Intervención en xerontoloxía

• Coñecer as principais intervencións no paciente xerontolóxico.
• Comprender as características que han de reunir os equipos de intervención en Xerontoloxía.
• Razoar metodicamente co resto de membros dun equipo profesional, estando capacitados para discutir a información e interactuar co fin de obter as conclusións máis adecuadas acerca das pautas de intervención e acordo ás valoracións previas.
• Desenvolver habilidades de aprendizaxe para que a partir dos criterios de valoración establecidos poder establecer as pautas de intervención adecuadas á problemática exposta.
• Proporcionar os coñecementos necesarios para o deseño, o desenvolvemento, a execución e a avaliación dos diversos programas de intervención.
• Coñecer as tendencias actuais da planificación, programación e control da clase nas actividades físicas para os anciáns.
• Realizar a planificación de programas tipo e de diferentes sesións de actividade física en seco e en auga.

TEMA 1. Bases biolóxicas do proceso de envellecemento
TEMA 2. Bases psicosociais do proceso de envellecemento
TEMA 3. Técnicas non farmacolóxicas aplicadas a persoas maiores
TEMA 4. Intervención nos síntomas psicolóxicos e conductuales da demencia
TEMA 5. Alimentación e nutrición saudable
TEMA 6. Benestar e desenvolvemento persoal ao longo da vida: envellecemento positivo
TEMA 7. Lecer e tempo libre en Xerontoloxía
TEMA 8. Intervención psicosocial
TEMA 9. Intervención sobre coidador informal de persoas dependentes
TEMA 10. Programas para a promoción da saúde
TEMA 11. Exercicio, mobilidade e actividade física
TEMA 12. Prevención da fraxilidade a través da actividade física
TEMA 13. Novas tendencias de programas de exercicio e benestar en maiores
TEMA 14. Da eliminación de barreiras ao deseño universal. Produtos de apoio
TEMA 15. Novas tecnoloxías na intervención con persoas maiores.
TEMA 16. Intervención en coidados paliativos.

• Gandoy M, Mayán JM. Intervención Xerontolóxica. Santiago de Compostela; Sega: 2002.
• Kane RA, Kane RL. Avaliación das necesidades en lvos anciáns. Barcelona: SG Editores, Fundación Caixa de Madrid; 1993.
• Leturia FJ, Yanguas JJ, Arriola M, Uriarte A. A valoración das persoas maiores: avaliar para coñecer, coñecer para intervir. Madrid: Cáritas; 2001.
• Mayán JM. Terapéutica Xerontolóxica. Edicións SEGA. I.S.B.N. 84-607-7396-5, 2003
• Millán JC. Xerontoloxía e Xeriatría. Valoración e intervención. Madrid; Ed Med Panamericana: 2010
• Izal M. Xerontoloxía conductual: intervención e ámbitos de aplicación. Madrid; Síntese: 2006
• Sociedade Española de Xeriatría e Xerontoloxía. Manual terapéutico en xeriatría. Madrid; Segg: 2021
. Millán Calenti, JC. (2012).Gerontología y geriatría: valoración e intervención: Editorial Médica Panamericana. ISBN: 978-84-9835-266-5 978-8-49-835531-4

CG1. Posuír e comprender coñecementos que acheguen unha base ou oportunidade de ser orixinais no desenvolvemento e/ou aplicación de idas, a miúdo nun contexto de investigación.
CG2. Que os estudantes saiban aplicar os coñecementos adquiridos e a súa capacidade de resolución de problemas en contornas novas ou pouco coñecidos dentro de contextos máis amplos (ou multidisciplinares) relacionados coa xerontoloxía e a xeriatría.
CG3. Que os estudantes sexan capaces de integrar coñecementos e enfrontarse á complexidade de formular xuízos a partir dunha información que, sendo incompleta ou limitada, inclúa reflexións sobre as responsabilidades sociais e éticas vinculadas á aplicación dos seus coñecementos e xuízos.
CG4. Que os estudantes saiban comunicar as súas conclusións– e os coñecementos e razóns últimas que as sustentan– a públicos especializados e non especializados dun modo claro e sen ambigüidades.
CE1. Adquirir coñecementos avanzados e demostrando, nun contexto de investigación científica e tecnolóxica ou altamente especializado, unha comprensión detallada e fundamentada dos aspectos teóricos e prácticos e da metodoloxía de traballo no campo da Xerontoloxía
CE2. Saber aplicar e integrar os coñecementos adquiridos, a comprensión destes, a súa fundamentación científica e as súas capacidades de resolución de problemas en contornas sociais e sociosanitarias e definidos de forma imprecisa, incluíndo contextos de carácter multidisciplinar tanto investigadores como profesionais do campo da xerontoloxía.CE5.
CE6. Ser capaces de asumir a responsabilidade do seu propio desenvolvemento profesional e da súa especialización tanto no ámbito sociosanitario como sanitario de atención ás persoas maiores a fin de incorporarse aos equipos interdisciplinares de valoración e intervención Geronto-xeriátrica
CE7. Adquirir coñecementos que lle permitan establecer o recurso Geronto-xeriátrico adecuado de acordo ás características da persoa maior. CT2.
CT3. Ampliar as perspectivas asistenciais, docentes e investigadoras a través do intercambio de estudantes e profesores/as

Exposición oral, utilización de medios audiovisuais
Realización de prácticas interactivas. Simulación de casos. Resolución de problemas.

A.- Exame teórico.
O valor ponderado é do 60%. Avaliación mediante proba obxectiva, que poderá incluír a resolución dun ou varios supostos prácticos ou casos clínicos.
40%:
Tipo test. Catro opcións de resposta con só unha verdadeira. Descontan as respostas erróneas.
Verdadeiro/Falso. Descontan as respostas erróneas.
Preguntas curtas. Desenvolvemento de coñecementos teóricos.
20%:
Tema de desenvolvemento. Un ou máis Supostos prácticos (planificación, desenvolvemento, avaliación, ou execución)
B- Traballo
Presentación dun traballo elixido polo alumno de entre varios ofertados polo profesor, ou de libre elección.
O valor ponderado será 10%
C.- Realización de seminarios.
Valorarase o desenvolvemento das actividades pautadas e fixadas nos mesmos de acordo ao desenvolvemento da docencia durante a impartición da materia.
Valor ponderado: 30% Que de ser oportuno poderase desagregar en:
10% de resolución de supostos prácticos
10% dos propios seminarios
10% comentario crítico dunha lectura proposta

-

-