Sección de Resonancia Paramagnética Electrónica (EPR)

Esta técnica permite saber, desde se un ión está nunha valencia con electróns non apareados ata se a mostra está constituída dun único composto paramagnético, ou tamén facer un estudo detallado para a obtención de información de simetría e/ou da distribución electrónica dun ión paramagnético en relación aos átomos dos ligandos que constitúen o campo cristalino visto polo ión, como adoita suceder con mostras monocristalinas.

Unha mesma entidade paramagnética pode dar espectros completamente distintos se se cambia algún dos ligandos, isto é o que se agarda dunha mostra sólida cando é disolta en diferentes disolvente.

Unha mesma entidade paramagnética pode dar espectros completamente distintos se se cambia algún dos ligandos, isto é o que se espera dunha mostra sólida cando é disolta en diferentes disolvente.

As aplicacións da Espectroscopia de Resonancia Paramagnética Electrónica son moi diversas e esténdense a diversos campos de investigación da Química, Física, Xeoloxía, Medicamentos etc. Polo seu carácter non destrutivo e a súa alta versatilidade é o complemento ideal doutros métodos de análises, permitindo obter valiosa información estrutural e dinámica. A diferenza doutras técnicas pode utilizarse no estudo de procesos físico-químicos en evolución sen influenciar no seu desenvolvemento.

Entre as súas múltiples áreas de aplicación pódense destacar as seguintes:

• Procesos Redox.
•  Reaccións poliméricas.
• Fotosínteses.
• Fenómenos de relaxación.
• Semicondutores.
• Xeocronoloxía.
• Cinéticas de reacción.
• Reaccións encimáticas.
• Radicais en tecidos vivos.
• Transicións de fase.
• Materiais magnéticos etc.

En principio, a posesión dun momento neto de espín electrónico é a única condición necesaria (e suficiente) que debe cumprir un material para poder ser estudado por EPR.

Son numerosos os sistemas que satisfán esta condición:

•  Radicais libres en estado sólido, líquido ou gasoso.
• A maioría dos ións de transición e terras raras.
• Defectos nos cristais iónicos.
• Electróns de condución nos semicondutores.
• Birradicais, sistemas en estado triplete etc.