O descubrimento da primeira pastora galega estudada en España centra este sábado un foro na Estación Científica do Courel

A Estación Científica do Courel acollerá este sábado un foro sobre o descubrimento a primeira pastora mesolítica estudada en España, un achado realizado de xeito casual nas montañas de Ancares Courel a finais do pasado século XX e cuxos restos foron obxecto de estudo por parte dun equipo de investigadores do Instituto Universitario de Xeoloxía.
O adxunto da Vicerreitoría de Coordinación do campus de Lugo para Cultura, Internacionalización, Estudantes e Servizos, Jesús Varela Zapata, abrirá esta sesión de debate, a partir das 10.30 horas, nas instalacións de que dispón a Estación Científica do Courel na localidade de Seoane do Courel, no marco do un acto aberto ao público no que tamén participará o director deste centro singular da USC, o catedrático do Departamento de Produción Vexetal na EPS de Enxeñaría do campus de Lugo, Antonio Rigueiro, ademais da alcaldesa de Folgoso do Courel, Dolores Castro.
A xornada divulgativa, organizada pola USC, Imelga, Real Academia Galega de Ciencias, en colaboración coa Deputación Provincial de Lugo e o Concello de Folgoso do Courel, contará como relatores cos integrantes do equipo de investigación multidisciplinar que estudou os restos humanos fosilizados atopados neste enclave courelá en 1997.
Daquela, o forense Fernando Serrulla Rech, a artista forense Margarita Santín, o espeleólogo Marcos Vaqueiro Rodríguez, a especialista en ADN e Bioloxía Molecular Gloria González Fortes, a paleontóloga Aurora Grandal d’Anglade e o xeólogo Juan Ramón Vidal Romaní, presentarán aos concidadáns de ‘Elba’, o alcume que se deu aos restos fósiles humanos atopados e que significa “a que vén da alta montaña”, 9.300 anos despois da súa desaparición, a reconstrución do último día de vida desta habitante do enclave Courel-Ancares.
O Instituto Universitario de Xeoloxía leva máis de 30 anos estudando o rexistro fósil do final do Cuaternario en Galicia, aínda que esta investigación é máis recente e, de feito, rematou en 2016 logo dun proceso longo no tempo e custoso, no que tiveron implicación varias institucións galegas e no que participaron especialistas de diversos ámbitos científicos.
O resultado do traballo desenvolvido por este equipo multidisciplinar merece todos os eloxios, xa que ofrece a mellor e máis completa reconstrución paleoambiental con restos humanos feita en Galicia ata a data e baseada en datos reais.