O papel de Loia no campo literario galego e na obra de Lois Pereiro.
Autoría
E.R.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
E.R.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
19.06.2024 12:30
19.06.2024 12:30
Resumo
O presente traballo terá como obxectivo analizar o papel da revista ou do zine, como se lle chamará máis adiante, Loia en dous sensos: como artefacto persoal de expresión no campo literario da súa época e como punto de partida na obra do poeta Lois Pereiro. Para lograr esta fin, recorreuse a unha estrutura en tres bloques: no primeiro realizarase unha panorámica da situación da literatura galega durante o franquismo e a posguerra, para posteriormente aplicar o enfoque do campo literario desenvolto por Pierre Bourdieu á análise das relacións entre novos e vellos. A continuación, atenderase ás estratexias dos grupos poéticos, outorgando especial importancia ao grupo Brais Pinto como antecedente directo de Loia. No segundo bloque, ademais de esclarecer as diferenzas conceptuais entre a revista, o fanzine e o zine, levarase a cabo unha análise de Loia como artefacto, tratando diferentes aspectos da publicación e a evolución percibida no transcurso dos seus catro números. Para rematar, o derradeiro bloque dedicarase á análise das características do grupo Loia e a este zine como tránsito adolescente cara a obra posterior do poeta Lois Pereiro, establecendo un diálogo entre a súa poesía de xuventude e de madurez e afondando no seu pensamento.
O presente traballo terá como obxectivo analizar o papel da revista ou do zine, como se lle chamará máis adiante, Loia en dous sensos: como artefacto persoal de expresión no campo literario da súa época e como punto de partida na obra do poeta Lois Pereiro. Para lograr esta fin, recorreuse a unha estrutura en tres bloques: no primeiro realizarase unha panorámica da situación da literatura galega durante o franquismo e a posguerra, para posteriormente aplicar o enfoque do campo literario desenvolto por Pierre Bourdieu á análise das relacións entre novos e vellos. A continuación, atenderase ás estratexias dos grupos poéticos, outorgando especial importancia ao grupo Brais Pinto como antecedente directo de Loia. No segundo bloque, ademais de esclarecer as diferenzas conceptuais entre a revista, o fanzine e o zine, levarase a cabo unha análise de Loia como artefacto, tratando diferentes aspectos da publicación e a evolución percibida no transcurso dos seus catro números. Para rematar, o derradeiro bloque dedicarase á análise das características do grupo Loia e a este zine como tránsito adolescente cara a obra posterior do poeta Lois Pereiro, establecendo un diálogo entre a súa poesía de xuventude e de madurez e afondando no seu pensamento.
Dirección
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Titoría)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
Aprendizaxe baseada en xogos: unha proposta para o ensino do galego
Autoría
A.V.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
A.V.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
14.02.2024 11:15
14.02.2024 11:15
Resumo
Nestes últimos anos xurdiron fórmulas innovadoras no ámbito do ensino que supoñen unha renovación educativa. Unha desas fórmulas é a aprendizaxe baseada en xogos, que consiste no uso, adaptación ou creación de xogos coa finalidade de ser empregados na aula con fins educativos e coma un recurso para mellorar e incrementar a aprendizaxe. Máis en concreto, o emprego de xogos pode mellorar a competencia lingüística dos alumnos e alumnas, pois permite incrementar as súas capacidades comunicativas. O feito de ter que empregar a linguaxe para poder xogar fai que practiquen tanto a comprensión como a expresión da lingua que están a estudar nun contexto motivador e divertido. O presente traballo ten por obxectivo estudar as propostas didácticas que fomentan o uso dos xogos para unha aprendizaxe máis efectiva, aplicándoas nunha proposta para o ensino do galego a estranxeiros. A tal fin, en primeiro lugar, ofreceremos unha caracterización xeral da aprendizaxe baseada en xogos, contrastándoa coa gamificación e centrándonos no seu interese para o ensino de linguas. A continuación, faremos unha proposta didáctica específica para o galego e expoñeremos os criterios empregados para a selección dos xogos. Para rematar, ofreceremos unhas conclusións.
Nestes últimos anos xurdiron fórmulas innovadoras no ámbito do ensino que supoñen unha renovación educativa. Unha desas fórmulas é a aprendizaxe baseada en xogos, que consiste no uso, adaptación ou creación de xogos coa finalidade de ser empregados na aula con fins educativos e coma un recurso para mellorar e incrementar a aprendizaxe. Máis en concreto, o emprego de xogos pode mellorar a competencia lingüística dos alumnos e alumnas, pois permite incrementar as súas capacidades comunicativas. O feito de ter que empregar a linguaxe para poder xogar fai que practiquen tanto a comprensión como a expresión da lingua que están a estudar nun contexto motivador e divertido. O presente traballo ten por obxectivo estudar as propostas didácticas que fomentan o uso dos xogos para unha aprendizaxe máis efectiva, aplicándoas nunha proposta para o ensino do galego a estranxeiros. A tal fin, en primeiro lugar, ofreceremos unha caracterización xeral da aprendizaxe baseada en xogos, contrastándoa coa gamificación e centrándonos no seu interese para o ensino de linguas. A continuación, faremos unha proposta didáctica específica para o galego e expoñeremos os criterios empregados para a selección dos xogos. Para rematar, ofreceremos unhas conclusións.
Dirección
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Titoría)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Titoría)
Tribunal
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Titor do alumno)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Titor do alumno)
Análise dos procesos de transmisión e mantemento da lingua galega na Costa da Morte
Autoría
L.P.L.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
L.P.L.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
20.06.2024 12:00
20.06.2024 12:00
Resumo
O presente traballo ten como obxectivo investigar a situación da transmisión interxeracional do galego nas familias da área máis occidental da Costa da Morte. En contextos bilingües como é o caso galego, as decisións das familias sobre a adquisición lingüística dos seus descendentes están condicionadas por outros factores sociais, como o diferente prestixio das linguas na sociedade, que poden desencadear procesos de substitución ou cambio lingüístico. A partir dunha serie de traballos realizados polos estudantes de Sociolingüística do Grao en Lingua e Literatura galega (USC) recompilados no corpus A lingua das familias (ILG), nos que se reconstrúe o historial sociolingüístico dunha familia ao longo de tres xeracións (avó/avoa, pai/nai, fillo/filla), o que se pretende é coñecer tanto o papel que desenvolven os diferentes modelos de familias na transmisión da lingua como as súas motivacións, polo que tamén se atenderá ó contexto sociohistórico e demográfico de cada unha das xeracións.
O presente traballo ten como obxectivo investigar a situación da transmisión interxeracional do galego nas familias da área máis occidental da Costa da Morte. En contextos bilingües como é o caso galego, as decisións das familias sobre a adquisición lingüística dos seus descendentes están condicionadas por outros factores sociais, como o diferente prestixio das linguas na sociedade, que poden desencadear procesos de substitución ou cambio lingüístico. A partir dunha serie de traballos realizados polos estudantes de Sociolingüística do Grao en Lingua e Literatura galega (USC) recompilados no corpus A lingua das familias (ILG), nos que se reconstrúe o historial sociolingüístico dunha familia ao longo de tres xeracións (avó/avoa, pai/nai, fillo/filla), o que se pretende é coñecer tanto o papel que desenvolven os diferentes modelos de familias na transmisión da lingua como as súas motivacións, polo que tamén se atenderá ó contexto sociohistórico e demográfico de cada unha das xeracións.
Dirección
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
Tribunal
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Lingua e Identidade nos concellos de Noia, Outes e Santa Comba
Autoría
M.C.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
M.C.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
11.09.2024 17:00
11.09.2024 17:00
Resumo
A relación entre a lingua e identidade é unha cuestión de gran interese, sobre todo no contexto do sector xuvenil galego, onde estas dúas se atopan en constante interacción e cambio. Neste Traballo de Fin de Grao, tres estudantes de tres localidades diferentes (Noia, Outes e Santa Comba) pretendemos inquirir nos nosos propios concellos sobre a conexión que existe entre a lingua e a identidade galega. Para isto, ao longo de varios meses, entrevistamos segundo o enfoque cualitativo a diversas persoas de entre 18 e 35 anos, conversando con elas, gravando a súa voz e sacando conclusións que nos permitan extraer datos de relevante carácter informativo; achegándonos á situación real destes tres concellos e ao significado que este sector lle outorga á identidade galega.
A relación entre a lingua e identidade é unha cuestión de gran interese, sobre todo no contexto do sector xuvenil galego, onde estas dúas se atopan en constante interacción e cambio. Neste Traballo de Fin de Grao, tres estudantes de tres localidades diferentes (Noia, Outes e Santa Comba) pretendemos inquirir nos nosos propios concellos sobre a conexión que existe entre a lingua e a identidade galega. Para isto, ao longo de varios meses, entrevistamos segundo o enfoque cualitativo a diversas persoas de entre 18 e 35 anos, conversando con elas, gravando a súa voz e sacando conclusións que nos permitan extraer datos de relevante carácter informativo; achegándonos á situación real destes tres concellos e ao significado que este sector lle outorga á identidade galega.
Dirección
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
Tribunal
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Renominación e autonominación: unha aproximación ás tendencias onomásticas na comunidade trans galega
Autoría
R.B.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
R.B.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
20.06.2024 10:00
20.06.2024 10:00
Resumo
Nos desenvolvementos máis recentes dos estudos onomásticos puxéronse en valor as perspectivas da sociolingüística e da pragmática para a aproximación ó obxecto de estudo, os nomes, e a súa relación coa identidade dos falantes. Porén, estas perspectivas non teñen moita presenza na onomástica galega. Aínda que hai traballos que as incorporan, non son especialmente frutíferas e son minoritarias con respecto a outros tipos de estudos. Con este traballo pretendo continuar co labor destes estudos previos e expandi-lo uso destas perspectivas na onomástica galega, concretamente na antroponimia. Así, parto dunha perspectiva sociolingüística co obxectivo de identifica-las tendencias que operan nas prácticas onomásticas da comunidade trans galega, que resultan de especial interese pola súa relación particular cos nomes de persoa, a identidade, o xénero e a lingua. Para isto entrevistei a dez persoas trans residentes en Galicia nacidas entre 1991 e 2005 e analicei as entrevistas semidirixidas cualitativamente, atendendo á relación entre a escolla e o uso do nome e as identidades de xénero e como falantes de cada informante.
Nos desenvolvementos máis recentes dos estudos onomásticos puxéronse en valor as perspectivas da sociolingüística e da pragmática para a aproximación ó obxecto de estudo, os nomes, e a súa relación coa identidade dos falantes. Porén, estas perspectivas non teñen moita presenza na onomástica galega. Aínda que hai traballos que as incorporan, non son especialmente frutíferas e son minoritarias con respecto a outros tipos de estudos. Con este traballo pretendo continuar co labor destes estudos previos e expandi-lo uso destas perspectivas na onomástica galega, concretamente na antroponimia. Así, parto dunha perspectiva sociolingüística co obxectivo de identifica-las tendencias que operan nas prácticas onomásticas da comunidade trans galega, que resultan de especial interese pola súa relación particular cos nomes de persoa, a identidade, o xénero e a lingua. Para isto entrevistei a dez persoas trans residentes en Galicia nacidas entre 1991 e 2005 e analicei as entrevistas semidirixidas cualitativamente, atendendo á relación entre a escolla e o uso do nome e as identidades de xénero e como falantes de cada informante.
Dirección
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Titoría)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Titoría)
Tribunal
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
O galego nas familias da área de Lugo
Autoría
I.F.B.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
I.F.B.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
20.06.2024 10:30
20.06.2024 10:30
Resumo
O meu Traballo de Fin de Grao tentará estudar a presenza da lingua galega no ámbito familiar, concretamente centrándose na transmisión interxeracional entre os distintos membros das familias da área de Lugo. Escolleuse esta comarca polo interese que suscita o concello de Lugo: os datos indican que, pese a ser a cidade con maior extensión, conta coa densidade de poboación máis baixa dos sete grandes concellos galegos. Isto, xunto coa dispersión da poboación en pequenos núcleos rurais, propicia que sexa un dos lugares que máis emprega o galego. Este Traballo de Fin de Grao pretende proporcionar unha tipoloxía das familias en función do mantemento ou mudanza de lingua ao longo de tres xeracións. Esta información poñerase en relación con variables de carácter social, como o lugar de nacemento ou o estatus. Para poder estudar este proceso, empregáronse os traballos da materia de Sociolingüística galega que integran o Arquivo ALFA (A lingua das familias) e que proporcionan información sobre a transmisión da lingua galega ao longo de tres xeracións dunha familia. Tamén se aproveitaron datos cuantitativos extraídos do Instituto Galego de Estatística (IGE) no relativo ao coñecemento e uso da lingua galega.
O meu Traballo de Fin de Grao tentará estudar a presenza da lingua galega no ámbito familiar, concretamente centrándose na transmisión interxeracional entre os distintos membros das familias da área de Lugo. Escolleuse esta comarca polo interese que suscita o concello de Lugo: os datos indican que, pese a ser a cidade con maior extensión, conta coa densidade de poboación máis baixa dos sete grandes concellos galegos. Isto, xunto coa dispersión da poboación en pequenos núcleos rurais, propicia que sexa un dos lugares que máis emprega o galego. Este Traballo de Fin de Grao pretende proporcionar unha tipoloxía das familias en función do mantemento ou mudanza de lingua ao longo de tres xeracións. Esta información poñerase en relación con variables de carácter social, como o lugar de nacemento ou o estatus. Para poder estudar este proceso, empregáronse os traballos da materia de Sociolingüística galega que integran o Arquivo ALFA (A lingua das familias) e que proporcionan información sobre a transmisión da lingua galega ao longo de tres xeracións dunha familia. Tamén se aproveitaron datos cuantitativos extraídos do Instituto Galego de Estatística (IGE) no relativo ao coñecemento e uso da lingua galega.
Dirección
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
Tribunal
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
“¿Pero na oralidade? ¡bueno, ho! ¡que el cuerpo varía!”. Ideoloxías lingüísticas e (des)estandarización en galego
Autoría
A.L.B.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
A.L.B.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
20.06.2024 11:00
20.06.2024 11:00
Resumo
A ideoloxía lingüística con máis forza nas actuais sociedades occidentais é a ideoloxía do estándar (Milroy e Milroy, 1993; Gal, 2006 e 2018): a crenza de que hai unha única forma correcta de falar e de que unha sociedade para ser moderna necesita ter unha variedade estándar para o seu uso na vida pública. Con todo, nesta época de modernidade tardía, algúns sociolingüistas rexistran procesos de desestandarización en distintas linguas europeas (Coupland e Kristiansen, 2011; Kristiansen, 2021), é dicir, un certo debilitamento desa idea de superioridade absoluta do estándar. Isto non ocasiona que a ideoloxía do estándar perda a súa lexitimidade, pero si volve máis complexa, multidimensional e mesmo contraditoria a relación entre o estándar e a variación. Neste sentido, o obxectivo deste traballo é estudar en que medida se pode estar dando un proceso de desestandarización tamén no galego. A investigación baséase nun corpus de grupos de discusión, formados por mozas e mozos universitarios, sobre temas metalingüísticos. O naso marco teórico é o que McLelland (2021) denomina “estandardoloxía da terceira vaga”, que se centra na dimensión ideolóxica da estandarización, especialmente en contextos multilingües. Desde a perspectiva da Análise Crítica do Discurso (Fairclough, 1989; Blommaert, 2005), trataremos de observar como se reproducen, negocian ou contestan as ideoloxías lingüísticas dominantes.
A ideoloxía lingüística con máis forza nas actuais sociedades occidentais é a ideoloxía do estándar (Milroy e Milroy, 1993; Gal, 2006 e 2018): a crenza de que hai unha única forma correcta de falar e de que unha sociedade para ser moderna necesita ter unha variedade estándar para o seu uso na vida pública. Con todo, nesta época de modernidade tardía, algúns sociolingüistas rexistran procesos de desestandarización en distintas linguas europeas (Coupland e Kristiansen, 2011; Kristiansen, 2021), é dicir, un certo debilitamento desa idea de superioridade absoluta do estándar. Isto non ocasiona que a ideoloxía do estándar perda a súa lexitimidade, pero si volve máis complexa, multidimensional e mesmo contraditoria a relación entre o estándar e a variación. Neste sentido, o obxectivo deste traballo é estudar en que medida se pode estar dando un proceso de desestandarización tamén no galego. A investigación baséase nun corpus de grupos de discusión, formados por mozas e mozos universitarios, sobre temas metalingüísticos. O naso marco teórico é o que McLelland (2021) denomina “estandardoloxía da terceira vaga”, que se centra na dimensión ideolóxica da estandarización, especialmente en contextos multilingües. Desde a perspectiva da Análise Crítica do Discurso (Fairclough, 1989; Blommaert, 2005), trataremos de observar como se reproducen, negocian ou contestan as ideoloxías lingüísticas dominantes.
Dirección
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
Tribunal
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Maternidade e Sororidade en Maria: Or, The Wrongs of Woman de Mary Wollstonecraft
Autoría
A.R.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.R.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2024 17:30
11.09.2024 17:30
Resumo
Esta tese pretende analizar a representación da maternidade e a sororidade na novela filosófica e gótica de Mary Wollstonecraft Maria: Or, The Wrongs of Woman (publicada postumamente en 1798). Para iso, será necesario ter en conta o seu tratado feminista pioneiro A Vindication of the Rights of Woman (1792) como preludio plausible da novela que pretendemos estudar. A historia da novela vira ao redor de María, unha muller de clase media recluída nun manicomio polo seu marido maltratador despois de que ela se negue a cumprir as súas esixencias. A través desta narración, a novela explora temas como a desigualdade de xénero, a inxustiza social e as limitacións ás que están sometidas as mulleres. Así, Wollstonecraft cuestiona as actitudes que a sociedade tiña cara ás mulleres e a maternidade durante o século XVIII en Inglaterra. Tanto a narración como o tratado serven para criticar as normas sociais que coartan a liberdade das mulleres, chamando a atención sobre a súa necesidade de ser recoñecidas como persoas independentes coas súas propias achegas, ideas e dereitos, máis aló do seu papel de nais. Considerando a relación de Maria cunha muller de clase baixa, Jemima, demostraremos como Mary Wollstonecraft proxectaba a sororidade como alternativa á opresión patriarcal. Por último, a análise centrarase nas características formais da narración inacabada e mesmo no status de Maria: Or, The Wrongs of Woman como narración que se relacionou con xéneros tan diferentes como a novela ou a autobiografía.
Esta tese pretende analizar a representación da maternidade e a sororidade na novela filosófica e gótica de Mary Wollstonecraft Maria: Or, The Wrongs of Woman (publicada postumamente en 1798). Para iso, será necesario ter en conta o seu tratado feminista pioneiro A Vindication of the Rights of Woman (1792) como preludio plausible da novela que pretendemos estudar. A historia da novela vira ao redor de María, unha muller de clase media recluída nun manicomio polo seu marido maltratador despois de que ela se negue a cumprir as súas esixencias. A través desta narración, a novela explora temas como a desigualdade de xénero, a inxustiza social e as limitacións ás que están sometidas as mulleres. Así, Wollstonecraft cuestiona as actitudes que a sociedade tiña cara ás mulleres e a maternidade durante o século XVIII en Inglaterra. Tanto a narración como o tratado serven para criticar as normas sociais que coartan a liberdade das mulleres, chamando a atención sobre a súa necesidade de ser recoñecidas como persoas independentes coas súas propias achegas, ideas e dereitos, máis aló do seu papel de nais. Considerando a relación de Maria cunha muller de clase baixa, Jemima, demostraremos como Mary Wollstonecraft proxectaba a sororidade como alternativa á opresión patriarcal. Por último, a análise centrarase nas características formais da narración inacabada e mesmo no status de Maria: Or, The Wrongs of Woman como narración que se relacionou con xéneros tan diferentes como a novela ou a autobiografía.
Dirección
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titor do alumno)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titor do alumno)
Ana das Mil Caras: A Raíña Ana Bolena nos medios
Autoría
N.C.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.C.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 09:30
16.07.2024 09:30
Resumo
A complicada vida de Ana Bolena converteuse nun tema de interesa para adaptacións nos medios audiovisuais. A muller que unha vez foi raíña consorte de Inglaterra enfrontouse a acusacións como bruxería, traizón e mesmo incesto contra o seu marido, o rei Henrique VIII. É por tanto que as súas representacións poden diferir considerablemente dependendo das fontes. As representacións de Ana Bolena varían dende obras históricas precisas ata creacións totalmente ficticias, pero a súa historia é máis complexa do que se podería pensar a simple vista. A interpretación da personaxe depende da creatividade do equipo implicado no proceso de realización cinematográfica. Ademais, estas adaptacións teñen un propósito intencionado e vai dirixido a determinado público. O obxectivo principal deste estudo é investigar as narrativas, os motivos e as preferencias artísticas implicadas na construción do seu personaxe e o impacto destes na audiencia. Este estudo realiza unha investigación en profundidade sobre o desenvolvemento do personaxe, a precisión histórica e os antecedentes contextuais a través dun marco comparativo. Esta metodoloxía exporá as semellanzas e diferenzas na representación de Ana Bolena nos medios seleccionados e os datos obtidos contrastaranse con fontes históricas fieis. Os resultados conterán unha análise detallada das personaxes, examinando se o enfoque adoptado prioriza a exactitude histórica ou outro como o dramático. Desta maneira, esta tese explorará se o retrato de Ana Bolena se desviou notablemente dos rexistros históricos ou foi unha completa fabricación. En definitiva, este traballo afonda na complexidade de representar a historia nos medios e resalta a relevancia que teñen as representacións de personaxes históricas para formar as percepcións do público. Aínda que recoñece a necesidade de innovación, este estudo tamén se centra na responsabilidade dos medios de comunicación para lograr un equilibrio entre a expresión artística e a autenticidade histórica.
A complicada vida de Ana Bolena converteuse nun tema de interesa para adaptacións nos medios audiovisuais. A muller que unha vez foi raíña consorte de Inglaterra enfrontouse a acusacións como bruxería, traizón e mesmo incesto contra o seu marido, o rei Henrique VIII. É por tanto que as súas representacións poden diferir considerablemente dependendo das fontes. As representacións de Ana Bolena varían dende obras históricas precisas ata creacións totalmente ficticias, pero a súa historia é máis complexa do que se podería pensar a simple vista. A interpretación da personaxe depende da creatividade do equipo implicado no proceso de realización cinematográfica. Ademais, estas adaptacións teñen un propósito intencionado e vai dirixido a determinado público. O obxectivo principal deste estudo é investigar as narrativas, os motivos e as preferencias artísticas implicadas na construción do seu personaxe e o impacto destes na audiencia. Este estudo realiza unha investigación en profundidade sobre o desenvolvemento do personaxe, a precisión histórica e os antecedentes contextuais a través dun marco comparativo. Esta metodoloxía exporá as semellanzas e diferenzas na representación de Ana Bolena nos medios seleccionados e os datos obtidos contrastaranse con fontes históricas fieis. Os resultados conterán unha análise detallada das personaxes, examinando se o enfoque adoptado prioriza a exactitude histórica ou outro como o dramático. Desta maneira, esta tese explorará se o retrato de Ana Bolena se desviou notablemente dos rexistros históricos ou foi unha completa fabricación. En definitiva, este traballo afonda na complexidade de representar a historia nos medios e resalta a relevancia que teñen as representacións de personaxes históricas para formar as percepcións do público. Aínda que recoñece a necesidade de innovación, este estudo tamén se centra na responsabilidade dos medios de comunicación para lograr un equilibrio entre a expresión artística e a autenticidade histórica.
Dirección
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Un Enfoque Psicanalítico de Alex en A Clockwork Orange
Autoría
I.D.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
I.D.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2024 11:00
15.07.2024 11:00
Resumo
A Clockwork Orange é unha historia ambientada nunha sociedade inglesa distópica e futurista que combina elementos do capitalismo estadounidense co comunismo ruso. Alex, que é o protagonista da historia, oponse a isto utilizando os seus instintos naturais e criticando de forma directa aos cidadáns que ocultan a súa forma de ser. Porén, Alex vese afectado por este tipo de goberno totalitario na súa relación cos seus pais e os seus droogs. Neste traballo, centrareime nos impulsos naturais de Alex e como cambian ao longo da historia. Esta análise abranguerá tanto o libro de Anthony Burgess (1962) como o filme de Stanley Kubrick (1971). O obxectivo principal do traballo é analizar desde un punto de vista psicoanalítico a complexidade do subconsciente de Alex e demostrar por que unha mentalidade naturalmente malvada é mellor que a pasiva forzada que Alex ten durante a segunda metade da historia. Para isto, centrareime en conceptos relacionados co ámbito psicolóxico, como o narcisismo, a represión sexual e o trauma. En canto ao marco teórico, empregarei varios libros de Sigmund Freud, como The Ego and the Id (1923), coa súa definición de ego, id and the superego e Beyond the Pleasure Principle (1920).
A Clockwork Orange é unha historia ambientada nunha sociedade inglesa distópica e futurista que combina elementos do capitalismo estadounidense co comunismo ruso. Alex, que é o protagonista da historia, oponse a isto utilizando os seus instintos naturais e criticando de forma directa aos cidadáns que ocultan a súa forma de ser. Porén, Alex vese afectado por este tipo de goberno totalitario na súa relación cos seus pais e os seus droogs. Neste traballo, centrareime nos impulsos naturais de Alex e como cambian ao longo da historia. Esta análise abranguerá tanto o libro de Anthony Burgess (1962) como o filme de Stanley Kubrick (1971). O obxectivo principal do traballo é analizar desde un punto de vista psicoanalítico a complexidade do subconsciente de Alex e demostrar por que unha mentalidade naturalmente malvada é mellor que a pasiva forzada que Alex ten durante a segunda metade da historia. Para isto, centrareime en conceptos relacionados co ámbito psicolóxico, como o narcisismo, a represión sexual e o trauma. En canto ao marco teórico, empregarei varios libros de Sigmund Freud, como The Ego and the Id (1923), coa súa definición de ego, id and the superego e Beyond the Pleasure Principle (1920).
Dirección
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
Revelando Ecos de Identidade na Poesía Irlandesa Contemporánea: Explorando The Fifty Minute Mermaid de Nuala Ní Dhomhnaill
Autoría
N.M.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.M.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 10:00
16.07.2024 10:00
Resumo
The Fifty Minute Mermaid é un poemario da autora irlandesa Nuala Ní Dhomhnaill, escrito orixinalmente en irlandés e traducido ao inglés por Paul Muldoon. Os poemas narran as historias dunha tribu de sereas que deben adaptarse a unha niova vida en terra firme. A autora establece unha comparación entre a pérdida da auga, a pérdida das súas raíces e o trauma que estas lles causaron, e a condición poscolonial irlandesa, incluíndo os temas da opresión colonial e a situación da lingua irlandesa. Este TFG investigará a representación da identidade nunha selección de poemas de The Fifty Minute Mermaid coa fin de examinar como a autora desenvolve temas relacionados coa identidade irlandesa contemporánea a través de metáforas, tropos e ferramentas narrativas presentes na colección. A colección contextualizarase dentro do seu marco cultural e histórico, e realizarase unha análise detallada dunha serie de poemas seleccionados que pretenden preservar os rasgos identificativos da cultura gaélica. A análise tamén examinará os efectos da colonización sobre estes rasgos e como perduran nun contexto posimperialista. En última instancia, basándome en obras fundamentais como The Generation of Postmemory (2912) de Marianne Hirsch, Les Lieux de Mémoire (1984) de Pierre Nora e Unspoken (2004) de Cheryl Glenn, ademáis de artigos académicos como ''Speaking of silence: comments from an Irish Studies perspective'' (2012), de Maria Beville e Sara Dybris McQuaid, intento explorar como, tanto la memoria individual como la colectiva, o uso do silencio como ferramenta narrativa e as alegorías e imaxes do folclore irlandés son empregadas para representar a condición irlandesa contemporánea.
The Fifty Minute Mermaid é un poemario da autora irlandesa Nuala Ní Dhomhnaill, escrito orixinalmente en irlandés e traducido ao inglés por Paul Muldoon. Os poemas narran as historias dunha tribu de sereas que deben adaptarse a unha niova vida en terra firme. A autora establece unha comparación entre a pérdida da auga, a pérdida das súas raíces e o trauma que estas lles causaron, e a condición poscolonial irlandesa, incluíndo os temas da opresión colonial e a situación da lingua irlandesa. Este TFG investigará a representación da identidade nunha selección de poemas de The Fifty Minute Mermaid coa fin de examinar como a autora desenvolve temas relacionados coa identidade irlandesa contemporánea a través de metáforas, tropos e ferramentas narrativas presentes na colección. A colección contextualizarase dentro do seu marco cultural e histórico, e realizarase unha análise detallada dunha serie de poemas seleccionados que pretenden preservar os rasgos identificativos da cultura gaélica. A análise tamén examinará os efectos da colonización sobre estes rasgos e como perduran nun contexto posimperialista. En última instancia, basándome en obras fundamentais como The Generation of Postmemory (2912) de Marianne Hirsch, Les Lieux de Mémoire (1984) de Pierre Nora e Unspoken (2004) de Cheryl Glenn, ademáis de artigos académicos como ''Speaking of silence: comments from an Irish Studies perspective'' (2012), de Maria Beville e Sara Dybris McQuaid, intento explorar como, tanto la memoria individual como la colectiva, o uso do silencio como ferramenta narrativa e as alegorías e imaxes do folclore irlandés son empregadas para representar a condición irlandesa contemporánea.
Dirección
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
Familia, Xénero e Historia de Irlanda: Un estudo sobre The Midnight House de Amanda Geard
Autoría
L.C.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.C.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
10.09.2024 10:00
10.09.2024 10:00
Resumo
Esta investigación céntrase na novela debut The Midnight House (2021) escrita por Amanda Geard, unha obra que combina á perfeción o misterio coa novela histórica dende una perspectiva de xénero. A narración, situada na Irlanda rural, abarca dende 1939 ata 2019, onde ocorren moitos saltos no tempo que axudan á autora a narrar episodios relevantes como as relacións entre ingleses e irlandeses, o principio dos revolucionarios da IRA, a participación de Irlanda na Segunda Guerra Mundial, ata os escándalos políticos e económicos do Celtic Tiger irlandés. Ademáis, The Midnight House ofrece un interesante informe sobre as condicións das mulleres a través do tempo na illa, mostrando as dificultades vividas nunha sociedade patriarcal, a súa loita pola independencia e o seu progresivo, pero custoso aceso ao mundo do traballo. Situada na Irlanda do oeste, a novela tamén fai unha reflexión sobre as ideas de fogar e sinfogarismo experimentadas tanto no século vinte como no vinteún en Irlanda. Así pois, a análise proposto investiga a novela de Amanda Geard dende unha perspectiva de xénero, identificando os elementos narrativos pertencentes á novela histórica e de misterio, ao igual que a contextualización da obra na tradición irlandesa da “Big House Novel”
Esta investigación céntrase na novela debut The Midnight House (2021) escrita por Amanda Geard, unha obra que combina á perfeción o misterio coa novela histórica dende una perspectiva de xénero. A narración, situada na Irlanda rural, abarca dende 1939 ata 2019, onde ocorren moitos saltos no tempo que axudan á autora a narrar episodios relevantes como as relacións entre ingleses e irlandeses, o principio dos revolucionarios da IRA, a participación de Irlanda na Segunda Guerra Mundial, ata os escándalos políticos e económicos do Celtic Tiger irlandés. Ademáis, The Midnight House ofrece un interesante informe sobre as condicións das mulleres a través do tempo na illa, mostrando as dificultades vividas nunha sociedade patriarcal, a súa loita pola independencia e o seu progresivo, pero custoso aceso ao mundo do traballo. Situada na Irlanda do oeste, a novela tamén fai unha reflexión sobre as ideas de fogar e sinfogarismo experimentadas tanto no século vinte como no vinteún en Irlanda. Así pois, a análise proposto investiga a novela de Amanda Geard dende unha perspectiva de xénero, identificando os elementos narrativos pertencentes á novela histórica e de misterio, ao igual que a contextualización da obra na tradición irlandesa da “Big House Novel”
Dirección
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
History has its eyes on you: Hamilton: An American Musical á luz do teatro épico.
Autoría
A.M.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.M.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 10:30
16.07.2024 10:30
Resumo
A principios do século XX e influenciado pola Revolución de Outubro, Bertolt Brecht segue a estela de Erwin Piscator e o seu teatro político e desarroia a súa propia teoría teatral: o teatro épico. Este tipo de teatro (dirixido á clase traballadora no canto da burguesía) quería que o espectador reflexionase naqueles aspectos sociais que debían ser cambiados. Un século máis tarde, no 2025, Broadway ve o estreno de Hamilton: An American Musical. Esta obra, escrita por Lin-Manuel Miranda, segue a vida do pai fundador Alexander Hamilton, mentres expón problemas sociais todavía presentes a día de hoxe nos Estados Unidos, como o racismo ou a misoxinia. Este traballo busca explorar como as teorías de Brech son todavía usadas e efectivas no século XXI, usando o musical de Miranda como proba debido ao seu gran impacto en Broadway na última década.
A principios do século XX e influenciado pola Revolución de Outubro, Bertolt Brecht segue a estela de Erwin Piscator e o seu teatro político e desarroia a súa propia teoría teatral: o teatro épico. Este tipo de teatro (dirixido á clase traballadora no canto da burguesía) quería que o espectador reflexionase naqueles aspectos sociais que debían ser cambiados. Un século máis tarde, no 2025, Broadway ve o estreno de Hamilton: An American Musical. Esta obra, escrita por Lin-Manuel Miranda, segue a vida do pai fundador Alexander Hamilton, mentres expón problemas sociais todavía presentes a día de hoxe nos Estados Unidos, como o racismo ou a misoxinia. Este traballo busca explorar como as teorías de Brech son todavía usadas e efectivas no século XXI, usando o musical de Miranda como proba debido ao seu gran impacto en Broadway na última década.
Dirección
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Titoría)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
O Sesgo Mediático na Cobertura de Prensa do Conflito Israelí-Palestino: Unha Aproximación a través da ACD
Autoría
C.B.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.B.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
20.06.2024 11:45
20.06.2024 11:45
Resumo
A crecente violencia en Gaza puxo no punto de mira o conflito israelí-palestino, que leva décadas en curso. Dado que as noticias de última hora convertíronse en algo común nos medios de comunicación en inglés, estamos constantemente bombardeados con todo tipo de noticias e información. Con todo, é importante saber que o discurso mediático, como calquera outro, nunca é neutral, no sentido de que se produce dende un determinado punto de vista e, por tanto, debe ser coidadosamente analizado para evitar manipulacións. O obxectivo deste proxecto de fin de grao é detectar sesgos na cobertura periodística do conflito. Con ese fin, o estudo contrastará como se informa sobre determinados eventos do conflito en periódicos estadounidenses en liña que representan ideoloxías de dereitas e de esquerdas. En concreto, adoptando unha metodoloxía de Análise Crítica do Discurso, seguiremos unha doble estratexia de análise de datos: 1) descubrir cómo as ideoloxías de esquerdas e dereitas inflúen na maneira en que se presenta a realidade nos textos e imaxes das noticias e; 2) determinar se estos dous modos de comunicación reflicten e/ou transmiten actitudes e formas de pensar discriminatorias hacia algún dos dous grupos étnicos en conflito, é decir, musulmáns e xudeus.
A crecente violencia en Gaza puxo no punto de mira o conflito israelí-palestino, que leva décadas en curso. Dado que as noticias de última hora convertíronse en algo común nos medios de comunicación en inglés, estamos constantemente bombardeados con todo tipo de noticias e información. Con todo, é importante saber que o discurso mediático, como calquera outro, nunca é neutral, no sentido de que se produce dende un determinado punto de vista e, por tanto, debe ser coidadosamente analizado para evitar manipulacións. O obxectivo deste proxecto de fin de grao é detectar sesgos na cobertura periodística do conflito. Con ese fin, o estudo contrastará como se informa sobre determinados eventos do conflito en periódicos estadounidenses en liña que representan ideoloxías de dereitas e de esquerdas. En concreto, adoptando unha metodoloxía de Análise Crítica do Discurso, seguiremos unha doble estratexia de análise de datos: 1) descubrir cómo as ideoloxías de esquerdas e dereitas inflúen na maneira en que se presenta a realidade nos textos e imaxes das noticias e; 2) determinar se estos dous modos de comunicación reflicten e/ou transmiten actitudes e formas de pensar discriminatorias hacia algún dos dous grupos étnicos en conflito, é decir, musulmáns e xudeus.
Dirección
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Titoría)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Falando cunha Lingua Bífida: Lingua e Identidade na Literatura Chicana
Autoría
S.B.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
S.B.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2024 10:30
15.07.2024 10:30
Resumo
A lingua non é só unha ferramenta que empregamos para comunicarnos con outros, senón que tamén é unha forma de expresarnos. A través da lingua reflexamos a nosa identidade individual e colectiva. Isto refórzase nas zonas de contacto, onde as linguas actúan como poderosos instrumentos para reafirmar a identidade e resistir o borrado cultural e a asimilación pola comunidade hexemónica. Nestes contextos, as linguas non só constrúen e reconstrúen o sentimento de pertenza ou de exclusión, senón que tamén serven para protexer e crear identidades híbridas que presentan un conflito á rixidez dos bordes. Todos estes factores son importantes para entender e analizar a literatura chicana, onde a lingua é un punto crucial para achegar o lector á realidade Chicana nos Estados Unidos. A linguaxe híbrida que está presente en moita da literatura Chicana reflexa a existencia das relacións desiguais de poder e a complexidade das herdanzas culturais e identidades que moldearon a comunidade. Partindo desas premisas, este traballo busca examinar as diversas estratexias lingüísticas que as escritoras Chicanas e os escritores Chicanos empregan para expresar as súas identidades únicas. Este estudo estará dividido en dúas partes principais, coa primeira centrándose no contexto histórico da comunidade Chicana, e o marco teórico que informa este estudo. Aquí, achegarei unha visión xeral da comunidade Chicana nos Estados Unidos e, partindo de estudos contemporáneos sobre translingualism e code-switching no contexto de zonas de contacto, teorizarei a relación entre identidade e lingua. Estas teorías informarán a segunda parte do traballo, que está dedicado a analizar dúas obras famosas na literatura Chicana: Borderlands/La Frontera (1987) de Gloria Anzaldúa e Woman Hollering Creek and Other Stories (1991) de Sandra Cisneros. A análise destas obras permite unha percepción da importancia da lingua como un instrumento empregado por autoras e autores para reafirmar e preservar a identidade Chicana, ofrecendo ao mesmo tempo unha visión das complexidades da experiencia Chicana nos Estados Unidos.
A lingua non é só unha ferramenta que empregamos para comunicarnos con outros, senón que tamén é unha forma de expresarnos. A través da lingua reflexamos a nosa identidade individual e colectiva. Isto refórzase nas zonas de contacto, onde as linguas actúan como poderosos instrumentos para reafirmar a identidade e resistir o borrado cultural e a asimilación pola comunidade hexemónica. Nestes contextos, as linguas non só constrúen e reconstrúen o sentimento de pertenza ou de exclusión, senón que tamén serven para protexer e crear identidades híbridas que presentan un conflito á rixidez dos bordes. Todos estes factores son importantes para entender e analizar a literatura chicana, onde a lingua é un punto crucial para achegar o lector á realidade Chicana nos Estados Unidos. A linguaxe híbrida que está presente en moita da literatura Chicana reflexa a existencia das relacións desiguais de poder e a complexidade das herdanzas culturais e identidades que moldearon a comunidade. Partindo desas premisas, este traballo busca examinar as diversas estratexias lingüísticas que as escritoras Chicanas e os escritores Chicanos empregan para expresar as súas identidades únicas. Este estudo estará dividido en dúas partes principais, coa primeira centrándose no contexto histórico da comunidade Chicana, e o marco teórico que informa este estudo. Aquí, achegarei unha visión xeral da comunidade Chicana nos Estados Unidos e, partindo de estudos contemporáneos sobre translingualism e code-switching no contexto de zonas de contacto, teorizarei a relación entre identidade e lingua. Estas teorías informarán a segunda parte do traballo, que está dedicado a analizar dúas obras famosas na literatura Chicana: Borderlands/La Frontera (1987) de Gloria Anzaldúa e Woman Hollering Creek and Other Stories (1991) de Sandra Cisneros. A análise destas obras permite unha percepción da importancia da lingua como un instrumento empregado por autoras e autores para reafirmar e preservar a identidade Chicana, ofrecendo ao mesmo tempo unha visión das complexidades da experiencia Chicana nos Estados Unidos.
Dirección
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
O inglés e os videoxogos: Un estudo sobre a influencia dos videoxogos na adquisición de segundas linguas
Autoría
C.R.D.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.R.D.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 12:30
16.07.2024 12:30
Resumo
Como é ben sabido, nos últimos anos, os videoxogos convertéronse nunha das máis grandes industrias do entretemento. Hoxe en día moita xente, especialmente xente nova, xoga a videoxogos, xa que pouco a pouco volvéronse máis accesibles. Actualmente, a gran maioría de videoxogos están feitos en inglés, a lingua franca que prevalece nunha cantidade significativa de usuarios. O obxectivo principal deste traballo é o de analizar a influencia dos videoxogos na adquisición do inglés como segunda lingua ou lingua estranxeira (ESL/EFL). O proxecto está dividido en dúas partes: unha sección que proporciona un marco teórico ao estudo e que inclúe conceptos chave tales coma a adquisición de segundas linguas (SLA) ou aprendizaxe incidental, entre outros, ademais de facer referencia ao rol dos videoxogos na adquisición do inglés dende un punto de vista práctico. Se fora posible, distribuiríase un cuestionario en liña a un grupo de xoves xogadores co obxectivo de avaliar o impacto do inglés (se dito impacto existise) nas súas habilidades lingüísticas como resultado de ser expostos a este tipo de xogos.
Como é ben sabido, nos últimos anos, os videoxogos convertéronse nunha das máis grandes industrias do entretemento. Hoxe en día moita xente, especialmente xente nova, xoga a videoxogos, xa que pouco a pouco volvéronse máis accesibles. Actualmente, a gran maioría de videoxogos están feitos en inglés, a lingua franca que prevalece nunha cantidade significativa de usuarios. O obxectivo principal deste traballo é o de analizar a influencia dos videoxogos na adquisición do inglés como segunda lingua ou lingua estranxeira (ESL/EFL). O proxecto está dividido en dúas partes: unha sección que proporciona un marco teórico ao estudo e que inclúe conceptos chave tales coma a adquisición de segundas linguas (SLA) ou aprendizaxe incidental, entre outros, ademais de facer referencia ao rol dos videoxogos na adquisición do inglés dende un punto de vista práctico. Se fora posible, distribuiríase un cuestionario en liña a un grupo de xoves xogadores co obxectivo de avaliar o impacto do inglés (se dito impacto existise) nas súas habilidades lingüísticas como resultado de ser expostos a este tipo de xogos.
Dirección
NUÑEZ PERTEJO, MARIA PALOMA (Titoría)
NUÑEZ PERTEJO, MARIA PALOMA (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Traspasar os límites do amor na sociedade: unha análise comparativa de Marivaux
Autoría
M.F.E.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
M.F.E.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
09.09.2024 11:00
09.09.2024 11:00
Resumo
Este traballo tratará sobre a análise comparativa de dúas obras do dramaturgo francés Pierre de Marivaux, Le jeu de l'amour et du hasard (1730) e La double inconstance (1723). A análise centrarase na maneira de abordar o tema do amor en relación coas diferenzas de clases sociais. Analizaranse as semellanzas e as diferenzas na representación do amor nas dúas obras, e como se aborda a cuestión das clases sociais e por que é importante. Por unha banda, os personaxes das dúas pezas de teatro atravesan os límites sociais preestablecidos e desafían as normas ao buscar a súa felicidade persoal. Ademais, os malentendidos amorosos son recorrentes nas obras. Por outra banda, as relacións interclasistas son abordadas de maneira diferente en cada obra. O obxectivo deste traballo é realizar un estudo detallado sobre o contexto histórico, a trama e os personaxes para demostrar as barreiras sociais do século XVIII e amosar as interaccións complexas da época. Así, comprenderase de maneira máis profunda e concreta como Marivaux cuestiona as convencións sociais daquela época a través das relacións amorosas.
Este traballo tratará sobre a análise comparativa de dúas obras do dramaturgo francés Pierre de Marivaux, Le jeu de l'amour et du hasard (1730) e La double inconstance (1723). A análise centrarase na maneira de abordar o tema do amor en relación coas diferenzas de clases sociais. Analizaranse as semellanzas e as diferenzas na representación do amor nas dúas obras, e como se aborda a cuestión das clases sociais e por que é importante. Por unha banda, os personaxes das dúas pezas de teatro atravesan os límites sociais preestablecidos e desafían as normas ao buscar a súa felicidade persoal. Ademais, os malentendidos amorosos son recorrentes nas obras. Por outra banda, as relacións interclasistas son abordadas de maneira diferente en cada obra. O obxectivo deste traballo é realizar un estudo detallado sobre o contexto histórico, a trama e os personaxes para demostrar as barreiras sociais do século XVIII e amosar as interaccións complexas da época. Así, comprenderase de maneira máis profunda e concreta como Marivaux cuestiona as convencións sociais daquela época a través das relacións amorosas.
Dirección
MALINGRET , LAURENCE (Titoría)
MALINGRET , LAURENCE (Titoría)
Tribunal
MALINGRET , LAURENCE (Titor do alumno)
MALINGRET , LAURENCE (Titor do alumno)
Léxico galego-italiano online dos peixes de Galicia
Autoría
A.A.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.A.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.07.2024 18:00
15.07.2024 18:00
Resumo
O campo da ictioloxía é moi importante en Galicia, non só desde o punto de vista da bioloxía, senón tamén para o comercio e a economía, establecendo relacións internacionais onde nas suas comunicacións poidan precisar fontes de referencia lingüísticas especializadas. Analizando os diferentes recursos lexicográficos dispoñibles, tanto impresos como en liña, observamos que non sempre se atopan as traducións adecuadas nos dicionarios bilingües. Por este motivo, propoñemos a creación dunha listaxe de termos específicos da ictioloxía galega, é dicir, un léxico centrado nos nomes dos peixes galegos. O obxectivo do noso TFG será, por tanto, presentar un vocabulario que recolla os nomes de todos os peixes autóctonos de Galicia, coa correspondente tradución ao italiano, o nome científico ao que corresponden, xunto coa sua transcrición fonética (tanto do lema como da tradución), imaxe e son. Ademáis, valoraremos, no seu caso, a posibilidade de engadir algúns enlaces a outras páxinas para ampliar a información. As nosas referencias bibliográficas serán principalmente os estudos monográficos de Fernández de la Cigoña e Cerradelo, o dicionario da Real Academia da Lingua Galega, así como a páxina web do IATE (Interactive Terminology for Europe) e outras fontes de consulta especializadas. Todas elas contribuirán, como fontes primarias ou secundarias, na creación do noso léxico, que incluirá exclusivamente os nomes dos peixes da costa e do río galegos, cunha lista estimada de algo máis de 400 entradas. O obxectivo final do noso estudo será poñer a disposición o vocabulario resultante na plataforma Lingua Viva, correspondente á páxina web do Instituto da Lingua Galega (ILG), para que poida ser ofrecido ás comunidades galega e italiana. Isto permitiranos seguir mellorando o contido no futuro, con modificacions ou ampliacións, como a incorporación de traducións a outras linguas ou descricións que se consideren relevantes.
O campo da ictioloxía é moi importante en Galicia, non só desde o punto de vista da bioloxía, senón tamén para o comercio e a economía, establecendo relacións internacionais onde nas suas comunicacións poidan precisar fontes de referencia lingüísticas especializadas. Analizando os diferentes recursos lexicográficos dispoñibles, tanto impresos como en liña, observamos que non sempre se atopan as traducións adecuadas nos dicionarios bilingües. Por este motivo, propoñemos a creación dunha listaxe de termos específicos da ictioloxía galega, é dicir, un léxico centrado nos nomes dos peixes galegos. O obxectivo do noso TFG será, por tanto, presentar un vocabulario que recolla os nomes de todos os peixes autóctonos de Galicia, coa correspondente tradución ao italiano, o nome científico ao que corresponden, xunto coa sua transcrición fonética (tanto do lema como da tradución), imaxe e son. Ademáis, valoraremos, no seu caso, a posibilidade de engadir algúns enlaces a outras páxinas para ampliar a información. As nosas referencias bibliográficas serán principalmente os estudos monográficos de Fernández de la Cigoña e Cerradelo, o dicionario da Real Academia da Lingua Galega, así como a páxina web do IATE (Interactive Terminology for Europe) e outras fontes de consulta especializadas. Todas elas contribuirán, como fontes primarias ou secundarias, na creación do noso léxico, que incluirá exclusivamente os nomes dos peixes da costa e do río galegos, cunha lista estimada de algo máis de 400 entradas. O obxectivo final do noso estudo será poñer a disposición o vocabulario resultante na plataforma Lingua Viva, correspondente á páxina web do Instituto da Lingua Galega (ILG), para que poida ser ofrecido ás comunidades galega e italiana. Isto permitiranos seguir mellorando o contido no futuro, con modificacions ou ampliacións, como a incorporación de traducións a outras linguas ou descricións que se consideren relevantes.
Dirección
SANMARCO BANDE, MARIA TERESA (Titoría)
SANMARCO BANDE, MARIA TERESA (Titoría)
Tribunal
SANMARCO BANDE, MARIA TERESA (Titor do alumno)
SANMARCO BANDE, MARIA TERESA (Titor do alumno)
Os préstamos do árabe na xerga dos novos.
Autoría
N.C.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
N.C.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
20.06.2024 10:00
20.06.2024 10:00
Resumo
Este traballo pretende mostrar a diversidade lingüística non só dentro da xerga dos adolescentes de Francia senón tamén dentro da propia lingua francesa. Centrarémonos nunha das linguas da inmigración coa que hai, en principio, máis contacto na actualidade: o árabe. En primeiro lugar, teremos que definir os termos ''xerga dos novos'' e ''préstamo'', para comprender as relacións entre o árabe e o francés. Para iso, analizaremos os vínculos lingüísticos históricos da comunidade árabe coa comunidade francesa e, ademais, que relación teñen estas dúas linguas cos falantes que as empregan para construír a súa personalidade lingüística, a súa forma de comunicarse. É necesario estudar os tipos de préstamos do árabe e a súa rápida expansión. Continuará este ritmo no tempo ou máis ben estamos ante unha tendencia temporal da lingua dos mozos e do francés suburbano que non terá necesariamente un impacto significativo no sistema léxico? Remataremos este proxecto cunha discusión das diferentes reflexións sobre este gran fenómeno na lingua francesa actual.
Este traballo pretende mostrar a diversidade lingüística non só dentro da xerga dos adolescentes de Francia senón tamén dentro da propia lingua francesa. Centrarémonos nunha das linguas da inmigración coa que hai, en principio, máis contacto na actualidade: o árabe. En primeiro lugar, teremos que definir os termos ''xerga dos novos'' e ''préstamo'', para comprender as relacións entre o árabe e o francés. Para iso, analizaremos os vínculos lingüísticos históricos da comunidade árabe coa comunidade francesa e, ademais, que relación teñen estas dúas linguas cos falantes que as empregan para construír a súa personalidade lingüística, a súa forma de comunicarse. É necesario estudar os tipos de préstamos do árabe e a súa rápida expansión. Continuará este ritmo no tempo ou máis ben estamos ante unha tendencia temporal da lingua dos mozos e do francés suburbano que non terá necesariamente un impacto significativo no sistema léxico? Remataremos este proxecto cunha discusión das diferentes reflexións sobre este gran fenómeno na lingua francesa actual.
Dirección
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Titoría)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Titoría)
Tribunal
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Presidente/a)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Presidente/a)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
Como o soldado repara o gramófono: a guerra como punto de inicio dunha crise de identidade
Autoría
P.R.D.L.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
P.R.D.L.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
12.09.2024 17:00
12.09.2024 17:00
Resumo
Neste traballo preséntase unha análise formal e de contido da novela Como o soldado repara o gramófono de Sasa Stanisic. O estudo divídese en dous capítulos: no primeiro, no cal se toma un acontecemento real (a guerra de Bosnia) como punto de partida para a historia ficticia, contextualízase a novela. Por este motivo, referirémonos á vida e obra do autor, Sasa Stanisic, quen presenciou esta guerra. O segundo capítulo é o estudo formal do traballo, no que se analiza a estrutura polifónica que racha coas formas narrativas tradicionais. En relación ao seu contido, este libro comparte coa tradicional novela de aprendizaxe o desenvolvemento físico e psicolóxico na etapa da Jugendlehre. Analizaranse temas transversais, como a violencia, o nacionalismo, a relixión e a guerra civil, e estes asociaranse a diferentes personaxes secundarios. Todos eles apoian a tese que defende esta novela: a busca da identidade na mocidade de Aleksandar.
Neste traballo preséntase unha análise formal e de contido da novela Como o soldado repara o gramófono de Sasa Stanisic. O estudo divídese en dous capítulos: no primeiro, no cal se toma un acontecemento real (a guerra de Bosnia) como punto de partida para a historia ficticia, contextualízase a novela. Por este motivo, referirémonos á vida e obra do autor, Sasa Stanisic, quen presenciou esta guerra. O segundo capítulo é o estudo formal do traballo, no que se analiza a estrutura polifónica que racha coas formas narrativas tradicionais. En relación ao seu contido, este libro comparte coa tradicional novela de aprendizaxe o desenvolvemento físico e psicolóxico na etapa da Jugendlehre. Analizaranse temas transversais, como a violencia, o nacionalismo, a relixión e a guerra civil, e estes asociaranse a diferentes personaxes secundarios. Todos eles apoian a tese que defende esta novela: a busca da identidade na mocidade de Aleksandar.
Dirección
SABATE PLANES, MARIA DOLORES (Titoría)
SABATE PLANES, MARIA DOLORES (Titoría)
Tribunal
MILLET SCHRÖDER, VICTOR (Presidente/a)
MELISS , MEIKE (Secretario/a)
DOVAL REIXA, IRENE (Vogal)
MILLET SCHRÖDER, VICTOR (Presidente/a)
MELISS , MEIKE (Secretario/a)
DOVAL REIXA, IRENE (Vogal)
“O Couto Misto, percurso e atualidade”
Autoría
B.R.F.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
B.R.F.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.07.2024 12:00
15.07.2024 12:00
Resumo
Na realidade que estamos vivindo, en que conseguir a independencia parece imposible para segundo que territorios, este traballo pretende estudar a situación que se viviu nunha zona entre a Galiza e Portugal, de non moi basta extensión, onde as normas eran ditadas polos propios habitantes, o Couto Misto. O estudo iniciase con a contextualización e a demarcación dos obxectivos da procura, somerxéndonos a seguir na historia deste singular estado, destacando as súas orixes, evolución e límites de diferente tipo. Aborda a localización, características xeográficas e aspectos ambientais. Analiza a estrutura política, administración local, influencias culturais e literarias e, ao mesmo tempo, o patrimonio histórico. Para alén de un recorrido por esta sociedade ao longo da súa historia, con as súas reminiscencias, o traballo explora os desafíos contemporáneos, as transformacións sociais, demográficas e tamén movementos colectivos ou propostas, para non ficar no abandono, dos aínda nostálxicos habitantes in situ.
Na realidade que estamos vivindo, en que conseguir a independencia parece imposible para segundo que territorios, este traballo pretende estudar a situación que se viviu nunha zona entre a Galiza e Portugal, de non moi basta extensión, onde as normas eran ditadas polos propios habitantes, o Couto Misto. O estudo iniciase con a contextualización e a demarcación dos obxectivos da procura, somerxéndonos a seguir na historia deste singular estado, destacando as súas orixes, evolución e límites de diferente tipo. Aborda a localización, características xeográficas e aspectos ambientais. Analiza a estrutura política, administración local, influencias culturais e literarias e, ao mesmo tempo, o patrimonio histórico. Para alén de un recorrido por esta sociedade ao longo da súa historia, con as súas reminiscencias, o traballo explora os desafíos contemporáneos, as transformacións sociais, demográficas e tamén movementos colectivos ou propostas, para non ficar no abandono, dos aínda nostálxicos habitantes in situ.
Dirección
QUIROGA DIAZ, JOSE CARLOS (Titoría)
QUIROGA DIAZ, JOSE CARLOS (Titoría)
Tribunal
QUIROGA DIAZ, JOSE CARLOS (Titor do alumno)
QUIROGA DIAZ, JOSE CARLOS (Titor do alumno)
A metodoloxía do italiano para estranxeiros, tentando paliar os errores máis comúns..
Autoría
P.M.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
P.M.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
17.07.2024 13:00
17.07.2024 13:00
Resumo
O traballo céntrase na análise dos métodos de ensino/aprendizaxe do italiano LS máis utilizados na actualidade, aplicados a un público de estudantes que parten da condición de principiantes absolutos e cuxo obxectivo é alcanzar un nivel de competencia igual ao A2 do QCRE, por tanto un nivel útil para interactuar con falantes nativos en situacións e con fins relacionados coa vida cotiá. O obxectivo desta tese é, en primeiro lugar, sinalar as críticas dos métodos mencionados considerados individualmente e, en segundo lugar, presentar as operacións a través das cales se poden optimizar como técnicas didácticas postas en interacción. Achegaranse alternativas ou variables que poden poñerse en práctica integrando as distintas metodoloxías. Este modus operandi pode resultar eficaz para a adquisición dun bo nivel de pronuncia, coñecemento e uso do vocabulario fundamental (incluíndo patróns de fala polirromáticos e coloquiais), conciencia e manexo comunicativo de aspectos lingüístico-pragmáticos e culturais (en sentido amplo), cuxo descoñecemento pode dificultar a integración na comunidade de referencia.
O traballo céntrase na análise dos métodos de ensino/aprendizaxe do italiano LS máis utilizados na actualidade, aplicados a un público de estudantes que parten da condición de principiantes absolutos e cuxo obxectivo é alcanzar un nivel de competencia igual ao A2 do QCRE, por tanto un nivel útil para interactuar con falantes nativos en situacións e con fins relacionados coa vida cotiá. O obxectivo desta tese é, en primeiro lugar, sinalar as críticas dos métodos mencionados considerados individualmente e, en segundo lugar, presentar as operacións a través das cales se poden optimizar como técnicas didácticas postas en interacción. Achegaranse alternativas ou variables que poden poñerse en práctica integrando as distintas metodoloxías. Este modus operandi pode resultar eficaz para a adquisición dun bo nivel de pronuncia, coñecemento e uso do vocabulario fundamental (incluíndo patróns de fala polirromáticos e coloquiais), conciencia e manexo comunicativo de aspectos lingüístico-pragmáticos e culturais (en sentido amplo), cuxo descoñecemento pode dificultar a integración na comunidade de referencia.
Dirección
MONTES LOPEZ, MARIA (Titoría)
MONTES LOPEZ, MARIA (Titoría)
Tribunal
MONTES LOPEZ, MARIA (Titor do alumno)
MONTES LOPEZ, MARIA (Titor do alumno)
Aprender e ensinar a competencia oral en FLE
Autoría
C.K.R.S.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
C.K.R.S.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
20.06.2024 11:00
20.06.2024 11:00
Resumo
Neste estudo abordaremos unha das catro competencias do Marco común europeo de referencia para as linguas (CECRL}, é dicir, a competencia oral, que comprende a comprensión e a expresión orais. Esta segue sendo a menos estudada en comparación coas outras, a pesar da súa importancia, e a súa análise é esencial porque contribúe directamente a mellorar a competencia comunicativa dos alumnos, reforzando a súa fluidez e confianza no uso práctico do idioma en diversos contextos de comunicación. En primeiro lugar, presentaremos un esbozo teórico dos principais conceptos relativos a ensino/aprendizaxe do FLE. Posteriormente, faremos unha síntese comparativa das tarefas relativas á competencia oral en dous manuais do FLE. Para isto, analizaremos os exercicios orais do nivel B1 no manual Écho B1 e no manual Rond-Point 2, co obxectivo de facer unha análise comparativo nas converxencias e diverxencias relativas ás actividades de produción e recepción. Así, nós poderemos sacar unha serie de conclusións e propoñer puntos de mellora.
Neste estudo abordaremos unha das catro competencias do Marco común europeo de referencia para as linguas (CECRL}, é dicir, a competencia oral, que comprende a comprensión e a expresión orais. Esta segue sendo a menos estudada en comparación coas outras, a pesar da súa importancia, e a súa análise é esencial porque contribúe directamente a mellorar a competencia comunicativa dos alumnos, reforzando a súa fluidez e confianza no uso práctico do idioma en diversos contextos de comunicación. En primeiro lugar, presentaremos un esbozo teórico dos principais conceptos relativos a ensino/aprendizaxe do FLE. Posteriormente, faremos unha síntese comparativa das tarefas relativas á competencia oral en dous manuais do FLE. Para isto, analizaremos os exercicios orais do nivel B1 no manual Écho B1 e no manual Rond-Point 2, co obxectivo de facer unha análise comparativo nas converxencias e diverxencias relativas ás actividades de produción e recepción. Así, nós poderemos sacar unha serie de conclusións e propoñer puntos de mellora.
Dirección
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
Tribunal
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
O Premio Literario José Saramago: instrumento de proxección de autores/as novos en lingua portuguesa
Autoría
E.J.T.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
E.J.T.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
20.06.2024 12:30
20.06.2024 12:30
Resumo
Os premios literarios son un dos instrumentos de lexitimación e consagración (Sapiro 2016) das obras literarias que, ademais de recoñecer a obra premiada (/conxuntos de obras), sitúan ao autor nunha posición de claro destaque. Entre os numerosos premios literarios que existen na actualidade, e que abordaremos no mundo lusófono (Ribeiro, 2017), este traballo pretende centrarse no Premio Literario Xosé Saramago, instituído en 1999, un ano despois da concesión do Premio Nobel de Literatura ao escritor portugués. Este premio é un proxecto que, cada dous anos, distingue unha obra concreta dun autor novo (neste caso, a referencia é para menores de 40 anos) no mundo lusófono. Polo tanto, o principal obxectivo do traballo é comprender o funcionamento deste premio, ver ata que medida se distingue entre outros no contexto da lusofonía e ata que punto estas particularidades poden contribuír a unha acumulación concreta de capital simbólico para os persoas gañadoras. Outros obxectivos teñen que ver, precisamente, con saber quen gañou as diferentes edicións e con que obras -pero tamén en que editoriais se publicaron ou, por exemplo, se foron traducidos posteriormente a outros idiomas-, para tratar de saber tamén a que medida en que o premio foi -ou segue sendo- un referente destacado nas súas respectivas traxectorias. Partimos da hipótese de que se trata dun proxecto que serve para promocionar escritores mozos, menores de 40 anos, nun contexto determinado (lusófono). O enfoque basearase en propostas da Socioloxía da Literatura, con especial referencia aos traballos centrados nos premios literarios e outras instancias de lexitimación no ámbito literario.
Os premios literarios son un dos instrumentos de lexitimación e consagración (Sapiro 2016) das obras literarias que, ademais de recoñecer a obra premiada (/conxuntos de obras), sitúan ao autor nunha posición de claro destaque. Entre os numerosos premios literarios que existen na actualidade, e que abordaremos no mundo lusófono (Ribeiro, 2017), este traballo pretende centrarse no Premio Literario Xosé Saramago, instituído en 1999, un ano despois da concesión do Premio Nobel de Literatura ao escritor portugués. Este premio é un proxecto que, cada dous anos, distingue unha obra concreta dun autor novo (neste caso, a referencia é para menores de 40 anos) no mundo lusófono. Polo tanto, o principal obxectivo do traballo é comprender o funcionamento deste premio, ver ata que medida se distingue entre outros no contexto da lusofonía e ata que punto estas particularidades poden contribuír a unha acumulación concreta de capital simbólico para os persoas gañadoras. Outros obxectivos teñen que ver, precisamente, con saber quen gañou as diferentes edicións e con que obras -pero tamén en que editoriais se publicaron ou, por exemplo, se foron traducidos posteriormente a outros idiomas-, para tratar de saber tamén a que medida en que o premio foi -ou segue sendo- un referente destacado nas súas respectivas traxectorias. Partimos da hipótese de que se trata dun proxecto que serve para promocionar escritores mozos, menores de 40 anos, nun contexto determinado (lusófono). O enfoque basearase en propostas da Socioloxía da Literatura, con especial referencia aos traballos centrados nos premios literarios e outras instancias de lexitimación no ámbito literario.
Dirección
VILLARINO PARDO, Ma DEL CARMEN (Titoría)
VILLARINO PARDO, Ma DEL CARMEN (Titoría)
Tribunal
FORNEIRO PEREZ, JOSE LUIS (Presidente/a)
RODRIGUEZ PRADO, MARIA FELISA (Secretario/a)
MORAN CABANAS, MARIA ISABEL (Vogal)
FORNEIRO PEREZ, JOSE LUIS (Presidente/a)
RODRIGUEZ PRADO, MARIA FELISA (Secretario/a)
MORAN CABANAS, MARIA ISABEL (Vogal)
Cando o queer desafiou á gramática
Autoría
S.C.O.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
S.C.O.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
20.06.2024 12:00
20.06.2024 12:00
Resumo
Actualmente nos medios de comunicación publícanse, con certa frecuencia, artigos de opinión marcadamente críticos coa linguaxe inclusiva, entendida como un corpiño que limita a liberdade de expresión na linguaxe oral ou escrita. Decidín dedicar o meu TFG a este asunto porque dúas realidades atravésanme profundamente: por unha banda, a miña sensibilidade para coas persoas que non se recoñecen nunha linguaxe sexista e eminentemente binaria; polo outro, o feito de cursar sociolingüística no meu paso por esta facultade non me permitiu volver ver (nin a escoitar) as palabras do mesmo xeito que antes o facía. Con Cando o queer desafiou á gramática pretendo abordar o debate entre diferentes formas de prescriptivismo lingüístico, a favor e en contra das innovacións, coa convicción de que o español é unha lingua utilizada por persoas diversas, tamén trans e/ou non binarias; unha evidencia que convén lembrar se alguén pretende arrebatarlles a súa lexítima reivindicación a estar presentes na gramática. A partir da bibliografía publicada sobre linguaxe inclusiva, tentarei unha análise en profundidade que completarei cun corpus. Tomarei en conta os usos de Paul B. Preciado (especialmente a súa última obra, Dysphoria mundi), que puntualmente enriquecerei con outros exemplos de autor@s actuais que manteñen unha tensión forte entre os usos recomendados pola RAE e a necesidade, que defenden, de utilizar a lingua do modo máis inclusivo posible.
Actualmente nos medios de comunicación publícanse, con certa frecuencia, artigos de opinión marcadamente críticos coa linguaxe inclusiva, entendida como un corpiño que limita a liberdade de expresión na linguaxe oral ou escrita. Decidín dedicar o meu TFG a este asunto porque dúas realidades atravésanme profundamente: por unha banda, a miña sensibilidade para coas persoas que non se recoñecen nunha linguaxe sexista e eminentemente binaria; polo outro, o feito de cursar sociolingüística no meu paso por esta facultade non me permitiu volver ver (nin a escoitar) as palabras do mesmo xeito que antes o facía. Con Cando o queer desafiou á gramática pretendo abordar o debate entre diferentes formas de prescriptivismo lingüístico, a favor e en contra das innovacións, coa convicción de que o español é unha lingua utilizada por persoas diversas, tamén trans e/ou non binarias; unha evidencia que convén lembrar se alguén pretende arrebatarlles a súa lexítima reivindicación a estar presentes na gramática. A partir da bibliografía publicada sobre linguaxe inclusiva, tentarei unha análise en profundidade que completarei cun corpus. Tomarei en conta os usos de Paul B. Preciado (especialmente a súa última obra, Dysphoria mundi), que puntualmente enriquecerei con outros exemplos de autor@s actuais que manteñen unha tensión forte entre os usos recomendados pola RAE e a necesidade, que defenden, de utilizar a lingua do modo máis inclusivo posible.
Dirección
Moure Pereiro, Teresa (Titoría)
Moure Pereiro, Teresa (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Secretario/a)
LONGA MARTINEZ, VICTOR MANUEL (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Secretario/a)
LONGA MARTINEZ, VICTOR MANUEL (Vogal)
A presenza da infancia maltratada na narrativa de ficción de Emilia Pardo Bazán
Autoría
N.T.R.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
N.T.R.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
09.09.2024 09:00
09.09.2024 09:00
Resumo
Emilia Pardo Bazán (1851-1921), escritora situada no Realismo-Naturalismo español, é coñecida pola súa gran produción literaria e a variedade de xéneros que trata, entre eles a novela e o conto. Na súa visión da España do século XIX e primeiro cuarto do século XX, mostra unha acendrada preocupación polos problemas sociais e políticos tales como as situacións de malos tratos e violencia. A violencia que a autora sinala nas súas obras, ficcionales ou non, diríxese, xeralmente, ás mulleres, pero tamén se exerce, con casuísticas varias, sobre os nenos. Dedicarei este Traballo de Fin de Grao a profundar nesta temática selectiva escollendo, para iso, e de maneira preferente, dúas obras narrativas da autora onde se pode observar a presenza sobresaliente desta violencia infantil: as novelas Os Pazos de Ulloa (1886) e A pedra angular (1891). Nelas estudaranse os personaxes infantís que son vítimas dos malos tratos e cales son os modos expresivos que nos trasladan esa circunstancia e o enfoque literario que, ao longo dos anos, dánolos. Ademais destes títulos, analizaranse algúns dos contos e crónicas da autora que abordan, nun amplísimo espectro de todas as clases sociais, unha gran variedade de tipos de violencia, chamada vicaria, sobre os pequenos, e que se gradúan en estadios que van desde a violencia verbal e a psicolóxica á explotación laboral e a mendicidade, pero tamén proliferan os casos de descoido e abandono, e mesmo o infanticidio, como extremo fenómeno desa violencia infantil. O uso da Bibliografía secundaria máis útil está, por suposto, previsto, como ferramenta que facilitará a aplicación dunha metodoloxía descritiva da que se extraian conclusións que axuden a interpretar mellor os textos aludidos.
Emilia Pardo Bazán (1851-1921), escritora situada no Realismo-Naturalismo español, é coñecida pola súa gran produción literaria e a variedade de xéneros que trata, entre eles a novela e o conto. Na súa visión da España do século XIX e primeiro cuarto do século XX, mostra unha acendrada preocupación polos problemas sociais e políticos tales como as situacións de malos tratos e violencia. A violencia que a autora sinala nas súas obras, ficcionales ou non, diríxese, xeralmente, ás mulleres, pero tamén se exerce, con casuísticas varias, sobre os nenos. Dedicarei este Traballo de Fin de Grao a profundar nesta temática selectiva escollendo, para iso, e de maneira preferente, dúas obras narrativas da autora onde se pode observar a presenza sobresaliente desta violencia infantil: as novelas Os Pazos de Ulloa (1886) e A pedra angular (1891). Nelas estudaranse os personaxes infantís que son vítimas dos malos tratos e cales son os modos expresivos que nos trasladan esa circunstancia e o enfoque literario que, ao longo dos anos, dánolos. Ademais destes títulos, analizaranse algúns dos contos e crónicas da autora que abordan, nun amplísimo espectro de todas as clases sociais, unha gran variedade de tipos de violencia, chamada vicaria, sobre os pequenos, e que se gradúan en estadios que van desde a violencia verbal e a psicolóxica á explotación laboral e a mendicidade, pero tamén proliferan os casos de descoido e abandono, e mesmo o infanticidio, como extremo fenómeno desa violencia infantil. O uso da Bibliografía secundaria máis útil está, por suposto, previsto, como ferramenta que facilitará a aplicación dunha metodoloxía descritiva da que se extraian conclusións que axuden a interpretar mellor os textos aludidos.
Dirección
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Titoría)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Titoría)
Tribunal
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
Edición crítica de La alcaldesa de Zamarramala, obra inédita de Juan Eugenio Hartzenbusch
Autoría
D.R.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
D.R.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
15.02.2024 12:30
15.02.2024 12:30
Resumo
Como indica o título, neste Traballo de Fin de Grado levarei a cabo unha edición crítica da obra inédita La alcaldesa de Zamarramala, do madrileño Juan Eugenio Hartzenbusch. Cheguei a esta peza a través de dous manuscritos do propio autor catalogados na Biblioteca Dixital Hispánica. En primeiro lugar, procederase a unha detallada collatio de ambos manuscritos que permitirá preciar cal foi a transmisión da obra e fixar un texto crítica. As variantes incorporaranse ao pertinente apartado crítico. O texto acompañarase de notas aclaratorias das voces, pasaxes e referencias contextuales que precisen explicación. No estudo introdutorio tratarasen os aspectos concernentes ao autor, data de redacción, temas, estrutura e estilo, representacións da obra e recepción do público da época. Aínda que sexa unha obra e autor do século XIX, destácase que o traballo apoiarase nos fundamentos da crítica textual, disciplina fundamental na edición de textos dende a antigüidade, e moi aplicada ao autores do Século de Ouro. Ademáis diso, o perfil filolóxico e literario de Juan Eugenio Hartzenbusch non é en absoluto alleo a este período, como mostran as numerosas refundicións de pezas de autores do Século de Ouro que levou a cabo.
Como indica o título, neste Traballo de Fin de Grado levarei a cabo unha edición crítica da obra inédita La alcaldesa de Zamarramala, do madrileño Juan Eugenio Hartzenbusch. Cheguei a esta peza a través de dous manuscritos do propio autor catalogados na Biblioteca Dixital Hispánica. En primeiro lugar, procederase a unha detallada collatio de ambos manuscritos que permitirá preciar cal foi a transmisión da obra e fixar un texto crítica. As variantes incorporaranse ao pertinente apartado crítico. O texto acompañarase de notas aclaratorias das voces, pasaxes e referencias contextuales que precisen explicación. No estudo introdutorio tratarasen os aspectos concernentes ao autor, data de redacción, temas, estrutura e estilo, representacións da obra e recepción do público da época. Aínda que sexa unha obra e autor do século XIX, destácase que o traballo apoiarase nos fundamentos da crítica textual, disciplina fundamental na edición de textos dende a antigüidade, e moi aplicada ao autores do Século de Ouro. Ademáis diso, o perfil filolóxico e literario de Juan Eugenio Hartzenbusch non é en absoluto alleo a este período, como mostran as numerosas refundicións de pezas de autores do Século de Ouro que levou a cabo.
Dirección
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titoría)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titoría)
Tribunal
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
Innovacións léxicas nas redes sociais: cosmética
Autoría
P.S.D.L.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
P.S.D.L.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
20.06.2024 17:30
20.06.2024 17:30
Resumo
Este traballo pretende conseguir un inventario, necesariamente limitado, dalgunhas das novas palabras empregadas no ámbito da cosmética nas redes sociais e nalgunhas revistas especializadas (como Vogue). Para iso, en primeiro lugar, seleccionaranse unha serie de perfís dalgunhas redes sociais en función da súa relevancia neste ámbito (polo seu gran número de seguidores e sen distinguir entre influencers profesionais ou afeccionados). Así, por exemplo, examinaranse as producións de usuarios como sarahcatala e sylvia_ruuiz entre outros, que participan en medios como Tiktok ou Instagram. En segundo lugar, realizarase unha recollida de voces do ámbito da cosmética gravadas entre novembro de 2023 e febreiro de 2024 nas producións destes usuarios nas redes sociais. No que se refire ás revistas especializadas, a busca estenderase a un período máis amplo, desde 2016 ata a actualidade, xa que deste xeito prevémoslle observar a implantación destes termos cunha certa perspectiva. Estas operacións permitirán desenvolver un pequeno vocabulario de neoloxismos cosméticos, despois de contrastar a súa documentación nas redes e en revistas de moda cos datos facilitados pola consulta de corpus como CORPES XXI, así como de dicionarios actuais en castelán (como o DEA). e con observatorios de neoloxismos (como BOBNEO).
Este traballo pretende conseguir un inventario, necesariamente limitado, dalgunhas das novas palabras empregadas no ámbito da cosmética nas redes sociais e nalgunhas revistas especializadas (como Vogue). Para iso, en primeiro lugar, seleccionaranse unha serie de perfís dalgunhas redes sociais en función da súa relevancia neste ámbito (polo seu gran número de seguidores e sen distinguir entre influencers profesionais ou afeccionados). Así, por exemplo, examinaranse as producións de usuarios como sarahcatala e sylvia_ruuiz entre outros, que participan en medios como Tiktok ou Instagram. En segundo lugar, realizarase unha recollida de voces do ámbito da cosmética gravadas entre novembro de 2023 e febreiro de 2024 nas producións destes usuarios nas redes sociais. No que se refire ás revistas especializadas, a busca estenderase a un período máis amplo, desde 2016 ata a actualidade, xa que deste xeito prevémoslle observar a implantación destes termos cunha certa perspectiva. Estas operacións permitirán desenvolver un pequeno vocabulario de neoloxismos cosméticos, despois de contrastar a súa documentación nas redes e en revistas de moda cos datos facilitados pola consulta de corpus como CORPES XXI, así como de dicionarios actuais en castelán (como o DEA). e con observatorios de neoloxismos (como BOBNEO).
Dirección
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Titoría)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
A visión da variación lingüística nas gramáticas pedagóxicas de español como L2
Autoría
B.R.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
B.R.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
19.07.2024 11:00
19.07.2024 11:00
Resumo
A variación é un feito inherente a todas as linguas. Unha lingua, lonxe de ser algo homoxéneo, está conformada por numerosas variedades, organizadas en catro eixos ou parámetros de variación. Por esta razón, a relación entre a lingua e a educación implica decidir que variedade se debe ensinar, dado que unha lingua, que é a suma das súas variedades, non se pode ensinar, e tamén implica unha determinada postura ou toma de posición sobre a variación, é dicir, sobre as variedades non escollidas para a ensinanza. Os libros de texto usados na ensinanza preuniversitaria baséanse unicamente en ensinar a variedade prestixiosa (algo en todo caso comprensible), e, como mostran diferentes traballos, presentan a variación de maneira negativa ante o alumnado, estigmatizando diferentes trazos dialectais e as variedades ás que eses trazos remiten. Non obstante, apenas hai estudos, polo que coñezo, sobre como tratan a variación os materiais pedagóxicos concibidos para ensinar español como L2, ámbito que cada vez é máis importante, dado o gran auxe actual da ensinanza de español a estranxeiros. Este é precisamente o obxectivo do presente TFG: analizar que visión da variación lingüística do español (é dicir, das súas variedades) se ofrece aos aprendices de español. Para iso, en primeiro lugar, analizarase o papel da variación no Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas: aprendizaxe, ensinanza, avaliación (Instituto Cervantes 2002, versión en español do documento Common European Framework for Languages: Learning, Teaching, Assessment, Consello de Europa 2001). E, en segundo lugar, analizarase como diferentes gramáticas pedagóxicas de español como L2, que están dispoñibles na biblioteca da Facultade de Filoloxía, presentan os fenómenos de variación do español aos aprendices desta lingua, é dicir, que visión promoven da realidade sociolingüística desta lingua ante os non nativos que deciden estudala.
A variación é un feito inherente a todas as linguas. Unha lingua, lonxe de ser algo homoxéneo, está conformada por numerosas variedades, organizadas en catro eixos ou parámetros de variación. Por esta razón, a relación entre a lingua e a educación implica decidir que variedade se debe ensinar, dado que unha lingua, que é a suma das súas variedades, non se pode ensinar, e tamén implica unha determinada postura ou toma de posición sobre a variación, é dicir, sobre as variedades non escollidas para a ensinanza. Os libros de texto usados na ensinanza preuniversitaria baséanse unicamente en ensinar a variedade prestixiosa (algo en todo caso comprensible), e, como mostran diferentes traballos, presentan a variación de maneira negativa ante o alumnado, estigmatizando diferentes trazos dialectais e as variedades ás que eses trazos remiten. Non obstante, apenas hai estudos, polo que coñezo, sobre como tratan a variación os materiais pedagóxicos concibidos para ensinar español como L2, ámbito que cada vez é máis importante, dado o gran auxe actual da ensinanza de español a estranxeiros. Este é precisamente o obxectivo do presente TFG: analizar que visión da variación lingüística do español (é dicir, das súas variedades) se ofrece aos aprendices de español. Para iso, en primeiro lugar, analizarase o papel da variación no Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas: aprendizaxe, ensinanza, avaliación (Instituto Cervantes 2002, versión en español do documento Common European Framework for Languages: Learning, Teaching, Assessment, Consello de Europa 2001). E, en segundo lugar, analizarase como diferentes gramáticas pedagóxicas de español como L2, que están dispoñibles na biblioteca da Facultade de Filoloxía, presentan os fenómenos de variación do español aos aprendices desta lingua, é dicir, que visión promoven da realidade sociolingüística desta lingua ante os non nativos que deciden estudala.
Dirección
LONGA MARTINEZ, VICTOR MANUEL (Titoría)
LONGA MARTINEZ, VICTOR MANUEL (Titoría)
Tribunal
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Secretario/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Vogal)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Secretario/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Vogal)
Análise literaria de Cualquiera que os dé muerte, novela de Cecilia G. de Guilarte.
Autoría
E.P.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
E.P.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
21.06.2024 11:30
21.06.2024 11:30
Resumo
O obxectivo principal deste traballo é realizar unha análise literaria da novela Cualquiera que os dé muerte de Cecilia G. de Guilarte (1915-1918), unha autora española comprometida coa Segunda República, feito que a forza ao exilio en México despois da Guerra Civil Española. Cando regresa a España (1964), loita por revivir a súa carreira de escritora e gaña o premio Águilas (1969) coa narración mencionada. A pesar da súa importancia, as obras de Guilarte foron esquecidas en gran medida, polo tanto, este traballo busca rescatar a figura desta autora mediante o estudo literario detallado dunha das súas novelas.
O obxectivo principal deste traballo é realizar unha análise literaria da novela Cualquiera que os dé muerte de Cecilia G. de Guilarte (1915-1918), unha autora española comprometida coa Segunda República, feito que a forza ao exilio en México despois da Guerra Civil Española. Cando regresa a España (1964), loita por revivir a súa carreira de escritora e gaña o premio Águilas (1969) coa narración mencionada. A pesar da súa importancia, as obras de Guilarte foron esquecidas en gran medida, polo tanto, este traballo busca rescatar a figura desta autora mediante o estudo literario detallado dunha das súas novelas.
Dirección
JUAN BOLUFER, Mª de los DESAMPARADOS (Titoría)
JUAN BOLUFER, Mª de los DESAMPARADOS (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
Unha análise da neoloxía a través de Martes Neológico
Autoría
M.F.A.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.F.A.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
20.06.2024 16:00
20.06.2024 16:00
Resumo
O Martes Neológico é un blog do Observatori de Neología do grupo IULATERM da Universitat Pompeu Fabra e do Instituto Cervantes, que , dende outubro de 2015, publica cada martes a análise dun neoloxismo (dende xaneiro de 2023, cada dous martes), concibido como aquel vocábulo que presenta certa frecuencia de uso e que, en cambio, non está recollido no Dicionario de la lengua española de la Real Academia Española. A análise de cada neoloxismo incorpora información morfolóxica, semántica, etimolóxica e documental (é dicir, as fontes textuais nas que se testemuña). Este traballo pretende examinar os neoloxismos recollidos neste blog durante o período comprendido entre o 4 de xaneiro de 2022 ata o 19 de decembro de 2023, co fin de establecer unha tipoloxía das voces estudadas , así como os tipos de textos nos que se rexistran, os ámbitos temáticos nos que xorden, os dicionarios que os rexistran e as recomendación dos especialistas sobre a conveniencia de incorporalos (ou non) ao Dicionario de la lengua española da RAE en virtude dalgúns criterios, explícitos ou non, de dicionarización da neoloxía.
O Martes Neológico é un blog do Observatori de Neología do grupo IULATERM da Universitat Pompeu Fabra e do Instituto Cervantes, que , dende outubro de 2015, publica cada martes a análise dun neoloxismo (dende xaneiro de 2023, cada dous martes), concibido como aquel vocábulo que presenta certa frecuencia de uso e que, en cambio, non está recollido no Dicionario de la lengua española de la Real Academia Española. A análise de cada neoloxismo incorpora información morfolóxica, semántica, etimolóxica e documental (é dicir, as fontes textuais nas que se testemuña). Este traballo pretende examinar os neoloxismos recollidos neste blog durante o período comprendido entre o 4 de xaneiro de 2022 ata o 19 de decembro de 2023, co fin de establecer unha tipoloxía das voces estudadas , así como os tipos de textos nos que se rexistran, os ámbitos temáticos nos que xorden, os dicionarios que os rexistran e as recomendación dos especialistas sobre a conveniencia de incorporalos (ou non) ao Dicionario de la lengua española da RAE en virtude dalgúns criterios, explícitos ou non, de dicionarización da neoloxía.
Dirección
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Titoría)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
Coordenadas dunha beira: César Vallejo visto a través de José Ángel Valente
Autoría
M.M.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.M.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
21.06.2024 10:10
21.06.2024 10:10
Resumo
A relación de José Ángel Valente coa literatura hispanoamericana foi prolífica e polifacética. Tal e como o proba a obra crítica de Valente, ademais dos diversos traballos biográficos dedicados a el, a lectura da obra de César Vallejo supuxo un dos contactos máis temperáns coa literatura do outro lado do océano, que ademais se mantivo presente ao longo de toda a traxectoria vital e literaria do galego, sendo testemuña delo numerosos textos de diversa natureza escritos en distintos momentos da súa vida. Así pois, este traballo pretende partir da lectura de dito material para ofrecer unha idea clara da visión valentiana de César Vallejo, co obxectivo de realizar unha aproximación á obra do peruano que permita poñela en diálogo, tal como fai Valente, coa poesía española e a nova sensibilidade poética do século XX. Por outra banda, coñecer a poesía de Vallejo dende a lóxica valentiana implica achegarse á figura poliédrica que foi Valente, e ao carácter integrador e lúcido do seu xenio creativo, polo que outro obxectivo presente na realización deste traballo foi indagar nos principais factores que distinguen a Valente como crítico dentro do marco da crítica española de literatura hispanoamericana no século XX. Se ben César Vallejo e José Ángel Valente non se chegaron a coñecer, o segundo crea na súa poesía e na súa prosa un espazo de diálogo coa obra do primeiro, facendo encaixar o legado poético de Vallejo nun lugar concreto e privilexiado dentro dunha visión integradora da literatura e o arte.
A relación de José Ángel Valente coa literatura hispanoamericana foi prolífica e polifacética. Tal e como o proba a obra crítica de Valente, ademais dos diversos traballos biográficos dedicados a el, a lectura da obra de César Vallejo supuxo un dos contactos máis temperáns coa literatura do outro lado do océano, que ademais se mantivo presente ao longo de toda a traxectoria vital e literaria do galego, sendo testemuña delo numerosos textos de diversa natureza escritos en distintos momentos da súa vida. Así pois, este traballo pretende partir da lectura de dito material para ofrecer unha idea clara da visión valentiana de César Vallejo, co obxectivo de realizar unha aproximación á obra do peruano que permita poñela en diálogo, tal como fai Valente, coa poesía española e a nova sensibilidade poética do século XX. Por outra banda, coñecer a poesía de Vallejo dende a lóxica valentiana implica achegarse á figura poliédrica que foi Valente, e ao carácter integrador e lúcido do seu xenio creativo, polo que outro obxectivo presente na realización deste traballo foi indagar nos principais factores que distinguen a Valente como crítico dentro do marco da crítica española de literatura hispanoamericana no século XX. Se ben César Vallejo e José Ángel Valente non se chegaron a coñecer, o segundo crea na súa poesía e na súa prosa un espazo de diálogo coa obra do primeiro, facendo encaixar o legado poético de Vallejo nun lugar concreto e privilexiado dentro dunha visión integradora da literatura e o arte.
Dirección
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Titoría)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Titoría)
Tribunal
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
A memoria fráxil: dor e inocencia en Formas de volver a casa e Infancia/Dictadura
Autoría
A.V.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
A.V.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2024 11:30
18.07.2024 11:30
Resumo
Na novela de Alejandro Zambra Formas de volver a casa (2011), a memoria constitúe un dos núcleos fundamentais, sobre todo no que se refire á forma na que esta se manifesta nos personaxes, tendo en conta a realidade histórica do momento no que se desenvolve: a ditadura chilena. A perspectiva infantil que nos ofrece o protagonista é o principal exemplo de como a inocencia provoca que as cousas se contemplen ou se lembren dunha forma diferente de como o fai un adulto, como é posible distorsionar a realidade en función da idade. Deste xeito, tomando como material de traballo esencial as teorías proporcionadas polo campo dos Memory Studies (Halbwachs, Bergson ou Jan y Aleida Assmann, entre outros) e a importancia do tema da dor (coa referencia central de Susan Sontag) que aparece reflectida na obra do autor chileno, levarase a cabo unha comparación entre a súa novela e unha serie de debuxos realizados por nenos en Chile entre 1973 e 1990 recollidos no catálogo da exposición organizada pola psicóloga Patricia Castillo-Gallardo baixo o título de Infancia/Dictadura. Testigos y actores (1973-1990) (2019). A comparación interartística tratará de facer fincapé no efecto producido por factores totalitarios na mirada infantil.
Na novela de Alejandro Zambra Formas de volver a casa (2011), a memoria constitúe un dos núcleos fundamentais, sobre todo no que se refire á forma na que esta se manifesta nos personaxes, tendo en conta a realidade histórica do momento no que se desenvolve: a ditadura chilena. A perspectiva infantil que nos ofrece o protagonista é o principal exemplo de como a inocencia provoca que as cousas se contemplen ou se lembren dunha forma diferente de como o fai un adulto, como é posible distorsionar a realidade en función da idade. Deste xeito, tomando como material de traballo esencial as teorías proporcionadas polo campo dos Memory Studies (Halbwachs, Bergson ou Jan y Aleida Assmann, entre outros) e a importancia do tema da dor (coa referencia central de Susan Sontag) que aparece reflectida na obra do autor chileno, levarase a cabo unha comparación entre a súa novela e unha serie de debuxos realizados por nenos en Chile entre 1973 e 1990 recollidos no catálogo da exposición organizada pola psicóloga Patricia Castillo-Gallardo baixo o título de Infancia/Dictadura. Testigos y actores (1973-1990) (2019). A comparación interartística tratará de facer fincapé no efecto producido por factores totalitarios na mirada infantil.
Dirección
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
Humor errado e ofensa: un estudo de caso
Autoría
I.G.R.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
I.G.R.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
20.06.2024 12:45
20.06.2024 12:45
Resumo
O obxectivo deste traballo de fin de grao é o de realizar un estudo acerca dos límites do humor, como resposta á crecente preocupación social acerca da cuestión. Para tal fin, tomaranse como punto de referencia o humor errado e a noción de ofensa, considerando aportacións dos estudos do humor, a sociolingüística, a pragmática e as teorías da hixiene verbal. Partirase dunha visión xeral e introdutoria que sirva como base para ubicar o humor errado dentro dos estudos sobre o humor, ofrecendo un breve estado da cuestión para posteriormente afondar na súa delimitación conceptual e na relación coa noción de ofensa, tomando a obra de Bell (2015) como referencia chave. A investigación compleméntase cun estudo de caso a partir dun modelo de cuestionario realizado a un grupo de 30 informantes e dividido en dúas partes. A primeira permitirá obter datos cuantitativos, solicitando das persoas informantes que indiquen, sobre un conxunto de 10 chistes, a súa reacción e se os consideran ofensivos. A segunda parte permitirá obter información cualitativa das consideracións que cada informante ten acerca da censura, a súa preferencia por unhas ou outras formas de humor e a súa opinión acerca da relación entre a ideoloxía e o humor. A análise do estudo de caso quere responder a tres hipóteses. Primeira, que a reacción ante o humor e a súa consideración como ofensivo son variables independentes e polo tanto heteroxéneas entre informantes. Segunda, que as persoas informantes van escoller unhas ou outras formas de humor baseándose na consideración do seu impacto social. Terceira, que se vai apostar por formas de humor máis absurdas e menos comprometedoras socialmente.
O obxectivo deste traballo de fin de grao é o de realizar un estudo acerca dos límites do humor, como resposta á crecente preocupación social acerca da cuestión. Para tal fin, tomaranse como punto de referencia o humor errado e a noción de ofensa, considerando aportacións dos estudos do humor, a sociolingüística, a pragmática e as teorías da hixiene verbal. Partirase dunha visión xeral e introdutoria que sirva como base para ubicar o humor errado dentro dos estudos sobre o humor, ofrecendo un breve estado da cuestión para posteriormente afondar na súa delimitación conceptual e na relación coa noción de ofensa, tomando a obra de Bell (2015) como referencia chave. A investigación compleméntase cun estudo de caso a partir dun modelo de cuestionario realizado a un grupo de 30 informantes e dividido en dúas partes. A primeira permitirá obter datos cuantitativos, solicitando das persoas informantes que indiquen, sobre un conxunto de 10 chistes, a súa reacción e se os consideran ofensivos. A segunda parte permitirá obter información cualitativa das consideracións que cada informante ten acerca da censura, a súa preferencia por unhas ou outras formas de humor e a súa opinión acerca da relación entre a ideoloxía e o humor. A análise do estudo de caso quere responder a tres hipóteses. Primeira, que a reacción ante o humor e a súa consideración como ofensivo son variables independentes e polo tanto heteroxéneas entre informantes. Segunda, que as persoas informantes van escoller unhas ou outras formas de humor baseándose na consideración do seu impacto social. Terceira, que se vai apostar por formas de humor máis absurdas e menos comprometedoras socialmente.
Dirección
Moure Pereiro, Teresa (Titoría)
Moure Pereiro, Teresa (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Secretario/a)
LONGA MARTINEZ, VICTOR MANUEL (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Secretario/a)
LONGA MARTINEZ, VICTOR MANUEL (Vogal)
A contrición relixiosa en Lágrimas de un penitente de Quevedo
Autoría
J.R.D.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
J.R.D.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
21.06.2024 12:00
21.06.2024 12:00
Resumo
Este TFG pretende estudar Lágrimas de un penitente, conxunto de poemas incluído na segunda edición póstuma da poesía de Quevedo, Las tres musas últimas castellanas (1670). O corpus está configurado na súa maior parte por versións variantes de textos inicialmente concibidos para un cancioneiro relixioso difundido de forma manuscrita en 1613 co título de Heráclito cristiano, cuxos textos se dispersaron e acabaron incluídos, con notables cambios autoriais, en distintas musas da súa poesía completa. Entendendo Lágrimas de un penitente como un proxecto unitario, estudarase o proceso de contrición que realiza a voz poética e como se relaciona esta experiencia relixiosa coas reflexións de índole moral sobre a morte e a fugacidade da vida que son naturais en Quevedo. Tras unha breve contextualización do conxunto poético na poesía sacra quevedesca e en relación co Heráclito cristiano, analizarase Lágrimas de un penitente desde a perspectiva da experiencia interior da voz poética, tomando en consideración tamén as posibles interferencias morais laicas. O obxectivo é que a análise individual de cada poema conduza a unha interpretación global do poemario e a unha explicación da macroestrutura en que se insere cada texto. O estudo ofrecerá tamén, como obxectivo secundario, algunhas calas nas relacións entre o Heráclito cristiano e Lágrimas de un penitente en aspectos de relevo como o título ou, especialmente, o desenvolvemento da contrición. No que incumbe á bibliografía, o estudo dos poemas sustentarase na edición crítica de Rey e Alonso Veloso (2021). Aínda que a crítica non prestou gran atención á poesía relixiosa de Quevedo, en comparación con outras parcelas da súa literatura, existen algunhas achegas previas relevantes para o meu propósito, entre as que non faltan as análises de ambos os poemarios. Cito só por exemplo as de Furr (1986 e 1993), Varela Gestoso (1995), Rey (1999 e 2000), Alonso Veloso (2008 e 2022), Galván (2010), Moreno (2012 e 2017) e Vallejo (2017), entre outras.
Este TFG pretende estudar Lágrimas de un penitente, conxunto de poemas incluído na segunda edición póstuma da poesía de Quevedo, Las tres musas últimas castellanas (1670). O corpus está configurado na súa maior parte por versións variantes de textos inicialmente concibidos para un cancioneiro relixioso difundido de forma manuscrita en 1613 co título de Heráclito cristiano, cuxos textos se dispersaron e acabaron incluídos, con notables cambios autoriais, en distintas musas da súa poesía completa. Entendendo Lágrimas de un penitente como un proxecto unitario, estudarase o proceso de contrición que realiza a voz poética e como se relaciona esta experiencia relixiosa coas reflexións de índole moral sobre a morte e a fugacidade da vida que son naturais en Quevedo. Tras unha breve contextualización do conxunto poético na poesía sacra quevedesca e en relación co Heráclito cristiano, analizarase Lágrimas de un penitente desde a perspectiva da experiencia interior da voz poética, tomando en consideración tamén as posibles interferencias morais laicas. O obxectivo é que a análise individual de cada poema conduza a unha interpretación global do poemario e a unha explicación da macroestrutura en que se insere cada texto. O estudo ofrecerá tamén, como obxectivo secundario, algunhas calas nas relacións entre o Heráclito cristiano e Lágrimas de un penitente en aspectos de relevo como o título ou, especialmente, o desenvolvemento da contrición. No que incumbe á bibliografía, o estudo dos poemas sustentarase na edición crítica de Rey e Alonso Veloso (2021). Aínda que a crítica non prestou gran atención á poesía relixiosa de Quevedo, en comparación con outras parcelas da súa literatura, existen algunhas achegas previas relevantes para o meu propósito, entre as que non faltan as análises de ambos os poemarios. Cito só por exemplo as de Furr (1986 e 1993), Varela Gestoso (1995), Rey (1999 e 2000), Alonso Veloso (2008 e 2022), Galván (2010), Moreno (2012 e 2017) e Vallejo (2017), entre outras.
Dirección
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Titoría)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
Non te verei morrer de Antonio Muñoz Molina: análise literario
Autoría
A.C.M.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
A.C.M.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
16.07.2024 18:00
16.07.2024 18:00
Resumo
O obxectivo do presente estudo é analizar na súa totalidade a novela Non te verei morrer, de Antonio Muñoz Molina. Publicada en agosto de 2023, a narración é a súa obra máis recente. Antonio Muñoz Molina (Úbeda, 1956), escritor de recoñecido prestixio e ampla traxectoria literaria, desenvolve nesta novela a historia de dous personaxes, Gabriel e Adriana, dous amantes que, a pesar de vivir durante cincuenta anos separados, volven atopar case ao final das súas vidas. O relato exponse unha pregunta: que pasa co amor ao longo do tempo? Por iso, non se trata unicamente dunha novela sentimental, posto que a narración vira en torno ao paso do tempo e a outros temas relacionados, como a necesidade de emigrar a outro país. A distancia, o recordo e o regreso serán os elementos fundamentais sobre os que se articula a historia, xa que a través deles nárrase a trama da novela. A miña análise pretende profundar nos temas principais e nas técnicas narrativas que Muñoz Molina pon en práctica no seu relato. Centrareime en especial no estudo da estrutura, as voces narrativas e a caracterización dos personaxes, e máis detalladamente no espazo e o tempo. En relación con estes aspectos, tamén examinarei o contexto histórico no que se sitúa a novela, a posguerra e o franquismo, que explica ou determina as decisións que toma o protagonista, o cal ten que elixir entre marcharse a Estados Unidos, e traizoar o seu verdadeiro carácter e vocación, ou continuar a sua relación amorosa. Neste sentido, cabería estudar así mesmo a influencia decisiva das experiencias da guerra civil en certos protagonistas secundarios. Doutra banda, desde un punto de vista metodolóxico, para o estudo das técnicas narrativas baseareime na proposta de análise narratológico de Gérard Genette.
O obxectivo do presente estudo é analizar na súa totalidade a novela Non te verei morrer, de Antonio Muñoz Molina. Publicada en agosto de 2023, a narración é a súa obra máis recente. Antonio Muñoz Molina (Úbeda, 1956), escritor de recoñecido prestixio e ampla traxectoria literaria, desenvolve nesta novela a historia de dous personaxes, Gabriel e Adriana, dous amantes que, a pesar de vivir durante cincuenta anos separados, volven atopar case ao final das súas vidas. O relato exponse unha pregunta: que pasa co amor ao longo do tempo? Por iso, non se trata unicamente dunha novela sentimental, posto que a narración vira en torno ao paso do tempo e a outros temas relacionados, como a necesidade de emigrar a outro país. A distancia, o recordo e o regreso serán os elementos fundamentais sobre os que se articula a historia, xa que a través deles nárrase a trama da novela. A miña análise pretende profundar nos temas principais e nas técnicas narrativas que Muñoz Molina pon en práctica no seu relato. Centrareime en especial no estudo da estrutura, as voces narrativas e a caracterización dos personaxes, e máis detalladamente no espazo e o tempo. En relación con estes aspectos, tamén examinarei o contexto histórico no que se sitúa a novela, a posguerra e o franquismo, que explica ou determina as decisións que toma o protagonista, o cal ten que elixir entre marcharse a Estados Unidos, e traizoar o seu verdadeiro carácter e vocación, ou continuar a sua relación amorosa. Neste sentido, cabería estudar así mesmo a influencia decisiva das experiencias da guerra civil en certos protagonistas secundarios. Doutra banda, desde un punto de vista metodolóxico, para o estudo das técnicas narrativas baseareime na proposta de análise narratológico de Gérard Genette.
Dirección
JUAN BOLUFER, Mª de los DESAMPARADOS (Titoría)
JUAN BOLUFER, Mª de los DESAMPARADOS (Titoría)
Tribunal
JUAN BOLUFER, Mª de los DESAMPARADOS (Titor do alumno)
JUAN BOLUFER, Mª de los DESAMPARADOS (Titor do alumno)
O tema do amor nalgunhas comedias palatinas do último Lope
Autoría
M.C.P.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.C.P.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
21.06.2024 10:00
21.06.2024 10:00
Resumo
Lope de Vega contribuíu a aumentar de forma significativa o repertorio teatral do Século de Ouro a través das 314 comedias e os 42 autos sacramentais que escribiu. Nin sequera abandonou a pluma no que a crítica denominou o seu «ciclo de senectute», cuxa referencia temporal establécese entre o ano no que asina o seu primeiro testamento, en 1627, e a data da súa morte, en 1635. Certo é que as diferenzas no seu teatro de vellez con respecto ao anterior son grandes: o ritmo da súa produción teatral diminúe considerablemente e os subxéneros sobre os que o autor traballa tamén se reducen, destacando a comedia de enredo, a comedia tráxica, a comedia de santos e as que escribiu para o espectáculo de palacio, de suma importancia no reinado de Felipe IV. A Corte vai estar moi presente na vida do Fénix, causando nestes últimos anos unha sensación agridoce por ver frustradas as súas esperanzas dun recoñecemento palatino que nunca chegou. Pero se algo non faltou nunca na súa obra, non só na dramática senón tamén na poética, foi o amor como tema principal. O último Lope non deixará de demostrar o seu coñecemento do tratamento amoroso na tradición anterior, con numerosas alusións platónicas. Neste traballo realizarase unha análise do tratamento amoroso que o Lope da vellez plasma en tres das súas comedias palatinas, La boba para los otros y discreta para sí (cara a 1630), Porfiando vence amor (1624-1630) e ¡Si no vieran las mujeres! (1631-1632), obras nas que o amor é protagonista. Aínda que o amor está moi presente na súa obra, o noso Fénix sempre atopa a maneira de ser novo, algo que non deixa de ser outra proba do seu extraordinario talento.
Lope de Vega contribuíu a aumentar de forma significativa o repertorio teatral do Século de Ouro a través das 314 comedias e os 42 autos sacramentais que escribiu. Nin sequera abandonou a pluma no que a crítica denominou o seu «ciclo de senectute», cuxa referencia temporal establécese entre o ano no que asina o seu primeiro testamento, en 1627, e a data da súa morte, en 1635. Certo é que as diferenzas no seu teatro de vellez con respecto ao anterior son grandes: o ritmo da súa produción teatral diminúe considerablemente e os subxéneros sobre os que o autor traballa tamén se reducen, destacando a comedia de enredo, a comedia tráxica, a comedia de santos e as que escribiu para o espectáculo de palacio, de suma importancia no reinado de Felipe IV. A Corte vai estar moi presente na vida do Fénix, causando nestes últimos anos unha sensación agridoce por ver frustradas as súas esperanzas dun recoñecemento palatino que nunca chegou. Pero se algo non faltou nunca na súa obra, non só na dramática senón tamén na poética, foi o amor como tema principal. O último Lope non deixará de demostrar o seu coñecemento do tratamento amoroso na tradición anterior, con numerosas alusións platónicas. Neste traballo realizarase unha análise do tratamento amoroso que o Lope da vellez plasma en tres das súas comedias palatinas, La boba para los otros y discreta para sí (cara a 1630), Porfiando vence amor (1624-1630) e ¡Si no vieran las mujeres! (1631-1632), obras nas que o amor é protagonista. Aínda que o amor está moi presente na súa obra, o noso Fénix sempre atopa a maneira de ser novo, algo que non deixa de ser outra proba do seu extraordinario talento.
Dirección
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Titoría)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
Unha análise do mito de don Juan en El burlador de Sevilla, de Tirso de Molina, e en Valor, agravio y mujer, de Ana Caro Mallén
Autoría
A.G.O.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
A.G.O.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
21.06.2024 11:00
21.06.2024 11:00
Resumo
O presente traballo ten por obxectivo realizar unha análise comparativa dun dos mitos máis prolíficos no imaxinario da literatura española (o mito de don Juan), a través de dúas obras seleccionadas: El burlador de Sevilla do dramaturgo barroco Tirso de Molina, xunto con Valor, agravio y mujer, unha das comedias escritas pola andaluza Ana Caro de Mallén. Esta dramaturga contemporánea, de igual forma que o propio Tirso, gozou, por aquel entón, dun grao de popularidade e repercusión substanciais, o que non impediu que, finalmente, terminase por ser condenada a un esquecemento similar ao que viviron moitas outras mulleres letradas. De forma previa á análise comparativa, ofreceranse sendas panorámicas nas que se estudarán as obras de cada un dos dramaturgos, así como sobre o contido e a súa evolución do mito de don Juan. Dentro da análise stricto sensu do propio mito, o foco poñerase sobre dous núcleos de personaxes: por un lado, don Juan e o seu fiel criado; por outro, os personaxes femininos. O motivo para centrar o traballo nos personaxes non é outro que o peso e a significación que estes teñen nestas obras (e nas distintas versións literalizadas do mito), sumados ás diferentes perspectivas cas que se lles trata en cada unha delas. A finalidade é comparar como dúas obras, centradas nun mesmo tema e escritas en momentos tan próximos, resultaron ser pezas, máis que similares, radicalmente distintas
O presente traballo ten por obxectivo realizar unha análise comparativa dun dos mitos máis prolíficos no imaxinario da literatura española (o mito de don Juan), a través de dúas obras seleccionadas: El burlador de Sevilla do dramaturgo barroco Tirso de Molina, xunto con Valor, agravio y mujer, unha das comedias escritas pola andaluza Ana Caro de Mallén. Esta dramaturga contemporánea, de igual forma que o propio Tirso, gozou, por aquel entón, dun grao de popularidade e repercusión substanciais, o que non impediu que, finalmente, terminase por ser condenada a un esquecemento similar ao que viviron moitas outras mulleres letradas. De forma previa á análise comparativa, ofreceranse sendas panorámicas nas que se estudarán as obras de cada un dos dramaturgos, así como sobre o contido e a súa evolución do mito de don Juan. Dentro da análise stricto sensu do propio mito, o foco poñerase sobre dous núcleos de personaxes: por un lado, don Juan e o seu fiel criado; por outro, os personaxes femininos. O motivo para centrar o traballo nos personaxes non é outro que o peso e a significación que estes teñen nestas obras (e nas distintas versións literalizadas do mito), sumados ás diferentes perspectivas cas que se lles trata en cada unha delas. A finalidade é comparar como dúas obras, centradas nun mesmo tema e escritas en momentos tan próximos, resultaron ser pezas, máis que similares, radicalmente distintas
Dirección
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Titoría)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
Fortuna escénica e editorial do teatro profano de sor Juana Inés de la Cruz: o exemplo de Los empeños de una casa
Autoría
M.A.G.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.A.G.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
21.06.2024 10:30
21.06.2024 10:30
Resumo
O obxectivo principal deste traballo consisten en afondar na recepción, editorial e escénica, do teatro profano de sor Juana Inés de la Cruz na Península Ibérica durante a Idade Moderna. Para alcanzar dito obxectivo, ocuparémonos de estudar non só o estreo do seu teatro profano ou a publicación das primeiras edicións, senón particularmente a traxectoria posterior das obras durante a Idade Moderna, considerando o éxito que o teatro barroco tivo durante todo o século XVIII. No caso da fortuna escénica o estudo plantéase a partir da documentación que ofrecen as bases de datos CATCOM e DICAT, que recollen a documentación teatral relacionada coa posta en escea do teatro do Siglo de Oro; así como a través doutros impresos tales como as relacións de comedia, vinculadas ás representacións privadas ou particulares do teatro desta autora. Para a fortuna editorial, farase un percorrido polos manuscritos e as edicións impresas nas que se inclúe o total, ou unha parte, do teatro profano de sor Juana. Para trazar o citado panorama emplearase como exemplo a obra Los empeños de una casa, editada por Celsa Carmen García Valdés en 2010 (Cátedra).
O obxectivo principal deste traballo consisten en afondar na recepción, editorial e escénica, do teatro profano de sor Juana Inés de la Cruz na Península Ibérica durante a Idade Moderna. Para alcanzar dito obxectivo, ocuparémonos de estudar non só o estreo do seu teatro profano ou a publicación das primeiras edicións, senón particularmente a traxectoria posterior das obras durante a Idade Moderna, considerando o éxito que o teatro barroco tivo durante todo o século XVIII. No caso da fortuna escénica o estudo plantéase a partir da documentación que ofrecen as bases de datos CATCOM e DICAT, que recollen a documentación teatral relacionada coa posta en escea do teatro do Siglo de Oro; así como a través doutros impresos tales como as relacións de comedia, vinculadas ás representacións privadas ou particulares do teatro desta autora. Para a fortuna editorial, farase un percorrido polos manuscritos e as edicións impresas nas que se inclúe o total, ou unha parte, do teatro profano de sor Juana. Para trazar o citado panorama emplearase como exemplo a obra Los empeños de una casa, editada por Celsa Carmen García Valdés en 2010 (Cátedra).
Dirección
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Titoría)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
Natureza e ambiente na Diana de Jorge de Montemayor.
Autoría
N.F.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
N.F.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
21.06.2024 09:35
21.06.2024 09:35
Resumo
Los Siete Libros de la Diana é unha narración (ou relato) pastoril do século XVI, pertencente ao Século de Ouro español e iniciadora deste xénero. Nesta obra dividida en sete partes todo vira arredor dunha comitiva de pastoras que sofren o infortunio do desamor. Tres ninfas guían a esta procesión ó palacio da sabia Felicia, quen solucionará os seus problemas, e unha vez resoltos, poderán regresar á súa orixe. É unha obra chea de analepses nas que as pastoras e pastores cóntannos as súas historias amorosas e cantan as súas penas. O obxectivo deste traballo será analizar o tratamento do espazo que Montemayor realiza no seu libro. Son múltiples espazos cargados de simboloxía, a inclusión de cancioneiros, tópicos literarios, lendas, referencias mitolóxicas e históricas. Examinaremos cada espazo, dende a fonte dos amieiros ata o templo da deusa Diana pasando polas paisaxes portuguesas, de gran importancia para Jorge de Montemayor. Este estudo pretende ilustrar a importancia da exclusividade que o autor otorga a cada espazo e cómo estes reflicten diferentes condicións ou estados mentais nos protagonistas da obra. Incluirá ademáis una diferenciación entre os distintos ambientes das historias das vidas dos pastores. Finalmente terminarase o traballo cunhas conclusións e unha aportación bibliográfica.
Los Siete Libros de la Diana é unha narración (ou relato) pastoril do século XVI, pertencente ao Século de Ouro español e iniciadora deste xénero. Nesta obra dividida en sete partes todo vira arredor dunha comitiva de pastoras que sofren o infortunio do desamor. Tres ninfas guían a esta procesión ó palacio da sabia Felicia, quen solucionará os seus problemas, e unha vez resoltos, poderán regresar á súa orixe. É unha obra chea de analepses nas que as pastoras e pastores cóntannos as súas historias amorosas e cantan as súas penas. O obxectivo deste traballo será analizar o tratamento do espazo que Montemayor realiza no seu libro. Son múltiples espazos cargados de simboloxía, a inclusión de cancioneiros, tópicos literarios, lendas, referencias mitolóxicas e históricas. Examinaremos cada espazo, dende a fonte dos amieiros ata o templo da deusa Diana pasando polas paisaxes portuguesas, de gran importancia para Jorge de Montemayor. Este estudo pretende ilustrar a importancia da exclusividade que o autor otorga a cada espazo e cómo estes reflicten diferentes condicións ou estados mentais nos protagonistas da obra. Incluirá ademáis una diferenciación entre os distintos ambientes das historias das vidas dos pastores. Finalmente terminarase o traballo cunhas conclusións e unha aportación bibliográfica.
Dirección
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Titoría)
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Titoría)
Tribunal
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
Singularidades da autoría feminina galega na abordaxe da memoria do 36. Susana Sanches Arins e Iria Morgade Valcárcel, dous estudos de caso.
Autoría
E.N.B.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
E.N.B.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
19.06.2024 10:15
19.06.2024 10:15
Resumo
A memoria non é fiable pero constitúenos. O seu recordo non é idéntico de cada vez que a lembramos e a súa transmisión nunca é homoxénea pero nela reside o valor da experiencia individual e, como membros dunha sociedade que somos, por extensión, tamén da colectiva. Conscientes do inestable desta facultade -quizais deturpada, perdida ou subxectiva en exceso-, quérese nestas páxinas ir máis aló: crendo na súa capacidade para mostrar a relación causa-efecto entre os tempos pasados e os actuais, o presente traballo pretende dilucidar a maneira na que a memoria, en forma de literatura, pode devir no instrumento co que superar o trauma xerado pola Guerra Civil Española mais a ditadura franquista. Explorando a(s) forma(s) nas que se recupera a memoria do 36, captando os seus efectos e observando a renovación do tema nos dous casos prácticos propostos -as lecturas do seique de Susana Sanches Arins (Através, 2019) e do Quen escribirá a miña historia? de Iria Morgade Valcárcel (Galaxia, 2023)-, ilustrarase a troca do discurso social difundido ata os nosos días por un novo máis acaído que se erixe fundamentalmente sobre a perspectiva de xénero. Suxeitas as obras a este fin de reelaboración e de produción contrahexemónica, incidirase na función social da novela así como na súa idoneidade para evidenciar unha serie de tensións mantidas entre a oficialidade e a non-oficialidade da Historia no Estado español.
A memoria non é fiable pero constitúenos. O seu recordo non é idéntico de cada vez que a lembramos e a súa transmisión nunca é homoxénea pero nela reside o valor da experiencia individual e, como membros dunha sociedade que somos, por extensión, tamén da colectiva. Conscientes do inestable desta facultade -quizais deturpada, perdida ou subxectiva en exceso-, quérese nestas páxinas ir máis aló: crendo na súa capacidade para mostrar a relación causa-efecto entre os tempos pasados e os actuais, o presente traballo pretende dilucidar a maneira na que a memoria, en forma de literatura, pode devir no instrumento co que superar o trauma xerado pola Guerra Civil Española mais a ditadura franquista. Explorando a(s) forma(s) nas que se recupera a memoria do 36, captando os seus efectos e observando a renovación do tema nos dous casos prácticos propostos -as lecturas do seique de Susana Sanches Arins (Através, 2019) e do Quen escribirá a miña historia? de Iria Morgade Valcárcel (Galaxia, 2023)-, ilustrarase a troca do discurso social difundido ata os nosos días por un novo máis acaído que se erixe fundamentalmente sobre a perspectiva de xénero. Suxeitas as obras a este fin de reelaboración e de produción contrahexemónica, incidirase na función social da novela así como na súa idoneidade para evidenciar unha serie de tensións mantidas entre a oficialidade e a non-oficialidade da Historia no Estado español.
Dirección
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
Tribunal
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
Actitudes lingüísticas e aprendizaxe de linguas: revisión teórica e proposta didáctica para a lingua galega
Autoría
I.F.D.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
I.F.D.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
11.09.2024 18:35
11.09.2024 18:35
Resumo
As actitudes lingüísticas xogan un papel determinante nos procesos de adquisición e aprendizaxe de linguas, xa que constitúen unha das formas de expresión da conciencia lingüística dos falantes. Así, xunto a outros elementos centrais no ámbito da sociolingüística, como as crenzas ou os estereotipos, as actitudes lingüísticas contribúen a construír visións e ideas sobre un idioma, factores que influirán no desenvolvemento do usuario como falante dunha lingua nun determinado contexto social. Nas situacións de contacto lingüístico en que conviven dúas ou máis linguas con diferenzas de prestixio, o desenvolvemento de actitudes lingüísticas positivas cara á lingua minorizada será esencial para a súa valoración dentro da comunidade de fala. Nun contexto como o galego é necesario que os falantes adopten posturas favorables cara á lingua galega co fin de contrarrestar o avance do castelán e garantir a preservación do galego e da identidade lingüística dos galegos. Neste senso a educación constitúe unha ferramenta fundamental para o desenvolvemento destas actitudes positivas, xa que, como expoñen recentes investigacións, as actitudes lingüísticas e a motivación son dous factores decisivos e vinculados ao éxito nos procesos de aprendizaxe de linguas. Neste traballo levarase a cabo unha revisión dos estudos que analizan as actitudes lingüísticas desde o punto de vista da aprendizaxe de linguas e as actitudes no contexto educativo galego co propósito de, posteriormente, elaborar material didáctico enfocado a fomentar actitudes lingüísticas favorables cara á lingua galega. Centrarémonos principalmente en actividades de reflexión metalingüística deseñadas para seren integradas nas aulas de lingua e literatura galegas na educación secundaria.
As actitudes lingüísticas xogan un papel determinante nos procesos de adquisición e aprendizaxe de linguas, xa que constitúen unha das formas de expresión da conciencia lingüística dos falantes. Así, xunto a outros elementos centrais no ámbito da sociolingüística, como as crenzas ou os estereotipos, as actitudes lingüísticas contribúen a construír visións e ideas sobre un idioma, factores que influirán no desenvolvemento do usuario como falante dunha lingua nun determinado contexto social. Nas situacións de contacto lingüístico en que conviven dúas ou máis linguas con diferenzas de prestixio, o desenvolvemento de actitudes lingüísticas positivas cara á lingua minorizada será esencial para a súa valoración dentro da comunidade de fala. Nun contexto como o galego é necesario que os falantes adopten posturas favorables cara á lingua galega co fin de contrarrestar o avance do castelán e garantir a preservación do galego e da identidade lingüística dos galegos. Neste senso a educación constitúe unha ferramenta fundamental para o desenvolvemento destas actitudes positivas, xa que, como expoñen recentes investigacións, as actitudes lingüísticas e a motivación son dous factores decisivos e vinculados ao éxito nos procesos de aprendizaxe de linguas. Neste traballo levarase a cabo unha revisión dos estudos que analizan as actitudes lingüísticas desde o punto de vista da aprendizaxe de linguas e as actitudes no contexto educativo galego co propósito de, posteriormente, elaborar material didáctico enfocado a fomentar actitudes lingüísticas favorables cara á lingua galega. Centrarémonos principalmente en actividades de reflexión metalingüística deseñadas para seren integradas nas aulas de lingua e literatura galegas na educación secundaria.
Dirección
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Titoría)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Titoría)
Tribunal
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Microtoponimia das aldeas de Renche e Lourido Grande. Recollida e estudo.
Autoría
S.S.F.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
S.S.F.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
20.06.2024 13:00
20.06.2024 13:00
Resumo
Este traballo ten como finalidade o estudo da microtoponimia dos 148 nomes pertencentes ás aldeas lindantes de Renche e de Lourido Grande, as cales se atopan no concello de Samos e pertencen á provincia lucense. Para realizar este estudo fíxose previamente unha recollida destes nomes, empregando documentos como o catastro e desenvolvendo un traballo de campo para contrastar a información e, en determinados casos, chegar a ampliala. Á vez, iranse identificando e rexistrando no proxecto en liña de Galicia Nomeada. Despois de realizar un glosario, levarase a cabo unha análise etimolóxica de cada un deles para dar canta de cal foi a súa orixe e a evolución que sufriron até a actualidade, tomando en consideración diferentes fontes históricas documentais e estudos anteriores. Paralelamente, elaborarase unha análise semántica onde se fará unha observación das características físicas do territorio para ver en que medida seguen reflectindo o que indica o nome orixinal. Por último, clasificaranse todos eles segundo o campo semántico ó que pertenzan e a súa raíz etimolóxica.
Este traballo ten como finalidade o estudo da microtoponimia dos 148 nomes pertencentes ás aldeas lindantes de Renche e de Lourido Grande, as cales se atopan no concello de Samos e pertencen á provincia lucense. Para realizar este estudo fíxose previamente unha recollida destes nomes, empregando documentos como o catastro e desenvolvendo un traballo de campo para contrastar a información e, en determinados casos, chegar a ampliala. Á vez, iranse identificando e rexistrando no proxecto en liña de Galicia Nomeada. Despois de realizar un glosario, levarase a cabo unha análise etimolóxica de cada un deles para dar canta de cal foi a súa orixe e a evolución que sufriron até a actualidade, tomando en consideración diferentes fontes históricas documentais e estudos anteriores. Paralelamente, elaborarase unha análise semántica onde se fará unha observación das características físicas do territorio para ver en que medida seguen reflectindo o que indica o nome orixinal. Por último, clasificaranse todos eles segundo o campo semántico ó que pertenzan e a súa raíz etimolóxica.
Dirección
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Titoría)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Titoría)
Tribunal
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Retorno a Tagen Ata unha lectura interartistica, da obra literaria de Mendez Ferrin a curtametraxe de Eloy Lozano.
Autoría
P.C.P.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
P.C.P.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
19.06.2024 11:00
19.06.2024 11:00
Resumo
O presente TFG ten como eixe central o estudo da obra literaria Retorno a Tagen Ata (1971) e a respectiva adaptación fílmica en formato curtametraxe (con idéntico título), dirixida por Eloy Lozano (1974). O exercicio, busca aportar un retallo de luz ás controversias que suscitaron ambos relatos no(s) contexto(s) do seu tempo e así poder entender as análises político-culturais que foron agromando até os nosos días ao redor da novela e da figura do intelectual Ramón Piñeiro. Actualmente, o libro de Méndez Ferrín, publicado no 1971, atópase descatalogado en todas as súas edicións e só se pode adquirir en librarías de segunda man ou bibliotecas públicas. O acceso á curtametraxe, rodada en 35mm, é complicado ao tratárense dunha produción non subvencionada polas institucións. Existe a opción do visionado presencial no Centro Galego de Artes da Imaxe (CGAI), porén a súa exportanción non está permitida. Con todo, este proxecto conta coa autorización asinada por María de las Cuevas (dona dos dereitos do finado director Eloy Lozano) e a peza audiovisual en formato MP4 para que calquera dos integrantes do tribunal deste TFG teña a oportunidade de velo. A metodoloxía empregará as ferramentas da literatura comparada, poñendo o foco na relación interartística das manifestacións. Prestarase atención ao fenómeno da adaptación baseado no esquema analítico-comparativo suxerido por José Luís Sánchez Noriega en De la literatura al cine (2000), mediante unha segmentación de capítulos e escenas, que nos permitirán coñecer en detalle os procedementos de adaptación. Unha vez rematado o proceso comparativo concluirase cunha valoración global. Procuraranse argumentos que sosteñan (ou non) as distintas lecturas e concepcións da obra, rastrexando opinións, crónicas e notas xornalísitcas, sen deixar de obviar como testemuña directa a posición do escritor sobor o seu traballo.
O presente TFG ten como eixe central o estudo da obra literaria Retorno a Tagen Ata (1971) e a respectiva adaptación fílmica en formato curtametraxe (con idéntico título), dirixida por Eloy Lozano (1974). O exercicio, busca aportar un retallo de luz ás controversias que suscitaron ambos relatos no(s) contexto(s) do seu tempo e así poder entender as análises político-culturais que foron agromando até os nosos días ao redor da novela e da figura do intelectual Ramón Piñeiro. Actualmente, o libro de Méndez Ferrín, publicado no 1971, atópase descatalogado en todas as súas edicións e só se pode adquirir en librarías de segunda man ou bibliotecas públicas. O acceso á curtametraxe, rodada en 35mm, é complicado ao tratárense dunha produción non subvencionada polas institucións. Existe a opción do visionado presencial no Centro Galego de Artes da Imaxe (CGAI), porén a súa exportanción non está permitida. Con todo, este proxecto conta coa autorización asinada por María de las Cuevas (dona dos dereitos do finado director Eloy Lozano) e a peza audiovisual en formato MP4 para que calquera dos integrantes do tribunal deste TFG teña a oportunidade de velo. A metodoloxía empregará as ferramentas da literatura comparada, poñendo o foco na relación interartística das manifestacións. Prestarase atención ao fenómeno da adaptación baseado no esquema analítico-comparativo suxerido por José Luís Sánchez Noriega en De la literatura al cine (2000), mediante unha segmentación de capítulos e escenas, que nos permitirán coñecer en detalle os procedementos de adaptación. Unha vez rematado o proceso comparativo concluirase cunha valoración global. Procuraranse argumentos que sosteñan (ou non) as distintas lecturas e concepcións da obra, rastrexando opinións, crónicas e notas xornalísitcas, sen deixar de obviar como testemuña directa a posición do escritor sobor o seu traballo.
Dirección
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titoría)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
Mantemento e transmisión da lingua galega: unha achega ás familias das comarcas interiores da provincia de Ourense
Autoría
M.V.S.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
M.V.S.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2024 18:00
17.07.2024 18:00
Resumo
O obxectivo deste Traballo de Fin de Grao é abordar o estudo dos procesos de mantemento e transmisión da lingua galega nas familias das comarcas do interior da provincia de Ourense. O estudo abarcará as comarcas de A Limia, Allariz-Maceda, Ourense, Terra de Caldelas, Terra de Trives e Verín. Esta zona destaca, na súa maior parte, pola homoxeneidade nos aspectos sociais e culturais referentes á emigración a outros territorios, ademais de ser unha das áreas máis despoboadas e envellecidas do país. O marco sociolingüístico xeral deseñarase a partir dos datos que ofrecen as enquisas sobre coñecemento e uso do galego realizadas polo Instituto Galego de Estatística (IGE). Outras das máis importantes ferramentas que servirán de base para este estudo serán as informacións recollidas nos traballos da materia de 3º curso de Sociolingüística galega, dende o curso 2004/2005. Nestes traballos figuran distintos perfís sociolingüísticos de diferentes familias que pertencen a esta área ao longo de tres xeracións. As cuestións analizadas teñen que ver cos procesos de mantemento, cambio e evolución da lingua galega, que serán relacionados con variables sociais como o hábitat e o status, así como a súa evolución.
O obxectivo deste Traballo de Fin de Grao é abordar o estudo dos procesos de mantemento e transmisión da lingua galega nas familias das comarcas do interior da provincia de Ourense. O estudo abarcará as comarcas de A Limia, Allariz-Maceda, Ourense, Terra de Caldelas, Terra de Trives e Verín. Esta zona destaca, na súa maior parte, pola homoxeneidade nos aspectos sociais e culturais referentes á emigración a outros territorios, ademais de ser unha das áreas máis despoboadas e envellecidas do país. O marco sociolingüístico xeral deseñarase a partir dos datos que ofrecen as enquisas sobre coñecemento e uso do galego realizadas polo Instituto Galego de Estatística (IGE). Outras das máis importantes ferramentas que servirán de base para este estudo serán as informacións recollidas nos traballos da materia de 3º curso de Sociolingüística galega, dende o curso 2004/2005. Nestes traballos figuran distintos perfís sociolingüísticos de diferentes familias que pertencen a esta área ao longo de tres xeracións. As cuestións analizadas teñen que ver cos procesos de mantemento, cambio e evolución da lingua galega, que serán relacionados con variables sociais como o hábitat e o status, así como a súa evolución.
Dirección
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
Tribunal
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Lingua e Identidade nos concellos de Noia, Outes e Santa Comba
Autoría
A.S.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
A.S.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
11.09.2024 17:00
11.09.2024 17:00
Resumo
A relación entre a lingua e identidade é unha cuestión de gran interese, sobre todo no contexto do sector xuvenil galego, onde estas dúas se atopan en constante interacción e cambio. Neste Traballo de Fin de Grao, tres estudantes de tres localidades diferentes (Noia, Outes e Santa Comba) pretendemos inquirir nos nosos propios concellos sobre a conexión que existe entre a lingua e a identidade galega. Para isto, ao longo de varios meses, entrevistamos segundo o enfoque cualitativo a diversas persoas de entre 18 e 35 anos, conversando con elas, gravando a súa voz e sacando conclusións que nos permitan extraer datos de relevante carácter informativo; achegándonos á situación real destes tres concellos e ao significado que este sector lle outorga á identidade galega.
A relación entre a lingua e identidade é unha cuestión de gran interese, sobre todo no contexto do sector xuvenil galego, onde estas dúas se atopan en constante interacción e cambio. Neste Traballo de Fin de Grao, tres estudantes de tres localidades diferentes (Noia, Outes e Santa Comba) pretendemos inquirir nos nosos propios concellos sobre a conexión que existe entre a lingua e a identidade galega. Para isto, ao longo de varios meses, entrevistamos segundo o enfoque cualitativo a diversas persoas de entre 18 e 35 anos, conversando con elas, gravando a súa voz e sacando conclusións que nos permitan extraer datos de relevante carácter informativo; achegándonos á situación real destes tres concellos e ao significado que este sector lle outorga á identidade galega.
Dirección
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
Tribunal
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Dinamización lingüística e acción cultural no ámbito local: o concello de Salceda de Caselas
Autoría
B.T.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
B.T.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
11.09.2024 13:15
11.09.2024 13:15
Resumo
O meu Traballo de Fin de Grao ten como obxectivo estudar o uso e a promoción da lingua ga lega nas distintas asociacións culturais que funcionan a nivel parroquial e desenvolven as súas actividades nos seus respectivos centros culturais. O estudo, polo tanto, abranguerá as oito asociacións culturais que se asentan nas sete parroquias do municipio de Salceda de Caselas. Para realizar este estudo, fare i un traballo de campo no que mediante entrevistas semiestruturadas con responsables de cada asociación recollerei in formación sobre o uso da lingua galega na asociación e nas súas actividades. A través desta mesma metodoloxía obterei tamén datos do concel leiro responsable de cultura e de profesionais que desenvolven algún tipo de actividade nos centros. A información obtida será analizada tendo en conta o contexto socio-demográfico e sociolingliístico do concello e da comarca, manexando datos dos censos de poboación e das enquisas do Instituto Galega de Estatística. Este contexto mudou moito nas dúas últimas décadas, pois o municipio de Salceda de Caselas experimentou un grande crecemento de poboación desde o ano 2000, ata se situar entre os concellos cunha media de idade máis baixa e con maiores taxas de natalidade da Ga liza. Amais, pertence á comarca de Vigo, unha das máis desgaleguziadas e cunha realidade sociolingüística moi complexa. O meu estudo terá o interese de comprobar ata que punto a actividade cultu ral de base no plano local impacta nos usos e actitudes lingüísticas, nun contexto de cambio social moi rápido, impulsor da desgaleguización, como é o do municipio Salceda de Caselas.
O meu Traballo de Fin de Grao ten como obxectivo estudar o uso e a promoción da lingua ga lega nas distintas asociacións culturais que funcionan a nivel parroquial e desenvolven as súas actividades nos seus respectivos centros culturais. O estudo, polo tanto, abranguerá as oito asociacións culturais que se asentan nas sete parroquias do municipio de Salceda de Caselas. Para realizar este estudo, fare i un traballo de campo no que mediante entrevistas semiestruturadas con responsables de cada asociación recollerei in formación sobre o uso da lingua galega na asociación e nas súas actividades. A través desta mesma metodoloxía obterei tamén datos do concel leiro responsable de cultura e de profesionais que desenvolven algún tipo de actividade nos centros. A información obtida será analizada tendo en conta o contexto socio-demográfico e sociolingliístico do concello e da comarca, manexando datos dos censos de poboación e das enquisas do Instituto Galega de Estatística. Este contexto mudou moito nas dúas últimas décadas, pois o municipio de Salceda de Caselas experimentou un grande crecemento de poboación desde o ano 2000, ata se situar entre os concellos cunha media de idade máis baixa e con maiores taxas de natalidade da Ga liza. Amais, pertence á comarca de Vigo, unha das máis desgaleguziadas e cunha realidade sociolingüística moi complexa. O meu estudo terá o interese de comprobar ata que punto a actividade cultu ral de base no plano local impacta nos usos e actitudes lingüísticas, nun contexto de cambio social moi rápido, impulsor da desgaleguización, como é o do municipio Salceda de Caselas.
Dirección
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
Tribunal
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titor do alumno)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titor do alumno)
O vocalismo átono como indexador de galeguidade na pronuncia: estudo perceptivo
Autoría
D.F.L.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
D.F.L.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
11.09.2024 18:00
11.09.2024 18:00
Resumo
A pertinencia do vocalismo átono final na percepción de trazos galegos na pronuncia vénse observando desde hai anos por diferentes autores/as (Regueira, 2012; Tomé Lourido, 2018). A raíz do traballo de Aguete (2020), xestouse a hipótese de Aguete e Fernández Rei (2022) de que o vocalismo átono ten máis relevancia ca o tónico na percepción de trazos caracteristicamente galegos na fala. Con base nesta idea, formulamos a hipótese central do traballo: a percepción da pronuncia galega está ideoloxicamente mediada, isto é, un trazo considerado emblemático do galego oral (a diferenciación de sete vogais tónicas) non é o principal indexador da súa galeguidade. Para demostrar isto, realizaremos un experimento, partindo da hipótese de Aguete e Fernández Rei (2022), que consistirá nun test perceptivo no que controlaremos as variables de pronuncia do vocalismo tónico (7 e 5 vogais) e do vocalismo átono (reducido e non reducido). Para a súa elaboración e realización empregaremos a plataforma FOLERPA (Fernández Rei et al., 2021). No test incluiremos preguntas de valoración do acento, da tradicionalidade, da autenticidade e da orixe (rural-urbana) dos/as informantes. Asemade, buscaremos unha reflexión por parte das persoas xuízas sobre estes ítems para contarmos cos seus xuízos metapragmáticos. Esperamos que a variable do vocalismo átono sexa máis relevante ca a do tónico, o que confirmaría a hipótese do experimento e ratificaría a nosa hipótese principal. Isto comporta unha reflexión sobre a indexicalidade como vínculo entre unha forma e un significado social (Bucholtz e Hall, 2005): se os/as falantes ligan a galeguidade da pronuncia á distinción de 7 vogais tónicas e, pola contra, a perciben a través da redución do vocalismo átono, atopariámonos ante un significado social vinculado a un preconcepto e non a unha forma e, asemade, ante a posibilidade de que o vocalismo átono sexa a forma indexadora.
A pertinencia do vocalismo átono final na percepción de trazos galegos na pronuncia vénse observando desde hai anos por diferentes autores/as (Regueira, 2012; Tomé Lourido, 2018). A raíz do traballo de Aguete (2020), xestouse a hipótese de Aguete e Fernández Rei (2022) de que o vocalismo átono ten máis relevancia ca o tónico na percepción de trazos caracteristicamente galegos na fala. Con base nesta idea, formulamos a hipótese central do traballo: a percepción da pronuncia galega está ideoloxicamente mediada, isto é, un trazo considerado emblemático do galego oral (a diferenciación de sete vogais tónicas) non é o principal indexador da súa galeguidade. Para demostrar isto, realizaremos un experimento, partindo da hipótese de Aguete e Fernández Rei (2022), que consistirá nun test perceptivo no que controlaremos as variables de pronuncia do vocalismo tónico (7 e 5 vogais) e do vocalismo átono (reducido e non reducido). Para a súa elaboración e realización empregaremos a plataforma FOLERPA (Fernández Rei et al., 2021). No test incluiremos preguntas de valoración do acento, da tradicionalidade, da autenticidade e da orixe (rural-urbana) dos/as informantes. Asemade, buscaremos unha reflexión por parte das persoas xuízas sobre estes ítems para contarmos cos seus xuízos metapragmáticos. Esperamos que a variable do vocalismo átono sexa máis relevante ca a do tónico, o que confirmaría a hipótese do experimento e ratificaría a nosa hipótese principal. Isto comporta unha reflexión sobre a indexicalidade como vínculo entre unha forma e un significado social (Bucholtz e Hall, 2005): se os/as falantes ligan a galeguidade da pronuncia á distinción de 7 vogais tónicas e, pola contra, a perciben a través da redución do vocalismo átono, atopariámonos ante un significado social vinculado a un preconcepto e non a unha forma e, asemade, ante a posibilidade de que o vocalismo átono sexa a forma indexadora.
Dirección
FERNANDEZ REY, ELISA (Titoría)
FERNANDEZ REY, ELISA (Titoría)
Tribunal
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
As cancións como fonte de aprendizaxe do Inglés como Lingua Estranxeira
Autoría
A.L.T.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.L.T.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2024 12:00
15.07.2024 12:00
Resumo
Esta disertación centrarase no emprego da música e as letras das cancións como fermentas para o aprendizaxe do inglés como segunda lingua, tanto en contextos formais como informais (online), e na sua importancia para motivar ao aprendiz. Nos últimos anos, e grazas ás novas tecnoloxías e a Internet, contamos con diferentes métodos e ferramentas para aprender Inglés como lingua estranxeira. Algunhas destas ferramentas son plataformas onde poder ver vídeos, escoitar música (o que aporta un contexto perfecto para o aprendizaxe (online) incidental ou informal), ou incluso aplicacións explícitamente deseñadas para aprender unha lingua dun xeito más formal. Hai unha extensa investigación sobre este tema, e demostrouse que o emprego de cancións axuda a mellorar as diferentes habilidades e áreas lingüísticas, xa que axuda a adquirir novo vocabulario, ou a mellorar a pronunciación de sons estranxeiros. Por exemplo, Wray y Perkins (2000) explicaron que a repetición de palabras e fórmulas gramaticais axuda ao oínte a memorizalas. Ademáis, algúns autores (Bartle, 1962; Kanel, 2000) estudaron cómo o uso da música na ensinanza e no aprendizaxe do Inglés como idioma estranxeiro, reduce o aburrimento e motiva aos aprendices. Así, o propósito deste estudio é dobre: por un lado, ofrecer uhna revisión completa sobre o papel da música no aprendizaxe, tanto formal como informal, do inglés como lingua estranxeira, e por outro lado, levar a cabo un cuestionario explorando as opiniones de aprendices e profesores sobre este tema.
Esta disertación centrarase no emprego da música e as letras das cancións como fermentas para o aprendizaxe do inglés como segunda lingua, tanto en contextos formais como informais (online), e na sua importancia para motivar ao aprendiz. Nos últimos anos, e grazas ás novas tecnoloxías e a Internet, contamos con diferentes métodos e ferramentas para aprender Inglés como lingua estranxeira. Algunhas destas ferramentas son plataformas onde poder ver vídeos, escoitar música (o que aporta un contexto perfecto para o aprendizaxe (online) incidental ou informal), ou incluso aplicacións explícitamente deseñadas para aprender unha lingua dun xeito más formal. Hai unha extensa investigación sobre este tema, e demostrouse que o emprego de cancións axuda a mellorar as diferentes habilidades e áreas lingüísticas, xa que axuda a adquirir novo vocabulario, ou a mellorar a pronunciación de sons estranxeiros. Por exemplo, Wray y Perkins (2000) explicaron que a repetición de palabras e fórmulas gramaticais axuda ao oínte a memorizalas. Ademáis, algúns autores (Bartle, 1962; Kanel, 2000) estudaron cómo o uso da música na ensinanza e no aprendizaxe do Inglés como idioma estranxeiro, reduce o aburrimento e motiva aos aprendices. Así, o propósito deste estudio é dobre: por un lado, ofrecer uhna revisión completa sobre o papel da música no aprendizaxe, tanto formal como informal, do inglés como lingua estranxeira, e por outro lado, levar a cabo un cuestionario explorando as opiniones de aprendices e profesores sobre este tema.
Dirección
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
Aprendizaxe do inglés en TikTok: Unha exploración de diversos vídeos creados por usuarios e a adquisición dunha segunda lingua na era dixital
Autoría
L.B.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.B.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 11:00
16.07.2024 11:00
Resumo
Este traballo de investigación indaga o uso das redes sociais, neste caso TikTok, como plataforma para aprender inglés como segunda lingua. En primeiro lugar, presentarei o contexto das redes sociais na aprendizaxe de idiomas. En segundo lugar, pasarei a examinar as vantaxes e inconvenientes de TikTok, centrándome no seu impacto nos usuarios. Despois, o estudo centrarase en dúas mozas que crean e comparten vídeos activamente en inglés a través de TikTok. A análise trata da percepción sobre como estes vídeos atraen aos usuarios e contribúen á aprendizaxe de idiomas. Ademais, este traballo incluirá unha sección dedicada a unha enquisa que avalía a autenticidade das afirmacións relativas á mellora do idioma a través da visualización de vídeos en TikTok. Este traballo de investigación resume os seus resultados e as porcentaxes. Finalmente, explicarei as conclusións sobre o uso de TikTok como ferramenta para aprender inglés como segunda lingua e mostrarei como as redes sociais poden afectar a adquisición de idiomas, proporcionar información sobre o panorama en evolución da aprendizaxe de idiomas na era dixital.
Este traballo de investigación indaga o uso das redes sociais, neste caso TikTok, como plataforma para aprender inglés como segunda lingua. En primeiro lugar, presentarei o contexto das redes sociais na aprendizaxe de idiomas. En segundo lugar, pasarei a examinar as vantaxes e inconvenientes de TikTok, centrándome no seu impacto nos usuarios. Despois, o estudo centrarase en dúas mozas que crean e comparten vídeos activamente en inglés a través de TikTok. A análise trata da percepción sobre como estes vídeos atraen aos usuarios e contribúen á aprendizaxe de idiomas. Ademais, este traballo incluirá unha sección dedicada a unha enquisa que avalía a autenticidade das afirmacións relativas á mellora do idioma a través da visualización de vídeos en TikTok. Este traballo de investigación resume os seus resultados e as porcentaxes. Finalmente, explicarei as conclusións sobre o uso de TikTok como ferramenta para aprender inglés como segunda lingua e mostrarei como as redes sociais poden afectar a adquisición de idiomas, proporcionar información sobre o panorama en evolución da aprendizaxe de idiomas na era dixital.
Dirección
GONZALEZ ALVAREZ, ELSA MARIA (Titoría)
GONZALEZ ALVAREZ, ELSA MARIA (Titoría)
Tribunal
GONZALEZ ALVAREZ, ELSA MARIA (Titor do alumno)
GONZALEZ ALVAREZ, ELSA MARIA (Titor do alumno)
A evolución cronolóxica da alta fantasía: Ramificacións e desviacións
Autoría
P.M.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
P.M.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.02.2024 14:00
15.02.2024 14:00
Resumo
A alta fantasía, tamén chamada fantasía épica, é un subxénero de recente creación que se enmarca dentro da ampla categoría literaria da fantasía. Os seus puntos principais son as características épicas dos motivos mostrados na historia, os seus personaxes e a súa creación de mundos. As obras de J. R. R. Tolkien son recoñecidas como os piares arquetípicos da alta fantasía, sendo O Señor dos Aneis un faro que guía aos autores deste xénero. Porén, a pesar de ser un subxénero de nome recentemente, apareceron desviacións significativas, moitas veces conscientes, da mencionada norma. Neste escrito académico, o meu obxectivo principal é explicar, cronoloxicamente, o nacemento, o desenvolvemento, a evolución e a creación de mundos da alta fantasía; centrándose principalmente en catro autores que foron protagonistas dentro do xénero xunto coas súas obras: William Morris e o seu libro O Pozo no Fin do Mundo (1896), que, xunto cos seus outros romances, son considerados os primeiros traballos pertencentes ao subxénero; J. R. R. Tolkien e a súa saga O Señor dos Aneis (1954-55), considerado o exemplo canónico dun libro épico de fantasía; a saga As Crónicas de Prydain (1964-68) do escritor Lloyd Alexander, que acuñou en primeiro lugar o termo de alta fantasía; e, finalmente, Brandon Sanderson e a súa aínda inacabada saga O Arquivo das Tormentas (2010 en adiante), que presenta unha versión modernizada do xénero, unha construción do mundo incriblemente diversa e un foco en subverter as expectativas dos lectores.
A alta fantasía, tamén chamada fantasía épica, é un subxénero de recente creación que se enmarca dentro da ampla categoría literaria da fantasía. Os seus puntos principais son as características épicas dos motivos mostrados na historia, os seus personaxes e a súa creación de mundos. As obras de J. R. R. Tolkien son recoñecidas como os piares arquetípicos da alta fantasía, sendo O Señor dos Aneis un faro que guía aos autores deste xénero. Porén, a pesar de ser un subxénero de nome recentemente, apareceron desviacións significativas, moitas veces conscientes, da mencionada norma. Neste escrito académico, o meu obxectivo principal é explicar, cronoloxicamente, o nacemento, o desenvolvemento, a evolución e a creación de mundos da alta fantasía; centrándose principalmente en catro autores que foron protagonistas dentro do xénero xunto coas súas obras: William Morris e o seu libro O Pozo no Fin do Mundo (1896), que, xunto cos seus outros romances, son considerados os primeiros traballos pertencentes ao subxénero; J. R. R. Tolkien e a súa saga O Señor dos Aneis (1954-55), considerado o exemplo canónico dun libro épico de fantasía; a saga As Crónicas de Prydain (1964-68) do escritor Lloyd Alexander, que acuñou en primeiro lugar o termo de alta fantasía; e, finalmente, Brandon Sanderson e a súa aínda inacabada saga O Arquivo das Tormentas (2010 en adiante), que presenta unha versión modernizada do xénero, unha construción do mundo incriblemente diversa e un foco en subverter as expectativas dos lectores.
Dirección
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
Un acercamento preliminar a algúns rasgos característicos do discurso do inglés en Twitter
Autoría
M.C.V.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.C.V.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
20.06.2024 13:00
20.06.2024 13:00
Resumo
O principal propósito deste proxecto é estudar e analizar algúns dos trazos lingüísticos característicos do discurso do inglés en Twitter. O traballo consistirá en dúas partes. Na primeria aportarei unha introdución xeral e teórica ao Netspeak (cf. Crystal 2006) e ao chamado Computer Mediated Communication (CMC). Fareino mediante a discusión do impacto que algúns xéneros dixitais e diferentes redes sociais teñen sobre o uso do inglés, ex. Instagram, Facebook, Whatsapp, etc., pero con especial referencia a Twitter (cf. Zappavigna 2012). Na segunda parte do proxecto, exemplos de tweets pertencentes a diferentes usuarios serán recuperados para ilustrar algunhas das principais características desta forma de expresión, baseándose en parámetros léxico-lingüísticos seleccionados para ilo.
O principal propósito deste proxecto é estudar e analizar algúns dos trazos lingüísticos característicos do discurso do inglés en Twitter. O traballo consistirá en dúas partes. Na primeria aportarei unha introdución xeral e teórica ao Netspeak (cf. Crystal 2006) e ao chamado Computer Mediated Communication (CMC). Fareino mediante a discusión do impacto que algúns xéneros dixitais e diferentes redes sociais teñen sobre o uso do inglés, ex. Instagram, Facebook, Whatsapp, etc., pero con especial referencia a Twitter (cf. Zappavigna 2012). Na segunda parte do proxecto, exemplos de tweets pertencentes a diferentes usuarios serán recuperados para ilustrar algunhas das principais características desta forma de expresión, baseándose en parámetros léxico-lingüísticos seleccionados para ilo.
Dirección
NUÑEZ PERTEJO, MARIA PALOMA (Titoría)
NUÑEZ PERTEJO, MARIA PALOMA (Titoría)
Tribunal
NUÑEZ PERTEJO, MARIA PALOMA (Titor do alumno)
NUÑEZ PERTEJO, MARIA PALOMA (Titor do alumno)
Desvelando TruthfulQA: Un examen critico da veracidade en Grandes Modelos de Linguas
Autoría
P.N.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
P.N.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 09:30
16.07.2024 09:30
Resumo
Esta disertación alberga unha investigación cuxo principal obxectivo é comprobar a veracidade do parámetro TruthfulQA, un enfoque que cambia o paradigma da tarefa de responder preguntas, unha das máis desafiantes para os Grandes Modelos de Linguas (GML). TruthfulQA é un conxunto de datos de referencia para medir se un modelo de linguas é veraz á hora de xerar respostas a preguntas. O conxunto de datos de referencia reúne 817 preguntas que abarcan 38 categorías, entre as que se inclúen saúde, dereito, finanzas e política (Lin, Hilton, and Evans, 2021). Para comenzar a investigación, establécense os principios básicos de TruthfulQA. O conxunto de datos de referencia céntrase especialmente nos falsos mitos, que teñen menos probabilidades de ser cubertos polos parámetros de resposta existentes e supoñen un gran reto para os GML. En canto á linguaxe, establecerase una relación galego-inglés traducindo o conxunto de datos de referencia do inglés ao galego. O obxectivo deste TFG é desenvolver un conxunto de datos de referencia específico de TruthfulQA traducido e adaptado do inglés ao galego, que poida empregarse para avaliar a capacidade dos GML en relación coa factualidade nun contexto adversario, como é o dos falsos mitos.
Esta disertación alberga unha investigación cuxo principal obxectivo é comprobar a veracidade do parámetro TruthfulQA, un enfoque que cambia o paradigma da tarefa de responder preguntas, unha das máis desafiantes para os Grandes Modelos de Linguas (GML). TruthfulQA é un conxunto de datos de referencia para medir se un modelo de linguas é veraz á hora de xerar respostas a preguntas. O conxunto de datos de referencia reúne 817 preguntas que abarcan 38 categorías, entre as que se inclúen saúde, dereito, finanzas e política (Lin, Hilton, and Evans, 2021). Para comenzar a investigación, establécense os principios básicos de TruthfulQA. O conxunto de datos de referencia céntrase especialmente nos falsos mitos, que teñen menos probabilidades de ser cubertos polos parámetros de resposta existentes e supoñen un gran reto para os GML. En canto á linguaxe, establecerase una relación galego-inglés traducindo o conxunto de datos de referencia do inglés ao galego. O obxectivo deste TFG é desenvolver un conxunto de datos de referencia específico de TruthfulQA traducido e adaptado do inglés ao galego, que poida empregarse para avaliar a capacidade dos GML en relación coa factualidade nun contexto adversario, como é o dos falsos mitos.
Dirección
Codesido García, Ana Isabel (Titoría)
Gamallo Otero, Pablo Cotitoría
de Dios Flores, Iria Cotitoría
Codesido García, Ana Isabel (Titoría)
Gamallo Otero, Pablo Cotitoría
de Dios Flores, Iria Cotitoría
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
A odisea dos estudantes mozos: a complexidade de aprender e ensinar inglés como lingua estranxeira
Autoría
R.D.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
R.D.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2024 12:00
15.07.2024 12:00
Resumo
O obxectivo deste proxecto é analizar e discutir o proceso de aprendizaxe do inglés como lingua estranxeira por parte de individuos de tenra idade cuxa lingua materna é o español, desde unha perspectiva psicolingüística. Para acadar este obxectivo, o proxecto divídese en tres partes principais: (i) Aspectos Teóricos: A primeira parte é totalmente teórica e aborda temas como a lingua infantil, a plasticidade cerebral e a postura do estudante cara a diferentes métodos de ensino, entre outros. (ii) Estudo Práctico: A segunda parte é máis práctica e implica unha descrición de dous corpus (CLC e SULEC). Pretende destacar e explicar exemplos escritos, prestando especial atención aos niveis morfolóxico, léxico e discursivo do uso da lingua dos estudantes para detectar dificultades de aprendizaxe. (iii) Enfoque Innovador: Finalmente, o proxecto propón unha liña de traballo adicional que busca actualizar os métodos de ensino tradicionais. Suxire posibles avances e aplicacións para mellorar a efectividade da aprendizaxe baseándose nos resultados obtidos na parte (ii) e a teoría na parte (i).
O obxectivo deste proxecto é analizar e discutir o proceso de aprendizaxe do inglés como lingua estranxeira por parte de individuos de tenra idade cuxa lingua materna é o español, desde unha perspectiva psicolingüística. Para acadar este obxectivo, o proxecto divídese en tres partes principais: (i) Aspectos Teóricos: A primeira parte é totalmente teórica e aborda temas como a lingua infantil, a plasticidade cerebral e a postura do estudante cara a diferentes métodos de ensino, entre outros. (ii) Estudo Práctico: A segunda parte é máis práctica e implica unha descrición de dous corpus (CLC e SULEC). Pretende destacar e explicar exemplos escritos, prestando especial atención aos niveis morfolóxico, léxico e discursivo do uso da lingua dos estudantes para detectar dificultades de aprendizaxe. (iii) Enfoque Innovador: Finalmente, o proxecto propón unha liña de traballo adicional que busca actualizar os métodos de ensino tradicionais. Suxire posibles avances e aplicacións para mellorar a efectividade da aprendizaxe baseándose nos resultados obtidos na parte (ii) e a teoría na parte (i).
Dirección
Codesido García, Ana Isabel (Titoría)
Codesido García, Ana Isabel (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
A muller e os roles de xénero na obra de Jane Austen: Con especial énfase en Emma
Autoría
M.D.M.G.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.D.M.G.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2024 09:30
19.06.2024 09:30
Resumo
Jane Austen foi unha coñecida escritora de finais do século dezaoito e principios do século dezanove que naceu e creceu no periodo da Rexencia Británica. Durante esta época, a sociedade estaba marcada por uns valores moi recios, especialmente no referente ao papel da muller. As nenas eran educadas para que dende moi xovenes o seu obxectivo na vida fora casarse e ter fillos, deixando a porta pechada a calquera outra alternativa que implicara desenrolarse como persoas. Non foi ata que apareceron as primeiras feministas que, grazas a súa loita, conseguiron que a voz das mulleres fose escoitada. Este primeiro feminismo influíu na vida e obra dalgunhas autoras da época, como Jane Austen. Dende entón, as súas obras xiran en torno a protagonistas femininas, xeralmente mulleres fortes, astutas e decididas, que loitan por seus intereses nunha sociedade que tiña as súas vidas planificadas desde o seu nacemento. Estas mulleres non conciben o matrimonio como un negocio no que ambas partes obteñen algo a cambio: o marido consegue unha bonita esposa que lle da fillos e o apoia en todo, e a muller obtén validación social. Estas heroínas cren no poder da eleción e demostrano rexeitando a outros pretendentes ata encontrar ao home do que se namoran. É certo que terminan casándose, pero fano por amor, e non coma un construto social. Esta é a diferenza que Austen pretendía destacar nas súas novelas ao dar ás súas protagonistas este final. Neste TFG analizarei máis a fondo este tema, tomando como principal apoio a novela Emma, escrita por Jane Austen en 1815.
Jane Austen foi unha coñecida escritora de finais do século dezaoito e principios do século dezanove que naceu e creceu no periodo da Rexencia Británica. Durante esta época, a sociedade estaba marcada por uns valores moi recios, especialmente no referente ao papel da muller. As nenas eran educadas para que dende moi xovenes o seu obxectivo na vida fora casarse e ter fillos, deixando a porta pechada a calquera outra alternativa que implicara desenrolarse como persoas. Non foi ata que apareceron as primeiras feministas que, grazas a súa loita, conseguiron que a voz das mulleres fose escoitada. Este primeiro feminismo influíu na vida e obra dalgunhas autoras da época, como Jane Austen. Dende entón, as súas obras xiran en torno a protagonistas femininas, xeralmente mulleres fortes, astutas e decididas, que loitan por seus intereses nunha sociedade que tiña as súas vidas planificadas desde o seu nacemento. Estas mulleres non conciben o matrimonio como un negocio no que ambas partes obteñen algo a cambio: o marido consegue unha bonita esposa que lle da fillos e o apoia en todo, e a muller obtén validación social. Estas heroínas cren no poder da eleción e demostrano rexeitando a outros pretendentes ata encontrar ao home do que se namoran. É certo que terminan casándose, pero fano por amor, e non coma un construto social. Esta é a diferenza que Austen pretendía destacar nas súas novelas ao dar ás súas protagonistas este final. Neste TFG analizarei máis a fondo este tema, tomando como principal apoio a novela Emma, escrita por Jane Austen en 1815.
Dirección
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Titoría)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Estudo da Relación entre Acento e Identidade na Película Brassed Off (1996)
Autoría
M.V.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.V.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2024 17:30
15.07.2024 17:30
Resumo
Durante moitos anos, a sociolingüística estudou a conexión entre a lingua e a identidade e, nas últimas décadas, esa investigación expandiuse ata incluír o mundo da ficción. O objectivo desta disertación é amosar a relación entre a forma de falar dos personaxes e a súa identidade e contexto social, e como isto se retrata no cine moderno. Alongside establishing settings, accents and dialects serve as tools for fleshing out character's portraits, through their association with distinguished social or regional groups of people that are conventionally linked to specific linguistic features (Bruti e Vignozi, 2016) ¿Son estas representacións o suficientemente realistas como para facer que a audiencia sinta que os personaxes que están vendo na pantalla poderían ser persoas reais, ou están baseados en estereotipos e connotacións asociadas a todas as diferentes variedades da lingua? Con este propósito analizarei a película Brassed Off (1996) xa que retrata a personaxes da clase obreira de maneira realista, personaxes que están vivindo un momento difícil baseando en eventos históricos reais (a folga de mineiros que ocorreu no Reino Unido a finais do século XX). A disertación constará dunha primeira sección onde se definirán conceptos clave (como por exemplo acento, dialec, variedade, etc.) e onde se describirán as características do inglés do norte, xa que esta é variedade que utilizan na película, as cales serán ilustradas con exemplos baseados en traballos descriptivos previos de autores como Hughes e Trudgill (1979), Trudgill (1983) e Wells (1982). Despois diso entraremos na sección principal que inclúe unha sinopse da película e un breve contexto histórico dos eventos que se narran. A análise centrarase en mostras dos diálogos da película para determinar como a variedade representada axuda ao espectador a diferenciar o estatus social dos devanditos personaxes e a súa pertenza a unha determinada comunidade en contraposición a outros que utilizan unha variedade do inglés diferente.
Durante moitos anos, a sociolingüística estudou a conexión entre a lingua e a identidade e, nas últimas décadas, esa investigación expandiuse ata incluír o mundo da ficción. O objectivo desta disertación é amosar a relación entre a forma de falar dos personaxes e a súa identidade e contexto social, e como isto se retrata no cine moderno. Alongside establishing settings, accents and dialects serve as tools for fleshing out character's portraits, through their association with distinguished social or regional groups of people that are conventionally linked to specific linguistic features (Bruti e Vignozi, 2016) ¿Son estas representacións o suficientemente realistas como para facer que a audiencia sinta que os personaxes que están vendo na pantalla poderían ser persoas reais, ou están baseados en estereotipos e connotacións asociadas a todas as diferentes variedades da lingua? Con este propósito analizarei a película Brassed Off (1996) xa que retrata a personaxes da clase obreira de maneira realista, personaxes que están vivindo un momento difícil baseando en eventos históricos reais (a folga de mineiros que ocorreu no Reino Unido a finais do século XX). A disertación constará dunha primeira sección onde se definirán conceptos clave (como por exemplo acento, dialec, variedade, etc.) e onde se describirán as características do inglés do norte, xa que esta é variedade que utilizan na película, as cales serán ilustradas con exemplos baseados en traballos descriptivos previos de autores como Hughes e Trudgill (1979), Trudgill (1983) e Wells (1982). Despois diso entraremos na sección principal que inclúe unha sinopse da película e un breve contexto histórico dos eventos que se narran. A análise centrarase en mostras dos diálogos da película para determinar como a variedade representada axuda ao espectador a diferenciar o estatus social dos devanditos personaxes e a súa pertenza a unha determinada comunidade en contraposición a outros que utilizan unha variedade do inglés diferente.
Dirección
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
A autopercepción da muller na cantiga de amigo
Autoría
S.I.R.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
S.I.R.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
17.07.2024 16:30
17.07.2024 16:30
Resumo
Este traballo pretende reflectir a complexidade no tratamento da figura feminina dentro da lírica medieval, máis concretamente na cantiga de amigo. Na primeira impresión, a muller parece só un ser inerte que ansía a chegada do seu amado pero, a medida que afondamos no xénero, a súa figura deixa ver algo máis que a coita da espera ou a ledicia do encontro. Podemos ver, por exemplo, mulleres que se saben fermosas, amadas e donas da situación amorosa; podemos observar a indiferenza de amigas que se saben moi por enriba dos seus pretendentes; podemos contemplar damas que darán o seu amor aos amigos, pero cando elas o decidan e non antes... A través dun percorrido por unha selección de cantigas nas que a voz da muller se alza por enriba dos tópicos trobadorescos e dos tópicos de amigo, tentaremos mostrar unha versión diferente do que se considera habitual na nosa lírica: a autopercepción das mulleres, os seus sentimentos e trazos físicos que elas destacan coas súas propias voces. Para isto, apoiarémonos nos canons de beleza establecidos na época, aínda que en xeral se deixan ver poucas características físicas concretas nas cantigas, e nas coincidencias e discordancias coas pautas do xénero que esa autopercepción xera.
Este traballo pretende reflectir a complexidade no tratamento da figura feminina dentro da lírica medieval, máis concretamente na cantiga de amigo. Na primeira impresión, a muller parece só un ser inerte que ansía a chegada do seu amado pero, a medida que afondamos no xénero, a súa figura deixa ver algo máis que a coita da espera ou a ledicia do encontro. Podemos ver, por exemplo, mulleres que se saben fermosas, amadas e donas da situación amorosa; podemos observar a indiferenza de amigas que se saben moi por enriba dos seus pretendentes; podemos contemplar damas que darán o seu amor aos amigos, pero cando elas o decidan e non antes... A través dun percorrido por unha selección de cantigas nas que a voz da muller se alza por enriba dos tópicos trobadorescos e dos tópicos de amigo, tentaremos mostrar unha versión diferente do que se considera habitual na nosa lírica: a autopercepción das mulleres, os seus sentimentos e trazos físicos que elas destacan coas súas propias voces. Para isto, apoiarémonos nos canons de beleza establecidos na época, aínda que en xeral se deixan ver poucas características físicas concretas nas cantigas, e nas coincidencias e discordancias coas pautas do xénero que esa autopercepción xera.
Dirección
FIDALGO FRANCISCO, ELVIRA (Titoría)
FIDALGO FRANCISCO, ELVIRA (Titoría)
Tribunal
LORENZO GRADIN, MARIA PILAR (Presidente/a)
GONZALEZ MARTINEZ, DEBORA (Secretario/a)
GUTIERREZ GARCIA, SANTIAGO (Vogal)
LORENZO GRADIN, MARIA PILAR (Presidente/a)
GONZALEZ MARTINEZ, DEBORA (Secretario/a)
GUTIERREZ GARCIA, SANTIAGO (Vogal)
Enfoque metodolóxico do ensino do FLE no CLM (USC) centrado nos perfís dos alumnos e a análise de erros.
Autoría
C.D.S.F.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
C.D.S.F.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
17.07.2024 11:00
17.07.2024 11:00
Resumo
Este TFG é o resultado da nosa experiencia como observadoras durante dous meses dun curso de nivel C1 impartido no Centro de Linguas Modernas da Universidade de Santiago de Compostela. O noso obxectivo principal é analizar as metodoloxías empregadas polo/a profesor/ora e a súa adecuación ás necesidades dos alumnos participantes no curso. Tamén presentaremos os diferentes métodos utilizados no curso e proporcionaremos algúns exemplos do material que foi utilizado durante a nosa presencia no curso. Centrarémonos nunha descripción detallada da organización e estructura do curso, prestando especial atención aos diferentes perfís de alumnos, así como á tipoloxía dos erros máis comúns observados durante o proceso de aprendizaxe, de acordo coas directrices e recomendacións propostas polo Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas (MCER). Remataremos o noso estudo cunha avaliación global do curso, tratando de comparar con outros tipos de ensinanzas impartidos na nosa facultade.
Este TFG é o resultado da nosa experiencia como observadoras durante dous meses dun curso de nivel C1 impartido no Centro de Linguas Modernas da Universidade de Santiago de Compostela. O noso obxectivo principal é analizar as metodoloxías empregadas polo/a profesor/ora e a súa adecuación ás necesidades dos alumnos participantes no curso. Tamén presentaremos os diferentes métodos utilizados no curso e proporcionaremos algúns exemplos do material que foi utilizado durante a nosa presencia no curso. Centrarémonos nunha descripción detallada da organización e estructura do curso, prestando especial atención aos diferentes perfís de alumnos, así como á tipoloxía dos erros máis comúns observados durante o proceso de aprendizaxe, de acordo coas directrices e recomendacións propostas polo Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas (MCER). Remataremos o noso estudo cunha avaliación global do curso, tratando de comparar con outros tipos de ensinanzas impartidos na nosa facultade.
Dirección
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Titoría)
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Titoría)
Tribunal
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
Martín Lutero e a súa loita contra os inimigos da súa mensaxe cristiana.
Autoría
M.P.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
M.P.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
12.09.2024 16:30
12.09.2024 16:30
Resumo
O obxectivo desta teses é analizar as realidades que Lutero consideraba os principais inimigos da fe cristiá no contexto da Reforma protestante. Mediante a análise de certos testemuños escritos que Lutero redactou como medio para acusar e combater os seus opoñentes, cuestionaranse as motivacións e razóns específicas, así como o sentido e o efecto pretendido do seu conflito. Nunha primeira parte da obra preténdese esbozar brevemente o contexto histórico do século XVI para comprender as circunstancias políticas e relixiosas que levaron ao nacemento e a difusión da Reforma Luterana. Noutro capítulo examinarase de maneira concisa a escritura de Lutero, para definir e describir os medios lingüísticos utilizados por Lutero para transmitir a súa crítica aguda de cada sector. A parte principal da obra ocuparase, por último, da presentación e a análise das realidades concretas que Lutero critica, especialmente o papado, os turcos e os xudíos. Para iso utilízanse algúns testemuños, entre eles a Escritura Restauración do Papado a Roma, doada polo Diablo (1545), para determinar os aspectos criticados e as estratexias para combatelos. Ao mesmo tempo, permite iluminar os principios da fe cristiá defendidos por Lutero, que o verdadeiro crente debe encarnar.
O obxectivo desta teses é analizar as realidades que Lutero consideraba os principais inimigos da fe cristiá no contexto da Reforma protestante. Mediante a análise de certos testemuños escritos que Lutero redactou como medio para acusar e combater os seus opoñentes, cuestionaranse as motivacións e razóns específicas, así como o sentido e o efecto pretendido do seu conflito. Nunha primeira parte da obra preténdese esbozar brevemente o contexto histórico do século XVI para comprender as circunstancias políticas e relixiosas que levaron ao nacemento e a difusión da Reforma Luterana. Noutro capítulo examinarase de maneira concisa a escritura de Lutero, para definir e describir os medios lingüísticos utilizados por Lutero para transmitir a súa crítica aguda de cada sector. A parte principal da obra ocuparase, por último, da presentación e a análise das realidades concretas que Lutero critica, especialmente o papado, os turcos e os xudíos. Para iso utilízanse algúns testemuños, entre eles a Escritura Restauración do Papado a Roma, doada polo Diablo (1545), para determinar os aspectos criticados e as estratexias para combatelos. Ao mesmo tempo, permite iluminar os principios da fe cristiá defendidos por Lutero, que o verdadeiro crente debe encarnar.
Dirección
GONZALEZ MIRANDA, EMILIO (Titoría)
MILLET SCHRÖDER, VICTOR Cotitoría
GONZALEZ MIRANDA, EMILIO (Titoría)
MILLET SCHRÖDER, VICTOR Cotitoría
Tribunal
GONZALEZ MIRANDA, EMILIO (Coordinador)
MILLET SCHRÖDER, VICTOR (Titor do alumno)
GONZALEZ MIRANDA, EMILIO (Coordinador)
MILLET SCHRÖDER, VICTOR (Titor do alumno)
O rol das máximas da conversación de Paul Grice e das leis do discurso de Oswald Ducrot nos intercambios lingüísticos
Autoría
C.P.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
C.P.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
10.09.2024 14:15
10.09.2024 14:15
Resumo
Como falantes, os suxeitos do discurso posúen distintas competencias: competencias lingüísticas, competencias lóxicas, competencias enciclopédicas e competencias retórico-pragmáticas. Estas últimas inclúen o coñecemento do funcionamento dos principios discursivos, que en principio deben respectarse durante os intercambios lingüísticos. Son as «máximas da conversación» de Paul Grice e as «leis do discurso» de Oswald Ducrot as que nos ocupan nas nosas reflexións, aínda que pretendamos evocar outros postulados que se desenvolveron na mesma liña, como a teoría da relevancia de Sperber e Wilson ou os postulados da conversación de Gordon e Lakoff. Na enunciación hai que ter en conta o principio de cooperación, é dicir, a produción lingüística debe adaptarse ao propósito da comunicación e o interlocutor debe ser capaz de descodificar a mensaxe para entendelo. Nalgúns casos, con todo, os enunciados son moi susceptibles de dar lugar a ambigüidade ou confusión, cando non respectan o principio de cooperación e se transgreden as máximas conversacionales e as leis do discurso. En tales casos, o interlocutor ten que recorrer ao implícito para interpretar adecuadamente a mensaxe, xa que o que se di explicitamente non é suficiente. Dado que existe un coñecemento compartido entre os falantes dunha lingua, cada un deles imaxina que o outro segue as normas e, á súa vez, tenta axustarse a elas. En canto se produce unha transgresión de calquera tipo, hai que ser capaz de captar o significado implícito, pois pola contra a mensaxe segue sen entenderse. O noso obxectivo neste traballo é explorar toda esta cuestión con exemplos de apoio para comprender o que ocorre en situacións de comunicación da vida real.
Como falantes, os suxeitos do discurso posúen distintas competencias: competencias lingüísticas, competencias lóxicas, competencias enciclopédicas e competencias retórico-pragmáticas. Estas últimas inclúen o coñecemento do funcionamento dos principios discursivos, que en principio deben respectarse durante os intercambios lingüísticos. Son as «máximas da conversación» de Paul Grice e as «leis do discurso» de Oswald Ducrot as que nos ocupan nas nosas reflexións, aínda que pretendamos evocar outros postulados que se desenvolveron na mesma liña, como a teoría da relevancia de Sperber e Wilson ou os postulados da conversación de Gordon e Lakoff. Na enunciación hai que ter en conta o principio de cooperación, é dicir, a produción lingüística debe adaptarse ao propósito da comunicación e o interlocutor debe ser capaz de descodificar a mensaxe para entendelo. Nalgúns casos, con todo, os enunciados son moi susceptibles de dar lugar a ambigüidade ou confusión, cando non respectan o principio de cooperación e se transgreden as máximas conversacionales e as leis do discurso. En tales casos, o interlocutor ten que recorrer ao implícito para interpretar adecuadamente a mensaxe, xa que o que se di explicitamente non é suficiente. Dado que existe un coñecemento compartido entre os falantes dunha lingua, cada un deles imaxina que o outro segue as normas e, á súa vez, tenta axustarse a elas. En canto se produce unha transgresión de calquera tipo, hai que ser capaz de captar o significado implícito, pois pola contra a mensaxe segue sen entenderse. O noso obxectivo neste traballo é explorar toda esta cuestión con exemplos de apoio para comprender o que ocorre en situacións de comunicación da vida real.
Dirección
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Titoría)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Titoría)
Tribunal
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Titor do alumno)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Titor do alumno)
Documentos en portugués da Colexiata de Sta. M.ª da Oliveira de Guimarães entre 1301 e 1320.
Autoría
L.C.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
L.C.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
19.07.2024 12:00
19.07.2024 12:00
Resumo
Este traballo está formado por un corpus de documentos de carácter instrumental elaborados durante os anos de 1301 e 1320 na Colexiata de Santa María da Oliveira de Guimarães, actualmente conservada no Arquivo Nacional da Torre do Tombo (ANTT), institución con sede en Lisboa. O traballo consta dun conxunto de escritos editados da época escollida, seleccionados en función dos seguintes criterios: son textos instrumentais que conteñen vínculos directos coa cidade de Guimarães, que espertan intereses lingüisticos, que conteñen elementos formais da actividade notarial, que demostran unha amplitude cronolóxica e que hai conformación paleográfica e diplomática. Com isto, preténdese analizar o conxunto de documentos editados e conseguir un estudo que permita demostrar o establecemento da lingua romance nos documentos notariais do rexistro e do limite temporal definido, incidindo en aspectos de carácter scriptográfico, como a representación gráfica de determinados sons, pero tamén de cuestións lingüísticas de ámbito morfolóxico e lexical.
Este traballo está formado por un corpus de documentos de carácter instrumental elaborados durante os anos de 1301 e 1320 na Colexiata de Santa María da Oliveira de Guimarães, actualmente conservada no Arquivo Nacional da Torre do Tombo (ANTT), institución con sede en Lisboa. O traballo consta dun conxunto de escritos editados da época escollida, seleccionados en función dos seguintes criterios: son textos instrumentais que conteñen vínculos directos coa cidade de Guimarães, que espertan intereses lingüisticos, que conteñen elementos formais da actividade notarial, que demostran unha amplitude cronolóxica e que hai conformación paleográfica e diplomática. Com isto, preténdese analizar o conxunto de documentos editados e conseguir un estudo que permita demostrar o establecemento da lingua romance nos documentos notariais do rexistro e do limite temporal definido, incidindo en aspectos de carácter scriptográfico, como a representación gráfica de determinados sons, pero tamén de cuestións lingüísticas de ámbito morfolóxico e lexical.
Dirección
SOUTO CABO, JOSÉ ANTÓNIO (Titoría)
SOUTO CABO, JOSÉ ANTÓNIO (Titoría)
Tribunal
FORNEIRO PEREZ, JOSE LUIS (Presidente/a)
RODRIGUEZ PRADO, MARIA FELISA (Secretario/a)
VILLARINO PARDO, Ma DEL CARMEN (Vogal)
FORNEIRO PEREZ, JOSE LUIS (Presidente/a)
RODRIGUEZ PRADO, MARIA FELISA (Secretario/a)
VILLARINO PARDO, Ma DEL CARMEN (Vogal)
Análise de Jean-Baptiste Clamence, personaxe da obra de Albert Camus La Chute
Autoría
A.B.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.B.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
17.07.2024 12:30
17.07.2024 12:30
Resumo
Despois de 1945, a sociedade e a literatura europeas deben facer fronte aos desafíos formulados pola Segunda Guerra Mundial. Neste contexto, a pregunta sobre a temática da Shoah na literatura é recorrente ; algúns intelectuais como Adorno, propoñen non poder escribir literatura despois de Auschwitz. Sen embargo, moitos autores preguntaranse e reflexionarán sobre este tema. La Chute de Albert Camus explora os temas existencialistas a través da personaxe de Jean-Baptiste Clamence. Este traballo de fin de estudos (TFG) ten como obxectivo analizar a personalidade do carácter na obra. Revelar a súa historia permite evidenciar o seu aspecto psicolóxico, en particular no relativo á relixión, tendo en conta o contexto histórico, político e social evocado. Clamence, avogado parisino exiliado en Ámsterdam, confesa seus pecados morais a un interlocutor anónimo, revelar a súa historia é revelar a moralidade de Clamence e as súas cuestións existenciais como a culpabilidade, os pecados morais e a purgación. Estes temas son tamén recorrentes na relixión cristiá, na que Camus tamén traballou enormemente. Tratase, quizais, da obra máis coñecida e menos comprendida do autor franco-alxerino. « La Chute » inscríbese no contexto do absurdo, característico da filosofía de Camus.
Despois de 1945, a sociedade e a literatura europeas deben facer fronte aos desafíos formulados pola Segunda Guerra Mundial. Neste contexto, a pregunta sobre a temática da Shoah na literatura é recorrente ; algúns intelectuais como Adorno, propoñen non poder escribir literatura despois de Auschwitz. Sen embargo, moitos autores preguntaranse e reflexionarán sobre este tema. La Chute de Albert Camus explora os temas existencialistas a través da personaxe de Jean-Baptiste Clamence. Este traballo de fin de estudos (TFG) ten como obxectivo analizar a personalidade do carácter na obra. Revelar a súa historia permite evidenciar o seu aspecto psicolóxico, en particular no relativo á relixión, tendo en conta o contexto histórico, político e social evocado. Clamence, avogado parisino exiliado en Ámsterdam, confesa seus pecados morais a un interlocutor anónimo, revelar a súa historia é revelar a moralidade de Clamence e as súas cuestións existenciais como a culpabilidade, os pecados morais e a purgación. Estes temas son tamén recorrentes na relixión cristiá, na que Camus tamén traballou enormemente. Tratase, quizais, da obra máis coñecida e menos comprendida do autor franco-alxerino. « La Chute » inscríbese no contexto do absurdo, característico da filosofía de Camus.
Dirección
MALINGRET , LAURENCE (Titoría)
MALINGRET , LAURENCE (Titoría)
Tribunal
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Secretario/a)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Vogal)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Secretario/a)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Vogal)
A percepción da transformación do París do século XIX a través dos pintores e artistas impresionistas Marcel Proust, Jules Goncourt et Virginia Woolf
Autoría
A.V.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.V.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
18.06.2024 11:00
18.06.2024 11:00
Resumo
A renovación de París no século XIX foi unha gran obra pública emprendida polo emperador Napoleón III e dirixida polo prefecto do Sena, Georges-Eugène Haussmann, entre 1853 e 1870. O plan demoleu os barrios medievais máis insalubres e superpoblados de París. O plan levou á construción de novos sumidoiros, fontes e acuedutos. O trazado das rúas e, máis en xeral, o aspecto actual do centro de París, son en parte o resultado da renovación dirixida polo barón Haussmann. O obxectivo deste traballo é mostrar como percibiron esta transformación os artistas do movemento impresionista, así como dous autores franceses: Marcel Proust e Jules Goncourt, e unha autora inglesa, Virginia Woolf, co fin de mostrar diferentes puntos de vista deste cambio en París. O impresionismo, un dos principais movementos artísticos xurdidos na segunda metade do século XIX, buscaba captar a luz e o instante, creando unha nova representación da realidade, pero tamén mostrar certas transformacións na sociedade e a paisaxe da súa época, particularmente na cidade de París. Os pintores nos que se baseará esta investigación son: Claude Monet, *Édouard Manet, Alfred Sisley, Pierre-Auguste Renoir, Paul Cézanne, Camille Pissarro e Vincent Van Gogh.
A renovación de París no século XIX foi unha gran obra pública emprendida polo emperador Napoleón III e dirixida polo prefecto do Sena, Georges-Eugène Haussmann, entre 1853 e 1870. O plan demoleu os barrios medievais máis insalubres e superpoblados de París. O plan levou á construción de novos sumidoiros, fontes e acuedutos. O trazado das rúas e, máis en xeral, o aspecto actual do centro de París, son en parte o resultado da renovación dirixida polo barón Haussmann. O obxectivo deste traballo é mostrar como percibiron esta transformación os artistas do movemento impresionista, así como dous autores franceses: Marcel Proust e Jules Goncourt, e unha autora inglesa, Virginia Woolf, co fin de mostrar diferentes puntos de vista deste cambio en París. O impresionismo, un dos principais movementos artísticos xurdidos na segunda metade do século XIX, buscaba captar a luz e o instante, creando unha nova representación da realidade, pero tamén mostrar certas transformacións na sociedade e a paisaxe da súa época, particularmente na cidade de París. Os pintores nos que se baseará esta investigación son: Claude Monet, *Édouard Manet, Alfred Sisley, Pierre-Auguste Renoir, Paul Cézanne, Camille Pissarro e Vincent Van Gogh.
Dirección
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titoría)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titor do alumno)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titor do alumno)
Morte accidental dun anarquista en Galicia: análise da versión da obra de Dario Fo da compañía Producións Teatrais Talía S.L.
Autoría
D.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
D.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.02.2024 16:30
15.02.2024 16:30
Resumo
Morte accidental dun anarquista é a comedia de Dario Fo que máis que outras tivo un enorme éxito en Italia e no estranxeiro. Entre 2021 e 2022 foi representada tamén en Galicia pola compañía Producións Teatrais Talía S. L.. A análise comparativa céntrase nas diferenzas entre o guion orixinal e o seu reescritura.
Morte accidental dun anarquista é a comedia de Dario Fo que máis que outras tivo un enorme éxito en Italia e no estranxeiro. Entre 2021 e 2022 foi representada tamén en Galicia pola compañía Producións Teatrais Talía S. L.. A análise comparativa céntrase nas diferenzas entre o guion orixinal e o seu reescritura.
Dirección
GUTIERREZ CAROU, JAVIER (Titoría)
GUTIERREZ CAROU, JAVIER (Titoría)
Tribunal
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Presidente/a)
CECCARELLI , MARILENA (Secretario/a)
MARCHISIO , CRISTINA (Vogal)
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Presidente/a)
CECCARELLI , MARILENA (Secretario/a)
MARCHISIO , CRISTINA (Vogal)
A representación da muller en tres discursos de Pilar Primo de Rivera: entre esposas e militantes.
Autoría
A.F.A.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
A.F.A.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
16.07.2024 11:00
16.07.2024 11:00
Resumo
Pilar Primo de Rivera (PPR), filla do dictador Miguel Primo de Rivera e irmá do fundador de Falange, José Antonio Primo de Rivera, foi delegada nacional da Sección Feminina, cargo desde o que controlou boa parte da política do réxime franquista destinada ás mulleres. É autora de obras como Cuatro discursos (1939) e Disposiciones sobre el trabajo de la mujer (1962). Desde a súa posición política, empregou os seus discursos para expoñer un ideal de muller, coas súas capacidades e obligacións, que encaixara na ideoloxía de Falanxe. Destinados principalmente ás militantes da Sección Femenina, os textos tiñan a doble finalidade de difundir este constructo de muller e, desde unha posición de autoridade política, persuadir ou coaccionar ás súas destinatarias para que o fixeran seu. Neles obsérvase unha representación da muller característica do hoxe coñecido coma sexismo benevolente, similar ó descuberto en estudos de campo actuais que analizan o autoconcepto das mulleres (Garaigordobil e Aliri, 2011). Aínda que foi considerado coma unha nova forma de sexismo por estudos recentes (cf. Rodríguez Castro et al., 2009), os discursos de PPR amosan que non é este un fenómeno novedoso. Os obxectivos principais deste Traballo de Fin de Grao son dous. En primeiro lugar, identificar e comentar os mecanismos pragmático-discursivos empregados para construír a figura feminina e os recursos persuasivos destinados a influír no comportamento das mulleres, tendo en conta para eles as condicións de produción discursiva. En segundo lugar, comparar as similitudes entre a autoimaxe sexista das mulleres que amosan estudos actuais coa imaxe construída nos discursos de PPR para mostrar a súa permanencia histórica. Desta forma, pretendemos destacar a importancia da adopción dunha perspectiva histórica nos estudos discursivos das ideoloxías, neste caso o feminismo Para a súa realización, serán examinados tres discursos pronunciados entre os anos 1937 e 1940 nos Consellos Nacionais da Sección Feminina. Adoptaremos o enfoque da análise crítica do discurso (Van Dijk, 2003; Colorado e Wodak, 2010; Pardo Abril, 2012), combinando a perspectiva histórica (Wodak, 2003; Navarro, 2008) coa análise sistémica de (Fairclough, 1989, 2003; Montemayor-Borsinger, 2018).
Pilar Primo de Rivera (PPR), filla do dictador Miguel Primo de Rivera e irmá do fundador de Falange, José Antonio Primo de Rivera, foi delegada nacional da Sección Feminina, cargo desde o que controlou boa parte da política do réxime franquista destinada ás mulleres. É autora de obras como Cuatro discursos (1939) e Disposiciones sobre el trabajo de la mujer (1962). Desde a súa posición política, empregou os seus discursos para expoñer un ideal de muller, coas súas capacidades e obligacións, que encaixara na ideoloxía de Falanxe. Destinados principalmente ás militantes da Sección Femenina, os textos tiñan a doble finalidade de difundir este constructo de muller e, desde unha posición de autoridade política, persuadir ou coaccionar ás súas destinatarias para que o fixeran seu. Neles obsérvase unha representación da muller característica do hoxe coñecido coma sexismo benevolente, similar ó descuberto en estudos de campo actuais que analizan o autoconcepto das mulleres (Garaigordobil e Aliri, 2011). Aínda que foi considerado coma unha nova forma de sexismo por estudos recentes (cf. Rodríguez Castro et al., 2009), os discursos de PPR amosan que non é este un fenómeno novedoso. Os obxectivos principais deste Traballo de Fin de Grao son dous. En primeiro lugar, identificar e comentar os mecanismos pragmático-discursivos empregados para construír a figura feminina e os recursos persuasivos destinados a influír no comportamento das mulleres, tendo en conta para eles as condicións de produción discursiva. En segundo lugar, comparar as similitudes entre a autoimaxe sexista das mulleres que amosan estudos actuais coa imaxe construída nos discursos de PPR para mostrar a súa permanencia histórica. Desta forma, pretendemos destacar a importancia da adopción dunha perspectiva histórica nos estudos discursivos das ideoloxías, neste caso o feminismo Para a súa realización, serán examinados tres discursos pronunciados entre os anos 1937 e 1940 nos Consellos Nacionais da Sección Feminina. Adoptaremos o enfoque da análise crítica do discurso (Van Dijk, 2003; Colorado e Wodak, 2010; Pardo Abril, 2012), combinando a perspectiva histórica (Wodak, 2003; Navarro, 2008) coa análise sistémica de (Fairclough, 1989, 2003; Montemayor-Borsinger, 2018).
Dirección
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Titoría)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
Os sonetos do Burguillos e a polémica do estilo culto.
Autoría
L.C.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
L.C.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
21.06.2024 09:00
21.06.2024 09:00
Resumo
A difusión dos poemas maiores de Góngora (Polifemo e Soledades) orixinou unha das máis intensas e ricas polémicas da nosa historia literaria. Nela discutiuse sobre a licitude do complexo estilo que o poeta cordobés desenvolvera nos seus versos. Ademais de enfrontamentos personais, cruzáronse argumentos apoiados na preceptiva literaria, fundamentalmente na retórica e poética. Moitos dos eruditos e escritores do período aliñáronse como defensores ou detractores deste estilo caracterizado polo frecuente uso de cultismos, latinismos, metáforas escuras e hipérbatos, entre outros recursos. Lope de Vega foi un desos poetas que máis destacaron na oposición desta linguaxe poética. Unha das vías para facelo foi a creación de poemas que parodiasen dito estilo. O obxectivo deste traballo é tratar a visión e recepción que Lope mostrou nesta polémica, centrando a análise nunha selección de sonetos pertencentes á obra Rimas humanas y divinas del licenciado Tomé de Burguillos. Neles, Lope/Tomé presenta unha actitude paródica hacia a escuridade dese estilo que analizaremos nas súas diferentes vertentes.
A difusión dos poemas maiores de Góngora (Polifemo e Soledades) orixinou unha das máis intensas e ricas polémicas da nosa historia literaria. Nela discutiuse sobre a licitude do complexo estilo que o poeta cordobés desenvolvera nos seus versos. Ademais de enfrontamentos personais, cruzáronse argumentos apoiados na preceptiva literaria, fundamentalmente na retórica e poética. Moitos dos eruditos e escritores do período aliñáronse como defensores ou detractores deste estilo caracterizado polo frecuente uso de cultismos, latinismos, metáforas escuras e hipérbatos, entre outros recursos. Lope de Vega foi un desos poetas que máis destacaron na oposición desta linguaxe poética. Unha das vías para facelo foi a creación de poemas que parodiasen dito estilo. O obxectivo deste traballo é tratar a visión e recepción que Lope mostrou nesta polémica, centrando a análise nunha selección de sonetos pertencentes á obra Rimas humanas y divinas del licenciado Tomé de Burguillos. Neles, Lope/Tomé presenta unha actitude paródica hacia a escuridade dese estilo que analizaremos nas súas diferentes vertentes.
Dirección
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titoría)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titoría)
Tribunal
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
PoesI.A.: Máquinas de escritura en Ángel Carmona, Dionisio Cañas e Belén Gache
Autoría
P.M.U.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
P.M.U.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2024 12:30
18.07.2024 12:30
Resumo
O autor (en masculino xenérico, en singular) foi sempre o centro neurálxico dos estudos literarios tradicionais. Non obstante, desde que as teorías literarias contemporáneas o puxeron no punto de mira a partir de mediados do pasado século, o concepto de autoría, xunto cos matices de sublimidade que o impregnan, estivo a tambalearse e diluírse; inestabilidade que, a pesar de todo, non deixou a súa pegada aínda na liña xeral de estudo e ensino da literatura en España. Neste contexto xeral, o innegable auxe das intelixencias artificiais xerativas no último ano non só abriu frontes á academia en termos de propiedade intelectual ou plaxio, senón que promete tamén (aínda que a longo prazo) dinamitar a categoría moderna de autor, cifrada sempre na orixinalidade, cun apelido case sempre romántico. Por isto, o presente traballo considera urxente levar a vista á evolución mesma da literatura composta por ordenador na nosa lingua en torno a un corpus que poña en comparativa as primeiras e máis primitivas máquinas de escritura, en concreto as empregadas para os títulos Poemas V2. Poesía composta por computadora de Ángel Carmona (1976) e Antología de poemas do robot Al Halim X9009 de Belén Gache (2015), coas funcións novedosas, revitalizantes, do título ¿Pode un computador escribir un poema de amor? Tecnorromanticismo e poesía electrónica de Dionisio Cañas (2010) e de intelixencias xerativas en boga como ChatGPT. Polo camiño, debuxaranse o seu funcionamento, diferenzas e resultados (os textos), así como o diálogo que establecen con ítems da filoloxía tradicional como orixinalidade, interpretación ou significado. A intención última do traballo é servir de portal de entrada ao proxecto literario que supón a poesía composta por ordenador, demasiado nova polo momento como para extraer conclusións definitivas.
O autor (en masculino xenérico, en singular) foi sempre o centro neurálxico dos estudos literarios tradicionais. Non obstante, desde que as teorías literarias contemporáneas o puxeron no punto de mira a partir de mediados do pasado século, o concepto de autoría, xunto cos matices de sublimidade que o impregnan, estivo a tambalearse e diluírse; inestabilidade que, a pesar de todo, non deixou a súa pegada aínda na liña xeral de estudo e ensino da literatura en España. Neste contexto xeral, o innegable auxe das intelixencias artificiais xerativas no último ano non só abriu frontes á academia en termos de propiedade intelectual ou plaxio, senón que promete tamén (aínda que a longo prazo) dinamitar a categoría moderna de autor, cifrada sempre na orixinalidade, cun apelido case sempre romántico. Por isto, o presente traballo considera urxente levar a vista á evolución mesma da literatura composta por ordenador na nosa lingua en torno a un corpus que poña en comparativa as primeiras e máis primitivas máquinas de escritura, en concreto as empregadas para os títulos Poemas V2. Poesía composta por computadora de Ángel Carmona (1976) e Antología de poemas do robot Al Halim X9009 de Belén Gache (2015), coas funcións novedosas, revitalizantes, do título ¿Pode un computador escribir un poema de amor? Tecnorromanticismo e poesía electrónica de Dionisio Cañas (2010) e de intelixencias xerativas en boga como ChatGPT. Polo camiño, debuxaranse o seu funcionamento, diferenzas e resultados (os textos), así como o diálogo que establecen con ítems da filoloxía tradicional como orixinalidade, interpretación ou significado. A intención última do traballo é servir de portal de entrada ao proxecto literario que supón a poesía composta por ordenador, demasiado nova polo momento como para extraer conclusións definitivas.
Dirección
VILARIÑO PICOS, MARIA TERESA (Titoría)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS Cotitoría
VILARIÑO PICOS, MARIA TERESA (Titoría)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS Cotitoría
Tribunal
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
Unha análise da estrutura fraseolóxica [IRimperat. + a + ART + SUSTsg] dende a Gramática de Construccions.
Autoría
L.C.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
L.C.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
16.07.2024 10:15
16.07.2024 10:15
Resumo
O presente traballo ten como obxectivo investigar e analizar o fraseologismo español [IRimperat. + a + ART + SUSTsg] (vaiche a a merda, vaiche á porra, vaiche ao inferno etc.) no ámbito da Gramática de Construcións (GC), que concibe a lingua como unha rede de construcións e a construción como a unión convencional de forma e significado, na cal este último reúne trazos semánticos, pragmáticos e discursivos. Na GC potenciouse o estudo das que se poden denominar «construcións fraseológicas», estruturas que se compoñen de elementos fixos e elementos variables («casas libres» ou slots), que adoitan ter certas limitacións de carácter semántico. O esquema fraseológico obxecto de estudo segue este patrón, xa que está composto por unha banda fixa (vaiche a) e unha parte variable (o substantivo, xeralmente precedido dun artigo: a merda, a porra, o inferno…). Neste traballo analizarase minuciosamente a construción, tanto no seu aspecto formal, no que se estudará o seu grao de fixación, como no seu aspecto semántico, no que destaca o seu valor de intensificación, propiedade recorrente nos fraseologismos, que en ocasións pode revelar cuestións como o nivel de confianza entre os interlocutores, e demais. O traballo dividirase en dous partes. Na primeira, de carácter teórico, farase unha introdución á GC e trataranse cuestións de especial relevancia para a descrición desta construción, como a produtividade e a intensificación. En a segunda, levará a cabo a descrición da construción a partir de datos de corpus, concretamente, esTenTen18 de Sketch Engine. Desta forma, poderase parametrizar esta construción fraseológica, incluíndo os seus diferentes matices e connotacións.
O presente traballo ten como obxectivo investigar e analizar o fraseologismo español [IRimperat. + a + ART + SUSTsg] (vaiche a a merda, vaiche á porra, vaiche ao inferno etc.) no ámbito da Gramática de Construcións (GC), que concibe a lingua como unha rede de construcións e a construción como a unión convencional de forma e significado, na cal este último reúne trazos semánticos, pragmáticos e discursivos. Na GC potenciouse o estudo das que se poden denominar «construcións fraseológicas», estruturas que se compoñen de elementos fixos e elementos variables («casas libres» ou slots), que adoitan ter certas limitacións de carácter semántico. O esquema fraseológico obxecto de estudo segue este patrón, xa que está composto por unha banda fixa (vaiche a) e unha parte variable (o substantivo, xeralmente precedido dun artigo: a merda, a porra, o inferno…). Neste traballo analizarase minuciosamente a construción, tanto no seu aspecto formal, no que se estudará o seu grao de fixación, como no seu aspecto semántico, no que destaca o seu valor de intensificación, propiedade recorrente nos fraseologismos, que en ocasións pode revelar cuestións como o nivel de confianza entre os interlocutores, e demais. O traballo dividirase en dous partes. Na primeira, de carácter teórico, farase unha introdución á GC e trataranse cuestións de especial relevancia para a descrición desta construción, como a produtividade e a intensificación. En a segunda, levará a cabo a descrición da construción a partir de datos de corpus, concretamente, esTenTen18 de Sketch Engine. Desta forma, poderase parametrizar esta construción fraseológica, incluíndo os seus diferentes matices e connotacións.
Dirección
VAZQUEZ ROZAS, MARIA VICTORIA (Titoría)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT Cotitoría
VAZQUEZ ROZAS, MARIA VICTORIA (Titoría)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT Cotitoría
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
A ferida fundamental: estudo da melancolía na poesía de Alejandra Pizarnik.
Autoría
I.M.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
I.M.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
21.06.2024 10:45
21.06.2024 10:45
Resumo
Este TFG pretende realizar un estudo da melancolía na obra lírica da poeta arxentina Alejandra Pizarnik (1936- 1972). Pizarnik é unha das grandes poetas da literatura hispanoamericana do século XX, cuxa obra foi e é obxecto de estudo de numerosos críticos. O estudo presentará especial atención ao problema da configuración (ou desfiguración) da identidade poética (e persoal) que acompañou á autora ao longo de toda a súa vida e do que queda constancia na súa poesía, polo carácter confesional da mesma. Primeiro, se tentará ofrecer un marco teórico da melancolía a través de diferentes pensadores de distintas épocas, que explicaron como se concibía esta afección do ánimo e as posibles causas do seu desenvolvemento. Unha vez examinado este concepto, se procederá a facer un breve repaso da vida de Pizarnik para poder analizar con maior profundidade os motivos melancólicos e as súas causas nos seus poemarios, que eran, en certo senso, un reflexo da súa vida. Unha vez establecidos estes aspectos teóricos, se procederá ao análise e comentario dos poemas (recollidos en oito libros) e se tratará de demostrar que a melancolía non era só un aspecto da súa poesía, sino que transcendía el ámbito meramente literario. A súa explicación só pode facerse a través de datos autobiográficos e da fragmentación da identidade da autora, a fragmentación do eu poético nos textos, foi unha das causas capitais da melancolía que afectouna.
Este TFG pretende realizar un estudo da melancolía na obra lírica da poeta arxentina Alejandra Pizarnik (1936- 1972). Pizarnik é unha das grandes poetas da literatura hispanoamericana do século XX, cuxa obra foi e é obxecto de estudo de numerosos críticos. O estudo presentará especial atención ao problema da configuración (ou desfiguración) da identidade poética (e persoal) que acompañou á autora ao longo de toda a súa vida e do que queda constancia na súa poesía, polo carácter confesional da mesma. Primeiro, se tentará ofrecer un marco teórico da melancolía a través de diferentes pensadores de distintas épocas, que explicaron como se concibía esta afección do ánimo e as posibles causas do seu desenvolvemento. Unha vez examinado este concepto, se procederá a facer un breve repaso da vida de Pizarnik para poder analizar con maior profundidade os motivos melancólicos e as súas causas nos seus poemarios, que eran, en certo senso, un reflexo da súa vida. Unha vez establecidos estes aspectos teóricos, se procederá ao análise e comentario dos poemas (recollidos en oito libros) e se tratará de demostrar que a melancolía non era só un aspecto da súa poesía, sino que transcendía el ámbito meramente literario. A súa explicación só pode facerse a través de datos autobiográficos e da fragmentación da identidade da autora, a fragmentación do eu poético nos textos, foi unha das causas capitais da melancolía que afectouna.
Dirección
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Titoría)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Titoría)
Tribunal
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
A arbore do coñecemento: vontade, representacion e critica
Autoría
A.M.B.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
A.M.B.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2024 10:00
18.07.2024 10:00
Resumo
O obxectivo deste traballo de fin de grao é amosar a maneira na que Pío Baroja constrúe a personalidade do seu alter ego, Andrés Hurtado, arredor da filosofía de Schopenhauer, recollida principalmente na súa obra O mundo como vontade e representación. Deste xeito, atopamos ca novela A árbore da ciencia, publicada no ano 1911, sustenta o seu argumento a través do vagar barojiano, que caracteriza os pensamentos do protagonista. É o seu carácter racionalista, inconformista e inadaptado ó que leva a Andrés Hurtado á incesante necesidade de coñecer e entender en profundidade o mundo que lle rodea, mergullándose así na filosofía existencialista de Schopenhauer. Deste xeito, o seu achegamento a Schopenhauer e as súas constantes decepcións, permiten a Baroja, fiel ao espírito da xeración do 98, poñer en voz de Hurtado unha profunda crítica á sociedade española, ao seu arraigado cristianismo e ao atraso político e educativo que vive o país nese momento, así como a establecer unha reflexión sobre o sentido da vida e a posibilidade de coñecer a verdade das cousas.
O obxectivo deste traballo de fin de grao é amosar a maneira na que Pío Baroja constrúe a personalidade do seu alter ego, Andrés Hurtado, arredor da filosofía de Schopenhauer, recollida principalmente na súa obra O mundo como vontade e representación. Deste xeito, atopamos ca novela A árbore da ciencia, publicada no ano 1911, sustenta o seu argumento a través do vagar barojiano, que caracteriza os pensamentos do protagonista. É o seu carácter racionalista, inconformista e inadaptado ó que leva a Andrés Hurtado á incesante necesidade de coñecer e entender en profundidade o mundo que lle rodea, mergullándose así na filosofía existencialista de Schopenhauer. Deste xeito, o seu achegamento a Schopenhauer e as súas constantes decepcións, permiten a Baroja, fiel ao espírito da xeración do 98, poñer en voz de Hurtado unha profunda crítica á sociedade española, ao seu arraigado cristianismo e ao atraso político e educativo que vive o país nese momento, así como a establecer unha reflexión sobre o sentido da vida e a posibilidade de coñecer a verdade das cousas.
Dirección
PERARNAU VIDAL, MARIA DOLORS (Titoría)
PERARNAU VIDAL, MARIA DOLORS (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
Jaime Solá: primeiros anos e impacto e recepción en Galicia
Autoría
N.V.O.J.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
N.V.O.J.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
17.07.2024 13:00
17.07.2024 13:00
Resumo
Este estudio filolóxico centrará a súa atención maioritariamente na figura de Jaime Solá, escritor galego cuxa produción literaria está escrita en castelán, coa intención de entender o seu nacemento como escritor e a súa recepción como tal na Galicia de finais do século XIX e principios do XX. Discutirase a acollida da súa obra a través de diferentes artigos periodísticos, valorando tamén o impacto de Solá como persoa de interese no seu contexto social. Para iso, farase un estudo dos seus textos, e, para entendelos na súa totalidade, así como o seu impacto como autor, realizarse unha investigación do contexto social e literario deste período, que abarca desde finais do século XIX ata 1909. Deste xeito, preténdese achegar luz sobre a obra de Solá e situalo no seu contexto.
Este estudio filolóxico centrará a súa atención maioritariamente na figura de Jaime Solá, escritor galego cuxa produción literaria está escrita en castelán, coa intención de entender o seu nacemento como escritor e a súa recepción como tal na Galicia de finais do século XIX e principios do XX. Discutirase a acollida da súa obra a través de diferentes artigos periodísticos, valorando tamén o impacto de Solá como persoa de interese no seu contexto social. Para iso, farase un estudo dos seus textos, e, para entendelos na súa totalidade, así como o seu impacto como autor, realizarse unha investigación do contexto social e literario deste período, que abarca desde finais do século XIX ata 1909. Deste xeito, preténdese achegar luz sobre a obra de Solá e situalo no seu contexto.
Dirección
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
Tribunal
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
Aproximación á comparativa do desenvolvemento pragmático nas síndromes de Williams e Asperger
Autoría
M.B.B.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.B.B.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
19.06.2024 13:00
19.06.2024 13:00
Resumo
Utilizando como punto de partida as síndromes de Williams e Asperger dende un marco pragmático, o traballo consistirá nunha aproximación á comparativa do desenvolvemento da competencia pragmática en suxeitos que presentan estas dúas disfuncións. Tanto no caso da síndrome de Williams como a de Asperger, as persoas afectadas dominan considerablemente outros campos lingüísticos como poden ser a gramática ou a sintaxe, máis carecen de aptitudes na parte pragmática da linguaxe. Cando falamos de pragmática, referímonos á disciplina que ten como obxecto de estudo a análise dos enunciados emitidos e interpretados polos falantes en contexto. Trátase dunha parte esencial na lingua e dunha facultade indispensable para que o intercambio lingüístico sexa frutífero. Os datos utilizados para a realización do traballo proceden de suxeitos falantes de español e serán extraídos dos repertorios-corpus de Eliseo Diez-Itza, Francisco J. Muñoz Rodríguez, Beatriz Gallardo Paúls e Elena Garáyzabal, entre outros. Algúns dos inventarios utilizados para o traballo están situados na plataforma TalkBank (https://www.talkbank.org/), que será unha das nosas fontes provedoras de mostras. O obxectivo do traballo consistirá en evidenciar as limitacións que estas síndromes causan nas habilidades comunicativas das persoas que as padecen, e ver como a ausencia da aptitude pragmática dificulta en gran medida no éxito conversacional.
Utilizando como punto de partida as síndromes de Williams e Asperger dende un marco pragmático, o traballo consistirá nunha aproximación á comparativa do desenvolvemento da competencia pragmática en suxeitos que presentan estas dúas disfuncións. Tanto no caso da síndrome de Williams como a de Asperger, as persoas afectadas dominan considerablemente outros campos lingüísticos como poden ser a gramática ou a sintaxe, máis carecen de aptitudes na parte pragmática da linguaxe. Cando falamos de pragmática, referímonos á disciplina que ten como obxecto de estudo a análise dos enunciados emitidos e interpretados polos falantes en contexto. Trátase dunha parte esencial na lingua e dunha facultade indispensable para que o intercambio lingüístico sexa frutífero. Os datos utilizados para a realización do traballo proceden de suxeitos falantes de español e serán extraídos dos repertorios-corpus de Eliseo Diez-Itza, Francisco J. Muñoz Rodríguez, Beatriz Gallardo Paúls e Elena Garáyzabal, entre outros. Algúns dos inventarios utilizados para o traballo están situados na plataforma TalkBank (https://www.talkbank.org/), que será unha das nosas fontes provedoras de mostras. O obxectivo do traballo consistirá en evidenciar as limitacións que estas síndromes causan nas habilidades comunicativas das persoas que as padecen, e ver como a ausencia da aptitude pragmática dificulta en gran medida no éxito conversacional.
Dirección
FERNANDEZ PEREZ, MILAGROS (Titoría)
FERNANDEZ PEREZ, MILAGROS (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ PEREZ, MILAGROS (Titor do alumno)
FERNANDEZ PEREZ, MILAGROS (Titor do alumno)
Estudo Preliminar da Representación do Inglés Australiano na Literatura e en Películas
Autoría
C.P.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.P.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 10:30
16.07.2024 10:30
Resumo
O obxectivo de este traballo é ofrecer unha descrición da variedade do inglés falada en Australia e ilustrar como os escritores e directores de cine usan a linguaxe para representar diferentes contextos culturais e sociais, así como, o uso deste como recurso literario para crear personaxes de ficción, cas súas características e personalidades propias. Para conseguilo, o traballo comeza primeiro cunha análise descritiva dos principais trazos do inglés australiano en canto aos catro campos de análise lingüística: fonoloxía, léxico, morfoloxía e sintaxe. Segundo, falarei da variación rexional e social de Australia. É dicir, mencionarei os tres sociolectos existentes: Broad, General e Cultivated. E, por último, toda a información recompilada previamente usarase con exemplos concretos sacados de traballos propiamente australianos, tanto de literatura como de producións cinematográficas, que presentan personaxes contemporáneas, provenientes de diferentes contextos culturais, que son un bo exemplo de como os falantes usan a lingua para reflectir as súas experiencias propias.
O obxectivo de este traballo é ofrecer unha descrición da variedade do inglés falada en Australia e ilustrar como os escritores e directores de cine usan a linguaxe para representar diferentes contextos culturais e sociais, así como, o uso deste como recurso literario para crear personaxes de ficción, cas súas características e personalidades propias. Para conseguilo, o traballo comeza primeiro cunha análise descritiva dos principais trazos do inglés australiano en canto aos catro campos de análise lingüística: fonoloxía, léxico, morfoloxía e sintaxe. Segundo, falarei da variación rexional e social de Australia. É dicir, mencionarei os tres sociolectos existentes: Broad, General e Cultivated. E, por último, toda a información recompilada previamente usarase con exemplos concretos sacados de traballos propiamente australianos, tanto de literatura como de producións cinematográficas, que presentan personaxes contemporáneas, provenientes de diferentes contextos culturais, que son un bo exemplo de como os falantes usan a lingua para reflectir as súas experiencias propias.
Dirección
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titoría)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Estudo sobre Migración e Identidade en The Thing around Your Neck de Chimamanda Ngozi Adichie
Autoría
C.C.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.C.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 09:00
16.07.2024 09:00
Resumo
Esta tese pretende examinar as adversidades da emigración representadas en sete relatos de The Thing around Your Neck (2009) da escritora nixeriana Chimamanda Ngozi Adichie (1997). A miña análise centrarase nas dificultades das mulleres para adaptarse ao país de destino, ademais de considerar as nocións de clase, lingua, relixión, etnia e a institución da familia. Os relatos que se analizarán son: 'Imitation', 'Ghosts', 'On Monday of Last Week', 'The Thing around Your Neck', 'The American Embassy', 'The Shivering' e 'The Arrangers of Marriage'. A estrutura constará dunha introdución, dous capítulos e unha conclusión. O primeiro capítulo achegará o marco teórico da tese, considerando os Estudos sobre Migración e as súas interseccións co contexto poscolonial de Nixeria e os Estudos Feministas. No segundo capítulo, realizarei a análise dos relatos dividíndoos por temas en tres apartados: 'Ghosts' e 'The American Embassy', que falan da migración debida a situacións violentas ou á guerra; 'On Monday of Last Week' e 'The Shivering', que tratan da migración, a identidade e as diferenzas culturais; e, por último, 'Imitation', 'The Thing around Your Neck' e 'The Arrangers of Marriage', que mostran as experiencias das mulleres como inmigrantes no marco dos vínculos familiares.
Esta tese pretende examinar as adversidades da emigración representadas en sete relatos de The Thing around Your Neck (2009) da escritora nixeriana Chimamanda Ngozi Adichie (1997). A miña análise centrarase nas dificultades das mulleres para adaptarse ao país de destino, ademais de considerar as nocións de clase, lingua, relixión, etnia e a institución da familia. Os relatos que se analizarán son: 'Imitation', 'Ghosts', 'On Monday of Last Week', 'The Thing around Your Neck', 'The American Embassy', 'The Shivering' e 'The Arrangers of Marriage'. A estrutura constará dunha introdución, dous capítulos e unha conclusión. O primeiro capítulo achegará o marco teórico da tese, considerando os Estudos sobre Migración e as súas interseccións co contexto poscolonial de Nixeria e os Estudos Feministas. No segundo capítulo, realizarei a análise dos relatos dividíndoos por temas en tres apartados: 'Ghosts' e 'The American Embassy', que falan da migración debida a situacións violentas ou á guerra; 'On Monday of Last Week' e 'The Shivering', que tratan da migración, a identidade e as diferenzas culturais; e, por último, 'Imitation', 'The Thing around Your Neck' e 'The Arrangers of Marriage', que mostran as experiencias das mulleres como inmigrantes no marco dos vínculos familiares.
Dirección
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Unha Corte de Rosas e Espiñas: innovación de Sarah J. Maas da fantasía para adultos xóvenes
Autoría
M.D.M.M.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.D.M.M.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 11:45
16.07.2024 11:45
Resumo
Unha Corte de Rosas e Espiñas é unha tetraloxía escrita pola autora estadounidense Sarah J. Maas, co primeiro libro publicado en 2015, esta saga conta a historia dunha rapaza humana chamada Feyre, que chega ás terras dos inmortais. Neste mundo novo e máxico, enfróntase a diferentes probas e guerras, pero estes obstáculos levan a unha nova e mellor vida. Nesta viaxe non só descobre o verdadeiro amor e unha nova familia, senón que tamén se descobre a si mesma. No cuarto libro da saga a historia continúa, pero o centro da narración pasa a ser a irmá de Feyre, Nesta, o que permite aos lectores acceder á mente doutros personaxes. Este ensaio analizará como a tetraloxía de Maas introduce novos temas e enfoques que diferencian o seu traballo dos seus predecesores creando unha nova fantasía actual e establecendo un novo estándar para a fantasía dirixida a adultos novos. Divídese en tres partes principais. En primeiro lugar, centrarase nas semellanzas e diferenzas cos seus precursores para deixar claro o que fai que esta tetraloxía sexa innovadora no xénero de fantasía para adultos e adultos novos. Entón, fará unha análise en profundidade dos personaxes e como cada libro representa certos temas desde a perspectiva dos estudos de xénero, o trauma, as relacións sexuais e a representación do amor. Finalmente, explorará a estratexia de marketing dos libros para xustificar a súa popularidade e influencia.
Unha Corte de Rosas e Espiñas é unha tetraloxía escrita pola autora estadounidense Sarah J. Maas, co primeiro libro publicado en 2015, esta saga conta a historia dunha rapaza humana chamada Feyre, que chega ás terras dos inmortais. Neste mundo novo e máxico, enfróntase a diferentes probas e guerras, pero estes obstáculos levan a unha nova e mellor vida. Nesta viaxe non só descobre o verdadeiro amor e unha nova familia, senón que tamén se descobre a si mesma. No cuarto libro da saga a historia continúa, pero o centro da narración pasa a ser a irmá de Feyre, Nesta, o que permite aos lectores acceder á mente doutros personaxes. Este ensaio analizará como a tetraloxía de Maas introduce novos temas e enfoques que diferencian o seu traballo dos seus predecesores creando unha nova fantasía actual e establecendo un novo estándar para a fantasía dirixida a adultos novos. Divídese en tres partes principais. En primeiro lugar, centrarase nas semellanzas e diferenzas cos seus precursores para deixar claro o que fai que esta tetraloxía sexa innovadora no xénero de fantasía para adultos e adultos novos. Entón, fará unha análise en profundidade dos personaxes e como cada libro representa certos temas desde a perspectiva dos estudos de xénero, o trauma, as relacións sexuais e a representación do amor. Finalmente, explorará a estratexia de marketing dos libros para xustificar a súa popularidade e influencia.
Dirección
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
Baixo unha Mirada Occidental: As Representacións do Oriente e o Continente Escuro nas novelas de Agatha Christie
Autoría
A.M.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.M.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 12:45
16.07.2024 12:45
Resumo
A ficción criminal cativou lectores dende hai décadas, dende as historias de Sherlock Holmes de Arthur Conan Doyle ata os enigmáticos misterios de Agatha Christie ou as novelas best-séllers de Patricia Cornwell. A mestura de suspense, intriga e psicoloxía humana do xénero contribuíu á fascinación por este, e en especial, dende a segunda parte do século vinte a ficción criminal empezou a recibir unha maior atención na crítica literaria. Na tradición literaria occidental, as orixes da ficción criminal poden trazarse ata polo menos os principios do século dezanove: Edgar Allan Poe (1809-1849) fora un dos pioneiros do xénero e, despois, Arthur Conan Doyle (1859-1930) consolidou o que se chamou ficción detectivesca, un subxénero da ficción criminal practicado tamén por Agatha Christie (1890-1976), a raíña do crime. Como un xénero facilmente recoñecible, a ficción criminal foi cementada nun período que coincidiu co auxe dos imperios europeos, incluído o imperio británico, e por ende, dende o século dezanove ata a era moderna, certos traballos dentro da ficción criminal reflexan as dialécticas do discurso colonial, ás veces recalcado polo retrato dos detectives como axentes coloniais ou imperiais. A partir destes factores, a presente tese pretende aportar unha lectura das novelas de Agatha Christie baixo unha visión poscolonial. Para iso, este estudo estará principalmente dividido en dúas partes: o marco teórico e o caso práctico, respectivamente. Na primeira parte, aportarei unha visión xeral da ficción criminal dende a súa orixe ata a Idade de Ouro, o período ao que pertence Agatha Christie, trazando a conexión entre o imperio e o discurso da criminalidade. Isto irá seguido dunha aproximación teórica ás teorías do discurso colonial, baseada no traballo de figuras relevantes como Edward Said. A partir deste marco teórico, a segunda parte do estudio aportará unha lectura crítica de dúas novelas de Agatha Christie, Morte no Nilo (1937), situada en Exipto, e O home do traxe marrón (1924), situada no sur de África, nun intento de mostrar como as obras de Christie contribuíron á construción do Outro colonial ao reproducir figuracións orientalistas e imaxes estereotipadas do Continente Escuro.
A ficción criminal cativou lectores dende hai décadas, dende as historias de Sherlock Holmes de Arthur Conan Doyle ata os enigmáticos misterios de Agatha Christie ou as novelas best-séllers de Patricia Cornwell. A mestura de suspense, intriga e psicoloxía humana do xénero contribuíu á fascinación por este, e en especial, dende a segunda parte do século vinte a ficción criminal empezou a recibir unha maior atención na crítica literaria. Na tradición literaria occidental, as orixes da ficción criminal poden trazarse ata polo menos os principios do século dezanove: Edgar Allan Poe (1809-1849) fora un dos pioneiros do xénero e, despois, Arthur Conan Doyle (1859-1930) consolidou o que se chamou ficción detectivesca, un subxénero da ficción criminal practicado tamén por Agatha Christie (1890-1976), a raíña do crime. Como un xénero facilmente recoñecible, a ficción criminal foi cementada nun período que coincidiu co auxe dos imperios europeos, incluído o imperio británico, e por ende, dende o século dezanove ata a era moderna, certos traballos dentro da ficción criminal reflexan as dialécticas do discurso colonial, ás veces recalcado polo retrato dos detectives como axentes coloniais ou imperiais. A partir destes factores, a presente tese pretende aportar unha lectura das novelas de Agatha Christie baixo unha visión poscolonial. Para iso, este estudo estará principalmente dividido en dúas partes: o marco teórico e o caso práctico, respectivamente. Na primeira parte, aportarei unha visión xeral da ficción criminal dende a súa orixe ata a Idade de Ouro, o período ao que pertence Agatha Christie, trazando a conexión entre o imperio e o discurso da criminalidade. Isto irá seguido dunha aproximación teórica ás teorías do discurso colonial, baseada no traballo de figuras relevantes como Edward Said. A partir deste marco teórico, a segunda parte do estudio aportará unha lectura crítica de dúas novelas de Agatha Christie, Morte no Nilo (1937), situada en Exipto, e O home do traxe marrón (1924), situada no sur de África, nun intento de mostrar como as obras de Christie contribuíron á construción do Outro colonial ao reproducir figuracións orientalistas e imaxes estereotipadas do Continente Escuro.
Dirección
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
“The Most Famous Prince of Blessed Memory”: A Reinterpretación do Histórico Richard III en Maid of Middleham (2022), de Bridget M. Beauchamp
Autoría
R.R.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
R.R.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 10:00
16.07.2024 10:00
Resumo
“Now is the winter of our discontent”, é o verso de apertura de Richard III de Shakespeare, unha obra teatral histórica que, durante séculos, definiu e macelou a reputación do último rei da Casa de York, ao que se representaba como un corcovado que faría calquera cousa para conseguir a coroa de Inglaterra. O descubrimento dos seus restos nun aparcadoiro en Leicester en 2012 desmentiu moitas das crenzas que se tiñan sobre el e aportou algo de claridade á historia deste rei da dinastía Plantagenet, que ata ese momento estaba cuberta de misterio. Este monarca, que estivo no trono durante só dous anos, espertou a curiosidade da xente, causou moita controversia durante séculos e conta con moitas obras escritas sobre a súa vida, tanto históricas como de ficción. Unha delas é Maid of Middleham, unha novela que mestura historia e ficción, escrita por Bridget M. Beauchamp e publicada en 2022. Nesta obra, os camiños de Eleanor, unha rapaza de campo, e Richard, Duque de Gloucester, crúzanse e os dous personaxes namoran. Na novela, ademais destes elementos ficticios, reinterprétanse eventos históricos da vida de Richard, desde que era un adolescente ata a súa morte na Batalla de Bosworth en 1485. O obxectivo desta tese é analizar e describir como o personaxe de Richard III está presentado / reinterpretado en Maid of Middleham, ademais de comparar e contrastar o personaxe coa figura histórica. A análise implica unha lectura meticulosa da novela e a selección das pasaxes máis relevantes relacionadas con diversos episodios da vida de Richard III. Para comparar ao protagonista da novela co seu homólogo histórico, empregaranse diferentes biografías e fontes sobre el, entre as que se atopa Richard The Third, escrito por Paul Murray Kendall (a edición do 2002), que segue sendo quizais a máis autorizada sobre este polémico monarca inglés.
“Now is the winter of our discontent”, é o verso de apertura de Richard III de Shakespeare, unha obra teatral histórica que, durante séculos, definiu e macelou a reputación do último rei da Casa de York, ao que se representaba como un corcovado que faría calquera cousa para conseguir a coroa de Inglaterra. O descubrimento dos seus restos nun aparcadoiro en Leicester en 2012 desmentiu moitas das crenzas que se tiñan sobre el e aportou algo de claridade á historia deste rei da dinastía Plantagenet, que ata ese momento estaba cuberta de misterio. Este monarca, que estivo no trono durante só dous anos, espertou a curiosidade da xente, causou moita controversia durante séculos e conta con moitas obras escritas sobre a súa vida, tanto históricas como de ficción. Unha delas é Maid of Middleham, unha novela que mestura historia e ficción, escrita por Bridget M. Beauchamp e publicada en 2022. Nesta obra, os camiños de Eleanor, unha rapaza de campo, e Richard, Duque de Gloucester, crúzanse e os dous personaxes namoran. Na novela, ademais destes elementos ficticios, reinterprétanse eventos históricos da vida de Richard, desde que era un adolescente ata a súa morte na Batalla de Bosworth en 1485. O obxectivo desta tese é analizar e describir como o personaxe de Richard III está presentado / reinterpretado en Maid of Middleham, ademais de comparar e contrastar o personaxe coa figura histórica. A análise implica unha lectura meticulosa da novela e a selección das pasaxes máis relevantes relacionadas con diversos episodios da vida de Richard III. Para comparar ao protagonista da novela co seu homólogo histórico, empregaranse diferentes biografías e fontes sobre el, entre as que se atopa Richard The Third, escrito por Paul Murray Kendall (a edición do 2002), que segue sendo quizais a máis autorizada sobre este polémico monarca inglés.
Dirección
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Inglés nos Países Baixos
Autoría
M.G.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.G.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 09:30
16.07.2024 09:30
Resumo
Este traballo pretende describir a situación do inglés nos Países Baixos combinando un estudo teórico cunha enquisa realizada entre falantes de inglés L1-neerlandés. O estudo está motivado pola importancia das interaccións lingüísticas entre o neerlandés e o inglés, e baséase en investigacións anteriores para achegar valiosas contribucións a este campo. Esta tese divídese en dúas seccións. Os aspectos teóricos trataranse na primeira sección, que se centrará no contexto sociolingüístico dos Países Baixos. Ademais, tras examinar diversos marcos teóricos para describir as linguas inglesas do mundo, como Kachru (1985) ou Schneider (2007), esta sección tratará das características do inglés dentro do neerlandés e das posibles conexións do inglés neerlandés coas dúas principais variedades de referencia e con outras linguas inglesas do mundo. A segunda parte incluirá un enfoque práctico, mediante o uso dunha para recoller diferentes perspectivas de individuos holandeses pertencentes a diferentes idades co fin de proporcionar unha imaxe completa de como se ve, utilízase e intégrase o inglés na sociedade holandesa. Por último, extraeranse algunhas conclusións baseadas nos datos obtidos no cuestionario. Referencias: Kachru, Braj B. 1985. Standards, codification and sociolinguistic realism: The English language in the outer circle. In Randolph Quirk and H. G. Widdowson (eds.) English in the world: Teaching and learning the language and literatures. Cambridge: Cambridge University Press: 11-31. Schneider, Edgar W. 2007. Postcolonial English: Varieties around the world. Cambridge: Cambridge University Press.
Este traballo pretende describir a situación do inglés nos Países Baixos combinando un estudo teórico cunha enquisa realizada entre falantes de inglés L1-neerlandés. O estudo está motivado pola importancia das interaccións lingüísticas entre o neerlandés e o inglés, e baséase en investigacións anteriores para achegar valiosas contribucións a este campo. Esta tese divídese en dúas seccións. Os aspectos teóricos trataranse na primeira sección, que se centrará no contexto sociolingüístico dos Países Baixos. Ademais, tras examinar diversos marcos teóricos para describir as linguas inglesas do mundo, como Kachru (1985) ou Schneider (2007), esta sección tratará das características do inglés dentro do neerlandés e das posibles conexións do inglés neerlandés coas dúas principais variedades de referencia e con outras linguas inglesas do mundo. A segunda parte incluirá un enfoque práctico, mediante o uso dunha para recoller diferentes perspectivas de individuos holandeses pertencentes a diferentes idades co fin de proporcionar unha imaxe completa de como se ve, utilízase e intégrase o inglés na sociedade holandesa. Por último, extraeranse algunhas conclusións baseadas nos datos obtidos no cuestionario. Referencias: Kachru, Braj B. 1985. Standards, codification and sociolinguistic realism: The English language in the outer circle. In Randolph Quirk and H. G. Widdowson (eds.) English in the world: Teaching and learning the language and literatures. Cambridge: Cambridge University Press: 11-31. Schneider, Edgar W. 2007. Postcolonial English: Varieties around the world. Cambridge: Cambridge University Press.
Dirección
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
Xénero e Identidade en Orlando e Unha habitación propia, de Virginia Woolf
Autoría
N.S.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.S.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2024 17:00
15.07.2024 17:00
Resumo
O obxectivo deste traballo de fin de grao é realizar unha análise crítica da obra de Virginia Woolf dende unha perspectiva feminista. Centrareime nos conceptos de xénero e identidade tanto na novela Orlando: A Biography (1928), unha obra irónica e innovadora que aborda a busca da identidade sexual e a construción ideolóxica e social do xénero, como no seu fundamental ensaio feminista Unha Habitación Propia (1929). Estas dúas obras mestras son recoñecidas como fitos tanto en termos feministas como literarios e considéranse contribucións esenciais ao establecemento da literatura feminista. Aínda que estas obras pertencen a diferentes xéneros narrativos (novela e ensaio, respectivamente), Woolf aborda cuestións de identidade e xénero en ambos. En Orlando, cuxo personaxe principal andróxino está inspirado na escritora Vita Sackville-West e amante de Woolf, o autor comenta as diferenzas entre sexos e introduce os conceptos de androxinia e queerness. Unha Habitación Propia explora o tema das mulleres e a novela, cun énfase central na necesidade de que as mulleres posúan unha habitación propia e suficiente diñeiro e na crítica das desigualdades de xénero. Para perseguir este obxectivo, centrareime no contexto histórico relevante da vida e obra de Virginia Woolf, prestando especial atención aos movementos sufraxistas e feministas de finais do século XIX e principios do XX en Inglaterra, así como á influencia do Grupo Bloomsbury e outras grandes autoras que precederon a Woolf e a inspiraron a cuestionar o sistema patriarcal. En segundo lugar, esta tese abordará criticamente tanto a Orlando como a Unha Habitación Propia, prestando unha coidada atención aos ensaios de Woolf, xénero que ela consideraba unha forma de expresión persoal onde a subxectividade domina sobre os aspectos científicos, sendo así un lugar para a liberdade individual, un concepto esencial para Woolf, como afirma en Unha Habitación Propia: Non hai porta, nin pechadura, nin ferrollo que poidas impoñer á liberdade da miña mente.
O obxectivo deste traballo de fin de grao é realizar unha análise crítica da obra de Virginia Woolf dende unha perspectiva feminista. Centrareime nos conceptos de xénero e identidade tanto na novela Orlando: A Biography (1928), unha obra irónica e innovadora que aborda a busca da identidade sexual e a construción ideolóxica e social do xénero, como no seu fundamental ensaio feminista Unha Habitación Propia (1929). Estas dúas obras mestras son recoñecidas como fitos tanto en termos feministas como literarios e considéranse contribucións esenciais ao establecemento da literatura feminista. Aínda que estas obras pertencen a diferentes xéneros narrativos (novela e ensaio, respectivamente), Woolf aborda cuestións de identidade e xénero en ambos. En Orlando, cuxo personaxe principal andróxino está inspirado na escritora Vita Sackville-West e amante de Woolf, o autor comenta as diferenzas entre sexos e introduce os conceptos de androxinia e queerness. Unha Habitación Propia explora o tema das mulleres e a novela, cun énfase central na necesidade de que as mulleres posúan unha habitación propia e suficiente diñeiro e na crítica das desigualdades de xénero. Para perseguir este obxectivo, centrareime no contexto histórico relevante da vida e obra de Virginia Woolf, prestando especial atención aos movementos sufraxistas e feministas de finais do século XIX e principios do XX en Inglaterra, así como á influencia do Grupo Bloomsbury e outras grandes autoras que precederon a Woolf e a inspiraron a cuestionar o sistema patriarcal. En segundo lugar, esta tese abordará criticamente tanto a Orlando como a Unha Habitación Propia, prestando unha coidada atención aos ensaios de Woolf, xénero que ela consideraba unha forma de expresión persoal onde a subxectividade domina sobre os aspectos científicos, sendo así un lugar para a liberdade individual, un concepto esencial para Woolf, como afirma en Unha Habitación Propia: Non hai porta, nin pechadura, nin ferrollo que poidas impoñer á liberdade da miña mente.
Dirección
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Titoría)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
Sherlock Holmes ao descuberto: Estudo da Persoaxe Tralo Símbolo do Detective
Autoría
A.F.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.F.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2024 13:00
15.07.2024 13:00
Resumo
A ficción inglesa de finais do século XIX está marcada por un sentimento xeralizado de que tanto a esencia do espírito nacional como da nación mesma estaban en declive por mor dos cambios radicais que caracterizaron este período. Dentro destes cambios atópanse o surximento de movementos de clase social e feministas, o incremento do que se consideraban orientacións sexuais desviadas, ademais do declive do imperio británico. As historias de Sherlock Holmes, de Arthur Conan Doyle, encarnan estes temas, os cales se ven reflexados na persoaxe do famoso detective. Polo tanto, este traballo argumenta que, contrario á opinión popular, Sherlock Holmes non é unha persoaxe adiantada ó seu tempo, senón un produto do mesmo. Para reforzar esta visión, seleccionáronse algunhas das historias orixinais de Conan Doyle para a súa análise, ademais de dúas adaptacións cinematográficas. Estas adaptacións son A Vida Privada de Sherlock Holmes, de Billy Wilder, e a serie da BBC Sherlock, que son analizadas para mostrar as complexidades e matices de Holmes neste medio.
A ficción inglesa de finais do século XIX está marcada por un sentimento xeralizado de que tanto a esencia do espírito nacional como da nación mesma estaban en declive por mor dos cambios radicais que caracterizaron este período. Dentro destes cambios atópanse o surximento de movementos de clase social e feministas, o incremento do que se consideraban orientacións sexuais desviadas, ademais do declive do imperio británico. As historias de Sherlock Holmes, de Arthur Conan Doyle, encarnan estes temas, os cales se ven reflexados na persoaxe do famoso detective. Polo tanto, este traballo argumenta que, contrario á opinión popular, Sherlock Holmes non é unha persoaxe adiantada ó seu tempo, senón un produto do mesmo. Para reforzar esta visión, seleccionáronse algunhas das historias orixinais de Conan Doyle para a súa análise, ademais de dúas adaptacións cinematográficas. Estas adaptacións son A Vida Privada de Sherlock Holmes, de Billy Wilder, e a serie da BBC Sherlock, que son analizadas para mostrar as complexidades e matices de Holmes neste medio.
Dirección
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Titoría)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
Unha Aproximación Feminista á Evolución da ‘Bruxa’ como Personaxe Literario
Autoría
I.M.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
I.M.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 11:00
16.07.2024 11:00
Resumo
A representación da bruxa na literatura evolucionou de forma importante ao longo dos anos. Aínda que as bruxas soen ser descritas como vellas e malvadas, este é só un dos moitos estereotipos creados pola cultura popular. Estas representacións conlevan connotacións negativas e pexorativas que se consolidaron maioritariamente durante a caza de bruxas que tivo lugar entre os séculos XIV e XVII, cando se perseguía ás mulleres porque se decía que tiñan contacto con Satán. Porén, coa chegada do feminismo, esta imaxe negativa cambiou, dando lugar a novas e diferentes interpretacións da bruxa como personaxe literario. Polo tanto, este traballo analizará a descrición da bruxa na literatura a través de tres obras, tendo como punto de partida a obra inglesa Macbeth (1606), escrita por Shakespeare, para despois pasar a duas obras norteamericanas, sendo El maravilloso mago de Oz (1900), escrito por Frank L. Baum, e Hechizada (2023), escrita por Laura Thalassa. Este análisis centrarase en como se representa ás bruxas nestas obras, tanto física como psicolóxicamente, dende unha perspectiva feminista (Purkiss, 1996; Sempruch, 2008; entre outros). Despois, co resultado deste análisis, realizarase unha comparación entre as distintas obras, co fin de recoller as diferencias e similitudes da bruxa como personaxe literario para explorar a súa evolución.
A representación da bruxa na literatura evolucionou de forma importante ao longo dos anos. Aínda que as bruxas soen ser descritas como vellas e malvadas, este é só un dos moitos estereotipos creados pola cultura popular. Estas representacións conlevan connotacións negativas e pexorativas que se consolidaron maioritariamente durante a caza de bruxas que tivo lugar entre os séculos XIV e XVII, cando se perseguía ás mulleres porque se decía que tiñan contacto con Satán. Porén, coa chegada do feminismo, esta imaxe negativa cambiou, dando lugar a novas e diferentes interpretacións da bruxa como personaxe literario. Polo tanto, este traballo analizará a descrición da bruxa na literatura a través de tres obras, tendo como punto de partida a obra inglesa Macbeth (1606), escrita por Shakespeare, para despois pasar a duas obras norteamericanas, sendo El maravilloso mago de Oz (1900), escrito por Frank L. Baum, e Hechizada (2023), escrita por Laura Thalassa. Este análisis centrarase en como se representa ás bruxas nestas obras, tanto física como psicolóxicamente, dende unha perspectiva feminista (Purkiss, 1996; Sempruch, 2008; entre outros). Despois, co resultado deste análisis, realizarase unha comparación entre as distintas obras, co fin de recoller as diferencias e similitudes da bruxa como personaxe literario para explorar a súa evolución.
Dirección
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
Un estudo basado en corpus sobre préstamos do español no inglés actual
Autoría
M.D.C.R.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.D.C.R.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2024 11:00
19.06.2024 11:00
Resumo
O principal obxectivo deste proxecto é o estudo dos préstamos do español no inglés actual, todo dende unha perspectiva contemporánea. Para iso, a primeira parte do traballo vaise centrar no termo préstamo lingüístico'. A continuación, presentarei unha visión xeral dos termos utilizados no inglés moderno, é decir, unha lista de préstamos procedentes doutras linguas, a maiores do español. Unha vez feito iso, terei en conta os préstamos do español utilizados con maior frecuencia basándome na literatura actual centrada no tema en cuestión, ademais de traballar con algúns dicionarios do inglés, como son o 'Oxford Dictionary of Foreign Words and Phrases', 'The Oxford English Dictionary', 'The Webster's Dictionary' e 'Loanwords in the World's Languages: A Comparative Handbook' entre outros. Na segunda parte, examinarei a selección feita dos préstamos do español máis frecuentes no inglés británico e americano actual tendo en conta a información obtida dos corpus BNC (British National Corpus) e COCA (Corpus of Contemporary American English). Esta información vaime permitir contrastar o uso dos préstamos entre estas dúas variedades do inglés. Enténdese que o inglés americano será o máis propenso a adoptar novos termos do español por razóns históricas, económicas, políticas e sociolingüísticas. Isto será demostrado con probas do estudo que se realizará. A modo de peche, realizarei un resumo das principais conclusións obtidas xunto cunha pequena reflexión persoal sobre o tema estudado.
O principal obxectivo deste proxecto é o estudo dos préstamos do español no inglés actual, todo dende unha perspectiva contemporánea. Para iso, a primeira parte do traballo vaise centrar no termo préstamo lingüístico'. A continuación, presentarei unha visión xeral dos termos utilizados no inglés moderno, é decir, unha lista de préstamos procedentes doutras linguas, a maiores do español. Unha vez feito iso, terei en conta os préstamos do español utilizados con maior frecuencia basándome na literatura actual centrada no tema en cuestión, ademais de traballar con algúns dicionarios do inglés, como son o 'Oxford Dictionary of Foreign Words and Phrases', 'The Oxford English Dictionary', 'The Webster's Dictionary' e 'Loanwords in the World's Languages: A Comparative Handbook' entre outros. Na segunda parte, examinarei a selección feita dos préstamos do español máis frecuentes no inglés británico e americano actual tendo en conta a información obtida dos corpus BNC (British National Corpus) e COCA (Corpus of Contemporary American English). Esta información vaime permitir contrastar o uso dos préstamos entre estas dúas variedades do inglés. Enténdese que o inglés americano será o máis propenso a adoptar novos termos do español por razóns históricas, económicas, políticas e sociolingüísticas. Isto será demostrado con probas do estudo que se realizará. A modo de peche, realizarei un resumo das principais conclusións obtidas xunto cunha pequena reflexión persoal sobre o tema estudado.
Dirección
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titoría)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Familias Disfuncionais Irlandesas nas Narrativas de Sally Rooney
Autoría
T.N.N.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
T.N.N.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2024 16:00
11.09.2024 16:00
Resumo
A sociedade irlandesa era moi conservadora e incluso patriarcal, moi influenciada pola Igrexa. Nese contexto histórico, a familia era probablemente a institución máis importante. Este contexto social foi alterado radicalmente, polo menos dende as últimas décadas do século vinte. Non obstante, a familia como institución segue sendo representada reiteradamente polos escritores irlandeses aínda que en novos termos. Escritores influentes como Anne Enright afirmaron que a familia ten unha función diferente nas súas obras. No caso de Enright, sérvelle como un elemento estrutural nas súas narrativas. A nosa intención é centrarnos na temática das dinámicas familiares nas obras da popular e influente escritora Sally Rooney, e demostrar a importancia e recorrencia do tema das relacións familiares na súa popular novela Normal People (2018), así como nos seus relatos menos coñecidos. Todas as narrativas seleccionadas comparten elementos temáticos e estruturais. Polo tanto, o noso estudo analiza Normal People (2018), así como os relatos curtos “At the Clinic” (2016), “Mr Salary” (2019) e “Colour and Light” (2019). Sostemos que Rooney, considerada como “a primeira gran novelista millennial” polo New York Times, representa recorrente familias disfuncionais e que moitos outros temas relacionados coa caracterización dos seus xovenes protagonistas como o desequilibrio mental, os conflitos de xénero ou os prexuízos de clase, deberían ser analizados en referencia ao contexto familiar destes protagonistas. Este traballo tamén reivindica a necesidade de estudar non só as principais novelas de Rooney senón tamén os seus relatos, e de comparar como o tema da familia disfuncional aparece en ambos tipos de narrativas aínda que se desenvolva con diferentes técnicas dependendo do xénero empregado pola autora.
A sociedade irlandesa era moi conservadora e incluso patriarcal, moi influenciada pola Igrexa. Nese contexto histórico, a familia era probablemente a institución máis importante. Este contexto social foi alterado radicalmente, polo menos dende as últimas décadas do século vinte. Non obstante, a familia como institución segue sendo representada reiteradamente polos escritores irlandeses aínda que en novos termos. Escritores influentes como Anne Enright afirmaron que a familia ten unha función diferente nas súas obras. No caso de Enright, sérvelle como un elemento estrutural nas súas narrativas. A nosa intención é centrarnos na temática das dinámicas familiares nas obras da popular e influente escritora Sally Rooney, e demostrar a importancia e recorrencia do tema das relacións familiares na súa popular novela Normal People (2018), así como nos seus relatos menos coñecidos. Todas as narrativas seleccionadas comparten elementos temáticos e estruturais. Polo tanto, o noso estudo analiza Normal People (2018), así como os relatos curtos “At the Clinic” (2016), “Mr Salary” (2019) e “Colour and Light” (2019). Sostemos que Rooney, considerada como “a primeira gran novelista millennial” polo New York Times, representa recorrente familias disfuncionais e que moitos outros temas relacionados coa caracterización dos seus xovenes protagonistas como o desequilibrio mental, os conflitos de xénero ou os prexuízos de clase, deberían ser analizados en referencia ao contexto familiar destes protagonistas. Este traballo tamén reivindica a necesidade de estudar non só as principais novelas de Rooney senón tamén os seus relatos, e de comparar como o tema da familia disfuncional aparece en ambos tipos de narrativas aínda que se desenvolva con diferentes técnicas dependendo do xénero empregado pola autora.
Dirección
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
A búsqueda do amor romántico en Normal People de Sally Rooney a través dos conceptos de ‘vulnerabilidade’ e ‘afecto’.
Autoría
I.C.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
I.C.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
21.06.2024 12:30
21.06.2024 12:30
Resumo
As relación románticas foron representadas de diversas manerias dende o comezo dos tempos. O obxectivo principal deste Traballo de Fin de Grao é analizar o concepto de amor romántico a través dos ollos de dous novos millennials do presente siglo. Para facelo, un estudo das personaxes da novela Normal People, publicada pola autora irlandesa Sally Rooney en 2018 será levado a cabo. Esta análise estará baseada no concepto de ‘vulnerabilidade’ de Judith Butler, así como na teoría do ‘afecto’, concretamente no traballo de Melissa Gregg e Gregory Seigworth. Para estudar a relación entre as dúas personaxes principais da historia, a importancia de diferentes temas será tamén tomando en consideración. A percepción do que a sociedade considera a día de hoxe considera amor moderno tamén será relevante neste traballo. En relación co anterior, esta investigación tratará temas como a violencia ou a comunicación, ademáis da saúde mental e o amor propio nas relación da xente nova nunha sociedade do século XXI. Adicionalmente, explorarase a forma na que as personaxes crecen mentalmente dende que son adolescentes e ata que son adultos, e o ambiente familiar no que foron criados. Ademais, este Traballo de Fin de Grao resaltará como o contraste socioeconómico entre os protagonista afecta a maneira en que se comportan durante a novela.
As relación románticas foron representadas de diversas manerias dende o comezo dos tempos. O obxectivo principal deste Traballo de Fin de Grao é analizar o concepto de amor romántico a través dos ollos de dous novos millennials do presente siglo. Para facelo, un estudo das personaxes da novela Normal People, publicada pola autora irlandesa Sally Rooney en 2018 será levado a cabo. Esta análise estará baseada no concepto de ‘vulnerabilidade’ de Judith Butler, así como na teoría do ‘afecto’, concretamente no traballo de Melissa Gregg e Gregory Seigworth. Para estudar a relación entre as dúas personaxes principais da historia, a importancia de diferentes temas será tamén tomando en consideración. A percepción do que a sociedade considera a día de hoxe considera amor moderno tamén será relevante neste traballo. En relación co anterior, esta investigación tratará temas como a violencia ou a comunicación, ademáis da saúde mental e o amor propio nas relación da xente nova nunha sociedade do século XXI. Adicionalmente, explorarase a forma na que as personaxes crecen mentalmente dende que son adolescentes e ata que son adultos, e o ambiente familiar no que foron criados. Ademais, este Traballo de Fin de Grao resaltará como o contraste socioeconómico entre os protagonista afecta a maneira en que se comportan durante a novela.
Dirección
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
Durmir para Sobrevivir: Curas de Repouso e Enfermidade Mental en The Yellow Wallpaper de Charlotte Perkins Gilman e My Year of Rest and Relaxation de Ottessa Moshfegh
Autoría
P.P.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
P.P.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 11:30
16.07.2024 11:30
Resumo
Se miramos cara atrás na historia, pódese observar facilmente que a enfermidade mental foi consistentemente percibida como intrinsecamente ligada á feminidade. Como argumenta Elaine Showalter en The Female Malady: Women, Madness, and English Culture, 1830-1980 (1985), o nome do trastorno simbólicamente feminino pode cambiar dun período histórico a outro (é dicir, neurastenia, histeria, melancolía, depresión), pero a asimetría de xénero na tradición representacional permanece constante, o que significa que, aínda que os homes tamén sufriron estes mesmos trastornos, estes aínda son inherentemente percibidos e representados como doenzas femininas. O obxectivo desta disertación é establecer unha análise literaria comparativa entre dúas obras que exploran a unha narradora feminina sen nome que sofre unha enfermidade mental e recorre a un tratamento que implica descanso e desconexión do mundo exterior como unha forma de aliviar a dor: The Yellow Wallpaper (1892) de Charlotte Perkins Gilman e My Year of Rest and Relaxation (2018) de Ottessa Moshfegh. Esta disertación examinará, desde unha perspectiva de xénero, a situación das mulleres no século XIX baixo as restricións da sociedade e as institucións patriarcais, xunto co tratamento da enfermidade mental durante esa época, cun enfoque especial na cura de repouso. Ademais, explorarase a situación e a saúde mental das mulleres na sociedade do capitalismo tardío de finais do século XX e principios do século XXI, analizando as razóns que levan á protagonista de My Year of Rest and Relaxation a autosometerse a algo similar a unha cura de repouso. A comparación entre as obras de Perkins Gilman e Moshfegh virará ao redor das súas similitudes temáticas, a pesar da brecha temporal entre a súa publicación e os seus respectivos contextos: sendo estas similitudes o tratamento de temas como expectativas sociais, alienación, medicalización do corpo feminino, identidade e, por suposto, curas de repouso.
Se miramos cara atrás na historia, pódese observar facilmente que a enfermidade mental foi consistentemente percibida como intrinsecamente ligada á feminidade. Como argumenta Elaine Showalter en The Female Malady: Women, Madness, and English Culture, 1830-1980 (1985), o nome do trastorno simbólicamente feminino pode cambiar dun período histórico a outro (é dicir, neurastenia, histeria, melancolía, depresión), pero a asimetría de xénero na tradición representacional permanece constante, o que significa que, aínda que os homes tamén sufriron estes mesmos trastornos, estes aínda son inherentemente percibidos e representados como doenzas femininas. O obxectivo desta disertación é establecer unha análise literaria comparativa entre dúas obras que exploran a unha narradora feminina sen nome que sofre unha enfermidade mental e recorre a un tratamento que implica descanso e desconexión do mundo exterior como unha forma de aliviar a dor: The Yellow Wallpaper (1892) de Charlotte Perkins Gilman e My Year of Rest and Relaxation (2018) de Ottessa Moshfegh. Esta disertación examinará, desde unha perspectiva de xénero, a situación das mulleres no século XIX baixo as restricións da sociedade e as institucións patriarcais, xunto co tratamento da enfermidade mental durante esa época, cun enfoque especial na cura de repouso. Ademais, explorarase a situación e a saúde mental das mulleres na sociedade do capitalismo tardío de finais do século XX e principios do século XXI, analizando as razóns que levan á protagonista de My Year of Rest and Relaxation a autosometerse a algo similar a unha cura de repouso. A comparación entre as obras de Perkins Gilman e Moshfegh virará ao redor das súas similitudes temáticas, a pesar da brecha temporal entre a súa publicación e os seus respectivos contextos: sendo estas similitudes o tratamento de temas como expectativas sociais, alienación, medicalización do corpo feminino, identidade e, por suposto, curas de repouso.
Dirección
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Titoría)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
A química de América: desmantelando o lado escuro do Soño Americano en Breaking Bad
Autoría
P.R.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
P.R.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 11:00
16.07.2024 11:00
Resumo
O obxectivo principal deste traballo é o análisis do lado escuro do Soño Americano tal e como se reflexa na serie de televisión estadounidense Breaking Bad. O Soño Americano é un concepto moi arraigado nos Estados Unidos que foi constantemente tratado na sua literatura, documentos oficiais ou cultura popular. A gran maioría da sociedade estadounidense está familiarizada ca cara positiva deste concepto, pero non tanto ca outra cara da moeda, que tamén está moi presente nas suas vidas cotidiás. Breaking Bad narra una tráxica historia na que o Soño Americano é a forza impulsora que dirixe a vida dos personaxes, en especial Walter White, cuxa experiencia está moldeada por este fenómeno. Neste traballo, o descenso aos infiernos de Walter White vai ser analizado dende dúas perspectivas diferentes. Primeiro, el pode ser considerado unha víctima do fracaso do Soño Americano suburbano. Breaking Bad realiza unha crítica da sociedade estadounidense contemporánea e algunhos dos seus aspectos e institucións tales como o sistema sanitario, a educación, o capitalismo e o tráfico de drogas. Walter White representa a loita da clase media a principios do século XXI. Por outro lado, Walter White pode ser analizado dende unha perspectiva completamente diferente, na cal o Soño Americano tamén xoga un papel fundamental. A medida que a serie avanza, as accións de Walter White fan que o espectador se replantee a súa imaxe como víctima do sistema e o comencen a ver como un axente do caos. Actúa como un antihéroe que encarna a corrupción que o Soño Americano pode traer consigo. O escenario de Breaking Bad non é casual: está ambientada no Oeste Americano, no deserto de Novo México, unha terra dónde tradicionalmente ambientáronse moitos Westerns. Tendo isto en conta, vou analizar si Breaking Bad pode considerarse unha obra do xénero Western ou non.
O obxectivo principal deste traballo é o análisis do lado escuro do Soño Americano tal e como se reflexa na serie de televisión estadounidense Breaking Bad. O Soño Americano é un concepto moi arraigado nos Estados Unidos que foi constantemente tratado na sua literatura, documentos oficiais ou cultura popular. A gran maioría da sociedade estadounidense está familiarizada ca cara positiva deste concepto, pero non tanto ca outra cara da moeda, que tamén está moi presente nas suas vidas cotidiás. Breaking Bad narra una tráxica historia na que o Soño Americano é a forza impulsora que dirixe a vida dos personaxes, en especial Walter White, cuxa experiencia está moldeada por este fenómeno. Neste traballo, o descenso aos infiernos de Walter White vai ser analizado dende dúas perspectivas diferentes. Primeiro, el pode ser considerado unha víctima do fracaso do Soño Americano suburbano. Breaking Bad realiza unha crítica da sociedade estadounidense contemporánea e algunhos dos seus aspectos e institucións tales como o sistema sanitario, a educación, o capitalismo e o tráfico de drogas. Walter White representa a loita da clase media a principios do século XXI. Por outro lado, Walter White pode ser analizado dende unha perspectiva completamente diferente, na cal o Soño Americano tamén xoga un papel fundamental. A medida que a serie avanza, as accións de Walter White fan que o espectador se replantee a súa imaxe como víctima do sistema e o comencen a ver como un axente do caos. Actúa como un antihéroe que encarna a corrupción que o Soño Americano pode traer consigo. O escenario de Breaking Bad non é casual: está ambientada no Oeste Americano, no deserto de Novo México, unha terra dónde tradicionalmente ambientáronse moitos Westerns. Tendo isto en conta, vou analizar si Breaking Bad pode considerarse unha obra do xénero Western ou non.
Dirección
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
O Gótico en Shakespeare: Unha análise comparativa de Tito Andrónico e Hamlet
Autoría
A.R.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.R.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2024 17:00
11.09.2024 17:00
Resumo
O propósito deste traballo é cuestionar a pertenza ou non do mundialmente coñecido escritor inglés William Shakespeare ao xénero literario do gótico, considerado a diferenza entre os séculos nos que Shakespeare escribiu as súas obras e os séculos nos que emerxe este xénero. Para isto, utilizarei dúas técnicas de análise. Primeiramente, analizarei as principais características da literatura gótica e as que podemos atopar na obra de Shakespeare, así como os tipos de goticismo que podemos atopar en ela. En segundo lugar, centrareime nunha análise profunda dende unha perspectiva comparativa entre dúas obras de William Shakespeare: Tito Andrónico, onde podemos atopar un gótico sanguento e macabro; e Hamlet, onde podemos ver un tipo de gótico moito mais psicolóxico. Con todo isto, a intención deste traballo fin de grado é suxerir que hai un gran número de características góticas que poden ser atopadas na obra de Shakespeare anos antes de que o xénero ensi mesmo fose cuñado. Isto implicaría que Shakespeare pode ser considerado un precursor da literatura Gótica.
O propósito deste traballo é cuestionar a pertenza ou non do mundialmente coñecido escritor inglés William Shakespeare ao xénero literario do gótico, considerado a diferenza entre os séculos nos que Shakespeare escribiu as súas obras e os séculos nos que emerxe este xénero. Para isto, utilizarei dúas técnicas de análise. Primeiramente, analizarei as principais características da literatura gótica e as que podemos atopar na obra de Shakespeare, así como os tipos de goticismo que podemos atopar en ela. En segundo lugar, centrareime nunha análise profunda dende unha perspectiva comparativa entre dúas obras de William Shakespeare: Tito Andrónico, onde podemos atopar un gótico sanguento e macabro; e Hamlet, onde podemos ver un tipo de gótico moito mais psicolóxico. Con todo isto, a intención deste traballo fin de grado é suxerir que hai un gran número de características góticas que poden ser atopadas na obra de Shakespeare anos antes de que o xénero ensi mesmo fose cuñado. Isto implicaría que Shakespeare pode ser considerado un precursor da literatura Gótica.
Dirección
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Análise sociolingüística da serie de televisión irlandesa 'Derry Girls'
Autoría
S.M.T.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
S.M.T.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2024 10:30
11.09.2024 10:30
Resumo
O obxectivo principal deste traballo consiste nunha análise sociolingüístico da serie de televisión norirlandesa ‘Derry Girls’. Creada e escrita por Lisa McGee, ‘Derry Girls’ (2018) clasificada como unha comedia xuvenil sobre un grupo de adolescentes que viven na cidade de Derry durante a década de 1990. Cinco adolescentes tratan de facer fronte ao seu maior problema, a adolescencia, mentres asisten a unha escola católica, restando así importancia á turbulenta situación histórica na que se atopan, o final de ‘The Troubles’. O que destaca da serie é que parece ofrecer un retrato bastante realista da vida en Derry, máis concretamente do acento e do contexto sociopolítico, que se representa de forma bastante obxectiva. O principal obxectivo desta investigación é, por tanto, determinar a exactitude da serie analizando o grao de representación do acento de Derry, describindo as principais diferenzas entre os personaxes no seu uso dos trazos dialectales e relacionando a diversidade lingüística co contexto socio-histórico. Para iso, analizarei algunhas escenas concretas da 1ª tempada da serie nas que os elementos dialectales desempeñan un papel relevante. Estes trazos poden asociarse a todos os niveis da análise lingüística: fonológico, morfolóxico, sintáctico, semántico e pragmático/discursivo. Tentarei relacionar a variación observada con dimensións sociais como a idade, a clase social, a relixión ou as crenzas políticas. Ademais de analizar a exactitude do retrato sociolingüístico da comunidade de Derry, o resultado desta análise tamén pode servir de guía para os espectadores que desexen comprender os aspectos máis sutís da linguaxe dos personaxes.
O obxectivo principal deste traballo consiste nunha análise sociolingüístico da serie de televisión norirlandesa ‘Derry Girls’. Creada e escrita por Lisa McGee, ‘Derry Girls’ (2018) clasificada como unha comedia xuvenil sobre un grupo de adolescentes que viven na cidade de Derry durante a década de 1990. Cinco adolescentes tratan de facer fronte ao seu maior problema, a adolescencia, mentres asisten a unha escola católica, restando así importancia á turbulenta situación histórica na que se atopan, o final de ‘The Troubles’. O que destaca da serie é que parece ofrecer un retrato bastante realista da vida en Derry, máis concretamente do acento e do contexto sociopolítico, que se representa de forma bastante obxectiva. O principal obxectivo desta investigación é, por tanto, determinar a exactitude da serie analizando o grao de representación do acento de Derry, describindo as principais diferenzas entre os personaxes no seu uso dos trazos dialectales e relacionando a diversidade lingüística co contexto socio-histórico. Para iso, analizarei algunhas escenas concretas da 1ª tempada da serie nas que os elementos dialectales desempeñan un papel relevante. Estes trazos poden asociarse a todos os niveis da análise lingüística: fonológico, morfolóxico, sintáctico, semántico e pragmático/discursivo. Tentarei relacionar a variación observada con dimensións sociais como a idade, a clase social, a relixión ou as crenzas políticas. Ademais de analizar a exactitude do retrato sociolingüístico da comunidade de Derry, o resultado desta análise tamén pode servir de guía para os espectadores que desexen comprender os aspectos máis sutís da linguaxe dos personaxes.
Dirección
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
Tribunal
CAL VARELA, MARIO (Titor do alumno)
CAL VARELA, MARIO (Titor do alumno)
A retradución ao español da obra existencialista e feminista de Simone de Beauvoir, Le Deuxième Sexe
Autoría
C.R.R.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
C.R.R.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
10.09.2024 13:30
10.09.2024 13:30
Resumo
A tradutoloxía é unha ciencia nacida na segunda metade do século XX que estuda os diferentes procesos lingüísticos implicados na tradución, tendo en conta os aspectos extratextuais relacionados coa cultura, a lingua e os factores cognitivos. Propoñeremos un breve percorrido diacrónico sobre a evolución desta disciplina e as principais escolas de tradución como o enfoque hermenéutico de Steiner, o modelo interpretativo de Seleskovitch ou Lederer, ou o xiro cultural dos anos 90. Tras unha aproximación aos principios da tradutoloxía, analizaremos algúns aspectos traducionais na tradución ao español da obra filosófica e feminista de Simone de Beauvoir Le Deuxième Sexe, publicada en 1949. Este estudo ten lugar, máis concretamente, no marco da problemática da retradución aplicada a esta obra, comparando dúas traducións diferentes ao español; a primeira, datada en 1954 e realizada en Arxentina por Pablo Palant e difundida en España baixo a ditadura franquista, fronte á última tradución datada en 1999 cuxa edición do noso corpus data de 2015, efectuada en España, baixo a pluma de Alicia Martorell. A través desta análise comparativa, expoñeremos cales son os motivos dunha retradución e as maneiras nas que o contexto social, temporal e xeográfico, así como os aspectos propios do tradutor, como o xénero, a escola de tradución ou as posibles interpretacións do texto orixinal, inflúen na tradución. Entre os diversos parámetros posibles, seleccionamos un criterio léxico sobre a diferenza na tradución dalgúns termos do pensamento de Beauvoir ou recorrentes na súa obra (como mâle ou Autre), un criterio morfolóxico sobre a tradución do xénero (como o masculino xenérico), relacionándoo con outros aspectos que poderían ser percibidos como imprecisións ou falsos sentidos na interpretación das ideas orixinais.
A tradutoloxía é unha ciencia nacida na segunda metade do século XX que estuda os diferentes procesos lingüísticos implicados na tradución, tendo en conta os aspectos extratextuais relacionados coa cultura, a lingua e os factores cognitivos. Propoñeremos un breve percorrido diacrónico sobre a evolución desta disciplina e as principais escolas de tradución como o enfoque hermenéutico de Steiner, o modelo interpretativo de Seleskovitch ou Lederer, ou o xiro cultural dos anos 90. Tras unha aproximación aos principios da tradutoloxía, analizaremos algúns aspectos traducionais na tradución ao español da obra filosófica e feminista de Simone de Beauvoir Le Deuxième Sexe, publicada en 1949. Este estudo ten lugar, máis concretamente, no marco da problemática da retradución aplicada a esta obra, comparando dúas traducións diferentes ao español; a primeira, datada en 1954 e realizada en Arxentina por Pablo Palant e difundida en España baixo a ditadura franquista, fronte á última tradución datada en 1999 cuxa edición do noso corpus data de 2015, efectuada en España, baixo a pluma de Alicia Martorell. A través desta análise comparativa, expoñeremos cales son os motivos dunha retradución e as maneiras nas que o contexto social, temporal e xeográfico, así como os aspectos propios do tradutor, como o xénero, a escola de tradución ou as posibles interpretacións do texto orixinal, inflúen na tradución. Entre os diversos parámetros posibles, seleccionamos un criterio léxico sobre a diferenza na tradución dalgúns termos do pensamento de Beauvoir ou recorrentes na súa obra (como mâle ou Autre), un criterio morfolóxico sobre a tradución do xénero (como o masculino xenérico), relacionándoo con outros aspectos que poderían ser percibidos como imprecisións ou falsos sentidos na interpretación das ideas orixinais.
Dirección
RODRIGUEZ FERREIRO, VERONICA (Titoría)
RODRIGUEZ FERREIRO, VERONICA (Titoría)
Tribunal
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
A figura do heroe no Poema de Fernán González
Autoría
A.P.C.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.P.C.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
12.09.2024 16:00
12.09.2024 16:00
Resumo
Fernán González é un dos persoeiros máis recoñecidos da historia da literatura española. Dende que no século XIII un monxe benedictino do mosteiro burgalés de San Pedro de Arlanza escribise o célebre Poema de Fernán González para testemuñar unha tradición literaria que xa se remontaba a poco despois da morte do conde, o noble castelá converteuse nunha figura cunha importancia capital no imaxinario da historia medieval de España. Neste traballo analizaremos o nacemento da lenda do conde Fernán González e as circunstancias políticas e históricas que fixeron que o relato rematase cristalizando no Poema escrito na segunda metade do século XIII nun dos centros relixiosos da Castela medieval. Ademais, adentrarémosnos na biografía do persoaxe histórico para comprender o proceso de ficcionalización ó que foi sometido para crear o heroe que chega ós nosos días e cuxas aventuras debemos entender dentro do contexto ideolóxico e literario do xénero épico.
Fernán González é un dos persoeiros máis recoñecidos da historia da literatura española. Dende que no século XIII un monxe benedictino do mosteiro burgalés de San Pedro de Arlanza escribise o célebre Poema de Fernán González para testemuñar unha tradición literaria que xa se remontaba a poco despois da morte do conde, o noble castelá converteuse nunha figura cunha importancia capital no imaxinario da historia medieval de España. Neste traballo analizaremos o nacemento da lenda do conde Fernán González e as circunstancias políticas e históricas que fixeron que o relato rematase cristalizando no Poema escrito na segunda metade do século XIII nun dos centros relixiosos da Castela medieval. Ademais, adentrarémosnos na biografía do persoaxe histórico para comprender o proceso de ficcionalización ó que foi sometido para crear o heroe que chega ós nosos días e cuxas aventuras debemos entender dentro do contexto ideolóxico e literario do xénero épico.
Dirección
LOPEZ MARTINEZ-MORAS, SANTIAGO (Titoría)
LOPEZ MARTINEZ-MORAS, SANTIAGO (Titoría)
Tribunal
LORENZO GRADIN, MARIA PILAR (Presidente/a)
GONZALEZ MARTINEZ, DEBORA (Secretario/a)
GUTIERREZ GARCIA, SANTIAGO (Vogal)
LORENZO GRADIN, MARIA PILAR (Presidente/a)
GONZALEZ MARTINEZ, DEBORA (Secretario/a)
GUTIERREZ GARCIA, SANTIAGO (Vogal)
As actividades das mulleres a través da lírica galego-portuguesa
Autoría
A.P.D.L.I.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.P.D.L.I.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
12.09.2024 16:30
12.09.2024 16:30
Resumo
Esta análise céntrase no estudo do ámbito das actividades na lírica galego-portuguesa, onde se recollen os labores que poderían realizar as mulleres medievais. Así, mediante un corpus significativo, facendo fincapé nas cantigas de escarnio e maldicir, exploraranse as diferentes figuras femininas a través de dúas grandes clasificacións. En primeiro lugar, atenderase á representación do poder feminino a través das figuras de raíñas, nobres e abadesas. Máis tarde, abordarase o espazo que ocupan as mulleres na sociedade medieval, sobre todo, no ámbito laico, aínda que se terá en conta tamén o relixioso. O obxectivo será trazar unha visualización dos diferentes escenarios de actividades femininas que se poden ver reflectidos na lírica galego-portuguesa durante o século XIII. Para iso, utilizaránse ferramentas dixitais de referencia na comunidade científica (fundamentalmente a base de datos MedDB do CRPIH), así como a comparativa con outras áreas de tradición lírica semellante como a occitana ou a francesa. Coa pretensión de establecer unha panorámica significativa dun ámbito, que, en moitos casos, é obviado, preténdese indagar nos diversos traballos realizados polas mulleres na Idade Media a través dunha poética que reflicte unha certa variedade de actividades de diferente tipo que mostran a súa relevancia social.
Esta análise céntrase no estudo do ámbito das actividades na lírica galego-portuguesa, onde se recollen os labores que poderían realizar as mulleres medievais. Así, mediante un corpus significativo, facendo fincapé nas cantigas de escarnio e maldicir, exploraranse as diferentes figuras femininas a través de dúas grandes clasificacións. En primeiro lugar, atenderase á representación do poder feminino a través das figuras de raíñas, nobres e abadesas. Máis tarde, abordarase o espazo que ocupan as mulleres na sociedade medieval, sobre todo, no ámbito laico, aínda que se terá en conta tamén o relixioso. O obxectivo será trazar unha visualización dos diferentes escenarios de actividades femininas que se poden ver reflectidos na lírica galego-portuguesa durante o século XIII. Para iso, utilizaránse ferramentas dixitais de referencia na comunidade científica (fundamentalmente a base de datos MedDB do CRPIH), así como a comparativa con outras áreas de tradición lírica semellante como a occitana ou a francesa. Coa pretensión de establecer unha panorámica significativa dun ámbito, que, en moitos casos, é obviado, preténdese indagar nos diversos traballos realizados polas mulleres na Idade Media a través dunha poética que reflicte unha certa variedade de actividades de diferente tipo que mostran a súa relevancia social.
Dirección
CORRAL DIAZ, MARIA ESTHER (Titoría)
CORRAL DIAZ, MARIA ESTHER (Titoría)
Tribunal
LORENZO GRADIN, MARIA PILAR (Presidente/a)
GONZALEZ MARTINEZ, DEBORA (Secretario/a)
GUTIERREZ GARCIA, SANTIAGO (Vogal)
LORENZO GRADIN, MARIA PILAR (Presidente/a)
GONZALEZ MARTINEZ, DEBORA (Secretario/a)
GUTIERREZ GARCIA, SANTIAGO (Vogal)
A figura da bruxa na literatura premoderna: un estudo comparativo dos irmáns Grimm e o Hexensabbat de Tieck.
Autoría
C.G.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
C.G.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
12.09.2024 16:00
12.09.2024 16:00
Resumo
O obxectivo deste traballo é explorar o mundo literario das bruxas na literatura premoderna e analizar o seu desenvolvemento ao longo do tempo, centrándose no trasfondo literario ata o século XVIII. A continuación analízase a representación das bruxas nos contos de fadas dos irmáns Grimm e, finalmente, a figura da bruxa no Hexensabbat de Tieck. Para poñer en contexto (a bruxa na literatura ata o século XVIII) comentaremos as orixes da figura da bruxa na literatura. Examinaremos as fontes literarias máis antigas e analizaremos como se representaban as bruxas en diversas culturas e épocas ata o século XVIII. Examinamos crenzas populares, mitos e lendas sobre as bruxas, o seu papel na sociedade e o impacto que isto tivo na literatura da época.
O obxectivo deste traballo é explorar o mundo literario das bruxas na literatura premoderna e analizar o seu desenvolvemento ao longo do tempo, centrándose no trasfondo literario ata o século XVIII. A continuación analízase a representación das bruxas nos contos de fadas dos irmáns Grimm e, finalmente, a figura da bruxa no Hexensabbat de Tieck. Para poñer en contexto (a bruxa na literatura ata o século XVIII) comentaremos as orixes da figura da bruxa na literatura. Examinaremos as fontes literarias máis antigas e analizaremos como se representaban as bruxas en diversas culturas e épocas ata o século XVIII. Examinamos crenzas populares, mitos e lendas sobre as bruxas, o seu papel na sociedade e o impacto que isto tivo na literatura da época.
Dirección
MILLET SCHRÖDER, VICTOR (Titoría)
MILLET SCHRÖDER, VICTOR (Titoría)
Tribunal
MILLET SCHRÖDER, VICTOR (Titor do alumno)
MILLET SCHRÖDER, VICTOR (Titor do alumno)
Baudelaire e a estética da modernidade: París, as mulleres e o viño.
Autoría
V.A.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
V.A.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
17.07.2024 10:30
17.07.2024 10:30
Resumo
O século XIX representou un boom económico e cultural sen precedentes para a cidade de París. A especulación inmobiliaria e a expansión da cidade facilitaron o establecemento de novas fortunas e a creación de barrios humildes nunha cidade sempre en movemento. Neste contexto, moitas mulleres foron excluídas das redes de produción e reprodución. O desenvolvemento da prostitución urbana foi notable, así como o das enfermidades venéreas como a sífilis. Tamén foi un momento de proliferación de drogas como o haxix nos círculos intelectuais. Estes cambios espertaron un novo interese estético, que se reflicte singularmente na obra de Baudelaire. Este estudo analizará a visión poética de Baudelaire sobre os temas literarios da muller, as drogas e a cidade moderna como un todo coherente, e examinará os novos valores estéticos que fan da súa obra unha referencia esencial para entender a modernidade na historia da literatura.
O século XIX representou un boom económico e cultural sen precedentes para a cidade de París. A especulación inmobiliaria e a expansión da cidade facilitaron o establecemento de novas fortunas e a creación de barrios humildes nunha cidade sempre en movemento. Neste contexto, moitas mulleres foron excluídas das redes de produción e reprodución. O desenvolvemento da prostitución urbana foi notable, así como o das enfermidades venéreas como a sífilis. Tamén foi un momento de proliferación de drogas como o haxix nos círculos intelectuais. Estes cambios espertaron un novo interese estético, que se reflicte singularmente na obra de Baudelaire. Este estudo analizará a visión poética de Baudelaire sobre os temas literarios da muller, as drogas e a cidade moderna como un todo coherente, e examinará os novos valores estéticos que fan da súa obra unha referencia esencial para entender a modernidade na historia da literatura.
Dirección
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titoría)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titoría)
Tribunal
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
A (nova) “Saia da Carolina”
Autoría
N.I.A.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
N.I.A.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
18.07.2024 18:00
18.07.2024 18:00
Resumo
O presente traballo está centrado na canción popular “A Saia da Carolina”, que experimentou unha forte transmisión durante décadas e cuxa circulación é aínda importante en Galiza como parte da tradición e folclore musicais. No caso de Portugal, a transmisión da “Saia da Carolina” é tamén recoñecida como “tradicional” ou “folclórica”, mais o lanzamento en 2023 de “A Saia da Carolina”, da cantante lusa Carolina Deslandes, supuxo unha nova interpretación e difusión, de índole feminista e reivindicativa, desta canción popular. Este traballo consiste nunha aproximación aos fenómenos de (re-)valorización e (re-)popularización de letras, melodías e estéticas vinculadas coa música popular, a través do caso desta (nova) “Saia da Carolina”. Será esencial tamén intentar bosquexar unha actualización do contexto no que o mundo do folclore portugués se encontra, así como facer unha recolla de datos en relación ao percurso histórico e ás máis relevantes versións da “Saia da Carolina”. Preténdese, alén diso, analizar en profundidade que elementos multimodais integran esta nova interpretación e (re-)lectura portuguesa de “A Saia da Carolina”. Estudando esta canción poderemos, pois, aproximarnos a un mundo musical, literario e cultural que conecta unha tradición compartida entre Galiza e Portugal.
O presente traballo está centrado na canción popular “A Saia da Carolina”, que experimentou unha forte transmisión durante décadas e cuxa circulación é aínda importante en Galiza como parte da tradición e folclore musicais. No caso de Portugal, a transmisión da “Saia da Carolina” é tamén recoñecida como “tradicional” ou “folclórica”, mais o lanzamento en 2023 de “A Saia da Carolina”, da cantante lusa Carolina Deslandes, supuxo unha nova interpretación e difusión, de índole feminista e reivindicativa, desta canción popular. Este traballo consiste nunha aproximación aos fenómenos de (re-)valorización e (re-)popularización de letras, melodías e estéticas vinculadas coa música popular, a través do caso desta (nova) “Saia da Carolina”. Será esencial tamén intentar bosquexar unha actualización do contexto no que o mundo do folclore portugués se encontra, así como facer unha recolla de datos en relación ao percurso histórico e ás máis relevantes versións da “Saia da Carolina”. Preténdese, alén diso, analizar en profundidade que elementos multimodais integran esta nova interpretación e (re-)lectura portuguesa de “A Saia da Carolina”. Estudando esta canción poderemos, pois, aproximarnos a un mundo musical, literario e cultural que conecta unha tradición compartida entre Galiza e Portugal.
Dirección
FORNEIRO PEREZ, JOSE LUIS (Titoría)
FORNEIRO PEREZ, JOSE LUIS (Titoría)
Tribunal
MORAN CABANAS, MARIA ISABEL (Presidente/a)
RODRIGUEZ PRADO, MARIA FELISA (Secretario/a)
VILLARINO PARDO, Ma DEL CARMEN (Vogal)
MORAN CABANAS, MARIA ISABEL (Presidente/a)
RODRIGUEZ PRADO, MARIA FELISA (Secretario/a)
VILLARINO PARDO, Ma DEL CARMEN (Vogal)
Fraseoloxismos comparativos nas traducións español-alemán e alemán-español
Autoría
U.M.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
U.M.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
11.09.2024 12:00
11.09.2024 12:00
Resumo
Neste traballo tratarei a tradución dos fraseoloxismos comparativos na combinación de linguas español-alemán e alemán-español. Primero describirei os fraseoloxismos e as súas características e a continuación expondrei unha das moitas clasificacións que existen, neste caso a de Burger (1998). Despois desa visión xeral sobre os fraseoloxismos, pasarei a explicar o tipo no que me vou centrar, os fraseoloxismos comparativos e tamén expondrei de onde saquei as minhas 70 mostras e a metodoloxía do traballo. No seguinte punto propondrei unha clasificación semántica e outra estrutural. Finalmente, no último punto, analizarei as traducións dos meus fraseoloxismos comparativos e os seus correspondentes graos de equivalencia. Para a busca de fraseoloxismos e a obtención de traducións utilicei o corpus paralelo Korpus PaGeS e diccionarios idiomáticos.
Neste traballo tratarei a tradución dos fraseoloxismos comparativos na combinación de linguas español-alemán e alemán-español. Primero describirei os fraseoloxismos e as súas características e a continuación expondrei unha das moitas clasificacións que existen, neste caso a de Burger (1998). Despois desa visión xeral sobre os fraseoloxismos, pasarei a explicar o tipo no que me vou centrar, os fraseoloxismos comparativos e tamén expondrei de onde saquei as minhas 70 mostras e a metodoloxía do traballo. No seguinte punto propondrei unha clasificación semántica e outra estrutural. Finalmente, no último punto, analizarei as traducións dos meus fraseoloxismos comparativos e os seus correspondentes graos de equivalencia. Para a busca de fraseoloxismos e a obtención de traducións utilicei o corpus paralelo Korpus PaGeS e diccionarios idiomáticos.
Dirección
DOVAL REIXA, IRENE (Titoría)
DOVAL REIXA, IRENE (Titoría)
Tribunal
DOVAL REIXA, IRENE (Titor do alumno)
DOVAL REIXA, IRENE (Titor do alumno)
O Tratado dos Pirineos de 1659: O precursor da convivencia cultural, social e lingüística entre as cidades do Consorcio Txingudi
Autoría
M.L.G.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
M.L.G.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.07.2024 11:00
15.07.2024 11:00
Resumo
Un detonante da convivencia entre Francia e España foi o Tratado dos Pireneos, acordo de paz asinado entre as dúas monarquías en 1659. A partir deste acontecemento histórico estableceuse unha fronteira definida, todo aproveitando a división natural que proporciona o propio sistema montañoso dos Pireneos. Porén, máis que crear unha barreira ríxida, este tratado foi o precursor da convivencia cultural, social e lingüística entre os dous países. Polo tanto, o tratado contribuirá á creación de relacións veciñais, no que se refire ás dimensións culturais, sociais e lingüísticas a ambos os dous lados da fronteira. En canto ao traballo, a idea principal baséase nos tres núcleos de poboación que conforman o Consorcio Bidasoa - Txingudi, formado polos concellos de Hondarribia e Irún na comunidade autónoma de Euskadi (España) e o municipio de Hendaye na rexión francesa coñecida como Nouvelle Aquitaine. A este respecto, aproveitando a riqueza lingüística e cultural que posúe este singular territorio, a análise céntrase na situación das linguas que conviven nestas cidades do País Vasco francés e español, a partir da observación dun punto clave para a transmisión das linguas: o ensino. Neste eido, o estudo permite observar a existencia de diferenzas no ensino entre estes dous territorios. Polo lado francés, o bilingüismo está en proceso de consolidación. Porén, no lado español, esta situación está totalmente consolidada en todos os ámbitos da sociedade. En definitiva, este traballo pretende analizar todas as particularidades que comparten estes dous territorios a nivel de lingua, cultura e sociedade.
Un detonante da convivencia entre Francia e España foi o Tratado dos Pireneos, acordo de paz asinado entre as dúas monarquías en 1659. A partir deste acontecemento histórico estableceuse unha fronteira definida, todo aproveitando a división natural que proporciona o propio sistema montañoso dos Pireneos. Porén, máis que crear unha barreira ríxida, este tratado foi o precursor da convivencia cultural, social e lingüística entre os dous países. Polo tanto, o tratado contribuirá á creación de relacións veciñais, no que se refire ás dimensións culturais, sociais e lingüísticas a ambos os dous lados da fronteira. En canto ao traballo, a idea principal baséase nos tres núcleos de poboación que conforman o Consorcio Bidasoa - Txingudi, formado polos concellos de Hondarribia e Irún na comunidade autónoma de Euskadi (España) e o municipio de Hendaye na rexión francesa coñecida como Nouvelle Aquitaine. A este respecto, aproveitando a riqueza lingüística e cultural que posúe este singular territorio, a análise céntrase na situación das linguas que conviven nestas cidades do País Vasco francés e español, a partir da observación dun punto clave para a transmisión das linguas: o ensino. Neste eido, o estudo permite observar a existencia de diferenzas no ensino entre estes dous territorios. Polo lado francés, o bilingüismo está en proceso de consolidación. Porén, no lado español, esta situación está totalmente consolidada en todos os ámbitos da sociedade. En definitiva, este traballo pretende analizar todas as particularidades que comparten estes dous territorios a nivel de lingua, cultura e sociedade.
Dirección
MALINGRET , LAURENCE (Titoría)
MALINGRET , LAURENCE (Titoría)
Tribunal
MALINGRET , LAURENCE (Titor do alumno)
MALINGRET , LAURENCE (Titor do alumno)
Sátira e tipos sociais nas letras de Javier Krahe
Autoría
M.G.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.G.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
16.07.2024 12:00
16.07.2024 12:00
Resumo
O presente traballo analizará o perfil satírico nun corpus de letras do compositor madrileño Javier Krahe (1944-2015). As súas letras presentan unha serie de tipos sociais habituais na sátira de diversas épocas, ademais de compartir un certo imaxinario picaresco aplicado á realidade sociopolítica da época. Este TFG comezará cunha introdución na que se explicarán os obxectivos e organización do traballo, á que seguirá un breve perfil da súa vida e traxectoria, sempre encamiñada a extraer dela os trazos que explican a súa tendencia á sátira dos costumes. Ademais, este perfil permitiranos determinar algunhas das súas influencias máis salientables. Despois dunha breve referencia á sátira como xénero complexo e flexible, analizarase o corpus do que se extraerán os tipos e temáticas sociais máis destacadas. Á análise de contidos engadirase un estudo formal das composicións, que abranguerá recursos retóricos e métricos, e que terá como obxectivo revelar como forma e contido mostran unha apreciable solidariedade. O traballo rematará coas conclusións pertinentes e unha bibliografía.
O presente traballo analizará o perfil satírico nun corpus de letras do compositor madrileño Javier Krahe (1944-2015). As súas letras presentan unha serie de tipos sociais habituais na sátira de diversas épocas, ademais de compartir un certo imaxinario picaresco aplicado á realidade sociopolítica da época. Este TFG comezará cunha introdución na que se explicarán os obxectivos e organización do traballo, á que seguirá un breve perfil da súa vida e traxectoria, sempre encamiñada a extraer dela os trazos que explican a súa tendencia á sátira dos costumes. Ademais, este perfil permitiranos determinar algunhas das súas influencias máis salientables. Despois dunha breve referencia á sátira como xénero complexo e flexible, analizarase o corpus do que se extraerán os tipos e temáticas sociais máis destacadas. Á análise de contidos engadirase un estudo formal das composicións, que abranguerá recursos retóricos e métricos, e que terá como obxectivo revelar como forma e contido mostran unha apreciable solidariedade. O traballo rematará coas conclusións pertinentes e unha bibliografía.
Dirección
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titoría)
GATICA COTE, PAULO Cotitoría
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titoría)
GATICA COTE, PAULO Cotitoría
Tribunal
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titor do alumno)
GATICA COTE, PAULO (Titor do alumno)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titor do alumno)
GATICA COTE, PAULO (Titor do alumno)
Análise da novela Oficio de tinieblas de Rosario Castellanos
Autoría
L.R.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
L.R.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
21.06.2024 11:45
21.06.2024 11:45
Resumo
A literatura indixenista é unha corrente literaria desenvolvida desde os tempos da Colonia que experimentou cambios relevantes ao longo deste extenso período. Se os autores do Romanticismo hispanoamericano procederon á recuperación, en ton paternalista, de personaxes históricos da Crónica das Indias e de tradicións indíxenas excluídas da cultura escrita, a principios do século XX, a corrente céntrase na denuncia da mala situación na que se atopan os indíxenas, aos que se considera elementos con potencial político. Esta circunstancia é consecuencia do control abusivo dos brancos sobre os indios, o que supón unha división de poder entre dominantes e dominados. Xa a mediados de século, esta temática combínase con elementos do realismo marabilloso para dar lugar ao chamado neoindixenismo, renovación que considera o mito como un modo de expresión máis auténtico e próximo á visión de mundo dos indíxenas. Isto foi un modo de subliñar o rexeitamento que o indíxena esperta nos brancos, moi afastados, na súa concepción racionalista do mundo, dunha cultura na que as crenzas míticas seguen moi presentes. Un título que constitúe un claro exemplo desta modalidade literaria é Oficio de tinieblas (1962) da autora mexicana da xeración dos 50, Rosario Castellanos. Esta novela céntrase na revolución de 1867 dos indios chamulas de Chiapas, estado do sur de México. Non obstante, a autora retoma estes feitos históricos e sitúaos nun presente próximo a ela, o século XX. Este feito demostra que a situación de desigualdade á que estaban sometidos os indios perviviu ao longo do tempo. O obxectivo deste traballo é realizar unha análise histórica e narratolóxica de Oficio de tinieblas que permita situar a novela no contexto de mediados do XX e determinar as achegas da autora ao neoindixenismo.
A literatura indixenista é unha corrente literaria desenvolvida desde os tempos da Colonia que experimentou cambios relevantes ao longo deste extenso período. Se os autores do Romanticismo hispanoamericano procederon á recuperación, en ton paternalista, de personaxes históricos da Crónica das Indias e de tradicións indíxenas excluídas da cultura escrita, a principios do século XX, a corrente céntrase na denuncia da mala situación na que se atopan os indíxenas, aos que se considera elementos con potencial político. Esta circunstancia é consecuencia do control abusivo dos brancos sobre os indios, o que supón unha división de poder entre dominantes e dominados. Xa a mediados de século, esta temática combínase con elementos do realismo marabilloso para dar lugar ao chamado neoindixenismo, renovación que considera o mito como un modo de expresión máis auténtico e próximo á visión de mundo dos indíxenas. Isto foi un modo de subliñar o rexeitamento que o indíxena esperta nos brancos, moi afastados, na súa concepción racionalista do mundo, dunha cultura na que as crenzas míticas seguen moi presentes. Un título que constitúe un claro exemplo desta modalidade literaria é Oficio de tinieblas (1962) da autora mexicana da xeración dos 50, Rosario Castellanos. Esta novela céntrase na revolución de 1867 dos indios chamulas de Chiapas, estado do sur de México. Non obstante, a autora retoma estes feitos históricos e sitúaos nun presente próximo a ela, o século XX. Este feito demostra que a situación de desigualdade á que estaban sometidos os indios perviviu ao longo do tempo. O obxectivo deste traballo é realizar unha análise histórica e narratolóxica de Oficio de tinieblas que permita situar a novela no contexto de mediados do XX e determinar as achegas da autora ao neoindixenismo.
Dirección
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Titoría)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Titoría)
Tribunal
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
Entre voces e culturas: Un estudio sobre a dobraxe hispanoamericana e o papel do español neutro na comunicación cultural audiovisual.
Autoría
S.F.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
S.F.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
19.07.2024 10:15
19.07.2024 10:15
Resumo
Este traballo pretende mergullarse no mundo da dobraxe, explorando o seu nacemento e evolución como unha forma de arte que vai máis aló das barreiras lingüísticas. Examinaremos a importancia e complexidade da práctica da dobraxe, sendo imprescindíbel na experiencia audiovisual. En primeiro lugar, presentarase unha análise teórica da dobraxe abordando as súas principais funcións: a relevancia que adquire a lingua neste procedemento e a evolución histórica da dobraxe enfocándonos xa no ámbito hispánico. Exploraremos tamén a relación tan estreita existente na dobraxe entre cultura e idioma destacando o seu impacto na transmisión de significados culturais. Despois, centrarémonos en observar as diferentes variantes de dobraxes hispánicos e afondarase máis especificamente no español neutro. Analizaranse as súas características, desafíos e beneficios, así como a súa influencia na recepción de producións audiovisuais en diferentes rexións de falantes de español. Así mesmo, levarase a cabo unha análise detallada mediante o estudo de casos específicos, seleccionando escenas representativas que permitan comparar o impacto da lingua, especialmente do español neutro, na percepción da obra orixinal. Finalmente, na conclusión, resumiranse as principais observacións do estudo, destacando a complexidade e importancia da dobraxe no contexto hispanoamericano. Reflexionarase tamén sobre a relevancia do español neutro e as súas implicacións culturais, así como se proporán posibles direccións para futuras investigacións neste campo.
Este traballo pretende mergullarse no mundo da dobraxe, explorando o seu nacemento e evolución como unha forma de arte que vai máis aló das barreiras lingüísticas. Examinaremos a importancia e complexidade da práctica da dobraxe, sendo imprescindíbel na experiencia audiovisual. En primeiro lugar, presentarase unha análise teórica da dobraxe abordando as súas principais funcións: a relevancia que adquire a lingua neste procedemento e a evolución histórica da dobraxe enfocándonos xa no ámbito hispánico. Exploraremos tamén a relación tan estreita existente na dobraxe entre cultura e idioma destacando o seu impacto na transmisión de significados culturais. Despois, centrarémonos en observar as diferentes variantes de dobraxes hispánicos e afondarase máis especificamente no español neutro. Analizaranse as súas características, desafíos e beneficios, así como a súa influencia na recepción de producións audiovisuais en diferentes rexións de falantes de español. Así mesmo, levarase a cabo unha análise detallada mediante o estudo de casos específicos, seleccionando escenas representativas que permitan comparar o impacto da lingua, especialmente do español neutro, na percepción da obra orixinal. Finalmente, na conclusión, resumiranse as principais observacións do estudo, destacando a complexidade e importancia da dobraxe no contexto hispanoamericano. Reflexionarase tamén sobre a relevancia do español neutro e as súas implicacións culturais, así como se proporán posibles direccións para futuras investigacións neste campo.
Dirección
CREGO GARCIA, VICKY (Titoría)
CREGO GARCIA, VICKY (Titoría)
Tribunal
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Secretario/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Vogal)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Secretario/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Vogal)
O sexismo nalgunhas construcións fraseolóxicas do español
Autoría
S.B.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
S.B.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
19.07.2024 09:30
19.07.2024 09:30
Resumo
O obxectivo deste traballo é levar a cabo unha análise de diferentes fraseoloxismos españois para determinar se a noción de sexismo lingüístico é aplicable neste ámbito de estudo, considerando a estreita relación presente entre cultura e fraseoloxía. Dentro da fraseoloxía, optaremos polas construcións fraseolóxicas (definidas por Mellado Blanco como construcións que posúen un significado léxico conxunto e que na súa estructura sintáctica contan con elementos ocupados léxicamente e outros que constitúen slots libres que se completan no discurso axustándose a certas restriccións semánticas) xa que, fronte a locucións ou paremias, segmentos ‘fosilizados’, a casilla vacía (slot) que caracteriza ás construcións permite detectar preferencias no uso da lingua por parte dos falantes, entre nas que quizáis se mostren os prexuízos sexistas. Estudar as construcións, por tanto, permitiranos ver se existen diferenzas entre o que se de sobre as mulleres e sobre os homes, ou comprobar se certos estereotipos relacionados co xénero seguen presentes e maniféstanse na lingua a día de hoxe. O traballo dividirase en dúas partes: a primeira de elas está dedicada a introducir o concepto de construción fraseolóxica e sexismo lingüístico, e a segunda consiste nunha investigación de tipo deductivo baseada en datos de corpus. Concretamente, traballarei con Spanish Web 2018 (esTenTen18) de Sketch Engine, un amplo corpus de español que recolle moitos textos coloquiais (en chats, blogs, etc.), o que o convirte nun corpus adecuado para o estudo da fraseoloxía, e, en particular, das construcións fraseolóxicas.
O obxectivo deste traballo é levar a cabo unha análise de diferentes fraseoloxismos españois para determinar se a noción de sexismo lingüístico é aplicable neste ámbito de estudo, considerando a estreita relación presente entre cultura e fraseoloxía. Dentro da fraseoloxía, optaremos polas construcións fraseolóxicas (definidas por Mellado Blanco como construcións que posúen un significado léxico conxunto e que na súa estructura sintáctica contan con elementos ocupados léxicamente e outros que constitúen slots libres que se completan no discurso axustándose a certas restriccións semánticas) xa que, fronte a locucións ou paremias, segmentos ‘fosilizados’, a casilla vacía (slot) que caracteriza ás construcións permite detectar preferencias no uso da lingua por parte dos falantes, entre nas que quizáis se mostren os prexuízos sexistas. Estudar as construcións, por tanto, permitiranos ver se existen diferenzas entre o que se de sobre as mulleres e sobre os homes, ou comprobar se certos estereotipos relacionados co xénero seguen presentes e maniféstanse na lingua a día de hoxe. O traballo dividirase en dúas partes: a primeira de elas está dedicada a introducir o concepto de construción fraseolóxica e sexismo lingüístico, e a segunda consiste nunha investigación de tipo deductivo baseada en datos de corpus. Concretamente, traballarei con Spanish Web 2018 (esTenTen18) de Sketch Engine, un amplo corpus de español que recolle moitos textos coloquiais (en chats, blogs, etc.), o que o convirte nun corpus adecuado para o estudo da fraseoloxía, e, en particular, das construcións fraseolóxicas.
Dirección
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Titoría)
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA Cotitoría
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Titoría)
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA Cotitoría
Tribunal
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Secretario/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Vogal)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Secretario/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Vogal)
Dous espazos do hampa nas jácaras de Quevedo: a taberna e a mancebía
Autoría
F.S.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
F.S.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2024 11:00
18.07.2024 11:00
Resumo
A jácara foi un xénero poético e teatral do Século de Ouro que, na pluma de Francisco de Quevedo, outorgou valor literario ao mundo marxinal, retratando o inframundo social: unha «microsociedade» periférica formada por xaques e daifas, caracterizada por uso dunha lingua determinada (léxico xermánico) e as súas accións delituosas. Tendo en conta os tipos esenciais do mundo subterráneo e o seu comportamento, o obxectivo deste traballo é estudar dous espazos destacados, asociados a determinados vicios imperantes na época: a taberna e o consumo de alcohol, por unha banda; e a nenez e os tratos carnais coas mulleres, por outra. No primeiro caso, o alcol determina a vida do rufián, xa que é a orixe de todos os seus males: o seu comportamento violento, as liortas contra a sociedade e os seus compañeiros, ou a concepción distorsionada da realidade, que dificulta as súas relacións interpersoais. A análise centrarase en primeira instancia, pois, no microcontexto da taberna, lugar de encontro que funciona como un todo, como principio e como fin: é onde comezan as liortas e achégase o cheque para esquecer os males. ou resolver conflitos. En canto á relación coas mulleres, é de grande interese o estudo do microcontexto do prostíbulo e da súa contorna, no que o protagonismo recae sobre o suborno ou prostituta e os encontros sexuais cos xaques. A relación con este último garda algunhas sorpresas: as mulleres adoitan ser vítimas da obxectivación sexual, pero tamén poden merecer un interese amoroso xenuíno. Para realizar o traballo proposto seleccionarei un pequeno corpus lírico de jácaras de Quevedo, publicado póstumamente na musa V, Terpsichore, en El Parnaso Español de 1648. Baseareime na máis recente edición da poesía completa de Quevedo, de Rey. e Alonso (2021), e na anotación filolóxica dos poemas de Arellano (2020). Entre a bibliografía secundaria, destaco os estudos de Alonso Veloso (2005 e 2007), en particular a análise do estilo e temática das jácaras, así como as obras de Lobato (2014) e Bègue (2014), entre outros.
A jácara foi un xénero poético e teatral do Século de Ouro que, na pluma de Francisco de Quevedo, outorgou valor literario ao mundo marxinal, retratando o inframundo social: unha «microsociedade» periférica formada por xaques e daifas, caracterizada por uso dunha lingua determinada (léxico xermánico) e as súas accións delituosas. Tendo en conta os tipos esenciais do mundo subterráneo e o seu comportamento, o obxectivo deste traballo é estudar dous espazos destacados, asociados a determinados vicios imperantes na época: a taberna e o consumo de alcohol, por unha banda; e a nenez e os tratos carnais coas mulleres, por outra. No primeiro caso, o alcol determina a vida do rufián, xa que é a orixe de todos os seus males: o seu comportamento violento, as liortas contra a sociedade e os seus compañeiros, ou a concepción distorsionada da realidade, que dificulta as súas relacións interpersoais. A análise centrarase en primeira instancia, pois, no microcontexto da taberna, lugar de encontro que funciona como un todo, como principio e como fin: é onde comezan as liortas e achégase o cheque para esquecer os males. ou resolver conflitos. En canto á relación coas mulleres, é de grande interese o estudo do microcontexto do prostíbulo e da súa contorna, no que o protagonismo recae sobre o suborno ou prostituta e os encontros sexuais cos xaques. A relación con este último garda algunhas sorpresas: as mulleres adoitan ser vítimas da obxectivación sexual, pero tamén poden merecer un interese amoroso xenuíno. Para realizar o traballo proposto seleccionarei un pequeno corpus lírico de jácaras de Quevedo, publicado póstumamente na musa V, Terpsichore, en El Parnaso Español de 1648. Baseareime na máis recente edición da poesía completa de Quevedo, de Rey. e Alonso (2021), e na anotación filolóxica dos poemas de Arellano (2020). Entre a bibliografía secundaria, destaco os estudos de Alonso Veloso (2005 e 2007), en particular a análise do estilo e temática das jácaras, así como as obras de Lobato (2014) e Bègue (2014), entre outros.
Dirección
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Titoría)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
Análise contrastiva dos sons vocálicos do español e as súas correspondencias no silbo gomero
Autoría
J.C.R.H.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
J.C.R.H.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
09.09.2024 16:15
09.09.2024 16:15
Resumo
Este traballo ofrece unha explicación fonética do asubío de Gomero xa que afecta aos sons vocálicos. Na illa da Gomera existe unha particularidade dos sons da comunicación humana, unha lingua asubiada articulada que, á súa vez, non deixa de ser un español asubiado, é dicir, o asubío do Gomero non é unha lingua como tal, senón que é unha lingua. que podemos considerar un substituto da lingua española. Son poucos os estudos sobre a lingua asubiada de Gomero e a información dispoñible é escasa. Aínda así, o interese lingüístico que pode aportar o estudo dunha lingua asubiada é enriquecedor e aínda supón un reto, e unha oportunidade, para levala a cabo. Por iso, este traballo comeza cunha síntese dalgúns aspectos históricos, sociais e políticos relacionados coa temática, para logo centrarse en xeral nos aspectos lingüísticos e, en particular, nos aspectos fonéticos tanto do castelán como do silbo. Os obxectivos son, por unha banda, e máis concretamente, exemplificar os sons vocálicos do Gomero silbo e comparalos cos sons vocálicos da lingua castelá. Para realizar esta análise comparativa, contraprázanse os elementos vocais de mostras reais de sons idiomáticos asubiados tomadas in situ coas vogais do castelán. Para iso partimos de que unha lingua asubiada substitúe cada vogal ou consoante por un son asubiado. Deste xeito, os sons en lingua asubiada pódense diferenciar polas súas bases acústicas, é dicir, por ter un ton grave ou alto no caso das vogais, así como polo seu carácter continuo ou interrompido no que afecta ás consoantes.
Este traballo ofrece unha explicación fonética do asubío de Gomero xa que afecta aos sons vocálicos. Na illa da Gomera existe unha particularidade dos sons da comunicación humana, unha lingua asubiada articulada que, á súa vez, non deixa de ser un español asubiado, é dicir, o asubío do Gomero non é unha lingua como tal, senón que é unha lingua. que podemos considerar un substituto da lingua española. Son poucos os estudos sobre a lingua asubiada de Gomero e a información dispoñible é escasa. Aínda así, o interese lingüístico que pode aportar o estudo dunha lingua asubiada é enriquecedor e aínda supón un reto, e unha oportunidade, para levala a cabo. Por iso, este traballo comeza cunha síntese dalgúns aspectos históricos, sociais e políticos relacionados coa temática, para logo centrarse en xeral nos aspectos lingüísticos e, en particular, nos aspectos fonéticos tanto do castelán como do silbo. Os obxectivos son, por unha banda, e máis concretamente, exemplificar os sons vocálicos do Gomero silbo e comparalos cos sons vocálicos da lingua castelá. Para realizar esta análise comparativa, contraprázanse os elementos vocais de mostras reais de sons idiomáticos asubiados tomadas in situ coas vogais do castelán. Para iso partimos de que unha lingua asubiada substitúe cada vogal ou consoante por un son asubiado. Deste xeito, os sons en lingua asubiada pódense diferenciar polas súas bases acústicas, é dicir, por ter un ton grave ou alto no caso das vogais, así como polo seu carácter continuo ou interrompido no que afecta ás consoantes.
Dirección
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Titoría)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Titoría)
Tribunal
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Secretario/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Vogal)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Secretario/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Vogal)
Sobre as escritas pandémicas en español: Fernanda Trías, Jorge Carrión e Tina Escaja (un estudo comparativo).
Autoría
M.D.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.D.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
17.07.2024 11:30
17.07.2024 11:30
Resumo
A pesar das controversias que suscita o Antropoceno, termo elexido por Paul Crutzen e Eugene Stoermer para bautizar a nova era xeolóxica tras o Holoceno, a súa popularización impulsou unha toma de conciencia colectiva sobre do impacto humano no medio: etiquetas como climate fictions ou ficcións especulativas dan conta do despertar dunha sensibilidade biocentrista tamén na literatura. Nesta liña, o aumento da nocividade e a aceleración da expansión das enfermidades infecciosas coma consecuencia da globalización e da pegada medioambiental estimula o debate sobre as “escritas pandémicas”, unha concepción previa á COVID-19, pero cuxo alcance e corpus se viu enriquecido coma consecuencia da súa chegada O presente traballo de fin de grao fundaméntase na análise comparativa de tres obras que ofrecen unha visión propia sobre ditas escritas pandémicas. En concreto, estudiarase a novela Mugre rosa (2020) de Fernanda Trías, o ensaio Lo viral (2020) de Jorge Carrión e o proxecto de ciberliteratura Mar y Virus / Virus and the Sea (2020-2021) de Tina Escaja. Ademais de ofrecer unha breve inclusión no panorama cultural recente, búscase establecer puntos de contacto e disimilación no tratamento que estes autores fan do contexto actual. Para isto, elexíronse traballos xenolóxicamente diferentes (novela, ensaio e ciberpoema) que reflexan distintas experiencias do virus: mentras Fernanda Trías enviaba a súa novela a imprenta catro meses antes de que a OMS alertase sobre un conglomerado de casos de neumonía en Wuhan, tanto Jorge Carrión coma Tina Escaja concebiron o seu proxecto a raíz da COVID-19. A pesar disto, unha hipótese inicial parece apuntar a que a preocupación polos “estados de excepción”, a vulnerabilidade do corpo e o medo ao contaxio dominará o discurso das tres obras.
A pesar das controversias que suscita o Antropoceno, termo elexido por Paul Crutzen e Eugene Stoermer para bautizar a nova era xeolóxica tras o Holoceno, a súa popularización impulsou unha toma de conciencia colectiva sobre do impacto humano no medio: etiquetas como climate fictions ou ficcións especulativas dan conta do despertar dunha sensibilidade biocentrista tamén na literatura. Nesta liña, o aumento da nocividade e a aceleración da expansión das enfermidades infecciosas coma consecuencia da globalización e da pegada medioambiental estimula o debate sobre as “escritas pandémicas”, unha concepción previa á COVID-19, pero cuxo alcance e corpus se viu enriquecido coma consecuencia da súa chegada O presente traballo de fin de grao fundaméntase na análise comparativa de tres obras que ofrecen unha visión propia sobre ditas escritas pandémicas. En concreto, estudiarase a novela Mugre rosa (2020) de Fernanda Trías, o ensaio Lo viral (2020) de Jorge Carrión e o proxecto de ciberliteratura Mar y Virus / Virus and the Sea (2020-2021) de Tina Escaja. Ademais de ofrecer unha breve inclusión no panorama cultural recente, búscase establecer puntos de contacto e disimilación no tratamento que estes autores fan do contexto actual. Para isto, elexíronse traballos xenolóxicamente diferentes (novela, ensaio e ciberpoema) que reflexan distintas experiencias do virus: mentras Fernanda Trías enviaba a súa novela a imprenta catro meses antes de que a OMS alertase sobre un conglomerado de casos de neumonía en Wuhan, tanto Jorge Carrión coma Tina Escaja concebiron o seu proxecto a raíz da COVID-19. A pesar disto, unha hipótese inicial parece apuntar a que a preocupación polos “estados de excepción”, a vulnerabilidade do corpo e o medo ao contaxio dominará o discurso das tres obras.
Dirección
GATICA COTE, PAULO (Titoría)
GATICA COTE, PAULO (Titoría)
Tribunal
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
A historia do léxico do mobiliario entre os séculos XVIII e XIX
Autoría
A.L.B.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
A.L.B.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
20.06.2024 16:45
20.06.2024 16:45
Resumo
Este traballo de fin de grao ten o obxectivo de contribuír ao coñecemento dunha parcela do léxico relacionada coa vida cotiá, como é o mobiliario, a través da análise dunha serie de vocábulos que se incorporan ao español como consecuencia da influencia francesa durante os séculos XVIII e XIX, unha época na que préstamo é practicamente un equivalente de galicismo. As relacións entre o francés e o español foron moi produtivas ao longo da historia, pero o intercambio cultural entre España e Francia intensifícase nestes séculos debido á instauración da monarquía borbónica na nación española. Para levar a cabo este traballo, confeccionarase, en primeiro lugar, un inventario provisional de voces relacionadas co ámbito do mobiliario a partir da procura no recurso Enclave RAE. Posteriormente, consultaranse os repertorios lexicográficos de orientación diacrónica (como o Novo tesouro lexicográfico da lingua española) para obter deste xeito os primeiros datos sobre a historia destas voces. Finalmente, efectuarase unha investigación en diferentes corpus diacrónicos e fontes dixitais (hemerotecas e bibliotecas), así como noutros recursos relevantes para a historia do léxico, como o Ficheiro xeral da RAE. A partir das informacións recompiladas nestas fontes será posible delimitar as acepcións e definicións de cada vocábulo, a súa traxectoria histórica e a súa vixencia no español actual.
Este traballo de fin de grao ten o obxectivo de contribuír ao coñecemento dunha parcela do léxico relacionada coa vida cotiá, como é o mobiliario, a través da análise dunha serie de vocábulos que se incorporan ao español como consecuencia da influencia francesa durante os séculos XVIII e XIX, unha época na que préstamo é practicamente un equivalente de galicismo. As relacións entre o francés e o español foron moi produtivas ao longo da historia, pero o intercambio cultural entre España e Francia intensifícase nestes séculos debido á instauración da monarquía borbónica na nación española. Para levar a cabo este traballo, confeccionarase, en primeiro lugar, un inventario provisional de voces relacionadas co ámbito do mobiliario a partir da procura no recurso Enclave RAE. Posteriormente, consultaranse os repertorios lexicográficos de orientación diacrónica (como o Novo tesouro lexicográfico da lingua española) para obter deste xeito os primeiros datos sobre a historia destas voces. Finalmente, efectuarase unha investigación en diferentes corpus diacrónicos e fontes dixitais (hemerotecas e bibliotecas), así como noutros recursos relevantes para a historia do léxico, como o Ficheiro xeral da RAE. A partir das informacións recompiladas nestas fontes será posible delimitar as acepcións e definicións de cada vocábulo, a súa traxectoria histórica e a súa vixencia no español actual.
Dirección
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Titoría)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
Neurose Obsesiva e Paranoia nos Relatos Breves de Edgar Allan Poe
Autoría
C.S.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.S.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2024 16:30
11.09.2024 16:30
Resumo
Edgar Allan Poe foi un prolífico escritor, coñecido como un dos grandes autores estadounidenses do relato gótico. Abordando temas como a morte, o illamento e o paranormal, Poe crea un mundo cheo de terror que induce ás súas atormentadas personaxes nun perpetuo estado de tolemia autoinducida. Neste contexto, xorden obsesións e compulsións que se agravan por pensamentos intrusivos continuos, moldeando a psique das personaxes e contribuíndo significativamente ao deterioro do seu equilibrio mental. Así, as accións e crimes dos protagonistas caracterízanse por ser consecuencias directas da impulsividade provocada por unha fixación moral perversa. Esta tese analizará algúns contos de Edgar Allan Poe dende unha perspectiva psicoanalítica, destacando a representación dos patróns de neurose obsesiva segundo Sigmund Freud en cada historia seleccionada, así como a súa estreita relación co desenvolvemento da paranoia. A análise dos contos de Poe realizarase dentro do marco teórico freudiano, enriquecido coas contribucións doutros psicoanalistas.
Edgar Allan Poe foi un prolífico escritor, coñecido como un dos grandes autores estadounidenses do relato gótico. Abordando temas como a morte, o illamento e o paranormal, Poe crea un mundo cheo de terror que induce ás súas atormentadas personaxes nun perpetuo estado de tolemia autoinducida. Neste contexto, xorden obsesións e compulsións que se agravan por pensamentos intrusivos continuos, moldeando a psique das personaxes e contribuíndo significativamente ao deterioro do seu equilibrio mental. Así, as accións e crimes dos protagonistas caracterízanse por ser consecuencias directas da impulsividade provocada por unha fixación moral perversa. Esta tese analizará algúns contos de Edgar Allan Poe dende unha perspectiva psicoanalítica, destacando a representación dos patróns de neurose obsesiva segundo Sigmund Freud en cada historia seleccionada, así como a súa estreita relación co desenvolvemento da paranoia. A análise dos contos de Poe realizarase dentro do marco teórico freudiano, enriquecido coas contribucións doutros psicoanalistas.
Dirección
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Un estudo sobre Detrás de Bastidores, ou, Trinta Anos Escrava e Catro Anos na Casa Branca, de Elizabeth Keckley
Autoría
N.B.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.B.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
14.02.2024 09:30
14.02.2024 09:30
Resumo
Este traballo académico abordará o tema da escravitude afroamericana na década de 1860 mediante un profundo análise da autobiografía Detrás de Bastidores, ou, Trinta Anos Escrava e Catro Anos na Casa Branca. Para comprender o contexto deste libro, ao principio haberá unha explicación detallada do que estaba a suceder nese período de tempo. Cando Abraham Lincoln ascendeu ao poder, tomou medidas sobre a escravitude, tratando de convencer ao público e aos políticos de como a escravitude danaba á nación. Analizaranse algúns dos discursos que pronunciou antes e despois de converterse en presidente en contra da escravitude, así como as medidas que tomou para abolila, como a Proclamación de Emancipación. Esta autobiografía está ambientada nos anos da Guerra Civil Estadounidense, entre 1861 e 1865, outro feito importante para entender o contexto no que se escribiu esta autobiografía. O tema do xénero terase en conta para analizar o libro. É unha autobiografía e en parte unha memoria da vida de Elizabeth. Sen embargo, as autobiografías poden ter aspectos ficticios, que son esenciais a ter en conta. É unha narrativa de escravos pero tamén a historia dunha muller negra triunfante, que remata vivindo co Presidente de Estados Unidos. Ademais, é bastante diferente doutras narrativas de escravos, xa que non todos poden entrar na Casa Branca despois da escravitude. Keckley, pouco a pouco, gaña apoderamento e a súa liberación dese sistema da escravitude. Por iso, este traballo tratará as diferenzas entre esta narrativa e outras, como as autobiografías de Frederick Douglas ou Harriet Jacob. Examinaranse comparacións entre a escrita feminina e masculina, así como as opinións non relacionadas sobre a escravitude, debido ás súas experiencias persoais. Despois de considerar todos estes aspectos da historia, a última parte deste estudo será unha conclusión persoal non só do libro de Keckley, senón tamén das brutalidades que moitos escravos afroamericanos tiveron que pasar.
Este traballo académico abordará o tema da escravitude afroamericana na década de 1860 mediante un profundo análise da autobiografía Detrás de Bastidores, ou, Trinta Anos Escrava e Catro Anos na Casa Branca. Para comprender o contexto deste libro, ao principio haberá unha explicación detallada do que estaba a suceder nese período de tempo. Cando Abraham Lincoln ascendeu ao poder, tomou medidas sobre a escravitude, tratando de convencer ao público e aos políticos de como a escravitude danaba á nación. Analizaranse algúns dos discursos que pronunciou antes e despois de converterse en presidente en contra da escravitude, así como as medidas que tomou para abolila, como a Proclamación de Emancipación. Esta autobiografía está ambientada nos anos da Guerra Civil Estadounidense, entre 1861 e 1865, outro feito importante para entender o contexto no que se escribiu esta autobiografía. O tema do xénero terase en conta para analizar o libro. É unha autobiografía e en parte unha memoria da vida de Elizabeth. Sen embargo, as autobiografías poden ter aspectos ficticios, que son esenciais a ter en conta. É unha narrativa de escravos pero tamén a historia dunha muller negra triunfante, que remata vivindo co Presidente de Estados Unidos. Ademais, é bastante diferente doutras narrativas de escravos, xa que non todos poden entrar na Casa Branca despois da escravitude. Keckley, pouco a pouco, gaña apoderamento e a súa liberación dese sistema da escravitude. Por iso, este traballo tratará as diferenzas entre esta narrativa e outras, como as autobiografías de Frederick Douglas ou Harriet Jacob. Examinaranse comparacións entre a escrita feminina e masculina, así como as opinións non relacionadas sobre a escravitude, debido ás súas experiencias persoais. Despois de considerar todos estes aspectos da historia, a última parte deste estudo será unha conclusión persoal non só do libro de Keckley, senón tamén das brutalidades que moitos escravos afroamericanos tiveron que pasar.
Dirección
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
De videoxogo a serie de televisión: Trans/Intermedialidade en The Last of Us (2013/2023)
Autoría
J.R.V.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
J.R.V.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2024 12:30
19.06.2024 12:30
Resumo
Na nosa era dixital, os límites entre formas tradicionais como a literatura ou o cine e os novos medios como os videoxogos e as plataformas dixitais tornáronse cada vez máis porosos. Isto non só impulsou estudos sobre a transmedialidade e a intermedialidade, senón que tamén fomentou a investigación en áreas previamente inexploradas dentro do ámbito académico. Como exemplo, o estudo dos videoxogos como produtos trans/intermediais representa un campo en desenvolvemento que une a teoría dos medios e os estudos do xogo. Tomando estas consideracións como punto de partida, a presente disertación busca examinar o videoxogo The Last of Us (2013) e a súa adaptación homónima nunha serie de televisión de HBO (2023) como produtos trans/intermediais. Con este fin, o estudo dividirase en dúas partes principais correspondentes ao marco teórico e á análise, respectivamente. Así pois, a primeira parte examinará as teorías contemporáneas da transmedialidade e a intermedialidade, mostrando o vocabulario teórico que servirá de base para a análise posterior. Combinando a teoría trans/intermedial e os estudos deo xogos, a disertación explorará o videoxogo producido por Naughty Dog como un produto que existe na intersección de múltiples medios, incluíndo a narración de historias, as artes visuais, a música e a tecnoloxía. A continuación, analizarase a adaptación televisiva creada por Craig Mazin e Neil Druckmann, mostrando como a serie de televisión incorpora e mimetiza técnicas características do medio dos videoxogos. En última instancia, este traballo busca demostrar a natureza polifacética dos produtos multimedia contemporáneos e como impactan a forma na que consumimos, interactuamos e interpretamos o noso panorama mediáticn en desenvolvemento.
Na nosa era dixital, os límites entre formas tradicionais como a literatura ou o cine e os novos medios como os videoxogos e as plataformas dixitais tornáronse cada vez máis porosos. Isto non só impulsou estudos sobre a transmedialidade e a intermedialidade, senón que tamén fomentou a investigación en áreas previamente inexploradas dentro do ámbito académico. Como exemplo, o estudo dos videoxogos como produtos trans/intermediais representa un campo en desenvolvemento que une a teoría dos medios e os estudos do xogo. Tomando estas consideracións como punto de partida, a presente disertación busca examinar o videoxogo The Last of Us (2013) e a súa adaptación homónima nunha serie de televisión de HBO (2023) como produtos trans/intermediais. Con este fin, o estudo dividirase en dúas partes principais correspondentes ao marco teórico e á análise, respectivamente. Así pois, a primeira parte examinará as teorías contemporáneas da transmedialidade e a intermedialidade, mostrando o vocabulario teórico que servirá de base para a análise posterior. Combinando a teoría trans/intermedial e os estudos deo xogos, a disertación explorará o videoxogo producido por Naughty Dog como un produto que existe na intersección de múltiples medios, incluíndo a narración de historias, as artes visuais, a música e a tecnoloxía. A continuación, analizarase a adaptación televisiva creada por Craig Mazin e Neil Druckmann, mostrando como a serie de televisión incorpora e mimetiza técnicas características do medio dos videoxogos. En última instancia, este traballo busca demostrar a natureza polifacética dos produtos multimedia contemporáneos e como impactan a forma na que consumimos, interactuamos e interpretamos o noso panorama mediáticn en desenvolvemento.
Dirección
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
Usos da Literatura de Edna O'Brien en 'Girl' (2019): Coñecemento, Recoñecemento e Choque
Autoría
M.A.S.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.A.S.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 11:30
16.07.2024 11:30
Resumo
O obxectivo principal deste ensaio é analizar 'Girl' (2019), escrito pola escritora irlandesa Edna O'Brien, autora de renome internacional que demostrou compromiso social e político coas máis diversas causas ao longo da súa traxectoria literaria. O'Brien, que conta cunha longa e ampla produción literaria, centrarase no pasado nos temas máis controvertidos, como a relixión, a politica, e a sexualidade na súa Irlanda natal ('The Country Girls Trilogy', 'Down by the River', 'In the Forest', etc.), así como nos conflitos sociopolíticos en Europa ('The Little Red Chairs'). A pesar dos diversos temas a escenarios das súas novelas, a súa atención á condición das mulleres e a súa reivindicación dos seus dereitos foron abordados de xeito recurrente. Aos seus 88 anos, Edna O'Brien novelou un dos episodios máis dolorosos da historia recente, o secuestro dun grupo de rapazas, baseado na historia real das estudantes nixerianas secuestradas polo yihadista Boko Haram en 2014. O'Brien demuestra con este traumático episodio histórico cuestións prioritarias da nosa sociedade contemporánea como o fundamentalismo, o terrorismo e a violencia de xénero. A nosa intención é estudar a representación ficticia de O'Brien dun episodio tan delicado e traumático, analizando tanto a excelencia formal da narrativa como a importancia dos contidos dunha novela que interpretamos seguindo as teorías de Rita Felski en 'Uses of Literature' e 'The Limits of Critique'.
O obxectivo principal deste ensaio é analizar 'Girl' (2019), escrito pola escritora irlandesa Edna O'Brien, autora de renome internacional que demostrou compromiso social e político coas máis diversas causas ao longo da súa traxectoria literaria. O'Brien, que conta cunha longa e ampla produción literaria, centrarase no pasado nos temas máis controvertidos, como a relixión, a politica, e a sexualidade na súa Irlanda natal ('The Country Girls Trilogy', 'Down by the River', 'In the Forest', etc.), así como nos conflitos sociopolíticos en Europa ('The Little Red Chairs'). A pesar dos diversos temas a escenarios das súas novelas, a súa atención á condición das mulleres e a súa reivindicación dos seus dereitos foron abordados de xeito recurrente. Aos seus 88 anos, Edna O'Brien novelou un dos episodios máis dolorosos da historia recente, o secuestro dun grupo de rapazas, baseado na historia real das estudantes nixerianas secuestradas polo yihadista Boko Haram en 2014. O'Brien demuestra con este traumático episodio histórico cuestións prioritarias da nosa sociedade contemporánea como o fundamentalismo, o terrorismo e a violencia de xénero. A nosa intención é estudar a representación ficticia de O'Brien dun episodio tan delicado e traumático, analizando tanto a excelencia formal da narrativa como a importancia dos contidos dunha novela que interpretamos seguindo as teorías de Rita Felski en 'Uses of Literature' e 'The Limits of Critique'.
Dirección
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Traballando cara unha Decolonización Lingüística a través do teatro en Galicia e Irlanda.
Autoría
E.C.D.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
E.C.D.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
12.09.2024 10:30
12.09.2024 10:30
Resumo
A lingua utilizouse como unha ferramenta colonial para alienar un grupo social da súa identidad nacional. Tal alienación foi experimentada polas nacións irlandesa e galega e deixou una impronta notable en ambas literaturas. En moitas instancias, o caso irlandés foi considerado como modelo para a sociedad galega en múltiples aspectos, un deles sendo a literatura. É fácil detectar as similitudes entre obras literarias irlandesas e galegas debido á influencia irlandesa sobre os autores galegos. Este traballo de fin de grao estuda as conexións entre o teatro irlandés e o galego, prestando unha maior atención a certas obras, entre as cales atópanse Translations (1980), de Brian Friel, e ¡Airiños... Levame a ela! (1905), de Nan de Allariz. A análise será daseada por estudos teatrais, estudios sociolingüísticos e literatura comparada, como Galician and Irish in the European Context: Attitudes towards Weak and Strong Minority Languages (Bernadette O’Rourke, 2011) e The Politics of Irish Drama: Plays in Context from Boucicault to Friel (Nicholas Grene, 2000). O propósito deste estudo é lograr unha mellor comprensión de como os autores buscan non perder a súa identidade nacional recorrendo ao teatro, sen ceder ás forzas dominantes.
A lingua utilizouse como unha ferramenta colonial para alienar un grupo social da súa identidad nacional. Tal alienación foi experimentada polas nacións irlandesa e galega e deixou una impronta notable en ambas literaturas. En moitas instancias, o caso irlandés foi considerado como modelo para a sociedad galega en múltiples aspectos, un deles sendo a literatura. É fácil detectar as similitudes entre obras literarias irlandesas e galegas debido á influencia irlandesa sobre os autores galegos. Este traballo de fin de grao estuda as conexións entre o teatro irlandés e o galego, prestando unha maior atención a certas obras, entre as cales atópanse Translations (1980), de Brian Friel, e ¡Airiños... Levame a ela! (1905), de Nan de Allariz. A análise será daseada por estudos teatrais, estudios sociolingüísticos e literatura comparada, como Galician and Irish in the European Context: Attitudes towards Weak and Strong Minority Languages (Bernadette O’Rourke, 2011) e The Politics of Irish Drama: Plays in Context from Boucicault to Friel (Nicholas Grene, 2000). O propósito deste estudo é lograr unha mellor comprensión de como os autores buscan non perder a súa identidade nacional recorrendo ao teatro, sen ceder ás forzas dominantes.
Dirección
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
Identidades fluídas: a cultural popular e a modelaxe das identidades étnicas, de clase e de xénero en The Buddha of Suburbia (1990) de Hanif Kureishi.
Autoría
X.N.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
X.N.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
14.02.2024 12:00
14.02.2024 12:00
Resumo
Desde a súa publicación no 1990, a novela debutante de Hanif Kureishi, The Buddha of Suburbia, amasou unha ampla atención por parte da crítica e foi eloxiada pola súa representación subversiva das identidades étnicas, de clase e de xénero a través da cultura popular. En efecto, a novela de Kureishi, ambientada nos anos 70, reflicte o fragor cultural dun período de posguerra mentres que explora as vivencias diaspóricas de diferentes xeracións de personaxes surasiáticos así como a súa posición nunha sociedade británica afectada por unha crise de identidade nacional causada pola disgregación do imperio. Combinando estudos culturais, de xénero e de raza/étnicos, este estudo pretende analizar como Kureishi empregou a cultura popular para retratar as identidades como formas fluídas, dúctiles, e fragmentarias de emprazamento no mundo. En particular, esta disertación examinará a emerxencia da cultura popular no texto como área de conflito onde se cuestionan as nocións esencialistas de etnia, clase, xénero e sexualidade. Para isto, abordarei o concepto de cultura popular na obra de Kureishi e teorizarei a identidade en relación ás vivencias de diáspora, migrantes e multiculturais. Subsecuentemente, analizarei minuciosamente a representación subversiva das identidades étnicas, de clase e de xénero que Kureishi plasmou en The Buddha of Suburbia.
Desde a súa publicación no 1990, a novela debutante de Hanif Kureishi, The Buddha of Suburbia, amasou unha ampla atención por parte da crítica e foi eloxiada pola súa representación subversiva das identidades étnicas, de clase e de xénero a través da cultura popular. En efecto, a novela de Kureishi, ambientada nos anos 70, reflicte o fragor cultural dun período de posguerra mentres que explora as vivencias diaspóricas de diferentes xeracións de personaxes surasiáticos así como a súa posición nunha sociedade británica afectada por unha crise de identidade nacional causada pola disgregación do imperio. Combinando estudos culturais, de xénero e de raza/étnicos, este estudo pretende analizar como Kureishi empregou a cultura popular para retratar as identidades como formas fluídas, dúctiles, e fragmentarias de emprazamento no mundo. En particular, esta disertación examinará a emerxencia da cultura popular no texto como área de conflito onde se cuestionan as nocións esencialistas de etnia, clase, xénero e sexualidade. Para isto, abordarei o concepto de cultura popular na obra de Kureishi e teorizarei a identidade en relación ás vivencias de diáspora, migrantes e multiculturais. Subsecuentemente, analizarei minuciosamente a representación subversiva das identidades étnicas, de clase e de xénero que Kureishi plasmou en The Buddha of Suburbia.
Dirección
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Tribunal
Pereira Ares, Noemí (Titor do alumno)
Pereira Ares, Noemí (Titor do alumno)
Clase Social e Evolución en The Time Machine (1895) de H. G. Wells
Autoría
M.F.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.F.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2024 12:30
15.07.2024 12:30
Resumo
O chamado fin-de-siècle, que marcou o final do século XIX, foi un período rexido pola tensión entre continuidade e ruptura e, en parte como consecuencia disto, caracterizouse por unha sensación xeral de ansiedade e incerteza. A preocupación polos novos movementos políticos e sociais, desde o marxismo ata o fenómeno da Nova Muller, así como polo que se denominou Darwinismo Social, son exemplos emblemáticos das ansiedades de fin de século. Neste contexto, a ficción distópica, fronte ao xénero máis asentado da literatura utópica, gañou forza durante este período, como exemplifican, entre outros, os mundos especulativos creados por H. G. Wells en The War of the Worlds (1898), The Sleeper Awakes (1899) ou The Time Machine (1895), obra nas que se centra este traballo. A partir disto, a presente tese pretende examinar The Time Machine de H. G. Wells como unha novela distópica que trata problemas relacionados cas cuestións de clase social e evolución. Para facer isto, o estudio dividirase en dúas partes principais: o marco teórico e a análise da novela de Wells. A primeira parte dedicarase a ofrecer unha visión xeral das ansiedades de fin de século en relación ca novela de Wells e a expoñer os fundamentos teóricos que servirán de base á análise posterior, principalmente mediante o estudo da ficción distópica de cambio de século. A continuación, a segunda parte da tese ofrecerá unha análise en profundidade de The Time Machine de Wells como exploración ficticia da loita de clases e as súas posibles consecuencias involutivas.
O chamado fin-de-siècle, que marcou o final do século XIX, foi un período rexido pola tensión entre continuidade e ruptura e, en parte como consecuencia disto, caracterizouse por unha sensación xeral de ansiedade e incerteza. A preocupación polos novos movementos políticos e sociais, desde o marxismo ata o fenómeno da Nova Muller, así como polo que se denominou Darwinismo Social, son exemplos emblemáticos das ansiedades de fin de século. Neste contexto, a ficción distópica, fronte ao xénero máis asentado da literatura utópica, gañou forza durante este período, como exemplifican, entre outros, os mundos especulativos creados por H. G. Wells en The War of the Worlds (1898), The Sleeper Awakes (1899) ou The Time Machine (1895), obra nas que se centra este traballo. A partir disto, a presente tese pretende examinar The Time Machine de H. G. Wells como unha novela distópica que trata problemas relacionados cas cuestións de clase social e evolución. Para facer isto, o estudio dividirase en dúas partes principais: o marco teórico e a análise da novela de Wells. A primeira parte dedicarase a ofrecer unha visión xeral das ansiedades de fin de século en relación ca novela de Wells e a expoñer os fundamentos teóricos que servirán de base á análise posterior, principalmente mediante o estudo da ficción distópica de cambio de século. A continuación, a segunda parte da tese ofrecerá unha análise en profundidade de The Time Machine de Wells como exploración ficticia da loita de clases e as súas posibles consecuencias involutivas.
Dirección
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
Rebeldes ou simples adolescentes? Descontento e desafío nos Estados Unidos dos anos cincuenta: de Holden Caulfield a James Dean
Autoría
C.C.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.C.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
10.09.2024 13:15
10.09.2024 13:15
Resumo
O concepto de adolescencia parece estar inevitablemente ligado a mozos díscolos e inconformistas que, sen razón aparente, ven como inimigos a todos aqueles que lles rodean; unha imaxe que foi potenciada nas últimas décadas por innumerables películas e series de televisión. Con todo, o arquetipo do adolescente rebelde tal e como o entendemos hoxe, tería a súa orixe nun período moi concreto da historia. Así pois, na década dos cincuenta do século XX, unha serie de factores sociohistóricos nos Estados Unidos conlevou que a xuventude adquirise máis protagonismo que nunca, converténdose no principal obxectivo da cultura e o consumismo. Como consecuencia, moitos autores fixeron dos adolescentes os protagonistas das súas obras, plasmando así as inquietudes e problemáticas desa nova xeración. Este traballo pretende analizar a figura do adolescente rebelde na sociedade norteamericana dos anos cincuenta baseándose en dous personaxes de ficción paradigmáticos. Por unha banda, o protagonista de O gardián entre o centeo (J. D. Salinger, 1951), Holden Caulfield, quen reflicte unha xeración caracterizada polo desencanto coa sociedade da súa época. Doutra banda, Jim Stark, o personaxe interpretado por James Dean en Rebelde sen causa (Nicholas Ray, 1955), como representación das iconas do cinema de mediados de século que converteron a rebeldía nunha actitude a imitar. Esta análise estudará, en primeiro lugar, a concepción da adolescencia como etapa transitoria entre a nenez e a madurez, así como os feitos históricos e sociais que empuxaron aos adolescentes estadounidenses a rebelarse. En segundo lugar, analizarase a ambos personaxes nos seus respectivos contextos, para logo comparalos entre sí atendendo a diversos aspectos como as causas que motivan a súa rebeldía, as formas en que esta se materializa ou as súas consecuencias. Por último, reflexionarase acerca da posible influencia destes personaxes nas xeracións posteriores, pretendendo dilucidar se a rebelión adolescente é idiosincrática da cultura americana dos anos cincuenta, ou trátase máis ben dunha cuestión atemporal independente de factores xeneracionais.
O concepto de adolescencia parece estar inevitablemente ligado a mozos díscolos e inconformistas que, sen razón aparente, ven como inimigos a todos aqueles que lles rodean; unha imaxe que foi potenciada nas últimas décadas por innumerables películas e series de televisión. Con todo, o arquetipo do adolescente rebelde tal e como o entendemos hoxe, tería a súa orixe nun período moi concreto da historia. Así pois, na década dos cincuenta do século XX, unha serie de factores sociohistóricos nos Estados Unidos conlevou que a xuventude adquirise máis protagonismo que nunca, converténdose no principal obxectivo da cultura e o consumismo. Como consecuencia, moitos autores fixeron dos adolescentes os protagonistas das súas obras, plasmando así as inquietudes e problemáticas desa nova xeración. Este traballo pretende analizar a figura do adolescente rebelde na sociedade norteamericana dos anos cincuenta baseándose en dous personaxes de ficción paradigmáticos. Por unha banda, o protagonista de O gardián entre o centeo (J. D. Salinger, 1951), Holden Caulfield, quen reflicte unha xeración caracterizada polo desencanto coa sociedade da súa época. Doutra banda, Jim Stark, o personaxe interpretado por James Dean en Rebelde sen causa (Nicholas Ray, 1955), como representación das iconas do cinema de mediados de século que converteron a rebeldía nunha actitude a imitar. Esta análise estudará, en primeiro lugar, a concepción da adolescencia como etapa transitoria entre a nenez e a madurez, así como os feitos históricos e sociais que empuxaron aos adolescentes estadounidenses a rebelarse. En segundo lugar, analizarase a ambos personaxes nos seus respectivos contextos, para logo comparalos entre sí atendendo a diversos aspectos como as causas que motivan a súa rebeldía, as formas en que esta se materializa ou as súas consecuencias. Por último, reflexionarase acerca da posible influencia destes personaxes nas xeracións posteriores, pretendendo dilucidar se a rebelión adolescente é idiosincrática da cultura americana dos anos cincuenta, ou trátase máis ben dunha cuestión atemporal independente de factores xeneracionais.
Dirección
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
Explorando a Frase Verbal: Deseño dunha Unidade Didáctica
Autoría
L.L.D.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.L.D.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
17.07.2024 10:30
17.07.2024 10:30
Resumo
O obxectivo deste traballo é deseñar unha unidade didáctica completa centrada na frase verbal en inglés. A frase verbal constitúe un compoñente crucial en varios cursos de gramática inglesa, polo que este estudo proporciona unha exploración detallada dos diferentes constituíntes da frase verbal, incluíndo complementos e adxuntos, co fin de mellorar a súa comprensión dende o punto de vista didáctico. A primeira fase da unidade consiste nunha análise dos recursos gramaticais fundamentais dispoñibles na literatura, proporcionando unha visión ampla dos enfoques e metodoloxías existentes. Despois diso, mergullarei na creación dunha unidade didáctica especial destinada a mellorar a comprensión das frases verbais nun curso de gramática ideal. A unidade deseñada inclúe unha descrición detallada de cada clase de VP, presentando fichas precisas e unha serie de exercicios destinados a reforzar os conceptos aprendidos. Cada clase está meticulosamente planificada para construír o que o alumno aprendeu antes, garantindo a comprensión dos compoñentes das frases verbais e como utilizalas de forma eficaz en diferentes contextos.
O obxectivo deste traballo é deseñar unha unidade didáctica completa centrada na frase verbal en inglés. A frase verbal constitúe un compoñente crucial en varios cursos de gramática inglesa, polo que este estudo proporciona unha exploración detallada dos diferentes constituíntes da frase verbal, incluíndo complementos e adxuntos, co fin de mellorar a súa comprensión dende o punto de vista didáctico. A primeira fase da unidade consiste nunha análise dos recursos gramaticais fundamentais dispoñibles na literatura, proporcionando unha visión ampla dos enfoques e metodoloxías existentes. Despois diso, mergullarei na creación dunha unidade didáctica especial destinada a mellorar a comprensión das frases verbais nun curso de gramática ideal. A unidade deseñada inclúe unha descrición detallada de cada clase de VP, presentando fichas precisas e unha serie de exercicios destinados a reforzar os conceptos aprendidos. Cada clase está meticulosamente planificada para construír o que o alumno aprendeu antes, garantindo a comprensión dos compoñentes das frases verbais e como utilizalas de forma eficaz en diferentes contextos.
Dirección
Acuña Fariña, Juan Carlos (Titoría)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Titor do alumno)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Titor do alumno)
A adquisición inconsciente do inglés a través das redes sociais.
Autoría
I.M.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
I.M.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
14.02.2024 10:00
14.02.2024 10:00
Resumo
Na actualidade, aprender unha lingua non é necesariamente un proceso que requira a axuda de un profesor para saber escribila ou falala de maneira correcta. Cos avances tecnolóxicos podemos adquirir un idioma dende a casa, sen que sexa necesaria a axuda de alguén. Dispoñemos de ferramentas básicas como Internet, a música, as películas, as series e incluso as redes sociais. A lingua inglesa é un idioma moi utilizado no mundo, polo que podemos estar aprendendo de maneira inconsciente mentres pasamos o rato nas redes sociais. Neste traballo, centrareime na forma de adquirir inglés de maneira inconsciente a través das redes sociais como TikTok, Twitter ou Instagram. Sabemos que utilizándoas, ademais de entreternos ou actualizarnos, podemos estar aprendendo inglés. Tan só con telas no idioma que nos gustaría aprender, podemos adquirir vocabulario e expresións de uso frecuente. Ademais, podemos encontrar moitos vídeos en inglés, que podemos ver con subtítulos e aprender diferentes acentos, dependendo de onde sexa a persoa que grava o vídeo. Outro punto importante é que existen moitas contas que se dedican exclusivamente a subir contido sobre o aprendizaxe da lingua, unha forma divertida de considerar a aprendizaxe do inglés. O obxectivo principal deste traballo é mostrar unha visión diferente da adquisición da lingua inglesa, nada similar á aprendizaxe académica, exclusivamente a través das redes sociais, presentes todos os días nas nosas vidas. Ademais, se o tempo o permite, incluirase unha enquisa a persoas de distintas idades para comprobar o impacto real que teñen as redes sociais na aprendizaxe de linguas e o seu coñecemento.
Na actualidade, aprender unha lingua non é necesariamente un proceso que requira a axuda de un profesor para saber escribila ou falala de maneira correcta. Cos avances tecnolóxicos podemos adquirir un idioma dende a casa, sen que sexa necesaria a axuda de alguén. Dispoñemos de ferramentas básicas como Internet, a música, as películas, as series e incluso as redes sociais. A lingua inglesa é un idioma moi utilizado no mundo, polo que podemos estar aprendendo de maneira inconsciente mentres pasamos o rato nas redes sociais. Neste traballo, centrareime na forma de adquirir inglés de maneira inconsciente a través das redes sociais como TikTok, Twitter ou Instagram. Sabemos que utilizándoas, ademais de entreternos ou actualizarnos, podemos estar aprendendo inglés. Tan só con telas no idioma que nos gustaría aprender, podemos adquirir vocabulario e expresións de uso frecuente. Ademais, podemos encontrar moitos vídeos en inglés, que podemos ver con subtítulos e aprender diferentes acentos, dependendo de onde sexa a persoa que grava o vídeo. Outro punto importante é que existen moitas contas que se dedican exclusivamente a subir contido sobre o aprendizaxe da lingua, unha forma divertida de considerar a aprendizaxe do inglés. O obxectivo principal deste traballo é mostrar unha visión diferente da adquisición da lingua inglesa, nada similar á aprendizaxe académica, exclusivamente a través das redes sociais, presentes todos os días nas nosas vidas. Ademais, se o tempo o permite, incluirase unha enquisa a persoas de distintas idades para comprobar o impacto real que teñen as redes sociais na aprendizaxe de linguas e o seu coñecemento.
Dirección
GONZALEZ ALVAREZ, ELSA MARIA (Titoría)
GONZALEZ ALVAREZ, ELSA MARIA (Titoría)
Tribunal
GONZALEZ ALVAREZ, ELSA MARIA (Titor do alumno)
GONZALEZ ALVAREZ, ELSA MARIA (Titor do alumno)
O Problema Da Cultura Na Tradución De Literatura Infantil
Autoría
C.R.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.R.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
14.02.2024 09:30
14.02.2024 09:30
Resumo
O tema deste traballo é o tratamento da cultura na tradución literaria, a que é especialmente problemática na ficción para nenos. A cultura sempre foi un elemento difícil de tratar na traducción, e esa é a razón pola que é un tema central na teoría da tradución. A xente de países ou etnias diferentes, teñen tradicións específicas, e unha percepción particular do mundo, todas esas cousas son difíciles de reproducir noutros idiomas para xente con contextos culturais diferentes. Moitos académicos de tradución escribiron sobre este problema, pero Lawrence Venuti destaca do resto, resaltando as dúas técnicas posibles a empregar na tradución, “domesticación” (cambiar ou adaptar o texto orixinal á nova cultura) e “estranxeirización” (dar preferencia ao texto orixinal e manter os seus elementos culturais ao traducilo) (Venuti, 2005). O obxectivo do meu traballo é analizar e explicar as estratexias que se empregan para resolver os problemas que poden aparecer ao traducir elementos culturais, especialmente na literatura para nenos, porque “young readers cannot be expected to have acquired the breadth of understanding of other cultures, languages and geographies that are taken for granted in an adult readership” (Lathey, 2006). Polo tanto, a miña tese dividirase en dúas seccións. Na primeira, farei unha revisión da tradución da cultura xeral, e máis especificamente da tradución da cultura na ficción infantil. Na segunda parte, aplicarei toda esta información para realizar unha análise comparativa do tratamento da cultura na tradución dunha colección pequena de textos para nenos de inglés a español, centrándome na identificación dos elementos culturais no texto orixinal, e describindo os procedementos de tradución que se empregan na súa tradución. O propósito final é determinar cal dos dous polos de domesticación ou estranxeirización é privilexiado.
O tema deste traballo é o tratamento da cultura na tradución literaria, a que é especialmente problemática na ficción para nenos. A cultura sempre foi un elemento difícil de tratar na traducción, e esa é a razón pola que é un tema central na teoría da tradución. A xente de países ou etnias diferentes, teñen tradicións específicas, e unha percepción particular do mundo, todas esas cousas son difíciles de reproducir noutros idiomas para xente con contextos culturais diferentes. Moitos académicos de tradución escribiron sobre este problema, pero Lawrence Venuti destaca do resto, resaltando as dúas técnicas posibles a empregar na tradución, “domesticación” (cambiar ou adaptar o texto orixinal á nova cultura) e “estranxeirización” (dar preferencia ao texto orixinal e manter os seus elementos culturais ao traducilo) (Venuti, 2005). O obxectivo do meu traballo é analizar e explicar as estratexias que se empregan para resolver os problemas que poden aparecer ao traducir elementos culturais, especialmente na literatura para nenos, porque “young readers cannot be expected to have acquired the breadth of understanding of other cultures, languages and geographies that are taken for granted in an adult readership” (Lathey, 2006). Polo tanto, a miña tese dividirase en dúas seccións. Na primeira, farei unha revisión da tradución da cultura xeral, e máis especificamente da tradución da cultura na ficción infantil. Na segunda parte, aplicarei toda esta información para realizar unha análise comparativa do tratamento da cultura na tradución dunha colección pequena de textos para nenos de inglés a español, centrándome na identificación dos elementos culturais no texto orixinal, e describindo os procedementos de tradución que se empregan na súa tradución. O propósito final é determinar cal dos dous polos de domesticación ou estranxeirización é privilexiado.
Dirección
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
O soño americano: unha mentalidade ilusoria
Autoría
N.C.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.C.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
21.06.2024 10:30
21.06.2024 10:30
Resumo
O obxectivo desta tese será realizar unha análise sobre o concepto do Gran Soño Americano, intimamente ligado á identidade estadounidense, e que se pode ver nas obras seleccionadas, O Gran Gatsby de F. Scott Fitzgerald, entre outras que exemplifican o concepto, como as versións cinematográficas de Glengarry Glen Ross de David Mamet e A Morte dun Viaxante de Arthur Miller. Desta maneira, despois de analizar estas obras multidisciplinares, seremos capaces de entender os valores e modelos de conduta que rexen a sociedade estadounidense e a súa literatura, vista unha vez máis como un reflexo da realidade máis obxectiva. Analizaremos a realidade ilusoria causada polas promesas do Soño Americano nestas obras e veremos como afecta profundamente ao desenvolvemento psicolóxico dos personaxes. Por iso, procederemos identificando as características narrativas máis básicas do soño americano: o seu actor ou heroe, o seu escenario e a súa acción principal, e logo, tratar da imposibilidade de acadar o éxito real, fracasando en ser o home feito a si mesmo que intentaron ser.
O obxectivo desta tese será realizar unha análise sobre o concepto do Gran Soño Americano, intimamente ligado á identidade estadounidense, e que se pode ver nas obras seleccionadas, O Gran Gatsby de F. Scott Fitzgerald, entre outras que exemplifican o concepto, como as versións cinematográficas de Glengarry Glen Ross de David Mamet e A Morte dun Viaxante de Arthur Miller. Desta maneira, despois de analizar estas obras multidisciplinares, seremos capaces de entender os valores e modelos de conduta que rexen a sociedade estadounidense e a súa literatura, vista unha vez máis como un reflexo da realidade máis obxectiva. Analizaremos a realidade ilusoria causada polas promesas do Soño Americano nestas obras e veremos como afecta profundamente ao desenvolvemento psicolóxico dos personaxes. Por iso, procederemos identificando as características narrativas máis básicas do soño americano: o seu actor ou heroe, o seu escenario e a súa acción principal, e logo, tratar da imposibilidade de acadar o éxito real, fracasando en ser o home feito a si mesmo que intentaron ser.
Dirección
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titoría)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titor do alumno)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titor do alumno)
As bruxas na cultura popular moderna dos Estados Unidos
Autoría
N.P.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.P.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 12:00
16.07.2024 12:00
Resumo
A sociedade occidental estivo obsesionada co concepto da bruxería desde a súa orixe. Os mitos orixinais da tradición occidental europea foron levados ao Novo Mundo polo puritanismo, unha relixión que durante séculos consolidaría o marco relixioso norteamericano. O concepto de bruxa encarna ao colectivo de mulleres que van en contra da sociedade patriarcal e cristiá dominante. Aquelas que están libres de vergoña, gozan de poder e graza e fan libre uso da súa sexualidade. Na sociedade puritana, estas ideas eran inaceptables e foron as causas fundamentais da caza de bruxas, sendo os xuízos de Salem (1692-1693) a máis destacada. Este traballo pretende albiscar como a bruxería pasou de ser unha ferramenta de opresión durante o puritanismo a converterse nunha fonte de empoderamento na América do Norte actual. Utilizando unha serie de referencias mediáticas, este documento mostra como o concepto de bruxa evolucionou ao longo do tempo; da temible feiticeira a un individuo revolucionario que non se inscribe na sociedade circundante. A película La bruja (2015), reinterpreta verazmente á meiga puritana desde un punto de vista feminista, representándoa como un pesadelo misóxino. Este estudo tamén se centrará en como acontecementos atroces como a caza de bruxas de Salem foron adoptados nos medios de comunicación. Na década de 1960, coa popular serie de televisión Embrujada, a cidade de Salem experimentou un rexurdimento e deixou de avergoñarse dos xuízos. Más recentemente, a serie de Netflix Las escalofriantes aventuras de Sabrina contribuíu á creación da bruxa adolescente e moderna, e mesmo Coven, de American Horror Story, critica o estereotipo. Ademais, o interese das novas xeracións polo ocultismo é algo que non se pode ignorar. Os autores de The New Generation Witches (2007), Aloi e Johnston, consideran que esta tendencia está en todas partes: desde os andeis das principais librerías e as páxinas das revistas adolescentes, ata as películas e as series de televisión máis populares. Este traballo pretende mostrar o estendido que está o novo concepto da bruxa na cultura moderna norteamericana.
A sociedade occidental estivo obsesionada co concepto da bruxería desde a súa orixe. Os mitos orixinais da tradición occidental europea foron levados ao Novo Mundo polo puritanismo, unha relixión que durante séculos consolidaría o marco relixioso norteamericano. O concepto de bruxa encarna ao colectivo de mulleres que van en contra da sociedade patriarcal e cristiá dominante. Aquelas que están libres de vergoña, gozan de poder e graza e fan libre uso da súa sexualidade. Na sociedade puritana, estas ideas eran inaceptables e foron as causas fundamentais da caza de bruxas, sendo os xuízos de Salem (1692-1693) a máis destacada. Este traballo pretende albiscar como a bruxería pasou de ser unha ferramenta de opresión durante o puritanismo a converterse nunha fonte de empoderamento na América do Norte actual. Utilizando unha serie de referencias mediáticas, este documento mostra como o concepto de bruxa evolucionou ao longo do tempo; da temible feiticeira a un individuo revolucionario que non se inscribe na sociedade circundante. A película La bruja (2015), reinterpreta verazmente á meiga puritana desde un punto de vista feminista, representándoa como un pesadelo misóxino. Este estudo tamén se centrará en como acontecementos atroces como a caza de bruxas de Salem foron adoptados nos medios de comunicación. Na década de 1960, coa popular serie de televisión Embrujada, a cidade de Salem experimentou un rexurdimento e deixou de avergoñarse dos xuízos. Más recentemente, a serie de Netflix Las escalofriantes aventuras de Sabrina contribuíu á creación da bruxa adolescente e moderna, e mesmo Coven, de American Horror Story, critica o estereotipo. Ademais, o interese das novas xeracións polo ocultismo é algo que non se pode ignorar. Os autores de The New Generation Witches (2007), Aloi e Johnston, consideran que esta tendencia está en todas partes: desde os andeis das principais librerías e as páxinas das revistas adolescentes, ata as películas e as series de televisión máis populares. Este traballo pretende mostrar o estendido que está o novo concepto da bruxa na cultura moderna norteamericana.
Dirección
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Desentrañando o Misterio de The Moonstone: a Era Victoriana e as súas Inquietudes
Autoría
R.O.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
R.O.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 10:00
16.07.2024 10:00
Resumo
A Era Victoriana foi un dos períodos máis importantes da historia de Gran Bretaña. O país sufriu cambios case radicais debido á aceleración do progreso económico, tecnolóxico, industrial e, incluso, sociocultural. A literatura do momento reflectiu esos cambios de época. Unha das obras literarias que mellor representa estos cambios é The Moonstone, unha novela escrita por Wilkie Collins e publicada en 1868. Esta novela non só é un repositorio dos valores Victorianos, senon tamén un reflexo das inquietudes máis relevantes do período. A tese proposta neste traballo estará dividida en dúas partes que avanzan dende unha contextualización xeral á análise da novela de Collins: I.1. unha breve introdución á Era Victoriana; I.2. un resumo conciso da biografía de Wilkie Collins; I.3. unha pequena descrición xeral da industria literaria do período, que presta especial atención ao xénero da novela sensacionalista e á recepción de The Moonstone; II.1. unha explicación das cuestións de dexeneración e raza e a súa relación coa novela; II.2. unha breve análise de como a feminidade, a masculinidade e a sexualidade está representada na novela; II.3. unha interpretación de como as nocións de progreso e inseguridade moral son retratadas no marco da novela.
A Era Victoriana foi un dos períodos máis importantes da historia de Gran Bretaña. O país sufriu cambios case radicais debido á aceleración do progreso económico, tecnolóxico, industrial e, incluso, sociocultural. A literatura do momento reflectiu esos cambios de época. Unha das obras literarias que mellor representa estos cambios é The Moonstone, unha novela escrita por Wilkie Collins e publicada en 1868. Esta novela non só é un repositorio dos valores Victorianos, senon tamén un reflexo das inquietudes máis relevantes do período. A tese proposta neste traballo estará dividida en dúas partes que avanzan dende unha contextualización xeral á análise da novela de Collins: I.1. unha breve introdución á Era Victoriana; I.2. un resumo conciso da biografía de Wilkie Collins; I.3. unha pequena descrición xeral da industria literaria do período, que presta especial atención ao xénero da novela sensacionalista e á recepción de The Moonstone; II.1. unha explicación das cuestións de dexeneración e raza e a súa relación coa novela; II.2. unha breve análise de como a feminidade, a masculinidade e a sexualidade está representada na novela; II.3. unha interpretación de como as nocións de progreso e inseguridade moral son retratadas no marco da novela.
Dirección
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Un Estudo Basado en Corpus sobre as Diferenzas Gramaticais entre o Inglés Contemporáneo Británico e o Americano.
Autoría
A.S.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.S.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
10.09.2024 12:30
10.09.2024 12:30
Resumo
As distintas características gramaticais entre o inglés americano e o inglés británico foron unha área de interese, aínda que non recibiron tanta atención como outros aspectos lingüísticos. Este traballo pretende abordar esta lagoa realizando un estudo exhaustivo que englobe tanto a análise teórica como o exame baseado en corpus. Os obxectivos desta investigación son dobres: en primeiro lugar, proporcionar unha comprensión teórica das variacións gramaticais entre as dúas variedades, tendo en conta os factores históricos, sociais e culturais que conformaron o seu desenvolvemento; e, en segundo lugar, verificar empíricamente estas distincións mediante a análise do uso da lingua no mundo real do Corpus of Contemporary American English (COCA) e do British National Corpus (BNC). A sección teórica afonda nas teorías lingüísticas e nos factores únicos que contribúen ás diferenzas gramaticais no inglés americano e británico. A análise baseada en corpus implica extraer datos das fontes mencionadas para comparar a frecuencia normalizada de características gramaticais seleccionadas, revelando evidencias concretas do uso real da lingua. A importancia deste estudo reside en arroxar luz sobre investigacións pouco exploradas, proporcionando unha visión equilibrada da variación gramatical a través de coñecementos teóricos e evidencias empíricas. Contribúe á nosa comprensión das diferenzas lingüísticas e serve como un recurso valioso para educadores de idiomas, tradutores e calquera persoa interesada nas variacións da lingua inglesa.
As distintas características gramaticais entre o inglés americano e o inglés británico foron unha área de interese, aínda que non recibiron tanta atención como outros aspectos lingüísticos. Este traballo pretende abordar esta lagoa realizando un estudo exhaustivo que englobe tanto a análise teórica como o exame baseado en corpus. Os obxectivos desta investigación son dobres: en primeiro lugar, proporcionar unha comprensión teórica das variacións gramaticais entre as dúas variedades, tendo en conta os factores históricos, sociais e culturais que conformaron o seu desenvolvemento; e, en segundo lugar, verificar empíricamente estas distincións mediante a análise do uso da lingua no mundo real do Corpus of Contemporary American English (COCA) e do British National Corpus (BNC). A sección teórica afonda nas teorías lingüísticas e nos factores únicos que contribúen ás diferenzas gramaticais no inglés americano e británico. A análise baseada en corpus implica extraer datos das fontes mencionadas para comparar a frecuencia normalizada de características gramaticais seleccionadas, revelando evidencias concretas do uso real da lingua. A importancia deste estudo reside en arroxar luz sobre investigacións pouco exploradas, proporcionando unha visión equilibrada da variación gramatical a través de coñecementos teóricos e evidencias empíricas. Contribúe á nosa comprensión das diferenzas lingüísticas e serve como un recurso valioso para educadores de idiomas, tradutores e calquera persoa interesada nas variacións da lingua inglesa.
Dirección
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titoría)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titor do alumno)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titor do alumno)
Voces na Tradución: Navegando pola Complexidade da Tradución Literaria do Galego ao Inglés
Autoría
M.R.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.R.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 10:30
16.07.2024 10:30
Resumo
O estudo das prácticas de tradución que implican linguas menos coñecidas, como o galego, está a chamar moito a atención nos últimos tempos. Porén, aínda se sabe pouco sobre as cuestións relacionadas con estas traducións. Este traballo pretende contribuír a unha mellor comprensión das complexidades da tradución literaria do galego ao inglés, centrándose na tradución dun fragmento literario. Os obxectivos do estudo inclúen unha ollada á complexa cuestión que rodea as decisións sobre a tradución final, especialmente nos casos de esforzos de colaboración co autor. En liña coa obra de Vanderschelden Authority in Literary Translation: Collaborating with the Author (2012) sobre a autoridade na tradución literaria, que subliña o crucial que é a cooperación autor-tradutor. Izan o da saca de Quiroga será o foco principal de estudo. A tese constará de dúas seccións. Faremos unha revisión exhaustiva da literatura existente sobre tradución do galego ao inglés, valorando a magnitude, os temas e a relevancia dos recursos dispoñibles. Aliñando con Bollitieri e Zanotti Os avant-textos das traducións: un estudo da interacción de Umberto Eco cos seus tradutores (2017). Partindo diso, traduciremos un fragmento da novela seleccionada, primeiro de forma autónoma e despois exploraremos os posibles beneficios de invitar ao autor a participar. A parte central do traballo dedicarase a analizar os problemas que poidan xurdir durante o proceso de tradución: debater sobre cuestións relacionadas coa fidelidade ao orixinal, o tratamento das especificidades culturais e lingüísticas e as decisións creativas do tradutor. O obxectivo principal é contribuír á ampliación do coñecemento sobre a tradución do galego ao inglés e as complexidades inherentes a este proceso. En definitiva, enriquecer a nosa comprensión dos retos aos que se enfrontan os tradutores nesta combinación lingüística específica e de como a voz do autor orixinal pode integrarse no proceso de tradución.
O estudo das prácticas de tradución que implican linguas menos coñecidas, como o galego, está a chamar moito a atención nos últimos tempos. Porén, aínda se sabe pouco sobre as cuestións relacionadas con estas traducións. Este traballo pretende contribuír a unha mellor comprensión das complexidades da tradución literaria do galego ao inglés, centrándose na tradución dun fragmento literario. Os obxectivos do estudo inclúen unha ollada á complexa cuestión que rodea as decisións sobre a tradución final, especialmente nos casos de esforzos de colaboración co autor. En liña coa obra de Vanderschelden Authority in Literary Translation: Collaborating with the Author (2012) sobre a autoridade na tradución literaria, que subliña o crucial que é a cooperación autor-tradutor. Izan o da saca de Quiroga será o foco principal de estudo. A tese constará de dúas seccións. Faremos unha revisión exhaustiva da literatura existente sobre tradución do galego ao inglés, valorando a magnitude, os temas e a relevancia dos recursos dispoñibles. Aliñando con Bollitieri e Zanotti Os avant-textos das traducións: un estudo da interacción de Umberto Eco cos seus tradutores (2017). Partindo diso, traduciremos un fragmento da novela seleccionada, primeiro de forma autónoma e despois exploraremos os posibles beneficios de invitar ao autor a participar. A parte central do traballo dedicarase a analizar os problemas que poidan xurdir durante o proceso de tradución: debater sobre cuestións relacionadas coa fidelidade ao orixinal, o tratamento das especificidades culturais e lingüísticas e as decisións creativas do tradutor. O obxectivo principal é contribuír á ampliación do coñecemento sobre a tradución do galego ao inglés e as complexidades inherentes a este proceso. En definitiva, enriquecer a nosa comprensión dos retos aos que se enfrontan os tradutores nesta combinación lingüística específica e de como a voz do autor orixinal pode integrarse no proceso de tradución.
Dirección
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
O adxectivo e a súa relación con outras clases de palabras
Autoría
D.R.D.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
D.R.D.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
15.02.2024 11:00
15.02.2024 11:00
Resumo
O presente traballo de Fin de Grado centrarase nas relacions do adxectivo con outras clases de palabras coas que garda afinidade, ben formal, ben semantica. O traballo iniciarase co concepto de adxectivo, as suas caracteristicas formais, a suas distintas clases e as suas posibilidades sintagmaticas. A continuacion, centrareime no obxectivo principal deste traballo, que son as relacion que manten con outras clases de palabras (substantivo, adverbio, determinante e pronome), ben por razon historicas, de evolucion das formas dende o latin, ou por proximidade semantica ou sintagmatica e os casos de neutralizacion parcial entre categorias. Esta segunda parte do traballo estara estruturada en diferentes apartados dedicados a relación que manten o adxectivo con cada unha destas clases de palabras, finalizando cunha conclusion sobre os criterios que nos permiten distinguir as clases de palabras e o seu caracter non sempre discreto. O traballo non tera unha dimension cuantitativa e as fontes documentales seran tanto bibliografia especifica sobre as clases de palabras e informacion de fontes lexicograficas como o uso de corpus de referencia para a obtencion de datos.
O presente traballo de Fin de Grado centrarase nas relacions do adxectivo con outras clases de palabras coas que garda afinidade, ben formal, ben semantica. O traballo iniciarase co concepto de adxectivo, as suas caracteristicas formais, a suas distintas clases e as suas posibilidades sintagmaticas. A continuacion, centrareime no obxectivo principal deste traballo, que son as relacion que manten con outras clases de palabras (substantivo, adverbio, determinante e pronome), ben por razon historicas, de evolucion das formas dende o latin, ou por proximidade semantica ou sintagmatica e os casos de neutralizacion parcial entre categorias. Esta segunda parte do traballo estara estruturada en diferentes apartados dedicados a relación que manten o adxectivo con cada unha destas clases de palabras, finalizando cunha conclusion sobre os criterios que nos permiten distinguir as clases de palabras e o seu caracter non sempre discreto. O traballo non tera unha dimension cuantitativa e as fontes documentales seran tanto bibliografia especifica sobre as clases de palabras e informacion de fontes lexicograficas como o uso de corpus de referencia para a obtencion de datos.
Dirección
JIMENEZ JULIA, TOMAS EDUARDO (Titoría)
JIMENEZ JULIA, TOMAS EDUARDO (Titoría)
Tribunal
JIMENEZ JULIA, TOMAS EDUARDO (Titor do alumno)
JIMENEZ JULIA, TOMAS EDUARDO (Titor do alumno)
A adaptación literaria no franquismo a través das películas de José Luis Sáenz de Heredia
Autoría
B.V.V.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
B.V.V.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2024 09:30
18.07.2024 09:30
Resumo
Das 432 películas realizadas na primeira década da dictadura franquista, 196 son adaptacións de obras literarias españolas. O seguinte traballo pretende debuxar un panorama xeral da adaptación literaria no franquismo a través dalgunhas obras dun dos maiores representantes do cine da época, José Luis Sáenz de Heredia. Cun lugar na historia do cinema español por ser o director da tremendamente reaccionario Raza e polo seu parentesco con José Antonio Primo de Rivera, a súa filmografía ofrece un exemplo bastante representativo dos presupostos teóricos que guiaron gran parte da producción cinematográfica basada en obras literarias na dictadura e reflexa as diferentes formas de afrontar a adaptación de textos durante o período histórico. O traballo centrarase en seis filmes baseados en obras literarias españolas: Raza, El escándalo, Las aguas bajan negras, Don Juan, Los derechos de la mujer y El indulto, e intentará analizar os rasgos formais e temáticos que os definen, así como dar conta das súas diverxencias en tanto que obras realizadas en distintos momentos do franquismo
Das 432 películas realizadas na primeira década da dictadura franquista, 196 son adaptacións de obras literarias españolas. O seguinte traballo pretende debuxar un panorama xeral da adaptación literaria no franquismo a través dalgunhas obras dun dos maiores representantes do cine da época, José Luis Sáenz de Heredia. Cun lugar na historia do cinema español por ser o director da tremendamente reaccionario Raza e polo seu parentesco con José Antonio Primo de Rivera, a súa filmografía ofrece un exemplo bastante representativo dos presupostos teóricos que guiaron gran parte da producción cinematográfica basada en obras literarias na dictadura e reflexa as diferentes formas de afrontar a adaptación de textos durante o período histórico. O traballo centrarase en seis filmes baseados en obras literarias españolas: Raza, El escándalo, Las aguas bajan negras, Don Juan, Los derechos de la mujer y El indulto, e intentará analizar os rasgos formais e temáticos que os definen, así como dar conta das súas diverxencias en tanto que obras realizadas en distintos momentos do franquismo
Dirección
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Titoría)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
Unha aproximación á cotidianidade: Julio Cortázar, Italo Calvino e Raymond Carver
Autoría
R.F.D.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
R.F.D.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
17.07.2024 12:00
17.07.2024 12:00
Resumo
No seu traballo L’Invention du quotidienne, de 1980, Michel De Certeau examina como as prácticas cotidianas aparentemente mundanas son, en realidade, espazos de resistencia e creatividade onde os individuos se apropian do seu entorno e producen significado dentro das estructuras sociais e culturais dominantes. Partindo desta obra, examinaranse os diferentes enfoques que tres deos escritores chave do século XX proxectan para a cotidianeidade na súa producción breve: Julio Cortázar, Italo Calvino e Raymond Carver exploran a vida cotiá de maneira detallada para revelar complexidades e tensións inherentes ás interacción humanas e a existencia diaria. A través de contos incluídos nos libros Todos los fuegos el fuego (1966), Gli amori difficili (1970) e Will You Please Be Quiet, Please? (1976) analizarase a representación da cotidianeidade e o uso que de esta ferramienta fan os autores nunhas obras que mostran desde moi preto como os individuos buscan o significado nas súas vidas.
No seu traballo L’Invention du quotidienne, de 1980, Michel De Certeau examina como as prácticas cotidianas aparentemente mundanas son, en realidade, espazos de resistencia e creatividade onde os individuos se apropian do seu entorno e producen significado dentro das estructuras sociais e culturais dominantes. Partindo desta obra, examinaranse os diferentes enfoques que tres deos escritores chave do século XX proxectan para a cotidianeidade na súa producción breve: Julio Cortázar, Italo Calvino e Raymond Carver exploran a vida cotiá de maneira detallada para revelar complexidades e tensións inherentes ás interacción humanas e a existencia diaria. A través de contos incluídos nos libros Todos los fuegos el fuego (1966), Gli amori difficili (1970) e Will You Please Be Quiet, Please? (1976) analizarase a representación da cotidianeidade e o uso que de esta ferramienta fan os autores nunhas obras que mostran desde moi preto como os individuos buscan o significado nas súas vidas.
Dirección
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
Tribunal
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
A continuidade e ruptura do arquetipo do héroe na narrativa contemporánea
Autoría
M.R.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.R.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2024 10:30
18.07.2024 10:30
Resumo
Este proxecto ten como obxectivo realizar un estudo que analice a persistencia do arquetipo do heroe na literatura. En primeiro lugar, levarase a cabo unha revisión teórica na que se abordarán as características máis destacadas dos personaxes heroicos. Na segunda parte do proxecto aplicaranse os coñecementos adquiridos previamente en dúas obras literarias de diferentes épocas. O estudo comenzará co heroe medieval, específicamente o Cid Campeador do Cantar de Mio Cid; despois centrareime en Derguín Gorión da obra La Espada de Fuego de Javier Negrete, para finalizar cunha comparación entre ambos, estudando as súas semellanzas e diferenzas. Con este traballo pretendo estudar a figura do heroe dende unha perspectiva comparatista, mostrando de maneira panorámica como evolucionou dende a Idade Media ata a actualidade, analizando que elementos se manteñen constantes e cales foron variando ao longo do tempo.
Este proxecto ten como obxectivo realizar un estudo que analice a persistencia do arquetipo do heroe na literatura. En primeiro lugar, levarase a cabo unha revisión teórica na que se abordarán as características máis destacadas dos personaxes heroicos. Na segunda parte do proxecto aplicaranse os coñecementos adquiridos previamente en dúas obras literarias de diferentes épocas. O estudo comenzará co heroe medieval, específicamente o Cid Campeador do Cantar de Mio Cid; despois centrareime en Derguín Gorión da obra La Espada de Fuego de Javier Negrete, para finalizar cunha comparación entre ambos, estudando as súas semellanzas e diferenzas. Con este traballo pretendo estudar a figura do heroe dende unha perspectiva comparatista, mostrando de maneira panorámica como evolucionou dende a Idade Media ata a actualidade, analizando que elementos se manteñen constantes e cales foron variando ao longo do tempo.
Dirección
GUTIERREZ GARCIA, SANTIAGO (Titoría)
GUTIERREZ GARCIA, SANTIAGO (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
A defensa das mulleres de Christine de Pizan a través de A Cidade das Damas.
Autoría
M.N.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.N.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
21.06.2024 11:20
21.06.2024 11:20
Resumo
O presente traballo académico da escritora humanista e unha das primeras femmes de lettres que convertiu a ocupación intelectual nunha profesión, tratará sobre a figura de Christine de Pizan. Esta autora será o vértice principal sobre o cal versará a análise da súa obra Le Livre de la Cité des Dames (1405) e dilucidaremos por que se considera precursora do feminismo occidental actual. Ante o rechazo das regras tradicionais e misóxinas que prevalecían nos séculos XIV e XV, De Pizan escribiu en defensa de tódalas mulleres ante a subordinación total na que vivían polo simple feito de selo. Así pois, grazas a A Cidade das Damas, a autora desprega unha serie de criterios para exaltar a capacidade intelectual das mulleres, as súas virtudes e a refutar os tópicos e os argumentos máis utilizados en contra delas a partir da cita dunha ampla gama de figuras femininas ilustres que se atopan na susodita cidade.
O presente traballo académico da escritora humanista e unha das primeras femmes de lettres que convertiu a ocupación intelectual nunha profesión, tratará sobre a figura de Christine de Pizan. Esta autora será o vértice principal sobre o cal versará a análise da súa obra Le Livre de la Cité des Dames (1405) e dilucidaremos por que se considera precursora do feminismo occidental actual. Ante o rechazo das regras tradicionais e misóxinas que prevalecían nos séculos XIV e XV, De Pizan escribiu en defensa de tódalas mulleres ante a subordinación total na que vivían polo simple feito de selo. Así pois, grazas a A Cidade das Damas, a autora desprega unha serie de criterios para exaltar a capacidade intelectual das mulleres, as súas virtudes e a refutar os tópicos e os argumentos máis utilizados en contra delas a partir da cita dunha ampla gama de figuras femininas ilustres que se atopan na susodita cidade.
Dirección
GUTIERREZ GARCIA, SANTIAGO (Titoría)
GUTIERREZ GARCIA, SANTIAGO (Titoría)
Tribunal
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
Sátira e picaresca na Vida de Torres Villarroel
Autoría
C.M.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
C.M.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
17.07.2024 12:30
17.07.2024 12:30
Resumo
A Vida de Diego de Torres Villarroel (1694-1770), tamén coñecido como o Piscator de Salamanca, foi o xerme dalgúns grandes debates da literatura xa non só pola súa ambigua clasificación xenérica, senón tamén pola súa encarnación da figura do pícaro propia do Século de Ouro español. Non é a primeira vez que este autor chama a atención das miradas dos críticos e os estudosos: é de gran interese lembrar os seus famosos almanaques cos que, grazas ás súas escandalosas predicións, como a morte do rei francés Luis I, revolucionou a sociedade dieciochesca. O presente traballo propón un estudo da devandita obra, en concreto unha análise do propio autor en comparación, con esta emblemática figura literaria. Para fundamentar esa análise, establecerase unha tipoloxía xeral de trazos do pícaro apoiada en obras crave do xénero, como o Lazarillo de Tormes, O Buscón, o Guzmán de Alfarache ou A pícara Justina. O seu contraste coa biografía e a Vida de Villarroel permitirá calibrar ata que punto pódeselle considerar un pícaro dieciochesco. Ademais diso, a análise da Vida permitirá de limitar un panorama de tipos e costumes sociais que son obxecto da crítica de Torres Villarroel, personaxe complexo no que convivían o catedrático de matemáticas na Universidade de Salamanca e o agudo e burlona testemuña da realidade do seu tempo.
A Vida de Diego de Torres Villarroel (1694-1770), tamén coñecido como o Piscator de Salamanca, foi o xerme dalgúns grandes debates da literatura xa non só pola súa ambigua clasificación xenérica, senón tamén pola súa encarnación da figura do pícaro propia do Século de Ouro español. Non é a primeira vez que este autor chama a atención das miradas dos críticos e os estudosos: é de gran interese lembrar os seus famosos almanaques cos que, grazas ás súas escandalosas predicións, como a morte do rei francés Luis I, revolucionou a sociedade dieciochesca. O presente traballo propón un estudo da devandita obra, en concreto unha análise do propio autor en comparación, con esta emblemática figura literaria. Para fundamentar esa análise, establecerase unha tipoloxía xeral de trazos do pícaro apoiada en obras crave do xénero, como o Lazarillo de Tormes, O Buscón, o Guzmán de Alfarache ou A pícara Justina. O seu contraste coa biografía e a Vida de Villarroel permitirá calibrar ata que punto pódeselle considerar un pícaro dieciochesco. Ademais diso, a análise da Vida permitirá de limitar un panorama de tipos e costumes sociais que son obxecto da crítica de Torres Villarroel, personaxe complexo no que convivían o catedrático de matemáticas na Universidade de Salamanca e o agudo e burlona testemuña da realidade do seu tempo.
Dirección
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titoría)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titoría)
Tribunal
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Vogal)
A tradición do marabilloso na literatura medieval de viaxes. Análisis de Andanças e viajes de Pero Tafur
Autoría
L.L.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
L.L.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
09.09.2024 16:30
09.09.2024 16:30
Resumo
Este traballo académico formúlase co obxectivo de explorar o concepto do marabilloso na literatura de viaxes ó longo da Idade Media, poñendo o foco en Andanças e viajes do autor Pero Tafur, unha obra do s. XV na que narra a súa viaxe pola zona do Mediterráneo, Oriente Próximo e Europa. O traballo constará de dúas partes: en primeiro lugar, realizarase unha introdución sobre o que se entende por literatura de viaxes, a súa orixe, as súas principais características e obras máis representativas; ademáis, analizarase a tradición existente neste tipo de relatos do marabilloso, coa presencia destacada de elementos sobrenaturais e extraordinarios acompañando ós protagonistas nos seus periplos viaxeiros. A segunda parte poñerá o foco nos mirabilia presentes en Andanças e viajes, analizando os seus rasgos característicos e os distintos procedementos que utiliza o autor para introducilos na obra. Na medida do posible, tratarase de concluir cales son os elementos marabillosos máis frecuentes e definitorios neste texto.
Este traballo académico formúlase co obxectivo de explorar o concepto do marabilloso na literatura de viaxes ó longo da Idade Media, poñendo o foco en Andanças e viajes do autor Pero Tafur, unha obra do s. XV na que narra a súa viaxe pola zona do Mediterráneo, Oriente Próximo e Europa. O traballo constará de dúas partes: en primeiro lugar, realizarase unha introdución sobre o que se entende por literatura de viaxes, a súa orixe, as súas principais características e obras máis representativas; ademáis, analizarase a tradición existente neste tipo de relatos do marabilloso, coa presencia destacada de elementos sobrenaturais e extraordinarios acompañando ós protagonistas nos seus periplos viaxeiros. A segunda parte poñerá o foco nos mirabilia presentes en Andanças e viajes, analizando os seus rasgos característicos e os distintos procedementos que utiliza o autor para introducilos na obra. Na medida do posible, tratarase de concluir cales son os elementos marabillosos máis frecuentes e definitorios neste texto.
Dirección
GONZALEZ MARTINEZ, DEBORA (Titoría)
GONZALEZ MARTINEZ, DEBORA (Titoría)
Tribunal
GONZALEZ MARTINEZ, DEBORA (Titor do alumno)
GONZALEZ MARTINEZ, DEBORA (Titor do alumno)
Estructuras de parentesco e vasalaxe presentes no Cantar de mío Cid
Autoría
M.F.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.F.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
15.02.2024 12:00
15.02.2024 12:00
Resumo
No presente traballo privilexiaremos o estudo dos vínculos familiares e, de modo complementario, o dos lazos de vasalaxe, analizando tamén eventuais aspectos comúns na medida en que ambas as cuestións están, en gran medida, vinculadas entre si. Os Infantes de Carrión e as súas relacións coas fillas do Cid, Dona Elvira e Dona Sol, terán un tratamento relevante dado que condicionan a estrutura tripartita do texto que se estableceu tradicionalmente. De idéntica maneira, terán tamén importancia na análise os personaxes máis sobresalientes da contorna cidiano que teñan especial relevancia polos seus vínculos co Campeador e os seus parentes máis achegados.
No presente traballo privilexiaremos o estudo dos vínculos familiares e, de modo complementario, o dos lazos de vasalaxe, analizando tamén eventuais aspectos comúns na medida en que ambas as cuestións están, en gran medida, vinculadas entre si. Os Infantes de Carrión e as súas relacións coas fillas do Cid, Dona Elvira e Dona Sol, terán un tratamento relevante dado que condicionan a estrutura tripartita do texto que se estableceu tradicionalmente. De idéntica maneira, terán tamén importancia na análise os personaxes máis sobresalientes da contorna cidiano que teñan especial relevancia polos seus vínculos co Campeador e os seus parentes máis achegados.
Dirección
LOPEZ MARTINEZ-MORAS, SANTIAGO (Titoría)
LOPEZ MARTINEZ-MORAS, SANTIAGO (Titoría)
Tribunal
LOPEZ MARTINEZ-MORAS, SANTIAGO (Titor do alumno)
LOPEZ MARTINEZ-MORAS, SANTIAGO (Titor do alumno)
Explorando os conceptos de cultismo e paganismo a través das narracións breves de Lovecraft.
Autoría
A.R.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.R.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
18.07.2024 12:00
18.07.2024 12:00
Resumo
Esta tese final centrarase na obra do autor norteamericano H.P. Lovecraft. O obxectivo principal deste TFG serán as manifestacións de cultismo e paganismo que xorden nalgunhas das obras deste autor. As narracións fundamentais para esta análise serán The Call of Cthulhu e The Shadow Over Innsmouth. Este traballo terá como finalidade a identificación de cultos pagáns en ambas obras e a exploración das razóns polas cales as personaxes se relacionan con estes grupos e son excluídas da sociedade. Para analizar estes temas, ofreceranse varias definicións dos termos cultismo e paganismo, ademais dunha minuciosa análise textual dos cultos e das manifestacións pagás que aparecen nas narracións. Amaior preocupación desta tese xirará arredor da análise de cultismo e paganismo como exemplos de worldbuilding que arrequecen estas obras. Outro obxectivo fundamental será pescudar as razóns que motivan o aparecemento dos cultos e como isto se relaciona co argumento das narracións. Por outra parte, este traballo tentará amosar o impacto que os cultos orixinan na poboación. Polo tanto, analizarase o funcionamento interno destas organizacións os tipos de prácticas que levan a cabo e as consecuencias que estes grupos causan nasociedade ficticia destas narracións.
Esta tese final centrarase na obra do autor norteamericano H.P. Lovecraft. O obxectivo principal deste TFG serán as manifestacións de cultismo e paganismo que xorden nalgunhas das obras deste autor. As narracións fundamentais para esta análise serán The Call of Cthulhu e The Shadow Over Innsmouth. Este traballo terá como finalidade a identificación de cultos pagáns en ambas obras e a exploración das razóns polas cales as personaxes se relacionan con estes grupos e son excluídas da sociedade. Para analizar estes temas, ofreceranse varias definicións dos termos cultismo e paganismo, ademais dunha minuciosa análise textual dos cultos e das manifestacións pagás que aparecen nas narracións. Amaior preocupación desta tese xirará arredor da análise de cultismo e paganismo como exemplos de worldbuilding que arrequecen estas obras. Outro obxectivo fundamental será pescudar as razóns que motivan o aparecemento dos cultos e como isto se relaciona co argumento das narracións. Por outra parte, este traballo tentará amosar o impacto que os cultos orixinan na poboación. Polo tanto, analizarase o funcionamento interno destas organizacións os tipos de prácticas que levan a cabo e as consecuencias que estes grupos causan nasociedade ficticia destas narracións.
Dirección
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
Neoloxismos e Creatividade Léxica na Linguaxe das Redes Sociais
Autoría
A.S.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.S.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
20.06.2024 12:45
20.06.2024 12:45
Resumo
Nos últimos 35 anos, a introdución da internet nas nosas vidas supuxo unha revolución na forma de interactuar e expresarse das persoas. Esta migración dixital fixo que as nosas relacións persoais baséense máis que nunca no texto, o que implicou importantes cambios na comunicación. O obxectivo principal deste proxecto é profundar no tema das palabras creadas orixinalmente na internet que, co tempo, fóronse introducindo na nosa fala cotiá. Centrareime en particular no proceso de creación de palabras, así como nos métodos seguidos para iso. Tamén se fará unha análise das consecuencias sociolingüísticas que involucran a introdución destes termos no vocabulario cotián das novas xeracións. Consideraranse principalmente dúas grandes e famosas redes sociais: X (Twitter) e Reddit. Estas plataformas son lugares perfectos para detectar a influencia e os cambios dinámicos na linguaxe, xa que contan con millóns de usuarios que participan en conversacións en tempo real. Isto crea unha contorna diversa e viva no que as novas palabras e expresións gañan terreo rapidamente e reflicten a natureza evolutiva da linguaxe. Entender esta evolución dinámica da linguaxe na esfera dixital é crucial para comprender as implicacións máis amplas do noso mundo cada vez máis interconectado. A análise estenderase a distintas formas de comunicación en liña, incluídos as mensaxes de texto, os comentarios e os contidos multimedia, que son lugares habituais onde se producen innovacións lingüísticas.
Nos últimos 35 anos, a introdución da internet nas nosas vidas supuxo unha revolución na forma de interactuar e expresarse das persoas. Esta migración dixital fixo que as nosas relacións persoais baséense máis que nunca no texto, o que implicou importantes cambios na comunicación. O obxectivo principal deste proxecto é profundar no tema das palabras creadas orixinalmente na internet que, co tempo, fóronse introducindo na nosa fala cotiá. Centrareime en particular no proceso de creación de palabras, así como nos métodos seguidos para iso. Tamén se fará unha análise das consecuencias sociolingüísticas que involucran a introdución destes termos no vocabulario cotián das novas xeracións. Consideraranse principalmente dúas grandes e famosas redes sociais: X (Twitter) e Reddit. Estas plataformas son lugares perfectos para detectar a influencia e os cambios dinámicos na linguaxe, xa que contan con millóns de usuarios que participan en conversacións en tempo real. Isto crea unha contorna diversa e viva no que as novas palabras e expresións gañan terreo rapidamente e reflicten a natureza evolutiva da linguaxe. Entender esta evolución dinámica da linguaxe na esfera dixital é crucial para comprender as implicacións máis amplas do noso mundo cada vez máis interconectado. A análise estenderase a distintas formas de comunicación en liña, incluídos as mensaxes de texto, os comentarios e os contidos multimedia, que son lugares habituais onde se producen innovacións lingüísticas.
Dirección
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titoría)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Os vampiros en literatura: a súa evolución estudada a través da Monster Theory
Autoría
A.R.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.R.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2024 10:45
19.06.2024 10:45
Resumo
Como figuras literarias, os vampiros foron capaces de hipnotizar aos seus lectores desde as súas primeiras aparicións en literatura ata agora. Non obstante, aínda que o noso interés neles mantívose firme, as súas representacións fluctuaron de maneira significativa ao longo do tempo nun intento por seguirlle o ritmo aos continuos cambios sociais. Este traballo de fin de grado examinará a evolución do vampiro en literatura, concretamente a través da Teoría do Monstro desenvolvida por Jeffrey Jerome Cohen, para mostrar cómo os vampiros se adaptaron habilmente para reflexar os desexos, medos e ansiedades que prevalecen nas súas respectivas sociedades. Para isto, a tesis dividirase en dúas partes. Na primera intentarase establecer unha definición clara do termo «vampiro» e estudiaranse os tres principais arquetipos do vampiro que podemos atopar en literatura: o vampiro monstruo, una criatura sen humanidad e que se move únicamente seguindo os seus instintos; o vampiro tráxico, criaturas agora humanizadas que parecen loitar contra a súa propia humanidade; e o vampiro romántico, capaz de amar e ser amado. Na segunda parte, a tesis centrarase na exploración da Monster Theory e a súa importancia para este traballo. Esta parte é bastante significativa, xa que as teorías de Cohen proporcionarán o marco teórico a través do cal se examinará a figura do vampiro. Para levar a cabo dito análisis, e para maior claridade, seleccionáronse tres obras principais para exemplificar as nocións e ideas exploradas a lo longo deste traballo: Drácula de Bram Stoker [1897 (1993)] (correspondente á época victoriana), Entrevista co vampiro de Anne Rice (1976) (que exemplifica os problemas do século XX) e a saga de Crepúsculo de Stephenie Meyer (2005- 2008) (representativa dos desexos do século XXI).
Como figuras literarias, os vampiros foron capaces de hipnotizar aos seus lectores desde as súas primeiras aparicións en literatura ata agora. Non obstante, aínda que o noso interés neles mantívose firme, as súas representacións fluctuaron de maneira significativa ao longo do tempo nun intento por seguirlle o ritmo aos continuos cambios sociais. Este traballo de fin de grado examinará a evolución do vampiro en literatura, concretamente a través da Teoría do Monstro desenvolvida por Jeffrey Jerome Cohen, para mostrar cómo os vampiros se adaptaron habilmente para reflexar os desexos, medos e ansiedades que prevalecen nas súas respectivas sociedades. Para isto, a tesis dividirase en dúas partes. Na primera intentarase establecer unha definición clara do termo «vampiro» e estudiaranse os tres principais arquetipos do vampiro que podemos atopar en literatura: o vampiro monstruo, una criatura sen humanidad e que se move únicamente seguindo os seus instintos; o vampiro tráxico, criaturas agora humanizadas que parecen loitar contra a súa propia humanidade; e o vampiro romántico, capaz de amar e ser amado. Na segunda parte, a tesis centrarase na exploración da Monster Theory e a súa importancia para este traballo. Esta parte é bastante significativa, xa que as teorías de Cohen proporcionarán o marco teórico a través do cal se examinará a figura do vampiro. Para levar a cabo dito análisis, e para maior claridade, seleccionáronse tres obras principais para exemplificar as nocións e ideas exploradas a lo longo deste traballo: Drácula de Bram Stoker [1897 (1993)] (correspondente á época victoriana), Entrevista co vampiro de Anne Rice (1976) (que exemplifica os problemas do século XX) e a saga de Crepúsculo de Stephenie Meyer (2005- 2008) (representativa dos desexos do século XXI).
Dirección
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
Superando o trauma: Natureza, Sororidade e Auto Descubrimento en As Flores Perdidas de Alice Hart, de Holly Ringland
Autoría
S.M.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
S.M.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 12:15
16.07.2024 12:15
Resumo
As Flores Perdidas de Alice Hart é unha novela escrita pola escritora australiana Holly Ringland e publicada en 2018. A novela trata sobre o crecemento de Alice Hart, unha nena que afronta unha traxedia e é levada pola súa avoa á súa granxa de flores, unha comunidade de mulleres que sufriron maltrato a mans dun home e están alí aprendendo a sandar. Durante a súa adolescencia, Alice emprenderá unha viaxe ao outback có propósito de encontrarse a si mesma, pero o amor volverá a poñela en perigo. Esta tese enfocarase nas causas e consecuencias do trauma, especialmente aquelas que derivan da existente violencia machista e da subordinación das mulleres nunha sociedade patriarcal. A miña principal intención é mostrar como a autora e as personaxes da novela enfróntanse e superan a dor e a culpa. Para alcanzar este obxectivo, abordarei os poderes rexeneradores e tranquilizadores da escritura na obra de Ringland, cuxa propia experiencia traumática inspirou a novela. Non obstante, tamén me centrarei nas diferentes alternativas que empregan as personaxes para curarse e liberarse das dolorosas memorias do pasado. Neste sentido, esta tese tamén examinará a sororidade, as relacións interxeracionais e o feminismo, tal e como se evidencia na novela a través da granxa de flores, unha comunidade de mulleres establecida para resistir ao abuso masculino que, ao mesmo tempo, demostrará o rol primordial do contacto destas mulleres coa natureza como terapia no contexto da Australia aborixe. Polo tanto, esta tese tamén estudará de forma crítica a linguaxe das flores e as imaxes florais como unha maneira alternativa de expresar medo e trauma, así como a importancia do auto-descubrimento no proceso de maduración. Para levalo a cabo, esta tese basearase dende unha perspectiva metodolóxica nos estudos do trauma, prestando especial atención a obras fundamentais como The Unclaimed History: Trauma, Narrative and History (1996), de Cathy Caruth, así como no concepto de Escritura Perigosa (Tom Spanbauer, 2016), que consiste en usar a ficción para relatar traumas pasados sen resolver. Finalmente, tamén farei referencia a obras relacionadas cos estudos de xénero e o feminismo, entre outras.
As Flores Perdidas de Alice Hart é unha novela escrita pola escritora australiana Holly Ringland e publicada en 2018. A novela trata sobre o crecemento de Alice Hart, unha nena que afronta unha traxedia e é levada pola súa avoa á súa granxa de flores, unha comunidade de mulleres que sufriron maltrato a mans dun home e están alí aprendendo a sandar. Durante a súa adolescencia, Alice emprenderá unha viaxe ao outback có propósito de encontrarse a si mesma, pero o amor volverá a poñela en perigo. Esta tese enfocarase nas causas e consecuencias do trauma, especialmente aquelas que derivan da existente violencia machista e da subordinación das mulleres nunha sociedade patriarcal. A miña principal intención é mostrar como a autora e as personaxes da novela enfróntanse e superan a dor e a culpa. Para alcanzar este obxectivo, abordarei os poderes rexeneradores e tranquilizadores da escritura na obra de Ringland, cuxa propia experiencia traumática inspirou a novela. Non obstante, tamén me centrarei nas diferentes alternativas que empregan as personaxes para curarse e liberarse das dolorosas memorias do pasado. Neste sentido, esta tese tamén examinará a sororidade, as relacións interxeracionais e o feminismo, tal e como se evidencia na novela a través da granxa de flores, unha comunidade de mulleres establecida para resistir ao abuso masculino que, ao mesmo tempo, demostrará o rol primordial do contacto destas mulleres coa natureza como terapia no contexto da Australia aborixe. Polo tanto, esta tese tamén estudará de forma crítica a linguaxe das flores e as imaxes florais como unha maneira alternativa de expresar medo e trauma, así como a importancia do auto-descubrimento no proceso de maduración. Para levalo a cabo, esta tese basearase dende unha perspectiva metodolóxica nos estudos do trauma, prestando especial atención a obras fundamentais como The Unclaimed History: Trauma, Narrative and History (1996), de Cathy Caruth, así como no concepto de Escritura Perigosa (Tom Spanbauer, 2016), que consiste en usar a ficción para relatar traumas pasados sen resolver. Finalmente, tamén farei referencia a obras relacionadas cos estudos de xénero e o feminismo, entre outras.
Dirección
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Titoría)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
'Removing the Mask': O Lirismo Confesional Feminista na Obra de Sylvia Plath e Taylor Swift
Autoría
J.G.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
J.G.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 09:00
16.07.2024 09:00
Resumo
Tanto Sylvia Plath como Taylor Swift son figuras cuxos traballos contan cunha axenda feminista. A pesar das súas diferentes traxectorias artísticas, é posible trazar certos paralelismos nas súas obras, como, por exemplo, o íntimo vínculo entre as súas vidas e a arte que produciron, ou a dimensión confesional de gran parte do seu traballo. Partindo destas premisas, esta disertación busca analizar a obra de ambas artistas como parte da tradición da lírica confesional. Ambas as dúas válense deste tipo de escritura para crear unha forma de lirismo íntima que tamén reflicte a súa axenda feminista. Para levar a cabo dito estudo, realizarei unha lectura detallada dunha selección de traballos de Plath e de Swift, fundamentando a miña análise tanto na teoría feminista coma en traballos críticos que tratan sobre a poesía confesional. A estrutura desta disertación consiste en dúas partes principais. A primeira parte estará adicada ao marco teórico, profundizando na crítica feminista e na poesía confesional. Posteriormente, a segunda parte proporcionará unha lectura detallada dunha serie de poemas de Sylvia Plath, e dun conxunto de letras de Taylor Swift, para trazar os paralelismos que se poden establecer no traballo lírico destas figuras. Así, este estudo comparativo pretende demostrar como Plath e Swift utilizaron o modo confesional nun intento de soportar as expectativas da sociedade, a experiencia femenina e as súas preocupación persoais.
Tanto Sylvia Plath como Taylor Swift son figuras cuxos traballos contan cunha axenda feminista. A pesar das súas diferentes traxectorias artísticas, é posible trazar certos paralelismos nas súas obras, como, por exemplo, o íntimo vínculo entre as súas vidas e a arte que produciron, ou a dimensión confesional de gran parte do seu traballo. Partindo destas premisas, esta disertación busca analizar a obra de ambas artistas como parte da tradición da lírica confesional. Ambas as dúas válense deste tipo de escritura para crear unha forma de lirismo íntima que tamén reflicte a súa axenda feminista. Para levar a cabo dito estudo, realizarei unha lectura detallada dunha selección de traballos de Plath e de Swift, fundamentando a miña análise tanto na teoría feminista coma en traballos críticos que tratan sobre a poesía confesional. A estrutura desta disertación consiste en dúas partes principais. A primeira parte estará adicada ao marco teórico, profundizando na crítica feminista e na poesía confesional. Posteriormente, a segunda parte proporcionará unha lectura detallada dunha serie de poemas de Sylvia Plath, e dun conxunto de letras de Taylor Swift, para trazar os paralelismos que se poden establecer no traballo lírico destas figuras. Así, este estudo comparativo pretende demostrar como Plath e Swift utilizaron o modo confesional nun intento de soportar as expectativas da sociedade, a experiencia femenina e as súas preocupación persoais.
Dirección
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
Pronomes neutro: o they singular e neo pronomes para realidades transxénero.
Autoría
I.A.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
I.A.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2024 10:00
11.09.2024 10:00
Resumo
A linguaxe inclusiva é un tema en auxe nos últimos anos. Deben aparecer novos termos para comprender novas realidades. Na ausencia dun pronome de terceira persoa singular de xénero neutro que se refira non só a unha persoa de xénero descoñecido, senón tamén a unha que non se identifique con ningún dos pronomes binarios existentes, como as persoas non binarias ou genderqueer, este traballo repasará algunhas das opcións que intentan encher esta ausencia na lingua inglesa. O punto principal deste traballo será o uso da forma singular do pronome they, o cal foi incrementando o seu uso entre as persoas de fala inglesa, así como a posibilidade do pronome de converterse nunha forma regular cun uso xeneralizado na linguaxe cotidiá e a idea de adquirir eventualmente un pronome sen xénero na lingua inglesa. Ademais, o traballo tamén abordará a creación e intento de normalización dos neopronomes, 'novas acuñacións que foron creadas como unha alternativa a they' (McGaughey, 2020). Tamén se discutirá o que son, o seu uso, algúns dos seus modelos, como o Spivak, e o seu futuro no inglés. O uso de pronomes neutros en canto ao xénero como substitución dos binarios axuda a visibilizar a realidade das persoas genderqueer e transxénero na sociedade. Dado que a lingua ten un gran impacto na política, dar un novo significado a este pronome axuda a materializar a realidade que viven estas persoas. Polo tanto, o traballo tamén analizará a resposta que diferentes colectivos tiveron cara eles, tanto a positiva como a negativa. Para determinar a situación destas novas formas e usos, o traballo repasará a súa orixe, o seu estado actual e tamén discutirá o seu uso entre a comunidade transxénero a través dunha análise exploratoria de materiais de Tumblr e outras redes sociais, onde persoas de diferentes antecedentes compartes as súas opinións e puntos de vista sobre o tema.
A linguaxe inclusiva é un tema en auxe nos últimos anos. Deben aparecer novos termos para comprender novas realidades. Na ausencia dun pronome de terceira persoa singular de xénero neutro que se refira non só a unha persoa de xénero descoñecido, senón tamén a unha que non se identifique con ningún dos pronomes binarios existentes, como as persoas non binarias ou genderqueer, este traballo repasará algunhas das opcións que intentan encher esta ausencia na lingua inglesa. O punto principal deste traballo será o uso da forma singular do pronome they, o cal foi incrementando o seu uso entre as persoas de fala inglesa, así como a posibilidade do pronome de converterse nunha forma regular cun uso xeneralizado na linguaxe cotidiá e a idea de adquirir eventualmente un pronome sen xénero na lingua inglesa. Ademais, o traballo tamén abordará a creación e intento de normalización dos neopronomes, 'novas acuñacións que foron creadas como unha alternativa a they' (McGaughey, 2020). Tamén se discutirá o que son, o seu uso, algúns dos seus modelos, como o Spivak, e o seu futuro no inglés. O uso de pronomes neutros en canto ao xénero como substitución dos binarios axuda a visibilizar a realidade das persoas genderqueer e transxénero na sociedade. Dado que a lingua ten un gran impacto na política, dar un novo significado a este pronome axuda a materializar a realidade que viven estas persoas. Polo tanto, o traballo tamén analizará a resposta que diferentes colectivos tiveron cara eles, tanto a positiva como a negativa. Para determinar a situación destas novas formas e usos, o traballo repasará a súa orixe, o seu estado actual e tamén discutirá o seu uso entre a comunidade transxénero a través dunha análise exploratoria de materiais de Tumblr e outras redes sociais, onde persoas de diferentes antecedentes compartes as súas opinións e puntos de vista sobre o tema.
Dirección
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
Tribunal
CAL VARELA, MARIO (Titor do alumno)
CAL VARELA, MARIO (Titor do alumno)
Protectora da terra: Unha aproximación ecocrítica á poesía de Dairena Ní Chinnéide
Autoría
A.A.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.A.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
20.06.2024 11:15
20.06.2024 11:15
Resumo
Dairena Ní Chinnéide é unha poeta irlandesa bilingüe do condado de Kerry, concretamente de Corca Dhuibhne. O mundo natural, especialmente o da súa terra natal, ocupa un lugar central na súa poesía. O obxectivo deste TFG é, polo tanto, explorar as conexións entre a natureza e a súa identidade como muller irlandesa e poeta. En concreto, vánse analizar os seguintes aspectos: a relación da natureza coa historia e cultura de Irlanda; a conexión do mundo natural coa feminidade; e, por último, a concepción que a voz poética ten do proceso creativo. Con esta fin, examinaráse unha selección de poemas da obra de Ní Chinnéide, en particular de The Warrior and Other Poems (2006), The Raven's Mother (2008), Spellbound (2016) e Deleted (2019), e tamén do poemario multilingüe With Foxgloves on our Fingers (2023) e da antoloxía poética Now the Sun Breaks Through (2023). Aproximacións ecocríticas á natureza, poesía e identidade proporcionarán o marco teórico a este TFG. O libro de Iovino e Opperman titulado Material Ecocriticism servirá para definir a concepción do mundo natural que se vai ter en conta no presente traballo. Ademais, referencias como o libro de Eóin Flannery Ireland and Ecocriticism, o artigo de Kate Rigby Ecocriticism ou o artigo de Estévez-Saá e Lorenzo-Modia The Ethics and Aesthetics of Eco-Caring: Contemporary Debates on Ecofeminism(s) ofrecerán nocións teóricas sobre ecopoesía, poscolonialismo, ecofeminismo e identidades posthumanas que guiarán a posterior análise dos poemas.
Dairena Ní Chinnéide é unha poeta irlandesa bilingüe do condado de Kerry, concretamente de Corca Dhuibhne. O mundo natural, especialmente o da súa terra natal, ocupa un lugar central na súa poesía. O obxectivo deste TFG é, polo tanto, explorar as conexións entre a natureza e a súa identidade como muller irlandesa e poeta. En concreto, vánse analizar os seguintes aspectos: a relación da natureza coa historia e cultura de Irlanda; a conexión do mundo natural coa feminidade; e, por último, a concepción que a voz poética ten do proceso creativo. Con esta fin, examinaráse unha selección de poemas da obra de Ní Chinnéide, en particular de The Warrior and Other Poems (2006), The Raven's Mother (2008), Spellbound (2016) e Deleted (2019), e tamén do poemario multilingüe With Foxgloves on our Fingers (2023) e da antoloxía poética Now the Sun Breaks Through (2023). Aproximacións ecocríticas á natureza, poesía e identidade proporcionarán o marco teórico a este TFG. O libro de Iovino e Opperman titulado Material Ecocriticism servirá para definir a concepción do mundo natural que se vai ter en conta no presente traballo. Ademais, referencias como o libro de Eóin Flannery Ireland and Ecocriticism, o artigo de Kate Rigby Ecocriticism ou o artigo de Estévez-Saá e Lorenzo-Modia The Ethics and Aesthetics of Eco-Caring: Contemporary Debates on Ecofeminism(s) ofrecerán nocións teóricas sobre ecopoesía, poscolonialismo, ecofeminismo e identidades posthumanas que guiarán a posterior análise dos poemas.
Dirección
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
A autenticidade do acento nos dramas televisivos: explorando o realismo lingüístico en Peaky Blinders.
Autoría
A.A.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.A.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2024 10:00
15.07.2024 10:00
Resumo
A representación das diferentes variedades do Inglés na televisión convertéronse nalgo ao que estamos máis que acostumados, probablemente como un mecanismo para facer que as historias sexan máis fieis, así como para crear unha mellor caracterización das personaxes que os actores van interpretar. O obxectivo primario deste Traballo de Fin de Grado é analizar o nivel de exactitude na representación da variedade do inglés de Birmingham vía a comparación da actuación dos actores con descricións académicas, sacados de materiais entre los cales se atopan algúns traballos como os de Beal (2010), Hughes, Trudgill, e Watt (2012), Orton e Dieth (1998), Wells (1982), así como recursos online. A análise estará baseada na forma na que as características do Brummie son imitadas polos actores da serie, que non son usuarios da variedade de Birmingham na vida real. Especificamente, analizarase en detalle algunhas mostras de discurso das tres personaxes principais da serie, interpretados por Cillian Murphy, Helen McCrory y Paul Anderson mediante as personaxes de Tommy Shelby, Polly Gray y Arthur Shelby Jr. respectivamente. Para poder facer unha descrición rigorosa da súa actuación é necesario ter en conta os seus trasfondos sociais e os seus roles na serie. As personaxes foron seleccionadas con diferentes características sociais, así como con diferentes idades e xéneros, xa que isto pode levarlles a ter variacións na súa execución do acento. Polly é a maior dos tres e é unha muller con moita experiencia na vida, Arthur e Tommy son os dous homes, veteráns de guerra, e o que máis os diferencia é o feito de que Arthur non ten que tratar con xente cun nivel alto de educación da forma na que Tommy o fai ao ser un home de negocios, o cal pode influenciar a forma na que se comunica e incluso pode variar dependendo de con quen se comunica.
A representación das diferentes variedades do Inglés na televisión convertéronse nalgo ao que estamos máis que acostumados, probablemente como un mecanismo para facer que as historias sexan máis fieis, así como para crear unha mellor caracterización das personaxes que os actores van interpretar. O obxectivo primario deste Traballo de Fin de Grado é analizar o nivel de exactitude na representación da variedade do inglés de Birmingham vía a comparación da actuación dos actores con descricións académicas, sacados de materiais entre los cales se atopan algúns traballos como os de Beal (2010), Hughes, Trudgill, e Watt (2012), Orton e Dieth (1998), Wells (1982), así como recursos online. A análise estará baseada na forma na que as características do Brummie son imitadas polos actores da serie, que non son usuarios da variedade de Birmingham na vida real. Especificamente, analizarase en detalle algunhas mostras de discurso das tres personaxes principais da serie, interpretados por Cillian Murphy, Helen McCrory y Paul Anderson mediante as personaxes de Tommy Shelby, Polly Gray y Arthur Shelby Jr. respectivamente. Para poder facer unha descrición rigorosa da súa actuación é necesario ter en conta os seus trasfondos sociais e os seus roles na serie. As personaxes foron seleccionadas con diferentes características sociais, así como con diferentes idades e xéneros, xa que isto pode levarlles a ter variacións na súa execución do acento. Polly é a maior dos tres e é unha muller con moita experiencia na vida, Arthur e Tommy son os dous homes, veteráns de guerra, e o que máis os diferencia é o feito de que Arthur non ten que tratar con xente cun nivel alto de educación da forma na que Tommy o fai ao ser un home de negocios, o cal pode influenciar a forma na que se comunica e incluso pode variar dependendo de con quen se comunica.
Dirección
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
Retrato Social de Edimburgo na década dos 90: Trainspotting como Espello da Realidade.
Autoría
A.S.Q.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.S.Q.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 12:30
16.07.2024 12:30
Resumo
O seguinte traballo adéntrase na intricada trama social de Edimburgo na década de 1990, empregando o filme Trainspotting (1996; Danny Boyle, dir.) como lente para explorar e reflexionar sobre o dinámico e desafiante paisaxe da cidade. O contexto de transformación postindustrial, o aumento da desigualdade económica e o cambio de paradigmas culturais constitúe o telón de fondo da narración. O exame das vidas dos personaxes na película ilustra de forma vívida os efectos xerais do desemprego, da crise da vivenda e da crecente epidemia de drogas. A tese investiga cómo o espazo urbano, transformado polos cambios económicos, se convirte nun personaxe en si mesmo, que inflúe nas experiencias dos personaxes e as reflexa. Ademais, analiza o retrato que fai a película sobre cuestións sanitarias, como a epidemia de VIH/SIDA e a adicción á heroína, centrándose nos retos da saúde pública da época. A banda sonora, un selo cultural dos anos 90, estúdase polo seu papel na configuración da atmosfera emocional e social. O estudo tamén considera os cambios politicos e culturais, como a descentralización, que marcaron esta época en Edimburgo. Por último, a través dunha lente crítica tamén se evaluará a recepción da película, tendo en conta as críticas contemporáneas e as reaccións da sociedade.
O seguinte traballo adéntrase na intricada trama social de Edimburgo na década de 1990, empregando o filme Trainspotting (1996; Danny Boyle, dir.) como lente para explorar e reflexionar sobre o dinámico e desafiante paisaxe da cidade. O contexto de transformación postindustrial, o aumento da desigualdade económica e o cambio de paradigmas culturais constitúe o telón de fondo da narración. O exame das vidas dos personaxes na película ilustra de forma vívida os efectos xerais do desemprego, da crise da vivenda e da crecente epidemia de drogas. A tese investiga cómo o espazo urbano, transformado polos cambios económicos, se convirte nun personaxe en si mesmo, que inflúe nas experiencias dos personaxes e as reflexa. Ademais, analiza o retrato que fai a película sobre cuestións sanitarias, como a epidemia de VIH/SIDA e a adicción á heroína, centrándose nos retos da saúde pública da época. A banda sonora, un selo cultural dos anos 90, estúdase polo seu papel na configuración da atmosfera emocional e social. O estudo tamén considera os cambios politicos e culturais, como a descentralización, que marcaron esta época en Edimburgo. Por último, a través dunha lente crítica tamén se evaluará a recepción da película, tendo en conta as críticas contemporáneas e as reaccións da sociedade.
Dirección
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Estudo monográfico dos World Englishes nas escolas.
Autoría
A.B.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.B.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 11:30
16.07.2024 11:30
Resumo
É un feito realmente coñecido que o inglés é a lingua da globalización, cunha tendencia á conceptualización euro-céntrica da lingua. Sen embargo, o inglés xa non é patrimonio dos británicos, nin sequera dos británicos e dos estadounidenses, senón dunha lingua internacional que existe en cada vez máis diferentes variedades. En moitos países onde o inglés ten o status de segunda lingua, este é en realidade a lingua materna de moitos deles. World Englishes é un término para referirse ás distintas variedades do inglés faladas en todo o mundo por persoas de diversas orixes culturais nunha vasta gama de contextos sociolingüísticos. No relativo á educación, estes World Englishes son esquecidos, atópanse fóra do canon educativo e a miúdo a súa utilidade é cuestionada. Non se trata de clasificar as variedades do inglés entre nativas ou non nativas, senón de integrar os “World Englishes” na adquisición de segundas linguas, por exemplo, en países coma España, onde o inglés non é a lingua nativa. O obxectivo desta tese é profundar na investigación de métodos de ensinanza e enfoques que consideren a diversidade das variedades do inglés na escola, sen velos coma un ameaza. Na primeira parte desta tese, exploraranse as distintas definicións dos idiomas do mundo dende diferentes perspectivas. Ademais, unha vez recoñecidos os diferentes prexuízos e opinións sobre as variedades do inglés, a segunda parte incluirá, se é posible, un estudio de caso de escolas que reflictan a diversidade destes “World Englishes”. Para iso, utilizaranse enquisas en centros escolares, tanto a alumnado como a profesorado co fin de saber que é o que sabe a poboación sobre todas as variedades, as súas aplicacións e se nas aulas se aprecia algún tipo de manifestación de ditas variedades.
É un feito realmente coñecido que o inglés é a lingua da globalización, cunha tendencia á conceptualización euro-céntrica da lingua. Sen embargo, o inglés xa non é patrimonio dos británicos, nin sequera dos británicos e dos estadounidenses, senón dunha lingua internacional que existe en cada vez máis diferentes variedades. En moitos países onde o inglés ten o status de segunda lingua, este é en realidade a lingua materna de moitos deles. World Englishes é un término para referirse ás distintas variedades do inglés faladas en todo o mundo por persoas de diversas orixes culturais nunha vasta gama de contextos sociolingüísticos. No relativo á educación, estes World Englishes son esquecidos, atópanse fóra do canon educativo e a miúdo a súa utilidade é cuestionada. Non se trata de clasificar as variedades do inglés entre nativas ou non nativas, senón de integrar os “World Englishes” na adquisición de segundas linguas, por exemplo, en países coma España, onde o inglés non é a lingua nativa. O obxectivo desta tese é profundar na investigación de métodos de ensinanza e enfoques que consideren a diversidade das variedades do inglés na escola, sen velos coma un ameaza. Na primeira parte desta tese, exploraranse as distintas definicións dos idiomas do mundo dende diferentes perspectivas. Ademais, unha vez recoñecidos os diferentes prexuízos e opinións sobre as variedades do inglés, a segunda parte incluirá, se é posible, un estudio de caso de escolas que reflictan a diversidade destes “World Englishes”. Para iso, utilizaranse enquisas en centros escolares, tanto a alumnado como a profesorado co fin de saber que é o que sabe a poboación sobre todas as variedades, as súas aplicacións e se nas aulas se aprecia algún tipo de manifestación de ditas variedades.
Dirección
GONZALEZ ALVAREZ, ELSA MARIA (Titoría)
GONZALEZ ALVAREZ, ELSA MARIA (Titoría)
Tribunal
GONZALEZ ALVAREZ, ELSA MARIA (Titor do alumno)
GONZALEZ ALVAREZ, ELSA MARIA (Titor do alumno)
30 anos da Vogue Británica: un análise das características linguísticas nas revistas de mulleres
Autoría
D.M.D.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
D.M.D.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
12.09.2024 11:00
12.09.2024 11:00
Resumo
As revistas de moda están xogando un papel importante na sociedade actual, non só como fonte de información e entretemento senón tamén como espello para as mozas que viven nun mundo no que se espera que amosen a súa mellor versión, que se consegue a través do discurso. De feito, as revistas de mulleres falan como amigas nunha conversación conversadora cos seus lectores, segundo Janice Winship (1989:66). O meu obxectivo é analizar as características lingüísticas das revistas para ver o papel que xogan para reflectir e estimular procesos máis xerais de cambio (Norman Fairclough, 1995:61). A través deste ensaio, gustaríame examinar se unha lingua exclusivamente feminina segue perpetuándose ou impugnada. Noutras palabras, se as revistas de mulleres, a través da súa aparente conversación charlatana, representan un tipo de discurso de poder. No marco da Análise Crítica do Discurso, quero investigar a forma en que o poder social, o abuso, o dominio e a desigualdade son representados, reproducidos e resistidos polo texto e a conversa en contextos sociais e políticos (Van Dijk, 2004:352). Investigarei particularmente a revista Vogue americana a través da lente da teoría de xénero, que postula que as mulleres se comunican de forma diferente aos homes; as mulleres comunícanse para conectarse cos demais, e os homes usan a comunicación para acadar o status (Tannen, 1990:8). Algúns exemplos destas características lingüísticas inclúen o uso de pronomes (por exemplo, eu, nós), a ironía, a hipérbole e o uso intensivo de oracións interrogativas, imperativas e exclamativas. Interésanme casos que amosen a relación directa entre o autor e o lector. O meu corpus de datos está formado por artigos de moda na revista Vogue americana dunha selección de números que abarcan os últimos 30 anos, é dicir, de principios do século XXI. A través dun proceso inductivo partindo dunha análise cualitativa do texto, espero facer un inventario dos recursos lingüísticos empregados.
As revistas de moda están xogando un papel importante na sociedade actual, non só como fonte de información e entretemento senón tamén como espello para as mozas que viven nun mundo no que se espera que amosen a súa mellor versión, que se consegue a través do discurso. De feito, as revistas de mulleres falan como amigas nunha conversación conversadora cos seus lectores, segundo Janice Winship (1989:66). O meu obxectivo é analizar as características lingüísticas das revistas para ver o papel que xogan para reflectir e estimular procesos máis xerais de cambio (Norman Fairclough, 1995:61). A través deste ensaio, gustaríame examinar se unha lingua exclusivamente feminina segue perpetuándose ou impugnada. Noutras palabras, se as revistas de mulleres, a través da súa aparente conversación charlatana, representan un tipo de discurso de poder. No marco da Análise Crítica do Discurso, quero investigar a forma en que o poder social, o abuso, o dominio e a desigualdade son representados, reproducidos e resistidos polo texto e a conversa en contextos sociais e políticos (Van Dijk, 2004:352). Investigarei particularmente a revista Vogue americana a través da lente da teoría de xénero, que postula que as mulleres se comunican de forma diferente aos homes; as mulleres comunícanse para conectarse cos demais, e os homes usan a comunicación para acadar o status (Tannen, 1990:8). Algúns exemplos destas características lingüísticas inclúen o uso de pronomes (por exemplo, eu, nós), a ironía, a hipérbole e o uso intensivo de oracións interrogativas, imperativas e exclamativas. Interésanme casos que amosen a relación directa entre o autor e o lector. O meu corpus de datos está formado por artigos de moda na revista Vogue americana dunha selección de números que abarcan os últimos 30 anos, é dicir, de principios do século XXI. A través dun proceso inductivo partindo dunha análise cualitativa do texto, espero facer un inventario dos recursos lingüísticos empregados.
Dirección
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Titoría)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Titoría)
Tribunal
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Titor do alumno)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Titor do alumno)
Inglés como lingua franca en chats de videoxogos
Autoría
N.F.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.F.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
21.06.2024 13:30
21.06.2024 13:30
Resumo
Esta investigación estudia como funciona hoxe en día a comunicación mediada por ordenador nas interaccións dos xóvenes a través de diferentes redes sociales. Este término involucra diferentes modos lingüísticos (incluíndo voz, texto e imaxe) así como plataformas tecnolóxicas (teléfonos móbiles, tabletas, redes sociais, xogos en línea, etc.), e serve para estudiar as variacións que ten un idioma, neste caso o inglés, pode sufrir cando se utiliza na era da Internet (Squires, 2016). Como o inglés é o idioma dominante en moitas situacións cotidianas, incluso en moitos contextos CMC (Computer-mediated Communication), cómpre estudiar a natureza característica do idioma inglés utilizado nestos contextos CMC. Defínese como unha lingua de comunicación entre persoas que non comparten unha lingua e unha cultura comúns (Jenkins et al. 2011). Polo xeral, isto ocorre en situacións de CMC, donde persoas de todo o mundo interactúan en inglés para entenderse entre si. Este traballo estudia a relación que teñen ambos términos, debido a que existen moitos traballos sobre ELF (English as a Lingua Franca) en interaccións cara a cara, pero non moitos sobre CMC. Un dos principais contextos disto son os videoxogos multixogador online, donde, nalgúns deles, se producen interaccións sincrónicas, non só a través de chats de texto, senón tamén de voz. Este tipo de xogos adoita transmitirse nalgunhas plataformas como Twitch.tv, que permite ao streamer interactuar coa súa audiencia, en ocasións utilizando ELF. Os principais obxectivos deste traballo son analizar como se utiliza ELF dentro de CMC e estudar as diferentes características que poderían aparecer nos chats dalgúns falantes de ELF. Ademais, tamén é importante saber como os xogadores poden entenderse entre eles non utilizando a gramática ou pronunciación correcta do inglés, senón utilizando a nativa. A estructura do traballo comeza cunha introdución que describe os conceptos principais do estudo, que son CMC y ELFS. Despois, hai unha parte descriptiva que consiste na análise de características ELF nun pequeno corpus de interaccións online. As mostras destas conversacións obtéñense tanto de Twitch.tv como dun videoxogo de disparos online donde os xogadores interactúan en tempo real, chamado Valorant. O chat do xogo é de ZoK3R, un transmisor de Valorant en Twitch. En resumo, a importancia desta análise é ver como as diferentes características dos estudos ELF afectan á forma na que as persoas (xogadores, en este caso) interactúan entre si a través de CMC.
Esta investigación estudia como funciona hoxe en día a comunicación mediada por ordenador nas interaccións dos xóvenes a través de diferentes redes sociales. Este término involucra diferentes modos lingüísticos (incluíndo voz, texto e imaxe) así como plataformas tecnolóxicas (teléfonos móbiles, tabletas, redes sociais, xogos en línea, etc.), e serve para estudiar as variacións que ten un idioma, neste caso o inglés, pode sufrir cando se utiliza na era da Internet (Squires, 2016). Como o inglés é o idioma dominante en moitas situacións cotidianas, incluso en moitos contextos CMC (Computer-mediated Communication), cómpre estudiar a natureza característica do idioma inglés utilizado nestos contextos CMC. Defínese como unha lingua de comunicación entre persoas que non comparten unha lingua e unha cultura comúns (Jenkins et al. 2011). Polo xeral, isto ocorre en situacións de CMC, donde persoas de todo o mundo interactúan en inglés para entenderse entre si. Este traballo estudia a relación que teñen ambos términos, debido a que existen moitos traballos sobre ELF (English as a Lingua Franca) en interaccións cara a cara, pero non moitos sobre CMC. Un dos principais contextos disto son os videoxogos multixogador online, donde, nalgúns deles, se producen interaccións sincrónicas, non só a través de chats de texto, senón tamén de voz. Este tipo de xogos adoita transmitirse nalgunhas plataformas como Twitch.tv, que permite ao streamer interactuar coa súa audiencia, en ocasións utilizando ELF. Os principais obxectivos deste traballo son analizar como se utiliza ELF dentro de CMC e estudar as diferentes características que poderían aparecer nos chats dalgúns falantes de ELF. Ademais, tamén é importante saber como os xogadores poden entenderse entre eles non utilizando a gramática ou pronunciación correcta do inglés, senón utilizando a nativa. A estructura do traballo comeza cunha introdución que describe os conceptos principais do estudo, que son CMC y ELFS. Despois, hai unha parte descriptiva que consiste na análise de características ELF nun pequeno corpus de interaccións online. As mostras destas conversacións obtéñense tanto de Twitch.tv como dun videoxogo de disparos online donde os xogadores interactúan en tempo real, chamado Valorant. O chat do xogo é de ZoK3R, un transmisor de Valorant en Twitch. En resumo, a importancia desta análise é ver como as diferentes características dos estudos ELF afectan á forma na que as persoas (xogadores, en este caso) interactúan entre si a través de CMC.
Dirección
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
O papel dos backchannels na gramática da conversa en inglés.
Autoría
I.L.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
I.L.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2024 13:00
11.09.2024 13:00
Resumo
Este traballo pretende estudar os chamados backchannels no inglés moderno. Por backchannels enténdense as respostas reactivas ou sinais de resposta, tales como yes, uh, yeah, oh or Good, aínda que esta definición deberá ser afinada a medida que o proxecto se desenvolva. De feito, Peters e Wong (2015:408) defínenos como os ruidos vocais intermitentes que produce o oínte mentres conversa con outra persoa Esta tese dividirase en dúas partes principais; na primeira parte tratarei as características principais da gramática da conversa no inglés, o que me levará á definición de backchannels e ao seu papel no inglés, con especial referencia ás súas funcións pragmáticas. Na segunda parte discutirei datos do BNC (British National Corpus) e do COCA (Corpus of Contemporary American English), para ver ata que punto a descrición teórica coincide co seu uso real. Este estudo restrinxirase a algúns destes backchannels, xa que sería imposible tratar con todos en detalle. A tese rematará cunha serie de conclusións baseadas nos resultados previamente obtidos.
Este traballo pretende estudar os chamados backchannels no inglés moderno. Por backchannels enténdense as respostas reactivas ou sinais de resposta, tales como yes, uh, yeah, oh or Good, aínda que esta definición deberá ser afinada a medida que o proxecto se desenvolva. De feito, Peters e Wong (2015:408) defínenos como os ruidos vocais intermitentes que produce o oínte mentres conversa con outra persoa Esta tese dividirase en dúas partes principais; na primeira parte tratarei as características principais da gramática da conversa no inglés, o que me levará á definición de backchannels e ao seu papel no inglés, con especial referencia ás súas funcións pragmáticas. Na segunda parte discutirei datos do BNC (British National Corpus) e do COCA (Corpus of Contemporary American English), para ver ata que punto a descrición teórica coincide co seu uso real. Este estudo restrinxirase a algúns destes backchannels, xa que sería imposible tratar con todos en detalle. A tese rematará cunha serie de conclusións baseadas nos resultados previamente obtidos.
Dirección
Acuña Fariña, Juan Carlos (Titoría)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Titor do alumno)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Titor do alumno)
Absolutamente Ignorante? Remediando Emma (1815) de Jane Austen a través de Clueless (1995) de Amy Heckerling
Autoría
C.P.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.P.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2024 10:30
19.06.2024 10:30
Resumo
As novelas de Jane Austen, coa súa alegre caracterización, a súa exploración atemporal das emocións, e a súa dilixente crítica social, fascinaron aos lectores durante décadas e a través de xeracións, convertindo a Austen nun fenómeno cultural. A chamada Austenmania maniféstase en varias formas e medios: dende innumerables adaptacións cinematográficas, a rescrituras de fanfiction ou incluso artigos de merchandising relacionados cas obras da autora. O que fai que o traballo de Austen perdure é a súa capacidade de adaptarse á paisaxe cultural tan cambiante, ofrecendo unha perspectiva atemporal á traves da cal os creadores de contido contemporáneos poden explorar temas como o romance, as estruturas sociais e o crecemento persoal, entre outros. Partindo destas consideracións, esta tesis busca examinar o diálogo entre a novela Emma(1815), de Jane Austen, e a película Clueless (1995), de Amy Heckerling. Para isto, o estudio dividirase en dúas partes principales correspondientes ao marco teórico e ao estudio de caso, respetivamente. Na primeira parte, adicareime a analizar e explicar as nocións interrelacionadas de adaptación, intemedialidade e remediación para establecer un marco teórico que poida resultar útil para abordar Clueless como unha película que, aínda que non se presenta coma unha adaptación de Emma, remedia o texto de Austen dunha forma encuberta tanto formal (mediante a forma fílmica) coma tematicamente (o filme de Heckerling traspón o texto orixinal da época da Rexencia aos Estados Unidos na década do 1990). Isto antecederá a unha lectura exhaustiva tanto de Emma coma de Clueless, mostrando como a película de Heckerling fai que o texto orixinal de Austen fale cunha audiencia adolescente e contemporánea mentres conserva a ironía presente na novela orixinal e incluso engade máis capas de significado implícito a dita novela cando se pon en comparación co involucramento da película coa conciencia de clase, a xuventude e as identidades queer.
As novelas de Jane Austen, coa súa alegre caracterización, a súa exploración atemporal das emocións, e a súa dilixente crítica social, fascinaron aos lectores durante décadas e a través de xeracións, convertindo a Austen nun fenómeno cultural. A chamada Austenmania maniféstase en varias formas e medios: dende innumerables adaptacións cinematográficas, a rescrituras de fanfiction ou incluso artigos de merchandising relacionados cas obras da autora. O que fai que o traballo de Austen perdure é a súa capacidade de adaptarse á paisaxe cultural tan cambiante, ofrecendo unha perspectiva atemporal á traves da cal os creadores de contido contemporáneos poden explorar temas como o romance, as estruturas sociais e o crecemento persoal, entre outros. Partindo destas consideracións, esta tesis busca examinar o diálogo entre a novela Emma(1815), de Jane Austen, e a película Clueless (1995), de Amy Heckerling. Para isto, o estudio dividirase en dúas partes principales correspondientes ao marco teórico e ao estudio de caso, respetivamente. Na primeira parte, adicareime a analizar e explicar as nocións interrelacionadas de adaptación, intemedialidade e remediación para establecer un marco teórico que poida resultar útil para abordar Clueless como unha película que, aínda que non se presenta coma unha adaptación de Emma, remedia o texto de Austen dunha forma encuberta tanto formal (mediante a forma fílmica) coma tematicamente (o filme de Heckerling traspón o texto orixinal da época da Rexencia aos Estados Unidos na década do 1990). Isto antecederá a unha lectura exhaustiva tanto de Emma coma de Clueless, mostrando como a película de Heckerling fai que o texto orixinal de Austen fale cunha audiencia adolescente e contemporánea mentres conserva a ironía presente na novela orixinal e incluso engade máis capas de significado implícito a dita novela cando se pon en comparación co involucramento da película coa conciencia de clase, a xuventude e as identidades queer.
Dirección
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Dende a era do Jazz ata os 2000: O soño americano no Gran Gatsby e Gossip Girl
Autoría
N.B.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.B.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
20.06.2024 12:15
20.06.2024 12:15
Resumo
Este traballo analizará o impacto que tivo o soño americano na nación e sociedade americana. Prestarase especial atención ás consecuencias do ambicioso soño nalgúns personaxes do clásico literario O Gran Gatsby de F.S. Fitzgerald e na exitosa serie de televisión dos 2000, Gossip Girl, producida por Josh Schwartz e Stephanie Savage. O espírito ameriano, caracterizado por unha gran ambición e necesidade de autosuperación, liberdade e éxito, naceu incluso antes da independencia do país e foi a base para o establecemento da personalidade americana baseada na persecución do soño americano. Este soño adquiriu distintas connotacións ó longo das xeracións cuxas diferencias e similitudes ao longo dos anos foron reflectidas nas expresións sociais e literarias. O seguinte proxecto explorará o concepto do soño americano tal e como é tratado en libros e estudos recentes que amosan información sobre a súa progresión ao longo da historia dos Estados Unidos. Ademais, aplicarase esta información ao estudo das dúas obras mencionadas previamente co obxectivo principal de analizar as actitudes e a relación dos personaxes principais co soño americano e comparar as diferencias, se hai, dos soños desexados. O soño non é percibido igual por todo o mundo, cada quen ten os seus desexos e ambicións persoais, non obstante, os americanos comparten o desexo innato de buscar algo mellor que persistiu durante séculos.
Este traballo analizará o impacto que tivo o soño americano na nación e sociedade americana. Prestarase especial atención ás consecuencias do ambicioso soño nalgúns personaxes do clásico literario O Gran Gatsby de F.S. Fitzgerald e na exitosa serie de televisión dos 2000, Gossip Girl, producida por Josh Schwartz e Stephanie Savage. O espírito ameriano, caracterizado por unha gran ambición e necesidade de autosuperación, liberdade e éxito, naceu incluso antes da independencia do país e foi a base para o establecemento da personalidade americana baseada na persecución do soño americano. Este soño adquiriu distintas connotacións ó longo das xeracións cuxas diferencias e similitudes ao longo dos anos foron reflectidas nas expresións sociais e literarias. O seguinte proxecto explorará o concepto do soño americano tal e como é tratado en libros e estudos recentes que amosan información sobre a súa progresión ao longo da historia dos Estados Unidos. Ademais, aplicarase esta información ao estudo das dúas obras mencionadas previamente co obxectivo principal de analizar as actitudes e a relación dos personaxes principais co soño americano e comparar as diferencias, se hai, dos soños desexados. O soño non é percibido igual por todo o mundo, cada quen ten os seus desexos e ambicións persoais, non obstante, os americanos comparten o desexo innato de buscar algo mellor que persistiu durante séculos.
Dirección
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
O uso de variedades inglesas non estándar en películas de animación
Autoría
V.C.T.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
V.C.T.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2024 16:30
11.09.2024 16:30
Resumo
As películas de animación poden considerarse unha ferramenta educativa, pero tamén poden reforzar estereotipos sociais. Este pode ser o caso, por exemplo, cando se empregan acentos e dialectos específicos na construción de personaxes sen unha xustificación clara (por exemplo, cando os personaxes nin sequera son seres humanos). Nesta tese, examinarei o uso que fan as películas de animación de varias variedades non estándar de inglés para crear personaxes. Centrareime principalmente en dúas películas producidas por The Walt Disney Company, Mulan (1998) e The Lion King (1994), xa que en ambas se empregan diversas variedades lingüísticas na creación de personaxes, que no caso desta última película non son seres humanos. Describirei as características lingüísticas máis destacadas (a nivel de pronuncia, vocabulario, gramática ou sintaxe) xunto cos personaxes principais de ambos filmes para identificar a variedade lingüística utilizada en cada caso (por exemplo, AAVE, inglés británico, americano, latín e asiático). Despois comentarei a asociación de variedades lingüísticas e tipos de personaxes ademáis das reaccións dos espectadores cando se fagan explícitas en comentarios e reseñas. Por último, farei unha comparación destes filmes con outros máis recentes da mesma compañia para comprobar se houbo algún cambio en canto á representación lingüística. As películas de animación poderían estar contribuíndo ao reforzo dos estereotipos lingüísticos e á propagación de ideoloxías lingüísticas, creando ideas erróneas sobre a linguaxe nos seus espectadores. É interesante comprobar se nos últimos anos tomaron máis conciencia deste tema e se esforzaron por evolucionar neste ámbito.
As películas de animación poden considerarse unha ferramenta educativa, pero tamén poden reforzar estereotipos sociais. Este pode ser o caso, por exemplo, cando se empregan acentos e dialectos específicos na construción de personaxes sen unha xustificación clara (por exemplo, cando os personaxes nin sequera son seres humanos). Nesta tese, examinarei o uso que fan as películas de animación de varias variedades non estándar de inglés para crear personaxes. Centrareime principalmente en dúas películas producidas por The Walt Disney Company, Mulan (1998) e The Lion King (1994), xa que en ambas se empregan diversas variedades lingüísticas na creación de personaxes, que no caso desta última película non son seres humanos. Describirei as características lingüísticas máis destacadas (a nivel de pronuncia, vocabulario, gramática ou sintaxe) xunto cos personaxes principais de ambos filmes para identificar a variedade lingüística utilizada en cada caso (por exemplo, AAVE, inglés británico, americano, latín e asiático). Despois comentarei a asociación de variedades lingüísticas e tipos de personaxes ademáis das reaccións dos espectadores cando se fagan explícitas en comentarios e reseñas. Por último, farei unha comparación destes filmes con outros máis recentes da mesma compañia para comprobar se houbo algún cambio en canto á representación lingüística. As películas de animación poderían estar contribuíndo ao reforzo dos estereotipos lingüísticos e á propagación de ideoloxías lingüísticas, creando ideas erróneas sobre a linguaxe nos seus espectadores. É interesante comprobar se nos últimos anos tomaron máis conciencia deste tema e se esforzaron por evolucionar neste ámbito.
Dirección
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Algúns casos de lexicalización e gramaticalización en español.
Autoría
C.R.P.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
C.R.P.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
20.06.2024 11:30
20.06.2024 11:30
Resumo
O traballo consistirá no estudo de certos casos de gramaticalización e lexicalización no español actual. Para iso, comezarase expoñendo os conceptos de gramaticalización e de lexicalización, como procesos de transformación da natureza categorial das unidades, e describindo os cambios semánticos, léxicos e fónicos que prototipicamente sofren as unidades suxeitas a un proceso de gramaticalización. Do mesmo xeito, describirase brevemente a súa diferenza co proceso, en certo sentido contrario, de lexicalización. Como ilustración destes dous fenómenos tomarase como referencia a transformación dos sintagmas la mar (de) e un poco, o primeiro con cambios en diferente sentido e o segundo cunha transformación, en principio, de natureza menos complexa, e, probablemente, outros casos afíns que permitan enriquecer a descrición. Como fonte de casos utilizaremos o corpus da Real Academia da lingua española Corpes XXI. Por razóns prácticas a busca restrinxiuse á zona xeográfica de España. O exame da evolución do uso das frases nominais iniciais ata o seu valor como locucións adverbiais ou determinantes mediante os exemplos permitiu constatar o dinamismo dos cambios de categoría como recurso económico para a ampliación do vocabulario.
O traballo consistirá no estudo de certos casos de gramaticalización e lexicalización no español actual. Para iso, comezarase expoñendo os conceptos de gramaticalización e de lexicalización, como procesos de transformación da natureza categorial das unidades, e describindo os cambios semánticos, léxicos e fónicos que prototipicamente sofren as unidades suxeitas a un proceso de gramaticalización. Do mesmo xeito, describirase brevemente a súa diferenza co proceso, en certo sentido contrario, de lexicalización. Como ilustración destes dous fenómenos tomarase como referencia a transformación dos sintagmas la mar (de) e un poco, o primeiro con cambios en diferente sentido e o segundo cunha transformación, en principio, de natureza menos complexa, e, probablemente, outros casos afíns que permitan enriquecer a descrición. Como fonte de casos utilizaremos o corpus da Real Academia da lingua española Corpes XXI. Por razóns prácticas a busca restrinxiuse á zona xeográfica de España. O exame da evolución do uso das frases nominais iniciais ata o seu valor como locucións adverbiais ou determinantes mediante os exemplos permitiu constatar o dinamismo dos cambios de categoría como recurso económico para a ampliación do vocabulario.
Dirección
JIMENEZ JULIA, TOMAS EDUARDO (Titoría)
JIMENEZ JULIA, TOMAS EDUARDO (Titoría)
Tribunal
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Secretario/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Vogal)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Secretario/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Vogal)
Intensificadores e apreciativos como marcadores de xénero: os casos de super- e -it no español de Galicia
Autoría
M.C.A.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.C.A.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
10.09.2024 12:30
10.09.2024 12:30
Resumo
O presente Traballo de Fin de Grao ten como obxectivo achegar ao lector ás diferenzas discursivas de xénero mediante o estudo dos afixos intensificador e apreciativo super- e -it no español de Galicia desde dúas perspectivas distintas, pero complementarias: gramatical e pragmático-semántica. Primeiramente, plantéxase unha introdución ao vínculo existente entre xénero e discurso. A continuación, propoñemos unha descrición dos afixos obxecto de estudo desde o punto de vista descriptivo e funcional. En terceiro lugar, preséntanse os mecanismos de intensificación e de atenuación, focalizando a atención en super- e -it desde un punto de vista pragmático-semántico. Realízase inmediatamente despois unha análise exhaustiva de datos extraídos do corpus ESLORA que nos permite debater o vínculo entre xénero e discurso de conformidade coa descrición dos afixos exposta previamente. Finalmente, en conclusión explícase como se trata dun traballo multidisciplinario que, mediante o recurso a varias fontes, posibilita unha interpretación holística dos resultados.
O presente Traballo de Fin de Grao ten como obxectivo achegar ao lector ás diferenzas discursivas de xénero mediante o estudo dos afixos intensificador e apreciativo super- e -it no español de Galicia desde dúas perspectivas distintas, pero complementarias: gramatical e pragmático-semántica. Primeiramente, plantéxase unha introdución ao vínculo existente entre xénero e discurso. A continuación, propoñemos unha descrición dos afixos obxecto de estudo desde o punto de vista descriptivo e funcional. En terceiro lugar, preséntanse os mecanismos de intensificación e de atenuación, focalizando a atención en super- e -it desde un punto de vista pragmático-semántico. Realízase inmediatamente despois unha análise exhaustiva de datos extraídos do corpus ESLORA que nos permite debater o vínculo entre xénero e discurso de conformidade coa descrición dos afixos exposta previamente. Finalmente, en conclusión explícase como se trata dun traballo multidisciplinario que, mediante o recurso a varias fontes, posibilita unha interpretación holística dos resultados.
Dirección
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Titoría)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Titoría)
Tribunal
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Titor do alumno)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Titor do alumno)
A violencia desde a butaca: o Holocausto na obra de Juan Mayorga
Autoría
P.Y.B.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
P.Y.B.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
11.09.2024 12:00
11.09.2024 12:00
Resumo
Nesta tese abordarase o tema da violencia en relación coa trama vinculada ao Holocausto a través das obras Himmelweg e El cartógrafo do dramaturgo Juan Mayorga. En primeira instancia, realizarase unha introdución que resuma brevemente o argumento das obras propostas para análise. Tras isto, procederase ao estudo dos textos dramáticos, onde nun primeiro momento preséntese un contexto relacionado coa violencia durante o Holocausto para logo poder relacionalo coa figura do autor como historiador. Así mesmo, exporase a cuestión da memoria histórica en relación con ambas as obras. Consecutivamente, será necesario desenvolver unha análise dos personaxes que nos permita examinar as complexas relacións entre vítimas e victimarios dentro do contexto da shoá. A continuación, comentaranse cuestións relacionadas coa estrutura dos textos que nos servirán para comprender a vinculación da mesma coa temática do Holocausto, profundando sobre todo en técnicas narrativas como a violencia ética da linguaxe. Por último, resulta imprescindible indagar na mirada do espectador como público entregado na repolitización da memoria histórica. Para concluír o noso traballo, faremos unha revisión do mesmo que reflicta todos os resultados provenientes da análise dos diferentes aspectos das obras en relación co contexto da violencia durante o Holocausto.
Nesta tese abordarase o tema da violencia en relación coa trama vinculada ao Holocausto a través das obras Himmelweg e El cartógrafo do dramaturgo Juan Mayorga. En primeira instancia, realizarase unha introdución que resuma brevemente o argumento das obras propostas para análise. Tras isto, procederase ao estudo dos textos dramáticos, onde nun primeiro momento preséntese un contexto relacionado coa violencia durante o Holocausto para logo poder relacionalo coa figura do autor como historiador. Así mesmo, exporase a cuestión da memoria histórica en relación con ambas as obras. Consecutivamente, será necesario desenvolver unha análise dos personaxes que nos permita examinar as complexas relacións entre vítimas e victimarios dentro do contexto da shoá. A continuación, comentaranse cuestións relacionadas coa estrutura dos textos que nos servirán para comprender a vinculación da mesma coa temática do Holocausto, profundando sobre todo en técnicas narrativas como a violencia ética da linguaxe. Por último, resulta imprescindible indagar na mirada do espectador como público entregado na repolitización da memoria histórica. Para concluír o noso traballo, faremos unha revisión do mesmo que reflicta todos os resultados provenientes da análise dos diferentes aspectos das obras en relación co contexto da violencia durante o Holocausto.
Dirección
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Titoría)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Presidente/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Secretario/a)
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Vogal)
Teatro documental e creación colectiva na dramaturxia galega contemporánea
Autoría
I.R.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
I.R.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
12.09.2024 13:00
12.09.2024 13:00
Resumo
O presente traballo analiza as correntes da creación colectiva e o teatro documental en dúas obras de Chévere: Eroski Paraíso e N.E.V.E.R.M.O.R.E.. Mediante o estudo das dúas dramaturxias procúrase estudar a produción e o nivel de converxencia con estas tendencias literarias contemporáneas, así como observar as evolucións do teatro galego actual.
O presente traballo analiza as correntes da creación colectiva e o teatro documental en dúas obras de Chévere: Eroski Paraíso e N.E.V.E.R.M.O.R.E.. Mediante o estudo das dúas dramaturxias procúrase estudar a produción e o nivel de converxencia con estas tendencias literarias contemporáneas, así como observar as evolucións do teatro galego actual.
Dirección
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titor do alumno)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titor do alumno)
O xénero gramatical e as formas innovadoras no CORGA
Autoría
M.G.C.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
M.G.C.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
11.09.2024 11:00
11.09.2024 11:00
Resumo
neste traballo preténdese facer unha achega sobre o xénero gramatical na linga galega, aludindo aos cambios que nel se producen, o porqué deses cambios, e as formas innovadoras que aparecen na lingua. O xénero é representado nas gramáticas tradicionais co masculino xenérico, no que se inclúen ambos xéneros. Isto é o que se trata de cambiar, preténdese incluír o feminino a escrita xunto co masculino, para deste xeito darlle visibilidade e evitar o sexismo lingüístico. Con esta vontade de corrección e cambio por parte da sociedade, na escrita aparecen innovacións para corrixir ese desaxuste: grafías ou formas que inclúen os dous xéneros como a presentación das dúas palabras, unha para o feminino e outra para o masculino; a aparición dos dous artigos para as palabras que non teñen variación de xénero; e o emprego de grafías innovadoras como o “@”, que inclúe ambos xéneros. Por outra banda o CORGA preséntanos datos de ambos xéneros nas palabras galegas, ao igual que ofrece datos sobre esas formas. A través destes datos poderemos ver o seu nivel de uso, en que contextos son empregadas esas novas formas, e, en que porcentaxe a sociedade elixe unhas sobre outras para a súa comunicación con respecto ao uso do masculino xenérico. Estes datos sempre dependen do grao de aceptación da sociedade, e tamén da súa aceptación ou non por parte de lingüistas e gramáticos. Abordaranse, tamén, os problemas de uso que poden xurdir no emprego de esas innovacións, facendo unha identificación de cales, a través dos datos, son as que continuaran na lingua e cales desapareceran; ao igual que cales teñen posibilidades de ser incluídas nas gramáticas descritivas. En definitiva, o traballo tratará de achegar unha definición sobre o xénero gramatical, como se representa, cales son as innovacións que sufre e xorden para mudar esa situación de sexismo lingüístico. Todo isto tomando como base os datos e o trato destes, que nos aporta o CORGA.
neste traballo preténdese facer unha achega sobre o xénero gramatical na linga galega, aludindo aos cambios que nel se producen, o porqué deses cambios, e as formas innovadoras que aparecen na lingua. O xénero é representado nas gramáticas tradicionais co masculino xenérico, no que se inclúen ambos xéneros. Isto é o que se trata de cambiar, preténdese incluír o feminino a escrita xunto co masculino, para deste xeito darlle visibilidade e evitar o sexismo lingüístico. Con esta vontade de corrección e cambio por parte da sociedade, na escrita aparecen innovacións para corrixir ese desaxuste: grafías ou formas que inclúen os dous xéneros como a presentación das dúas palabras, unha para o feminino e outra para o masculino; a aparición dos dous artigos para as palabras que non teñen variación de xénero; e o emprego de grafías innovadoras como o “@”, que inclúe ambos xéneros. Por outra banda o CORGA preséntanos datos de ambos xéneros nas palabras galegas, ao igual que ofrece datos sobre esas formas. A través destes datos poderemos ver o seu nivel de uso, en que contextos son empregadas esas novas formas, e, en que porcentaxe a sociedade elixe unhas sobre outras para a súa comunicación con respecto ao uso do masculino xenérico. Estes datos sempre dependen do grao de aceptación da sociedade, e tamén da súa aceptación ou non por parte de lingüistas e gramáticos. Abordaranse, tamén, os problemas de uso que poden xurdir no emprego de esas innovacións, facendo unha identificación de cales, a través dos datos, son as que continuaran na lingua e cales desapareceran; ao igual que cales teñen posibilidades de ser incluídas nas gramáticas descritivas. En definitiva, o traballo tratará de achegar unha definición sobre o xénero gramatical, como se representa, cales son as innovacións que sufre e xorden para mudar esa situación de sexismo lingüístico. Todo isto tomando como base os datos e o trato destes, que nos aporta o CORGA.
Dirección
MOSCOSO MATO, EDUARDO MIGUEL (Titoría)
LOPEZ MARTINEZ, MARIA SOL Cotitoría
MOSCOSO MATO, EDUARDO MIGUEL (Titoría)
LOPEZ MARTINEZ, MARIA SOL Cotitoría
Tribunal
LOPEZ MARTINEZ, MARIA SOL (Titor do alumno)
MOSCOSO MATO, EDUARDO MIGUEL (Titor do alumno)
LOPEZ MARTINEZ, MARIA SOL (Titor do alumno)
MOSCOSO MATO, EDUARDO MIGUEL (Titor do alumno)
A variación na lingua e a construción da identidade na nova música tradicional galega
Autoría
J.A.V.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
J.A.V.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
20.06.2024 09:30
20.06.2024 09:30
Resumo
Nos últimos anos vén xermolando no panorama musical galego unha variedade innovadora da música tradicional galega que a hibrida con xéneros actuais máis de moda (trap, electrónica, rap, reggaetón...), e que tivo a súa principal explosión a partir da actuación das Tanxugueiras no Benidorm Fest. Neste traballo buscamos explorar os usos lingüísticos dalgúns artistas da escena do neotradi (nome máis estendido para denominar o xénero en cuestión), como poderían ser Fillas de Cassandra, O Rabelo, Tanxugueiras e Mondra como foco principal, e considerando tamén pezas soltas doutros artistas ou grupos que se poidan adscribir a este xénero musical. A finalidade da investigación será caracterizar a lingua que se emprega nesas cancións, para así detectar en que se diferencia da fala das autorías en contextos fóra da música aos que poidamos ter acceso, que elementos recolle do repertorio tradicional e cales desbota, que recolle dos xéneros de música urbanos cos que hibrida a tradición etc. A partir desta descrición tentaremos explicar como coas escollas lingüísticas feitas de forma voluntaria (ou mesmo inconsciente) buscan construír identidades artísticas, sociais ou doutro tipo.
Nos últimos anos vén xermolando no panorama musical galego unha variedade innovadora da música tradicional galega que a hibrida con xéneros actuais máis de moda (trap, electrónica, rap, reggaetón...), e que tivo a súa principal explosión a partir da actuación das Tanxugueiras no Benidorm Fest. Neste traballo buscamos explorar os usos lingüísticos dalgúns artistas da escena do neotradi (nome máis estendido para denominar o xénero en cuestión), como poderían ser Fillas de Cassandra, O Rabelo, Tanxugueiras e Mondra como foco principal, e considerando tamén pezas soltas doutros artistas ou grupos que se poidan adscribir a este xénero musical. A finalidade da investigación será caracterizar a lingua que se emprega nesas cancións, para así detectar en que se diferencia da fala das autorías en contextos fóra da música aos que poidamos ter acceso, que elementos recolle do repertorio tradicional e cales desbota, que recolle dos xéneros de música urbanos cos que hibrida a tradición etc. A partir desta descrición tentaremos explicar como coas escollas lingüísticas feitas de forma voluntaria (ou mesmo inconsciente) buscan construír identidades artísticas, sociais ou doutro tipo.
Dirección
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
Tribunal
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
“ Éche o que hai”: o dativo de solidariedade galego como estratexia conversacional.
Autoría
M.L.B.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
M.L.B.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
09.09.2024 10:00
09.09.2024 10:00
Resumo
O obxectivo deste traballo é estudar o pronome de solidariedade galego, posto que se trata dun aspecto moi pouco investigado na lingüística galega: só contamos coa descrición do seu uso en gramáticas, como Álvarez e Xove (2002), con algunha proposta clasificatoria (Álvarez Blanco,1997) ou con traballos que o tratan na interfaz entre pragmática e gramática, como o recente traballo de Huidobro (2022). No noso traballo trataremos o pronome de solidariedade dende unha perspectiva pragmática. Con tal fin, revisamos e analizamos a principal bibliografía sobre este fenómeno e elaboramos un cuestionario en liña no que traballamos con algunhas das variables que a bibliografía definía como factores que condicionan o seu uso. Ademais, tamén tentamos vincular este fenómeno lingüístico con variables sociais tales como a idade, o sexo ou o lugar de residencia a través das respostas das nosas persoas informantes. Os datos, reflexións e análises desta investigación intentan recalcar a importancia de traballarmos máis neste pronome e pretenden tamén ser un gran de area máis no que será o edificio do coñecemento sobre o noso pronome de solidariedade.
O obxectivo deste traballo é estudar o pronome de solidariedade galego, posto que se trata dun aspecto moi pouco investigado na lingüística galega: só contamos coa descrición do seu uso en gramáticas, como Álvarez e Xove (2002), con algunha proposta clasificatoria (Álvarez Blanco,1997) ou con traballos que o tratan na interfaz entre pragmática e gramática, como o recente traballo de Huidobro (2022). No noso traballo trataremos o pronome de solidariedade dende unha perspectiva pragmática. Con tal fin, revisamos e analizamos a principal bibliografía sobre este fenómeno e elaboramos un cuestionario en liña no que traballamos con algunhas das variables que a bibliografía definía como factores que condicionan o seu uso. Ademais, tamén tentamos vincular este fenómeno lingüístico con variables sociais tales como a idade, o sexo ou o lugar de residencia a través das respostas das nosas persoas informantes. Os datos, reflexións e análises desta investigación intentan recalcar a importancia de traballarmos máis neste pronome e pretenden tamén ser un gran de area máis no que será o edificio do coñecemento sobre o noso pronome de solidariedade.
Dirección
FERNANDEZ REY, ELISA (Titoría)
FERNANDEZ REY, ELISA (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ REY, ELISA (Titor do alumno)
FERNANDEZ REY, ELISA (Titor do alumno)
Comparación da fala de San Martín de Trebello (Cáceres) coa de Porto (Zamora)
Autoría
D.B.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
D.B.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
20.06.2024 10:00
20.06.2024 10:00
Resumo
No dominio galego-portugués temos un enclave lingüístico no Val do Xálima (ou do Ellas), a “fala”. Ao lindar con Portugal creuse que era unha continuación do portugués de Portugal por autores como Leite de Vasconcelos, Fink, Krüger ou Onís, pero despois foi descartado por Lindley Cintra, Azevedo e Camarasa e máis recentemente por Costas e Gargallo que o atopan máis parecido ao galego oriental e defenden que é a evolución dun galego arcaico levado alí nunha repoboación (A.C. Alén do Val, 2004). O obxectivo principal deste traballo é comparar unha fala do Val do Xálima cunha do galego oriental exterior e con iso considerar (ou non) a hipótese de que entre a fala de Estremadura e ese galego oriental exterior houbese un contínuum no pasado que quedase descontinuo na actualidade. Para ese fin, neste traballo, compáranse as falas de San Martín de Trebello (mañegu) e a de Porto, en Zamora (portexo). O primeiro porque é considerado por varios autores como o “máis puro” de entre as tres falas do val cacereño por ser o “menos influenciado polo castelán” (A.C. Alén do Val, 2004). O segundo, ademais de por ser unha fala do galego oriental exterior que Henrique Costas expón en conxunto como máis parecido á fala estremeña (Costas González, 2013), tamén por ser considerado en particular como “peculiar pola súa similitude coas falas do Val do Ellas” (Álvarez Pousa, 2019). Para acometer esta tarefa compáranse varios trazos das dúas falas. No caso do mañegu recolléndoos de datos recompilados anteriormente por outros autores. No portexo, ademais, complementando con material obtido persoalmente en Porto no mesmo ano da redacción do traballo. Tratarase de ver se hai tantos trazos comúns como para considerar o mañegu máis parecido ao galego de Porto que a calquera outra fala galega e, se se dá o caso de que haxa trazos comúns que non o sexan a outras falas galegas, analizar se se poden deber ás influencias externas ou se son trazos particulares cos que se puidese considerar a existencia dun nexo entre as dúas falas.
No dominio galego-portugués temos un enclave lingüístico no Val do Xálima (ou do Ellas), a “fala”. Ao lindar con Portugal creuse que era unha continuación do portugués de Portugal por autores como Leite de Vasconcelos, Fink, Krüger ou Onís, pero despois foi descartado por Lindley Cintra, Azevedo e Camarasa e máis recentemente por Costas e Gargallo que o atopan máis parecido ao galego oriental e defenden que é a evolución dun galego arcaico levado alí nunha repoboación (A.C. Alén do Val, 2004). O obxectivo principal deste traballo é comparar unha fala do Val do Xálima cunha do galego oriental exterior e con iso considerar (ou non) a hipótese de que entre a fala de Estremadura e ese galego oriental exterior houbese un contínuum no pasado que quedase descontinuo na actualidade. Para ese fin, neste traballo, compáranse as falas de San Martín de Trebello (mañegu) e a de Porto, en Zamora (portexo). O primeiro porque é considerado por varios autores como o “máis puro” de entre as tres falas do val cacereño por ser o “menos influenciado polo castelán” (A.C. Alén do Val, 2004). O segundo, ademais de por ser unha fala do galego oriental exterior que Henrique Costas expón en conxunto como máis parecido á fala estremeña (Costas González, 2013), tamén por ser considerado en particular como “peculiar pola súa similitude coas falas do Val do Ellas” (Álvarez Pousa, 2019). Para acometer esta tarefa compáranse varios trazos das dúas falas. No caso do mañegu recolléndoos de datos recompilados anteriormente por outros autores. No portexo, ademais, complementando con material obtido persoalmente en Porto no mesmo ano da redacción do traballo. Tratarase de ver se hai tantos trazos comúns como para considerar o mañegu máis parecido ao galego de Porto que a calquera outra fala galega e, se se dá o caso de que haxa trazos comúns que non o sexan a outras falas galegas, analizar se se poden deber ás influencias externas ou se son trazos particulares cos que se puidese considerar a existencia dun nexo entre as dúas falas.
Dirección
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
Tribunal
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titor do alumno)
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titor do alumno)
Orgullo e Prexuízo a través das narrativas transmedia
Autoría
M.P.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.P.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.02.2024 09:00
15.02.2024 09:00
Resumo
A popularidade dun clásico da literatura inglesa como é Orgullo e Prexuízo (1813), escrito por Jane Austen, ten diversas consideracións: desde ser un canon de amor para moitas persoas ata ser un dos primeiros exemplos que contribuíu aos orixes do feminismo. O obxectivo deste traballo é explorar a dimensión transmedia da novela. Hoxe en día, hai innumerables interpretacións do libro en diferentes campos, desde o cinema ata as tatuaxes. A película Orgullo e Prexuízo (2005), dirixida por Joe Wright, foi tomada como fonte de inspiración para representacións artísticas, como ilustracións, imaxes ou camisetas. Moitos adolescentes coñeceron que o libro existía a través da saga de libros Crepúsculo (2005), de Stephanie Meyer, porque os protagonistas len algúns pasaxes da novela tanto no libro como na adaptación do 2008. Ademáis, Orgullo e Prexuízo foi tamén fonte de inspiración para fanfictions en moitas ocasións, como por exemplo contar a historia desde outro punto de vista ou incluso creando precuelas ou secuelas. Tendo en conta que as narrativas transmedia son o proceso de contar unha historia a través de múltiples plataformas e interpretacións, vou realizar unha investigación das diferentes formas nas que Orgullo e Prexuízo foi afectada por este método.
A popularidade dun clásico da literatura inglesa como é Orgullo e Prexuízo (1813), escrito por Jane Austen, ten diversas consideracións: desde ser un canon de amor para moitas persoas ata ser un dos primeiros exemplos que contribuíu aos orixes do feminismo. O obxectivo deste traballo é explorar a dimensión transmedia da novela. Hoxe en día, hai innumerables interpretacións do libro en diferentes campos, desde o cinema ata as tatuaxes. A película Orgullo e Prexuízo (2005), dirixida por Joe Wright, foi tomada como fonte de inspiración para representacións artísticas, como ilustracións, imaxes ou camisetas. Moitos adolescentes coñeceron que o libro existía a través da saga de libros Crepúsculo (2005), de Stephanie Meyer, porque os protagonistas len algúns pasaxes da novela tanto no libro como na adaptación do 2008. Ademáis, Orgullo e Prexuízo foi tamén fonte de inspiración para fanfictions en moitas ocasións, como por exemplo contar a historia desde outro punto de vista ou incluso creando precuelas ou secuelas. Tendo en conta que as narrativas transmedia son o proceso de contar unha historia a través de múltiples plataformas e interpretacións, vou realizar unha investigación das diferentes formas nas que Orgullo e Prexuízo foi afectada por este método.
Dirección
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Her-Story: Unha reivindicación da historia feminina en Outside History de Eavan Boland e Materia de Yolanda Castaño
Autoría
I.C.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
I.C.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2024 10:00
19.06.2024 10:00
Resumo
O obxectivo principal do presente Traballo de Fin de Grao é presentar unha análise comparativa de Materia, de Yolanda Castaño, e Outside History, de Eavan Boland. Estas coleccións poéticas rompen co discurso histórico imposto para reapropiarse da historia feminina mediante a denuncia das regulacións e expectativas socialmente implantadas no colectivo feminino. Asimesmo, alentan a ruptura coa situación periférica da muller na historia e na literatura. En canto á estrutura, este traballo inclúe dous capítulos principais, o primeiro dos cales recolle o marco teórico necesario para levar a cabo a análise comparativa no segundo capítulo. Con respecto á metodoloxía, a parte teórica contén a definición de literatura comparada e feminismo, ademais de incluír unha breve aproximación ás historias de Galicia e Irlanda, as cales afectaron ás vivencias das mulleres irlandesas e galegas. O capítulo analítico, nunha primeira instancia, aproxímase contextualmente ás coleccións analizadas e ás vidas das autoras, para despois centrarse en explorar a representación das vidas das mulleres en múltiples poemas seleccionados. En xeral, este proxecto baséase na constitución patriarcal das historias galega e irlandesa para indagar en como Materia e Outside History, a través da poesía, sitúan dignamente ás mulleres mediante a desestigmatización do concepto de “ser muller”.
O obxectivo principal do presente Traballo de Fin de Grao é presentar unha análise comparativa de Materia, de Yolanda Castaño, e Outside History, de Eavan Boland. Estas coleccións poéticas rompen co discurso histórico imposto para reapropiarse da historia feminina mediante a denuncia das regulacións e expectativas socialmente implantadas no colectivo feminino. Asimesmo, alentan a ruptura coa situación periférica da muller na historia e na literatura. En canto á estrutura, este traballo inclúe dous capítulos principais, o primeiro dos cales recolle o marco teórico necesario para levar a cabo a análise comparativa no segundo capítulo. Con respecto á metodoloxía, a parte teórica contén a definición de literatura comparada e feminismo, ademais de incluír unha breve aproximación ás historias de Galicia e Irlanda, as cales afectaron ás vivencias das mulleres irlandesas e galegas. O capítulo analítico, nunha primeira instancia, aproxímase contextualmente ás coleccións analizadas e ás vidas das autoras, para despois centrarse en explorar a representación das vidas das mulleres en múltiples poemas seleccionados. En xeral, este proxecto baséase na constitución patriarcal das historias galega e irlandesa para indagar en como Materia e Outside History, a través da poesía, sitúan dignamente ás mulleres mediante a desestigmatización do concepto de “ser muller”.
Dirección
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
English phonetic and phonological productions of English Philology fourth year students at Universidad de Santaigo de Compostela (USC)
Autoría
M.L.C.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.L.C.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2024 16:00
11.09.2024 16:00
Resumo
O propósito deste traballo de final de grao (TFG) é estudar as producións fonéticas e fonolóxicas dos alumnos de cuarto ano de Lingua e Literatura Inglesas da facultade de filoloxía da universidade de Santiago de Compostela ao falar e ler en inglés tendo como base o tipo de inglés denominado estándar, coñecido como “Received Pronunciation” (RP). Ao longo deste traballo, os conceptos de fonética e fonoloxía en conxunto van ser requiridos para así poder comprender os sons do inglés falado. En canto á fonética, esta será comprendida como o estudo da interacción entre os órganos da fala ao articular un son, como tamén á maneira na que estes sons son percibidos polos estudantes a través dos seus oídos. Ao referirse á fonoloxía, o que está involucrado é o sistema de elementos (é dicir, vogais e consoantes) que impactan no significado (por exemplo, “bit” difire de “pit” por só un fonema, precisamente porque a diferenza neste son causa a diferenza de significado), así como tamén os patróns de son de calquera idioma (pero neste caso, inglés). Sumado a isto, temos que ter en conta que o sistema de sons inglés non ten unha correspondencia dun a un entre a escritura e a fala. Como resultado, durante este traballo, o alfabeto fonético internacional (IPA) o cal representa ós diferentes corenta e catro sons do inglés vai ser utilizado como referencia para describir as producións fonéticas e fonolóxicas.
O propósito deste traballo de final de grao (TFG) é estudar as producións fonéticas e fonolóxicas dos alumnos de cuarto ano de Lingua e Literatura Inglesas da facultade de filoloxía da universidade de Santiago de Compostela ao falar e ler en inglés tendo como base o tipo de inglés denominado estándar, coñecido como “Received Pronunciation” (RP). Ao longo deste traballo, os conceptos de fonética e fonoloxía en conxunto van ser requiridos para así poder comprender os sons do inglés falado. En canto á fonética, esta será comprendida como o estudo da interacción entre os órganos da fala ao articular un son, como tamén á maneira na que estes sons son percibidos polos estudantes a través dos seus oídos. Ao referirse á fonoloxía, o que está involucrado é o sistema de elementos (é dicir, vogais e consoantes) que impactan no significado (por exemplo, “bit” difire de “pit” por só un fonema, precisamente porque a diferenza neste son causa a diferenza de significado), así como tamén os patróns de son de calquera idioma (pero neste caso, inglés). Sumado a isto, temos que ter en conta que o sistema de sons inglés non ten unha correspondencia dun a un entre a escritura e a fala. Como resultado, durante este traballo, o alfabeto fonético internacional (IPA) o cal representa ós diferentes corenta e catro sons do inglés vai ser utilizado como referencia para describir as producións fonéticas e fonolóxicas.
Dirección
Acuña Fariña, Juan Carlos (Titoría)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
O grotesco e o animal: simbolismo nos contos de Edgar Allan Poe
Autoría
A.B.Q.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.B.Q.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2024 09:30
15.07.2024 09:30
Resumo
Nesta tese explorarei a representación dos animais na literatura dende a perspectiva dos Estudos Animais. O meu obxectivo é examinar as clasificacións humanas dos animais non humanos e a súa repercusión nas súas relacións mutuas. Así, o punto de partida consistirá nunha explicación do que é un animal e das diversas categorías resultantes do servicio dos animais á humanidade. Para isto, analizarei o papel dos animais en catro relatos de Edgar Allan Poe: O gato negro, Metzengerstein, A esfinxe, Corazón delator e o poema narrativo O corvo. O marco teórico dos Estudos Animais incluirá a obra, entre outras, do libro de Margo DeMello Animals and Society: An Introduction to Human-Animal Studies. Isto complementarase cunha selección de crítica literaria sobre estes cintos relatos, especialmente sobre o seu uso do simbolismo. Ademais, explicarei o papel dos animais na literatura, especialmente a súa función na literatura de terror, centrándome nos animais literarios presentados nestes cinco textos de Poe. Explicarei por que a figura do animal na literatura de terror é tan significativa para infundir medo nos lectores.
Nesta tese explorarei a representación dos animais na literatura dende a perspectiva dos Estudos Animais. O meu obxectivo é examinar as clasificacións humanas dos animais non humanos e a súa repercusión nas súas relacións mutuas. Así, o punto de partida consistirá nunha explicación do que é un animal e das diversas categorías resultantes do servicio dos animais á humanidade. Para isto, analizarei o papel dos animais en catro relatos de Edgar Allan Poe: O gato negro, Metzengerstein, A esfinxe, Corazón delator e o poema narrativo O corvo. O marco teórico dos Estudos Animais incluirá a obra, entre outras, do libro de Margo DeMello Animals and Society: An Introduction to Human-Animal Studies. Isto complementarase cunha selección de crítica literaria sobre estes cintos relatos, especialmente sobre o seu uso do simbolismo. Ademais, explicarei o papel dos animais na literatura, especialmente a súa función na literatura de terror, centrándome nos animais literarios presentados nestes cinco textos de Poe. Explicarei por que a figura do animal na literatura de terror é tan significativa para infundir medo nos lectores.
Dirección
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titor do alumno)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titor do alumno)
A terminoloxía e fraseoloxía do fútbol desde unha perspectiva de tradución
Autoría
X.F.D.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
X.F.D.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
12.09.2024 11:30
12.09.2024 11:30
Resumo
Neste proxecto trataranse as traducións da terminoloxía e fraseoloxía que se utilizan na linguaxe deportiva, máis concretamente na linguaxe futbolística. Hoxe en día, o fútbol é máis ca un deporte. Exerce un gran impacto na cultura de moitos países, é seguido por afeccionados de todo o mundo e é o foco de atención de moitos medios de comunicación como xornais, programas de radio e televisión, aplicación móbiles, podcasts etc. Polo tanto, hai moitos textos sobre o fútbol que están escritos empregando “metáforas e térmos do fútbol”, os cales supoñen un gran problema potencial tanto para os traductores coma para os intérpretes. O obxectivo principal desta tese é analizar e comparar as expresións e termos característicos empregados na linguaxe do fútbol en inglés e castelán para finalmente con esta información elaborar un glosario bilingüe (inglés-castelán) da lingua do fútbol. Metodoloxicamente recollerei un pequeño corpus de artigos e crónicas sobre o tema publicados na presa española e británica (prensa deportiva e prensa xeral), na cal analizarei tanto a terminoloxía coma a fraseoloxía coa axuda do programa de concordancia AntConc. Esta tese estará dividida en dúas partes principais: Na primeira parte, farei unha revisión exhaustiva de todos os antecedentes relevantes sobre o tema como por exemplo os estudos actuais sobre a tradución da linguaxe deportiva e sobre a linguaxe característica do fútbol tanto en inglés coma en castelán. A segunda parte centrarase na comparación e análise dos dous corpus (castelán e inglés) e no proceso de elaboración do glosario resultante.
Neste proxecto trataranse as traducións da terminoloxía e fraseoloxía que se utilizan na linguaxe deportiva, máis concretamente na linguaxe futbolística. Hoxe en día, o fútbol é máis ca un deporte. Exerce un gran impacto na cultura de moitos países, é seguido por afeccionados de todo o mundo e é o foco de atención de moitos medios de comunicación como xornais, programas de radio e televisión, aplicación móbiles, podcasts etc. Polo tanto, hai moitos textos sobre o fútbol que están escritos empregando “metáforas e térmos do fútbol”, os cales supoñen un gran problema potencial tanto para os traductores coma para os intérpretes. O obxectivo principal desta tese é analizar e comparar as expresións e termos característicos empregados na linguaxe do fútbol en inglés e castelán para finalmente con esta información elaborar un glosario bilingüe (inglés-castelán) da lingua do fútbol. Metodoloxicamente recollerei un pequeño corpus de artigos e crónicas sobre o tema publicados na presa española e británica (prensa deportiva e prensa xeral), na cal analizarei tanto a terminoloxía coma a fraseoloxía coa axuda do programa de concordancia AntConc. Esta tese estará dividida en dúas partes principais: Na primeira parte, farei unha revisión exhaustiva de todos os antecedentes relevantes sobre o tema como por exemplo os estudos actuais sobre a tradución da linguaxe deportiva e sobre a linguaxe característica do fútbol tanto en inglés coma en castelán. A segunda parte centrarase na comparación e análise dos dous corpus (castelán e inglés) e no proceso de elaboración do glosario resultante.
Dirección
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titor do alumno)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titor do alumno)
Análise da literatura americana na era da prohibición (anos 20 e 30)
Autoría
R.C.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
R.C.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
17.07.2024 12:30
17.07.2024 12:30
Resumo
O consumo excesivo de alcohol foi un tema polémico dende a creación dos Estados Unidos. Co aumento da presión social contra o alcoholismo, liderada por un segmento relixioso e conservador da sociedade americana, conseguiuse aprobar a Lei seca en 1920. A Prohibición nos Estados Unidos (1920-1933) tentou acabar co consumo de alcohol, pero tamén provocou unha profunda polarización social que influíu na literatura da época. Aínda que popularmente se cre que a literatura da Prohibición se centra na oposición á lei a través de temas como o crime organizado ou os excesos do Jazz Age, esta tese busca demostrar como as obras seleccionadas representan a división social entre defensores e detractores da Prohibición e a abstinencia. Para conseguir este obxectivo lin e analicei tres obras na procura de situacións e personaxes que paradoxicamente reflexen ambos os dous lados do debate na mesma obra. En The Great Gatsby de F. Scott Fitzgerald, a ineficacia da Prohibición ponse de manifesto, ao tempo que o alcohol se presenta como un elemento destrutivo para individuos e familias. En Babylon Revisited, tamén de Fitzgerald, ofrécese unha visión do impacto a longo prazo do estilo de vida excesivo do Jazz Age e a posibilidade de redención a través da sobriedade. The Wet Parade de Upton Sinclair ofrece un retrato completo da sociedade da época. Deféndense abertamente tanto argumentos a favor como en contra da Prohibición, reflexando á perfección a polarización social. En conclusión, a través da análise das obras seleccionadas conseguín demostrar a polarización social provocada pola Prohibición nos Estados Unidos, reflexando a división entre aqueles que apoiaban e aqueles que rexeitaban a lei seca a través de personaxes e tramas.
O consumo excesivo de alcohol foi un tema polémico dende a creación dos Estados Unidos. Co aumento da presión social contra o alcoholismo, liderada por un segmento relixioso e conservador da sociedade americana, conseguiuse aprobar a Lei seca en 1920. A Prohibición nos Estados Unidos (1920-1933) tentou acabar co consumo de alcohol, pero tamén provocou unha profunda polarización social que influíu na literatura da época. Aínda que popularmente se cre que a literatura da Prohibición se centra na oposición á lei a través de temas como o crime organizado ou os excesos do Jazz Age, esta tese busca demostrar como as obras seleccionadas representan a división social entre defensores e detractores da Prohibición e a abstinencia. Para conseguir este obxectivo lin e analicei tres obras na procura de situacións e personaxes que paradoxicamente reflexen ambos os dous lados do debate na mesma obra. En The Great Gatsby de F. Scott Fitzgerald, a ineficacia da Prohibición ponse de manifesto, ao tempo que o alcohol se presenta como un elemento destrutivo para individuos e familias. En Babylon Revisited, tamén de Fitzgerald, ofrécese unha visión do impacto a longo prazo do estilo de vida excesivo do Jazz Age e a posibilidade de redención a través da sobriedade. The Wet Parade de Upton Sinclair ofrece un retrato completo da sociedade da época. Deféndense abertamente tanto argumentos a favor como en contra da Prohibición, reflexando á perfección a polarización social. En conclusión, a través da análise das obras seleccionadas conseguín demostrar a polarización social provocada pola Prohibición nos Estados Unidos, reflexando a división entre aqueles que apoiaban e aqueles que rexeitaban a lei seca a través de personaxes e tramas.
Dirección
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titoría)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titor do alumno)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titor do alumno)
Un estudo de caso sobre os pronomes epicenos en inglés indio e filipino
Autoría
N.L.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.L.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2024 09:30
15.07.2024 09:30
Resumo
Os pronomes epicenos existiron na lingua inglesa durante séculos, pero recentemente atraeron considerablemente a atención académica (ver, entre outros, Newman 1998; Balhorn 2004). Un pronome epiceno pode definirse como un pronome que fai referencia a un antecedente sen considerar o seu xénero (Stormbom 2020: 2); con todo, estes pronomes poden non coincidir co número e xénero do antecedente xenérico. Entre tales pronomes, atopamos o uso do xenérico he, coordinacións como he or she e s/he, e o singular they, como se mostran nos exemplos (1)-(3): (1) If a student is getting a low grade, he might want to go talk to the teacher. (Balhorn, 2004: 79). (Se un estudante recibe unha baixa nota, pode que el queira falar co profesor) (2) And the nicest thing about laughter is that the moment a person laughs, he or she is never more himself (Newman, 1998: 364). (E o máis bonito do sorriso é o momento en que unha persoa ri, el ou ela nunca é máis que el mesmo) (3) Everyone takes their time finding a seat (Balhorn, 2004: 79). (Todos toman o seu tempo para atopar un asento) Este presente traballo fin de carreira tamén se ocupa dos pronomes epicenos e examina especificamente o uso das formas he or she, s/he, e o singular they en dúas variedades do inglés do chamado Outer Circle (Kachru 1985), en concreto o inglés indio e filipino. O estudo estrutúrase en dúas partes principais A primeira parte, que comprende os capítulos 2 e 3, presenta a revisión bibliográfica dos pronomes epicenos cun amplo resumo da súa historia e os problemas que conleva o seu uso. O capítulo 3 introduce a metodoloxía do presente estudo, o cal se basea no corpus. En concreto, o corpus que será usado é o Corpus of Global Web-Based English (GloWbE). A segunda parte da tese é o capítulo 4, o cal introduce o propio estudo realizado sobre o uso destas formas no inglés indio e filipino a partir dos datos de GloWbE. Finalmente, preséntanse algunhas conclusións no capítulo 5.
Os pronomes epicenos existiron na lingua inglesa durante séculos, pero recentemente atraeron considerablemente a atención académica (ver, entre outros, Newman 1998; Balhorn 2004). Un pronome epiceno pode definirse como un pronome que fai referencia a un antecedente sen considerar o seu xénero (Stormbom 2020: 2); con todo, estes pronomes poden non coincidir co número e xénero do antecedente xenérico. Entre tales pronomes, atopamos o uso do xenérico he, coordinacións como he or she e s/he, e o singular they, como se mostran nos exemplos (1)-(3): (1) If a student is getting a low grade, he might want to go talk to the teacher. (Balhorn, 2004: 79). (Se un estudante recibe unha baixa nota, pode que el queira falar co profesor) (2) And the nicest thing about laughter is that the moment a person laughs, he or she is never more himself (Newman, 1998: 364). (E o máis bonito do sorriso é o momento en que unha persoa ri, el ou ela nunca é máis que el mesmo) (3) Everyone takes their time finding a seat (Balhorn, 2004: 79). (Todos toman o seu tempo para atopar un asento) Este presente traballo fin de carreira tamén se ocupa dos pronomes epicenos e examina especificamente o uso das formas he or she, s/he, e o singular they en dúas variedades do inglés do chamado Outer Circle (Kachru 1985), en concreto o inglés indio e filipino. O estudo estrutúrase en dúas partes principais A primeira parte, que comprende os capítulos 2 e 3, presenta a revisión bibliográfica dos pronomes epicenos cun amplo resumo da súa historia e os problemas que conleva o seu uso. O capítulo 3 introduce a metodoloxía do presente estudo, o cal se basea no corpus. En concreto, o corpus que será usado é o Corpus of Global Web-Based English (GloWbE). A segunda parte da tese é o capítulo 4, o cal introduce o propio estudo realizado sobre o uso destas formas no inglés indio e filipino a partir dos datos de GloWbE. Finalmente, preséntanse algunhas conclusións no capítulo 5.
Dirección
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Titoría)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL Cotitoría
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Titoría)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL Cotitoría
Tribunal
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Titor do alumno)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Titor do alumno)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Titor do alumno)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Titor do alumno)
A Raíña Isabel II e a Princesa Diana de Gales: Historia e Popularidade
Autoría
C.C.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.C.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
10.09.2024 10:30
10.09.2024 10:30
Resumo
A raíña Isabel II foi unha das personalidades máis influentes do mundo desde a súa coroación en 1952 ata a súa recente morte en setembro de 2022. Houbo moitas investigacións e análises sobre a súa figura histórica e o seu papel na familia real, incluíndo algunhas teorías sobre a familia real. conspiración polo seu papel na morte de Diana Frances Spencer, a ex-muller do seu fillo e herdeiro (hoxe rei Carlos III), cuxa tráxica morte nun accidente de tráfico en 1997 conmocionou ao mundo enteiro. A rivalidade entre a lendaria antiga princesa de Gales e a familia real foi un dos aspectos máis cruciais da historia recente da monarquía británica, un conflito que pode estenderse ao seu fillo menor, o príncipe Harry. A defunta Isabel II e Lady Diana Spencer poden ser consideradas dúas das iconas británicas máis relevantes dos séculos XX e XXI, e ambas convertéronse en figuras extremadamente populares tamén no resto do mundo. Este estudo ten como obxectivo unha análise comparativa/contrastiva de ambas as figuras históricas que sinalará as súas semellanzas e diferenzas no papel que desenvolveron como iconas e figuras británicas populares e históricas. Para iso utilizaranse diversas fontes: desde biografías relevantes e autorizadas ata materiais audiovisuais como series de televisión, películas ou entrevistas.
A raíña Isabel II foi unha das personalidades máis influentes do mundo desde a súa coroación en 1952 ata a súa recente morte en setembro de 2022. Houbo moitas investigacións e análises sobre a súa figura histórica e o seu papel na familia real, incluíndo algunhas teorías sobre a familia real. conspiración polo seu papel na morte de Diana Frances Spencer, a ex-muller do seu fillo e herdeiro (hoxe rei Carlos III), cuxa tráxica morte nun accidente de tráfico en 1997 conmocionou ao mundo enteiro. A rivalidade entre a lendaria antiga princesa de Gales e a familia real foi un dos aspectos máis cruciais da historia recente da monarquía británica, un conflito que pode estenderse ao seu fillo menor, o príncipe Harry. A defunta Isabel II e Lady Diana Spencer poden ser consideradas dúas das iconas británicas máis relevantes dos séculos XX e XXI, e ambas convertéronse en figuras extremadamente populares tamén no resto do mundo. Este estudo ten como obxectivo unha análise comparativa/contrastiva de ambas as figuras históricas que sinalará as súas semellanzas e diferenzas no papel que desenvolveron como iconas e figuras británicas populares e históricas. Para iso utilizaranse diversas fontes: desde biografías relevantes e autorizadas ata materiais audiovisuais como series de televisión, películas ou entrevistas.
Dirección
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
As Adaptacións de Kenneth Branagh: Asasinato no Orient Express (2017) e Morte no Nilo (2022).
Autoría
J.G.A.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
J.G.A.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2024 16:30
15.07.2024 16:30
Resumo
O tema deste ensaio é a análise das novelas e películas de Agatha Christie, con especial atención a Murder on the Orient Express e Death on the Nile. Para iso, o estudo abarcará as adaptacións cinematográficas máis recentes, a primeira estreada en 2017 e a segunda en 2022, dirixidas ambas por Kenneth Branagh, coñecido por todas as obras de Shakespeare que dirixiu e protagonizou. En consecuencia, o traballo pretende comprender cales son as principais diferenzas entre os dous formatos, cómo se achegan ás películas as principais características narrativas do autor e, tamén, cómo se representan cinematográficamente os personaxes. Ademáis, examina a representación dos misterios nas súas novelas, destacando a intriga, o xogo de pistas, a resolución de enigmas e a complexidade psicolóxica dos personaxes, así como a ambientación do período no que se desenvolven. O proxecto compara estas características coas súas adaptacións cinematográficas, observando cómo os elementos misteriosos se traducen á gran pantalla. Investiga como a cinematografía, a interpretación visual e a dirección artística inflúen na representación dos enigmas presentes nas novelas orixinais. Analizaránse as diferenzas na presentación dos personaxes, as variacións na resolución de desafíos e a adopción do suspense para o público audiovisual. Para conseguilo, leránse reportaxes narratolóxicas, así como documentos especializados comparando películas e novelas. A través desta análise comparativa, o obxectivo é ofrecer unha visión máis ampla e detallada da adaptación dos misterios de Agatha Christie desde a páxina á pantalla, mostrando os puntos fortes e os retos de cada formato na representación do suspense e do misterio.
O tema deste ensaio é a análise das novelas e películas de Agatha Christie, con especial atención a Murder on the Orient Express e Death on the Nile. Para iso, o estudo abarcará as adaptacións cinematográficas máis recentes, a primeira estreada en 2017 e a segunda en 2022, dirixidas ambas por Kenneth Branagh, coñecido por todas as obras de Shakespeare que dirixiu e protagonizou. En consecuencia, o traballo pretende comprender cales son as principais diferenzas entre os dous formatos, cómo se achegan ás películas as principais características narrativas do autor e, tamén, cómo se representan cinematográficamente os personaxes. Ademáis, examina a representación dos misterios nas súas novelas, destacando a intriga, o xogo de pistas, a resolución de enigmas e a complexidade psicolóxica dos personaxes, así como a ambientación do período no que se desenvolven. O proxecto compara estas características coas súas adaptacións cinematográficas, observando cómo os elementos misteriosos se traducen á gran pantalla. Investiga como a cinematografía, a interpretación visual e a dirección artística inflúen na representación dos enigmas presentes nas novelas orixinais. Analizaránse as diferenzas na presentación dos personaxes, as variacións na resolución de desafíos e a adopción do suspense para o público audiovisual. Para conseguilo, leránse reportaxes narratolóxicas, así como documentos especializados comparando películas e novelas. A través desta análise comparativa, o obxectivo é ofrecer unha visión máis ampla e detallada da adaptación dos misterios de Agatha Christie desde a páxina á pantalla, mostrando os puntos fortes e os retos de cada formato na representación do suspense e do misterio.
Dirección
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Titoría)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
Matar a un Sinsajo: Un estudo de Katniss Everdeen Os Xogos da Fame
Autoría
M.M.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.M.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 09:00
16.07.2024 09:00
Resumo
Este ensaio centraráse en Katniss Everdeen, a protagonista de Os Xogos da Fame (2008), En Llamas (2009) e Sinsajo (2010), escritos por Suzanne Collins. Analizaráse a súa personalidade e a súa evolución a través do marco teórico dos estudios do trauma. Para comprender a Katniss como personaxe, é importante comprender a sociedade na que se criou, e cómo afectou a maneira na que percibe o mundo. O primeiro capítulo deste ensaio analizará a sociedade de Panem retratada durante a saga, así como os cambios que foi sufrindo a través do tempo, utilizando información da precuela, Balada de Serpes e Paxaros Cantores (2020), e analizando os seus equivalentes históricos, principalmente a Antiga Roma e mitos clásicos grecorromanos. Unha vez feito esto, o ensaio centraráse en Katniss, argumentando que, debido á violencia e precariedade da sociedade de Panem, convirteuse nunha persoa desconfiada, favorecendo o racionalismo antes que as súas propias emocións, ao punto de traicionar os seus propios principios en ocasións, todo para protexerse a si mesma e os seus seres queridos. Segundo a saga avanza, a súa saude mental empeora, e, a pesar de que a súa atitude desconfiada sigue sendo unha parte esencial da súa personalidade, a súa relación con razón e emoción evoluciona pouco a pouco. Adicionalmente, para entender a Katniss aínda mellor, analizaránse as súas relacións e dinámicas con algúns dos demáis personaxes da saga.
Este ensaio centraráse en Katniss Everdeen, a protagonista de Os Xogos da Fame (2008), En Llamas (2009) e Sinsajo (2010), escritos por Suzanne Collins. Analizaráse a súa personalidade e a súa evolución a través do marco teórico dos estudios do trauma. Para comprender a Katniss como personaxe, é importante comprender a sociedade na que se criou, e cómo afectou a maneira na que percibe o mundo. O primeiro capítulo deste ensaio analizará a sociedade de Panem retratada durante a saga, así como os cambios que foi sufrindo a través do tempo, utilizando información da precuela, Balada de Serpes e Paxaros Cantores (2020), e analizando os seus equivalentes históricos, principalmente a Antiga Roma e mitos clásicos grecorromanos. Unha vez feito esto, o ensaio centraráse en Katniss, argumentando que, debido á violencia e precariedade da sociedade de Panem, convirteuse nunha persoa desconfiada, favorecendo o racionalismo antes que as súas propias emocións, ao punto de traicionar os seus propios principios en ocasións, todo para protexerse a si mesma e os seus seres queridos. Segundo a saga avanza, a súa saude mental empeora, e, a pesar de que a súa atitude desconfiada sigue sendo unha parte esencial da súa personalidade, a súa relación con razón e emoción evoluciona pouco a pouco. Adicionalmente, para entender a Katniss aínda mellor, analizaránse as súas relacións e dinámicas con algúns dos demáis personaxes da saga.
Dirección
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Sobre quedar delulu e ser o GOAT: Como a Xeración Z está moldeando a lingua inglesa
Autoría
A.R.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.R.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
10.09.2024 09:30
10.09.2024 09:30
Resumo
A Xeración Z, ou a poboación nacida entre finais dos 90 e principios dos 2010, está a cambiar drasticamente a forma en que as persoas de todas as xeracións se comunican. A aparición de novos termos de xerga e a transformación dos xa existentes resaltan as complexas tendencias culturais e lingüísticas dentro deste distintivo grupo de usuarios da linguaxe. Esta tese de licenciatura busca investigar o seu impacto nos cambios de construción que experimentaron as palabras de xerga do inglés delulu (delusional) e GOAT (Greatest Of All Time, é dicir, o mellor de todos os tempos) na historia recente do inglés. Esta disertación está estruturada en dúas partes. A primeira parte analiza os significados anteriores e as formas morfolóxicas de cada palabra de xerga a través dunha análise de colocacións dentro do Corpus of Historical American English (COHA; Davies 2010). A segunda parte examina o seu uso contemporáneo baseándose no corpus News on the Web (NOW; Davies 2016). Espérase que as análises dos resultados de ambos estudos baseados en corpus revelen cambios significativos na forma e no significado destes termos de xerga ao longo do tempo, destacando a influencia xeracional na innovación lingüística e na expresión cultural.
A Xeración Z, ou a poboación nacida entre finais dos 90 e principios dos 2010, está a cambiar drasticamente a forma en que as persoas de todas as xeracións se comunican. A aparición de novos termos de xerga e a transformación dos xa existentes resaltan as complexas tendencias culturais e lingüísticas dentro deste distintivo grupo de usuarios da linguaxe. Esta tese de licenciatura busca investigar o seu impacto nos cambios de construción que experimentaron as palabras de xerga do inglés delulu (delusional) e GOAT (Greatest Of All Time, é dicir, o mellor de todos os tempos) na historia recente do inglés. Esta disertación está estruturada en dúas partes. A primeira parte analiza os significados anteriores e as formas morfolóxicas de cada palabra de xerga a través dunha análise de colocacións dentro do Corpus of Historical American English (COHA; Davies 2010). A segunda parte examina o seu uso contemporáneo baseándose no corpus News on the Web (NOW; Davies 2016). Espérase que as análises dos resultados de ambos estudos baseados en corpus revelen cambios significativos na forma e no significado destes termos de xerga ao longo do tempo, destacando a influencia xeracional na innovación lingüística e na expresión cultural.
Dirección
BOUSO RIVAS, TAMARA (Titoría)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Titoría)
Tribunal
BOUSO RIVAS, TAMARA (Titor do alumno)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Titor do alumno)
Análise pragmática da comunicación verbal e do humor do programa de televisión Friends
Autoría
K.C.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
K.C.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
21.06.2024 12:00
21.06.2024 12:00
Resumo
O principal obxectivo deste TFG será realizar unha análise pragmática de diferentes escenas da serie de televisión Friends: Seleccionarei diferentes enunciados recorrentes e analizareinos en función de diferentes aspectos: a implicatura conversacional, o principio de cooperación establecido por Grice e a entoación empregada no momento da produción do discurso. As conversas seleccionadas serán contrastadas dentro de cada unha das categorías, producindo unha análise contrastiva dos enunciados para comprender como cambia o seu significado cando o contexto no que se pronuncian é diferente. Centrareime na mensaxe implícita e explícita que os personaxes tratan de comunicar, na reacción do receptor, no ton da conversa e na situación persoal do emisor e do receptor. Tamén terei en conta a situación na que se desenvolve a acción, o contexto sociocultural dos anos 90 nos Estados Unidos, que é a década e o país no que se gravou a serie Friends e as persoas que interveñen na conversa, así como nas relacións que se manteñen entre eles. Por último, a análise axudarame a afirmar e tamén a demostrar como o contexto e a produción do discurso teñen un peso semellante, ou mesmo maior, na mensaxe explícita emitida.
O principal obxectivo deste TFG será realizar unha análise pragmática de diferentes escenas da serie de televisión Friends: Seleccionarei diferentes enunciados recorrentes e analizareinos en función de diferentes aspectos: a implicatura conversacional, o principio de cooperación establecido por Grice e a entoación empregada no momento da produción do discurso. As conversas seleccionadas serán contrastadas dentro de cada unha das categorías, producindo unha análise contrastiva dos enunciados para comprender como cambia o seu significado cando o contexto no que se pronuncian é diferente. Centrareime na mensaxe implícita e explícita que os personaxes tratan de comunicar, na reacción do receptor, no ton da conversa e na situación persoal do emisor e do receptor. Tamén terei en conta a situación na que se desenvolve a acción, o contexto sociocultural dos anos 90 nos Estados Unidos, que é a década e o país no que se gravou a serie Friends e as persoas que interveñen na conversa, así como nas relacións que se manteñen entre eles. Por último, a análise axudarame a afirmar e tamén a demostrar como o contexto e a produción do discurso teñen un peso semellante, ou mesmo maior, na mensaxe explícita emitida.
Dirección
Codesido García, Ana Isabel (Titoría)
Codesido García, Ana Isabel (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
Caracterización dos arqueiros na Ilíada
Autoría
L.V.A.
Grao en Filoloxía Clásica
L.V.A.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
16.07.2024 11:45
16.07.2024 11:45
Resumo
Os guerreiros que utilizan o arco e as frechas, tanto aqueles innominados que pertencen ao groso das tropas como os recoñecidos heroes que protagonizan combates focalizados, forman parte do complexo campo de batalla homérico. No plano divino, determinados deuses veñen caracterizados pola súa calidade de arqueiros. Ao longo dos anos, gran parte dos estudosos de Homero (e xa os escoliastas) sinalaron que na Ilíada (e dun modo tanxiblemente diferente á Odisea), o uso do arco na batalla é visto como un acto de covardía, con pouca eficacia militar ou mesmo de categoría inferior. No presente traballo procurarase efectuar un estudo do vocabulario e as expresións aplicadas a todos os elementos relacionados coa esfera do arco e as frechas, ademais dunha análise pormenorizada das pasaxes protagonizadas por aqueles heroes (como Pándaro, Teucro ou Paris, entre outros), pobos (como os locrios) ou divindades (Apolo, Ártemis) que destaquen no uso de dita arma. Tentarase delimitar o papel do seteiro nas escenas de batalla, pregnantes dunha ideoloxía que enxalza o valor marcial do prómachos; do heroe aristócrata que loita a curta distancia, fronte a fronte. O obxectivo último consistirá en trazar un plano detallado da caracterización dos seteiros na Ilíada e, na medida do posible, determinar a súa valoración marcial, moral e literaria.
Os guerreiros que utilizan o arco e as frechas, tanto aqueles innominados que pertencen ao groso das tropas como os recoñecidos heroes que protagonizan combates focalizados, forman parte do complexo campo de batalla homérico. No plano divino, determinados deuses veñen caracterizados pola súa calidade de arqueiros. Ao longo dos anos, gran parte dos estudosos de Homero (e xa os escoliastas) sinalaron que na Ilíada (e dun modo tanxiblemente diferente á Odisea), o uso do arco na batalla é visto como un acto de covardía, con pouca eficacia militar ou mesmo de categoría inferior. No presente traballo procurarase efectuar un estudo do vocabulario e as expresións aplicadas a todos os elementos relacionados coa esfera do arco e as frechas, ademais dunha análise pormenorizada das pasaxes protagonizadas por aqueles heroes (como Pándaro, Teucro ou Paris, entre outros), pobos (como os locrios) ou divindades (Apolo, Ártemis) que destaquen no uso de dita arma. Tentarase delimitar o papel do seteiro nas escenas de batalla, pregnantes dunha ideoloxía que enxalza o valor marcial do prómachos; do heroe aristócrata que loita a curta distancia, fronte a fronte. O obxectivo último consistirá en trazar un plano detallado da caracterización dos seteiros na Ilíada e, na medida do posible, determinar a súa valoración marcial, moral e literaria.
Dirección
RUIZ PEREZ, ANGEL (Titoría)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Titoría)
Tribunal
Carracedo Fraga, José (Presidente/a)
Criado Boado, Cecilia (Secretario/a)
CABRILLANA LEAL, CONCEPCION VIRTUDES (Vogal)
Carracedo Fraga, José (Presidente/a)
Criado Boado, Cecilia (Secretario/a)
CABRILLANA LEAL, CONCEPCION VIRTUDES (Vogal)
Caracterización do home ideal nos Traballos e Días de Hesíodo: valores en sociedade e pericia no agro.
Autoría
E.D.N.
Grao en Filoloxía Clásica
E.D.N.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
16.02.2024 10:30
16.02.2024 10:30
Resumo
Os Traballos e Días de Hesíodo constitúen, para os estudosos da cultura grega (e en concreto da Época Arcaica), unha fonte inesgotable de datos sobre o ideal de vida e relacións interpersoais dese tempo. Nesta obra podemos atopar dende unha detallada descrición dos valores que se consideran fundamentais nunha persoa (entre os que destacan a xustiza ou a laboriosidade) ata un minucioso catálogo dos labores agrícolas axeitados para cada estación do ano, enmarcado todo isto nun contexto didáctico, a alocución do eu poético ao seu irmán Perses para convencelo de que actúe con xustiza. O presente traballo pretende analizar polo miúdo a caracterización do modelo humano hesiódico, nun primeiro plano no ámbito ético e moral, e a continuación na súa condición de labrego: para isto será necesaria a explicación dos conceptos empregados con máis frecuencia, das diferentes formas da súa argumentación ou dos costumes e tarefas dos campesiños da época, entre outros asuntos. Deste xeito poderemos ter unha visión de conxunto, dentro dos principios máis apreciados na sociedade da época, daqueles que destaca Hesíodo como fundamentais, de orixes moi diversas, mesmo supersticiosas, conservadas ás veces en proverbios ou noutras formas literarias.
Os Traballos e Días de Hesíodo constitúen, para os estudosos da cultura grega (e en concreto da Época Arcaica), unha fonte inesgotable de datos sobre o ideal de vida e relacións interpersoais dese tempo. Nesta obra podemos atopar dende unha detallada descrición dos valores que se consideran fundamentais nunha persoa (entre os que destacan a xustiza ou a laboriosidade) ata un minucioso catálogo dos labores agrícolas axeitados para cada estación do ano, enmarcado todo isto nun contexto didáctico, a alocución do eu poético ao seu irmán Perses para convencelo de que actúe con xustiza. O presente traballo pretende analizar polo miúdo a caracterización do modelo humano hesiódico, nun primeiro plano no ámbito ético e moral, e a continuación na súa condición de labrego: para isto será necesaria a explicación dos conceptos empregados con máis frecuencia, das diferentes formas da súa argumentación ou dos costumes e tarefas dos campesiños da época, entre outros asuntos. Deste xeito poderemos ter unha visión de conxunto, dentro dos principios máis apreciados na sociedade da época, daqueles que destaca Hesíodo como fundamentais, de orixes moi diversas, mesmo supersticiosas, conservadas ás veces en proverbios ou noutras formas literarias.
Dirección
RUIZ PEREZ, ANGEL (Titoría)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Titoría)
Tribunal
CASTRO CARIDAD, EVA MARIA (Presidente/a)
CABRILLANA LEAL, CONCEPCION VIRTUDES (Secretario/a)
Criado Boado, Cecilia (Vogal)
CASTRO CARIDAD, EVA MARIA (Presidente/a)
CABRILLANA LEAL, CONCEPCION VIRTUDES (Secretario/a)
Criado Boado, Cecilia (Vogal)
Lingua e sociedade en Menandro
Autoría
R.C.M.
Grao en Filoloxía Clásica
R.C.M.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
12.09.2024 12:30
12.09.2024 12:30
Resumo
Menandro é o principal dramaturgo da chamada Comedia Nova grega, entre os séculos IV e III a C., e o único do que posuímos unha obra prácticamente completa (Dyskolos) e outras cinco de certa extensión. Centrándonos nelas e con especial énfase na citada intentaremos descifrar o xeito en que os personaxes son caracterizados polo emprego da lingua tanto sintáctico como morfolóxico, tratando de categorizar rexistros atendendo tamén á métrica e as características dialectais. Con isto analizaremos a creación de arquetipos cómicos e o seu reflexo na sociedade e institucións atenienses da época na que se desenvolve o xénero, así como a súa pervivencia até a actualidade. A través deste estudo sociolingüístico tamén salientaremos o cambio político e social que se produce en Atenas tras a conquista macedonia e que explica a razón de ser da Comedia Nova fronte á Antiga e mesmo a Media. Para este estudo basearémonos nos traballos clásicos de F. H. Sandbach sobre Menandro así como tamén en achegas máis recentes sobre a lingua, o estilo e a caracterización dos personaxes, tendo tamén en conta consideracións de clásicos grecolatinos.
Menandro é o principal dramaturgo da chamada Comedia Nova grega, entre os séculos IV e III a C., e o único do que posuímos unha obra prácticamente completa (Dyskolos) e outras cinco de certa extensión. Centrándonos nelas e con especial énfase na citada intentaremos descifrar o xeito en que os personaxes son caracterizados polo emprego da lingua tanto sintáctico como morfolóxico, tratando de categorizar rexistros atendendo tamén á métrica e as características dialectais. Con isto analizaremos a creación de arquetipos cómicos e o seu reflexo na sociedade e institucións atenienses da época na que se desenvolve o xénero, así como a súa pervivencia até a actualidade. A través deste estudo sociolingüístico tamén salientaremos o cambio político e social que se produce en Atenas tras a conquista macedonia e que explica a razón de ser da Comedia Nova fronte á Antiga e mesmo a Media. Para este estudo basearémonos nos traballos clásicos de F. H. Sandbach sobre Menandro así como tamén en achegas máis recentes sobre a lingua, o estilo e a caracterización dos personaxes, tendo tamén en conta consideracións de clásicos grecolatinos.
Dirección
PEREIRO PARDO, AMELIA DEL CARMEN (Titoría)
PEREIRO PARDO, AMELIA DEL CARMEN (Titoría)
Tribunal
Carracedo Fraga, José (Presidente/a)
Criado Boado, Cecilia (Secretario/a)
DIAZ DE CERIO DIEZ, MARIA MERCEDES (Vogal)
Carracedo Fraga, José (Presidente/a)
Criado Boado, Cecilia (Secretario/a)
DIAZ DE CERIO DIEZ, MARIA MERCEDES (Vogal)
Entre a terra e o ceo: Os animais na onomástica astrolóxica indoeuropea
Autoría
C.F.F.
Grao en Filoloxía Clásica
C.F.F.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
12.09.2024 12:00
12.09.2024 12:00
Resumo
O presente Traballo de Fin de Grao ten como principal obxectivo o estudo comparativo da representación do mundo animal na terminoloxía relacionada coas estrelas e constelacións do zodíaco na cultura indoeuropea. Analizarase o léxico empregado nas diferentes ramas da familia atendendo a criterios lingüísticos contemplados dende dúas perspectivas: unha sincrónica que estude o marco cultural dos termos nos textos conservados, e outra diacrónica que remita á raíz indoeuropea e os compare cos posibles cognados que ofrecen as linguas filias. A astroloxía ten orixe en mitos prehistóricos cuxas pegadas podemos rastrexar dende as sociedades indoeuropeas ata os nosos días, pois aínda en época contemporánea conservamos terminoloxía herdada dos antigos para moitas constelacións, en especial aquelas que forman parte do zodíaco. No que á metodoloxía respecta, cada epígrafe partirá das protoformas indoeuropeas, que se extraerán dos principais dicionarios etimolóxicos, seguindo a súa evolución fonética e semántica ata chegar ás formas históricas das principais linguas indoeuropeas, con maior atención ao latín e grego, así como atendendo a aspectos culturais e relixiosos que poidan axudar a contextualizar o obxecto de estudo.
O presente Traballo de Fin de Grao ten como principal obxectivo o estudo comparativo da representación do mundo animal na terminoloxía relacionada coas estrelas e constelacións do zodíaco na cultura indoeuropea. Analizarase o léxico empregado nas diferentes ramas da familia atendendo a criterios lingüísticos contemplados dende dúas perspectivas: unha sincrónica que estude o marco cultural dos termos nos textos conservados, e outra diacrónica que remita á raíz indoeuropea e os compare cos posibles cognados que ofrecen as linguas filias. A astroloxía ten orixe en mitos prehistóricos cuxas pegadas podemos rastrexar dende as sociedades indoeuropeas ata os nosos días, pois aínda en época contemporánea conservamos terminoloxía herdada dos antigos para moitas constelacións, en especial aquelas que forman parte do zodíaco. No que á metodoloxía respecta, cada epígrafe partirá das protoformas indoeuropeas, que se extraerán dos principais dicionarios etimolóxicos, seguindo a súa evolución fonética e semántica ata chegar ás formas históricas das principais linguas indoeuropeas, con maior atención ao latín e grego, así como atendendo a aspectos culturais e relixiosos que poidan axudar a contextualizar o obxecto de estudo.
Dirección
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Titoría)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Titoría)
Tribunal
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Titor do alumno)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Titor do alumno)
A literatura dramática actual de autoría feminina: novas liñas temáticas e estéticas
Autoría
E.O.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
E.O.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2024 17:30
17.07.2024 17:30
Resumo
A literatura dramática en galego, como consecuencia da definición filoloxizante do teatro e o valor simbólico outorgado á nosa literatura, ocupou un lugar privilexiado dentro dun sistema teatral marxinal. É por isto que nos primeiros anos de desenvolvemento do teatro en Galiza, as autoras cinguíronse á creación literaria, poñendo o foco sobre o texto e o protagonismo feminino. Porén, a partir da década dos 90, as voces das autoras desprazáronse cara ao ámbito de creación escénica e, con elas, mudaron as liñas temáticas xerais e a atención da crítica e a teoría teatral, que pasou a focalizarse na escena. No presente traballo, ofrecerase unha selección representativa de autoras e obras que abrangue dende finais da década dos oitenta ata os últimos anos do noso século. O obxectivo é achegar unha categorización das temáticas e estéticas dos textos, poñendo especial atención nas obras máis contemporáneas por seren as menos atendidas dende a historiografía tradicional. A partir desta caracterización, buscarase reconstruír unha liña temporal na que situar as creacións dramático-literarias, identificando se existen un discurso e un repertorio homoxéneos ou se, pola contra, a falta de sistematicidade impide agrupar as obras de autoría feminina baixo un mesmo teito.
A literatura dramática en galego, como consecuencia da definición filoloxizante do teatro e o valor simbólico outorgado á nosa literatura, ocupou un lugar privilexiado dentro dun sistema teatral marxinal. É por isto que nos primeiros anos de desenvolvemento do teatro en Galiza, as autoras cinguíronse á creación literaria, poñendo o foco sobre o texto e o protagonismo feminino. Porén, a partir da década dos 90, as voces das autoras desprazáronse cara ao ámbito de creación escénica e, con elas, mudaron as liñas temáticas xerais e a atención da crítica e a teoría teatral, que pasou a focalizarse na escena. No presente traballo, ofrecerase unha selección representativa de autoras e obras que abrangue dende finais da década dos oitenta ata os últimos anos do noso século. O obxectivo é achegar unha categorización das temáticas e estéticas dos textos, poñendo especial atención nas obras máis contemporáneas por seren as menos atendidas dende a historiografía tradicional. A partir desta caracterización, buscarase reconstruír unha liña temporal na que situar as creacións dramático-literarias, identificando se existen un discurso e un repertorio homoxéneos ou se, pola contra, a falta de sistematicidade impide agrupar as obras de autoría feminina baixo un mesmo teito.
Dirección
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
Tribunal
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
O legado do Batallón Literario da Costa da Morte
Autoría
R.T.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
R.T.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2024 18:15
17.07.2024 18:15
Resumo
Dende a súa orixe no ano 1996, o Batallón Literario da Costa da Morte presenta un proxecto ideolóxico, literario e sociocultural de gran valor para a historia da literatura galega. Foi constituído a partir das achegas de pequenos grupos e asociacións fundados previamente que prepararon o terreo para o seu asentamento. Estes grupos uníronse baixo un interese común, dende Un medio (1986) a Arre Sentelha! (1995). Realizarase en primeiro lugar unha breve síntese da historia deste colectivo poético e dos principais actos e publicacións iniciais, ademais de incluír a nómina de autores e autoras que formaron parte. Con isto, o obxectivo é presentar unha valoración do impacto deste grupo no presente, vinte e cinco anos despois. Analizarase a evolución da traxectoria do Batallón, para posteriormente facer fincapé no corpus de autores e autoras que seguen en activo e a importancia do seu legado. Recompilarase e investigarase tanto o impacto actual das traxectorias literarias dos seus participantes como as súas obras e o seu papel no panorama literario contemporáneo.
Dende a súa orixe no ano 1996, o Batallón Literario da Costa da Morte presenta un proxecto ideolóxico, literario e sociocultural de gran valor para a historia da literatura galega. Foi constituído a partir das achegas de pequenos grupos e asociacións fundados previamente que prepararon o terreo para o seu asentamento. Estes grupos uníronse baixo un interese común, dende Un medio (1986) a Arre Sentelha! (1995). Realizarase en primeiro lugar unha breve síntese da historia deste colectivo poético e dos principais actos e publicacións iniciais, ademais de incluír a nómina de autores e autoras que formaron parte. Con isto, o obxectivo é presentar unha valoración do impacto deste grupo no presente, vinte e cinco anos despois. Analizarase a evolución da traxectoria do Batallón, para posteriormente facer fincapé no corpus de autores e autoras que seguen en activo e a importancia do seu legado. Recompilarase e investigarase tanto o impacto actual das traxectorias literarias dos seus participantes como as súas obras e o seu papel no panorama literario contemporáneo.
Dirección
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
Tribunal
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
Revisión crítica das segmentacións morfolóxicas das formas de pretérito en galego.
Autoría
X.M.C.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
X.M.C.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2024 17:30
17.07.2024 17:30
Resumo
Non hai, segundo os estudosos da lingua galega que analizaron esta cuestión, un consenso total á hora de segmentar as formas do pretérito de indicativo (tamén chamado pretérito perfecto de indicativo). Esta falta de unanimidade é a principal motivación do presente traballo, xa que nel se analizan de maneira crítica as diferentes propostas de segmentación morfolóxica destas unidades. Esta análise comprende principalmente as formas correspondentes á variedade estándar do galego, aínda que tamén se fan alusións e comentarios a cerca dalgunhas formas dialectais, principalmente co obxectivo de argumentar ou refutar algunhas posibles divisións morfolóxicas. Do mesmo xeito, este estudo enfócase principalmente desde un punto de vista sincrónico, mais tamén inclúe información sobre o percorrido histórico das formas deste tempo verbal e dos seus constituíntes, porque esta perspectiva pode axudar a iluminar a cuestión. O principal obxectivo do traballo, pois, mais que elaborar e argumentar unha proposta de segmentación é revisar criticamente as diferentes maneiras de separar en constituíntes as formas verbais deste tempo e reparar nas virtudes e problemas de cada unha destas achegas.
Non hai, segundo os estudosos da lingua galega que analizaron esta cuestión, un consenso total á hora de segmentar as formas do pretérito de indicativo (tamén chamado pretérito perfecto de indicativo). Esta falta de unanimidade é a principal motivación do presente traballo, xa que nel se analizan de maneira crítica as diferentes propostas de segmentación morfolóxica destas unidades. Esta análise comprende principalmente as formas correspondentes á variedade estándar do galego, aínda que tamén se fan alusións e comentarios a cerca dalgunhas formas dialectais, principalmente co obxectivo de argumentar ou refutar algunhas posibles divisións morfolóxicas. Do mesmo xeito, este estudo enfócase principalmente desde un punto de vista sincrónico, mais tamén inclúe información sobre o percorrido histórico das formas deste tempo verbal e dos seus constituíntes, porque esta perspectiva pode axudar a iluminar a cuestión. O principal obxectivo do traballo, pois, mais que elaborar e argumentar unha proposta de segmentación é revisar criticamente as diferentes maneiras de separar en constituíntes as formas verbais deste tempo e reparar nas virtudes e problemas de cada unha destas achegas.
Dirección
Dubert García, Francisco Xosé (Titoría)
Dubert García, Francisco Xosé (Titoría)
Tribunal
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Sousa Fernández, Xulio (Vogal)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Sousa Fernández, Xulio (Vogal)
Variación lingüística nos concellos de Salvaterra de Miño, Tui e Salceda de Caselas
Autoría
E.M.T.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
E.M.T.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
20.06.2024 09:00
20.06.2024 09:00
Resumo
O presente traballo consiste na análise da variación lingüística en tres concellos do sur da provincia de Pontevedra (Salvaterra de Miño, Tui e Salceda de Caselas) unha área de especial interese pola confluencia de varias isoglosas fonéticas e morfosintácticas. Como método analízase a fala de tres persoas galegofalantes de cada territorio, de entre 20 e 40 anos. Inicialmente, escolléronse variables, tanto fonéticas como morfosintácticas, que resultan interesantes no espazo xeográfico estudado. Para a obtención de datos utilizouse o método da enquisa gravada. As variables foron estudadas a partir de mostras orais. Despois, a información obtida analízase por variable e finalmente contrástanse os resultados coa finalidade de poder ofrecer un resultado sobre a variación lingüística entre os tres concellos limítrofes.
O presente traballo consiste na análise da variación lingüística en tres concellos do sur da provincia de Pontevedra (Salvaterra de Miño, Tui e Salceda de Caselas) unha área de especial interese pola confluencia de varias isoglosas fonéticas e morfosintácticas. Como método analízase a fala de tres persoas galegofalantes de cada territorio, de entre 20 e 40 anos. Inicialmente, escolléronse variables, tanto fonéticas como morfosintácticas, que resultan interesantes no espazo xeográfico estudado. Para a obtención de datos utilizouse o método da enquisa gravada. As variables foron estudadas a partir de mostras orais. Despois, a información obtida analízase por variable e finalmente contrástanse os resultados coa finalidade de poder ofrecer un resultado sobre a variación lingüística entre os tres concellos limítrofes.
Dirección
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Tribunal
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
A muller e a maternidade nas Cantigas de Santa María
Autoría
A.H.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
A.H.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
10.09.2024 12:00
10.09.2024 12:00
Resumo
As Cantigas de Santa María, escritas por Afonso X na segunda metade do século XIII, ao igual que calquera produto literario, son testemuño do seu tempo e do marco histórico e cultural no que se desenvolve a sociedade dese contexto determinado; unha proxección máis ou menos fidedigna do que acontecía nos distintos ámbitos que atravesan a vida diaria da poboación, delimitada polo ollar do creado da obra e das súas circunstancias. O estado de conservación e o nivel de detalle fan desta compilación de 420 cantigas (xunto coa notación musica l e as miniaturas que as acompañan) un ha fonte especialmente reveladora da vida durante o reinado de Afonso X e un ha forma de achegamento á vida do medioevo. Neste traballo analizarase a proxección da figura da muller (que nesta obra aparece retratada en todas as etapas vitais e estados civís), nos distintos arquetipos femininos operantes na ldade Medieval para poder focalizar naqueles nos que a maternidade e o propio ámbito da natureza reprodutiva e a moral sexual asuman un rol protagónico sendo relevante aquí a imaxe sublimiñada da Virxe como nai.
As Cantigas de Santa María, escritas por Afonso X na segunda metade do século XIII, ao igual que calquera produto literario, son testemuño do seu tempo e do marco histórico e cultural no que se desenvolve a sociedade dese contexto determinado; unha proxección máis ou menos fidedigna do que acontecía nos distintos ámbitos que atravesan a vida diaria da poboación, delimitada polo ollar do creado da obra e das súas circunstancias. O estado de conservación e o nivel de detalle fan desta compilación de 420 cantigas (xunto coa notación musica l e as miniaturas que as acompañan) un ha fonte especialmente reveladora da vida durante o reinado de Afonso X e un ha forma de achegamento á vida do medioevo. Neste traballo analizarase a proxección da figura da muller (que nesta obra aparece retratada en todas as etapas vitais e estados civís), nos distintos arquetipos femininos operantes na ldade Medieval para poder focalizar naqueles nos que a maternidade e o propio ámbito da natureza reprodutiva e a moral sexual asuman un rol protagónico sendo relevante aquí a imaxe sublimiñada da Virxe como nai.
Dirección
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Titoría)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Titor do alumno)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Titor do alumno)
O procesamento da estrutura sintáctica nos modelos de linguaxe neurais: a concordancia suxeito-verbo en galego e portugués
Autoría
H.P.P.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
H.P.P.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
20.06.2024 12:30
20.06.2024 12:30
Resumo
Combinando coñecementos das áreas de lingüística computacional e de psicolingüística, neste traballo explórase o coñecemento sintáctico dos modelos de linguaxe neurais, concretamente o principio da concordancia suxeito-verbo en galego e portugués. Co fin de estudar se os modelos procesan este fenómeno de forma semellante aos humanos, elaboráronse dous datasets (un en galego e outro en portugués) con 16 oracións e 8 variantes para cada unha de delas, que teñen en conta a gramaticalidade, a presenza ou ausencia dun distractor e a distancia entre o suxeito e o verbo principal. Con estes elementos, realizáronse enquisas a falantes destas linguas para comprobar a aceptabilidade das oracións en relación ás variables referidas. Cunha versión adaptada dos datasets, avaliáronse os modelos de lingua neurais máis avanzados para galego e portugués. Os resultados parecen indicar que os modelos de ambas as linguas non identifican adecuadamente a agramaticalidade das oracións nas que o principio de concordancia suxeito-verbo non se cumpre, ao contrario do que fan as persoas, que si son quen de distinguir as oracións gramaticais daquelas agramaticais.
Combinando coñecementos das áreas de lingüística computacional e de psicolingüística, neste traballo explórase o coñecemento sintáctico dos modelos de linguaxe neurais, concretamente o principio da concordancia suxeito-verbo en galego e portugués. Co fin de estudar se os modelos procesan este fenómeno de forma semellante aos humanos, elaboráronse dous datasets (un en galego e outro en portugués) con 16 oracións e 8 variantes para cada unha de delas, que teñen en conta a gramaticalidade, a presenza ou ausencia dun distractor e a distancia entre o suxeito e o verbo principal. Con estes elementos, realizáronse enquisas a falantes destas linguas para comprobar a aceptabilidade das oracións en relación ás variables referidas. Cunha versión adaptada dos datasets, avaliáronse os modelos de lingua neurais máis avanzados para galego e portugués. Os resultados parecen indicar que os modelos de ambas as linguas non identifican adecuadamente a agramaticalidade das oracións nas que o principio de concordancia suxeito-verbo non se cumpre, ao contrario do que fan as persoas, que si son quen de distinguir as oracións gramaticais daquelas agramaticais.
Dirección
GARCIA GONZALEZ, MARCOS (Titoría)
GARCIA GONZALEZ, MARCOS (Titoría)
Tribunal
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
Sousa Fernández, Xulio (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Dubert García, Francisco Xosé (Vogal)
O hibridismo lingüístico da lírica epigonal: achega aos textos de Arcediano de Toro e Macías O Namorado
Autoría
X.V.V.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
X.V.V.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
15.07.2024 18:30
15.07.2024 18:30
Resumo
A lírica epigonal desenvólvese entre os anos 1350 e 1450, e funciona de ponte entre a lírica medieval galego-portuguesa e a poesía cancioneiril castelá. Conforme os testemuños que chegaron a nós, a maioría dos autores da lírica epigonal son de orixe extra galega e os seus textos manifestan un forte hibridismo galego castelán. Diversos estudosos tentaron esclarecer ata que punto hibridismo é orixinal e ata que punto é o resultado da acción perturbadora dos sucesivos copistas, descoñecedores da lingua galega. Este traballo ten como obxectivo contribuír ao esclarecemento desta cuestión, tentando restituír as hipotéticas formas galegas orixinais de textos epigonais en lingua híbrida, centrándome no Testamento de Arcediano de Toro e nos textos de Macías O Namorado, ambos os dous autores de orixe galega. Isto a través da análise lingüística dos seus textos, empregando a métrica e a rima como apoio que permita diferenciar os casos de hibridismo da acción dos copistas. O traballo é de interese para a restitución de textos de posible orixe galega, nunha cuestión que non foi o suficientemente traballada ou se fixo de xeito erróneo, por mor dun insuficiente coñecemento das características lingüísticas do galego e do castelán da época.
A lírica epigonal desenvólvese entre os anos 1350 e 1450, e funciona de ponte entre a lírica medieval galego-portuguesa e a poesía cancioneiril castelá. Conforme os testemuños que chegaron a nós, a maioría dos autores da lírica epigonal son de orixe extra galega e os seus textos manifestan un forte hibridismo galego castelán. Diversos estudosos tentaron esclarecer ata que punto hibridismo é orixinal e ata que punto é o resultado da acción perturbadora dos sucesivos copistas, descoñecedores da lingua galega. Este traballo ten como obxectivo contribuír ao esclarecemento desta cuestión, tentando restituír as hipotéticas formas galegas orixinais de textos epigonais en lingua híbrida, centrándome no Testamento de Arcediano de Toro e nos textos de Macías O Namorado, ambos os dous autores de orixe galega. Isto a través da análise lingüística dos seus textos, empregando a métrica e a rima como apoio que permita diferenciar os casos de hibridismo da acción dos copistas. O traballo é de interese para a restitución de textos de posible orixe galega, nunha cuestión que non foi o suficientemente traballada ou se fixo de xeito erróneo, por mor dun insuficiente coñecemento das características lingüísticas do galego e do castelán da época.
Dirección
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
Tribunal
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titor do alumno)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titor do alumno)
A figura do inspector nas novelas de Domingo Villar
Autoría
F.P.T.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
F.P.T.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2024 16:45
17.07.2024 16:45
Resumo
A novela negra é un xénero literario que leva presente na literatura universal dende o seu xurdimento nos anos 20 no panorama norteamericano. Pola contra, no ámbito da literatura galega, é un xénero que comezou a cultivarse de xeito moito máis tardío durante a década dos 80, coa novela Crime en Compostela do autor Carlos González Reigosa. Na actualidade, este xénero está en pleno auxe, xa que cada vez hai máis autores que se adentran no mundo da novela policíaca. Con todo, entre eles, unha das figuras con maior prestixio no mundo da novela negra en galego é Domingo Villar, cuxas obras máis salientables son Ollos da auga (2006), A praia dos afogados (2009) e O último barco (2019). Estas novelas son as que se terán en conta neste traballo para a análise da figura do inspector, Leo Caldas, o protagonista destas. A figura do inspector representa un dos personaxes imprescindibles neste tipo de narracións, xa que é fundamental para o desenvolvemento da trama. Este tipo de personaxe habitualmente constrúese en base a un canon en específico que o debuxa cun determinado aspecto físico e carácter moral. Porén, nos títulos mencionados Leo Caldas distánciase destes estereotipos e adopta unha personalidade peculiar que o caracteriza. É por isto que neste traballo farase un estudo da singularidade que o define, prestando especial atención ós seus hábitos e comportamentos ó longo das obras para levar a cabo a análise.
A novela negra é un xénero literario que leva presente na literatura universal dende o seu xurdimento nos anos 20 no panorama norteamericano. Pola contra, no ámbito da literatura galega, é un xénero que comezou a cultivarse de xeito moito máis tardío durante a década dos 80, coa novela Crime en Compostela do autor Carlos González Reigosa. Na actualidade, este xénero está en pleno auxe, xa que cada vez hai máis autores que se adentran no mundo da novela policíaca. Con todo, entre eles, unha das figuras con maior prestixio no mundo da novela negra en galego é Domingo Villar, cuxas obras máis salientables son Ollos da auga (2006), A praia dos afogados (2009) e O último barco (2019). Estas novelas son as que se terán en conta neste traballo para a análise da figura do inspector, Leo Caldas, o protagonista destas. A figura do inspector representa un dos personaxes imprescindibles neste tipo de narracións, xa que é fundamental para o desenvolvemento da trama. Este tipo de personaxe habitualmente constrúese en base a un canon en específico que o debuxa cun determinado aspecto físico e carácter moral. Porén, nos títulos mencionados Leo Caldas distánciase destes estereotipos e adopta unha personalidade peculiar que o caracteriza. É por isto que neste traballo farase un estudo da singularidade que o define, prestando especial atención ós seus hábitos e comportamentos ó longo das obras para levar a cabo a análise.
Dirección
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Titoría)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
Representación das relacións románticas en Xente Normal de Sally Rooney
Autoría
A.R.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.R.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 13:00
16.07.2024 13:00
Resumo
Este ensaio analiza os diferente tipos de relacións románticas, saudables e tóxicas, e as súas características. Tomando Xente Normal de Sally Rooney e Cumes borrascosas de Emily Brontë como exemplos de relacións románticas, imos analizar os aspectos representados usando bibliografía sociolóxica. Os obxectivos son dar unha explicación a esas características e ensinar ao público sobre relacións románticas para que sexan capaces de distinguir entre características tóxicas e non tóxicas. As novelas románticas populares usan o amor para vender, sen embargo, Xente normal presenta unha representación realista das características dunha relación romántica dende a adolescencia ata á adultez.
Este ensaio analiza os diferente tipos de relacións románticas, saudables e tóxicas, e as súas características. Tomando Xente Normal de Sally Rooney e Cumes borrascosas de Emily Brontë como exemplos de relacións románticas, imos analizar os aspectos representados usando bibliografía sociolóxica. Os obxectivos son dar unha explicación a esas características e ensinar ao público sobre relacións románticas para que sexan capaces de distinguir entre características tóxicas e non tóxicas. As novelas románticas populares usan o amor para vender, sen embargo, Xente normal presenta unha representación realista das características dunha relación romántica dende a adolescencia ata á adultez.
Dirección
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Estilos de crianza en Gilmore Girls
Autoría
T.S.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
T.S.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 12:00
16.07.2024 12:00
Resumo
É un feito ben coñecido que as series de televisión a miúdo serven como espellos dunha época, reflectindo normas e valores sociais. Este é o caso dunha desas series, Gilmore Girls (2000-2007), creada por Amy Sherman-Palladino. Centrada nas vidas de Lorelai Gilmore (Lauren Graham) e a súa filla Rory (Alexis Bledel), Gilmore Girls cativou ao público co seu rico desenvolvemento de personaxes, diálogo enxeñoso e exploración da dinámica familiar. Ambientada a principios do século XXI, un período marcado por dinámicas familiares cambiantes e crenzas culturais en evolución, a serie ofrece unha representación dun novo conxunto de enfoques de crianza diversos e as súas complexidades encarnadas polos seus personaxes centrais. O obxectivo desta disertación é explorar esta representación dos estilos de crianza contemporáneos en Gilmore Girls, examinando como a serie navega polas interseccións da autoridade, a intimidade e a independencia no contexto da vida familiar moderna. Ao analizar patróns de comportamento, interaccións de personaxes, episodios crave e arcos narrativos, esta disertación busca lanzar luz sobre as filosofías subxacentes dos diferentes enfoques de crianza descritos na serie: democrático, permisivo, neglixente e autoritario. Ademais, analizará as implicacións destes estilos de crianza sobre a dinámica familiar, as relacións interxeracionais e o desenvolvemento dos personaxes centrais. A través dunha análise de Gilmore Girls, esta investigación ten como obxectivo contribuír a conversacións máis amplas ao redor das prácticas de crianza contemporáneas, a representación dos medios e a dinámica en evolución das relacións familiares no século XXI. Ao penetrarnos no mundo de Stars Hollow, embarcámonos nunha viaxe de exploración, desentrañando as complexidades da paternidade e os lazos duradeiros que unen ás familias a través das xeracións.
É un feito ben coñecido que as series de televisión a miúdo serven como espellos dunha época, reflectindo normas e valores sociais. Este é o caso dunha desas series, Gilmore Girls (2000-2007), creada por Amy Sherman-Palladino. Centrada nas vidas de Lorelai Gilmore (Lauren Graham) e a súa filla Rory (Alexis Bledel), Gilmore Girls cativou ao público co seu rico desenvolvemento de personaxes, diálogo enxeñoso e exploración da dinámica familiar. Ambientada a principios do século XXI, un período marcado por dinámicas familiares cambiantes e crenzas culturais en evolución, a serie ofrece unha representación dun novo conxunto de enfoques de crianza diversos e as súas complexidades encarnadas polos seus personaxes centrais. O obxectivo desta disertación é explorar esta representación dos estilos de crianza contemporáneos en Gilmore Girls, examinando como a serie navega polas interseccións da autoridade, a intimidade e a independencia no contexto da vida familiar moderna. Ao analizar patróns de comportamento, interaccións de personaxes, episodios crave e arcos narrativos, esta disertación busca lanzar luz sobre as filosofías subxacentes dos diferentes enfoques de crianza descritos na serie: democrático, permisivo, neglixente e autoritario. Ademais, analizará as implicacións destes estilos de crianza sobre a dinámica familiar, as relacións interxeracionais e o desenvolvemento dos personaxes centrais. A través dunha análise de Gilmore Girls, esta investigación ten como obxectivo contribuír a conversacións máis amplas ao redor das prácticas de crianza contemporáneas, a representación dos medios e a dinámica en evolución das relacións familiares no século XXI. Ao penetrarnos no mundo de Stars Hollow, embarcámonos nunha viaxe de exploración, desentrañando as complexidades da paternidade e os lazos duradeiros que unen ás familias a través das xeracións.
Dirección
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Fragmentos dun Eu Fracturado: Relacións Queer Abusivas en In the Dream House (2019) de Carmen María Machado
Autoría
C.C.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.C.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
21.06.2024 13:00
21.06.2024 13:00
Resumo
Ao esquecer que as persoas queer son humanas, podemos caer en dúas tendencias contrapostas: velas como seres de “pura maldade” ou “pura bondade”. Cando falamos dos problemas aos que a comunidade queer se enfronta, a conversa tende a xirar en torno á resposta rotundamente negativa que suscita, pero a perspectiva completamente oposta pode ser igual de perigosa. Concibir aos individuos queer e as súas relacións como irreprensibles contribúe a unha idealización inhumana que leva a silenciar certas cuestións dentro da comunidade, como, por exemplo, o abuso en relacións queer. Neste traballo abordaremos esta cuestión a través da análise das memorias de Carmen María Machado, In the Dream House (2019), apoiándonos nun marco teórico centrado nos Estudos Queer, na experiencia das relacións abusivas entre persoas queer e na súa intersección coa literatura. Con isto, pretendemos expoñer a importancia da literatura focalizada en problemas silenciados e minorizados - como o maltrato nas relación queer - á hora de dar visibilidade e crear un marco referencial máis amplo e rico que constate ditas problemáticas. O traballo contará con tres capítulos diferenciados que se centrarán en distintos aspectos do tema, e dentro de cada un deles haberá un compoñente teórico e outro analítico. O primeiro capítulo tratará o esencialismo queer e o seu papel na perpetuación do abuso nas relacións queer; o segundo capítulo lidiará cos trazos visibles do trauma na escritura, centrándose nos escritos autobiográficos; e, por último, o terceiro capítulo atenderá á importancia de que cheguen ao público xeral as narrativas que versan sobre relacións queer abusivas, mediante o uso dunha imaxe que describe a súa reinscripción no imaxinario colectivo a través dos contos populares e a cultura pop nos medios.
Ao esquecer que as persoas queer son humanas, podemos caer en dúas tendencias contrapostas: velas como seres de “pura maldade” ou “pura bondade”. Cando falamos dos problemas aos que a comunidade queer se enfronta, a conversa tende a xirar en torno á resposta rotundamente negativa que suscita, pero a perspectiva completamente oposta pode ser igual de perigosa. Concibir aos individuos queer e as súas relacións como irreprensibles contribúe a unha idealización inhumana que leva a silenciar certas cuestións dentro da comunidade, como, por exemplo, o abuso en relacións queer. Neste traballo abordaremos esta cuestión a través da análise das memorias de Carmen María Machado, In the Dream House (2019), apoiándonos nun marco teórico centrado nos Estudos Queer, na experiencia das relacións abusivas entre persoas queer e na súa intersección coa literatura. Con isto, pretendemos expoñer a importancia da literatura focalizada en problemas silenciados e minorizados - como o maltrato nas relación queer - á hora de dar visibilidade e crear un marco referencial máis amplo e rico que constate ditas problemáticas. O traballo contará con tres capítulos diferenciados que se centrarán en distintos aspectos do tema, e dentro de cada un deles haberá un compoñente teórico e outro analítico. O primeiro capítulo tratará o esencialismo queer e o seu papel na perpetuación do abuso nas relacións queer; o segundo capítulo lidiará cos trazos visibles do trauma na escritura, centrándose nos escritos autobiográficos; e, por último, o terceiro capítulo atenderá á importancia de que cheguen ao público xeral as narrativas que versan sobre relacións queer abusivas, mediante o uso dunha imaxe que describe a súa reinscripción no imaxinario colectivo a través dos contos populares e a cultura pop nos medios.
Dirección
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
“For we think back through our mothers if we are women”: Xénero Sexual e Xénero Literario na Obra de Virginia Woolf
Autoría
E.V.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
E.V.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2024 11:45
19.06.2024 11:45
Resumo
Como muller e escritora, Virginia Woolf era profundamente consciente das limitacións que o patriarcado lles asignaba aos roles de xénero. Ao ser crítica con elas, Woolf pretendía cuestionar e romper con eses firmes límites que impedían que ela e as súas contemporáneas fosen tan valoradas coma os homes na esfera pública. Por outro lado, a tradición literaria, dominada polo sexo masculino, non era unha inspiración satisfactoria para as mulleres, xa que non era adecuada para dar voz ás preocupacións femininas, como se reflexa nas famosas palabras da autora en A Room of One’s Own (1929), empregadas aquí como título desta disertación. En consecuencia, a fervente axenda feminista de Woolf tamén desencadeou a súa innovación textual nos xéneros literarios que produciu. Esta disertación profundará na intensa conexión entre xénero sexual e xénero literario na obra de Virginia Woolf, ofrecendo en primeiro lugar unha visión xeral do contexto socioeconómico das mulleres na Inglaterra do século XIX. A continuación, ofreceráse unha análise das innovacións que Woolf introduciu nos xéneros literarios a través da revisión de varias das súas obras, facendo especial énfase no ensaio; para finalmente comentar sobre a pegada de Woolf nas numerosas autoras que se inspiraron na súa obra. Para cumprir este propósito, esta disertación examinará varias obras da autora, como o seu destacado ensaio A Room of One’s Own (1929). Como metodoloxía de traballo, esta disertación basearáse en conclusións persoais recompiladas en diferentes fontes, incluídos estudos críticos sobre as obras de Woolf que abordan a súa obra dende diversos ángulos críticos. Esta disertación pecharáse cun exame de Alice Walker e outras escritoras, influenciadas de diversas maneiras polo legado de Woolf.
Como muller e escritora, Virginia Woolf era profundamente consciente das limitacións que o patriarcado lles asignaba aos roles de xénero. Ao ser crítica con elas, Woolf pretendía cuestionar e romper con eses firmes límites que impedían que ela e as súas contemporáneas fosen tan valoradas coma os homes na esfera pública. Por outro lado, a tradición literaria, dominada polo sexo masculino, non era unha inspiración satisfactoria para as mulleres, xa que non era adecuada para dar voz ás preocupacións femininas, como se reflexa nas famosas palabras da autora en A Room of One’s Own (1929), empregadas aquí como título desta disertación. En consecuencia, a fervente axenda feminista de Woolf tamén desencadeou a súa innovación textual nos xéneros literarios que produciu. Esta disertación profundará na intensa conexión entre xénero sexual e xénero literario na obra de Virginia Woolf, ofrecendo en primeiro lugar unha visión xeral do contexto socioeconómico das mulleres na Inglaterra do século XIX. A continuación, ofreceráse unha análise das innovacións que Woolf introduciu nos xéneros literarios a través da revisión de varias das súas obras, facendo especial énfase no ensaio; para finalmente comentar sobre a pegada de Woolf nas numerosas autoras que se inspiraron na súa obra. Para cumprir este propósito, esta disertación examinará varias obras da autora, como o seu destacado ensaio A Room of One’s Own (1929). Como metodoloxía de traballo, esta disertación basearáse en conclusións persoais recompiladas en diferentes fontes, incluídos estudos críticos sobre as obras de Woolf que abordan a súa obra dende diversos ángulos críticos. Esta disertación pecharáse cun exame de Alice Walker e outras escritoras, influenciadas de diversas maneiras polo legado de Woolf.
Dirección
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Titoría)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
Mulleres no Exilio: Unha Análise Comparativa de On Canaan’s Side de Sebastian Barry e Sol de Inverno de Rosa Aneiros
Autoría
N.V.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.V.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2024 17:00
11.09.2024 17:00
Resumo
Este traballo nace co obxectivo de ofrecer unha análise comparativa do papel da muller no exilio de dúas nacións cuxa historia está fortemente marcada pola migración: Galicia e Irlanda. A análise fundamentarase sobre o estudo de dúas novelas: On Canaan’s Side de Sebastian Barry achegaranos á experiencia feminina no exilio irlandés e Sol de Inverno de Rosa Aneiros permitiranos analizar o caso galego. Estas dúas novelas históricas que son narradas de xeito retrospectivo dende unha perspectiva feminina permitirannos comentar os puntos comúns destas dúas historias ficticias, que ben poderían corresponderse con memorias reais dos milleiros de mulleres irlandesas e galegas que emigraron aos Estados Unidos e a Cuba respectivamente. O propósito principal deste traballo é poñer o foco no papel dos que tradicionalmente permaneceron invisibles ao estudo das migracións internacionais e analizar o exilio feminino prestando atención as súas causas, ás diferentes dinámicas de integración nos países receptores, ao proceso de creación de novas identidades transnacionais, aos mecanismos de xestión do trauma e á transformación das relacións familiares nun contexto de exilio. A nivel metodolóxico, este traballo consistirá primeiro nunha análise en profundidade de cada una das novelas por separado para despois facer un estudo comparativo onde se considerarán todas os puntos comúns e as diverxencias do exilio galego e irlandés dende unha perspectiva feminina.
Este traballo nace co obxectivo de ofrecer unha análise comparativa do papel da muller no exilio de dúas nacións cuxa historia está fortemente marcada pola migración: Galicia e Irlanda. A análise fundamentarase sobre o estudo de dúas novelas: On Canaan’s Side de Sebastian Barry achegaranos á experiencia feminina no exilio irlandés e Sol de Inverno de Rosa Aneiros permitiranos analizar o caso galego. Estas dúas novelas históricas que son narradas de xeito retrospectivo dende unha perspectiva feminina permitirannos comentar os puntos comúns destas dúas historias ficticias, que ben poderían corresponderse con memorias reais dos milleiros de mulleres irlandesas e galegas que emigraron aos Estados Unidos e a Cuba respectivamente. O propósito principal deste traballo é poñer o foco no papel dos que tradicionalmente permaneceron invisibles ao estudo das migracións internacionais e analizar o exilio feminino prestando atención as súas causas, ás diferentes dinámicas de integración nos países receptores, ao proceso de creación de novas identidades transnacionais, aos mecanismos de xestión do trauma e á transformación das relacións familiares nun contexto de exilio. A nivel metodolóxico, este traballo consistirá primeiro nunha análise en profundidade de cada una das novelas por separado para despois facer un estudo comparativo onde se considerarán todas os puntos comúns e as diverxencias do exilio galego e irlandés dende unha perspectiva feminina.
Dirección
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Presidente/a)
CAL VARELA, MARIO (Secretario/a)
LOJO RODRIGUEZ, LAURA MARIA (Vogal)
Actitudes do persoal docente sobre o Inglés como Medio de Instrución na Universidade de Santiago de Compostela
Autoría
D.M.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
D.M.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2024 13:15
16.07.2024 13:15
Resumo
Nunha era caracterizada pola internacionalización, o inglés declárase como a ubicua lingua franca. Dentro deste rol como lingua global, ocupa unha posición de pivote como medio de instrución (EMI) (Bowles and Murphy, 2020, p.8). O obxectivo deste estudo é adentarnos neste concepto do Inglés como Medio de Instrución (EMI) dentro do contexto da Universidade de Santiago de Compostela. Búscase saber máis sobre as actitudes que os mestres teñen sobre ensinar en inglés nunha universidade galega. A metodoloxía basease nunha compilación de datos bibliográficos, o escrutinio da documentación oficial da USC, e por último, de enquisas de pequena escala feitas a mestres de diversas disciplinas da USC. Estas enquisas estrutúranse como un conxunto de preguntas que se responderán en entrevistas de aproximadamente 30 minutos, con docentes pertencentes a diversas áreas de estudo e grupos de idade. O obxectivo principal destas entrevistas é, en primeiro lugar, dar a coñecer as opinións que o profesorado de hoxe en día ten sobre certos aspectos que atinxen a eventual implantación do EMI na súa universidade. En segundo lugar, tamén se pretende recoller información valiosa de cara a unha futura implantación do EMI, ou calquera outra iniciativa lingüística que poida xurdir, na USC. Así mesmo, as preguntas estarán relacionadas cos requisitos previos que os profesores deberán cumprir, abarcando aspectos do desenvolvemento e a formación do profesorado. As preguntas tamén terán que ver coas experiencias persoais de cada docente co EMI e co inglés. Ademais, darase a coñecer as súas opinións sobre o EMI, tendo en conta as implicacións do EMI para a educación e economía da zona. Isto inclúe unha revisión dos seus coñecementos sobre a participación do alumnado, así como os resultados escolares da aprendizaxe e outros factores relevantes. O TFG estará formado por tres partes principais. En primeiro lugar, farase unha descrición xeral do concepto do Inglés como Medio de Instrución (EMI), achegando unha idea xeral do EMI como tema de discusión e como área de investigación. En segundo lugar, falaremos do EMI no contexto específico da USC, examinando o estado actual do tema. Por último, na terceira parte expoñerase e analizarase os resultados das enquisas feitas ao profesorado. Esta sección ten como obxectivo proxectar as diversas opinións do corpo docente sobre o EMI, dando lugar a unha análise comparativa das súas perspectivas. EMI, internacionalización, docentes, investigación, educación superior, USC, actitudes. Bowles, H., and Murphy, A. C. (2020). English-medium instruction and the internationalization of Universities. Palgrave Macmillan.
Nunha era caracterizada pola internacionalización, o inglés declárase como a ubicua lingua franca. Dentro deste rol como lingua global, ocupa unha posición de pivote como medio de instrución (EMI) (Bowles and Murphy, 2020, p.8). O obxectivo deste estudo é adentarnos neste concepto do Inglés como Medio de Instrución (EMI) dentro do contexto da Universidade de Santiago de Compostela. Búscase saber máis sobre as actitudes que os mestres teñen sobre ensinar en inglés nunha universidade galega. A metodoloxía basease nunha compilación de datos bibliográficos, o escrutinio da documentación oficial da USC, e por último, de enquisas de pequena escala feitas a mestres de diversas disciplinas da USC. Estas enquisas estrutúranse como un conxunto de preguntas que se responderán en entrevistas de aproximadamente 30 minutos, con docentes pertencentes a diversas áreas de estudo e grupos de idade. O obxectivo principal destas entrevistas é, en primeiro lugar, dar a coñecer as opinións que o profesorado de hoxe en día ten sobre certos aspectos que atinxen a eventual implantación do EMI na súa universidade. En segundo lugar, tamén se pretende recoller información valiosa de cara a unha futura implantación do EMI, ou calquera outra iniciativa lingüística que poida xurdir, na USC. Así mesmo, as preguntas estarán relacionadas cos requisitos previos que os profesores deberán cumprir, abarcando aspectos do desenvolvemento e a formación do profesorado. As preguntas tamén terán que ver coas experiencias persoais de cada docente co EMI e co inglés. Ademais, darase a coñecer as súas opinións sobre o EMI, tendo en conta as implicacións do EMI para a educación e economía da zona. Isto inclúe unha revisión dos seus coñecementos sobre a participación do alumnado, así como os resultados escolares da aprendizaxe e outros factores relevantes. O TFG estará formado por tres partes principais. En primeiro lugar, farase unha descrición xeral do concepto do Inglés como Medio de Instrución (EMI), achegando unha idea xeral do EMI como tema de discusión e como área de investigación. En segundo lugar, falaremos do EMI no contexto específico da USC, examinando o estado actual do tema. Por último, na terceira parte expoñerase e analizarase os resultados das enquisas feitas ao profesorado. Esta sección ten como obxectivo proxectar as diversas opinións do corpo docente sobre o EMI, dando lugar a unha análise comparativa das súas perspectivas. EMI, internacionalización, docentes, investigación, educación superior, USC, actitudes. Bowles, H., and Murphy, A. C. (2020). English-medium instruction and the internationalization of Universities. Palgrave Macmillan.
Dirección
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
Tribunal
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Presidente/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Secretario/a)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Vogal)
O tratamento dos contidos gramaticais ingleses no currículo español de Bacharelato e a súa implementación nos libros de texto utilizados para este nivel.
Autoría
K.O.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
K.O.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2024 10:00
19.06.2024 10:00
Resumo
Esta disertación ocúpase, en xeral, do ensino da gramática inglesa e, máis concretamente, do ensino da gramática no nivel postsecundario ou de Bacharelato. Para iso, en primeiro lugar, darei unha definición da noción de «gramática», prestando atención a como se orixinou este termo e como evolucionou. A continuación, falarei dos diferentes enfoques que se adoptaron para o ensino da gramática, facendo referencia tamén ás principais técnicas e tipos de actividades. Isto levarame ao estudo do currículo de Bacharelato no que se refire ao ensino da gramática e a súa implementación nunha mostra de libros de texto utilizados con alumnos deste nivel. A análise destes libros de texto basearase nunha serie de criterios establecidos de antemán que me permitirán comprobar ata que punto existe unha correlación entre os plans de estudo e os materiais didácticos utilizados.
Esta disertación ocúpase, en xeral, do ensino da gramática inglesa e, máis concretamente, do ensino da gramática no nivel postsecundario ou de Bacharelato. Para iso, en primeiro lugar, darei unha definición da noción de «gramática», prestando atención a como se orixinou este termo e como evolucionou. A continuación, falarei dos diferentes enfoques que se adoptaron para o ensino da gramática, facendo referencia tamén ás principais técnicas e tipos de actividades. Isto levarame ao estudo do currículo de Bacharelato no que se refire ao ensino da gramática e a súa implementación nunha mostra de libros de texto utilizados con alumnos deste nivel. A análise destes libros de texto basearase nunha serie de criterios establecidos de antemán que me permitirán comprobar ata que punto existe unha correlación entre os plans de estudo e os materiais didácticos utilizados.
Dirección
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titoría)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Presidente/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
O Universo Fantástico de O Hobbit: Unha Análise das Criaturas da Triloxía Cinematográfica
Autoría
M.A.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.A.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
12.09.2024 10:00
12.09.2024 10:00
Resumo
A finalidade deste traballo é a de ofrecer unha discusión e análise en profundidade das criaturas fantásticas mais místicas e relevantes da serie cinematográfica O Hobbit. Esta triloxía, dirixida por Peter Jackson dende o 2012 ata o 2014, é unha adaptación dunha das novelas de J.R.R. Tolkien: O Hobbit (1937). A franqueza cinematográfica ten unha relevancia e influencia incomparable na creación das películas do xénero fantástico debido en gran parte ao inmenso universo de Tolkien. O tema deste estudo é un exemplo excepcional do impacto desta novela na cultura popular e no panorama cinematográfico, si se consideran as contribucións de Tolkien ao ámbito da alta fantasía, a súa concepción e o peso que estas criaturas teñen na interpretación e trama da historia. Por iso, o principal obxectivo deste estudo é analizar as referencias adaptadas de Peter Jackson nas criaturas fantásticas, comparando e contrastando cas súas posibles fontes no folclore británico e tradición británica. A maiores, achegarase como base metodolóxica o uso das fontes bibliográficas máis fundamentais. Estas criaturas seleccionaranse en detalle tras unha exhaustiva revisión das películas. A análise ilustrarase tamén cos exemplos máis importantes.
A finalidade deste traballo é a de ofrecer unha discusión e análise en profundidade das criaturas fantásticas mais místicas e relevantes da serie cinematográfica O Hobbit. Esta triloxía, dirixida por Peter Jackson dende o 2012 ata o 2014, é unha adaptación dunha das novelas de J.R.R. Tolkien: O Hobbit (1937). A franqueza cinematográfica ten unha relevancia e influencia incomparable na creación das películas do xénero fantástico debido en gran parte ao inmenso universo de Tolkien. O tema deste estudo é un exemplo excepcional do impacto desta novela na cultura popular e no panorama cinematográfico, si se consideran as contribucións de Tolkien ao ámbito da alta fantasía, a súa concepción e o peso que estas criaturas teñen na interpretación e trama da historia. Por iso, o principal obxectivo deste estudo é analizar as referencias adaptadas de Peter Jackson nas criaturas fantásticas, comparando e contrastando cas súas posibles fontes no folclore británico e tradición británica. A maiores, achegarase como base metodolóxica o uso das fontes bibliográficas máis fundamentais. Estas criaturas seleccionaranse en detalle tras unha exhaustiva revisión das películas. A análise ilustrarase tamén cos exemplos máis importantes.
Dirección
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Vogal)
Scande caeli templa, virgo: a viaxe astral de Filoloxía na obra de Marciano Capela
Autoría
I.F.V.
Grao en Filoloxía Clásica
I.F.V.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
16.07.2024 12:15
16.07.2024 12:15
Resumo
A viaxe astral é unha das múltiplas formas de viaxar presentes na literatura clásica, abranxendo as súas configuracións literarias case un milenio de evolución desde Parménides até o propio Marciano. A viaxe astral semella presentarse como un xeito de adquisición de coñecemento dispoñible só para certos personaxes. No elaborar a viaxe astral de Filoloxía, Marciano Capela interaxe con esa tradición para recrear, adaptar ou innovar. Este traballo ofrécese como un estudo da forma particular que a viaxe toma no De Nuptiis Philologiae et Mercurii, longamente usado como manual, e afonda nas súas relacións non só con outras viaxes astrais senón tamén con formas de viaxe relacionadas: a ascensión aos ceos en determinados relatos e mais a apoteose na súa configuración imperial. Para alén diso, tamén se pescuda sobre determinados elementos concretos da viaxe, como por exemplo o vehículo e o itinerario, ademais de afondar no esclarecemento dos hipotextos con que traballa o autor africano.
A viaxe astral é unha das múltiplas formas de viaxar presentes na literatura clásica, abranxendo as súas configuracións literarias case un milenio de evolución desde Parménides até o propio Marciano. A viaxe astral semella presentarse como un xeito de adquisición de coñecemento dispoñible só para certos personaxes. No elaborar a viaxe astral de Filoloxía, Marciano Capela interaxe con esa tradición para recrear, adaptar ou innovar. Este traballo ofrécese como un estudo da forma particular que a viaxe toma no De Nuptiis Philologiae et Mercurii, longamente usado como manual, e afonda nas súas relacións non só con outras viaxes astrais senón tamén con formas de viaxe relacionadas: a ascensión aos ceos en determinados relatos e mais a apoteose na súa configuración imperial. Para alén diso, tamén se pescuda sobre determinados elementos concretos da viaxe, como por exemplo o vehículo e o itinerario, ademais de afondar no esclarecemento dos hipotextos con que traballa o autor africano.
Dirección
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Titoría)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Titoría)
Tribunal
Carracedo Fraga, José (Presidente/a)
Criado Boado, Cecilia (Secretario/a)
CABRILLANA LEAL, CONCEPCION VIRTUDES (Vogal)
Carracedo Fraga, José (Presidente/a)
Criado Boado, Cecilia (Secretario/a)
CABRILLANA LEAL, CONCEPCION VIRTUDES (Vogal)
Animarciales: ciclos animais nos epigramas de Marcial.
Autoría
F.L.L.R.
Grao en Filoloxía Clásica
F.L.L.R.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
16.07.2024 09:15
16.07.2024 09:15
Resumo
Marco Valerio Marcial (38/41, 104 d. C.), poeta hispano especializado no xénero do epigrama, un marco literario desprestixiado e en desuso xa no seu tempo, consegue gañar un espazo entre os grandes clásicos empregando as armas do seu mesmo soporte, o escarnio e a burla. O obxecto de estudo deste traballo serán as representacións animais ao longo da súa obra completa, consistente en 15 libros. Un punto clave será coñecer o xénero que cultivou Marcial, entender o epigrama en canto ás funcións e usos recorrentes, así como a estrutura e agrupacións en libros, como base teórica para afondar no tema principal deste traballo. Para lograr esta análise, atenderanse cuestións como a frecuencia e importancia dos animais, agrupándoos en torno a ciclos, un concepto que será tamén motivo de estudo e que se intentará definir. Estes ciclos serán estudados nos planos máis relevantes: o porqué da súa aparición, a función que cumpren e o seu potencial simbolismo. A través deste traballo, afondarase tamén nos diferentes aspectos que rodean a mención de determinados animais, considerados xa non só como integrantes de ciclos, senón en si mesmos.
Marco Valerio Marcial (38/41, 104 d. C.), poeta hispano especializado no xénero do epigrama, un marco literario desprestixiado e en desuso xa no seu tempo, consegue gañar un espazo entre os grandes clásicos empregando as armas do seu mesmo soporte, o escarnio e a burla. O obxecto de estudo deste traballo serán as representacións animais ao longo da súa obra completa, consistente en 15 libros. Un punto clave será coñecer o xénero que cultivou Marcial, entender o epigrama en canto ás funcións e usos recorrentes, así como a estrutura e agrupacións en libros, como base teórica para afondar no tema principal deste traballo. Para lograr esta análise, atenderanse cuestións como a frecuencia e importancia dos animais, agrupándoos en torno a ciclos, un concepto que será tamén motivo de estudo e que se intentará definir. Estes ciclos serán estudados nos planos máis relevantes: o porqué da súa aparición, a función que cumpren e o seu potencial simbolismo. A través deste traballo, afondarase tamén nos diferentes aspectos que rodean a mención de determinados animais, considerados xa non só como integrantes de ciclos, senón en si mesmos.
Dirección
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Titoría)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Titoría)
Tribunal
Carracedo Fraga, José (Presidente/a)
Criado Boado, Cecilia (Secretario/a)
CABRILLANA LEAL, CONCEPCION VIRTUDES (Vogal)
Carracedo Fraga, José (Presidente/a)
Criado Boado, Cecilia (Secretario/a)
CABRILLANA LEAL, CONCEPCION VIRTUDES (Vogal)
O Orfismo en Alcestis de Eurípides: a vida tras a morte
Autoría
A.G.S.
Grao en Filoloxía Clásica
A.G.S.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
16.07.2024 11:15
16.07.2024 11:15
Resumo
O obxectivo deste traballo é o estudo dos trazos órficos que podemos atopar na obra Alcestis de Eurípides. Principalmente, trátase de establecer unha relación entre a volta á vida do personaxe de Alcestis e os rituais mistéricos que prometíanlles aos iniciados unha próspera continuidade vital da alma tras a morte corporal. Con este propósito, é preciso ter en conta o contexto cultural da Atenas do século V a. C., no cal Eurípides podería ter atopado fóra da máis pura relixiosidade oficial do Estado elementos que lle permitirían abordar os temas da vida e da morte dende unha nova perspectiva. Ademáis, deterémonos no papel que desempeñan os personaxes da obra, entre os que destacamos a Admeto, Heracles, e á propia Alcestis, para delimitar cal sería o sentido das accións de cada un trasladadas ao contexto da moral órfica. Isto lévanos inevitablemente a reflexionar sobre a propia natureza da obra, unha traxedia con final feliz que se coloca no último posto dunha tetraloxía en lugar do drama satírico habitual, e sobre como as ambigüidades e aspectos duais que a caracterizan ofrecen diversas interpretacións baixo este prisma relixioso, xa considerado, doutra banda, por distintos autores.
O obxectivo deste traballo é o estudo dos trazos órficos que podemos atopar na obra Alcestis de Eurípides. Principalmente, trátase de establecer unha relación entre a volta á vida do personaxe de Alcestis e os rituais mistéricos que prometíanlles aos iniciados unha próspera continuidade vital da alma tras a morte corporal. Con este propósito, é preciso ter en conta o contexto cultural da Atenas do século V a. C., no cal Eurípides podería ter atopado fóra da máis pura relixiosidade oficial do Estado elementos que lle permitirían abordar os temas da vida e da morte dende unha nova perspectiva. Ademáis, deterémonos no papel que desempeñan os personaxes da obra, entre os que destacamos a Admeto, Heracles, e á propia Alcestis, para delimitar cal sería o sentido das accións de cada un trasladadas ao contexto da moral órfica. Isto lévanos inevitablemente a reflexionar sobre a propia natureza da obra, unha traxedia con final feliz que se coloca no último posto dunha tetraloxía en lugar do drama satírico habitual, e sobre como as ambigüidades e aspectos duais que a caracterizan ofrecen diversas interpretacións baixo este prisma relixioso, xa considerado, doutra banda, por distintos autores.
Dirección
AMADO RODRIGUEZ, MARIA TERESA (Titoría)
AMADO RODRIGUEZ, MARIA TERESA (Titoría)
Tribunal
Carracedo Fraga, José (Presidente/a)
Criado Boado, Cecilia (Secretario/a)
CABRILLANA LEAL, CONCEPCION VIRTUDES (Vogal)
Carracedo Fraga, José (Presidente/a)
Criado Boado, Cecilia (Secretario/a)
CABRILLANA LEAL, CONCEPCION VIRTUDES (Vogal)
A ansia e o deber de volver de Odiseo
Autoría
M.L.V.
Grao en Filoloxía Clásica
M.L.V.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
20.06.2024 10:30
20.06.2024 10:30
Resumo
Para este Traballo de Fin de Grao, cuxa liña temática escollida é a Literatura Grega, teño en mente traballar coa Odisea de Homero. O meu obxectivo será facer unha análise literaria da personaxe de Nausícaa, filla do rei Alcínoo dos feacios e de Arete, descendente de Poseidón. Para desenvolvelo, estudarei os cantos VI, VII e VIII que explican por que se lle aparece a deusa Atenea, o rescate de Odiseo e como o axuda a volver a Ítaca convencendo ó seu pai de darlle hospedaxe e recursos. Nausícaa é unha figura interesante dende moitos puntos de vista, xa que é considerada unha guía do bo comportamento e un equivalente feminino de Telémaco. Tamén chama a atención por namorarse de Odiseo, malia que, a diferenza de Circe e Calipso, non supón ningún perigo para el. As tres parécense en que antepoñen o seu deber (a obediencia aos deuses) perante os seus sentimentos. Para facer este traballo máis completo, contará tamén con unha introdución, unha conclusión e unha bibliografía netamente académica.
Para este Traballo de Fin de Grao, cuxa liña temática escollida é a Literatura Grega, teño en mente traballar coa Odisea de Homero. O meu obxectivo será facer unha análise literaria da personaxe de Nausícaa, filla do rei Alcínoo dos feacios e de Arete, descendente de Poseidón. Para desenvolvelo, estudarei os cantos VI, VII e VIII que explican por que se lle aparece a deusa Atenea, o rescate de Odiseo e como o axuda a volver a Ítaca convencendo ó seu pai de darlle hospedaxe e recursos. Nausícaa é unha figura interesante dende moitos puntos de vista, xa que é considerada unha guía do bo comportamento e un equivalente feminino de Telémaco. Tamén chama a atención por namorarse de Odiseo, malia que, a diferenza de Circe e Calipso, non supón ningún perigo para el. As tres parécense en que antepoñen o seu deber (a obediencia aos deuses) perante os seus sentimentos. Para facer este traballo máis completo, contará tamén con unha introdución, unha conclusión e unha bibliografía netamente académica.
Dirección
AMADO RODRIGUEZ, MARIA TERESA (Titoría)
AMADO RODRIGUEZ, MARIA TERESA (Titoría)
Tribunal
AMADO RODRIGUEZ, MARIA TERESA (Titor do alumno)
AMADO RODRIGUEZ, MARIA TERESA (Titor do alumno)
Os soños dos reis en Historia de Heródoto: clasificación e interpretación
Autoría
E.F.G.
Grao en Filoloxía Clásica
E.F.G.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
16.07.2024 10:15
16.07.2024 10:15
Resumo
Este traballo mostra unha primeira análise de todos os soños que aparecen ao longo dos 9 libros da obra Historia de Heródoto. Para iso, realizarase unha lectura previa da obra para facer unha recolleita dos relatos dos soños, así como un breve resumo de cada un. Tamén, tras consultar diversos manuais de referencia, farase unha breve introdución a biografía de Heródoto e a súa época, a estrutura da obra e as súas influencias. Finalmente, ofrecerase unha clasificación dos soños facendo referencia ao contexto, ao contido, a interpretación, aos protagonistas, ao desenlace tráxico dos feitos históricos, aos aspectos sociolóxicos e a terminoloxía. O obxectivo principal deste estudo é clasificar e interpretar os soños relativos aos reis non helenos presentes na obra e identificar a relación que teñen cos sucesos que aborda. Isto será especialmente importante para comprender mellor a súa funcionalidade na historia.
Este traballo mostra unha primeira análise de todos os soños que aparecen ao longo dos 9 libros da obra Historia de Heródoto. Para iso, realizarase unha lectura previa da obra para facer unha recolleita dos relatos dos soños, así como un breve resumo de cada un. Tamén, tras consultar diversos manuais de referencia, farase unha breve introdución a biografía de Heródoto e a súa época, a estrutura da obra e as súas influencias. Finalmente, ofrecerase unha clasificación dos soños facendo referencia ao contexto, ao contido, a interpretación, aos protagonistas, ao desenlace tráxico dos feitos históricos, aos aspectos sociolóxicos e a terminoloxía. O obxectivo principal deste estudo é clasificar e interpretar os soños relativos aos reis non helenos presentes na obra e identificar a relación que teñen cos sucesos que aborda. Isto será especialmente importante para comprender mellor a súa funcionalidade na historia.
Dirección
RUIZ PEREZ, ANGEL (Titoría)
PEREIRO PARDO, AMELIA DEL CARMEN Cotitoría
RUIZ PEREZ, ANGEL (Titoría)
PEREIRO PARDO, AMELIA DEL CARMEN Cotitoría
Tribunal
Carracedo Fraga, José (Presidente/a)
Criado Boado, Cecilia (Secretario/a)
CABRILLANA LEAL, CONCEPCION VIRTUDES (Vogal)
Carracedo Fraga, José (Presidente/a)
Criado Boado, Cecilia (Secretario/a)
CABRILLANA LEAL, CONCEPCION VIRTUDES (Vogal)
Transcrición e comentario dun documento do mosteiro de Santa María de Melón do século XIII.
Autoría
A.C.F.
Grao en Filoloxía Clásica
A.C.F.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
16.07.2024 09:45
16.07.2024 09:45
Resumo
Neste traballo tratarase o seguinte documento: Archivo Histórico Nacional, CLERO-SECULAR_REGULAR, Car.1445, N.4., pertencente ó mosteiro de Santa María de Melón (Ourense), datado no ano 1249 e escrito en latín medieval. Dito documento xa foi transcrito nunha tese de doutoramento de difícil acceso: Cambón Suárez, S., (1957): El monasterio de Santa María de Melón (siglos XII-XIII). Non obstante, poderíase facer outra lectura dalgunhas palabras. Polo tanto, propoñerase unha nova transcrición, xunto cunha tradución ao español para facilitar a labor doutros especialistas, como historiadores, que a puidesen requirir. Tamén vaise dar o contexto e farase un comentario acerca do documento. Ademais, cabe mencionar que hai intención de consultar unha testemuña posterior do mesmo, que se encontra no Arquivo Histórico Provincial de Ourense, aínda sen transcribir. E se fose posible, estudiaríase algún documento máis de características semellantes, seguindo a mesma metodoloxía.
Neste traballo tratarase o seguinte documento: Archivo Histórico Nacional, CLERO-SECULAR_REGULAR, Car.1445, N.4., pertencente ó mosteiro de Santa María de Melón (Ourense), datado no ano 1249 e escrito en latín medieval. Dito documento xa foi transcrito nunha tese de doutoramento de difícil acceso: Cambón Suárez, S., (1957): El monasterio de Santa María de Melón (siglos XII-XIII). Non obstante, poderíase facer outra lectura dalgunhas palabras. Polo tanto, propoñerase unha nova transcrición, xunto cunha tradución ao español para facilitar a labor doutros especialistas, como historiadores, que a puidesen requirir. Tamén vaise dar o contexto e farase un comentario acerca do documento. Ademais, cabe mencionar que hai intención de consultar unha testemuña posterior do mesmo, que se encontra no Arquivo Histórico Provincial de Ourense, aínda sen transcribir. E se fose posible, estudiaríase algún documento máis de características semellantes, seguindo a mesma metodoloxía.
Dirección
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Titoría)
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Titoría)
Tribunal
Carracedo Fraga, José (Presidente/a)
Criado Boado, Cecilia (Secretario/a)
CABRILLANA LEAL, CONCEPCION VIRTUDES (Vogal)
Carracedo Fraga, José (Presidente/a)
Criado Boado, Cecilia (Secretario/a)
CABRILLANA LEAL, CONCEPCION VIRTUDES (Vogal)
O xogo na clase de Francés Lingua Estranxeira: innovacións pedagóxicas
Autoría
E.A.A.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
E.A.A.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
17.07.2024 12:00
17.07.2024 12:00
Resumo
O xogo non acostuma estar presente na educación, debido á dificultade de integralo nos programas didácticos. Non obstante, é un recurso que permite saír da monotonía dunha clase tradicional ao achegar motivación aos estudantes, xa que ofrece orixinalidade e diversidade na clase de Francés Lingua Estranxeira (FLE). Trátase dun recurso pedagóxico útil para a aprendizaxe de linguas, facéndoo máis divertido ao tempo que favorece interaccións reais, que permiten á súa vez a socialización dos estudantes. A pesar dos inconvenientes que o xogo pode presentar, as súas vantaxes son numerosas, é por iso que consideramos que debe ser integrado na clase de lingua estranxeira, especialmente en FLE, tendo en conta certas consideracións pedagóxicas, tales como a adaptación dos xogos aos niveis de competencia ou a creación dun ambiente propicio para a aprendizaxe lúdica. O obxectivo deste traballo é analizar o papel do xogo e os seus beneficios como ferramenta pedagóxica no ensino do FLE. Para iso, abordaremos nun primeiro momento a evolución do xogo ao longo dos últimos anos así como a tipoloxía das actividades lúdicas presentes nas diversas metodoloxías de ensino/aprendizaxe. Prestaremos especial atención ás innovacións dos últimos anos que xurdiron grazas á enfoque accional e ás novas tecnoloxías da información e da comunicación (NTIC). Nun segundo momento, tentaremos elaborar dúas actividades lúdicas destinadas á Educación Secundaria Obrigatoria (ESO): por unha banda, un xogo simple e tradicional, por outra, un xogo baseado na enfoque accional, conforme aos principios do Marco Europeo Común de Referencia para as Linguas (CECRL).
O xogo non acostuma estar presente na educación, debido á dificultade de integralo nos programas didácticos. Non obstante, é un recurso que permite saír da monotonía dunha clase tradicional ao achegar motivación aos estudantes, xa que ofrece orixinalidade e diversidade na clase de Francés Lingua Estranxeira (FLE). Trátase dun recurso pedagóxico útil para a aprendizaxe de linguas, facéndoo máis divertido ao tempo que favorece interaccións reais, que permiten á súa vez a socialización dos estudantes. A pesar dos inconvenientes que o xogo pode presentar, as súas vantaxes son numerosas, é por iso que consideramos que debe ser integrado na clase de lingua estranxeira, especialmente en FLE, tendo en conta certas consideracións pedagóxicas, tales como a adaptación dos xogos aos niveis de competencia ou a creación dun ambiente propicio para a aprendizaxe lúdica. O obxectivo deste traballo é analizar o papel do xogo e os seus beneficios como ferramenta pedagóxica no ensino do FLE. Para iso, abordaremos nun primeiro momento a evolución do xogo ao longo dos últimos anos así como a tipoloxía das actividades lúdicas presentes nas diversas metodoloxías de ensino/aprendizaxe. Prestaremos especial atención ás innovacións dos últimos anos que xurdiron grazas á enfoque accional e ás novas tecnoloxías da información e da comunicación (NTIC). Nun segundo momento, tentaremos elaborar dúas actividades lúdicas destinadas á Educación Secundaria Obrigatoria (ESO): por unha banda, un xogo simple e tradicional, por outra, un xogo baseado na enfoque accional, conforme aos principios do Marco Europeo Común de Referencia para as Linguas (CECRL).
Dirección
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
Tribunal
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
Voces de mulleres no fantástico italiano contemporáneo: Le scrittrici della notte
Autoría
C.L.L.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
C.L.L.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.02.2024 17:30
15.02.2024 17:30
Resumo
O obxecto de estudo centrarase na análise da antoloxía Le scrittrici della notte, unha colección de nove contos de fantasía escritos por mulleres e editada por Loredana Lipperini. A escritora, así como xornalista e condutora de radio, destaca varios textos de fantasía e horror de autoras soadas e outras esquecidas, resaltando o esquecemento sufrido por estas últimas, superadas pola supremacía da novela realista. A colección está dividida en tres seccións: Sepulturas, Violacións e Visións. Na primeira parte da antoloxía, é dicir, Sepulturas, inclúense tres contos: Il curare. Racconto di Natale de Marchesa Colombi, Il bacio d’una morta de Carolina Invernizio e Ricostruzione de Paola Masino. En canto a Violacións, preséntanse: L’infanta sepolta de Anna Maria Ortese, Il gigante de Paola Capriolo e Memoria totale de Gilda Musa. Finalmente, en Visións: Leggenda di Capodimonte de Matilde Serao, La dama bianca de Grazia Deledda e Ragazza che passa de Chiara Palazzolo. O obxectivo deste proxecto é investigar o xénero fantástico e horror italiano escrito por mulleres, analizando os contos da antoloxía para poder buscar e descubrir a simboloxía oculta nos textos. Co fin de alcanzar estes parámetros, tomaranse en consideración algunhas obras e textos de investigación que serán utilizados como marco teórico de referencia: Uno spazio femminile per il fantastico. Riflessioni attorno ad alcune narratrici del Novecento de Silvia Zangrandi; Chi ha paura del fantastico femminile? de Beatrice Sica e La nascita della fantascienza in Italia: il caso Urania de Pierpaolo Antonello, entre outras.
O obxecto de estudo centrarase na análise da antoloxía Le scrittrici della notte, unha colección de nove contos de fantasía escritos por mulleres e editada por Loredana Lipperini. A escritora, así como xornalista e condutora de radio, destaca varios textos de fantasía e horror de autoras soadas e outras esquecidas, resaltando o esquecemento sufrido por estas últimas, superadas pola supremacía da novela realista. A colección está dividida en tres seccións: Sepulturas, Violacións e Visións. Na primeira parte da antoloxía, é dicir, Sepulturas, inclúense tres contos: Il curare. Racconto di Natale de Marchesa Colombi, Il bacio d’una morta de Carolina Invernizio e Ricostruzione de Paola Masino. En canto a Violacións, preséntanse: L’infanta sepolta de Anna Maria Ortese, Il gigante de Paola Capriolo e Memoria totale de Gilda Musa. Finalmente, en Visións: Leggenda di Capodimonte de Matilde Serao, La dama bianca de Grazia Deledda e Ragazza che passa de Chiara Palazzolo. O obxectivo deste proxecto é investigar o xénero fantástico e horror italiano escrito por mulleres, analizando os contos da antoloxía para poder buscar e descubrir a simboloxía oculta nos textos. Co fin de alcanzar estes parámetros, tomaranse en consideración algunhas obras e textos de investigación que serán utilizados como marco teórico de referencia: Uno spazio femminile per il fantastico. Riflessioni attorno ad alcune narratrici del Novecento de Silvia Zangrandi; Chi ha paura del fantastico femminile? de Beatrice Sica e La nascita della fantascienza in Italia: il caso Urania de Pierpaolo Antonello, entre outras.
Dirección
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Titoría)
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Titoría)
Tribunal
BUONO , BENEDICT (Presidente/a)
CECCARELLI , MARILENA (Secretario/a)
MARCHISIO , CRISTINA (Vogal)
BUONO , BENEDICT (Presidente/a)
CECCARELLI , MARILENA (Secretario/a)
MARCHISIO , CRISTINA (Vogal)
A perspectiva esquecida: o feminismo na configuración do canon na Nova Narrativa Galega.
Autoría
X.C.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
X.C.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
19.06.2024 09:30
19.06.2024 09:30
Resumo
Este traballo de fin de grao busca analizar a relevancia da perspectiva feminista nos procesos de configuración do canon, aplicado ao contexto dos debates literarios que a Nova Narrativa Galega (NNG) suscitou nos anos 80 e 90. A investigación levada a cabo neste traballo ten unha dobre intención. Por unha banda, analizar os debates literarios da NNG nos 80 e 90 co obxectivo de sinalar que o canon, como o construto social que é, pode ser cuestionado e revisado. Pola outra, búscase estudar a relevancia da perspectiva de xénero na construción do canon literario e como esa perspectiva estivo ausente nos debates literarios da NNG, quedando relegadas a espazos marxinais as escasas reflexións feministas que se fixeron. Este traballo atópase estruturado en dous bloques de contido. No primeiro bloque faise un repaso histórico por algunhas das obras que constituíron o debate literario arredor da Nova Narrativa Galega (dende a tesiña de Camino Noia do 1968 até as publicacións dos anos 80 e 90). No segundo reflexiónase sobre a ausencia da perspectiva de xénero nestes debates de configuración do canon e sobre como as escasas reflexións feministas quedaron relegadas á marxinalidade. Ademais, tamén se afonda nas dificultades para ser narradora (materiais e sociais), nas limitacións do modelo rosaliano e na figura de María Xosé Queizán. Así mesmo, tamén se teñen en conta as novas correntes feministas que están agromando na actualidade.
Este traballo de fin de grao busca analizar a relevancia da perspectiva feminista nos procesos de configuración do canon, aplicado ao contexto dos debates literarios que a Nova Narrativa Galega (NNG) suscitou nos anos 80 e 90. A investigación levada a cabo neste traballo ten unha dobre intención. Por unha banda, analizar os debates literarios da NNG nos 80 e 90 co obxectivo de sinalar que o canon, como o construto social que é, pode ser cuestionado e revisado. Pola outra, búscase estudar a relevancia da perspectiva de xénero na construción do canon literario e como esa perspectiva estivo ausente nos debates literarios da NNG, quedando relegadas a espazos marxinais as escasas reflexións feministas que se fixeron. Este traballo atópase estruturado en dous bloques de contido. No primeiro bloque faise un repaso histórico por algunhas das obras que constituíron o debate literario arredor da Nova Narrativa Galega (dende a tesiña de Camino Noia do 1968 até as publicacións dos anos 80 e 90). No segundo reflexiónase sobre a ausencia da perspectiva de xénero nestes debates de configuración do canon e sobre como as escasas reflexións feministas quedaron relegadas á marxinalidade. Ademais, tamén se afonda nas dificultades para ser narradora (materiais e sociais), nas limitacións do modelo rosaliano e na figura de María Xosé Queizán. Así mesmo, tamén se teñen en conta as novas correntes feministas que están agromando na actualidade.
Dirección
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Titoría)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
Castelao: humor e literatura
Autoría
I.R.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
I.R.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
19.06.2024 13:15
19.06.2024 13:15
Resumo
O humor foi unha das características principais da obra de Castelao, tanto pictórica como literaria. Os intelectuais de Nós, entre os que se inclúe o autor obxecto de estudo, destacaron o humor como un dos trazos identitarios da Volkgeist do individuo galega. Castelao traballou co humor na súa traxectoria artística baixo esta perspectiva de elemento que contén o espírito do pobo. Primeiramente, neste estudo destácanse os momentos na carreira artística do autor nos que o humor tivo un lugar protagonista, sinálanse os comezos no terreo plástico que foron sentando as bases ideolóxicas que despois se desenvolveron na obra literaria. De seguido, tómanse en consideración, por orde cronolóxica, distintas análises que fixeron algúns autores sobre a obra humorística de Castelao. As propostas van dende escritores contemporáneos ao autor rianxeiro como puido ser Eduardo Blanco Amor ata autores actuais como Félix Caballero, que inevitablemente tivo que mencionar a Castelao ao facer un estudo sobre a retranca. Por último, faise unha lectura en clave de humor das dúas obras do autor rianxeiro que están consideradas novelas: Un ollo de vidro. Memorias dun esquelete (1922) e Os dous de sempre (1934).
O humor foi unha das características principais da obra de Castelao, tanto pictórica como literaria. Os intelectuais de Nós, entre os que se inclúe o autor obxecto de estudo, destacaron o humor como un dos trazos identitarios da Volkgeist do individuo galega. Castelao traballou co humor na súa traxectoria artística baixo esta perspectiva de elemento que contén o espírito do pobo. Primeiramente, neste estudo destácanse os momentos na carreira artística do autor nos que o humor tivo un lugar protagonista, sinálanse os comezos no terreo plástico que foron sentando as bases ideolóxicas que despois se desenvolveron na obra literaria. De seguido, tómanse en consideración, por orde cronolóxica, distintas análises que fixeron algúns autores sobre a obra humorística de Castelao. As propostas van dende escritores contemporáneos ao autor rianxeiro como puido ser Eduardo Blanco Amor ata autores actuais como Félix Caballero, que inevitablemente tivo que mencionar a Castelao ao facer un estudo sobre a retranca. Por último, faise unha lectura en clave de humor das dúas obras do autor rianxeiro que están consideradas novelas: Un ollo de vidro. Memorias dun esquelete (1922) e Os dous de sempre (1934).
Dirección
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
Tribunal
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
Santiago de Compostela como marco espazo-temporal para a novela negra galega: Crime en Compostela (1984), Á de mosca (1998) e Beleza Vermella (2019)
Autoría
M.R.T.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
M.R.T.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
19.06.2024 14:00
19.06.2024 14:00
Resumo
A novela negra galega experimenta un incremento dende a década dos 80, logo da aparición de Crime en Compostela (1984). Esta novela está considerada a iniciadora dun xénero e serviu de modelo para a creación dunha nova narrativa na literatura galega, á que se sumarán diversos autores, ata o punto de se chegar a falar dun boom do noir galego. Un dos elementos fundamentais do xénero negro é a localización espazo-temporal. Os espazos vinculados ás súas tramas adquiren en moitas ocasións un considerable protagonismo. Santiago de Compostela foi un espazo elixido en numerosas ocasións para albergar a deíxe deste tipo de novelas, polo que será nesta cidade onde poñeremos o foco da análise. Esta levarase a cabo dende unha perspectiva diacrónica que abrangue dende a década dos 80 ata a actualidade. Ademais, tamén será obxecto de estudo a visión e concepción feminina, case imperceptible nas últimas décadas do século XX. Este estudo ten como base fundamental tres obras, escritas en diferentes momentos, cuxo escenario principal é Compostela: a fundacional Crime en Compostela, de Carlos G. Reigosa (1984); Á de mosca, de Aníbal Malvar (1998); e Beleza vermella, de Arantza Portabales (2019). Deste xeito preténdese analizar as posibles mudanzas do tratamento do espazo en relación co xénero.
A novela negra galega experimenta un incremento dende a década dos 80, logo da aparición de Crime en Compostela (1984). Esta novela está considerada a iniciadora dun xénero e serviu de modelo para a creación dunha nova narrativa na literatura galega, á que se sumarán diversos autores, ata o punto de se chegar a falar dun boom do noir galego. Un dos elementos fundamentais do xénero negro é a localización espazo-temporal. Os espazos vinculados ás súas tramas adquiren en moitas ocasións un considerable protagonismo. Santiago de Compostela foi un espazo elixido en numerosas ocasións para albergar a deíxe deste tipo de novelas, polo que será nesta cidade onde poñeremos o foco da análise. Esta levarase a cabo dende unha perspectiva diacrónica que abrangue dende a década dos 80 ata a actualidade. Ademais, tamén será obxecto de estudo a visión e concepción feminina, case imperceptible nas últimas décadas do século XX. Este estudo ten como base fundamental tres obras, escritas en diferentes momentos, cuxo escenario principal é Compostela: a fundacional Crime en Compostela, de Carlos G. Reigosa (1984); Á de mosca, de Aníbal Malvar (1998); e Beleza vermella, de Arantza Portabales (2019). Deste xeito preténdese analizar as posibles mudanzas do tratamento do espazo en relación co xénero.
Dirección
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Titoría)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
A expresión do feminino nos substantivos referidos a seres animados en galego
Autoría
I.F.S.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
I.F.S.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2024 17:00
17.07.2024 17:00
Resumo
O presente Traballo de Fin de Grao pretende analizar a expresión do xénero feminino nos substantivos referidos a seres animados na lingua galega. Parto da base de que na gramática da lingua existen conxuntos de unidades en oposición paradigmática, é dicir, son valores que non poden aparecer a un mesmo tempo nunha mesma posición. Tal é o caso das propiedades morfosintácticas Masculino e Feminino, agrupadas na categoría morfosintáctica de Xénero. Nos traballos académicos acostúmase a dlcir que os substantivos referidos a seres animados é común a existencia dun vínculo entre a propiedade morfosintáctica Masculino e o trazo semántico 'macho' e a propledade Feminino e o trazo semántico 'femia', aínda que esta asociación non sempre se cumpre no caso dos seres humanos, pois neste ámbito para a delimitación do xénero morfolóxico pode terse en conta tamén o denominado xénero social. Nos traballos académicos tamén se acostuma a atribuír á propiedade Masculino o valor non marcado da oposición, pois no uso habitual serve para referirse tanto a seres animados machos como a conxuntos de seres animados machos e femias; moitas veces tamén se considera que as formas do feminino derivan das do masculino; é dicir, o feminino constrúese fronte ao masculino non con significado propio, senón tomando o masculino como neutro, de forma que o feminino constitúese como a alteridade. Neste TFG vou explorar ata que punto estas suposicións son adecuadas. Para lsto, en primeira instancia eiaborarei un marco teórico partlndo da lectura das diversas Gramáticas do galego e de varios artigos relacionados coa cuestión. Unha vez construído o marco teórico, estudarei determinados pares de substantivos referidos a seres animados entre os que media a oposición masculino-feminino e que resultan particularmente interesantes e ilustrativos, debido á súa composición morfolóxica.
O presente Traballo de Fin de Grao pretende analizar a expresión do xénero feminino nos substantivos referidos a seres animados na lingua galega. Parto da base de que na gramática da lingua existen conxuntos de unidades en oposición paradigmática, é dicir, son valores que non poden aparecer a un mesmo tempo nunha mesma posición. Tal é o caso das propiedades morfosintácticas Masculino e Feminino, agrupadas na categoría morfosintáctica de Xénero. Nos traballos académicos acostúmase a dlcir que os substantivos referidos a seres animados é común a existencia dun vínculo entre a propiedade morfosintáctica Masculino e o trazo semántico 'macho' e a propledade Feminino e o trazo semántico 'femia', aínda que esta asociación non sempre se cumpre no caso dos seres humanos, pois neste ámbito para a delimitación do xénero morfolóxico pode terse en conta tamén o denominado xénero social. Nos traballos académicos tamén se acostuma a atribuír á propiedade Masculino o valor non marcado da oposición, pois no uso habitual serve para referirse tanto a seres animados machos como a conxuntos de seres animados machos e femias; moitas veces tamén se considera que as formas do feminino derivan das do masculino; é dicir, o feminino constrúese fronte ao masculino non con significado propio, senón tomando o masculino como neutro, de forma que o feminino constitúese como a alteridade. Neste TFG vou explorar ata que punto estas suposicións son adecuadas. Para lsto, en primeira instancia eiaborarei un marco teórico partlndo da lectura das diversas Gramáticas do galego e de varios artigos relacionados coa cuestión. Unha vez construído o marco teórico, estudarei determinados pares de substantivos referidos a seres animados entre os que media a oposición masculino-feminino e que resultan particularmente interesantes e ilustrativos, debido á súa composición morfolóxica.
Dirección
Dubert García, Francisco Xosé (Titoría)
Dubert García, Francisco Xosé (Titoría)
Tribunal
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Sousa Fernández, Xulio (Vogal)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
MIGUEZ REGO, VITOR (Secretario/a)
Sousa Fernández, Xulio (Vogal)
Lingua e dinamización cultural no Concello de Santiago de Compostela
Autoría
D.I.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
D.I.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
15.07.2024 17:00
15.07.2024 17:00
Resumo
O obxecto deste traballo é observar e analizar a realidade sociolingüística dos centros socioculturais do concello de Santiago de Compostela a través das actividades que cada centro oferta á poboación infantil e primaria (cativos e cativas de tres a doce anos) e a percepción sobre a situación sociolingüística de cadanseu contexto. No concello de Santiago hai un número elevado de centros deste tipo, o que quere dicir que hai unha importante actividade sociocultural. Por tanto, para a realización deste estudo seleccionaranse un número reducido de centros de distintas características que sirvan como mostra do espectro xeral. A metodoloxía seguida para levar a cabo o traballo será a través de entrevistas semiestruturadas que durarán aproximadamente media hora. Realizaranse un número concreto de entrevistas a persoal relacionado co eido a investigar, como responsables dos centros ou responsables da área lingüística do Concello; en xeral, persoas implicadas na acción cultural dos centros do municipio. As preguntas servirán de guía para a conversa e a intención é que os entrevistados contesten de acordo ó seu coñecemento persoal e se estendan tanto como precisen. A hipótese inicial é que a participación na dinamización cultural das comunidades ten un efecto positivo nas actitudes e nas prácticas lingüísticas nas persoas que colaboran nelas e no seu entorno. Esta hipótese será testada a partir das mencionadas entrevistas e as posteriores análises que se realicen a partir das mesmas.
O obxecto deste traballo é observar e analizar a realidade sociolingüística dos centros socioculturais do concello de Santiago de Compostela a través das actividades que cada centro oferta á poboación infantil e primaria (cativos e cativas de tres a doce anos) e a percepción sobre a situación sociolingüística de cadanseu contexto. No concello de Santiago hai un número elevado de centros deste tipo, o que quere dicir que hai unha importante actividade sociocultural. Por tanto, para a realización deste estudo seleccionaranse un número reducido de centros de distintas características que sirvan como mostra do espectro xeral. A metodoloxía seguida para levar a cabo o traballo será a través de entrevistas semiestruturadas que durarán aproximadamente media hora. Realizaranse un número concreto de entrevistas a persoal relacionado co eido a investigar, como responsables dos centros ou responsables da área lingüística do Concello; en xeral, persoas implicadas na acción cultural dos centros do municipio. As preguntas servirán de guía para a conversa e a intención é que os entrevistados contesten de acordo ó seu coñecemento persoal e se estendan tanto como precisen. A hipótese inicial é que a participación na dinamización cultural das comunidades ten un efecto positivo nas actitudes e nas prácticas lingüísticas nas persoas que colaboran nelas e no seu entorno. Esta hipótese será testada a partir das mencionadas entrevistas e as posteriores análises que se realicen a partir das mesmas.
Dirección
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
Tribunal
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titor do alumno)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titor do alumno)
Análise da reescritura en clave de xénero de personaxes mitolóxicas: A cabeza de Medusa (2010) e Ali Babá, Morxiana e os corenta usureiros (2017), de Marilar Aleixandre
Autoría
M.L.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
M.L.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2024 16:00
17.07.2024 16:00
Resumo
O canon da literatura clásica está en constante reinterpretación e serviu como piar principal de numerosas obras artísticas, formando as bases para creacións posteriores, no só dentro da propia literatura, senón tamén noutras plataformas e formatos. Entre estes clásicos atópanse as historias de Medusa e Morxiana, personaxes femininas da mitoloxía grega e persa, respectivamente, sobre as cales se establecen os fundamentos deste traballo, que ten como obxectivo rea lizar unha aná lise hermenéutica de dúas obras contemporáneas da literatura galega fronte ás historias orixinais. Estas obras son: A cabeza de Medusa (20 1 O) e Ali Baba, j\;forxiana e os corenta usure iros (2017), de Mari lar Aleixandre, nas que a autora realiza unha reescritura en clave de xénero das dúas figuras clásicas. Oeste modo, maniféstase unha transformación notable non só na trama e o contexto no que se adscribe, senón na voz narrativa, tempo, espazo ... Así, no presente traballo analízanse os puntos chave do feminismo contemporáneo, como o empoderamento feminino ou a responsabi lidade sexual, ademais de desmontar prexuízos que son froito dunha sociedade patriarcal, como o concepto da muller como figura secundaria ligada a un varón.
O canon da literatura clásica está en constante reinterpretación e serviu como piar principal de numerosas obras artísticas, formando as bases para creacións posteriores, no só dentro da propia literatura, senón tamén noutras plataformas e formatos. Entre estes clásicos atópanse as historias de Medusa e Morxiana, personaxes femininas da mitoloxía grega e persa, respectivamente, sobre as cales se establecen os fundamentos deste traballo, que ten como obxectivo rea lizar unha aná lise hermenéutica de dúas obras contemporáneas da literatura galega fronte ás historias orixinais. Estas obras son: A cabeza de Medusa (20 1 O) e Ali Baba, j\;forxiana e os corenta usure iros (2017), de Mari lar Aleixandre, nas que a autora realiza unha reescritura en clave de xénero das dúas figuras clásicas. Oeste modo, maniféstase unha transformación notable non só na trama e o contexto no que se adscribe, senón na voz narrativa, tempo, espazo ... Así, no presente traballo analízanse os puntos chave do feminismo contemporáneo, como o empoderamento feminino ou a responsabi lidade sexual, ademais de desmontar prexuízos que son froito dunha sociedade patriarcal, como o concepto da muller como figura secundaria ligada a un varón.
Dirección
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Titoría)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
Variación e cambio lingüístico no concello de Outes
Autoría
M.M.B.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
M.M.B.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
19.06.2024 10:00
19.06.2024 10:00
Resumo
Este traballo ten como propósito analizar a variación e o cambio lingüístico en dúas poboacións dun concello da provincia da Coruña, Outes, a partir da análise das producións lingüísticas dun grupo de informantes. No estudo combinarase o método variacionista coa análise do cambio en tempo aparente. Para iso, estudaranse os lugares do Freixo e Valadares, dúas zonas do concello de Outes. Por unha banda, Valadares preséntase como a aldea galega común, un espazo de interior onde o sector principal é a agricultura e a gandería, e a maioría da poboación viviu sempre do gando vacún. Porén, o Freixo é unha localidade mariñeira, onde a maioría da poboación traballou sempre no sector pesqueiro. Alén diso, a día de hoxe tamén se ve influenciada polo turismo, xa que ademais de ter un bonito porto, conta con restaurantes bastante coñecidos na zona grazas ó seu produto local. Partimos da hipótese de que ó ser dúas localidades tan diferentes na súas características sociais, o que implica unha vida tan dispar (os habitantes de Valadares non tiveron practicamente que saír nunca da aldea para levar a cabo a profesión de gandeiros, mentres o traballo dos mariñeiros implicaba estar constantemente fóra e relacionarse con máis persoas), atoparemos variación dialectal entre as zonas, a pesar de estaren tan próximas. Da mesma maneira, como o paso dos anos ofreceu máis posibilidades as persoas (tanto de desprazamento, como de estudos ou como de traballo), pensamos que isto puido cambiar, chegando a acercarse máis entre si a súa fala, adoptando trazos comúns e incluso unificándose. A metodoloxía para a obtención de datos basease nunha conversa semidirixida (gravada e transcrita) a 8 falantes (dous home dúas mulleres de cada un dos lugares e de distintas xeracións) co obxectivo de coñecer a distancia lingüística (semellanzas e diferenzas) entre estes, tendo en conta tanto a localidade como a idade. Os aspectos analizados serán tanto léxicos como morfosintácticos.
Este traballo ten como propósito analizar a variación e o cambio lingüístico en dúas poboacións dun concello da provincia da Coruña, Outes, a partir da análise das producións lingüísticas dun grupo de informantes. No estudo combinarase o método variacionista coa análise do cambio en tempo aparente. Para iso, estudaranse os lugares do Freixo e Valadares, dúas zonas do concello de Outes. Por unha banda, Valadares preséntase como a aldea galega común, un espazo de interior onde o sector principal é a agricultura e a gandería, e a maioría da poboación viviu sempre do gando vacún. Porén, o Freixo é unha localidade mariñeira, onde a maioría da poboación traballou sempre no sector pesqueiro. Alén diso, a día de hoxe tamén se ve influenciada polo turismo, xa que ademais de ter un bonito porto, conta con restaurantes bastante coñecidos na zona grazas ó seu produto local. Partimos da hipótese de que ó ser dúas localidades tan diferentes na súas características sociais, o que implica unha vida tan dispar (os habitantes de Valadares non tiveron practicamente que saír nunca da aldea para levar a cabo a profesión de gandeiros, mentres o traballo dos mariñeiros implicaba estar constantemente fóra e relacionarse con máis persoas), atoparemos variación dialectal entre as zonas, a pesar de estaren tan próximas. Da mesma maneira, como o paso dos anos ofreceu máis posibilidades as persoas (tanto de desprazamento, como de estudos ou como de traballo), pensamos que isto puido cambiar, chegando a acercarse máis entre si a súa fala, adoptando trazos comúns e incluso unificándose. A metodoloxía para a obtención de datos basease nunha conversa semidirixida (gravada e transcrita) a 8 falantes (dous home dúas mulleres de cada un dos lugares e de distintas xeracións) co obxectivo de coñecer a distancia lingüística (semellanzas e diferenzas) entre estes, tendo en conta tanto a localidade como a idade. Os aspectos analizados serán tanto léxicos como morfosintácticos.
Dirección
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Tribunal
Sousa Fernández, Xulio (Titor do alumno)
Sousa Fernández, Xulio (Titor do alumno)
Achegamento literario á figura histórica de Don García de Galicia
Autoría
P.P.D.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
P.P.D.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
19.06.2024 11:45
19.06.2024 11:45
Resumo
Este Traballo de Fin de Grao é un estudo, a través de tres obras de diferente xénero, sobre a maneira na que a literatura galega ficcionaliza a historia para convertela en literatura. Neste caso, centrémonos na figura de Don García II, o malfadado rei de Galicia. Presentarase unha introdución na que se recollen os distintos procedementos para a caracterización desta literatura coma histórica, un capítulo onde indagaremos sobre como foi realmente a historia deste monarca e pasaremos a facer unha análise de cada unha das tres obras seleccionadas: a novela, Morte de Rei (1996) de Darío Xohán Cabana; a peza teatral, García (2007) de Cándido Pazó e o poema Don García, Rei inserido en Estirpe (1994) de Xosé Luís Méndez Ferrín. Atenderase particularmente á maneira na que se constrúe a súa enunciación e aos recursos empregados para a súa caracterización de literatura histórica. Este estudo pois, ten como principal obxectivo dar a coñecer á figura literaria que se creou arredor da figura histórica de Don García amais de constatar o feito de que a historia a escriben os gañadores e a literatura é a única táboa de salvación que lles queda aos perdedores.
Este Traballo de Fin de Grao é un estudo, a través de tres obras de diferente xénero, sobre a maneira na que a literatura galega ficcionaliza a historia para convertela en literatura. Neste caso, centrémonos na figura de Don García II, o malfadado rei de Galicia. Presentarase unha introdución na que se recollen os distintos procedementos para a caracterización desta literatura coma histórica, un capítulo onde indagaremos sobre como foi realmente a historia deste monarca e pasaremos a facer unha análise de cada unha das tres obras seleccionadas: a novela, Morte de Rei (1996) de Darío Xohán Cabana; a peza teatral, García (2007) de Cándido Pazó e o poema Don García, Rei inserido en Estirpe (1994) de Xosé Luís Méndez Ferrín. Atenderase particularmente á maneira na que se constrúe a súa enunciación e aos recursos empregados para a súa caracterización de literatura histórica. Este estudo pois, ten como principal obxectivo dar a coñecer á figura literaria que se creou arredor da figura histórica de Don García amais de constatar o feito de que a historia a escriben os gañadores e a literatura é a única táboa de salvación que lles queda aos perdedores.
Dirección
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titoría)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
Gramática alemá en Educación Secundaria Obrigatoria: análise dos verbos separables e propostas metodolóxicas
Autoría
A.N.G.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.N.G.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.07.2024 09:00
15.07.2024 09:00
Resumo
Este Traballo de Fin de Grao trata o fenómeno gramatical dos verbos separables en alemán como un elemento fundamental da gramática desta lingua, e analiza como se presenta este fenómeno nos libros de texto do primeiro ano da Educación Secundaria Obrigatoria (que se corresponde co nivel A1 do Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas). Para facelo, o traballo consta de dúas partes. En primeiro lugar, preséntase un capítulo teórico sobre os verbos separables no que se describe a súa forma e significado en alemán. En segundo lugar, aclárase a súa presentación e explicación nos libros de texto escollidos. Para poder analizar os manuais seleccionados, descríbense tamén as súas características, así como os exercicios e as actividades propostos. Ademais, tamén se terá en conta a adaptabilidade dos libros de texto elixidos á nova metodoloxía para a ensinanza gramatical que se especifica na nova lei educativa (a LOMLOE). A continuación desta análise, que se basea nas características dos verbos separables e nas distintas maneiras de ensinar as destrezas lingüísticas a estudantes que se inician no alemán, preséntase unha unidade didáctica fundamentada nas metodoloxías da LOMLOE. Neste contexto, ofrécese unha unidade didáctica gramatical cun enfoque máis atractivo para os estudantes e diferente do tradicional método gramática-tradución.
Este Traballo de Fin de Grao trata o fenómeno gramatical dos verbos separables en alemán como un elemento fundamental da gramática desta lingua, e analiza como se presenta este fenómeno nos libros de texto do primeiro ano da Educación Secundaria Obrigatoria (que se corresponde co nivel A1 do Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas). Para facelo, o traballo consta de dúas partes. En primeiro lugar, preséntase un capítulo teórico sobre os verbos separables no que se describe a súa forma e significado en alemán. En segundo lugar, aclárase a súa presentación e explicación nos libros de texto escollidos. Para poder analizar os manuais seleccionados, descríbense tamén as súas características, así como os exercicios e as actividades propostos. Ademais, tamén se terá en conta a adaptabilidade dos libros de texto elixidos á nova metodoloxía para a ensinanza gramatical que se especifica na nova lei educativa (a LOMLOE). A continuación desta análise, que se basea nas características dos verbos separables e nas distintas maneiras de ensinar as destrezas lingüísticas a estudantes que se inician no alemán, preséntase unha unidade didáctica fundamentada nas metodoloxías da LOMLOE. Neste contexto, ofrécese unha unidade didáctica gramatical cun enfoque máis atractivo para os estudantes e diferente do tradicional método gramática-tradución.
Dirección
DOMINGUEZ VAZQUEZ, MARIA JOSE (Titoría)
DOMINGUEZ VAZQUEZ, MARIA JOSE (Titoría)
Tribunal
DOMINGUEZ VAZQUEZ, MARIA JOSE (Titor do alumno)
DOMINGUEZ VAZQUEZ, MARIA JOSE (Titor do alumno)
Enfoque metodolóxico do ensino do FLE no CLM (USC) centrado nos perfís dos alumnos e análise de erros.
Autoría
A.D.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.D.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
17.07.2024 11:00
17.07.2024 11:00
Resumo
Este TFG é o resultado da nosa experiencia como observadoras durante dous meses dun curso de nivel C1 impartido no Centro de Linguas Modernas da Universidade de Santiago de Compostela. O noso obxectivo principal é analizar as metodoloxías empregadas polo/a profesor/ora e a súa adecuación ás necesidades dos alumnos participantes no curso. Tamén presentaremos os diferentes métodos utilizados no curso e proporcionaremos algúns exemplos do material que foi utilizado durante a nosa presencia no curso. Centrarémonos nunha descripción detallada da organización e estructura do curso, prestando especial atención aos diferentes perfís de alumnos, así como á tipoloxía dos erros máis comúns observados durante o proceso de aprendizaxe, de acordo coas directrices e recomendacións propostas polo Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas (MCER). Remataremos o noso estudo cunha avaliación global do curso, tratando de comparalo con outros tipos de ensinanzas impartidas na nosa facultade.
Este TFG é o resultado da nosa experiencia como observadoras durante dous meses dun curso de nivel C1 impartido no Centro de Linguas Modernas da Universidade de Santiago de Compostela. O noso obxectivo principal é analizar as metodoloxías empregadas polo/a profesor/ora e a súa adecuación ás necesidades dos alumnos participantes no curso. Tamén presentaremos os diferentes métodos utilizados no curso e proporcionaremos algúns exemplos do material que foi utilizado durante a nosa presencia no curso. Centrarémonos nunha descripción detallada da organización e estructura do curso, prestando especial atención aos diferentes perfís de alumnos, así como á tipoloxía dos erros máis comúns observados durante o proceso de aprendizaxe, de acordo coas directrices e recomendacións propostas polo Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas (MCER). Remataremos o noso estudo cunha avaliación global do curso, tratando de comparalo con outros tipos de ensinanzas impartidas na nosa facultade.
Dirección
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Titoría)
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Titoría)
Tribunal
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
Converxencias e diverxencias entre Francia e Marrocos
Autoría
S.H.K.I.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
S.H.K.I.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
10.09.2024 13:00
10.09.2024 13:00
Resumo
A tensión entre Francia e Marrocos estivo recoñecida e latente durante décadas, pero nos últimos anos, e sobre todo na actualidade, desatouse un novo conflito sociopolítico. O obxectivo deste traballo é identificar as causas e posibles consecuencias, a curto e medio prazo, do antagonismo entre ambos os países. Mediante unha análise historiográfica dos principais acontecementos históricos, poderemos estudar as relacións políticas e diplomáticas entre Francia e Marrocos ao longo dos diferentes períodos de tempo e ver que influencia tiveron na estrutura interna e externa dos dous países desde a colonización ata os nosos días. Hoxe en día, estas disparidades políticas son perceptibles a todos os niveis, xa sexa sobre o conflito do Sahara Occidental, as alianzas e a cooperación internacionais, os intereses xeopolíticos ou a política exterior en xeral. Dado que a política ten un impacto na sociedade, tamén examinaremos as diferenzas sociais, culturais e políticas, utilizando un enfoque diacrónico. Así, comparando a evolución das dúas nacións, tentaremos definir os causantes da situación actual e predicir as súas consecuencias.
A tensión entre Francia e Marrocos estivo recoñecida e latente durante décadas, pero nos últimos anos, e sobre todo na actualidade, desatouse un novo conflito sociopolítico. O obxectivo deste traballo é identificar as causas e posibles consecuencias, a curto e medio prazo, do antagonismo entre ambos os países. Mediante unha análise historiográfica dos principais acontecementos históricos, poderemos estudar as relacións políticas e diplomáticas entre Francia e Marrocos ao longo dos diferentes períodos de tempo e ver que influencia tiveron na estrutura interna e externa dos dous países desde a colonización ata os nosos días. Hoxe en día, estas disparidades políticas son perceptibles a todos os niveis, xa sexa sobre o conflito do Sahara Occidental, as alianzas e a cooperación internacionais, os intereses xeopolíticos ou a política exterior en xeral. Dado que a política ten un impacto na sociedade, tamén examinaremos as diferenzas sociais, culturais e políticas, utilizando un enfoque diacrónico. Así, comparando a evolución das dúas nacións, tentaremos definir os causantes da situación actual e predicir as súas consecuencias.
Dirección
RODRIGUEZ FERREIRO, VERONICA (Titoría)
RODRIGUEZ FERREIRO, VERONICA (Titoría)
Tribunal
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
Olympe de Gouges ou o feminismo avant la lettre
Autoría
A.F.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.F.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
20.06.2024 12:00
20.06.2024 12:00
Resumo
Olympe de Gouges, nada en Montauban en 1748, é unha figura pouco coñecida pero influente da Revolución francesa. Foi unha escritora, filósofa, dramaturga e política que deixou unha pegada indeleble na historia co seu audaz activismo. A súa ardente defensa dos dereitos das mulleres constitúe unha das facetas máis rechamantes do seu activismo. Olympe de Gouges dedicou unha parte importante do seu traballo a promover a igualdade de xénero, un principio vangardista para a súa época. Ademais, posicionouse contra á violencia política e tamén foi una poderosa voz contra a escravitude, denunciando esta práctica e avogando pola súa abolición. Estes son os motivos polo que foi guillotinada en París en 1793 e tamén as razóns polas que se pode considerar como pioneira dos dereitos humanos e unha precursora do feminismo. Ao longo deste proxecto, exploraremos en profundidade a vida e a obra de Olympe de Gouges e abordaremos o tema da muller facendo especial fincapé na Declaración dos Dereitos da muller e da cidadá, un verdadeiro manifesto igualitario e unha testemuña do seu compromiso inquebrantable coa gualdade e xustiza.
Olympe de Gouges, nada en Montauban en 1748, é unha figura pouco coñecida pero influente da Revolución francesa. Foi unha escritora, filósofa, dramaturga e política que deixou unha pegada indeleble na historia co seu audaz activismo. A súa ardente defensa dos dereitos das mulleres constitúe unha das facetas máis rechamantes do seu activismo. Olympe de Gouges dedicou unha parte importante do seu traballo a promover a igualdade de xénero, un principio vangardista para a súa época. Ademais, posicionouse contra á violencia política e tamén foi una poderosa voz contra a escravitude, denunciando esta práctica e avogando pola súa abolición. Estes son os motivos polo que foi guillotinada en París en 1793 e tamén as razóns polas que se pode considerar como pioneira dos dereitos humanos e unha precursora do feminismo. Ao longo deste proxecto, exploraremos en profundidade a vida e a obra de Olympe de Gouges e abordaremos o tema da muller facendo especial fincapé na Declaración dos Dereitos da muller e da cidadá, un verdadeiro manifesto igualitario e unha testemuña do seu compromiso inquebrantable coa gualdade e xustiza.
Dirección
PÉREZ VARELA, CARLOS (Titoría)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Titoría)
Tribunal
PÉREZ VARELA, CARLOS (Titor do alumno)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Titor do alumno)
Propostas para analizar a polisemia en español e alemán: un estudio de corpus.
Autoría
J.V.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
J.V.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.07.2024 10:00
15.07.2024 10:00
Resumo
Neste traballo trato o fenómeno da polisemia en alemán e español. No primeiro capítulo preséntanse os puntos principais para describir o fenómeno da polisemia léxica. Tras presentar os principios teóricos da polisemia, abordo dito fenómeno a partir de datos de corpus. Por este motivo, tamén introducirei os principios básicos da lingüística de corpus. En particular, describirei o OPUS Parallel Corpus, no que se basea a análise deste traballo. Na parte empírica utilizarei o corpus OPUS para investigar de que maneira se representa a polisemia nas dúas linguas comparadas. En concreto, analizarei as coocurrencias de palabras polisémicas en ambas direccións lingüísticas, é dicir, español-alemán e alemán-español. Con isto pretendo obter unha visión xeral da reprodución de casos polisémicos dende unha perspectiva contrastiva. As conclusións exporanse nun capítulo final.
Neste traballo trato o fenómeno da polisemia en alemán e español. No primeiro capítulo preséntanse os puntos principais para describir o fenómeno da polisemia léxica. Tras presentar os principios teóricos da polisemia, abordo dito fenómeno a partir de datos de corpus. Por este motivo, tamén introducirei os principios básicos da lingüística de corpus. En particular, describirei o OPUS Parallel Corpus, no que se basea a análise deste traballo. Na parte empírica utilizarei o corpus OPUS para investigar de que maneira se representa a polisemia nas dúas linguas comparadas. En concreto, analizarei as coocurrencias de palabras polisémicas en ambas direccións lingüísticas, é dicir, español-alemán e alemán-español. Con isto pretendo obter unha visión xeral da reprodución de casos polisémicos dende unha perspectiva contrastiva. As conclusións exporanse nun capítulo final.
Dirección
DOMINGUEZ VAZQUEZ, MARIA JOSE (Titoría)
DOMINGUEZ VAZQUEZ, MARIA JOSE (Titoría)
Tribunal
SABATE PLANES, MARIA DOLORES (Presidente/a)
GONZALEZ MIRANDA, EMILIO (Secretario/a)
DOVAL REIXA, IRENE (Vogal)
SABATE PLANES, MARIA DOLORES (Presidente/a)
GONZALEZ MIRANDA, EMILIO (Secretario/a)
DOVAL REIXA, IRENE (Vogal)
O monxe celestino. Edición do relato breve
Autoría
L.E.D.C.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
L.E.D.C.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
19.06.2024 10:00
19.06.2024 10:00
Resumo
O relato Der Mönch als Liebesbote B de Heinrich Kaufringer é unha historia breve de 406 versos da época arredor de 1400. Atópase unicamente nun manuscrito, o Codex Germanicus Monacensis 270 da Bayerische Staatsbibliothek (Biblioteca Estatal Bávara). Trátase dunha colección de relatos do devandito autor. O relato foi editado por Paul Sappler na súa obra de 1972. Este traballo ofrecerá unha nova edición do texto. Para iso, en primeiro lugar, debe transcribirse o texto completo, con especial atención ás abreviaturas e aos grafemas orixinais. Despois deben comentarse as particularidades histórico-lingüísticas. Por último, presentarase a edición propiamente, coa normalización de grafías antigas, a corrección de erros, a introdución de signos de puntuación e os comentarios críticos correspondentes. A nova edición non pretende substituír a edición estándar de Sappler, senón empregar nun exemplo práctico as habilidades filolóxicas adquiridas ao longo do Grao.
O relato Der Mönch als Liebesbote B de Heinrich Kaufringer é unha historia breve de 406 versos da época arredor de 1400. Atópase unicamente nun manuscrito, o Codex Germanicus Monacensis 270 da Bayerische Staatsbibliothek (Biblioteca Estatal Bávara). Trátase dunha colección de relatos do devandito autor. O relato foi editado por Paul Sappler na súa obra de 1972. Este traballo ofrecerá unha nova edición do texto. Para iso, en primeiro lugar, debe transcribirse o texto completo, con especial atención ás abreviaturas e aos grafemas orixinais. Despois deben comentarse as particularidades histórico-lingüísticas. Por último, presentarase a edición propiamente, coa normalización de grafías antigas, a corrección de erros, a introdución de signos de puntuación e os comentarios críticos correspondentes. A nova edición non pretende substituír a edición estándar de Sappler, senón empregar nun exemplo práctico as habilidades filolóxicas adquiridas ao longo do Grao.
Dirección
MILLET SCHRÖDER, VICTOR (Titoría)
MILLET SCHRÖDER, VICTOR (Titoría)
Tribunal
SABATE PLANES, MARIA DOLORES (Presidente/a)
GONZALEZ MIRANDA, EMILIO (Secretario/a)
DOVAL REIXA, IRENE (Vogal)
SABATE PLANES, MARIA DOLORES (Presidente/a)
GONZALEZ MIRANDA, EMILIO (Secretario/a)
DOVAL REIXA, IRENE (Vogal)
A canción na clase de FLE : un enfoque didáctico
Autoría
C.F.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
C.F.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
20.06.2024 10:30
20.06.2024 10:30
Resumo
As cancións forman parte dos recursos didácticos para o ensino/aprendizaxe do francés desde hai varias décadas, pero seguen sendo pertinentes hoxe en día? O obxectivo deste traballo é analizar o uso da música como ferramenta didáctica no ensino/aprendizaxe do FLE, xa que os estudos demostraron que ten un impacto positivo nas actitudes do alumnado e ofrécelles a oportunidade de desenvolver a súa creatividade á vez que consolidan o seu dominio do idioma. En primeiro lugar, veremos como evolucionou ao longo do tempo, tendo en conta diferentes metodoloxías así coma a introdución de documentos auténticos na aula. En segundo lugar, repasaremos os últimos enfoques que introducen a canción como recurso didáctico, con especial atención ao Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas (MCER), que utilizaremos como base para analizar as catro destrezas lingüísticas: comprensión oral, comprensión escrita, expresión oral e expresión escrita. Ademais, presentaremos as vantaxes de utilizar a música para afianzar coñecementos a través de certas capacidades humanas como a memoria musical. Por último, trataremos de deseñar unha unidade didáctica para alumnos de nivel B1 do MCER, na que se introduzan e apliquen contidos lingüísticos a través de cancións. Así, trataremos de mostrar a utilidade deste recurso lúdico e didáctico que enriquece, na nosa opinión, o proceso de ensino/aprendizaxe en clase de FLE. De feito, cremos que ofrece vantaxes como o achegamento a outra cultura ou a mellora non só da pronuncia e da escoita activa, senón tamén un enriquecemento do vocabulario.
As cancións forman parte dos recursos didácticos para o ensino/aprendizaxe do francés desde hai varias décadas, pero seguen sendo pertinentes hoxe en día? O obxectivo deste traballo é analizar o uso da música como ferramenta didáctica no ensino/aprendizaxe do FLE, xa que os estudos demostraron que ten un impacto positivo nas actitudes do alumnado e ofrécelles a oportunidade de desenvolver a súa creatividade á vez que consolidan o seu dominio do idioma. En primeiro lugar, veremos como evolucionou ao longo do tempo, tendo en conta diferentes metodoloxías así coma a introdución de documentos auténticos na aula. En segundo lugar, repasaremos os últimos enfoques que introducen a canción como recurso didáctico, con especial atención ao Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas (MCER), que utilizaremos como base para analizar as catro destrezas lingüísticas: comprensión oral, comprensión escrita, expresión oral e expresión escrita. Ademais, presentaremos as vantaxes de utilizar a música para afianzar coñecementos a través de certas capacidades humanas como a memoria musical. Por último, trataremos de deseñar unha unidade didáctica para alumnos de nivel B1 do MCER, na que se introduzan e apliquen contidos lingüísticos a través de cancións. Así, trataremos de mostrar a utilidade deste recurso lúdico e didáctico que enriquece, na nosa opinión, o proceso de ensino/aprendizaxe en clase de FLE. De feito, cremos que ofrece vantaxes como o achegamento a outra cultura ou a mellora non só da pronuncia e da escoita activa, senón tamén un enriquecemento do vocabulario.
Dirección
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
Tribunal
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Presidente/a)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Secretario/a)
MALINGRET , LAURENCE (Vogal)
A ensinanza do portugués na Galiza no marco das relacións coa Lusofonía: A Lei Paz-Andrade, Implicación e Implantación
Autoría
M.J.D.A.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
M.J.D.A.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
19.07.2024 13:00
19.07.2024 13:00
Resumo
A lingua foi sempre un elemento identificador central nas relacións da Galiza coa Lusofonía e o contacto co portugués deste lado do Miño, por vía académica e do ensino regrado, remonta a tempos ben anteriores ao actual século. O noso traballo, co pano de fondo dese percorrido, coloca o foco na aprobación da chamada Lei Paz-Andrade (Lei nº 1/2014, do 24 de marzo, para o aproveitamento da lingua portuguesa e vínculos coa Lusofonía), que pretendía expandir e mellorar o ensino do portugués no sistema de ensino público galego, así como fortalecer as relacións culturais e comerciais coas diferentes nacións do bloque lusófono. Este histórico amparo legal abriu enormes expectativas cuxas consecuencias, ao longo de case unha década da súa existencia, non parecen terse verificado. Imos examinar esta hipótese, á vista dos procesos que se seguirán e o grao de implantación da Lei, facendo un cuestionamento da actual situación do ensino do portugués no territorio galego.
A lingua foi sempre un elemento identificador central nas relacións da Galiza coa Lusofonía e o contacto co portugués deste lado do Miño, por vía académica e do ensino regrado, remonta a tempos ben anteriores ao actual século. O noso traballo, co pano de fondo dese percorrido, coloca o foco na aprobación da chamada Lei Paz-Andrade (Lei nº 1/2014, do 24 de marzo, para o aproveitamento da lingua portuguesa e vínculos coa Lusofonía), que pretendía expandir e mellorar o ensino do portugués no sistema de ensino público galego, así como fortalecer as relacións culturais e comerciais coas diferentes nacións do bloque lusófono. Este histórico amparo legal abriu enormes expectativas cuxas consecuencias, ao longo de case unha década da súa existencia, non parecen terse verificado. Imos examinar esta hipótese, á vista dos procesos que se seguirán e o grao de implantación da Lei, facendo un cuestionamento da actual situación do ensino do portugués no territorio galego.
Dirección
QUIROGA DIAZ, JOSE CARLOS (Titoría)
QUIROGA DIAZ, JOSE CARLOS (Titoría)
Tribunal
FORNEIRO PEREZ, JOSE LUIS (Presidente/a)
RODRIGUEZ PRADO, MARIA FELISA (Secretario/a)
VILLARINO PARDO, Ma DEL CARMEN (Vogal)
FORNEIRO PEREZ, JOSE LUIS (Presidente/a)
RODRIGUEZ PRADO, MARIA FELISA (Secretario/a)
VILLARINO PARDO, Ma DEL CARMEN (Vogal)