O territorio e a paisaxe son os bens de uso comunal por excelencia, afirma Xerardo Pereira Menaut
O catedrático de Historia Antiga da USC Xerardo Pereira Menaut afirmou hoxe en Celanova que “o territorio e mais a paisaxe son os b ens de uso comunal por excelencia”, ao tempo que engadiu que uso non se refire soamente a unha utilización activa para producir algo novo, por iniciativa propia ou doutros, senón tamén a unha utilización pasiva, é dicir, a padecer as consecuencias de calquera actividade derivada do uso dese ben que outros fagan.
Pereira Menaut sinalou como exemplos disto o aire ou as augas. Todo usuario do aire e das augas sofre as consecuencias da acción sobre o aire ou as augas que outros realicen, aínda que estean moi lonxe, dixo. O catedrático da USC destacou que uso comunal é o uso que dunha cousa fai unha comunidade en tanto comunidade; no mundo tradicional, por exemplo, vese este uso comunal nas comunidades de regantes que aproveitan unha fonte de auga, organizan o seu aproveitamento e xestiónano. Con todo, Xerardo Pereira salientou que tamén aquí “debemos ampliar e magnificar o concepto, porque no noso Planeta Global Contaminado a comunidade de usuarios (activos e pasivos) saltou por riba de todas as barreiras tradicionais, especialmente as estatais, e por suposto as rexionais e locais”. O catedrático Xerardo Pereira e Alberte Núñez Martínez, doutorando en Arquitectura, trataron o tema da paisaxe e do territorio como bens de uso comunal en Celanova, no marco de dúas sesións divulgativas, unha dirixida a estudantes do IES Celso Emilio Ferreiro, e noutra, en quenda de tarde, aberta a todo o público. Antonio Piñeiro foi o encargado de moderar estas sesións, incluídas no ciclo ‘A conservación do medio natural, tarefa común’ Pereira precisou na súa intervención que “o uso comunal non é de rango estatal nin coincide (ou non ten por qué coincidir) coa dimensión rexional ou local e por iso os intereses da comunidade de usuarios normalmente serán translocais, transrexionais ou supraestatais”. Ademais, salientou que o uso comunal non ten nada que ver coa propiedade dos bens. O doutorando en Arquitectura Alberte Núñez Martínez aproximouse ás raíces históricas do concepto de lugar. Así, afirmou que “o concepto de lugar vén da Antigüidade, dise en latín locus”, e a súa vixencia actual pódese ver facilmente. “O ‘xenio do lugar’ é para os antigos unha divinidade que goberna o lugar; para os arquitectos e urbanistas, hoxe, é esa especie de espírito, esa vida propia que percibimos en cada lugar, á cal debe obedecer o bo arquitecto/urbanista cando vai intervir alí”, destacou. Xa que logo, para Alberte Núñez, “l ugar non é un concepto da xeografía como o é val ou meseta. Un lugar nace da experiencia dun grupo humano sobre un anaco de terra, experiencia que pode ser moi variada”. A cita de Celanova é a décimo segunda que se celebra dentro das xornadas divulgativas A conservación do medio natural, tarefa común, organizadas pola Universidade de Santiago de Compostela e patrocinadas por Turismo de Galicia, a través do programa do VIII Centenario da peregrinación de San Francisco a Compostela, que se están a celebrar en 20 concellos vinculados ó Camiño de Santiago. A próxima cita será en Negreira, o vindeiro mércores, 5 de novembro, e versará sobre o tema: Da sociedade labrega á empresa agraria: declinio e futuro do mundo rural. Pereira Menaut, Antonio Piñeiro e Alberte Núñez, durante a sesión divulgativa
