Científicos do Campus Terra identifican a concentración crítica para a formación de agregados tóxicos da enfermidade de Alzhéimer
A enfermidade neurodexenerativa de Alzhéimer está relacionada coa aparición de pequenas aglomeracións dunha proteína natural, a beta-amiloide, nos cerebros dos pacientes. Investigadores do Campus Terra da Universidade de Santiago de Compostela lograron demostrar por primeira vez que a forma máis tóxica desta proteína, a Ab-42, forma aglomerados de xeito espontáneo en canto a súa concentración supera un certo límite. Este importante resultado foi publicado na revista prestixiosa Scientific Reports da editorial Nature Publishers.
Aplicando unha técnica ultrasensible, capaz de analizar moléculas individuais, a investigadora Mercedes Novo e o seu equipo determinaron a concentración crítica da formación de agregados pequenos da proteína beta-amiloide Ab-42 no medio fisiolóxico.
“Logramos avanzar no estudo desta proteína grazas ao traballo meticuloso da doutora Sonia Freire”, salientou Novo. “Outros laboratorios analizaron variantes da proteína máis fáciles de manexar, pero nós puxémonos como reto dar coas condicións experimentais adecuadas para o amiloide Ab-42, a variante máis relevante para a enfermidade. É moi difícil de manexar e custounos varios anos de traballo e moita paciencia obter resultados fiables -un tempo que laboratorios grandes moi competitivos xa non están dispostos a investir-”, explica.
A investigación dirixida por Mercedes Novo e Wajih Al-Soufi, profesores da Facultade de Ciencias de Lugo e investigadores do Grupo de Química Biofísica, Fotofísica e Espectroscopía da USC, demostra que a agregación inicial da proteína ten grandes similitudes coa ensamblaxe espontánea de micelas a partir de moléculas de surfactante, que foi amplamente estudado polos autores e permitiulles modelizar o proceso de agregación do beta-amiloide.
A existencia dun réxime de concentracións baixas libre de agregados da proteína Ab-42 apoia a hipótese máis aceptada actualmente de que un aumento da concentración desta proteína no cerebro pon en marcha unha fervenza de procesos que leva á enfermidade de Alzhéimer, onde os pequenos agregados formados nas etapas iniciais serían os maiores responsables da toxicidade. Por iso, unha mellor comprensión destes procesos iniciais é crucial na loita contra a enfermidade neurodexenerativa de Alzhéimer.