A pesar de atopar algunha variable con certa significación estatística, non se puido explicar a calidade de vida das persoas participantes no estudo coas variables analizadas. Se teoriza a necesidade dun maior número de variables na investigación para poder establecer relacións coa calidade de vida dos pacientes.
Dirección
Moure Rodríguez, Lucía (Titoría)
CAAMAÑO ISORNA, FRANCISCO Cotitoría
Moure Rodríguez, Lucía (Titoría)
CAAMAÑO ISORNA, FRANCISCO Cotitoría
Tribunal
TAKKOUCHE SOUILAMAS, EL BAHI (Presidente/a)
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Secretario/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Vogal)
TAKKOUCHE SOUILAMAS, EL BAHI (Presidente/a)
VARELA LEMA, MARIA LEONOR (Secretario/a)
FERNANDEZ PEREZ, CRISTINA (Vogal)
Cirurxía do glaucoma en doentes intervidos con diferentes técnicas de queratoplastia
Autoría
N.L.R.
Máster Universitario en Investigación en Ciencias da Visión (3ªed)
N.L.R.
Máster Universitario en Investigación en Ciencias da Visión (3ªed)
Data da defensa
12.07.2024 08:00
12.07.2024 08:00
Resumo
Obxectivos: Analizar os doentes intervidos de queratoplastia no Complexo Hospitalario Universitario de Santiago de Compostela entre xaneiro de 2010 e setembro de 2022 que requirisen tratamento cirúrxico do glaucoma. Material e métodos: Estudo descriptivo de casos. A información foi obtida de maneira retrospectiva analizando as historias clínicas dos doentes intervidos de queratoplastia. Recolleuse información relacionada coas características demográficas e clínicas dos doentes. Resultados: Das 624 queratoplastias realizadas entre xaneiro de 2010 e setembro de 2022, 23 doentes (3.6%) precisaron unha intervención cirúrxica por glaucoma postqueratoplastia, dos cales 22 (95.6%) foran intervidos de queratoplastia penetrante e 1 de queratoplastia lamelar anterior. A presión intraocular media antes e despois da cirurxía foi de 26.3+-9.9 e 14.13+-5.18 mmHg respectivamente. Das 23 queratoplastias, 16 (69.56%) terminaron en fracaso do enxerto tras a cirurxía de glaucoma. A tasa de fracaso do enxerto foi maior en doentes con dispositivos de drenaxe (88.9%), seguida de aqueles con ciclofotocoagulación (63.6%) e trabeculectomía (33.3%). Conclusións: O glaucoma é unha complicación importante e frecuente especialmente en queratoplastias penetrantes. A cirurxía de glaucoma demostrou ser efectiva no descenso da presión intraocular en aqueles doentes refractarios a tratamento médico, así como no descenso do número de hipotensores tópicos a utilizar. Os implantes de drenaxe son mais eficades no control da presión intraocular, pero presentan unha maior taxa de fracaso do enxerto frente á trabeculectomía e os procedementos ciclodestructivos.
Obxectivos: Analizar os doentes intervidos de queratoplastia no Complexo Hospitalario Universitario de Santiago de Compostela entre xaneiro de 2010 e setembro de 2022 que requirisen tratamento cirúrxico do glaucoma. Material e métodos: Estudo descriptivo de casos. A información foi obtida de maneira retrospectiva analizando as historias clínicas dos doentes intervidos de queratoplastia. Recolleuse información relacionada coas características demográficas e clínicas dos doentes. Resultados: Das 624 queratoplastias realizadas entre xaneiro de 2010 e setembro de 2022, 23 doentes (3.6%) precisaron unha intervención cirúrxica por glaucoma postqueratoplastia, dos cales 22 (95.6%) foran intervidos de queratoplastia penetrante e 1 de queratoplastia lamelar anterior. A presión intraocular media antes e despois da cirurxía foi de 26.3+-9.9 e 14.13+-5.18 mmHg respectivamente. Das 23 queratoplastias, 16 (69.56%) terminaron en fracaso do enxerto tras a cirurxía de glaucoma. A tasa de fracaso do enxerto foi maior en doentes con dispositivos de drenaxe (88.9%), seguida de aqueles con ciclofotocoagulación (63.6%) e trabeculectomía (33.3%). Conclusións: O glaucoma é unha complicación importante e frecuente especialmente en queratoplastias penetrantes. A cirurxía de glaucoma demostrou ser efectiva no descenso da presión intraocular en aqueles doentes refractarios a tratamento médico, así como no descenso do número de hipotensores tópicos a utilizar. Os implantes de drenaxe son mais eficades no control da presión intraocular, pero presentan unha maior taxa de fracaso do enxerto frente á trabeculectomía e os procedementos ciclodestructivos.
Dirección
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Titoría)
López Valladares, María Jesús Cotitoría
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Titoría)
López Valladares, María Jesús Cotitoría
Tribunal
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Coordinador)
González Pérez, Javier (Presidente/a)
Touriño Peralba, María del Rosario (Secretario/a)
FERNANDEZ RODRIGUEZ, MARIA ISABEL (Vogal)
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Coordinador)
González Pérez, Javier (Presidente/a)
Touriño Peralba, María del Rosario (Secretario/a)
FERNANDEZ RODRIGUEZ, MARIA ISABEL (Vogal)
Segmentos de anel intracorneais de arco amplo no queratocono
Autoría
A.V.P.
Máster Universitario en Investigación en Ciencias da Visión (3ªed)
A.V.P.
Máster Universitario en Investigación en Ciencias da Visión (3ªed)
Data da defensa
12.07.2024 08:00
12.07.2024 08:00
Resumo
Resumo: O queratocono (Qc) é unha enfermidade ocular progresiva caracterizada polo afinamento e protrusión corneal que conduce a unha visión distorsionada e a unha perda significativa da agudeza visual. Entre as súas alternativas terapéuticas atópase a implantación de segmentos intracorneais (IRCS). Estes dispositivos sintéticos, de diversas longitudes e grosores, implántanse no estroma para modificar a xeometría e o poder refractivo da córnea. Aínda que numerosos estudos avalaron a súa eficacia e seguridade, a literatura específica sobre segmentos de arco amplo de 210º e 320º é limitada. Obxectivo: O obxectivo deste estudo é analizar a eficacia, seguridade e resultados clínico-refractivos dos segmentos de anel intraestromais de arco amplo (210º e 320º). Material e Métodos: Realizouse un estudo descritivo, observacional, retrospectivo e transversal. Selecionáronse pacientes con diagnóstico de Qc e tratados con ICRS de arco amplo na Unidade de Superficie Ocular do Servizo de Oftalmoloxía do CHUS. Incluíronse un total de 18 ollos de 17 pacientes, divididos en dous grupos segundo o segmento implantado: grupo 1 de 210º e grupo 2 de 320º, todos eles intervenidos con láser de femtosegundo. Os parámetros avaliados incluíron a mellor agudeza visual corrixida (MAVCC) en escala decimal Snellen, o equivalente esférico (EE), as queratometrías (K1, K2, Km, Kmáx), o astigmatismo topográfico, a asfericidade, a paquimetria (central e no punto máis fino), o volume da cámara interna, as aberracións de alto orden (índices RMS e Pico valle) e o índice de progresión. As medidas realizaronse preoperatoriamente e 6-12 meses despois da intervención. Resultados: A MAVCC e o EE melloraron en ambos os grupos, sendo máis evidente a recuperación visual nos ICRS de 210º e o EE nos ICRS de 320º. Os valores queratométricos estudados proporcionaron descensos significativos para ambos os tipos de segmentos, aínda que a redución foi máis marcada cos de 320º. O astigmatismo corneal descendeu globalmente, observándose só un descenso significativo para os ICRS de 210º. A asfericidade corneal (Q) diminuíu marcadamente os seus valores, sobre todo cos segmentos de 320º. Aínda que de forma global o volume da cámara anterior (VCA) mellorou, só foi significativo para os ICRS de 320º. Os índices que indican aberrometría de alto orden, RMS e Pico Valle, melloraron só co implante de segmentos de 210º. Os resultados paquimétricos arroxaron só valores significativos na paquimetria mínima e cando se utilizaron os segmentos de menor lonxitude de arco. O índice de progresión foi nulo para ambos os grupos. A taxa de complicacións foi do 11,1%. Conclusións: Os segmentos de anel intraestromal de arco amplo (210º e 320º) son un procedemento seguro e eficaz para o tratamento de Qc moderados e avanzados con certos fenotipos. A implantación de ditos segmentos logra mellorar tanto os parámetros refractivos como os topográficos nestes pacientes.
Resumo: O queratocono (Qc) é unha enfermidade ocular progresiva caracterizada polo afinamento e protrusión corneal que conduce a unha visión distorsionada e a unha perda significativa da agudeza visual. Entre as súas alternativas terapéuticas atópase a implantación de segmentos intracorneais (IRCS). Estes dispositivos sintéticos, de diversas longitudes e grosores, implántanse no estroma para modificar a xeometría e o poder refractivo da córnea. Aínda que numerosos estudos avalaron a súa eficacia e seguridade, a literatura específica sobre segmentos de arco amplo de 210º e 320º é limitada. Obxectivo: O obxectivo deste estudo é analizar a eficacia, seguridade e resultados clínico-refractivos dos segmentos de anel intraestromais de arco amplo (210º e 320º). Material e Métodos: Realizouse un estudo descritivo, observacional, retrospectivo e transversal. Selecionáronse pacientes con diagnóstico de Qc e tratados con ICRS de arco amplo na Unidade de Superficie Ocular do Servizo de Oftalmoloxía do CHUS. Incluíronse un total de 18 ollos de 17 pacientes, divididos en dous grupos segundo o segmento implantado: grupo 1 de 210º e grupo 2 de 320º, todos eles intervenidos con láser de femtosegundo. Os parámetros avaliados incluíron a mellor agudeza visual corrixida (MAVCC) en escala decimal Snellen, o equivalente esférico (EE), as queratometrías (K1, K2, Km, Kmáx), o astigmatismo topográfico, a asfericidade, a paquimetria (central e no punto máis fino), o volume da cámara interna, as aberracións de alto orden (índices RMS e Pico valle) e o índice de progresión. As medidas realizaronse preoperatoriamente e 6-12 meses despois da intervención. Resultados: A MAVCC e o EE melloraron en ambos os grupos, sendo máis evidente a recuperación visual nos ICRS de 210º e o EE nos ICRS de 320º. Os valores queratométricos estudados proporcionaron descensos significativos para ambos os tipos de segmentos, aínda que a redución foi máis marcada cos de 320º. O astigmatismo corneal descendeu globalmente, observándose só un descenso significativo para os ICRS de 210º. A asfericidade corneal (Q) diminuíu marcadamente os seus valores, sobre todo cos segmentos de 320º. Aínda que de forma global o volume da cámara anterior (VCA) mellorou, só foi significativo para os ICRS de 320º. Os índices que indican aberrometría de alto orden, RMS e Pico Valle, melloraron só co implante de segmentos de 210º. Os resultados paquimétricos arroxaron só valores significativos na paquimetria mínima e cando se utilizaron os segmentos de menor lonxitude de arco. O índice de progresión foi nulo para ambos os grupos. A taxa de complicacións foi do 11,1%. Conclusións: Os segmentos de anel intraestromal de arco amplo (210º e 320º) son un procedemento seguro e eficaz para o tratamento de Qc moderados e avanzados con certos fenotipos. A implantación de ditos segmentos logra mellorar tanto os parámetros refractivos como os topográficos nestes pacientes.
Dirección
Touriño Peralba, María del Rosario (Titoría)
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA Cotitoría
Touriño Peralba, María del Rosario (Titoría)
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA Cotitoría
Tribunal
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Coordinador)
González Pérez, Javier (Presidente/a)
RODRIGUEZ CID, Mª JOSEFA (Secretario/a)
FERNANDEZ RODRIGUEZ, MARIA ISABEL (Vogal)
RODRIGUEZ ARES, MARIA TERESA (Coordinador)
González Pérez, Javier (Presidente/a)
RODRIGUEZ CID, Mª JOSEFA (Secretario/a)
FERNANDEZ RODRIGUEZ, MARIA ISABEL (Vogal)
Revisión sistemática sobre a importancia do consumo infantil de peixe a través da dieta mediterránea: impacto na saúde
Autoría
L.B.R.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
L.B.R.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
17.09.2024 09:00
17.09.2024 09:00
Resumo
Introdución e obxectivo: A obesidade é cada vez máis común, especialmente en nenos e adolescentes, chegando incluso a referirse a ela como una das pandemias do século XXI. A dieta mediterránea (DM) é recoñecida polo seu perfil saudable e ser rica en nutrientes, sendo así estudada en diversas ocasións. O consumo de peixe é un dos compoñentes esenciais da DM debido ás súas funcións nutricionais como o aporte de omega-3, proteínas de alta calidade, vitaminas e minerais. Con este traballo preténdese explorar a relación entre a adherencia á DM, a través do índice KIDMED, e o índice de masa corporal (IMC) en nenos e adolescentes. Metodoloxía: Para levar a cabo esta revisión sistemática, realizamos unha busca en bases de datos científicas e seguindo o método PRISMA (Preferred Reporting Items for Systematic reviews and Meta-Analysis) seleccionamos os artigos. Para medir a calidade e os sesgos realizouse una comprobación coa guía STROBE para estudios observacionais. Resultados: A busca en PubMed e Scopus obtemos 568 publicacións, tras usar o método PRISMA elíxense 10 artigos (7 transversais, 2 de cohorte e 1 prospectivo) para incluír na revisión. Aínda que os resultados non son decisivos, na maioría dos estudos incluídos na revisión demóstrase a existencia dunha relación inversa entre o índice KIDMED e o IMC en nenos e adolescentes. Conclusións: Debido ao alto número de estudios transversais non se pode extrapolar causalidade entre ambos factores, pero demostrouse en varias ocasións que a DM, e por consecuente o consumo de peixe, mellorou a calidade de vida en persoas con sobrepeso.
Introdución e obxectivo: A obesidade é cada vez máis común, especialmente en nenos e adolescentes, chegando incluso a referirse a ela como una das pandemias do século XXI. A dieta mediterránea (DM) é recoñecida polo seu perfil saudable e ser rica en nutrientes, sendo así estudada en diversas ocasións. O consumo de peixe é un dos compoñentes esenciais da DM debido ás súas funcións nutricionais como o aporte de omega-3, proteínas de alta calidade, vitaminas e minerais. Con este traballo preténdese explorar a relación entre a adherencia á DM, a través do índice KIDMED, e o índice de masa corporal (IMC) en nenos e adolescentes. Metodoloxía: Para levar a cabo esta revisión sistemática, realizamos unha busca en bases de datos científicas e seguindo o método PRISMA (Preferred Reporting Items for Systematic reviews and Meta-Analysis) seleccionamos os artigos. Para medir a calidade e os sesgos realizouse una comprobación coa guía STROBE para estudios observacionais. Resultados: A busca en PubMed e Scopus obtemos 568 publicacións, tras usar o método PRISMA elíxense 10 artigos (7 transversais, 2 de cohorte e 1 prospectivo) para incluír na revisión. Aínda que os resultados non son decisivos, na maioría dos estudos incluídos na revisión demóstrase a existencia dunha relación inversa entre o índice KIDMED e o IMC en nenos e adolescentes. Conclusións: Debido ao alto número de estudios transversais non se pode extrapolar causalidade entre ambos factores, pero demostrouse en varias ocasións que a DM, e por consecuente o consumo de peixe, mellorou a calidade de vida en persoas con sobrepeso.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Revisión sistemática sobre a relación entre o desenvolvemento das habilidades motoras fundamentais e o nivel de actividade física en nenos e mozos con sobrepeso e obesidade
Autoría
D.B.G.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
D.B.G.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
17.09.2024 09:00
17.09.2024 09:00
Resumo
Introdución e obxectivo: A obesidade é a enfermidade crónica non transmisible máis frecuente na infancia e na adolescencia. Considérase unha patoloxía complexa de etioloxía multifactorial e a diminución da actividade física e o aumento de comportamentos sedentarios son dous dos principais factores a considerar no seu tratamento e prevención. O obxectivo desta revisión sistemática é avaliar a relación entre o desenvolvemento das habilidades motrices fundamentais (HMF) e o nivel de AF en nenos e mozos con sobrepeso e obesidade. Métodos: Levouse a cabo unha revisión sistemática seguindo a metodoloxía PRISMA logo de realizar unha búsqueda de artigos nas bases de datos Pubmed, Scopus e Scielo. Para a avaliación da calidade das publicacións seleccionadas empregouse a ferramenta ROBINS-I. Resultados: Identificáronse 697 artigos dos cales se seleccionaron 4 estudos que cumpren cos criterios de inclusión i exclusión establecidos. A heteroxeneidade de protocolos e probas de valoración das HMF e a AF resultan un factor altamente limitante. O desenvolvemento global das HMF mostra unha relación inversa coa obesidade en nenos de 6-10 anos e directa ao nivel de AF. En idades temperás (3-6 anos) existe diverxencia sobre que perfil de HMF se atopan máis relacionadas coa obesidade e cos niveis baixos de AF, algúns estudos identifican ás habilidades locomotrices (HL) como chave e outros ás HMF relacionadas co control de obxectos. Conclusións: Débese estudar en maior profundidade a relación entre o nivel de AF, o desenvolvemento motor a prevalencia do sobrepeso e a obesidade na poboación infanto-xuvenil. Os estudos revisados mostran tendencias pero son insuficientes, con mostras moi limitadas e cun abano amplo de protocolos de avaliación, especialmente das HMF, que dificulta a comparativa.
Introdución e obxectivo: A obesidade é a enfermidade crónica non transmisible máis frecuente na infancia e na adolescencia. Considérase unha patoloxía complexa de etioloxía multifactorial e a diminución da actividade física e o aumento de comportamentos sedentarios son dous dos principais factores a considerar no seu tratamento e prevención. O obxectivo desta revisión sistemática é avaliar a relación entre o desenvolvemento das habilidades motrices fundamentais (HMF) e o nivel de AF en nenos e mozos con sobrepeso e obesidade. Métodos: Levouse a cabo unha revisión sistemática seguindo a metodoloxía PRISMA logo de realizar unha búsqueda de artigos nas bases de datos Pubmed, Scopus e Scielo. Para a avaliación da calidade das publicacións seleccionadas empregouse a ferramenta ROBINS-I. Resultados: Identificáronse 697 artigos dos cales se seleccionaron 4 estudos que cumpren cos criterios de inclusión i exclusión establecidos. A heteroxeneidade de protocolos e probas de valoración das HMF e a AF resultan un factor altamente limitante. O desenvolvemento global das HMF mostra unha relación inversa coa obesidade en nenos de 6-10 anos e directa ao nivel de AF. En idades temperás (3-6 anos) existe diverxencia sobre que perfil de HMF se atopan máis relacionadas coa obesidade e cos niveis baixos de AF, algúns estudos identifican ás habilidades locomotrices (HL) como chave e outros ás HMF relacionadas co control de obxectos. Conclusións: Débese estudar en maior profundidade a relación entre o nivel de AF, o desenvolvemento motor a prevalencia do sobrepeso e a obesidade na poboación infanto-xuvenil. Os estudos revisados mostran tendencias pero son insuficientes, con mostras moi limitadas e cun abano amplo de protocolos de avaliación, especialmente das HMF, que dificulta a comparativa.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Picáns Leis, Rosaura Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Picáns Leis, Rosaura Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Revisión sistemática sobre a seguridade e os efectos adversos do tratamento con hormona de crecemento na Síndrome de Noonan.
Autoría
L.F.L.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
L.F.L.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
17.09.2024 09:00
17.09.2024 09:00
Resumo
Introdución: A síndrome de Noonan (SN) é un trastorno xenético que produce entre outras características clínicas a talla baixa. Recentemente aprobouse en España o tratamento con hormona de crecemento (GH) para tratar de mellorar a talla final destes pacientes. Obxectivo: Analizar a seguridade e a aparición de efectos adversos en pacientes con SN a tratamento con GH. Métodos: Realizouse unha revisión sistemática seguindo o método PRISMA. As fontes de procura foron Pubmed e Embase. Incluíronse na revisión todos os estudos que mencionasen no titulo ou no resumo os efectos adversos na terapia mencionada nos pacientes con SN. Resultados: Identificáronse 703 estudos dos cales só 18 foron incluídos (2.5%). Revisouse as complicacións cardiolóxicas, oncolóxicas, ortopédicas, endocrinolóxicas e neurolóxicas que presentaban estes pacientes. Conclusión: A terapia con GH en paciente con SN é segura, pero aínda está pendente continuar cos estudos a longo prazo para poder determinar a súa seguridade co paso do tempo.
Introdución: A síndrome de Noonan (SN) é un trastorno xenético que produce entre outras características clínicas a talla baixa. Recentemente aprobouse en España o tratamento con hormona de crecemento (GH) para tratar de mellorar a talla final destes pacientes. Obxectivo: Analizar a seguridade e a aparición de efectos adversos en pacientes con SN a tratamento con GH. Métodos: Realizouse unha revisión sistemática seguindo o método PRISMA. As fontes de procura foron Pubmed e Embase. Incluíronse na revisión todos os estudos que mencionasen no titulo ou no resumo os efectos adversos na terapia mencionada nos pacientes con SN. Resultados: Identificáronse 703 estudos dos cales só 18 foron incluídos (2.5%). Revisouse as complicacións cardiolóxicas, oncolóxicas, ortopédicas, endocrinolóxicas e neurolóxicas que presentaban estes pacientes. Conclusión: A terapia con GH en paciente con SN é segura, pero aínda está pendente continuar cos estudos a longo prazo para poder determinar a súa seguridade co paso do tempo.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Lendoiro Fuentes, Marta Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Lendoiro Fuentes, Marta Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Uso da pulsioximetría nos recentemente nacidos para a detección precoz de enfermidades.
Autoría
A.J.P.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
A.J.P.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
17.09.2024 09:00
17.09.2024 09:00
Resumo
Introdución: O cribado cardiológico mediante a pulsioximetría utilízase para a detección de defectos cardíacos conxénitos críticos en recentemente nados asintomáticos. Con todo, este método de cribado permite detectar outras patoloxías, que tamén son relevantes pola súa morbimortalidad. Obxectivo: Describir as enfermidades hipoxémicas diagnosticadas co uso da pulsioximetría ao realizar o cribado cardiológico neonatal en recentemente nados asintomáticos no Complexo Hospitalario Universitario de Ourense. Métodos: realizouse un estudo observacional, retrospectivo e descritivo. Resultados: Obtivéronse un total de 96 pacientes. O diagnóstico máis frecuente foi de taquipnea transitoria do recentemente nado, seguido da sepsis neonatal precoz. Diagnosticouse a 4 pacientes de cardiopatía conxénita. Outros diagnósticos foron: pneumonía neonatal, neumotórax e neumomediastino, enfermidade pulmonar intersticial, hipertensión pulmonar e síndrome de aspiración meconial. Conclusións: A pulsioximetría parece ser beneficiosa para unha detección temperá de enfermidades hipóxicas non cardíacas no recentemente nado.
Introdución: O cribado cardiológico mediante a pulsioximetría utilízase para a detección de defectos cardíacos conxénitos críticos en recentemente nados asintomáticos. Con todo, este método de cribado permite detectar outras patoloxías, que tamén son relevantes pola súa morbimortalidad. Obxectivo: Describir as enfermidades hipoxémicas diagnosticadas co uso da pulsioximetría ao realizar o cribado cardiológico neonatal en recentemente nados asintomáticos no Complexo Hospitalario Universitario de Ourense. Métodos: realizouse un estudo observacional, retrospectivo e descritivo. Resultados: Obtivéronse un total de 96 pacientes. O diagnóstico máis frecuente foi de taquipnea transitoria do recentemente nado, seguido da sepsis neonatal precoz. Diagnosticouse a 4 pacientes de cardiopatía conxénita. Outros diagnósticos foron: pneumonía neonatal, neumotórax e neumomediastino, enfermidade pulmonar intersticial, hipertensión pulmonar e síndrome de aspiración meconial. Conclusións: A pulsioximetría parece ser beneficiosa para unha detección temperá de enfermidades hipóxicas non cardíacas no recentemente nado.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Fernández Cebrián, Santiago Andrés Cotitoría
Graña Silva, Fátima Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Fernández Cebrián, Santiago Andrés Cotitoría
Graña Silva, Fátima Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
“Revisión sistemática sobre as consecuencias e factores relacionados co consumo de bebidas azucradas e enerxéticas en nenos e adolescentes”
Autoría
J.F.M.L.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
J.F.M.L.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
17.09.2024 09:00
17.09.2024 09:00
Resumo
Introdución e obxectivo: O consumo de bebidas azucradas e enerxéticas é cada vez máis frecuente entre a poboación infantil e adolescente. Estas bebidas están asociadas cun risco elevado de desenvolver problemas de saúde a curto e longo prazo. O obxectivo desta revisión sistemática é investigar a evidencia existente sobre as consecuencias do consumo de bebidas azucradas e enerxéticas na saúde da poboación infantil e adolescente, así como detectar factores asociados a este consumo elevado. Métodos: levou a cabo unha revisión sistemática seguindo as directrices PRISMA, cunha búsqueda bibliográfica nas bases de datos Pubmed, Web of Science e Scopus. Establecéronse criterios específicos de inclusión e exclusión para seleccionar as publicacións relevantes. A avaliación do risco de sesgo dos artigos seleccionados realizouse mediante as ferramentas ROBINS-I, ROBINS-E e RoB-2. Resultados: Dun total de 695 artigos identificados inicialmente, tras a aplicación dos criterios de inclusión e exclusión, incluíronse 12 estudos na revisión. Os estudos seleccionados mostraron unha clara asociación entre o consumo de bebidas azucradas e enerxéticas e un maior índice de masa corporal (IMC), obesidade, e outras condicións de saúde adversas en nenos e adolescentes, incluíndo problemas metabólicos, dentais e de saúde mental. Ademais, identificouse que o comportamento dos pais e actividades sedentarias fronte a pantallas, son factores que inflúen no consumo destas bebidas. Conclusións: O consumo de bebidas azucradas e enerxéticas está fortemente relacionado co aumento da obesidade e outras complicacións de saúde en nenos e adolescentes. A evidencia destaca a necesidade de políticas públicas e estratexias de intervención que limiten a dispoñibilidade e consumo destas bebidas, especialmente en contornas familiares e escolares. É esencial continuar investigando para desenvolver estratexias máis efectivas e adaptadas a diferentes contextos socioeconómicos e culturais, co fin de reducir o impacto negativo destas bebidas na saúde infantil e adolescente.
Introdución e obxectivo: O consumo de bebidas azucradas e enerxéticas é cada vez máis frecuente entre a poboación infantil e adolescente. Estas bebidas están asociadas cun risco elevado de desenvolver problemas de saúde a curto e longo prazo. O obxectivo desta revisión sistemática é investigar a evidencia existente sobre as consecuencias do consumo de bebidas azucradas e enerxéticas na saúde da poboación infantil e adolescente, así como detectar factores asociados a este consumo elevado. Métodos: levou a cabo unha revisión sistemática seguindo as directrices PRISMA, cunha búsqueda bibliográfica nas bases de datos Pubmed, Web of Science e Scopus. Establecéronse criterios específicos de inclusión e exclusión para seleccionar as publicacións relevantes. A avaliación do risco de sesgo dos artigos seleccionados realizouse mediante as ferramentas ROBINS-I, ROBINS-E e RoB-2. Resultados: Dun total de 695 artigos identificados inicialmente, tras a aplicación dos criterios de inclusión e exclusión, incluíronse 12 estudos na revisión. Os estudos seleccionados mostraron unha clara asociación entre o consumo de bebidas azucradas e enerxéticas e un maior índice de masa corporal (IMC), obesidade, e outras condicións de saúde adversas en nenos e adolescentes, incluíndo problemas metabólicos, dentais e de saúde mental. Ademais, identificouse que o comportamento dos pais e actividades sedentarias fronte a pantallas, son factores que inflúen no consumo destas bebidas. Conclusións: O consumo de bebidas azucradas e enerxéticas está fortemente relacionado co aumento da obesidade e outras complicacións de saúde en nenos e adolescentes. A evidencia destaca a necesidade de políticas públicas e estratexias de intervención que limiten a dispoñibilidade e consumo destas bebidas, especialmente en contornas familiares e escolares. É esencial continuar investigando para desenvolver estratexias máis efectivas e adaptadas a diferentes contextos socioeconómicos e culturais, co fin de reducir o impacto negativo destas bebidas na saúde infantil e adolescente.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Picáns Leis, Rosaura Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Picáns Leis, Rosaura Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Ferramentas diagnósticas da disfaxia orofarínxea en paciente con parálise cerebral infantil: revisión sistemática
Autoría
A.O.G.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
A.O.G.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
17.09.2024 09:00
17.09.2024 09:00
Resumo
Introdución: A disfagia orofarínxea (DOF) é a afectación da deglutición normal na fase farínxea ou oral. A súa prevalencia en pacientes pediátricos con parálise cerebral estímase entre o 19-85%. O diagnóstico temperán é crucial para seleccionar o mellor enfoque terapéutico de xeito multidisciplinar. Para o seu diagnóstico utilízanse diversas ferramentas, escalas e outras técnicas de imaxe complementarias como a videofluoroscopia. Obxectivo: Analizar as principais ferramentas de diagnóstico recollidas na literatura e as vantaxes e inconvenientes que presentan estas. Métodos: Realizouse unha revisión sistemática para identificar os estudos que trataban sobre ferramentas diagnósticas de DOF. Resultados: Atopáronse 102 artigos dos cales 9 cumprían os criterios de inclusión. En cinco deles empregábase a escala EDACS e en catro outras ferramentas. Todas as ferramentas mostráronse fiables para o diagnóstico, amosando correlación significativa entre os avaliadores á hora de clasificar aos pacientes. Conclusións: As ferramentas de diagnóstico non invasivas, como as escalas, resultan útiles para a avaliación de pacientes con DOF. A máis xeneralizada é a EDACS, fiable e fácil de utilizar.
Introdución: A disfagia orofarínxea (DOF) é a afectación da deglutición normal na fase farínxea ou oral. A súa prevalencia en pacientes pediátricos con parálise cerebral estímase entre o 19-85%. O diagnóstico temperán é crucial para seleccionar o mellor enfoque terapéutico de xeito multidisciplinar. Para o seu diagnóstico utilízanse diversas ferramentas, escalas e outras técnicas de imaxe complementarias como a videofluoroscopia. Obxectivo: Analizar as principais ferramentas de diagnóstico recollidas na literatura e as vantaxes e inconvenientes que presentan estas. Métodos: Realizouse unha revisión sistemática para identificar os estudos que trataban sobre ferramentas diagnósticas de DOF. Resultados: Atopáronse 102 artigos dos cales 9 cumprían os criterios de inclusión. En cinco deles empregábase a escala EDACS e en catro outras ferramentas. Todas as ferramentas mostráronse fiables para o diagnóstico, amosando correlación significativa entre os avaliadores á hora de clasificar aos pacientes. Conclusións: As ferramentas de diagnóstico non invasivas, como as escalas, resultan útiles para a avaliación de pacientes con DOF. A máis xeneralizada é a EDACS, fiable e fácil de utilizar.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Moreno Álvarez, Ana Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Moreno Álvarez, Ana Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
Concheiro Guisán, Ana (Vogal)
Revisión sistemática dos factores de risco nos primeiros 1000 días de vida asociados ao risco cardiometabólico na infancia
Autoría
M.B.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
M.B.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
18.07.2024 09:00
18.07.2024 09:00
Resumo
A obesidade infantil aumenta o risco cardiometabólico en nenos de entre 2 e 18 anos. Actualmente, non hai ningunha revisión que identifique os factores de risco no inicio da vida para prever o risco cardiometabólico durante a infancia. O obxectivo desta revisión sistemática foi identificar os factores de risco nos primeiros 1000 días de vida (preconcepción, embarazo e parto, dous primeiros anos de vida) que se asocian ao risco cardiometabólico durante a infancia, incluíndo intolerancia á glicosa, dislipidemia, hipertensión, síndrome metabólica. e diabetes tipo 2 (DM2). Utilizáronse as bases de datos Medline, EMBASE, WEB OF SCIENCE, SCOPUS e Cochrane e seleccionáronse todos os estudos lonxitudinais ata o 17 de agosto de 2022. O protocolo rexistrouse en PROSPERO, CRD42022355152, seguindo as directrices de PRISMA. Seleccionáronse 68 artigos e identificáronse 229 asociacións entre factores de risco e eventos cardiometabólicos, das cales 162 foron asociacións positivas. A maioría das asociacións atopáronse no período de embarazo e parto (86%). As categorías máis frecuentes foron: antropometría ao nacer (n=75), factores sociodemográficos (n=47) e complicacións do embarazo (n=34). A hipertensión e a síndrome metabólica foron as asociacións máis frecuentes. Os resultados deste estudo poderían ser útiles para predecir o risco cardiometabólico en nenos e identificar factores de risco modificables no inicio da vida. Son necesarios máis estudos que avalían os factores de risco con pouca evidencia científica, como os factores paternos e preconceptivos.
A obesidade infantil aumenta o risco cardiometabólico en nenos de entre 2 e 18 anos. Actualmente, non hai ningunha revisión que identifique os factores de risco no inicio da vida para prever o risco cardiometabólico durante a infancia. O obxectivo desta revisión sistemática foi identificar os factores de risco nos primeiros 1000 días de vida (preconcepción, embarazo e parto, dous primeiros anos de vida) que se asocian ao risco cardiometabólico durante a infancia, incluíndo intolerancia á glicosa, dislipidemia, hipertensión, síndrome metabólica. e diabetes tipo 2 (DM2). Utilizáronse as bases de datos Medline, EMBASE, WEB OF SCIENCE, SCOPUS e Cochrane e seleccionáronse todos os estudos lonxitudinais ata o 17 de agosto de 2022. O protocolo rexistrouse en PROSPERO, CRD42022355152, seguindo as directrices de PRISMA. Seleccionáronse 68 artigos e identificáronse 229 asociacións entre factores de risco e eventos cardiometabólicos, das cales 162 foron asociacións positivas. A maioría das asociacións atopáronse no período de embarazo e parto (86%). As categorías máis frecuentes foron: antropometría ao nacer (n=75), factores sociodemográficos (n=47) e complicacións do embarazo (n=34). A hipertensión e a síndrome metabólica foron as asociacións máis frecuentes. Os resultados deste estudo poderían ser útiles para predecir o risco cardiometabólico en nenos e identificar factores de risco modificables no inicio da vida. Son necesarios máis estudos que avalían os factores de risco con pouca evidencia científica, como os factores paternos e preconceptivos.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Ruiz Ojeda, Francisco Javier Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Ruiz Ojeda, Francisco Javier Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
BAUTISTA CASASNOVAS, ADOLFO LAUREANO (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
BAUTISTA CASASNOVAS, ADOLFO LAUREANO (Vogal)
Revisión sistemática sobre o efecto da administración de probióticos e prebióticos en mulleres embarazadas e/ou recén nacidos na microbiota intestinal do neonato.
Autoría
A.R.B.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
A.R.B.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
18.07.2024 09:00
18.07.2024 09:00
Resumo
Introdución e obxectivos: A microbiota é o conxunto de comunidades microbianas que residen no corpo humano e realizan múltiples funcións; a administración de probióticos e prebióticos inflúe na súa composición. Búscase sintetizar a evidencia dispoñible sobre o impacto e a influencia na composición da microbiota do recén nacido e a súa colonización, mediante a administración de probióticos e/ou prebióticos durante o embarazo, lactación e idades temperás do recén nacido. Métodos: Elaboración dunha revisión sistemática seguindo a metodoloxía PRISMA; as bases de datos consultadas son as seguintes: PubMed, Biblioteca Virtual da Saúde e Web of Science. Os descritores de saúde empregados son: embarazo, recén nacido, microbiota, probióticos e prebióticos. Criterios de inclusión: ensaios clínicos aleatorizados publicados entre 2018 e 2023, implementados en mulleres embarazadas ou en lactación e/ou en recén nacidos. A avaliación de calidade dos artigos desenvolveuse utilizando a xeramenta RoB 2. Resultados: identificáronse 364 publicacións, despois de eliminar duplicados e aplicar os criterios de inclusión e exclusión, reducíronse a 8 os artigos revisados. As cepas probióticas máis utilizadas foron lactobacilos e bifidobacterias e a suplementación prebiótica foi con fructooligosacáridos e galactooligosacáridos. A efectividade dos prebióticos é menor que a dos probióticos e simbióticos e o seu poder é maior se se administra directamente ó lactante. Conclusións: administrar probióticos e/ou prebióticos durante o embarazo e primeiras semanas de vida do lactante parece mellorar os patróns de colonización microbiana intestinal, especialmente naquees nacidos por cesárea e/ou pretérminos.
Introdución e obxectivos: A microbiota é o conxunto de comunidades microbianas que residen no corpo humano e realizan múltiples funcións; a administración de probióticos e prebióticos inflúe na súa composición. Búscase sintetizar a evidencia dispoñible sobre o impacto e a influencia na composición da microbiota do recén nacido e a súa colonización, mediante a administración de probióticos e/ou prebióticos durante o embarazo, lactación e idades temperás do recén nacido. Métodos: Elaboración dunha revisión sistemática seguindo a metodoloxía PRISMA; as bases de datos consultadas son as seguintes: PubMed, Biblioteca Virtual da Saúde e Web of Science. Os descritores de saúde empregados son: embarazo, recén nacido, microbiota, probióticos e prebióticos. Criterios de inclusión: ensaios clínicos aleatorizados publicados entre 2018 e 2023, implementados en mulleres embarazadas ou en lactación e/ou en recén nacidos. A avaliación de calidade dos artigos desenvolveuse utilizando a xeramenta RoB 2. Resultados: identificáronse 364 publicacións, despois de eliminar duplicados e aplicar os criterios de inclusión e exclusión, reducíronse a 8 os artigos revisados. As cepas probióticas máis utilizadas foron lactobacilos e bifidobacterias e a suplementación prebiótica foi con fructooligosacáridos e galactooligosacáridos. A efectividade dos prebióticos é menor que a dos probióticos e simbióticos e o seu poder é maior se se administra directamente ó lactante. Conclusións: administrar probióticos e/ou prebióticos durante o embarazo e primeiras semanas de vida do lactante parece mellorar os patróns de colonización microbiana intestinal, especialmente naquees nacidos por cesárea e/ou pretérminos.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Picáns Leis, Rosaura Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Picáns Leis, Rosaura Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
BAUTISTA CASASNOVAS, ADOLFO LAUREANO (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
BAUTISTA CASASNOVAS, ADOLFO LAUREANO (Vogal)
Análise de microbiota opsonizada en nenos con alerxia ás proteínas do leite de vaca mediante citometría de fluxo.
Autoría
A.R.M.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
A.R.M.
Máster Universitario en Condicionantes Xenéticos, Nutricionais e Ambientais do Crecemento e Desenvolvemento NUTRENVIGEN G+D Factors
Data da defensa
18.07.2024 09:00
18.07.2024 09:00
Resumo
O desenvolvemento da microbiota intestinal e do sistema inmunitario na infancia é crucial para a saúde. En particular, as inmunoglobulinas A (IgA) e IgG median a protección das mucosas, sendo fundamentais na resposta inmunitaria fronte a bacterias, virus e compoñentes externos que poidan actuar como potenciais alérxenos. A alerxia a proteínas do leite de vaca (APLV) é común nesta etapa, presentando varios fenotipos clínicos e categorías segundo a implicación de anticorpos IgE. Obxectivo: Cuantificar os niveis de recubrimento bacteriano con inmunoglobulinas en feces de pacientes con APLV e controis sans mediante citometría de fluxo para o seu potencial uso como biomarcadores. Metodoloxía: Realizouse un estudo observacional e comparativo cun deseño de casos e controis. A mostra incluíu a 25 pacientes con APLV e 23 controis menores de 1 ano. Empregouse citometría de fluxo para cuantificar a opsonización bacteriana con IgA e IgG en mostras fecais, comparando as porcentaxes de opsonización entre controis e pacientes, e entre as distintas categorías de APLV. Resultados: As porcentaxes de opsonización con IgA foron maiores que con IgG. Non se atoparon diferenzas significativas entre os grupos de estudo, aínda que se observou unha leve tendencia no caso do síndrome de enterocolite inducida por proteínas alimentarias (FPIES). Conclusións: É necesario identificar biomarcadores fecais para o diagnóstico precoz e preciso de APLV, evitando métodos invasivos. A citometría de fluxo aplicada ao análise de microbiota intestinal opsonizada representa unha metodoloxía prometedora para futuras investigacións no campo das alerxias alimentarias.
O desenvolvemento da microbiota intestinal e do sistema inmunitario na infancia é crucial para a saúde. En particular, as inmunoglobulinas A (IgA) e IgG median a protección das mucosas, sendo fundamentais na resposta inmunitaria fronte a bacterias, virus e compoñentes externos que poidan actuar como potenciais alérxenos. A alerxia a proteínas do leite de vaca (APLV) é común nesta etapa, presentando varios fenotipos clínicos e categorías segundo a implicación de anticorpos IgE. Obxectivo: Cuantificar os niveis de recubrimento bacteriano con inmunoglobulinas en feces de pacientes con APLV e controis sans mediante citometría de fluxo para o seu potencial uso como biomarcadores. Metodoloxía: Realizouse un estudo observacional e comparativo cun deseño de casos e controis. A mostra incluíu a 25 pacientes con APLV e 23 controis menores de 1 ano. Empregouse citometría de fluxo para cuantificar a opsonización bacteriana con IgA e IgG en mostras fecais, comparando as porcentaxes de opsonización entre controis e pacientes, e entre as distintas categorías de APLV. Resultados: As porcentaxes de opsonización con IgA foron maiores que con IgG. Non se atoparon diferenzas significativas entre os grupos de estudo, aínda que se observou unha leve tendencia no caso do síndrome de enterocolite inducida por proteínas alimentarias (FPIES). Conclusións: É necesario identificar biomarcadores fecais para o diagnóstico precoz e preciso de APLV, evitando métodos invasivos. A citometría de fluxo aplicada ao análise de microbiota intestinal opsonizada representa unha metodoloxía prometedora para futuras investigacións no campo das alerxias alimentarias.
Dirección
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Delgado Palacio , Susana Cotitoría
Leis Trabazo, María Rosaura (Titoría)
Delgado Palacio , Susana Cotitoría
Tribunal
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
BAUTISTA CASASNOVAS, ADOLFO LAUREANO (Vogal)
Leis Trabazo, María Rosaura (Coordinador)
COUCE PICO, MARIA DE LA LUZ (Presidente/a)
MARTINON TORRES, FEDERICO (Secretario/a)
BAUTISTA CASASNOVAS, ADOLFO LAUREANO (Vogal)
Internalización en células de helicatos peptídicos con actividade nuclease
Autoría
D.A.G.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
D.A.G.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
Os helicatos baseados no ligando peptídico LLD presentan interesantes capacidades de unión ao ADN in vitro, amosando selectividade polas unións de tres vías sobre o ADN de dobre cadea canónico, e ademais poden presentar actividade nuclease cando os centros metálicos son ións de Cu(II). Estas propiedades fan pensar que estes metalopéptidos poderían atopar aplicacións médicas no tratamento de patoloxías como o cancro. Para chegar a este punto, sen embargo, é necesario investigar primeiro a súa actividade in vivo, mais estes compostos non son capaces de atravesar de xeito autónomo a membrana celular. Este traballo céntrase no estudo de diversas formas de internalizar estes helicatos en células de mamífero. Optimizáronse dous métodos de internalización, un baseado en vesículas fusoxénicas e outro baseado nun vector comercial, e empregouse microscopía para comprobar o estado das células e a localización dos helicatos. Para o vector ProteoJuice os resultados son favorables e o metalopéptido acada o núcleo, aínda que as células morren no proceso, mentres que cando se empregan lípidos o helicato queda maiormente na membrana.
Os helicatos baseados no ligando peptídico LLD presentan interesantes capacidades de unión ao ADN in vitro, amosando selectividade polas unións de tres vías sobre o ADN de dobre cadea canónico, e ademais poden presentar actividade nuclease cando os centros metálicos son ións de Cu(II). Estas propiedades fan pensar que estes metalopéptidos poderían atopar aplicacións médicas no tratamento de patoloxías como o cancro. Para chegar a este punto, sen embargo, é necesario investigar primeiro a súa actividade in vivo, mais estes compostos non son capaces de atravesar de xeito autónomo a membrana celular. Este traballo céntrase no estudo de diversas formas de internalizar estes helicatos en células de mamífero. Optimizáronse dous métodos de internalización, un baseado en vesículas fusoxénicas e outro baseado nun vector comercial, e empregouse microscopía para comprobar o estado das células e a localización dos helicatos. Para o vector ProteoJuice os resultados son favorables e o metalopéptido acada o núcleo, aínda que as células morren no proceso, mentres que cando se empregan lípidos o helicato queda maiormente na membrana.
Dirección
MARTINEZ COSTAS, JOSE MANUEL (Titoría)
VAZQUEZ LOPEZ, MIGUEL Cotitoría
MARTINEZ COSTAS, JOSE MANUEL (Titoría)
VAZQUEZ LOPEZ, MIGUEL Cotitoría
Tribunal
González Blanco, Miguel (Presidente/a)
VILLA BELLOSTA, RICARDO (Secretario/a)
SOUTO PEREIRA, SANDRA (Vogal)
González Blanco, Miguel (Presidente/a)
VILLA BELLOSTA, RICARDO (Secretario/a)
SOUTO PEREIRA, SANDRA (Vogal)
Variacións glicoliticas en modelos celulares deficientes en CCM3
Autoría
L.B.A.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
L.B.A.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
As malformacións cavernosas cerebrais (CCM) son malformacións vasculares da microvasculatura do sistema nervioso central. O 20% das CCMs teñen base xenética familiar e son provocadas pola mutación dalgún dos tres xenes CCM. As células endoteliais son o tipo celular cuxo fenotipo se ve principalmente afectado nesta enfermidade, e atopar modelos que representen adecuadamente o seu comportamento in vivo é un desafío. Como a súa produción principal de ATP dáse vía “glicolisis aerobia”, pretendeuse estudar se unha liña celular podería servir como modelo para valorar o efecto da perda de función de CCM3 na expresión dos xenes glicolíticos. A análise GSEA do RNA-seq de células BMEC suxeriu que os xenes glicolíticos están infrarrepresentados de maneira non significativa nas mostras deficientes en CCM3. Estas observacións non se validaron por qPCR en células bEnd3, pero si se observaron diferencias entre distintos estados de confluencia. Finalmente, corroborouse a análise do RNA-seq en células BMEC, observándose unha especial represión da expresión de Pfkfb3 ante a perda de CCM3, posiblemente vía a sobreexpresión de KLF2. O desenvolvemento deste estudo pode facilitar a comprensión de como se ve afectada a glicólise nas células endoteliais en ausencia de CCM3, abarcando un novo campo de investigación que proporcionará unha base para o desenvolvemento de estratexias terapéuticas de prevención ou tratamento dos cavernomas cerebrais.
As malformacións cavernosas cerebrais (CCM) son malformacións vasculares da microvasculatura do sistema nervioso central. O 20% das CCMs teñen base xenética familiar e son provocadas pola mutación dalgún dos tres xenes CCM. As células endoteliais son o tipo celular cuxo fenotipo se ve principalmente afectado nesta enfermidade, e atopar modelos que representen adecuadamente o seu comportamento in vivo é un desafío. Como a súa produción principal de ATP dáse vía “glicolisis aerobia”, pretendeuse estudar se unha liña celular podería servir como modelo para valorar o efecto da perda de función de CCM3 na expresión dos xenes glicolíticos. A análise GSEA do RNA-seq de células BMEC suxeriu que os xenes glicolíticos están infrarrepresentados de maneira non significativa nas mostras deficientes en CCM3. Estas observacións non se validaron por qPCR en células bEnd3, pero si se observaron diferencias entre distintos estados de confluencia. Finalmente, corroborouse a análise do RNA-seq en células BMEC, observándose unha especial represión da expresión de Pfkfb3 ante a perda de CCM3, posiblemente vía a sobreexpresión de KLF2. O desenvolvemento deste estudo pode facilitar a comprensión de como se ve afectada a glicólise nas células endoteliais en ausencia de CCM3, abarcando un novo campo de investigación que proporcionará unha base para o desenvolvemento de estratexias terapéuticas de prevención ou tratamento dos cavernomas cerebrais.
Dirección
POMBO RAMOS, CELIA MARIA (Titoría)
ZALVIDE TORRENTE, JUAN BAUTISTA Cotitoría
POMBO RAMOS, CELIA MARIA (Titoría)
ZALVIDE TORRENTE, JUAN BAUTISTA Cotitoría
Tribunal
González Blanco, Miguel (Presidente/a)
VILLA BELLOSTA, RICARDO (Secretario/a)
SOUTO PEREIRA, SANDRA (Vogal)
González Blanco, Miguel (Presidente/a)
VILLA BELLOSTA, RICARDO (Secretario/a)
SOUTO PEREIRA, SANDRA (Vogal)
Os niveis elevados de SDC3 nas células mononucleares do sangue periférico están asociados coa obesidade infantil
Autoría
A.Y.B.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
A.Y.B.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
A obesidade infantil constitúe unha preocupación crecente de saúde pública en todo o mundo polas súas profundas implicacións para a saúde e o benestar dos nenos a medio e longo prazo. Neste contexto, o presente estudo centrouse en investigar a asociación entre os niveis circulantes do marcador XOXBX e a obesidade en nenos e adolescentes, explorando o potencial translacional de XOXBX como biomarcador na obesidade infantil. Usando unha combinación de medicións antropométricas, análises bioquímicas e estudos estatísticos, os nosos resultados mostraron que os niveis de expresión de XOXBX se modifican significativamente na poboación infantil obesa en comparación cos controis delgados. Ademais, a investigación tamén revelou que a expresión de XOXBX está positivamente correlacionada coa maioría das variables antropométricas avaliadas e relacionadas coa obesidade. Este traballo proporciona evidencias claras sobre a relevancia de XOXBX como biomarcador da obesidade infantil e destaca a necesidade de futuras investigacións para afondar nos seus mecanismos de acción. Estes achados acadados neste traballo poderían contribuír ao desenvolvemento de novas estratexias diagnósticas e terapéuticas, mellorando a prevención e o manexo da obesidade en poboacións novas.
A obesidade infantil constitúe unha preocupación crecente de saúde pública en todo o mundo polas súas profundas implicacións para a saúde e o benestar dos nenos a medio e longo prazo. Neste contexto, o presente estudo centrouse en investigar a asociación entre os niveis circulantes do marcador XOXBX e a obesidade en nenos e adolescentes, explorando o potencial translacional de XOXBX como biomarcador na obesidade infantil. Usando unha combinación de medicións antropométricas, análises bioquímicas e estudos estatísticos, os nosos resultados mostraron que os niveis de expresión de XOXBX se modifican significativamente na poboación infantil obesa en comparación cos controis delgados. Ademais, a investigación tamén revelou que a expresión de XOXBX está positivamente correlacionada coa maioría das variables antropométricas avaliadas e relacionadas coa obesidade. Este traballo proporciona evidencias claras sobre a relevancia de XOXBX como biomarcador da obesidade infantil e destaca a necesidade de futuras investigacións para afondar nos seus mecanismos de acción. Estes achados acadados neste traballo poderían contribuír ao desenvolvemento de novas estratexias diagnósticas e terapéuticas, mellorando a prevención e o manexo da obesidade en poboacións novas.
Dirección
QUIÑONES TELLEZ, MARIA DEL MAR (Titoría)
AL-MASSADI IGLESIAS, OMAR Cotitoría
QUIÑONES TELLEZ, MARIA DEL MAR (Titoría)
AL-MASSADI IGLESIAS, OMAR Cotitoría
Tribunal
González Blanco, Miguel (Presidente/a)
VILLA BELLOSTA, RICARDO (Secretario/a)
SOUTO PEREIRA, SANDRA (Vogal)
González Blanco, Miguel (Presidente/a)
VILLA BELLOSTA, RICARDO (Secretario/a)
SOUTO PEREIRA, SANDRA (Vogal)
Papel de la interleucina 10 sobre el efecto de la angiotensina 1-7 en la expresión y localización del factor de transcripción STAT3 en microglía inflamatoria
Autoría
B.M.C.Q.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
B.M.C.Q.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
A neuroinflamación e o estrés oxidativo xogan un papel fundamental na dexeneración das neuronas dopaminérxicas durante a progresión da enfermidade de Parkinson (EP). Dentro dos mecanismos de control do sistema inmune, a interleucina IL-10 libérase polas células da glía ante determinados estímulos, controlando o grao e duración da inflamación. Demostrouse que os efectos antiinflamatorios da IL-10 están mediados polo factor de transcrición STAT3 en varios tipos de células inmunitarias. Con todo, recentemente describiuse a existencia dunha ruta non canónica do factor de transcrición STAT3, concretamente da súa forma fosforilada en serina727 (pS727-STAT3), que, ante determinados estímulos, se transloca á mitocondria e modula a función mitocondrial. Por outra banda, demostrouse que o Sistema Renina Anxiotensina nigroestriatal está involucrado nos procesos patolóxicos que cursan na EP, especialmente na potenciación do estrés oxidativo e da neuroinflamación. Dentro do sistema, o péptido anxiotensina 1-7, a través do seu receptor MasR, exerce accións antiinflamatorias e antioxidantes, ademais de modular a función mitocondrial. No presente estudo investigamos o papel da anxiotensina 1-7 e a interleucina antiinflamatoria IL-10 sobre a expresión e localización do factor de transcrición STAT3, analizando especialmente a forma fosforilada en residuo Serina 727, identificada na ruta non canónica do factor de transcrición, en microglía proinflamatoria.
A neuroinflamación e o estrés oxidativo xogan un papel fundamental na dexeneración das neuronas dopaminérxicas durante a progresión da enfermidade de Parkinson (EP). Dentro dos mecanismos de control do sistema inmune, a interleucina IL-10 libérase polas células da glía ante determinados estímulos, controlando o grao e duración da inflamación. Demostrouse que os efectos antiinflamatorios da IL-10 están mediados polo factor de transcrición STAT3 en varios tipos de células inmunitarias. Con todo, recentemente describiuse a existencia dunha ruta non canónica do factor de transcrición STAT3, concretamente da súa forma fosforilada en serina727 (pS727-STAT3), que, ante determinados estímulos, se transloca á mitocondria e modula a función mitocondrial. Por outra banda, demostrouse que o Sistema Renina Anxiotensina nigroestriatal está involucrado nos procesos patolóxicos que cursan na EP, especialmente na potenciación do estrés oxidativo e da neuroinflamación. Dentro do sistema, o péptido anxiotensina 1-7, a través do seu receptor MasR, exerce accións antiinflamatorias e antioxidantes, ademais de modular a función mitocondrial. No presente estudo investigamos o papel da anxiotensina 1-7 e a interleucina antiinflamatoria IL-10 sobre a expresión e localización do factor de transcrición STAT3, analizando especialmente a forma fosforilada en residuo Serina 727, identificada na ruta non canónica do factor de transcrición, en microglía proinflamatoria.
Dirección
VIDAL FIGUEROA, ANXO (Titoría)
RODRIGUEZ PEREZ, ANA ISABEL Cotitoría
VALENZUELA LIMIÑANA, RITA Cotitoría
VIDAL FIGUEROA, ANXO (Titoría)
RODRIGUEZ PEREZ, ANA ISABEL Cotitoría
VALENZUELA LIMIÑANA, RITA Cotitoría
Tribunal
González Blanco, Miguel (Presidente/a)
VILLA BELLOSTA, RICARDO (Secretario/a)
SOUTO PEREIRA, SANDRA (Vogal)
González Blanco, Miguel (Presidente/a)
VILLA BELLOSTA, RICARDO (Secretario/a)
SOUTO PEREIRA, SANDRA (Vogal)
Bases xenéticas da replicación e dispersión de plásmidos de virulencia e de multirresistencia aos antibióticos en bacterias mariñas patóxenas para o ser humano e animais
Autoría
S.F.P.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
S.F.P.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
A resistencia aos antimicrobianos en patóxenos bacterianos constitúe un gran problema na actualidade. Un nicho para a súa dispersión é o ambiente mariño, sendo a acuicultura un pilar clave para o desenvolvemento e globalización destas resistencias. Este sector emprega os antimicrobianos para previr e tratar as infeccións bacterianas, provocando paralelamente a selección de bacterias e xenes de resistencia aos mesmos, e estimulando procesos como a transferencia horizontal de xenes. Os plásmidos xogan un papel primordial neste proceso. Recentemente reportouse a presenza de plásmidos de multirresistencia pAQU na bacteria patóxena de animais mariños e humanos Photobacterium damselae subsp. damselae (Pdd). Neste traballo estudaranse os elementos xenéticos implicados na replicación de pAQU, así como a súa distribución xeográfica e de taxóns. Dado o potencial zoonótico de Pdd para o ser humano, e a alta homoloxía en rexións concretas de pAQU co plásmido de virulencia pPHDP70 da subespecie irmá Photobacterium damselae subsp. piscicida (Pdp), sempre que o experimento o permita, empregarase esta última de xeito preferente. Por conseguinte, determinamos que a presenza dos plásmidos pAQU está restrinxida aos membros da familia Vibrionaceae e que estes se atopan dispersos por toda a xeografía mundial, incluídas as cuncas mediterráneas e atlánticas. Están presentes en importantes especies patóxenas con transcendencia na saúde tanto humana como animal. Estes plásmidos de tipo pAQU demostraron, mediante ensaios de conxugación, ser incompatibles o que afianza a idea de que compartan un mesmo mecanismo de replicación co plásmido de virulencia pPHDP70. Descubrimos que unha rexión plasmídica non codificante constitúe a secuencia cis-acting mínima requerida para a súas replicacións, necesitando ademais dunha secuencia trans-acting, situada a distancia, que codifica para a replicasa RepA. Ensamblando estas rexións con outros módulos de interés, deseñamos un novo vector que nos permitirá elaborar una estratexia de plasmid interference, tanto para plásmidos de multirresistencia (MDR) como de virulencia. Os ensaios de incompatibilidade leváronnos a determinar a taxa de perda de ambos plásmidos. Así, observamos que o plásmido de virulencia pPHDP70 sofre inestabilidade in vitro cunha gran propensión a curarse. Porén, os plásmidos MDR de tipo pAQU son moi estables, e neste estudo propoñemos que dita estabilidade pode vir outorgada por un par xénico toxina-antitoxina de tipo Rhs. Ademais, baseándonos en secuencias plasmídicas, propoñemos un novo protocolo de qPCR para a detección rutinaria do patóxeno acuícola Photobacterium damselae subsp. piscicida, así como de replicóns da familia pPHDP70-pAQU, co fin de monitorizar a potencial expansión destes replicóns de multiresistencia en aguas das cuncas atlántica e mediterránea.
A resistencia aos antimicrobianos en patóxenos bacterianos constitúe un gran problema na actualidade. Un nicho para a súa dispersión é o ambiente mariño, sendo a acuicultura un pilar clave para o desenvolvemento e globalización destas resistencias. Este sector emprega os antimicrobianos para previr e tratar as infeccións bacterianas, provocando paralelamente a selección de bacterias e xenes de resistencia aos mesmos, e estimulando procesos como a transferencia horizontal de xenes. Os plásmidos xogan un papel primordial neste proceso. Recentemente reportouse a presenza de plásmidos de multirresistencia pAQU na bacteria patóxena de animais mariños e humanos Photobacterium damselae subsp. damselae (Pdd). Neste traballo estudaranse os elementos xenéticos implicados na replicación de pAQU, así como a súa distribución xeográfica e de taxóns. Dado o potencial zoonótico de Pdd para o ser humano, e a alta homoloxía en rexións concretas de pAQU co plásmido de virulencia pPHDP70 da subespecie irmá Photobacterium damselae subsp. piscicida (Pdp), sempre que o experimento o permita, empregarase esta última de xeito preferente. Por conseguinte, determinamos que a presenza dos plásmidos pAQU está restrinxida aos membros da familia Vibrionaceae e que estes se atopan dispersos por toda a xeografía mundial, incluídas as cuncas mediterráneas e atlánticas. Están presentes en importantes especies patóxenas con transcendencia na saúde tanto humana como animal. Estes plásmidos de tipo pAQU demostraron, mediante ensaios de conxugación, ser incompatibles o que afianza a idea de que compartan un mesmo mecanismo de replicación co plásmido de virulencia pPHDP70. Descubrimos que unha rexión plasmídica non codificante constitúe a secuencia cis-acting mínima requerida para a súas replicacións, necesitando ademais dunha secuencia trans-acting, situada a distancia, que codifica para a replicasa RepA. Ensamblando estas rexións con outros módulos de interés, deseñamos un novo vector que nos permitirá elaborar una estratexia de plasmid interference, tanto para plásmidos de multirresistencia (MDR) como de virulencia. Os ensaios de incompatibilidade leváronnos a determinar a taxa de perda de ambos plásmidos. Así, observamos que o plásmido de virulencia pPHDP70 sofre inestabilidade in vitro cunha gran propensión a curarse. Porén, os plásmidos MDR de tipo pAQU son moi estables, e neste estudo propoñemos que dita estabilidade pode vir outorgada por un par xénico toxina-antitoxina de tipo Rhs. Ademais, baseándonos en secuencias plasmídicas, propoñemos un novo protocolo de qPCR para a detección rutinaria do patóxeno acuícola Photobacterium damselae subsp. piscicida, así como de replicóns da familia pPHDP70-pAQU, co fin de monitorizar a potencial expansión destes replicóns de multiresistencia en aguas das cuncas atlántica e mediterránea.
Dirección
RODRIGUEZ OSORIO, CARLOS (Titoría)
VENCES LORENZO, ANA Cotitoría
RODRIGUEZ OSORIO, CARLOS (Titoría)
VENCES LORENZO, ANA Cotitoría
Tribunal
MARTINEZ COSTAS, JOSE MANUEL (Presidente/a)
GONZALEZ GARCIA, ISMAEL (Secretario/a)
ALVAREZ CASTRO, EZEQUIEL (Vogal)
MARTINEZ COSTAS, JOSE MANUEL (Presidente/a)
GONZALEZ GARCIA, ISMAEL (Secretario/a)
ALVAREZ CASTRO, EZEQUIEL (Vogal)
Inmunoterapia no cancro de ovario quimiorresistente: desenvolvemento preclínico de terapias avanzadas efectivas
Autoría
C.G.L.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
C.G.L.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
O cancro de ovario é un dos cancros ginecolóxicos máis mortais a nivel mundial, caracterizado por altas taxas de quimiorresistencia e recidiva. Este estudo enfócase en explorar novas estratexias de inmunoterapia para mellorar a eficacia do tratamento desta enfermidade. Primeiramente, investígase a vía de sinalización IL-6/JAK/STAT3 en liñas celulares de cancro de ovario, sinalando o seu papel crítico na proliferación celular, supervivencia e metástase. Esta vía, activada pola fosforilación de STAT3 ao unirse ao complexo IL-6/IL-6R/gp130, promove a resistencia ao tratamento convencional e a progresión tumoral. Ademais, avalíase o impacto de anticorpos monoclonais dirixidos contra IL-6/IL-6R, como siltuximab e tocilizumab, en liñas celulares de cancro de ovario quimiorresistente. O anticorpo anti-IL-6 (siltuximab), a pesar de demostrar eficacia antitumoral en modelos preclínicos de diversos tipos de cancros sólidos, non alcanzou resultados clínicos significativos en pacientes con cancro avanzado, o que resalta a necesidade de investigación adicional. Polo contrario, o anticorpo anti-IL-6R (tocilizumab), aprobado para outras indicacións como a artrite reumatoide e a leucemia linfoblástica aguda, mostra resultados preliminares prometedores contra o cancro de ovario, especialmente en combinación con axentes quimioterapéuticos convencionais como o carboplatino e a doxorrubicina. En conxunto, este estudo busca ampliar o coñecemento sobre a implicación da sinalización IL-6/JAK/STAT3 na resistencia do cancro de ovario e explorar o potencial terapéutico dos anticorpos monoclonais anti-IL-6/IL-6R como estratexias innovadoras para mellorar os resultados clínicos en pacientes con esta enfermidade. Os resultados demostran que hai unha maior activación da ruta IL-6/JAK/STAT3 en células quimiorresistentes, cunha maior produción de IL-6, demostrando a implicación desta ruta no desenvolvemento de quimiorresistencia.
O cancro de ovario é un dos cancros ginecolóxicos máis mortais a nivel mundial, caracterizado por altas taxas de quimiorresistencia e recidiva. Este estudo enfócase en explorar novas estratexias de inmunoterapia para mellorar a eficacia do tratamento desta enfermidade. Primeiramente, investígase a vía de sinalización IL-6/JAK/STAT3 en liñas celulares de cancro de ovario, sinalando o seu papel crítico na proliferación celular, supervivencia e metástase. Esta vía, activada pola fosforilación de STAT3 ao unirse ao complexo IL-6/IL-6R/gp130, promove a resistencia ao tratamento convencional e a progresión tumoral. Ademais, avalíase o impacto de anticorpos monoclonais dirixidos contra IL-6/IL-6R, como siltuximab e tocilizumab, en liñas celulares de cancro de ovario quimiorresistente. O anticorpo anti-IL-6 (siltuximab), a pesar de demostrar eficacia antitumoral en modelos preclínicos de diversos tipos de cancros sólidos, non alcanzou resultados clínicos significativos en pacientes con cancro avanzado, o que resalta a necesidade de investigación adicional. Polo contrario, o anticorpo anti-IL-6R (tocilizumab), aprobado para outras indicacións como a artrite reumatoide e a leucemia linfoblástica aguda, mostra resultados preliminares prometedores contra o cancro de ovario, especialmente en combinación con axentes quimioterapéuticos convencionais como o carboplatino e a doxorrubicina. En conxunto, este estudo busca ampliar o coñecemento sobre a implicación da sinalización IL-6/JAK/STAT3 na resistencia do cancro de ovario e explorar o potencial terapéutico dos anticorpos monoclonais anti-IL-6/IL-6R como estratexias innovadoras para mellorar os resultados clínicos en pacientes con esta enfermidade. Os resultados demostran que hai unha maior activación da ruta IL-6/JAK/STAT3 en células quimiorresistentes, cunha maior produción de IL-6, demostrando a implicación desta ruta no desenvolvemento de quimiorresistencia.
Dirección
VIDAL FIGUEROA, ANXO (Titoría)
TOBIO AGEITOS, ARACELI Cotitoría
VIDAL FIGUEROA, ANXO (Titoría)
TOBIO AGEITOS, ARACELI Cotitoría
Tribunal
MARTINEZ COSTAS, JOSE MANUEL (Presidente/a)
GONZALEZ GARCIA, ISMAEL (Secretario/a)
ALVAREZ CASTRO, EZEQUIEL (Vogal)
MARTINEZ COSTAS, JOSE MANUEL (Presidente/a)
GONZALEZ GARCIA, ISMAEL (Secretario/a)
ALVAREZ CASTRO, EZEQUIEL (Vogal)
Avaliación da resposta inmunitaria xerada por origamis de ADN
Autoría
B.L.L.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
B.L.L.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
A distribución espacial dos ligandos asociados coa activación e regulación das células inmunitarias é crucial para que este proceso teña lugar. Debido ás súas propiedades, como a posibilidade de organizar moléculas con precisión nanométrica neles, os origamis de ADN presentan un gran potencial para a fabricación de sistemas coa capacidade de regular a resposta inmunitaria. Para isto, resulta útil e necesario visualizar estas nanoestruturas de ADN en células. Así, neste TFM empregáronse moléculas fluorescentes con diferentes modos de unión ao ADN para avanzar na comprensión das interaccións entre os origamis de ADN e os sistemas biolóxicos. Para isto, antes estudouse como estas interaccións afectan á estabilidade dos origamis de ADN. A continuación, avaliouse a resposta inmunitaria xerada por estas supramoléculas. Paralelamente, deseñouse un origami de ADN con diferentes densidades de ligandos para estudar como afectan os patróns destas entidades á resposta inmunitaria. Por último, estudouse a estabilidade desta estrutura in silico.
A distribución espacial dos ligandos asociados coa activación e regulación das células inmunitarias é crucial para que este proceso teña lugar. Debido ás súas propiedades, como a posibilidade de organizar moléculas con precisión nanométrica neles, os origamis de ADN presentan un gran potencial para a fabricación de sistemas coa capacidade de regular a resposta inmunitaria. Para isto, resulta útil e necesario visualizar estas nanoestruturas de ADN en células. Así, neste TFM empregáronse moléculas fluorescentes con diferentes modos de unión ao ADN para avanzar na comprensión das interaccións entre os origamis de ADN e os sistemas biolóxicos. Para isto, antes estudouse como estas interaccións afectan á estabilidade dos origamis de ADN. A continuación, avaliouse a resposta inmunitaria xerada por estas supramoléculas. Paralelamente, deseñouse un origami de ADN con diferentes densidades de ligandos para estudar como afectan os patróns destas entidades á resposta inmunitaria. Por último, estudouse a estabilidade desta estrutura in silico.
Dirección
POLO TOBAJAS, ESTER (Titoría)
PELAZ GARCIA, BEATRIZ Cotitoría
POLO TOBAJAS, ESTER (Titoría)
PELAZ GARCIA, BEATRIZ Cotitoría
Tribunal
MARTINEZ COSTAS, JOSE MANUEL (Presidente/a)
GONZALEZ GARCIA, ISMAEL (Secretario/a)
ALVAREZ CASTRO, EZEQUIEL (Vogal)
MARTINEZ COSTAS, JOSE MANUEL (Presidente/a)
GONZALEZ GARCIA, ISMAEL (Secretario/a)
ALVAREZ CASTRO, EZEQUIEL (Vogal)
Novas interaccións entre helicasas e nucleasas de reparación do ADN
Autoría
C.M.A.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
C.M.A.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
As roturas de dobre cadea constitúen un dos danos máis importantes que pode sufrir o ADN, ameazando a súa integridade e a correcta transmisión da información xenética á descendencia. Co obxectivo de evitar a inestabilidade xenómica asociada a estas lesións, as células contan con tres rutas principais de reparación, sendo unha delas a replicación inducida por roturas. Para que esta ruta teña lugar de forma eficiente é necesaria a actividade da helicasa Pif1, de tal xeito que a súa eliminación reduce en gran medida a resolución da vía. Para levar a cabo a súa actividade, Pif1 require da interacción con outras proteínas que a dirixan ao lugar do ADN no que é necesaria no momento adecuado. En resultados previos do laboratorio observouse como o dominio amino terminal de Pif1 podería conter un motivo funcional implicado na súa interacción con RPA, unha proteína de unión a ADN de cadea sinxela que participa nos pasos iniciais da replicación inducida por rotura. Co obxectivo de demostrar a existencia desta interacción e de delimitar a rexión do dominio amino terminal de Pif1 responsable de levala a cabo, neste traballo realizouse un ensaio yeast two hybrid en cepas de Saccharomyces cerevisiae que expresaban distintas variantes de Pif1 con alteracións no seu dominio amino terminal e a subunidade 1 de RPA, Rfa1, de forma episomal. Os nosos resultados apuntaron a unha ausencia de interacción entre ambas proteínas. Dado que foi demostrado que dita interacción si existe, discutimos a existencia de varias posibles causas que puideron conducir á incapacidade da súa detección mediante o sistema yeast two hybrid, dende a alteración estrutural de Pif1 e RPA ate a posible xeración de toxicidade celular derivada da súa interacción cando son sobre-expresadas.
As roturas de dobre cadea constitúen un dos danos máis importantes que pode sufrir o ADN, ameazando a súa integridade e a correcta transmisión da información xenética á descendencia. Co obxectivo de evitar a inestabilidade xenómica asociada a estas lesións, as células contan con tres rutas principais de reparación, sendo unha delas a replicación inducida por roturas. Para que esta ruta teña lugar de forma eficiente é necesaria a actividade da helicasa Pif1, de tal xeito que a súa eliminación reduce en gran medida a resolución da vía. Para levar a cabo a súa actividade, Pif1 require da interacción con outras proteínas que a dirixan ao lugar do ADN no que é necesaria no momento adecuado. En resultados previos do laboratorio observouse como o dominio amino terminal de Pif1 podería conter un motivo funcional implicado na súa interacción con RPA, unha proteína de unión a ADN de cadea sinxela que participa nos pasos iniciais da replicación inducida por rotura. Co obxectivo de demostrar a existencia desta interacción e de delimitar a rexión do dominio amino terminal de Pif1 responsable de levala a cabo, neste traballo realizouse un ensaio yeast two hybrid en cepas de Saccharomyces cerevisiae que expresaban distintas variantes de Pif1 con alteracións no seu dominio amino terminal e a subunidade 1 de RPA, Rfa1, de forma episomal. Os nosos resultados apuntaron a unha ausencia de interacción entre ambas proteínas. Dado que foi demostrado que dita interacción si existe, discutimos a existencia de varias posibles causas que puideron conducir á incapacidade da súa detección mediante o sistema yeast two hybrid, dende a alteración estrutural de Pif1 e RPA ate a posible xeración de toxicidade celular derivada da súa interacción cando son sobre-expresadas.
Dirección
González Blanco, Miguel (Titoría)
González Blanco, Miguel (Titoría)
Tribunal
POMBO RAMOS, CELIA MARIA (Presidente/a)
QUIÑONES TELLEZ, MARIA DEL MAR (Secretario/a)
ZALVIDE TORRENTE, JUAN BAUTISTA (Vogal)
POMBO RAMOS, CELIA MARIA (Presidente/a)
QUIÑONES TELLEZ, MARIA DEL MAR (Secretario/a)
ZALVIDE TORRENTE, JUAN BAUTISTA (Vogal)
Estudo do papel da proteína SPARC na bioloxía das Células Tumorais Circulantes no cancro de mama.
Autoría
M.P.R.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
M.P.R.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
O cancro de mama é, con diferenza, o de maior incidencia na poboación feminina e a maioría das mortes provocadas por esta enfermidade débense á aparición de metástases. A metástase consiste na propagación do tumor primario cara outros órganos e tecidos, e isto é causado polas Células Tumorais Circulantes (CTC) que se encargan de plantar a semente do tumor secundario en diferentes zonas do corpo. No laboratorio de Modelización do Grupo de Oncoloxía Médica Translacional (Oncomet) trabállase cunha liña de CTC de rato (mCTC). Durante a súa caracterización púxose de manifesto a sobreexpresión do xene SPARC, que tamén se observou en maior medida nos clústers de CTC mediante a análise dos datos de expresión xénica de CTC illadas de mostras de pacientes dispoñibles públicamente. Este xene codifica a proteína SPARC, que está relacionada co proceso de Transición Epitelio-Mesénquima (TEM) e, polo tanto, co desenvolvemento da metástase. Para coñecer como se comportan as células ante esta proteína, neste proxecto realizáronse diversas probas funcionais ademais da caracterización das mCTC, para comprender con maior profundidade a bioloxía destas células e cal é o papel de SPARC no proceso metastásico.
O cancro de mama é, con diferenza, o de maior incidencia na poboación feminina e a maioría das mortes provocadas por esta enfermidade débense á aparición de metástases. A metástase consiste na propagación do tumor primario cara outros órganos e tecidos, e isto é causado polas Células Tumorais Circulantes (CTC) que se encargan de plantar a semente do tumor secundario en diferentes zonas do corpo. No laboratorio de Modelización do Grupo de Oncoloxía Médica Translacional (Oncomet) trabállase cunha liña de CTC de rato (mCTC). Durante a súa caracterización púxose de manifesto a sobreexpresión do xene SPARC, que tamén se observou en maior medida nos clústers de CTC mediante a análise dos datos de expresión xénica de CTC illadas de mostras de pacientes dispoñibles públicamente. Este xene codifica a proteína SPARC, que está relacionada co proceso de Transición Epitelio-Mesénquima (TEM) e, polo tanto, co desenvolvemento da metástase. Para coñecer como se comportan as células ante esta proteína, neste proxecto realizáronse diversas probas funcionais ademais da caracterización das mCTC, para comprender con maior profundidade a bioloxía destas células e cal é o papel de SPARC no proceso metastásico.
Dirección
LOPEZ LOPEZ, RAFAEL (Titoría)
Piñeiro Cid, Roberto Cotitoría
LOPEZ LOPEZ, RAFAEL (Titoría)
Piñeiro Cid, Roberto Cotitoría
Tribunal
POMBO RAMOS, CELIA MARIA (Presidente/a)
QUIÑONES TELLEZ, MARIA DEL MAR (Secretario/a)
ZALVIDE TORRENTE, JUAN BAUTISTA (Vogal)
POMBO RAMOS, CELIA MARIA (Presidente/a)
QUIÑONES TELLEZ, MARIA DEL MAR (Secretario/a)
ZALVIDE TORRENTE, JUAN BAUTISTA (Vogal)
Uso de reguladores epixenéticos no tratamento do cancro de mama en estadio IV resistente aos inhibidores de CDK 4/6.
Autoría
Y.D.J.P.G.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Y.D.J.P.G.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
Identificáronse xenes relacionados coa resistencia: BAX, PLAU, HDAC6, EZH2 e CDC 7. Entre eles están os reguladores epixenéticos como HDAC6 e EZH2. Polo tanto, o obxectivo deste estudo era avaliar o uso de fármacos inhibidores que actúan sobre estes marcadores epixenéticos xa que poderían ser un alternativa como segunda liña de tratamento en pacientes con cancro de mama metastásico HR+/HER2 resistente á terapia CDK-4/6.
Identificáronse xenes relacionados coa resistencia: BAX, PLAU, HDAC6, EZH2 e CDC 7. Entre eles están os reguladores epixenéticos como HDAC6 e EZH2. Polo tanto, o obxectivo deste estudo era avaliar o uso de fármacos inhibidores que actúan sobre estes marcadores epixenéticos xa que poderían ser un alternativa como segunda liña de tratamento en pacientes con cancro de mama metastásico HR+/HER2 resistente á terapia CDK-4/6.
Dirección
LOPEZ LOPEZ, RAFAEL (Titoría)
Costa Nogueira, Clotilde Cotitoría
LOPEZ LOPEZ, RAFAEL (Titoría)
Costa Nogueira, Clotilde Cotitoría
Tribunal
POMBO RAMOS, CELIA MARIA (Presidente/a)
QUIÑONES TELLEZ, MARIA DEL MAR (Secretario/a)
ZALVIDE TORRENTE, JUAN BAUTISTA (Vogal)
POMBO RAMOS, CELIA MARIA (Presidente/a)
QUIÑONES TELLEZ, MARIA DEL MAR (Secretario/a)
ZALVIDE TORRENTE, JUAN BAUTISTA (Vogal)
Ras: cancro, senescencia e SUMOilación
Autoría
M.P.P.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
M.P.P.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
A familia de xenes Ras codifica proteínas cruciais para as vías de sinalización celular implicadas na proliferación, diferenciación, migración, ciclo celular, etc. Estas proteínas, de aproximadamente 21 kDa, alternan entre un estado activo unido a guanosín trifosfato (GTP) (Ras-GTP) e un estado inactivo unido a guanosín difosfato (GDP) (Ras-GDP). Aquelas mutacións que aumentan os niveis de Ras-GTP son clinicamente relevantes xa que desregulan a proliferación e diferenciación celular, entre outras cousas, o que aumenta o risco de cancro. Pola contra, nalgúns tipos celulares, a hiperactivación de Ras inicialmente induce senescencia prematura. As proteínas Ras atópanse reguladas a través de numerosas modificacións post-traduccionais que facilitan a súa unión á membrana e determinan a súa localización subcelular e función. Resultados do laboratorio revelan que unha das modificacións post-traduccionais que modifican Ras é a SUMOilación, ou conxugación de SUMO (pequena proteína tipo ubiquitina). Como se regula esta modificación ou cal é o impacto da mesma nas actividades de Ras, descoñécese. Neste estudo exploramos ambos os aspectos. Estudamos o impacto de varios factores sobre a SUMOilación da proteína oncogénica H-RasQ61L e avaliamos como a inhibición da SUMOilación global inflúe na actividade de H-RasG12V. Os nosos resultados indican que a SUMOilación de H-RasQ61L aumenta en condicións de estrés celular (choque térmico) e en resposta á sobreexpresión dos supresores tumorais PML e p14ARF. Ademais, observamos que a inhibición da SUMOilación global afecta negativamente á proliferación celular, induce senescencia e incrementa a senescencia inducida polo H-RasG12V, pero sen alterar por si mesma a transactivación de xenes asociados a senescencia como p21, PAI1 e MMP1. Por outra banda, observamos que a sobreexpresión de H-RasQ61L promove a formación de focos en células 3T3 e que inhibir a SUMOilación global parece protexer deste proceso de transformación celular. Estes resultados suxiren que a SUMOilación de Ras podería ser un mecanismo de resposta celular a situacións de #estrés e que a modulación da SUMOilación global podería contribuír á modulación da actividade das formas oncogénicas de H-Ras. Máis estudos son necesarios para determinar se os efectos observados están mediados pola regulación directa de Ras ou a través de mecanismos indirectos.
A familia de xenes Ras codifica proteínas cruciais para as vías de sinalización celular implicadas na proliferación, diferenciación, migración, ciclo celular, etc. Estas proteínas, de aproximadamente 21 kDa, alternan entre un estado activo unido a guanosín trifosfato (GTP) (Ras-GTP) e un estado inactivo unido a guanosín difosfato (GDP) (Ras-GDP). Aquelas mutacións que aumentan os niveis de Ras-GTP son clinicamente relevantes xa que desregulan a proliferación e diferenciación celular, entre outras cousas, o que aumenta o risco de cancro. Pola contra, nalgúns tipos celulares, a hiperactivación de Ras inicialmente induce senescencia prematura. As proteínas Ras atópanse reguladas a través de numerosas modificacións post-traduccionais que facilitan a súa unión á membrana e determinan a súa localización subcelular e función. Resultados do laboratorio revelan que unha das modificacións post-traduccionais que modifican Ras é a SUMOilación, ou conxugación de SUMO (pequena proteína tipo ubiquitina). Como se regula esta modificación ou cal é o impacto da mesma nas actividades de Ras, descoñécese. Neste estudo exploramos ambos os aspectos. Estudamos o impacto de varios factores sobre a SUMOilación da proteína oncogénica H-RasQ61L e avaliamos como a inhibición da SUMOilación global inflúe na actividade de H-RasG12V. Os nosos resultados indican que a SUMOilación de H-RasQ61L aumenta en condicións de estrés celular (choque térmico) e en resposta á sobreexpresión dos supresores tumorais PML e p14ARF. Ademais, observamos que a inhibición da SUMOilación global afecta negativamente á proliferación celular, induce senescencia e incrementa a senescencia inducida polo H-RasG12V, pero sen alterar por si mesma a transactivación de xenes asociados a senescencia como p21, PAI1 e MMP1. Por outra banda, observamos que a sobreexpresión de H-RasQ61L promove a formación de focos en células 3T3 e que inhibir a SUMOilación global parece protexer deste proceso de transformación celular. Estes resultados suxiren que a SUMOilación de Ras podería ser un mecanismo de resposta celular a situacións de #estrés e que a modulación da SUMOilación global podería contribuír á modulación da actividade das formas oncogénicas de H-Ras. Máis estudos son necesarios para determinar se os efectos observados están mediados pola regulación directa de Ras ou a través de mecanismos indirectos.
Dirección
VIDAL FIGUEROA, ANXO (Titoría)
Rivas Vázquez, María del Carmen Cotitoría
VIDAL FIGUEROA, ANXO (Titoría)
Rivas Vázquez, María del Carmen Cotitoría
Tribunal
POMBO RAMOS, CELIA MARIA (Presidente/a)
QUIÑONES TELLEZ, MARIA DEL MAR (Secretario/a)
ZALVIDE TORRENTE, JUAN BAUTISTA (Vogal)
POMBO RAMOS, CELIA MARIA (Presidente/a)
QUIÑONES TELLEZ, MARIA DEL MAR (Secretario/a)
ZALVIDE TORRENTE, JUAN BAUTISTA (Vogal)
Traballo fin de máster
Autoría
A.J.Q.T.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
A.J.Q.T.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
Introdución e obxectivos: O estudo aborda a necesidade de desenvolver modelos in vitro para analizar a función e regulación das proteínas Fn14 e TWEAK en condicións de isquemia e reoxixenación, relevantes en patoloxías neurolóxicas. O principal obxectivo é establecer un modelo de cultivo de células endoteliais bEnd.3 e HUVEC, e avaliar como a deprivación de osíxeno e glucosa (OGD) e a posterior reoxigenación (RO) afectan a expresión proteica e xénica de Fn14 e TWEAK. Método: Deseñouse un estudo experimental factorial prospectivo in vitro, utilizando as liñas celulares bEnd.3 e HUVEC. As células foron cultivadas baixo condicións controladas, expostas a OGD durante 4 e 8 horas, e logo sometidas a reoxixenación durante 4 ou 24 horas. Avaliáronse os cambios na viabilidade celular mediante o ensaio MTT, a expresión proteica por citometría de fluxo e a expresión xénica mediante qPCR. Resultados: A viabilidade celular de HUVEC e bEnd.3 non mostrou diferenzas significativas entre as condicións de OGD e OGD+RO. Non obstante, en HUVEC, observouse unha diminución significativa na expresión de Fn14 tras OGD (p menor a 0,05), que se recuperou significativamente por enriba do seu estado basal despois de 24 horas de RO (p menor a 0,05). Non se atoparon diferenzas significativas na expresión de TWEAK baixo as mesmas condicións. En bEnd.3, non se observaron cambios significativos na expresión de Fn14 e TWEAK nin nas análises de citometría de fluxo nin nos de qPCR. Conclusión: O estudo estableceu un modelo de monocultivo de células endoteliais bEnd.3 e HUVEC. Identificáronse cambios significativos na expresión de Fn14 en HUVEC baixo condicións de OGD e RO, destacando que ten comportamentos dispares posterior a OGD ou a RO. TWEAK non mostrou cambios significativos en ningunha das dúas liñas celulares, pero mostraba unha tendencia á alza posterior a RO en bEnd.3. Estes achados subliñan a importancia de continuar investigando en modelos máis complexos que inclúan cocultivos con células neuronais ou da glía para unha mellor comprensión da disrupción da barreira hematoencefálica e a súa implicación na fisiopatoloxía de enfermidades neurodexenerativas. Estes resultados contribúen á caracterización das respostas celulares baixo condicións de isquemia e reoxixenación, ofrecendo unha base para futuros estudos que exploren mecanismos específicos e potenciais terapias para patoloxías neurolóxicas.
Introdución e obxectivos: O estudo aborda a necesidade de desenvolver modelos in vitro para analizar a función e regulación das proteínas Fn14 e TWEAK en condicións de isquemia e reoxixenación, relevantes en patoloxías neurolóxicas. O principal obxectivo é establecer un modelo de cultivo de células endoteliais bEnd.3 e HUVEC, e avaliar como a deprivación de osíxeno e glucosa (OGD) e a posterior reoxigenación (RO) afectan a expresión proteica e xénica de Fn14 e TWEAK. Método: Deseñouse un estudo experimental factorial prospectivo in vitro, utilizando as liñas celulares bEnd.3 e HUVEC. As células foron cultivadas baixo condicións controladas, expostas a OGD durante 4 e 8 horas, e logo sometidas a reoxixenación durante 4 ou 24 horas. Avaliáronse os cambios na viabilidade celular mediante o ensaio MTT, a expresión proteica por citometría de fluxo e a expresión xénica mediante qPCR. Resultados: A viabilidade celular de HUVEC e bEnd.3 non mostrou diferenzas significativas entre as condicións de OGD e OGD+RO. Non obstante, en HUVEC, observouse unha diminución significativa na expresión de Fn14 tras OGD (p menor a 0,05), que se recuperou significativamente por enriba do seu estado basal despois de 24 horas de RO (p menor a 0,05). Non se atoparon diferenzas significativas na expresión de TWEAK baixo as mesmas condicións. En bEnd.3, non se observaron cambios significativos na expresión de Fn14 e TWEAK nin nas análises de citometría de fluxo nin nos de qPCR. Conclusión: O estudo estableceu un modelo de monocultivo de células endoteliais bEnd.3 e HUVEC. Identificáronse cambios significativos na expresión de Fn14 en HUVEC baixo condicións de OGD e RO, destacando que ten comportamentos dispares posterior a OGD ou a RO. TWEAK non mostrou cambios significativos en ningunha das dúas liñas celulares, pero mostraba unha tendencia á alza posterior a RO en bEnd.3. Estes achados subliñan a importancia de continuar investigando en modelos máis complexos que inclúan cocultivos con células neuronais ou da glía para unha mellor comprensión da disrupción da barreira hematoencefálica e a súa implicación na fisiopatoloxía de enfermidades neurodexenerativas. Estes resultados contribúen á caracterización das respostas celulares baixo condicións de isquemia e reoxixenación, ofrecendo unha base para futuros estudos que exploren mecanismos específicos e potenciais terapias para patoloxías neurolóxicas.
Dirección
ALVAREZ CASTRO, EZEQUIEL (Titoría)
IGLESIAS REY, RAMON Cotitoría
ALVAREZ CASTRO, EZEQUIEL (Titoría)
IGLESIAS REY, RAMON Cotitoría
Tribunal
POMBO RAMOS, CELIA MARIA (Presidente/a)
QUIÑONES TELLEZ, MARIA DEL MAR (Secretario/a)
ZALVIDE TORRENTE, JUAN BAUTISTA (Vogal)
POMBO RAMOS, CELIA MARIA (Presidente/a)
QUIÑONES TELLEZ, MARIA DEL MAR (Secretario/a)
ZALVIDE TORRENTE, JUAN BAUTISTA (Vogal)
Caquexia asociada a cancro de páncreas
Autoría
L.S.L.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
L.S.L.
Máster Universitario en Investigación Biomédica (3ªed)
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
A caquexia asociada a cancro de páncreas é unha patoloxía que se caracteriza por unha perda de masa muscular esquelética e que afecta significativamente a calidad de vida e a resposta á quimioterapia. Os pacientes con adenocarninoma ductal pancreático teñen un maior risco de padecer esta condición. Este estudo analiza a capacidade do sistema obestatina/GPR39 para protexer contra a atrofia muscular ademas de comprobar os seus efectos sobre as células tumorais.
A caquexia asociada a cancro de páncreas é unha patoloxía que se caracteriza por unha perda de masa muscular esquelética e que afecta significativamente a calidad de vida e a resposta á quimioterapia. Os pacientes con adenocarninoma ductal pancreático teñen un maior risco de padecer esta condición. Este estudo analiza a capacidade do sistema obestatina/GPR39 para protexer contra a atrofia muscular ademas de comprobar os seus efectos sobre as células tumorais.
Dirección
CASABIELL PINTOS, JESÚS ANTONIO (Titoría)
Perez Camiña, Jesús Cotitoría
CASABIELL PINTOS, JESÚS ANTONIO (Titoría)
Perez Camiña, Jesús Cotitoría
Tribunal
RODRIGUEZ OSORIO, CARLOS (Presidente/a)
Aguiar Fernández, Pablo (Secretario/a)
VIDAL FIGUEROA, ANXO (Vogal)
RODRIGUEZ OSORIO, CARLOS (Presidente/a)
Aguiar Fernández, Pablo (Secretario/a)
VIDAL FIGUEROA, ANXO (Vogal)